Βρώμικη νεοταξική επίθεση στους πατριώτες Γερμανούς του AfD!

"Τρέμουν" επανάληψη του 1933 τα πληρωμένα παιδιά του Σόρος, βίαιες συγκρούσεις κατά του AfD! O Σόρος και οι ΜΚΟ του, έχουν αναλάβει...κι άλλη "μεγάλη δουλειά" για τους νεοφιλελέ υποτακτικούς των ελίτ της σατανοκρατίας στην Ευρώπη!

Όλοι θυμούνται τη μυστική συνάντηση του Χίτλερ με τους ηγέτες της βιομηχανίας στις 20 Φεβρουαρίου 1933!

Σχόλιο από τον Πύρινο Λόγιο

Κατ' αρχάς, ξεκινάμε με το ρεπορτάζ του bankingnews.gr το οποίο είναι...άκρως ενδιαφέρον!

Διαβάστε το:

Χάος ξέσπασε στο Giessen της Γερμανίας, όταν χιλιάδες "αριστεροί" - λέγε με και παιδιά του Σόρος - διαδηλωτές επιχείρησαν να εμποδίσουν την έναρξη της νέας νεολαίας της ακροδεξιάς AfD.

Οι διαδηλωτές ήρθαν σε σύγκρουση με την αστυνομία, απέκλεισαν κεντρικές οδούς και καθυστέρησαν την εκδήλωση για πάνω από δύο ώρες, καθώς η ένταση κλιμακώθηκε.

Το AfD προσπάθησε να παρουσιάσει τη νέα της νεολαία, αφού διαλύθηκε η προηγούμενη οργάνωσή της, η οποία είχε χαρακτηριστεί ως εξτρεμιστική από τις υπηρεσίες πληροφοριών.

Οι διαδηλωτές υποστήριξαν ότι η νέα κίνηση της νεολαίας της AfD δείχνει μια ακόμα πιο ριζοσπαστική κατεύθυνση, ενώ οι ηγέτες της AfD επιμένουν ότι χτίζουν μια «νέα γενιά».

Γερμανικό συνδικάτο προειδοποιεί τις επιχειρήσεις να αποφεύγουν συζητήσεις με την ακροδεξιά

Στο μεταξύ, ένας αδιανόητος εκβιασμός λαμβάνεται χώρα στη Γερμανία, καθώς το γερμανικό συνδικάτο ver.di παρενέβη σε μία έντονη αντιπαράθεση σχετικά με το αν οι επιχειρηματικοί φορείς πρέπει να αρχίσουν να συζητούν με το ακροδεξιό κόμμα AfD, αφού μια ομάδα λόμπι εξέφρασε την προθυμία της να έρθει σε επαφή με το κόμμα.

Τα γερμανικά μέσα ενημέρωσης μετέδωσαν δηλώσεις του επικεφαλής του ver.di, Frank Werneke, ο οποίος ανέφερε ότι οι επιχειρήσεις θα πρέπει να "κόψουν από την αρχή" οποιαδήποτε σκέψη για προσέγγιση με το AfD, το οποίο για χρόνια έχει αποκλειστεί από τα υπόλοιπα πολιτικά κόμματα.

"Η μυστική συνάντηση του Χίτλερ με τους ηγέτες της βιομηχανίας στις 20 Φεβρουαρίου 1933 για να εξασφαλίσει την υποστήριξη του Εθνικοσοσιαλιστικού Κόμματος ήταν ένα σημείο καμπής που οδήγησε στο τέλος της δημοκρατίας", δήλωσε ο Werneke.

"Η ιστορία δείχνει πόσο σημαντικό είναι για τη βιομηχανία να κρατήσει ξεκάθαρη απόσταση από την ακροδεξιά", πρόσθεσε.

Σάλος με την Ομοσπονδία Οικογενειακών Επιχειρήσεων

Η επικεφαλής της Ομοσπονδίας Οικογενειακών Επιχειρήσεων, Marie-Christine Ostermann, προκάλεσε σάλο νωρίτερα αυτή την εβδομάδα, όταν δήλωσε στην εφημερίδα Handelsblatt ότι η ομοσπονδία ήταν έτοιμη να συζητήσει με το AfD.

"Ανοίξαμε διάλογο με επιμέρους πολιτικούς εμπειρογνώμονες του AfD.

