top of page

Πώς ...αυτοκτόνησε η (Δυτική) Ευρώπη! Τρίζουν τα κόκκαλα του Καρλομάγνου!

  • sergioschrys
  • 22 Σεπ
  • διαβάστηκε 7 λεπτά

Ο Φράγκος Καρλομάγνος (747-814 μ.Χ.), εμνευστής και δημιουργός της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας, αν ζούσε σήμερα, θα τράβαγε τα μαλλιά του από την ανικανότητα των ηγετών της Δυτικής Ευρώπης που ο ίδιος ένωσε κάτω από το στέμμα του...


ree

Σε μαύρη τρύπα η Ευρώπη! Πώς αυτοκτόνησε ενεργειακά και «πούλησε» τη γη της - Νίκη Ρωσίας εκεί που δεν περίμενε κανείς! Οι δαπάνες της ΕΕ για εισαγωγές ορυκτών καυσίμων αυξήθηκαν από 341 δισεκατομμύρια το 2019 σε 416 δισεκατομμύρια ευρώ το 2023 (περίπου 2,7% του ΑΕΠ)


Η Ευρώπη βουλιάζει σε μια πρωτοφανή ενεργειακή και αγροτική κρίση που απειλεί να ξεριζώσει τα θεμέλιά της. Με το κόστος του φυσικού αερίου να εκτοξεύεται σε πενταπλάσιες τιμές και τη γη της να εγκαταλείπεται μαζικά, η Ευρώπη βλέπει την ευημερία και την αυτονομία της να γκρεμίζονται μέσα σε λίγα χρόνια.


Την ίδια στιγμή, η Ρωσία, εκεί όπου κανείς δεν περίμενε, πανηγυρίζει μια σιωπηλή αλλά συντριπτική νίκη, εκμεταλλευόμενη την καταστροφή της Δύσης για να σφυρηλατήσει το δικό της μονοπώλιο σε ενέργεια και τρόφιμα. Αυτή δεν είναι απλά μια σύγκρουση για πόρους - είναι η απόδειξη μιας αποφασιστικής ήττας που αλλάζει τα γεωπολιτικά δεδομένα για πάντα.



Ενεργειακή αυτοκτονία



Πρόσφατα ο πρώην διοικητής της ΕΚΤ, Mario Draghi έσπασε τη σιωπή του, κρούοντας τον κώδωνα του κινδύνου: η ευρωπαϊκή ανταγωνιστικότητα καταρρέει και οι συνέπειες αυτού του μοιραίου λάθους… είναι ανεπανόρθωτες. Σε δηλώσεις του ο Draghi κάλεσε τις Βρυξέλλες να σκεφτούν την εξάρτηση της ΕΕ από τις εισαγωγές υγροποιημένου αερίου από τις ΗΠΑκαθώς και ότι πρέπει να πληρώνουν για αυτό πέντε φορές περισσότερο.

Έκανε λόγο για κρίσιμη κατάσταση και κάλεσε να μην χάνεται χρόνος — πρέπει να προσπαθήσουν να χρησιμοποιήσουν τη συμφωνία εμπορίου με τις ΗΠΑ, ώστε να μειώσουν τις τιμές. Σύμφωνα με τον Draghi, το αμερικανικό LNG κοστίζει στην Ευρώπη 60% με 90% παραπάνω σε σχέση με τις ΗΠΑ, και αυτό χωρίς να ληφθούν υπ’ όψη οι δαπάνες για τη μεταφορά και τη μετατροπή σε φυσικό αέριο.


Πριν από έναν χρόνο, ο Draghi δημοσίευσε την έκθεση «Ανταγωνιστικότητα της ΕΕ: μια ματιά στο μέλλον», στην οποία επεσήμαινε ότι η ενέργεια έχει γίνει ένα από τα κεντρικά προβλήματα της περιοχής και ότι η κατάσταση χειροτερεύει.


