Ακόμα και η διορισμένη επιτροπή δεν μπόρεσε να καλύψει το έγκλημα!
Ο Μητροπολίτης Λαρίσης και Τυρνάβου Ιερόνυμος, κατακεραυνώνει τη κυβέρνηση Μητσοτάκη υπονοώντας ότι προέβη σε συγκάλυψη ευθυνών!
Τι λένε οι εμπειρογνώμονες της επιτροπής η οποία μάλιστα διορίστηκε από τον ίδιο τον Μητσοτάκη; Ότι το παραμύθι με τα έλαια σιλικόνης είναι υποβολιμαίο και ανυπόστατο, όπως επίσης ότι το περιβόητο ξεμπάζωμα – μπάζωμα έκρυψε τα στοιχεία που θα αποκάλυπταν το καύσιμο που προκάλεσε το ολοκαύτωμα, και το οποίο οπωσδήποτε δεν σχετίζεται με το νόμιμο περιεχόμενο της αμαξοστοιχίας.
Αναλυτικά, αντιγράφοντας από το πόρισμα:
Άγνωστη Πηγή Εύφλεκτου Υγρού
Η μορφή της φωτιάς (μια γιγαντιαία σφαίρα φωτιάς που διήρκεσε αρκετά δευτερόλεπτα) έδειξε ότι κάποιο υγρό καύσιμο τροφοδότησε την πυρκαγιά. Αν και επίσημα δεν υπήρχαν δεξαμενές υγρών καυσίμων στα βαγόνια που συγκρούστηκαν, η ανάλυση των συντριμμιών και των καμένων επιφανειών υποδηλώνει την ύπαρξη υδρογονανθράκων.
Ανεπαρκής Διαχείριση του Τόπου του Ατυχήματος
Η απόφαση να καθαριστεί η περιοχή χωρίς τη λήψη κρίσιμων αποδεικτικών στοιχείων υπονόμευσε τις έρευνες και στέρησε από τις αρχές πολύτιμες πληροφορίες σχετικά με την προέλευση της φωτιάς.
Το σχήμα της αρχικής ανάφλεξης και της πυροσφαιρας που ακολουθεί είναι σύμφωνο με το υγρό πτητικό καύσιμο και όχι με το υγροποιημένο αέριο, το οποίο θα δημιουργούσε πυρκαγιά εκτόξευσης και όχι πίδακες πυρκαγιάς. Η πυρκαγιά με πίδακα είναι «μια φλόγα υψηλής θερμοκρασίας καυσίμου απελευθερώνεται υπό πίεση σε συγκεκριμένο προσανατολισμό» που σημαίνει ότι μια πυρκαγιά θα είχε διαφορετικό σχήμα και τυχαίο προσανατολισμό (όχι μόνο προς τα πάνω). Περαιτέρω ένδειξη αυτού, είναι η ύπαρξη των δευτερογενών πυρκαγιών που συνέχισαν να καίνε και δεν μπορούσαν να δημιουργηθούν από αέριο. Το πολύ γρήγορο αρχικό ξεφούσκωμα και το σχήμα και η ανύψωση της μορφής «μανιτάρι» δείχνει επίσης προς ένα πτητικό, υγρό καύσιμο (μια φωτιά πετρελαίου θα έπεφτε γρήγορα στο έδαφος).
Το δεύτερο στάδιο της ανάφλεξης φαίνεται να περιλαμβάνει ένα ξεχωριστό σημείο ανάφλεξης, ξεκινώντας από το εσωτερικό της αρχικής πυροσφαιρας. Η διάρκεια αυτού του 2ου σταδίου, το πραγματικό ύψος των λοφίων της φωτιάς και η τροφοδοσία της φλόγας, υποδεικνύουν ότι μια σημαντική ποσότητα (μάζα) καυσίμου εμπλέκεται σε αυτό το στάδιο, δημιουργώντας αυτού του είδους τη μορφή «λοφίου» και τροφοδοτώντας την αρχική εστία για περίπου 4 δευτερόλεπτα μέχρι να σταματήσει η κίνηση και η πυρόσφαιρα εισέλθει στη φάση εξάντλησης.
Δεδομένου του παρόμοιου χρώματος της φλόγας και των παρόμοιων χαρακτηριστικών καύσης, μπορεί να θεωρηθεί με ασφάλεια ότι ο τύπος του καυσίμου που καίγεται είναι το ίδιο όπως στο Στάδιο 1.