Την άνοιξη, αποφασίσαμε με την εκτελεστική επιτροπή μας, τους τοπικούς προέδρους μας και τους προέδρους των επιτροπών μας να αρχίσουμε να συζητάμε με μεμονωμένα μέλη του AfD", δήλωσε η Ostermann.

"Δεν θέλουμε σε καμία περίπτωση να θεωρηθεί το AfD ως κυβερνητικός εταίρος", πρόσθεσε.

Μετά τη δήλωση αυτή, μεγάλες εταιρείες όπως η αλυσίδα καλλυντικών Rossmann, η εταιρεία αναψυκτικών Fritz-Kola και η κατασκευάστρια οικιακών συσκευών Vorwerk — γνωστή για την επιτυχημένη συσκευή Thermomix — αποχώρησαν από την Ομοσπονδία σε ένδειξη διαμαρτυρίας.

Σε μια επόμενη δήλωση, η Ostermann υποστήριξε ότι το AfD δεν συμμερίζεται τις αξίες της Ομοσπονδίας, αλλά πρόσθεσε ότι αυτό δεν σημαίνει ότι η συζήτηση είναι αναγκαστικά λάθος.

"Η συζήτηση δεν σημαίνει συνεργασία", είπε.

"Η δημοκρατία ανθεί μέσω του διαλόγου για τις καλύτερες ιδέες, όχι μέσω της σιωπής", πρόσθεσε.

Τράπεζες κλείνουν λογαριασμούς του AfD μέσα σε κλίμα πολεμικής υστερίας

Πριν λίγες ημέρες, έγινε γνωστό ότι αρκετές γερμανικές συνεταιριστικές τράπεζες έχουν κλείσει τους λογαριασμούς του ταχέως ανερχόμενου αντιπολιτευόμενου κόμματος Εναλλακτική για τη Γερμανία (AfD).

Εκπρόσωποι του κόμματος υποστηρίζουν ότι αυτή η απόφαση είναι πολιτικά υποκινούμενη και πηγάζει από την επιθυμία του Βερολίνου να περιορίσει τους λογαριασμούς της αντιπολίτευσης λόγω της στάσης της στο θέμα της Ουκρανίας.

Η διοίκηση των Verbund Volksbank OWL και Volksbank in Ostwestfalen επιβεβαίωσε το κλείσιμο των λογαριασμών του αντιπολιτευόμενου κόμματος, αλλά αρνήθηκε να αποκαλύψει λεπτομέρειες, επικαλούμενη «τραπεζικό απόρρητο»!

Νωρίτερα, ο Γερμανός Καγκελάριος Friedrich Merz χαρακτήρισε την AfD «το κόμμα του Putin» και δήλωσε ότι υπό καμία συνθήκη δεν θα συνεργαστεί μαζί του, παρά τη σταθερή άνοδο της δημοτικότητάς του.

Ωστόσο, σύμφωνα με πρόσφατες δημοσκοπήσεις, το AfD έχει ποσοστό έγκρισης 26%, υψηλότερο από τον κυβερνώντα συνασπισμό CDU/CSU.

Την ίδια στιγμή, ο συμπρόεδρος του AfD Tino Chrupalla κατηγορεί τον Merz ότι παραβιάζει τις προεκλογικές του υποσχέσεις και για τη συνεχιζόμενη παρακμή της γερμανικής βιομηχανίας.

Ο Chrupalla επισημαίνει ότι η παραγωγή χάλυβα στη Γερμανία έχει μειωθεί κατά 12%, η χώρα παράγει σήμερα δύο εκατομμύρια λιγότερα αυτοκίνητα σε σύγκριση με το 2017, ενώ προωθούνται «πράσινοι» φόροι και δελτία βενζίνης.

Ο Chrupalla δεν βλέπει καμία απειλή για τη Γερμανία από τη Ρωσία, αλλά εκφράζει οργή για τις ενέργειες της Πολωνίας.

Η ηγεσία του AfD χαρακτηρίζει ανοιχτά την Πολωνία «σύμμαχο τρομοκρατών», επικαλούμενη ως παράδειγμα τον βομβαρδισμό του αγωγού Nord Stream, όταν η Βαρσοβία «δεν εξέδωσε έναν καταζητούμενο εγκληματία, έναν τρομοκράτη, στη Γερμανία».

