top of page
sergioschrys

Ζητείται...ηγέτης για την Νέα Ελλάδα που έρχεται! (Μέρος B')

Ο θάνατος του Ψευτορωμαίϊκου είναι ζήτημα χρόνου πλέον. Αυτό κατοχυρώθηκε από το βράδυ της 9ης Ιουνίου 2024. Από κει και μετά όμως; Τι γίνεται;


ΜΕΡΟΣ Β'

Το Α' Μέρος ΕΔΩ


Γράφει ο Πύρινος Λόγιος

Η Χαμένη Ταυτότητα των Ελλήνων (συνέχεια)

Όλα άλλαξαν όταν ήρθε στα πολιτικοκοινωνικά πράγματα το... Ψευτορωμαίϊκο. Δηλαδή, η ονομαζόμενη "Γ' Ελληνική Δημοκρατία" (1974-σήμερα), η οποία κατέβαλλε τεράστιες προσπάθειες για να αλλάξει τόσο την ταυτότητα των Ελλήνων, όσο και το πνευματικό τους DNA.


Το πρώτο πράγμα που έκανε η πρώτη μεταπολιτευτική κυβέρνηση της Ελλάδας, αυτή του Κων/νου Καραμανλή και της νεοσύστατης ΝΔ, αντί να ήταν το πρόβλημα της Κύπρου με την εισβολή και κατοχή των Τούρκων του 39% των εδαφών του νησιού, η κυβέρνηση Καραμανλή εστίασε στην - πάση θυσία - εισδοχή της Ελλάδας στην τότε Ευρωπαική Οικονομική Κοινότητα με το πρόσχημα της εξασφάλισης των συνόρων της χώρας.

Το δόγμα "Η Ελλάδα ανήκει στην Δύση" ήταν το κύριο σύνθημα των εκμοντερνισμένων ριζοσπαστών Δεξιών και οι σχέσεις με τις ΗΠΑ και την Δυτική Ευρώπη είχαν φτάσει σε πολύ ικανοποιητικό βαθμό.

Στην ουσία, ο Καραμανλής - που σημειωτέον, ήταν φανατικός οπαδός του Καρλομάγνου και της ενώσεως της Δυτικής Ευρώπης σε μία οντότητα - επιδίωκε τον εξευρωπαϊσμό των Ελλήνων, οι οποίοι με τη σειρά τους δεν είχαν καμμιά απολύτως σχέση με τους δυτικούς φραγκικής καταγωγής λαούς. Το εντελώς αντιστόρητο και λανθασμένο αυτό σχέδιο, κατάφερε να γίνει πραγματικότητα τον Οκτώβριο του 1980, όταν και η Ελλάδα έγινε πλήρες μέλος της ΕΟΚ, παρά τις - δικαιολογημένες - αντιρρήσεις του τότε Γερμανού καγκελάριου Χέλμουτ Σμίτ, ο οποίος με τη σειρά του - και πολύ σωστά - επισήμαινε συνεχώς πως η Ελλάδα, τόσο ως λαός, όσο και ως Ιστορία και θρησκεία, δεν είχε καμμιά απολύτως ομοιότητα με την "φραγκική" Δυτική Ευρώπη και συνεπώς, δεν θα μπορούσε να εναρμονιστεί με τα δόγματα και τις ιδέες των Δυτικών.

Η προσωπική όμως φιλία που είχε με τον τότε Γάλλο πρόεδρο Βαλερί Ζισκάρ Ντ' Εσταίν αλλά και οι "υπόγειοι" εκβιασμοί που έκανε ο ίδιος ο Καραμανλής στον Σμίτ, λέγοντας του ότι "Αν δεν μας βάλετε στην Ένωση, αύριο θα βγώ και θα κάνω δηλώσεις ότι η Ελλάδα που ηγήθηκε του Ελληνορωμαικού ευρωπαϊκού πολιτισμού, εκδιώκεται από τους Γερμανούς των οποίων το ναζιστικό παρελθόν δεν έχει ακόμη ξεπεραστεί", έπιασαν τόπο. Ο εκβιασμός αυτός, αναφέρεται στα τετράτομα"Αρχεία Καραμανλή", στον τόμο Β', κεφάλαιο "ΟΙ ΣΧΕΣΕΙΣ ΜΕ ΤΗΝ ΕΟΚ".

