Οι βασικές δογματικές διαφορές Ορθοδόξων και Παπικών!

Επ' ευκαιρία της συνάντησης Βαρθολομαίου και Λέοντος ΙΔ' στηλιτεύοντας έντονα ΚΑΙ αυτή την προσέγγιση, δίνουμε στους Έλληνες Ορθοδόξους έναν συνοπτικό κατάλογο των δογματικών διαφορών μεταξύ Ορθοδοξίας και Παπισμού για να αντιληφθούμε το τι διακυβεύεται!

Επ' ευκαιρία της συνάντησης Βαρθολομαίου και Λέοντος ΙΔ' στηλιτεύοντας έντονα ΚΑΙ αυτή την προσέγγιση, δίνουμε στους Έλληνες Ορθοδόξους έναν συνοπτικό κατάλογο των δογματικών διαφορών μεταξύ Ορθοδοξίας και Παπισμού για να αντιληφθούμε το τι διακυβεύεται!

1) Στο Σύμβολο της Πίστεως (“Πιστεύω”), οι Παπικοί έχουν την φράση «και εκ του Υιού εκπορευόμενο» (filioque), διδασκαλία που δεν υπάρχει στο Ευαγγέλιο. Αντιθέτως, ο Ιησούς Χριστός, λέει καθαρά ότι το Άγιο Πνεύμα παρά τους Πατρός εκπορεύεται ,γεγονός που ανεγνώρισαν και επικύρωσαν η Πρώτη και η Δεύτερη Οικουμενική Σύνοδος.

2) Οι Παπικοί υποστηρίζουν πως ο Πάπας έχει το αλάθητο! Η Αίρεση των Παπικών, το 1870, κατά την πρώτη Βατικάνιο Σύνοδο, ανεγνώρισε το αλάθητο. Δηλαδή, πως όταν μιλάει ο εκάστοτε Πάπας περί πίστεως από καθέδρας, είναι αλάνθαστος!

Αυτή όμως η ιδέα, ότι ο εκάστοτε Πάπας δεν κάνει λάθη, είναι αντίθετη προς την Αγία Γραφή και την Αποστολική Παράδοση, διότι σημαίνει Απόλυτη Θεοπνευστία. Στην Ορθοδοξία οι Απόλυτα Θεόπνευστοι και συνεπώς αλάθητοι, ήσαν μόνο οι Άγιοι Απόστολοι, οι οποίοι φωτίστηκαν ιδιαιτέρως από το Άγιο Πνεύμα, και είπαν και έγραψαν αυτά που είδαν και άκουσαν.

3) Οι Παπικοί επέβαλαν στους κληρικούς τους την υποχρεωτική αγαμία. Σύμφωνα με την Καινή Διαθήκη και ολόκληρη την Ιερά Εκκλησιαστική Παράδοση, ο κληρικός είναι ελεύθερος να διαλέξει μεταξύ γάμου και αγαμίας.

4) Οι Παπικοί διδάσκουν ότι υπάρχει το καθαρτήριο πυρ, γεγονός που δεν αναφέρεται πουθενά, ούτε στην Αγία Γραφή, ούτε και στην Ιερά Εκκλησιαστική Παράδοση. Δηλαδή, ότι οι ψυχές μετά τον θάνατο, καθαρίζονται από κηλίδες αμαρτιών, που δεν είχαν καθαριστεί όταν ζούσαν με το σώμα στη Γη.

Από την άλλη, η Καινή Διαθήκη διδάσκει, πως ο Κύριος Ιησούς Χριστός με την σταυρική Του θυσία , δίνει την άφεση των αμαρτιών για όσο είμαστε στη γη και εξομολογούμαστε .Και ακόμα, πως όταν φύγουμε από την ζωή αυτή, δεν θα υπάρξει καμία κάθαρση των ψυχών μας, παρά μονάχα η Κρίση τους από τον Κύριο.

