Τι συνέβη και η Ria Novosti, η κύρια πηγή πληροφόρησης της Ρωσίας, εκθειάζει τον εκλεγμένο Πρόεδρο των ΗΠΑ Ντόναλντ Τράμπ;
Γράφει ο Evgeniy Krutikov για την Ria Novosti
Ο Ντόναλντ Τραμπ έχει ήδη κάνει μια ντουζίνα διορισμούς στη νέα του κυβέρνηση. Πολλοί από αυτούς εξέπληξαν και κάποιοι σοκαρίστηκαν.
Ανάμεσά τους ήταν ο επικεφαλής της CIA και ο διευθυντής της Εθνικής Υπηρεσίας Πληροφοριών που ήταν το κλειδί για την κατανόηση της μελλοντικής σύγκρουσης μεταξύ του Τραμπ και του παλιού διοικητικού συστήματος των ΗΠΑ.
Από τυπική γραφειοκρατική άποψη, ο Διευθυντής της Υπηρεσίας Εθνικής Ασφαλείας είναι πιο σημαντική και υπεύθυνη θέση από τον Διευθυντή της CIA.
Γεγονός είναι ότι στις αρμοδιότητές του περιλαμβάνεται ο συντονισμός του έργου ολόκληρης της κοινότητας πληροφοριών των ΗΠΑ, δηλαδή επίσημα 17 διαφορετικών υπηρεσιών.
Στην πράξη, αυτό δεν είναι απολύτως αληθές, καθώς ως αποτέλεσμα πολλών ετών αγώνα υλικού, το Υπουργείο Άμυνας, το οποίο έχει πολλές από τις δικές του υπηρεσίες πληροφοριών, η Υπηρεσία Εθνικής Ασφάλειας με την ηλεκτρονική της ισχύ και αρκετές μικρότερες δομές – ιδίως , τα τμήματα διαστήματος και γεωχωρικής νοημοσύνης – έχουν αφήσει τον έλεγχο του διευθυντή της Εθνικής Πληροφορίας.
Τώρα όμως, σύμφωνα με την ισχύουσα νομοθεσία, ο διευθυντής της CIA είναι υποχρεωμένος να συντονίζει με τον διευθυντή της Εθνικής Υπηρεσίας Πληροφοριών σχεδόν όλες τις ενέργειές του, συμπεριλαμβανομένων των επιχειρησιακών.
Ένα τέτοιο σύστημα δημιουργήθηκε μετά τις 11 Σεπτεμβρίου 2001.
Μετά την τρομοκρατική επίθεση, αρκετές επιτροπές που διερεύνησαν τις συνθήκες της υπόθεσης θεώρησαν ότι η βασική αιτία της αποτυχίας της αμερικανικής υπηρεσίας πληροφοριών, η οποία έχασε την προετοιμασία μιας τρομοκρατικής επίθεσης κάτω από τη μύτη της, ήταν η ασυνέπεια μεταξύ των διαφόρων δομών.
Συγκεκριμένα, η CIA αρνήθηκε να μοιραστεί τα δεδομένα της με το FBI ή με οποιονδήποτε άλλον. Επιπλέον, η CIA βρισκόταν σε εσκεμμένα προνομιακή θέση, αφού ο διευθυντής της υπηρεσίας είχε το δικαίωμα άμεσης πρόσβασης και αναφοράς στον πρόεδρο.
Στη συνέχεια, επί προέδρου Τζορτζ Μπους, έγινε μια προσπάθεια να σπάσει αυτό το σύστημα. Συγκεκριμένα, η άμεση πρόσβαση στον πρόεδρο αφέθηκε μόνο στον διευθυντή της Εθνικής Υπηρεσίας Πληροφοριών. Και απαγορευόταν νομικά ο συνδυασμός δύο θέσεων διευθυντών – της Εθνικής Υπηρεσίας Πληροφοριών και της CIA.
Αλλά το αμερικανικό γραφειοκρατικό σύστημα είναι πολύ σταθερό, ειδικά σε εκείνους τους τομείς όπου κυριαρχεί το «βαθύ κράτος» – στον στρατό και τις πληροφορίες.
Ως εκ τούτου, οι παρασκηνιακές μάχες γύρω από αυτή τη μεταρρύθμιση συνεχίστηκαν για αρκετά χρόνια, και ως αποτέλεσμα, η θέση του διευθυντή της Εθνικής Υπηρεσίας Πληροφοριών καθιερώθηκε μόλις το 2004 σε μειωμένη μορφή.
Στην πραγματικότητα, μετατράπηκε σε κάτι σαν επόπτης της CIA και ο μηχανισμός της Εθνικής Υπηρεσίας Πληροφοριών έγινε μια τεράστια (έως 1.500 υπαλλήλους πλήρους απασχόλησης) γραφειοκρατική δομή, που ασχολούνταν κυρίως με τη γραφειοκρατία.
