Έχουν γίνει πολλές συζητήσεις για τους λόγους που ο Πρόεδρος Ζελένσκι αποφάσισε την πρόσφατη ουκρανική εισβολή στη Ρωσία.
Γράφει ο Γιώργος Χρηστάκος
Αν διαβάσετε τον Economist, το Der Spiegel ή τους New York Times, όλοι τους στην ουσία ομολογούν ότι δεν αντιλαμβάνονται γιατί ακριβώς έγινε αυτή η εισβολή, ποιος είναι ο αντικειμενικός σκοπός. Ας δούμε τις πιθανές ερμηνείες:
1. Η ουκρανική εισβολή είχε στόχο να εκτρέψει τμήμα των ρωσικών δυνάμεων μακριά από τις κρίσιμες θέσεις διάρρηξης της ουκρανικής άμυνας στο Ντονμπάς και αλλού και να αποτρέψουν την αποκοπή των ουκρανικών γραμμών τροφοδοσίας από τους Ρώσους.
Βέβαια, κάτι τέτοιο προς το παρόν δεν έχει συμβεί. Αντιθέτως, οι ρωσικές δυνάμεις ύψωσαν τη σημαία τους στο Nιου-Γιορκ και κατευθύνονται προς τα πολύτιμα κοιτάσματα λιθίου.
Στην ουσία, το Κίεβο επιτάχυνε τη κατάληψη αυτών των περιοχών από τους Ρώσους με την απομάκρυνση επίλεκτων ουκρανικών δυνάμεων από αυτές τις περιοχές. Γι’ αυτό πολλοί αναλυτές ισχυρίζονται ότι ο ουκρανικός στρατός και οι στρατιωτικοί πόροι του θα κόστιζαν περισσότερο στη Ρωσία αν είχαν παραμείνει στις αμυντικές οχυρωματικές θέσεις τους, αντί να βρίσκονται μέσα στο ρωσικό έδαφος, όπου κινδυνεύουν να περικυκλωθούν σε συνήθως ανοχύρωτες θέσεις.
2. Η ουκρανική εισβολή είχε στόχο να καταληφθεί ο πυρηνικός σταθμός του Κουρτς.
Αυτό θα μπορούσε να ήταν ο αρχικός στόχος του Κιέβου, ίσως ιδέα του επικεφαλής της Στρατιωτικής Υπηρεσίας Πληροφοριών Κιρίλο Μπουντάνοβ, ο οποίος διεγείρεται από την ιδέα των πυρηνικών καταστροφών. Δικές του ιδέες ήταν η παλιότερη εξ αποστάσεως προσβολή με μη επανδρωμένα αεροσκάφη του πυρηνικού σταθμού του Κουρτς όπως και του σταθμού της Ζαπορίζια.
Το προηγούμενο Σαββατοκύριακο, ο Μπουντάνοβ κατασκεύασε ένα ψεύτικο βίντεο όπου η εκπρόσωπος του ρωσικού Υπουργείου Εξωτερικών, Μαρία Ζαχάροβα, υποτίθεται ότι δήλωνε πως η Ρωσία θα ήταν πρόθυμη να ανταλλάξει τον πυρηνικό σταθμό της Ζαπορίζια με την αποχώρηση των ουκρανικών δυνάμεων από το σταθμό Κουρτς.
Όμως η κατάληψη του σταθμού Κουρτς απέτυχε, αφού, όπως λένε οι στρατιωτικοί αναλυτές, μια τέτοια επιχείρηση αιφνιδιασμού έπρεπε να είχε ολοκληρωθεί τις πρώτες 2-3 μέρες.
Στόχος ο εκφοβισμός
3. Σύμφωνα με τον Ουκρανό προεδρικό σύμβουλο, Μιχαήλο Ποντόλιακ, η ουκρανική εισβολή είχε στόχο να εκφοβίσει τους Ρώσους.
Αυτό εξηγεί και τις επιθέσεις εναντίον αμάχων κατά τη διάρκεια αυτής της εισβολής. Αν ο στόχος ήταν να κτυπηθεί ο άμαχος ρωσικός πληθυσμός ώστε να μειωθεί η υποστήριξη του προς τις στρατιωτικές επιχειρήσεις στην Ουκρανία και να στραφεί εναντίον της κυβέρνησης του, αυτός ο στόχος απέτυχε, αφού είχε το ακριβώς αντίθετο αποτέλεσμα.