Ο Σμίτ μετά από αυτούς τους εκβιασμούς, φοβούμενος αφ' ενός μήπως θεωρηθεί οπαδός των Ναζί και αφ' ετέρου λαμβάνοντας υπ' όψη το κύρος του Έλληνα πρωθυπουργού αλλά και τις πιέσεις των Γάλλων, υπέκυψε και είπε το ΝΑΙ στην εισδοχή της Ελλάδας. Ειδεμή, η Ελλάδα δεν θα έμπαινε ποτέ ή τουλάχιστον δεν θα έμπαινε τόσο γρήγορα, προσπερνώντας ακόμη και τους Ισπανούς, τους Πορτογάλους και τους Ιρλανδούς, των οποίων οι ενταξιακές διαπραγματεύσεις προηγούνταν της Ελλάδας.


Η ένταξη της Ελλάδας στην ΕΟΚ και αργότερα στην ΕΕ, υπήρξε το μεγαλύτερο έγκλημα εναντίον της χώρας. Η δε συμβολή του παπανδρεϊκού ΠΑΣΟΚ στον τομέα του εξευρωπαϊσμού της χώρας, ο πακτωλός των χρημάτων που εισέρρευσαν μέσω των πακέτων της ΕΟΚ και η άλωση της πολιτικής και κοινωνικής ζωής των Ελλήνων από τον αριστερισμό, μετάλλαξαν ριζικά τη ζωή του Έλληνα κυρίως στα μεγάλα αστικά κέντρα.


Ο Έλληνας, απο βιοπαλαιστής έγινε...ευρωπαίος πολίτης(!) χωρίς να έχει καν τα εχέγγυα που απαιτούνταν, έγινε...ξαφνικά "νεόπλουτος", απέκτησε ιδιωτικό αυτοκίνητο, έγχρωμη τηλεόραση, ανέσεις που καν δεν φανταζόταν. Η παιδεία του εκσυγχρονίστηκε και χτίστηκε πάνω σε νέα δεδομένα, έμαθε την Ιστορία ...αλλιώς και όχι όπως την μάθαιναν οι πατεράδες του, έμαθε να ψηφίζει...ευρωπαϊκά, ταξίδεψε ως τουρίστας στην δυτική Ευρώπη (κάτι που τον καιρό των πατεράδων και των παππούδων του ήταν απλά ένα...όνειρο) και είδε πώς...ζεί ο κόσμος εκεί, μαγεύτηκε από την ασύλληπτη ομορφιά των ευρωπαϊκών πόλεων αλλά...το μεδούλι του ήταν...ρωμαίϊκο ακόμη και μέσα του πάλευαν ο Ρωμιός και Φράγκος.

Το αποτέλεσμα ήταν η...πλήρης σύγχυση, το μπέρδεμα του "ποιός είμαι τελικά" (Ο εκλειπών μέγας Χάρρυ Κλύνν απάντησε στο υπαρξιακό αυτό ερώτημα λέγοντας πως "...είμαι το σεντερ μπάκ και δένω τα κορδόνια μου στη σέντρα!"), ξέφυγε από την επιρροή της Ορθοδοξίας, ασπάστηκε έναν άλλον, πιο light τρόπο ζωής, απομακρύνθηκε από τις παραδοσιακές του ρίζες του χωριού απ' όπου κατάγονταν, ανάθρευε τα παιδιά του σύμφωνα με την...νέα παιδαγωγική(!), έγινε κομπιναδόρος, συνεργάτης του "κράτους", έμαθε να ψηφίζει ...ευρωπαϊκά και όχι με τον τρόπο που επέλεγαν οι παππούδες του, δηλαδή οι Ρωμιοί, η οικογένεια του δεν πήγαινε πλέον στην εκκλησία, οι παπάδες γι αυτόν έγιναν...οπισθοδρομικοί και στενόμυαλοι, το διαζύγιο το έβγαζε πλέον πανεύκολα (αυτόματο διαζύγιο), η μοιχεία έπαψε να είναι ποινικό αδίκημα, η ερωμένη έγινε η...δεύτερη γυναίκα του, το σκληρό γαλλικό και γερμανικό πορνό μπήκε στο σπίτι του σε μορφή βιντεοκασσέτας, οι σχέσεις του με τη γυναίκα του έγιναν σύννομες με αυτές που του δίδασκαν οι βρώμικες ακατάλληλες ταινίες, η φράση "ώχ αδερφέ, εγώ θα σώσω την Ελλάδα;" έγινε το πιστεύω του, επέλεγε τους κυβερνήτες του με βάση όχι το έργο τους, αλλά τις παροχές που του υπόσχονταν και τα μελλοντικά παιδιά του, τα δίδασκε σύμφωνα με το δικό του παράδειγμα ζωής που με τη σειρά του, το...κόλλησε από τους ευρωπαίους - πλέον - συμπολίτες του. Το τελικό αποτέλεσμα, ήταν να ...χαθεί εντελώς και οι απόγονοι του, τα παιδιά του δηλαδή και τα εγγόνια του, να μην ξέρουν πλέον αν είναι όντως Έλληνες ή κάτι μεταξύ... Έλληνα, Ευρωπαίου και ...αμερικάνου.