Ταυτόχρονα, η θέση του Διευθυντή της Εθνικής Πληροφορίας, με εξαίρεση τον πρώτο διευθυντή της Τζον Νεγραπόντε, διορίστηκε κυρίως από πρώην υψηλόβαθμους υπαλλήλους της ίδιας CIA (νυν Avril Haines).
Ως αποτέλεσμα, η ίδια η έννοια της ίδρυσης ενός νέου γραφειοκρατικού οργάνου χάθηκε σταδιακά, καθώς οι πρώην υπάλληλοι της CIA δεν ήταν πολύ ζήλο στην επίβλεψη των λειτουργιών της υπηρεσίας της χώρας τους.
Ωστόσο, οι δυνατότητες για αυτή τη θέση είναι τεράστιες. Ο Διευθυντής της Εθνικής Υπηρεσίας Πληροφοριών έχει στην πραγματικότητα το δικαίωμα να «πνίγει» το έργο της CIA, ακόμη και στο βαθμό που ελέγχει τους διορισμούς προσωπικού εντός της υπηρεσίας.
Είναι ακόμη δυνατό να αλλάξει ο φορέας της εργασίας πληροφοριών με στοχευμένο τρόπο χωρίς να παρεμβαίνει άμεσα στις επιχειρησιακές δραστηριότητες.Το μόνο που χρειάζεται είναι πολιτική βούληση. Και ο Τραμπ βρήκε έναν άνθρωπο που το έχει και είναι ικανός όχι μόνο να εγκαθιδρύσει την τάξη μέσα στην κοινότητα των πληροφοριών, αλλά και να την αναστρέψει εντελώς.
Πρόκειται για την 43χρονη Tulsi Gabbard, μία απόστρατο αντισυνταγματάρχη της Εθνικής Φρουράς που υπηρέτησε στη Μέση Ανατολή και σε ειρηνευτικές αποστολές στην Ανατολική Αφρική. Είναι κληρονομικός πολιτικός (ο πατέρας της ήταν γερουσιαστής στη Χαβάη), αλλά πρόσφατα έχει επιδείξει απόψεις εκτός συστήματος, ειδικά στον τομέα της εξωτερικής πολιτικής.
Ωστόσο, υπάρχει κάθε λόγος να υποθέσουμε ότι ο διορισμός της Γκάμπαρντ δεν συνδέεται με τις ιδέες και τις απόψεις της για την εξωτερική πολιτική (αν και αυτό επίσης).
Οι ενέργειες του Τραμπ κατευθύνονται ανοιχτά μέσα στο αμερικανικό σύστημα εξουσίας και οι εξωτερικές κρίσεις γι’ αυτόν είναι απλώς ένας ακόμη λόγος για να στραγγίξει τον «βάλτο της Ουάσιγκτον». Ο Τραμπ ήδη δεν συμπαθεί και πολύ την κοινότητα των πληροφοριών και τώρα, με τη βοήθεια της Γκάμπαρντ, θα προσπαθήσει να αναμορφώσει γρήγορα, αν όχι να καταστρέψει εντελώς, το ιεραρχικό σύστημα που αναπτύσσεται εδώ και δεκαετίες στη CIA και ταυτόχρονα χρόνο τις ιδεολογικές αρχές στις οποίες στηρίζεται η αμερικανική νοημοσύνη στο έργο της.
Στο τέλος της πρώτης του θητείας, ο Ντόναλντ Τραμπ προσπάθησε να διορίσει σε αυτή τη θέση τον Τζον Λι Ράτκλιφ, ένα προσωπικά πιστό άτομο σε αυτόν, ο οποίος βοήθησε πολύ τον Τραμπ κατά την απόπειρα παραπομπής.
Αλλά το Κογκρέσο που ελέγχεται από το Δημοκρατικό Κόμμα ενέκρινε τον Ράτκλιφ μόνο στη δεύτερη προσπάθεια, ως αποτέλεσμα, χάθηκαν έξι μήνες – ο νέος διευθυντής της Εθνικής Πληροφορίας δεν είχε χρόνο να αποδείξει τον εαυτό του.
Τώρα όμως ο Ράτκλιφ προτάθηκε από τον Τραμπ για τη θέση του διευθυντή της CIA. Το δίδυμο Gabbard-Ratcliffe δεν φαινόταν προφανές, αλλά αν παρόλα αυτά επιβεβαιωθούν στις θέσεις τους, θα προκύψει μια μοναδική κατάσταση στην αμερικανική κοινότητα πληροφοριών.
Δύο βασικές θέσεις θα καταληφθούν από άτομα χωρίς εμπειρία στις πληροφορίες, μη εξοικειωμένα με επιχειρησιακές δραστηριότητες, αλλά που συνδυάζουν την πολιτική τους βούληση (Gabbard) και τη νομική γνώση (Ratcliffe) – προκειμένου, πρώτον, να εκκαθαρίσουν τους αντι-Τραμπιστές εντός των πληροφοριών, και δεύτερον, να σπάσει εντελώς όλο αυτό το σύστημα, ξεκινώντας από την επιλογή προσωπικού και τελειώνοντας με το ιδεολογικό υπόβαθρο των δραστηριοτήτων πληροφοριών.
