Η διετία Σαμαρά (2012-2014) και ειδικά η πενταετία Μητσοτάκη (2019-σήμερα), μαζί με την τετραετία Τσίπρα (2015-2019) υπήρξαν κόλαφος για την πατρίδα μας! Ποτέ η Ελλάδα δεν υπήρξε χώρα ερειπίων σε καιρό ειρήνης. Με Σαμαρά και Μητσοτάκη έφτασε στο χείλος του πιο απότομου γκρεμού...
Ο Σαμαράς είναι παρελθόν - Ο Μητσοτάκης είναι σχεδόν καμένος
Ο Αντώνης Σαμαράς έχει ένα πολύ κακό παρελθόν, η διακυβέρνηση του ως πρωθυπουργού ήταν μιαρή, δεν πρέπει να ξεχνάμε τα γεγονότα. Επί δικής του διακυβέρνησης, η Ελλάθα θρήνισε 4.500 αυτοκτονίες από απελπισμένους της μεσαίας τάξης που καταστράφηκαν από το φονικό PSI, 600.000 νέοι Έλληνες (επιστήμονες-επιχειρηματίες μικρομεσαίοι) έφυγαν στο εξωτερικό, η χώρα ερειπώθηκε, άδειασε και καταστράφηκε.
Ως πρωθυπουργός απέτυχε, δοκιμάστηκε στα δύσκολα και αποδείχθηκε αλαζόνας όπως ο Μητσοτάκης, με απόδοση κάτω του μετρίου, καθοδηγούσαν και χειραγωγούσαν την δικαιοσύνη και οι δύο, όπως επίσης και οι δύο έχουν εντρυφήσει σε αυτόν τον παρασιτικό κόσμο. Απλώς ο Μητσοτάκης το τερμάτισε, αφού πήγε κόντρα στην ιδεολογία, υποστήριξε την Woke παράνοια την οποία τώρα αναθεματίζει αλλά κανείς δεν τον πιστεύει, τάχθηκε με την λάθος πλευρά της ιστορίας στο Ουκρανικό, στηρίζει τον διεφθαρμένο Zelensky και την κλίκα των απατεώνων του Κιέβου και έγινε εχθρός της Ρωσίας.
Ταυτόχρονα χλεύαζε – στην κυριολεξία – τον Tράμπ ποντάροντας στην "χαζοχαρούμενη" Kαμάλα που νόμιζε πως η...woke agenda είναι ο...θεματοφύλακας της ελευθερίας και τελικά εξελέγη ο Tράμπ ασφαλώς, αιφνιδιάζοντας τον - περιορισμένης αντίληψης Μητσοτάκη.
Με όρους "πρόβλεψη και πολιτικός ελιγμός", παίρνει ...μηδέν, όπως ο πράκτωρ ΘούΒού στην ομώνυμη κωμωδία με τον αξέχαστο Θανάση. Μ' άλλα λόγια "κυβερνητική αξία"=0, "πολιτικός σχεδιασμός"=0, "εθνικά θέματα=...υπό το 0.
Σαμαράς και Μητσοτάκης ανήκουν στο παρελθόν, τελειώνουν…
Ο Μητσοτάκης έχασε σχεδόν 1 εκατ ψήφους (σήμερα ίσως να έχανε και πολύ παραπάνω) στις ευρωεκλογές και αυτό αποτελεί απόδειξη ότι ο κόσμος, ο δεξιός ψηφοφόρος αποστρέφεται πλέον την πολιτική Μητσοτάκη.
Η Νέα Δημοκρατία - είναι κάτι παραπάνω από βέβαιο - θα βρεθεί στην ζώνη του 23% με 25%. Θα είναι μεν πρώτο κόμμα, αλλά συρρικνωμένο και ασφαλώς όχι κόμμα εξουσίας.