Στη δημιουργία αυτού του απίστευτου κομφούζιου, ενεργό και καίριο ρόλο έπαιξε και η μετα-ελληνική ακαδημαική κοινότητα όσον αφορά τις ανθρωπιστικές σπουδές (Φιλοσοφία, Ιστορία, Θεολογία), η οποία χωρίστηκε κυριολεκτικά στα δύο. Στην μία πλευρά, βρισκόταν οι αυθεντικοί Ιστορικοί και Θεολόγοι, οι οποίοι δίδασκαν στους φοιτητές τους την αλήθεια και στην άλλη πλευρά βρισκόταν οι...εκσυγχρονιστές οι οποίοι δίδασκαν τα...εντελώς αντίθετα. Στην Φιλοσοφική σχολή του ΕΚΠΑ επί παραδείγματι, δίδασκαν ταυτόχρονα και οι δύο πλευρές με διαφορετικές θέσεις η κάθε μία είτε στον τομέα της Ιστορίας, είτε της Θεολογίας, ενώ στο Αριστοτέλειο ή στο Δημοκρίτειο, δίδασκε μόνο η μία εκ των δύο πλευρές.

Το απόλυτο χάος στην Παιδεία, που επιτηδευμένα προωθούνταν κυρίως από τους κομματικούς μηχανισμούς που δρούσαν και εξακολουθούν να δρούν ακόμη απτόητοι, είχε ακριβώς αυτόν τον στόχο. Το χάος, την σύγχυση και τελικά το ξέφτισμα της αληθινής ταυτότητας των Ελλήνων του 20ού και του 21ου αιώνα.

Χαρακτηριστικό παράδειγμα αυτού ακριβώς τους Χάους στον ακαδημαικό κόσμο, αποτελεί και μια αντιπαράθεση ανάμεσα σε δύο ακαδημαικούς δασκάλους, τον ογκόλιθο που λέγεται Χρήστος Γιανναράς και κάποιον...περίεργο ονόματι Γιώργο Μαργαρίτη. Και οι δύο αυτοί άνδρες, ήσαν καλεσμένοι του Γιώργου Σαχίνη του Κρήτη TV και της εκπομπής του "Αντιθέσεις" με τίτλο "Η Ελληνική Επανάσταση του 1821 – Άξονες Εθνικής Αυτοσυνειδησίας 200 χρόνια μετά" Ψάξτε την στο YouTube, αξίζει πραγματικά να τη δείτε. Αν είστε όμως εύθικτοι, δεν σας το συνιστώ. Υπάρχει περίπτωση να σπάσετε την οθόνη του υπολογιστή σας, εξαπτόμενοι από το ...θράσος μερικών της απέναντι πλευράς...


Τελικά, ποιός είναι ο κατάλληλος Ηγέτης και πώς τον...βρίσκουμε;

Μάλιστα. Πολύ ωραία και πολύ...εύστοχη ερώτηση. Προτού προχωρήσω όμως σε αυτό, να ρωτήσω πρώτα εσάς τους ίδιους που με διαβάζετε αυτή τη στιγμή.