5) Διδάσκουν τα περί αξιομισθίας των Αγίων κάτι που δεν αναφέρεται ούτε στην Αγία Γραφή, ούτε και στην Ιερά Εκκλησιαστική Παράδοση. Αξιομισθία των Αγίων σημαίνει, πως τα καλά έργα της Θεοτόκου και των Αγίων, είναι περισσότερα από όσα χρειάζονται για να σωθούν αυτοί, και επομένως περισσεύουν και για τους άλλους ανθρώπους, που δεν έχουν τέτοια έργα. Τα καλά λοιπόν έργα που περισσεύουν από τους Αγίους, ο Πάπας τα διαθέτει για την συγχώρηση αμαρτιών άλλων ανθρώπων, που υστέρησαν σε έργα αρετής ή πέθαναν αμαρτάνοντες!

Αντιθέτως, στην Ορθόδοξη Εκκλησία διδάσκουν πως η κάθε ψυχή, θα κριθεί σύμφωνα με τις πράξεις της και μόνο, δηλαδή, πως ο Θεός θα κρίνει τον καθένα, σύμφωνα με τα έργα του και μόνο.

6) Οι Παπικοί διδάσκουν ότι η Θεοτόκος γεννήθηκε χωρίς το προπατορικό αμάρτημα (με τη λεγόμενη «άσπιλη σύλληψη»), ενώ η Ορθοδοξία λέει ότι το Άγιο Πνεύμα την καθάρισε από κάθε μολυσμό της προπατορικής αμαρτίας.

7) Οι Παπικοί πιστεύουν ότι η Θεοτόκος (Μαριολατρεία) ανελήφθη όπως ο Χριστός στους Ουρανούς με Σώμα άφθαρτο και πνευματικό και την λατρεύουν σαν θεά. Ενώ οι Ορθόδοξοι πιστεύουν οτι η Παναγία δεν αναστήθηκε λαμβάνοντας σώμα άφθαρτο και πνευματικό (όπως μόνο ο Κύριός έλαβε κατά την Ανάστασή Του), δεν έλαβε δηλαδή το σώμα που θα λάβουν όλοι οι άνθρωποι όταν θα γίνει η καθολική ανάσταση των νεκρών (κατά την Ημέρα της Δευτέρας Παρουσίας).

Οι Παπικοί έχουν διαφορά και στα Ιερά Μυστήρια της Ορθόδοξης Εκκλησίας . Δεν βαπτίζουν όπως οι Ορθόδοξοι , αλλά ραντίζουν.

Βαπτίζω, σημαίνει βυθίζω, βουτάω εξ ολοκλήρου στο νερό.

Αντιθέτως, οι Παπικοί κατήργησαν την τριπλή κατάδυση και ραντίζουν απλώς και μόνο τον βαπτιζόμενο.

Οι Χριστιανοί Ορθόδοξοι ραντίζουν κατ’εξαίρεση το νήπιο, μόνο σε περίπτωση ύψιστης ανάγκης, μόνο δηλαδή όταν κινδυνεύει να πεθάνει αβάπτιστο (οπότε και του κάνουν αεροβάπτισμα), και αργότερα εάν ζήσει κάνουν μόνο το Χρίσμα. Οι Παπικοί το Χρίσμα το τελούν στα αγόρια στην ηλικία των 14ων ετών και στα κορίτσια στην ηλικία των 12 ετών, ενώ οι Ορθόδοξοι σε νηπιακή ηλικία μαζί με το Βάπτισμα, και κατόπιν τα κοινωνούν.

Όσο για το Μυστήριο της Θείας Ευχαριστίας, οι Παπικοί χρησιμοποιούν άζυμο άρτο,

ενώ κάποια στιγμή μετά από το 1200, έπαψαν να μεταδίδουν στους πιστούς το Σώμα και το Αίμα όπως οι Ορθόδοξοι, αλλά μεταδίδουν μόνο "αγιασμένο" άρτο.