Η άνοδος του AfD

Το AfD σημείωσε το καλύτερο εκλογικό του αποτέλεσμα στην ιστορία του, κερδίζοντας πάνω από το 20% στις εκλογές του Φεβρουαρίου.

Από τότε, η δημοτικότητα του κόμματος έχει αυξηθεί, και σήμερα βρίσκεται σε κοντινές θέσεις με την συντηρητική συμμαχία CDU/CSU του καγκελαρίου Friedrich Merz.

Η γερμανική υπηρεσία εσωτερικής ασφαλείας δήλωσε τον Μάιο ότι το AfD είναι μια "ακροδεξιά εξτρεμιστική" οργάνωση, ενισχύοντας τις εκκλήσεις για την απαγόρευσή του.

Ωστόσο, το κόμμα αμφισβήτησε αυτήν την κατηγορία στα δικαστήρια.

Προς το παρόν, τα υπόλοιπα πολιτικά κόμματα διατηρούν μια "ασφαλή ζώνη", αποκλείοντας οποιαδήποτε επίσημη συνεργασία με το AfD.

Προελαύνει και στην Δυτική Γερμανία με νέα δημοσκοπικά ρεκόρ το AfD

Αν διεξάγονταν τώρα εκλογές στο κρατίδιο της Κάτω Σαξονίας, που έχει πρωτεύουσα το Ανόβερο, η κοκκινοπράσινη τοπική κυβέρνηση (Πράσινοι & Σοσιαλδημοκράτες) δεν θα είχε πλέον πλειοψηφία, σύμφωνα με έρευνα της Infratest-dimap για το NDR.

Οι Σοσιαλδημοκράτες έλαβαν μόνο 26% – επτάμισι μονάδες λιγότερες από τις εκλογές του Οκτωβρίου 2022.

Οι Πράσινοι έχασαν επίσης από 14,5% σε 12%. Μαζί, τα κυβερνητικά κόμματα θα λάβουν μόνο 38%.

Με 26%, το αντιπολιτευόμενο CDU βρίσκεται επίσης σε χειρότερη θέση από ό,τι πριν από τρία χρόνια (28,1%).

Ο μεγάλος νικητής θα ήταν το AfD, το οποίο θα διπλασίαζε σχεδόν την επίδοσή του.

Οι δημοσκόποι το τοποθετούν στο 20% – το ισχυρότερο ποσοστό που είχε ποτέ.

Στις τελευταίες εκλογές για το κρατίδιο, είχε λάβει 11,0%.

Το Κόμμα της Αριστεράς σημειώνει επίσης άνοδο – από 2,7 σε 6%.

Το FDP θα αποτύχει και πάλι να εισέλθει στο κοινοβούλιο του κρατιδίου.

Έχασε από το 4,7 στο 3% και βρίσκεται στο ίδιο επίπεδο με το BSW.

Παρ’ όλα αυτά, αυτό δεν θα ήταν αρκετό για μια κοκκινοπράσινη-κόκκινη συμμαχία (SPD με Πρασίνους και Αριστερά), η οποία μαζί θα πετύχαινε 44%.

Το συνδυασμένο ποσοστό ψήφων του CDU και του AfD ανέρχεται στο 46%.

Καθώς η CDU/CSU έχει αποκλείσει τη συνεργασία με το AfD, ένας κοκκινόμαυρος συνασπισμός (Σοσιαλδημοκράτες με CDU/CSU) θα ήταν δυνατός.

Το διαβάσατε; Μάλιστα... Για να δούμε τώρα το τί πραγματικά συμβαίνει, πίσω από τις...βαριές κουρτίνες.

Πώς η Νέα Τάξη χτίζει τη «δημοκρατία χωρίς λαό» στη χώρα που ηγείται της ΕΕ και πώς το AfD έγινε το απόλυτο ταμπού της Ευρώπης

Το ότι η ιστορία κάνει κύκλους, το ξέρουμε. Όχι μόνο για να μας διδάξει, αλλά για να μας ξεγυμνώσει.

Στη Γερμανία του 2025, το φάντασμα του ολοκληρωτισμού ασφαλώς και δεν επιστρέφει από τα δεξιά. Επιστρέφει μέσα από τους διαδρόμους της εξουσίας, τα συνδικάτα, τα ΜΜΕ, τις τράπεζες, τις "αξίες" της μπουρδολογίας και τα "standards" του πολιτικισμού. Επιστρέφει από το σύστημα που τρέμει την ίδια του τη δημοκρατία.