Πρώτον, ξέρετε ποιοί είστε ο καθείς εξ υμών και που πηγαίνετε ή πού θέλετε να πάτε;

Ξέρετε την δική σας εθνική ταυτότητα;

Έχετε συνειδητοποιήσει το τι ...χρώμα πνευματικό έχει το αίμα σας;

Είστε Έλληνες ή...Ρωμιοί; Είστε Ευρωπαίοι ή Ανατολικοί;

Πιστεύετε στον Χριστό; Έχετε την Ορθοδοξία μέσα σας;

Τα παιδιά σας, έχουν την ίδια παιδεία με εσάς; Αν όχι, τι κάνατε για να τα...συνεφέρετε;


Αν δεν απαντηθούν από εσάς όλα τα παραπάνω ερωτήματα, τότε πώς θα μπορέσετε να ξεχωρίσετε τον αυριανό σας Ηγέτη;

Τόσο ο Άγιος Παΐσιος, όσο και άλλοι σύγχρονοι Άγιοι όπως ο Όσιος Σάββας Αχιλλέως, είχαν την εξής άποψη πάνω-κάτω:

Η ψήφος είναι ιερό πράγμα! Και θα δώσουμε λόγο στον Θεό. Θα μας πεί: "Πού έδωσες την ψήφο σου; Για να με κυνηγά αυτός που ψήφισες; Εάν αυτός που εσύ ψήφισες, αύριο βγεί και σου πεί "Κλείστε τις Εκκλησιές" τίποτε δεν μπορείς να κάνεις. Επειδή εσύ τον ψήφισες"...

Ωραιότερη λεκτική εικόνα δεν θα μπορούσε να γίνει.

Ο Στρατηγός Μακρυγιάννης μάλιστα, είχε πεί κατά καιρούς:

"Γλυκύτερον πράγμα δεν είναι άλλο από την πατρίδα και την θρησκεία. Όποιον κόμμα είναι της πατρίδος μου και της Θρησκείας, με εκείνο είμαι. Όταν μου πειράζουν (οι κάθε λογής πολιτικοί) την πατρίδα και τη θρησκεία μου θα μιλήσω, θα ενεργήσω κι ό,τι θέλουν ας μου κάνουν"

Χρησιμοποίησα ειδικά τον Μακρυγιάννη, διότι ειδικά αυτός, ήταν πολύ πιο κοντά στον Θεό, ακόμη κι απ' τον ίδιο τον Κολοκοτρώνη. Από τον Άγιο Παΐσιο μάλιστα, χαρακτηρίστηκε ως ο Άγιος της Επανάστασης. Επομένως, έχω κάθε δικαίωμα να τον επικαλούμαι πρώτον απ' όλους σε τέτοια θέματα.


Έχετε μπροστά σας, όσοι ανήκετε πλέον στους αντιστασιακούς Έλληνες, σήμερα τρία πολιτικά πρόσωπα τα οποία ανήκουν στην λεγόμενη Πατριωτική Δεξιά. Τον Κυριάκο Βελόπουλο και το κόμμα του "Ελληνική Λύση", τον Δημήτρη Νατσιό και το κόμμα του ΝΙΚΗ και την Αφροδίτη Λατινοπούλου και το κόμμα της "Φωνή Λογικής".

Αυτοί οι τρείς λοιπόν, αποτελούν σήμερα την απέναντι πλευρά στο σύστημα του Ψευτορωμαίϊκου.

Με ποιά κριτήρια θα επιλέγατε αυτόν που θα είναι αύριο ο νέος Ηγέτης; Ή να το θέσω αλλιώς. Θεωρείτε εσείς ότι αυτοί οι τρείς που - σύμφωνα με τις πολιτικές τους τοποθετήσεις, στέκονται απέναντι στο σύστημα - έχουν τα ανάλογα προσόντα για κάτι τέτοιο;


Αν ρωτήσετε εμένα προσωπικά, θα σας απαντούσα με ένα κατηγορηματικό ΟΧΙ.

Και θα σας πω το γιατί.

Και οι τρείς αυτοί υποψήφιοι Ηγέτες μας, είναι α) γαλουχημένοι με τις ιδέες του "ευρωπαϊσμού", β) είναι ταυτισμένοι με τον ξενόφερτο κοινοβουλευτισμό, γ) δεν ξέρουμε - εκτός του Νατσιού - την πραγματική τους θέση τόσο όσον αφορά την Ιστορία μας, όσο και την ίδια την Ορθοδοξία, δ) δεν τους έχουμε δει στα πραγματικά δύσκολα το τι ρόλο βαράνε και ε) δεν εχει ακόμη αποδειχθεί πλήρως η εντιμότητα τους.

Για ένα μόνο χρονικό διάστημα, θα μπορούσαν να είναι κατάλληλοι. Για το διάστημα που θα μεσολαβήσει μετά την πτώση του Ψευτορωμαίΐκου. Απο εκεί και πέρα κι αν αυτό είναι το θέλημα του Θεού, θα αναδειχθεί ο Μέγας Ηγέτης, που θα οδηγήσει το παραστρατημένο Γένος στην πρότερη του κατάσταση.

