Η Ευρωπαϊκή αυταπάτη της «νίκης» και ο εγκλωβισμένος Τραμπ

Η Δυτική Ευρώπη, δηλαδή το "κλαμπ της Βαϊμάρης" (Γερμανία, Πολωνία, Γαλλία, Βρετανία) δεν μπορεί να σηκώσει το βάρος της ήττας, οι ΗΠΑ το ίδιο και ο Τραμπ φαίνεται εγκλωβισμένος. Στην Αλάσκα, δεν αναμένεται να βγεί λευκός καπνός...

Η σύνοδος της Αλάσκας που διεξάγεται αυτή την ώρα μεταξύ Ντόναλντ Τραμπ και Βλαντίμιρ Πούτιν υποτίθεται πως θα ήταν το πρώτο βήμα προς μια πραγματική ειρηνευτική διευθέτηση στην Ουκρανία.

Αντί όμως να φανεί φως στο τούνελ, οι εξελίξεις αποκάλυψαν το βαθύτατο χάσμα μεταξύ των επιδιώξεων της Ρωσίας και της Δύσης - και κυρίως την αδυναμία της Δυτικής Ευρώπης να χωνέψει την ήττα της.

Η ευρωπαϊκή αυταπάτη

Παρίσι, Βερολίνο και Βρυξέλλες εξακολουθούν να αντιμετωπίζουν την Ουκρανία όχι ως το κατεστραμμένο πεδίο μάχης που είναι, αλλά ως το ιερό σύμβολο «αντίστασης» που πρέπει πάση θυσία να διατηρηθεί. Δεν έχουν παραδεχτεί ότι το σχέδιο για πλήρη στρατιωτική ήττα της Ρωσίας έχει αποτύχει. Κι όσο αρνούνται την πραγματικότητα του πεδίου, τόσο απομακρύνουν την ειρήνη.

Η επιμονή τους να βάλουν οπωσδήποτε τον Ζελένσκι στο τραπέζι των συνομιλιών δεν είναι τυπική διπλωματία. Είναι μηχανισμός συνέχισης του πολέμου. Γιατί γνωρίζουν πολύ καλά ότι ο Ουκρανός πρόεδρος δεν πρόκειται να δεχθεί συμφωνία που θα «παγώνει» τις γραμμές και θα αφήνει τα χαμένα εδάφη στη Ρωσία. Άν το κάνει αυτό, την επόμενη μέρα είτε δεν...θα υπάρχει, είτε θα βρεθεί σε σκοτεινό μπουντρούμι με βαριές αλυσίδες στα πόδια. Άρα, η συμμετοχή του εγγυάται το... αδιέξοδο.

Το «μηδέν» του Πούτιν

Λίγο πριν αρχίσει η συνάντηση στην Αλάσκα, ένας δημοσιογράφος ρώτησε τον Ρώσο πρόεδρο:

«Πόσο έδαφος θα ελέγχει ο Ζελένσκι;»

Ο Πούτιν, χωρίς να διστάσει, απάντησε δυνατά: «Μηδέν». Και μάλιστα, σχημάτισε με τα δάχτυλά του το σήμα του «0».

Αυτό δεν ήταν αστείο, ούτε καν χωρατό. Ήταν η ξεκάθαρη δήλωση ότι η Ρωσία δεν σκοπεύει να επιστρέψει ούτε εκατοστό. Ή το δέχεται η άλλη πλευρά, ή συνεχίζει ο πόλεμος. Σε μια στιγμή, ο Πούτιν έστειλε μήνυμα σε Δύση και Ουκρανία: η διαπραγμάτευση για την κυριαρχία της Ουκρανίας είναι λήξασα.

Ο εγκλωβισμένος Τραμπ

Το «μηδέν» του Πούτιν και η ευρωπαϊκή αδιαλλαξία βάζουν τον Τραμπ σε ναρκοπέδιο.

Αν προχωρήσει σε συμφωνία με τον Πούτιν παρακάμπτοντας τον Ζελένσκι, θα κατηγορηθεί ότι χάρισε στη Ρωσία μισή Ουκρανία.

Αν δεχθεί την απαίτηση για «τριμερή» με συμμετοχή του Κιέβου, θα βυθιστεί σε έναν ατέρμονο διάλογο χωρίς αποτέλεσμα, με τον πόλεμο να συνεχίζεται.

Είναι πλέον βέβαιο ότι το νεοταξικό "ιερατείο" της Μπίλντερμπεργκ, με την υπόθεση "Ουκρανία", παίζει το τελευταίο του χαρτί. Κι αυτό έχει να κάνει με τον ίδιο τον Τράμπ και ο Τράμπ το ξέρει. Η υπόθεση "Ουκρανία" και η αδιάλλακτη στάση που κρατά ο Ζελένσκι (αν μπορούσε ας έκανε κι αλλιώς), έχει ως στόχο την αποδόμηση, ίσως και ανατροπή του Τράμπ.

Η πίεση δεν θα είναι μόνο επικοινωνιακή. Το Νεοταξικό "κλάμπ" της Δύσης έχει επενδύσει σε μεγάλο βαθμό πολιτικά και οικονομικά στον πόλεμο. Επομένως, η εγκατάλειψη της γραμμής «ήττα της Ρωσίας» ισοδυναμεί απόλυτα με παραδοχή αποτυχίας.

Το επικίνδυνο μονοπάτι

Η άρνηση της Δυτικής Ευρώπης να δεχτεί τρεις βασικές αλήθειες, το ότι η Ρωσία δεν ηττήθηκε, ότι η Ουκρανία δεν μπορεί να κερδίσει στρατιωτικά και ότι φυσικά η Δύση έχει χάσει τη στρατηγική συνοχή της, μετατρέπει κάθε ευκαιρία ειρήνης σε προοίμιο κλιμάκωσης.

Αν το αδιέξοδο συνεχιστεί, η Ουκρανία θα παραμείνει το επίκεντρο ενός πολέμου δι’ αντιπροσώπων που μπορεί εύκολα να ξεχειλώσει σε πολυμέτωπη σύγκρουση. Και αυτός ακριβώς είναι ο στόχος του νεοταξικού "κλάμπ", που μοιάζει να είναι ζήτημα ζωής και θανάτου. Και τότε δεν θα μιλάμε πια για «ειδική επιχείρηση» ή «περιφερειακό πόλεμο», αλλά για μια διαδικασία που οδηγεί κατευθείαν σε παγκόσμια ανάφλεξη.

Η Ευρώπη πιστεύει ότι με τη σκληρή γραμμή της «κρατά» τον Πούτιν. Στην πραγματικότητα, κρατά τον Τραμπ δεμένο, τη Ρωσία αποφασισμένη και τον πόλεμο ζωντανό.

Κι όταν όλα αυτά συνδυάζονται, η ειρήνη γίνεται απλώς μια λέξη στα ανακοινωθέντα...

Η τελική μου γνώμη για όλα αυτά; Τίποτε περισσότερο η λιγότερο από αυτό: Ο Γ' ΠΠ είναι σχεδόν στο κατώφλι μας και ο Θεός να μας λυπηθεί...

Πύρινος Λόγιος

sergioschrys@outlook.com