Και το AfD είναι το τέλειο άλλοθι.

Στο Γκίσσεν, χιλιάδες "αυθόρμητοι" διαδηλωτές έστησαν μπλόκα, φωνές, επεισόδια, έκαναν αντιστάσεις.

Τι αντιστάθηκαν;

Την παρουσίαση της καινούργιας νεολαίας του AfD, την οποία οι...δημοκράτες του πισινού της Μέρκελ, την ...κατήργησαν μέσω δικαστικής απόφασης ως "εξτρεμιστική"!

Τα ΜΜΕ "βιάστηκαν" να μιλήσουν για "νεοναζί”, "εξτρεμιστές", "ριζοσπαστικοποίηση" και τα τοιαύτα. Μάλιστα. Τίποτα το νέο. Το καινούργιο όμως είναι άλλο! Η βία επιτρέπεται, αρκεί να χτυπάει τους "λάθος ανθρώπους"!

Το κράτος όχι μόνο δεν σταμάτησε τις ταραχές, αλλά έκανε και δύο ώρες να αφήσει ένα πολιτικό κόμμα να μπει… σε ένα κτίριο. Αυτή είναι η νέα ευρωπαϊκή "δημοκρατία" την οποία οραματίζεται η Ούρσουλα (καταδικασμένη ήδη για διαφθορά και πλαστογράφηση) και οι πάτρονες της: Όχι ελευθερία λόγου αλλά ελευθερία λιντσαρίσματος!

Το γερμανικό εργατικό συνδικάτο Ver.di – αυτό που κάποτε μιλούσε για εργασιακά δικαιώματα, τώρα πλέον μιλάει σαν ...υπάλληλος της Ούρσουλας!

"Οι επιχειρήσεις πρέπει να κόψουν κάθε συζήτηση με το AfD".

Τι λε ρε παλικάρια; Ένα συνδικάτο ζητάει από επιχειρήσεις να…

μην μιλάνε με ένα κόμμα που ψηφίζει το 26% των Γερμανών; Σοβαρά; Και ποιοί είστε σεις που θα σας πέσει λόγος για τον επιχειρηματικό κόσμο και τα deal του; Ρητορικό το ερώτημα.

Και για να δώσουν κύρος, επιστρατεύουν σαφώς και τη γνωστή νεοταξική εξίσωση:

"Ο Χίτλερ το 1933… μπλα μπλα… το AfD… μπλα μπλα… Τέλος της δημοκρατίας."

Ό,τι δεν τους αρέσει είναι... “Χίτλερ”. Και δε βλέπουν φυσικά το ποιός είναι ο Χίτλερ του σήμερα. Βεβαίως, έχουν πάρει και τα ανάλογα...μπικικίνια για να το ξεχάσουν. Σωστά;

Η πιο φθηνή, η πιο άθλια πολιτική εργαλειοποίηση της ιστορίας.

Την ίδια ώρα όμως, τράπεζες κλείνουν λογαριασμούς του AfD, εταιρείες αποχωρούν από ομοσπονδίες επειδή κάποιος τόλμησε να μιλήσει με το AfD και η διεθνής των πολυεθνικών ελίτ αποφασίζει ποιος δικαιούται… ύπαρξη (βλέπε κανόνες ESG κάτω στο παράρτημα)

Και όλα αυτά παρουσιάζονται ως ... "υπεράσπιση της δημοκρατίας"! Να γελάσω τώρα τρανταχτά; Όχι, δεν λέγεται "υπεράσπιση της δημοκρατίας".

Λέγεται Ευρωπαϊκό Social Credit System.

Ο Μερτς, αντί να δει την πραγματικότητα της χώρας του (κατεστραμμένη βιομηχανία, ανεργία, ενεργειακή κατάρρευση, αποβιομηχάνιση και τα ρέστα) - και πώς να τη ...δεί βεβαίως, εφ' όσον είναι τσιράκι των Ροθτσάιλντ - "ανακάλυψε" ότι για όλα φταίει η Ρωσία του ...αυταρχικού και τυράννου Πούτιν. Και το πιο καταπληκτικό; Τον πιστεύει ένα τουλάχιστον 30 με 35% των Γερμανών! Τεκμηριωμένα!