4. Η χρησιμοποίηση ρωσικού εδάφους σε μελλοντικές διαπραγματεύσεις. Αυτό βέβαια προϋποθέτει ότι οι Ουκρανοί θα καταφέρουν να οχυρωθούν αποτελεσματικά στο ρωσικό έδαφος και να εφοδιάζουν ανελλιπώς τις δυνάμεις τους. Κάτι τέτοιο είναι προβληματικό, γιατί δεν έχουν σιδηροδρομικό δίκτυο για να μεταφέρουν προμήθειες μέσα σε ρωσικό έδαφος, θα πρέπει να χρησιμοποιήσουν ευάλωτα κομβόι φορτηγών σε ανοικτούς δρόμους κλπ.
Επίσης, οι Ουκρανοί στερούνται αεροπορικής κάλυψης, ενώ είναι περικυκλωμένοι από ρωσικές δυνάμεις από τρεις πλευρές, που τους επιτίθενται με drones, πυροβολικό, FΑΒ glide βόμβες και επιθετικά ελικόπτερα. Αυτή η κατάσταση θα είναι δύσκολα βιώσιμη για τα oυκρανικά στρατεύματα που χρειάζονται πυρομαχικά, ανταλλακτικά, καύσιμα, τρόφιμα, ενισχύσεις κλπ.
Παρά τα παραπάνω στρατιωτικά προβλήματα, το Κίεβο δεν υποχωρεί και συνεχίζει να προσπαθεί να καταλάβει περισσότερο ρωσικό έδαφος. Αυτό οδηγεί κάποιους να προτείνουν μια άλλη πιθανή εξήγηση για τη πραγματοποίηση της εισβολής, που είναι πρωτίστως πολιτική εξήγηση (δεν έχει γίνει καμία επίσημη επιβεβαίωση, αλλά αναφέρω αυτή τη πιθανή εξήγηση μιας και συζητείται σε ορισμένους Ασιατικούς κύκλους):
Αλλαγή Συντάγματος;
5. Η ουκρανική εισβολή στη Ρωσία έγινε για να δοθεί η ευκαιρία στον Ζελένσκι να αλλάξει άμεσα το Σύνταγμα της Ουκρανίας και να διατηρηθεί στην εξουσία.
Αυτές τις μέρες έγινε μια πολύ ενδιαφέρουσα συνάντηση του Ουκρανού προέδρου με υπουργούς του και τον αρχιστράτηγο, Ολεξάντρ Σύρσκι, σχετικά με την τρέχουσα κατάσταση της ουκρανικής εισβολής στη Ρωσία.
Ανακοίνωσαν ότι έχουν πλήρη έλεγχο σε περισσότερους από 74 οικισμούς σε μια μεγάλη έκταση και αποφασίστηκε ότι πρέπει να δημιουργηθεί μια τοπική διοίκηση στη περιοχής Κουρσκ, με γραφείο στρατιωτικού διοικητή και γραμματείες διοίκησης, εφοδιασμού, ανθρωπιστικής βοήθειας, ασφάλειας κλπ.
Για να γίνουν νόμιμα όλα αυτά, χρειάζεται να αλλάξει άμεσα το ουκρανικό Σύνταγμα, το οποίο στη σημερινή του μορφή δεν επιτρέπει τη κατάληψη εδαφών άλλων κρατών. Έτσι, προκειμένου να αξιοποιηθεί η μεγάλη στρατιωτική νίκη στη περιοχή Κουρσκ και να επεκταθεί η ουκρανική επικράτεια, θα πρέπει να αλλάξει το Σύνταγμα.
Στην πραγματικότητα, ο Ζελένσκι θέλει να αλλάξει το Σύνταγμα όχι μόνο επειδή πρόκειται να κάνει κατοχή ή και προσάρτηση νέων εδαφών, η οποία ακόμα κι αν γίνει πιθανόν θα είναι πρόσκαιρη για τους στρατιωτικούς λόγους που αναφέραμε πιο πάνω.
Με την ευκαιρία αλλαγής του Συντάγματος, θα γίνουν κάποιες “διορθώσεις” που θα επιτρέψουν στον “ήρωα του Κουρσκ” Ζελένσκι να παραμείνει πρόεδρος της Ουκρανίας για ένα μεγαλύτερο χρονικό διάστημα ώστε να ολοκληρώσει το έργο ανοικοδόμησης της χώρας από τους μεγάλους αμερικανικούς και ευρωπαϊκούς οικονομικούς κολοσσούς που επενδύουν στην Ουκρανία, όπως έχει ο ίδιος δηλώσει επανειλημμένα. Δεν αποτελεί έκπληξη το ότι τα σχέδια του Ζελένσκι υποστηρίζονται σθεναρά από αυτούς τους οικονομικούς κολοσσούς.
