Όταν οι Έλληνες Άγιοι Πατέρες εδραίωναν τον Χριστιανισμό το 325 μ.Χ....

Η επέτειος της Α' Οικουμενικής Συνόδου, ας γίνει για άλλη μια φορά ο Φάρος για να επιστρέψουμε στην Πίστη μας...

Η εκκλησία της Αγίας Σοφίας, στη Νίκαια της Βιθυνίας (σημερινή İznik) όπου είχε γίνει η Α’ Οικουμενική Σύνοδος το 325 μ.Χ.

Με τον κορωνοϊό μάθαμε και διδαχθήκαμε πολλά και πολλές συζητήσεις κάναμε πάνω σε αυτά. Παίρνοντας ως παράδειγμα αυτή την επιδημία και τον τρόπο αντιμετώπισης της, θα καταλάβουμε καλύτερα αυτό που η Εκκλησία τιμά αύριο. Την Α΄ Οικουμενική Σύνοδο των 318 Πατέρων.

Ένας ηθικότατος και μορφωμένος Χριστιανός και μάλιστα Πρωτοπρεσβύτερος από την Λιβύη ονόματι Άρειος, έγινε η αρχή για να εισαχθεί μια αιρετική διδασκαλία μέσα στην Εκκλησία του Χριστού.

Δίδαξε ότι ο Χριστός είναι Κτίσμα και όχι Υιός Θεού και το αποδείκνυε δήθεν μέσα από τις Γραφές.

Ο απλός λαός έχοντας μπροστά του έναν Ηθικότατο Κληρικό και μη έχοντας την Αληθινή Γνώση των Γραφών, ό,τι άκουγε από αυτόν το πίστευε ως αληθινό.νΗ μεγάλη παγίδα λοιπόν ήταν και είναι ο Ηθικισμός του Αιρεσιάρχη και η Άγνοια των Γραφών από μέρους του λαού για να τον αντιμετωπίσουν.

 Το στόμα του, δανείστηκε στον Πονηρό, για να σπείρει τα προφητευμένα από τον Χριστό και τους Αποστόλους ζιζάνια μέσα στην Εκκλησία.

Να διασπάσει την Ενότητα Της και να κάνει δικούς του οπαδούς και δικές του συναθροίσεις ως ''πιο καθαρές'' ακόμα και δικούς του ύμνους έκανε, που προωθούσαν την πλάνη του.

Το προφίλ του ως Χριστιανού ήταν τέλειο, οι λόγοι του ακουγόταν πύρινοι, αλλά δυστυχώς όχι από το Πνεύμα του Θεού αλλά από καλά κρυμμένο μέσα του Πονηρό Πνεύμα. Τα ίδια ακριβώς με αυτά που έγιναν στον Παράδεισο με το Φρονιμότερο πάντων των Ζώων, τον Όφι.

Μέσα στον ήσυχο Όφι ήταν ο ίδιος ο Διάβολος και με Πλάγια Συζήτηση και Παραποιημένη Αλήθεια κατάφερε να βγάλει από τον Παράδεισο τους Πρωτόπλαστους.

Τα ίδια ακριβώς λόγια με τα οποία ο Πονηρός τρεις φορές αμφισβήτησε μπροστά στον Χριστό την Θεότητα Του ''Εάν είσαι Υιός Θεού'', έρχεται τώρα ο Άρειος και τα κάνει Διδασκαλία και μολύνει αθώα πρόβατα.

Τόλμησε να ονομάσει τον Πλάστη και Δημιουργό, Κτίσμα και να συμπαρασύρει στην απώλεια χιλιάδες, χιλιάδων αθώους.

 Ο Ασθενής Μηδέν θα τον λέγαμε στον κορωνοϊό ο οποίος μολύνει με μια Θανατηφόρα Πνευματική Ίωση.

Το πρόβλημα μεγάλο για όλο τον Χριστιανικό τότε κόσμο και ο Μέγας και Άγιος Κωνσταντίνος συγκαλεί για αυτό το θέμα την Α' Οικουμενική Σύνοδο το 325 μ.Χ. στη Νίκαια της Βιθυνίας.