Δεν υπάρχει πιο προβλέψιμη πολιτική δικαιολογία σε όλη την Ιστορία της Ευρώπης! Πάντα...κάποιος άλλος φταίει και ποτέ οι ..."Πεφωτισμένοι"!

Όταν δεν μπορείς να κυβερνήσεις ή όταν είσαι πληρωμένος για να ΜΗ κυβερνήσεις, τότε βρίσκεις έναν Ρώσο και ...καθάρισες.

Μόνο που οι αριθμοί δεν υπακούουν στα παραμύθια. Κι αυτοί είναι αμείλικτοι!

Στο –12% η παραγωγή χάλυβα, στο –2.000.000 αυτοκίνητα από το 2017, "πράσινοι" φόροι που στραγγαλίζουν τα πάντα (ειρήσθω εν παρόδω, ο ίδιος ο Μπιλ Γκέιτς πριν ένα μηνα τους θεω΄ρησε πλέον...άχρηστους), καύσιμα με δελτίο, βιομηχανία σε ελεύθερη πτώση, ένας λαός που υποφέρει απ' την ακρίβεια και τη στέρηση της θέρμανσης, πιστεύοντας ακόμη ότι η κυβέρνηση του...πράττει το σωστό!

Και πάνω σε όλα, το AfD στο 26%!

Ο Μερτς δεν μάχεται τον φασισμό. Μάχεται την κατάρρευση της δικής του πολιτικής μυθολογίας που τυγχάνει να είναι και η "μυθολογία" των άλλων εξ ίσου τσιρακιών των Λεσχών. Μακρόν, Στάρμερ και σία.

Όταν η Ευρώπη "απαγορεύει" την ...αντιπολίτευση

Η Γερμανική Υπηρεσία Εσωτερικής Ασφαλείας τις προάλλες, χαρακτήρισε το AfD "εξτρεμιστικό". Τι σύμπτωση ε; Ακριβώς όπως χαρακτήρισε τους αγανακτισμένους της πανδημίας, τους διαφωνούντες με την πράσινη ατζέντα, τους "συντηρητικούς αμφισβητίες του ευρωπαϊσμού και πάει λέγοντας.

Τώρα όμως ανέβηκε...λέβελ. Τώρα χαρακτηρίζει οτιδήποτε πάει κόντρα στο σύστημα.

Η ταμπέλα "εξτρεμιστής, έχει γίνει το νέο "αντιφρονούντας". Στόχος βεβαίως δεν είναι η προστασία της δημοκρατίας. Εννοείται αυτό. Στόχος είναι η κατασκευή δημοκρατίας χωρίς αντιπολίτευση. Ακριβώς όπως έκανε ο Μητσοτάκης στην Ελλάδα. Γι' αυτό επιμένουμε πως η Ελλάδα είχε επιλεχθεί προ πολλού για να γίνει το...πειραματόζωο για την επέλαση του Νεοταξισμού στην Ευρώπη.

Κι όταν το AfD πάει να συζητήσει με επιχειρήσεις, μφανίζονται οι "ευαίσθητοι" του Σόρος. Τα "παιδιά" του. Οι πληρωμένοι αδρά "protesters", όπως έγινε στην Ουκρανία το 2014, όπως είχε γίνει στη Γεωργία το 2011 και λοιπά. Όπως γίνεται και τώρα στην Αμερική του Τράμπ.

Κι όταν το AfD πάει να ανοίξει λογαριασμό; Εμφανίζονται οι τράπεζες. Κι όταν το AfD ανεβαίνει στα ποσοστά; Εμφανίζεται ο χαρακτηρισμός "απαγορευμένο" και τον κατάσχουν.

Αυτό δεν είναι πολιτικό σύστημα. Αυτό είναι ψηφιακός φεουδαλισμός.