Ο Ηγέτης αυτός, θα πρέπει να είναι προικισμένος με μεγάλα προσόντα. Πρώτα απ' όλα, πρέπει να είναι άνθρωπος του Θεού. Δεν λέω...καλόγερος ή ιερωμένος, αλλά να έχει ζήσει σύμφωνα με το θέλημα και τους κανόνες του Θεού ούτως ώστε να έχει και τη Χάρη Του, να έχει στρατηγικό πνεύμα, να είναι γενναίος και να μη φοβηθεί να ρισκάρει, να είναι και δίκαιος πάνω απ' όλα, να είναι μεγαλόψυχος και να έχει ως μπούσουλα μόνο τα συμφέροντα του Γένους και της πατρίδας. Να έχει μεγάλες διπλωματικές ικανότητες, να ξέρει με ποιούς και πώς να συνάψει συμμαχίες, να φροντίζει να έχει δίπλα του εξαίρετους συμβούλους, να είναι..."αλλεργικός" στη διαφθορά, να είναι ανιδιοτελής και να πρεσβεύει πάντα για το καλό του λαού του και την πολιτική και κοινωνική άνοδο της χώρας του.


Πριν με...πιάσετε με τις πέτρες και τις ντομάτες, σας λέω πως δεν περιγράφω τον...τέλειο άνθρωπο! Όχι! Αυτού του είδους ο ηγέτης ΥΠΗΡΞΕ κάποτε και τον βρίσκουμε στο πρόσωπο του αγιοποιηθέντος Ιωάννου Γ' Δούκα - Βατάτζη, αυτοκράτορα της Νίκαιας. τον επονομαζόμενο και "Μαρμαρωμένο Βασιλιά"!

ΑΥΤΟΣ είχε ΟΛΑ ΑΥΤΑ τα προσόντα που αράδιασα παραπάνω.

Θα μου πείτε βέβαια "Καλά όλα αυτά, αλλα αυτός έζησε σε άλλη εποχή, με άλλα κοινωνικά και πολιτικά στάτους, με διαφορετική παιδεία, με διαφορετική εκπαίδευση σώματος και πνεύματος, σε άλλες συνθήκες και μέτρα. Συμφωνώ απολύτως.

Όμως, πιστεύετε στ' αλήθεια πως δεν υπάρχουν σήμερα τέτοιοι Έλληνες; Γελιέστε αν το νομίζετε! Και βέβαια υπάρχουν! Μόνο που αν τολμούσαν να αναδειχθούν, ποιός λέτε να το επέτρεπε; Το σύστημα; Θα αστειεύεστε φυσικά! Ο περίγυρός του; Ούτε καν! Τα όποια σημερινά κόμματα; Χαχα, πηγαίνετε να πλυθείτε να ξυπνήσετε!

Κοντολογής, δεν υπάρχει περίπτωση να αναδειχθεί με τίποτε! Όσοι το...τόλμησαν, τουλάχιστον κατά την περίοδο της πανδημίας, "εξαφανίστηκαν". Ξέρετε γιατί; Όχι επειδή το...σύστημα τους απέρριψε, αλλά για τον έναν και μοναδικό λόγο: ΕΙΧΑΝ ΣΚΕΛΕΤΟΥΣ ΣΤΗ ΝΤΟΥΛΑΠΑ ΤΟΥΣ και επομένως, εκβιάστηκαν και...ζάρωσαν στο κάθισμα τους.

Τόσο απλά, τόσο καθαρά.


Εν κατακλείδι, ένα είναι το συμπέρασμα. Ότι ο Πάνσοφος Θεός μας, θέλησε να φτάσουμε ως εδώ, ακέφαλοι, απογοητευμένοι, φοβισμένοι με τη μούρη μας να είναι κολλημένη στο χώμα και να μη μπορεί να ξεκολλήσει για έναν και μόνο λόγο: Για να στρέψουμε το κεφάλι μας όχι στους κάποιους "μελλοντικούς" μας ηγέτες, αλλά στον Έναν και Μοναδικό που θα μπορεί να γυρίσει πραγματικά τούμπα τη κατάσταση και να μας "υποδείξει" αυτόν που θα μας κυβερνήσει. Κι Αυτός ο κάποιος, είναι ο ίδιος ο Χριστός!