Ενώ όλος ο πλανήτης στρέφεται προς τα δεξιά, ο Μητσοτάκης επιμένει να το παίζει κέντρο. Αυτό δεν θα τον βοηθήσει γιατί θα αρχίσει να χάνει και από το ΠΑΣΟΚ του Ανδρουλάκη.
Η ΝΔ ήταν κάποτε ένα παραδοσιακό δεξιό πατριωτικό κόμμα και σήμερα, έχει εξελιχθεί σε ένα νεοφιλελεύθερο, φιλοπολεμικό και ενδοτικό κόμμα, θιασώτης των ομοφυλόφιλων και των πάσης υφής περιθωριακών, εξέλιξη που θα συνεχίσει να ροκανίζει τα ποσοστά του…
Ο Σαμαράς είναι παρελθόν, έχει ελάχιστη απήχηση στην κοινωνία, είναι φθαρμένος και τοξικός.
Ο Μητσοτάκης εξίσου είναι καμένος. Και οι δύο πολιτικοί, απλά ανήκουν στο παρελθόν, δεν προσφέρουν κάτι νέο, δεν έχουν αφήγημα και πλέον δεν πείθουν τις κοινωνίες…
Οι πολίτες δοκίμασαν την οικογένεια ακόμη μια φορά και αυτοί αποδείχθηκαν μετριότητες υπό του ορίου, όπως ο Μπακογιάννης στον Δήμο Αθηναίων (ο επονομαζόμενος από την ίδια τη γιαγιά του Μαρίκα και...μπούφος) και ο Μητσοτάκης ως Πρωθυπουργός, τα ίδια και χειρότερα…
Δεν μπορεί να αλλάξει το ρεύμα, η φθορά τους είναι οφθαλμοφανής, οπότε νομοτελειακά θα έρθουν νέα πρόσωπα να πρωταγωνιστήσουν…
Ο Καραμανλής κατάλληλος για Πρόεδρος Δημοκρατίας
Ενώ ο Σαμαράς ανήκει στο παρελθόν ξεκάθαρα, έκανε δύο αναφορές τις οποίες βρίσκουμε σωστές:
1)Ο Γεραπετρίτης έκανε μια δήλωση ντροπής. "Εάν υπάρξει ειρήνη με την Τουρκία ας με πουν και μειοδότη".
Η δήλωση αυτή είναι ντροπιαστική και αποδεικνύει ότι η χώρα πάσχει από όραμα. Δεν χρειαζόμαστε δουλοπρεπείς, αλλά πολιτικούς με όραμα και αφήγημα…
Η δήλωση Γεραπετρίτη είναι στην κυριολεξία απαράδεκτη.
2)Είναι καλή ιδέα ο Καραμανλής για Πρόεδρος της Δημοκρατίας.
Ο Μητσοτάκης τον μισεί με πάθος και ξεκάθαρα και προφανώς δεν θα τον προτείνει. Αλλά ο Καραμανλής σημειολογικά, πρεσβεύει την δεξιά στροφή που πραγματοποιεί ο πλανήτης, οπότε θα είχε μια συμβολικότητα.
Συμπέρασμα
Μην ποντάρετε σε Μητσοτάκη ή Σαμαρά! Είναι και οι δύο τελειωμένοι, ανήκουν στο παρελθόν και όσο και να παλέψουν, έχουν ημερομηνία λήξεως.
Φθαρμένοι, σχεδόν αποτυχημένοι και απόλυτες μετριότητες… Δεν πείθουν πλέον και για τον λόγο αυτό, η κοινωνία τους κόντυνε και θα συνεχίσει να τους κονταίνει.
Ας κοιτάξουμε νέα πρόσωπα. Φρέσκα, με ιδεολογικό προσανατολισμό, αγάπη για τη πατρίδα και τον λαό της, με την Ορθοδοξία μέσα τους να τους οδηγεί και προπαντός ΑΦΘΑΡΤΑ.
Αν όντως ο Θεός είναι μαζί μας, να 'στε βέβαιοι ότι θα βρεθούν.
댓글