Επίσης, οι “διορθώσεις” στο Σύνταγμα που θα νομιμοποιούν τη προεδρία Ζελένσκι για μεγάλο χρονικό διάστημα, θα προλάβουν και άλλες πιθανές εξελίξεις. Πολλές ξένες κυβερνήσεις, ακόμα και φιλικών του χωρών, αντιλαμβάνονται ότι ο Ζελένσκι χρειάζεται να νομιμοποιηθεί συνταγματικά για διάφορους λόγους, συμπεριλαμβανομένης της ενδεχόμενης υπογραφής συμφωνιών ειρήνης με τη Ρωσία – ιδίως αν αναγκαστεί να παραδώσει κάποια εδάφη, όπως Λουγκάνσκ, Ντόνμπας, Ζαπορίζια, Κριμαία.
Παιχνίδι για γερά νεύρα
Το σημερινό Σύνταγμα προβλέπει ότι μια τέτοια νομιμοποίηση του Ζελένσκι πρέπει να γίνει μέσω εκλογών. Όμως, αν γίνουν εκλογές είναι πολύ πιθανό οι Ουκρανοί να εκλέξουν άλλο για Πρόεδρο (ίσως τον δημοφιλή στρατηγό Ζαλούζνι), οπότε οι “άρχοντες του Κιέβου” ίσως αναγκαστούν να λογοδοτήσουν για οικονομικά σκάνδαλα κλπ.
Για να τα προλάβουν όλα αυτά, ίσως οι “άρχοντες του Κιέβου” θέλουν να κάνουν τις απαραίτητες “διορθώσεις” στο Σύνταγμα που να νομιμοποιούν την Προεδρία Ζελένσκι χωρίς εκλογές.
Η δημιουργία “νέου” Συντάγματος ίσως επιχειρηθεί να δικαιολογηθεί λόγω της επέκτασης της ουκρανικής επικράτειας και τις ανάγκες διοίκησης των κατεχομένων ή και προσηρτημένων εδαφών. Ακόμα και αν τα εδάφη αυτά επανακτηθούν από τη Ρωσία αργότερα, το Κίεβο θα έχει προλάβει να πετύχει τις επιδιώξεις του μέσω του νέου Συντάγματος.
Αν ισχύει η παραπάνω εξήγηση και ο Ζελένσκι προσπαθήσει να προχωρήσει σε αναθεώρηση του Συντάγματος που να επιλύει τα νομικά προβλήματα παραμονής του στην εξουσία, είναι κάτι που θα φανεί κατά τη διάρκεια των επόμενων εβδομάδων.
Επίσης, θα πρέπει να δούμε και την αντίδραση του Κρεμλίνου αν το Κίεβο προχωρήσει στις πιο πάνω ενέργειες. Πιθανόν να επιταχύνει τις στρατιωτικές εξελίξεις για να προλάβει την ουκρανική πλευρά.
Σίγουρα είναι ένα παιχνίδι για γερά νεύρα.
Αν τα παραπάνω σχέδια του Ζελένσκι αποτύχουν, όπως άλλως τε φαίνεται και από τις πρόσφατες εξελίξεις, επειδή οι Ρώσοι ανακαταλάβουν την κατεχόμενη σήμερα περιοχή του Κουρσκ, η Ουκρανία θα έχει τελικά σπαταλήσει άδικα τις τελευταίες στρατιωτικές εφεδρείες και πόρους της για τα πρωτοσέλιδα εφημερίδων ολίγων εβδομάδων.
Ο μόνος πόλεμος που θα έχει κερδίσει ο Ζελένσκι θα είναι ο πόλεμος των ΜΜΕ και του Τικ-Τοκ, αλλά κι αυτός θα είναι βραχύβιος.
Επιπλέον, η Μόσχα θα αναζητά εκδίκηση, την ίδια ακριβώς στιγμή που οι εξαντλημένες ουκρανικές δυνάμεις θα έχουν στερηθεί πολλούς από τους πιο σκληροτράχηλους στρατιώτες τους.
Comments