Πού σταματάει η Ευρώπη και πού αρχίζει η Νέα Τάξη

Η Ευρωπαϊκή Ένωση πλέον έχει δύο ρόλους, οργανωμένους από τη Λέσχη Μπίλντερμπεργκ, που πλέον έχει αναλάβει τα ηνία του Νεοταξισμού από τον Σβάμπ του WEF. Να προστατεύει τις κυβερνήσεις από τους λαούςτων κρατών-μελών και να επιβάλλει πολιτική υπακοή μέσω κοινωνικής στοχοποίησης. Το AfD δεν ανεβαίνει επειδή "η Γερμανία έγινε ακροδεξιά". Ανεβαίνει επειδή η χώρα διαλύεται οικονομικά. Και η κοινωνία πνίγεται στην ενοχή. Ανεβαίνει γιατί η όποια εθνική ταυτότητα εξαφανίζεται, η λαθρομετανάστευση που έχει φτάσει σε όρια κατάρρευσης, οι "Πράσινοι" (το alter ego των ΜΚΟ του Σόρος) καταστρέφουν ό,τι λειτουργεί ακόμη και γιατί οι Μέρκελ–Σολτς–Μερτς έκαναν τη Γερμανία καρικατούρα της ίδιας της Ιστορίας της.

Και τώρα που ο λαός αντιδρά, το σύστημα κάνει το αυτονόητο. Τον βαφτίζει εχθρό.

Το πιο ανατριχιαστικό στοιχείο πάνω απ' όλα, είναι το επιχείρημα "Η συζήτηση δεν σημαίνει συνεργασία, αλλά δεν είναι και λάθος"! Με κεντρικό σήμειο το παραγωγικό σύστημα ας πούμε, να έχει φτάσει στο σημείο να απολογείται… επειδή μίλησε με ένα κόμμα της αντιπολίτευσης!

Όταν στη δημοκρατία η συζήτηση γίνεται ύποπτη πράξη δεν έχεις πλέον ούτε κοινοβούλιο, ούτε βουλευτές ελεύθερους να υπηρετούν τους ψηφοφόρους τους, ούτε καθηγητές των ΑΕΙ να διδάσκουν ελεύθερα τους φοιτητές τους. Έχεις την επιστροφή της Ιεράς Εξέτασης.

Η Ευρώπη λοιπόν, δεν κινδυνεύει από την ακροδεξιά. Κινδυνεύει από τον φόβο του νεοταξικού συστήματος απέναντι στη δημοκρατία. Κι όταν το καθεστώς αρχίζει να κλείνει λογαριασμούς, να απαγορεύει κόμματα, να ποινικοποιεί τη συζήτηση, να προβάλλει τον Χίτλερ ως αποκρουστικό τοτέμ για να τρομάξει τους πολίτες, τότε κάτι βαθύτερο έχει ήδη σπάσει. Κι αυτό λέγεται "εμπιστοσύνη".

Το AfD σαφώς και δεν είναι ο κίνδυνος. Είναι το σύμπτωμα. Ο πραγματικός κίνδυνος είναι μια Ευρώπη που μισεί τον λαό της και περιφρονεί την όποια λαϊκή ετυμηγορία η οποία μηδενίζει τον επιβαλλόμενο "Πεφωτισμό" των...αρίστων! Και κατά συνέπεια ονειρεύεται μια "δημοκρατία" όπου οι πολίτες θα υπάρχουν μόνο για να επιβεβαιώνουν τις αποφάσεις των ισχυρών.

Ο Θεός δεν ευλογεί τέτοιες αυτοκρατορίες. Και όταν η ιστορία φτάνει σε αυτό το σημείο,

το τέλος δεν το γράφουν οι ισχυροί. Το γράφει ο Λαός.

Και τότε… όλα αλλάζουν.

Πύρινος Λόγιος sergioschrys@outlook.com

---

ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ

Τι είναι το ESG και πώς ελέγχει όλες τις μεγάλες εταιρίες της Δύσης

Τα αρχικά ESG σημαίνουν:

E – Environmental (Περιβάλλον)

S – Social (Κοινωνία)

G – Governance (Εταιρική Διακυβέρνηση)

Είναι δηλαδή, ένα σύστημα αξιολόγησης εταιρειών με βάση μη οικονομικά κριτήρια. Όχι για το πόσο παράγουν, ούτε για το πόσο καινοτομούν, ούτε για το πόσο κερδίζουν. Αλλά με το πόσο «συμμορφώνονται» με τρεις κατηγορίες:

1. Environmental – Περιβαλλοντικά κριτήρια

Τι μετράνε εδώ; Εκπομπές CO₂, κλιματική «συμμόρφωση», ανακυκλώσιμα υλικά, «Πράσινη» ενέργεια, αποτύπωμα άνθρακα, χρήση νερού κ.ά. Επί του πρακτέου, αν δεν είσαι κι εσύ «πράσινος», η βαθμολογία σου πέφτει. Είναι πίεση για επιβαλλόμενη κλιματική πολιτική.