Τέλος, το Ιερό Ευχέλαιο οι Παπικοί το τελούν μόνο προ του θανάτου ως εφόδιο, ενώ αντιθέτως η Αγία Γραφή διδάσκει πως το Ιερό Ευχέλαιο, τελείται για τους πιστούς προς ίαση όταν αυτοί ασθενούν.

Οι κανόνες της Ορθόδοξης Εκκλησίας που απαγορεύουν τη συμπροσευχή με αιρετικούς και σχισματικούς, μαζί με το πλαίσιο εφαρμογής τους

1. Κανόνας 10 των Αγίων Αποστόλων

• Περιεχόμενο: “Εἴ τις ἐκ κληρικῶν αἰρέσει συνίῃ προσεύχεσθαι, καθαιρείσθω. Εἴ δε λαϊκός, ἀφοριζέσθω.”

• Ερμηνεία: Όποιος κληρικός προσεύχεται μαζί με αιρετικό, πρέπει να καθαιρείται από το αξίωμά του. Εάν το κάνει λαϊκός, τότε αφορίζεται από την Εκκλησία.

• Σκοπός: Διασφαλίζει ότι η πίστη δεν μολύνεται από αιρετικές πρακτικές μέσω της προσευχής, που είναι η πιο ιερή έκφραση κοινωνίας με τον Θεό.

2. Κανόνας 45 των Αγίων Αποστόλων

• Περιεχόμενο: “Επίσκοπος ἢ πρεσβύτερος ἢ διάκονος αἱρετικοῖς συνευξάμενος μόνον, ἀφοριζέσθω. Εἰ δὲ ἐπέτρεψε τοῦς τοιούτους ὡς κληρικούς ἐνεργεῖν, καθαιρείσθω.”

• Ερμηνεία: Εάν επίσκοπος, πρεσβύτερος ή διάκονος προσευχηθεί μόνος του με αιρετικούς, να αφορίζεται. Αν όμως επιτρέψει σε αιρετικούς να ενεργούν ως κληρικοί, να καθαιρείται.

• Σκοπός: Προστατεύει την ιερατική τάξη από την επαφή με αιρετικούς, διατηρώντας την καθαρότητα των μυστηρίων και της λειτουργικής ζωής της Εκκλησίας.

3. Κανόνας 46 των Αγίων Αποστόλων

• Περιεχόμενο: “Εἴ τις κληρικός βαπτισθῇ χειροτονηθῇ παρ’ αἱρετικῶν, καθαιρείσθω. Τίς γάρ συμφώνησις Χριστῷ πρός Βελίαρ; ἢ τίς μερὶς πιστῷ μετὰ ἀπίστου;”

• Ερμηνεία: Όποιος κληρικός βαπτισθεί ή χειροτονηθεί από αιρετικούς, να καθαιρείται. Δεν υπάρχει καμία σύμπνοια μεταξύ Χριστού και του Βελίαρ (κακού) ούτε μέρος πιστού με απίστου.

• Σκοπός: Αποτρέπει τη μετάδοση της θείας χάριτος μέσω αιρετικών τελετών, προστατεύοντας την καθαρότητα των μυστηρίων της Εκκλησίας.

4. Κανόνας 65 των Αγίων Αποστόλων

• Περιεχόμενο: “Εἴ τις κληρικός ἢ λαϊκός εἰς συναγωγὴν Ἰουδαίων ἢ αἱρετικῶν εἰσελθὼν συνευξάμενος, καὶ καθαιρείσθω καὶ ἀφοριζέσθω.”

• Ερμηνεία: Εάν κληρικός ή λαϊκός εισέλθει σε συναγωγή Ιουδαίων ή αιρετικών και προσευχηθεί εκεί, να καθαιρείται ή να αφορίζεται αντίστοιχα.

• Σκοπός: Προστατεύει από τη σύγχυση που μπορεί να προκύψει από τη συμμετοχή σε θρησκευτικές τελετές αιρετικών ή αλλόθρησκων.