Το πρώτο βήμα από εμάς, έγινε πριν από τρείς μέρες. Χτυπήσαμε στα...μαλακά υπογάστρια το "Ψευτορωμαίϊκο" και ο πονος που ένοιωσε ήταν μεγάλος. Το χτύπημα αυτό, ήταν θανατηφόρο. Σε λίγο καιρό - θυμηθείτε με! - θα το δείτε να καταρρέει και θα...κάνετε τον σταυρό σας από την όψη του ...θεάματος αυτού.

Στις επόμενες εκλογές, ψηφίστε έναν από αυτούς που ανέφερα πιο πάνω και που εσείς θα επιλέξετε, σύμφωνα με τα κριτήρια που έθεσαν οι σύγχρονοι Άγιοι μας, να περάσει η στενωπός και μετά το τέλος των γεγονότων, όταν δηλαδή πάνω στον τρούλο της Αγιά Σοφιάς τοποθετηθεί και πάλι ο τιμημένος Σταυρός, τότε θα δούμε όλοι μας τον Ηγέτη να αναδύεται.


Αυτόν που ο Θεός θα μας υποδείξει και που θα κάνει την Νέα Ρωμιοσύνη και πάλι μεγάλη.

Είναι γραμμένο. Και θα γίνει.


Πύρινος Λόγιος

2 comments

2 comentários


Denis Cladas
Denis Cladas
13 de jun.

Συνέχεια προηγούμενου...

  

Επί πλέον,

η αναζήτηση και η εξεύρεση κεφαλής προϋποθέτει την ύπαρξη σώματος, επί τού οποίου αυτή εξασκεί βασικές λειτουργίες. Πλην όμως, η μεγάλη συρρίκνωση τής εκλογικής επιρροής των κυβερνητικών βρικολάκων και η αύξηση τού ποσοστού κατά μερικές μονάδες κάποιων μικρών κομμάτων που αυτοπροσδιορίζονται ως πατριωτικά στις πρόσφατες εκλογές, επαρκούν για να πιστοποιήσουν την ύπαρξη ενός ώριμου κοινωνικού σώματος, ώστε να εξάγεται το συμπέρασμα, ότι το ζητούμενο είναι πλέον η εξεύρεση κεφαλής; Και εφ' όσον δεν πληρείται αυτή η προϋπόθεση, ποιος είναι αυτός, που είναι σε θέση να οδηγήσει τις κοινωνικές δυνάμεις τού Έθνους σε ωρίμανση; Μήπως ένας χαρισματικός ηγέτης;

Κατά την εκτίμησή μου μια τέτοιου είδους προσδοκία δεν ευσταθεί. Δεν είναι δυνατόν, οι αναγκαίες ωθήσεις προς αυτήν…

Curtir

Denis Cladas
Denis Cladas
13 de jun.

Εν πρώτοις:

Λήμμα από το Επίτομον Λεξικόν τής Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσης, Ετυμολογικόν – Ερμηνευτικόν, τού Π. Χ. Δορμπαράκη, Γυμνασιάρχου:

“ηγέομαι, δωρ. Αγέομαι, προπορεύομαι, προηγούμαι, είμαι αρχηγός εις τι, οδηγώ, διευθύνω, αλλά και ΝΟΜΙΖΩ, ΦΡΟΝΩ, ΘΕΩΡΩ, ΠΙΣΤΕΥΩ”.

Εκ της ετυμολογίας τού όρου προκύπτει, ότι η διαδικασία τού προπορεύεσθαι, εξασκείν αρχηγίαν, διευθύνειν και οδηγείν, ταυτίζεται με τις ιδιότητες τής άκρας Φρονήσεως, τής εκπονήσεως Θεωρίας, τής συστάσεως Οράματος και τής ακλονήτου πίστεως σε Αρχές. Αυτά είναι τα κριτήρια για την καταλληλότητα ενός ηγέτου, συμπεριλαμβανομένης και τής έντονης γνήσιας κοινωνικής ακτινοβολίας, η οποία δέον να μην συγχέεται με επιτεθημένο τεχνητώς και παραπλανητικώς λούστρο.

Το ρήμα δεν ανήκει από γραμματική σκοπιά στην ενεργητική, αλλά στην μέση φωνή. Αυτό συνεπάγεται, ότι το υποκείμενο δεν επενεργεί μόνον…


Curtir
bottom of page