Αυτό αποτελεί ένδειξη ότι είτε: 1) ένας δεύτερος όγκος του ίδιου καυσίμου καίγεται ενώ κινείται προς βορρά, ή 2) ότι ο αρχικός όγκος, αφού έχει χυθεί μέρος του περιεχομένου του κατά το Στάδιο 1 της ανάφλεξης (0-2 δευτερόλεπτα από την ανάφλεξη), κινείται τώρα βόρεια, ακολουθώντας την κίνηση της επιβατικής αμαξοστοιχίας.
Στο πλευρό του λαού και όχι της συγκάλυψης
Μέχρι τώρα, η επίσημη Εκκλησία της Ελλάδος έδειχνε να ξεχνά ότι η Δικαιοσύνηείναι μια αρετή που αφορά όχι μόνο τη μετά θάνατον ζωή, αλλά και την καθημερινότητα των πολιτών και ολόκληρης της κοινωνίας.
Μας το έδειχνε αυτό με την εκκωφαντική της σιωπή στη συγκλονιστική υπόθεση των Τεμπών.
Επί δύο χρόνια η Εκκλησία δεν αισθάνθηκε την ανάγκη να πάρει θέση υπέρ των αδυνάμων στο έγκλημα των Τεμπών, δηλαδή των 57 αδικοσκοτωμένων, των χαροκαμένων συγγενών και της κοινωνικής πλειοψηφίας που ζητά αλήθεια και κάθαρση.
Η Εκκλησία επιθυμεί το καλό της κοινωνίας στο σύνολό της, αλλά στην πράξη προτιμά, επί του Αρχιεπισκόπου Ιερωνύμου, τη βολική αφωνία από το να πάρει θέση για τη μεθόδευση, την κοροϊδία, τη συγκάλυψη των στοιχείων από το Μαξίμου.
Την κατάφωρη αδικία, δηλαδή, που συμβαίνει μπροστά στα μάτια της από τον ισχυρό ενάντια στον αδύναμο.
Μια από τις ελάχιστες εξαιρέσεις -ίσως η μοναδική έως τώρα- είναι από προχθές ο μητροπολίτης Λάρισας και Τυρνάβου, Ιερώνυμος:
«Ηταν ένα ατύχημα που εξελίχθηκε σε έγκλημα. Διότι αυτά που έρχονται στο φως της δημοσιότητας από τη δημοσιογραφική έρευνα ή και οι ενέργειες των πραγματογνωμόνων και των τεχνικών συμβούλων των συγγενών των θυμάτων πραγματικά μας κάνουν να θλιβόμαστε για τις συμπεριφορές ανθρώπων που υποτίθεται είναι υπεύθυνοι για αυτό και για αλλά πολλά στη χώρα μας» δήλωσε στο Poimin.gr:
«Σε εμάς που είμαστε εδώ, στον τόπο, και στους κατοίκους δημιουργεί όχι μόνο αίσθημα θλίψης και κατάθλιψης, αλλά και συναίσθημα συντριβής. Και τούτο διότι εμείς ζήσαμε τα Τέμπη αλλιώς. Ζήσαμε τον πόνο των συγγενών, βλέπουμε την εξέλιξη και απορούμε πώς πολλές φορές δεν καταλαβαίνουν κάποιοι ότι τα Τέμπη συνεχίζουν να παράγουν θύματα και δυστυχία» συνέχισε.
Ο Ιερώνυμος ζήτησε «να τιμωρηθούν οι υπαίτιοι της τραγωδίας» και να παταχθούν οι μικροτακτικισμοί, δείχνοντας ότι, αντίθετα με άλλους στην Εκκλησία, ο ίδιος είναι σε θέση και να αγανακτεί με την απουσία δικαιοσύνης και να την απαιτεί.
Ο τόπος και οι άνθρωποι στα Τέμπη έχουν φορτιστεί κι έχουν σημαδευτεί από αυτό το συλλογικό τραύμα, λέει ο μητροπολίτης. Δεν ταυτίζονται πια με το ειδυλλιακό τοπίο της κοιλάδας – είναι ένα μέρος που στοίχειωσε, που σκοτείνιασε αμετάκλητα:
«Τα Τέμπη πλέον δεν ακούγονται για τη φυσική τους ομορφιά, ως τόπος περιπάτου ή ακόμη και για το προσκύνημα της Αγίας Παρασκευής, που ήταν τόπος πνευματικής αναψυχής. Ακούγονται δυσφήμως. Ακούγονται με κάτι το αρνητικό, με κάτι που μας έχει πληγώσει. Κι εγώ, ως μητροπολίτης Λαρίσης, με βαριά καρδιά πάω και κάνω τα τρισάγια, γιατί δεν είναι μόνο το δυστύχημα των Τεμπών, είναι τα παιδιά του ΠΑΟΚ, πιο κάτω τα παιδιά από το Μακροχώρι. Εχουμε τρία σημαντικά δυστυχήματα μέσα στην κοιλάδα των Τεμπών, που αποτελούν αφορμή για δυσάρεστες αναμνήσεις και έχουν πληγώσει τον τόπο».