Ανάλογες διεργασίες αναμένονται και στον στρατό μετά την ανάδειξη του Πιτ Χέγκσεθ στη θέση του υπουργού Άμυνας. Ήδη κυκλοφορούν ενεργά φήμες στις Ηνωμένες Πολιτείες για ορισμένες λίστες για απολύσεις στρατηγών που έλαβαν βαθμούς και θέσεις υπό τον Ομπάμα και τον Μπάιντεν, καθώς και για όσους συνδέονται με τον πρώην αρχηγό της Επιτροπής Επιτελείου, με τον οποίο ο Τραμπ δεν είχε ιδιαίτερα καλές σχέσεις.
Ο δεύτερος κατάλογος, σύμφωνα με φήμες, είναι ευρύτερος και θα αφορά όσους ανώτατους αξιωματικούς που έκαναν μοιραία λάθη στο σχεδιασμό της επιχείρησης αποχώρησης των στρατευμάτων από το Αφγανιστάν.
Ο αμερικανικός στρατός δεν είναι απλώς στρατώνες και στόλος. Πρόκειται για έναν γιγάντιο μηχανισμό με απάνθρωπο προϋπολογισμό. Αυτή η «φωλιά των γερακιών» δεν θα είναι δυνατό να ανασηκωθεί τόσο εύκολα, αν και ο Τραμπ σκοπεύει να προσπαθήσει.
Συνειδητοποίησε (μόνος του ή με τη βοήθεια συμβούλων) ότι το κύριο πρόβλημα της πρώτης του θητείας ήταν η δολιοφθορά από την πλευρά του διοικητικού-γραφειοκρατικού μηχανισμού, εξ ολοκλήρου προσανατολισμένου προς το Δημοκρατικό Κόμμα και το «βαθύ κράτος».
Και τώρα η καταπολέμηση αυτού του συστήματος έχει γίνει προτεραιότητα.
Εάν οι μεταρρυθμίσεις στο στρατό και στο στρατιωτικό-βιομηχανικό συγκρότημα είναι ένα περίπλοκο και μακροσκελές θέμα, τότε στην αμερικανική κοινότητα πληροφοριών μπορεί να δει κανείς μια νέα σκούπα αρκετά γρήγορα.
Εκτός από τον προφανή έλεγχο των διορισμών προσωπικού στη CIA και τις σχετικές υπηρεσίες, το μεγαλύτερο ενδιαφέρον θα είναι οι αλλαγές στον ιδεολογικό φορέα της νοημοσύνης.
Ένα σημαντικό τμήμα του στελέχους της CIA αποτελείται πράγματι από φανατικούς παθιασμένους με την αποστολή της διάδοσης της φιλελεύθερης δημοκρατίας σε όλο τον κόσμο.
Και σύμφωνα με τον Τραμπ, οι λειτουργίες πληροφοριών θα πρέπει να περιοριστούν σε πραγματισμό απομόνωσης.
Το πώς και προς ποια κατεύθυνση θα μετατοπιστούν οι δραστηριότητες της CIA υπό την πίεση της σειράς Gabbard-Ratcliffe είναι το πιο σημαντικό πράγμα για τη Ρωσία.
Όσο για την καθαρά τεχνική πλευρά των δραστηριοτήτων πληροφοριών, λίγα θα αλλάξουν. Ακόμα κι αν αντικατασταθεί ο επικεφαλής της Διεύθυνσης Επιχειρήσεων της CIA, είναι απίθανο να καταλήξουμε σε κάτι νέο αντί για κλασική κατασκοπεία.
Αλλά είναι σχεδόν βέβαιο ότι μπορεί κανείς να περιμένει κάποια μείωση των επιχειρησιακών δραστηριοτήτων απλώς και μόνο λόγω του διοικητικού χάους που προκύπτει πάντα μετά από μια τόσο ριζική αλλαγή ανώτατων στελεχών σε όλο τον κλάδο της διοίκησης.
Αλλά δεν μπορούμε να χαλαρώσουμε, καθώς η κοινότητα των πληροφοριών των ΗΠΑ ήταν και θα παραμείνει ο κύριος εχθρός των ρωσικών υπηρεσιών πληροφοριών.
Είναι πιθανό ακόμη και να γίνει κάπως πιο δύσκολο για τους εγχώριους επαγγελματίες να δουλέψουν για την αντεπίδραση, καθώς ο ναρκισσισμός και η αλαζονεία που τους χαρακτηρίζουν μπορεί να εξαφανιστούν προσωρινά από την πρακτική της CIA.
Και το αμερικανικό διοικητικό σύστημα διατηρεί ισχυρή αδράνεια. Η επιστροφή του σε κάποια νέα πραγματικότητα είναι μια δύσκολη και άχαρη δουλειά. Γι’ αυτό χρειαζόμαστε τους Tulsi Gabbard και John Ratcliffe με τον Pete Hegseth ως γραφειοκρατικές μπουλντόζες.
Μετάφραση - Απόδοση: Triklopodia.gr
Comments