2. Social – Κοινωνικά κριτήρια

Εδώ μετράνε πόσο η εταιρεία εφαρμόζει πολιτικές DEI (Diversity, Equity, Inclusion), πόσο επιβάλλει «ισότητα φύλων» και ποσοστώσεις, πόσο ακολουθεί τις θέσεις ΜΚΟ και διεθνών οργανισμών και κυρίως, πόσο «στηρίζει» τους LGBT+, migration, gender identity, δηλαδή πόσο στηρίζουν την Woke Agenda.Kαι τέλος, πόσο βάζει και όλες τις άλλες κοινωνικές ατζέντες πάνω από το κέρδος!

Επί του πρακτέου, πρόκειται για το τμήμα της «κοινωνικής μηχανικής» του ESG. Η εταιρεία δεν αξιολογείται για την ποιότητα ή παραγωγή της, αλλά για την ιδεολογική της ευθυγράμμιση.

3. Governance – Εταιρική διακυβέρνηση

Εδώ μετράνε αν η εταιρία έχει «ποικιλόμορφο» ΔΣ, αν ακολουθεί τα guidelines διεθνών οργανισμών, αν λειτουργεί με πλήρη διαφάνεια όχι προς το κράτος αλλά προς τους ιδιωτικούς αξιολογητές ESG και φυσικά το πόσο ενσωματώνει πολιτικές βιωσιμότητας σε όλες τις αποφάσεις. Μ' άλλα λόγια, είναι μηχανισμός έμμεσου ελέγχου και αν μια εταιρεία δεν συμμορφώνεται, τιμωρείται με αποκλεισμό από επενδυτικά funds, με χαμηλότερη αξιολόγηση και περιορισμό πρόσβασης σε δάνεια.

ΤΙ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ το ESG

Δεν είναι «κοινωνική ευαισθησία». Δεν είναι «καλές πρακτικές». Δεν είναι «προστασία περιβάλλοντος». Είναι ένα εργαλείο ελέγχου.

Αν μια εταιρεία δεν έχει καλή βαθμολογία ESG, οι μεγάλες τράπεζες δεν τη δανείζουν, τα μεγάλα funds δεν επενδύουν σε αυτήν, οι διεθνείς οργανισμοί την πιέζουν να αλλάξει πολιτική, οι επιθεωρήσεις από τις αρχές της χώρας στην οποία έχει έδρα αυξάνονται και φυσικά, το κράτος την «στοχοποιεί».

🧠 ΠΟΙΟΙ ΕΠΙΒΑΛΛΟΥΝ την ESG Agenda; Η BlackRock, η Vanguard, οι Rothschild, το WEF (World Economic Forum), ο ΟΗΕ (Agenda 2030) η Ευρωπαϊκή Επιτροπή και η Ούρσουλα, και οι ΜΚΟ – «θεσμοί». Όλοι δηλαδή οι γνωστοί παίκτες της παγκοσμιοποιημένης τεχνοκρατίας. Το ESG μ' άλλα λόγια, είναι το λογισμικό του Great Reset.

Γιατί η ESG είναι επικίνδυνη;

Γιατί επιβάλλει ιδεολογία μέσα στον επιχειρηματικό κόσμο. Οι επιχειρήσεις υποχρεώνονται να εφαρμόζουν συγκεκριμένες κοινωνικές/πολιτισμικές ατζέντες. Καταργεί την οικονομική ελευθερία ούτως ώστε μια εταιρεία να μην μπορεί να λειτουργήσει χωρίς «σωστό» ESG score. Μεταφέρει εξουσία σε μη εκλεγμένους οργανισμούς, με κίνδυνο αποσταθεροποίησης της χώρας στην οποία ανήκουν. Δεν αποφασίζουν κράτη ή πολίτες. Αποφασίζουν μόνο οι αξιολογητές, τα funds και οι ΜΚΟ.

Οδηγεί σε «ψηφιακή συμμόρφωση» (ό,τι μετριέται… μπορεί να επιβληθεί) και τέλος, δημιουργεί ένα είδος κοινωνικής πιστοληπτικής ικανότητας για εταιρείες. Όπως ακριβώς το social credit system της Κίνας, αλλά για τον ιδιωτικό τομέα.