5. Κανόνας 33 της Συνόδου της Λαοδικείας (343-381 μ.Χ.)

• Περιεχόμενο: “Οὐ δεῖ αἱρετικοῖς ἢ σχισματικοῖς συνεύχεσθαι.”

• Ερμηνεία: Δεν επιτρέπεται να προσεύχονται οι πιστοί μαζί με αιρετικούς ή σχισματικούς.

• Σκοπός: Καταδικάζει κάθε μορφή πνευματικής κοινωνίας με όσους δεν ανήκουν στην Ορθόδοξη Εκκλησία.

6. Κανόνας 6 της Συνόδου της Λαοδικείας

• Περιεχόμενο: “Οὐ δεῖ αἱρετικοῖς ἢ σχισματικοῖς ἐπιτρέπεσθαι εἰσελθεῖν εἰς τὸν οἶκον τοῦ Θεοῦ.”

• Ερμηνεία: Δεν πρέπει να επιτρέπεται σε αιρετικούς ή σχισματικούς να εισέρχονται στον οίκο του Θεού (την Εκκλησία).

• Σκοπός: Κατοχυρώνει τη διακριτή ταυτότητα των Ορθόδοξων ναών ως τόποι καθαρής λατρείας.

7. Κανόνας 32 της Συνόδου της Λαοδικείας

• Περιεχόμενο: “Οὐ δεῖ αἱρετικοῖς ἢ σχισματικοῖς τὰ ἅγια ἀποστέλλεσθαι.”

• Ερμηνεία: Δεν πρέπει να στέλνονται άγια δώρα (τα Τίμια Δώρα) σε αιρετικούς ή σχισματικούς.

• Σκοπός: Αποτρέπει την κοινωνία στα άγια μυστήρια μεταξύ Ορθόδοξων και αιρετικών.

8. Κανόνας 9 της Συνόδου της Αντιόχειας (341 μ.Χ.)

• Περιεχόμενο: “Οὐ δεῖ ἡμᾶς ἐπικοινωνεῖν πρὸς τοὺς τῆς αἱρέσεως ἀδελφούς καὶ μηδὲ ἀδελφοὺς τοὺς ἐν ἐκκλησίαις ἡμῶν, ἀλλὰ μᾶλλον καθαιρεῖσθαι.”

• Ερμηνεία: Δεν πρέπει να έχουμε πνευματική κοινωνία με τους αδελφούς που ανήκουν σε αιρέσεις και σχίσματα. Αυτοί που συμμετέχουν σε τέτοιες πράξεις, πρέπει να καθαιρούνται.

• Σκοπός: Προστασία των πιστών από τη διδασκαλία και τις πρακτικές αιρετικών και σχισματικών.

9. Κανόνας 7 της Β’ Οικουμενικής Συνόδου (381 μ.Χ.)

• Περιεχόμενο: Αιρετικοί που επιστρέφουν στην Ορθοδοξία πρέπει να περνούν περίοδο δοκιμασίας πριν τους επιτραπεί η πλήρης συμμετοχή στα μυστήρια.

• Σκοπός: Κατοχυρώνει ότι η επιστροφή των αιρετικών στην Εκκλησία πρέπει να γίνεται με καθορισμένη διαδικασία, ώστε να διασφαλιστεί η γνήσια μεταστροφή τους.

10. Κανόνας 95 της Πενθέκτης Οικουμενικής Συνόδου (691-692 μ.Χ.)

• Περιεχόμενο: Αναφέρει ότι οι αιρετικοί, όπως οι Αρειανοί, πρέπει να βαπτίζονται με ορθόδοξο βάπτισμα, εάν δεν έχουν βαπτισθεί κανονικά, πριν γίνουν πλήρη μέλη της Εκκλησίας.

• Σκοπός: Αποτρέπει την αποδοχή αιρετικών μυστηρίων ως ισότιμα με τα ορθόδοξα, διασφαλίζοντας την ακεραιότητα των μυστηρίων.