Τόνισε με θαυμασμό τον αγώνα των συγγενών των θυμάτων που, παρά την αβάσταχτη συμφορά τους, αγωνίστηκαν για να διασωθούν αποδείξεις, να βρεθούν στοιχεία και να ερευνηθούν γεγονότα. Αν δεν το έκαναν, δεν θα έβγαιναν ποτέ στο φως όσα γνωρίζουμε ως τώρα:
«Η πλέον συμπαθής κατηγορία είναι οι συγγενείς των θυμάτων. Είναι οι άνθρωποι που δικαιούνται και να φωνάζουν και να διεκδικούν και να αγωνίζονται και το έχουν κάνει με επιτυχία μέχρι τώρα. Και χαιρόμαστε γι’ αυτό πραγματικά, γιατί αν δεν ενεργούσαν οι συγγενείς των θυμάτων, αν άφηναν κάποια πράγματα στην τύχη τους, αν αδιαφορούσαν, θα χάνονταν πολύτιμες πληροφορίες και πολύτιμα στοιχεία, και ίσως να μη γνωρίζαμε τι ακριβώς συνέβη».
Ο μητροπολίτης Λαρίσης και Τυρνάβου ήταν ο μόνος που είχε βρεθεί στο νεκροτομείο εκείνες τις εφιαλτικές ώρες μετά τη σύγκρουση και την έκρηξη.
Δήλωσε πως διαπίστωσε ιδίοις όμμασι τον σεβασμό που επέδειξαν οι ιατροδικαστές στους νεκρούς.
Κατά την τέλεση του τρισάγιου στη μνήμη όλων των θυμάτων, ο Ιερώνυμος περιγράφει συνταρακτικές εικόνες μέσα από το νεκροτομείο και λέει ότι «οι ιατροδικαστές δούλεψαν με φοβερό σεβασμό και αντιμετώπισαν όλο αυτό που είχαν μπροστά τους όχι ως υλικό, όπως διδάσκει η επιστήμη της ιατροδικαστικής, αλλά ως ανθρώπους, ως οντότητες».
Και ζήτησε να υπάρξει δικαιοσύνη και παραδειγματική τιμωρία των υπευθύνων ως αναγκαία συνθήκη για το μέλλον και για να μην ξαναζήσουμε κάτι τέτοιο:
«Οι υπεύθυνοι πρέπει πρώτα από όλα και κυρίως παραδειγματικά να τιμωρηθούν, έτσι ώστε να μην έχουμε επανάληψη των φαινομένων. Ομως, δεν μπορώ να δεχθώ ότι οι υπεύθυνοι είναι οι απλοί άνθρωποι της καθημερινότητας, που καταγόμενοι από τη Λάρισα είναι μέσα στο κατηγορητήριο, δίπλα σε άλλους μεγαλοσχήμονες. Δηλαδή, ένας σταθμάρχης φταίει γι’ αυτό το δυστύχημα; Και μια τοπική κοινωνία της Λάρισας πρέπει να φέρει βαρέως ότι έγιναν λάθη στην περιοχή από δικούς της ανθρώπους; Δεν πρέπει να δούμε τη γενικότερη παθογένεια του Ελληνικού Δημοσίου και εκεί να αναζητηθούν και πολιτικές ευθύνες;»
Ο μητροπολίτης Λάρισας δεν ενδίδει στον πειρασμό ότι η Εκκλησία πρέπει να κοιτάζει μόνο τις δικές της υποθέσεις και την «αρμονική» συνύπαρξη με την κυβέρνηση σαν να είναι το σημαντικότερο πράγμα στον κόσμο.
Η αντίσταση στην αδικία είναι πολύ πιο σημαντική από τους τακτικισμούς και τις δημόσιες σχέσεις. Ειδικά από τους υπηρέτες του Θεού είναι απαίτηση.
Comentários