Αποτελούνταν από 318 Πατέρες, όχι μόνο από Επισκόπους αλλά και από Πρεσβυτέρους, Διακόνους και Μοναχούς.

Μαρτυρούμενοι από όλους ως Χριστιανοί Πλήρης Πίστεως και Δυνάμεως Πνεύματος Αγίου, εκ των οποίων πολλοί ήταν ακρωτηριασμένοι και μονόφθαλμοι από τα βασανιστήρια των Διωγμών.

Ανάμεσα τους και ο Άγιος Σπυρίδων,με το γνωστό θαύμα που επιτελέστηκε στα χέρια του, αυτό της ανάλυσης του κεραμιδιού σε φωτιά, νερό και χώμα, για να διδάξει στον Άρειο το Μυστήριο της Τρισυποστάτου Θεότητος.

Καταρτίζονται τα επτά πρώτα άρθρα του Συμβόλου της Πίστεως, το γνωστό Πιστεύω μας και αναθεματίζεται ο Άρειος και η αιρετική διδασκαλία του.

Οικτρό και σιχαμερό τέλος τον περίμενε, ξεψύχησε με φρικτούς πόνους μόνος του, μέσα στο αποχωρητήριο βγάζοντας τα έντερα του μαζί με την σωματική του ανάγκη!

Να γνωρίζουμε ότι από τον πρώτο Αιρεσιάρχη ως αρχή, τον Ασθενή Μηδέν, η Πλάνη δεν σταματά εκεί αλλά συνεχώς μεταλλάσσεται, όπως οι μεταλλάξεις του κορωνοϊού και παίρνει μέσα στον χρόνο, άλλες μορφές και διδασκαλίες για να επιφέρει τον Θάνατο.

Οι Χιλιαστές, αλλά και κάποιες Προτεσταντικές Ομάδες συνεχίζουν την Ψευτοδιδασκαλία του, σε πιο μοντέρνα μορφή.

Μήπως άραγε και σήμερα ακόμη, δεν υπάρχουν κάποιοι οι οποίοι τολμούν και λένε ότι ο Χριστός ήταν ένας Καλός Άνθρωπος, ένας Φιλόσοφος, ένας Επαναστάτης, αλλά όχι Θεός;

 Πόσοι άραγε οπαδοί του Αρείου είναι ανάμεσα μας;

Όχι αγάπες και γλυκόλογα, ούτε με αυτούς που αφαιρούν την Θεότητα του Χριστού και τον χαρακτηρίζουν μόνο ως έναν Καλό και Ηθικό Διδάσκαλο, ούτε με άλλους Αιρετικούς οι οποίοι σχίζουν τον Άρραφο Χιτώνα Του χάριν της δικής τους δόξης.

Ας θυμόμαστε τα λόγια του Αγαπημένου Μαθητού του Χριστού Ιωάννη, ο οποίος ενώ παντού και πάντα μιλάει για Αγάπη, όταν αναφέρεται σε Αιρετικούς μας λέει ''Εάν κάποιος έρχεται σε εσάς και δεν φέρει την Διδαχή του Χριστού, να μην το βάζετε στο σπίτι σας και ούτε το Χαίρετε να μην του λέτε''.

Γιατί τόση σκληρότητα άραγε απέναντι τους;

Λάβαμε ένα παράδειγμα από τον κωρονοϊό, πόση απόσταση πρέπει να έχουμε από μολυσμένα άτομα και πόσες προφυλάξεις πρέπει να παίρνουμε για να μην ασθενήσουμε και εμείς.

Εάν αυτά έγιναν για μια ασθένεια της σαρκός μας, η οποία μια μέρα θα γίνει χώμα και σκουλήκια, πόσο μάλλον πρέπει να προσέχουμε πολύ περισσότερο, για να μην μας μεταδώσουν κάποιοι Πνευματικά Μολυσμένοι από Θανατηφόρα Μικρόβια, τις Πνευματικές τους Ασθένειες, οι οποίες θα μας οδηγήσουν στην Αιώνια Απώλεια της Ψυχής μας...