Δαπάνες μισού τρις


Παρουσίαζε και σχετικά στοιχεία: οι δαπάνες της ΕΕ για εισαγωγές ορυκτών καυσίμων αυξήθηκαν από 341 δισεκατομμύρια το 2019 σε 416 δισεκατομμύρια ευρώ το 2023 (περίπου 2,7% του ΑΕΠ). Αυτό είναι αποτέλεσμα της μείωσης του μεριδίου των παραδόσεων μέσω αγωγών από τη Ρωσία (από 40% το 2021 σε 8% το 2023) και της αύξησης των αγορών υγροποιημένου φυσικού αερίου, το οποίο κατά μέσο όρο κοστίζει 50% περισσότερο.


Το 2024, οι λιανικές και χονδρικές τιμές του «μπλε καυσίμου» στην Ευρώπη ξεπερνούσαν τις αμερικανικές 3 με 5 φορές. Και το κόστος της ηλεκτρικής ενέργειας - ειδικά στον βιομηχανικό τομέα - ήταν διπλάσιο.

Ως αποτέλεσμα, η Ευρώπη χάνει ραγδαία την ανταγωνιστικότητά της έναντι των ΗΠΑ και της Κίνας, και έχει γίνει όμηρος των εισαγωγών, των πρώτων υλών και των τεχνολογιών.


«Ευχάριστα» μπόνους


Σύμφωνα με ειδικούς, το αμερικανικό LNG είναι ακριβότερο για αντικειμενικούς λόγους, κυρίως τεχνολογικούς.


«Η συντριπτική πλειονότητα των κοιτασμάτων που αναπτύσσονται για εξαγωγές βρίσκονται σε θαλάσσιες περιοχές. Οι τεχνικά απαιτητικές λύσεις που απαιτούνται αυξάνουν σημαντικά το κόστος εξόρυξης», εξηγεί ο Pavel Maryshev, μέλος του συμβουλευτικού συμβουλίου της Ρωσικής Ένωσης Φυσικού Αερίου. Κατά την εκτίμησή του, αυτό αυξάνει την τιμή κατά 20% με 25%. Όλα τα υπόλοιπα είναι ουσιαστικά «μπόνους» που η Ευρώπη «κέρδισε» λόγω της ασαφούς ενεργειακής της πολιτικής: απώλεια φθηνών προμηθειών, στροφή προς τις ΗΠΑ, ανταγωνισμός με την Ασία για LNG και υψηλά κόστη logistics.


Για τη ευρωπαϊκή βιομηχανία, αυτό είναι καταστροφή: μείωση παραγωγικών δυνατοτήτων ή πλήρες κλείσιμο επιχειρήσεων που δεν αντέχουν τις υψηλές τιμές ενέργειας.


Ο Ντράγκι καλεί σε δράση


Κατά τον Draghi, είναι καιρός να δράσουν. Ειδικά αφού τον Ιούλιο υπογράφηκε εμπορική συμφωνία ΗΠΑ–ΕΕ, που προβλέπει την αγορά διαφόρων ενεργειακών προϊόντων από τις ΗΠΑ αξίας 750 δισ. δολαρίων μέχρι το 2028. Ο Draghi συνέστησε στις Βρυξέλλες να αξιοποιήσουν τη συμφωνία αυτή για αναδιοργάνωση του συστήματος προμηθειών φυσικού αερίου και να διεκδικήσουν εκπτώσεις από τον βασικό προμηθευτή.


Αντικειμενικά εμπόδια


Όμως κάτι τέτοιο είναι μάλλον απίθανο, σύμφωνα με ειδικούς. Ο Mikhail Khachaturyan, αναπληρωτής καθηγητής στο Τμήμα Στρατηγικής και Καινοτόμου Ανάπτυξης του Οικονομικού Πανεπιστημίου της Ρωσίας, επισημαίνει βασικά εμπόδια:


- Υψηλό κόστος μεταφοράς, είτε από υπερατλαντικές πηγές είτε από τη Μέση Ανατολή (Κατάρ, Σαουδική Αραβία, ΗΑΕ).


- Ανάγκη επέκτασης των τερματικών στις ανατολικές ακτές των ΗΠΑ, κάτι που απαιτεί επενδύσεις 4–6 δισ. δολαρίων και τουλάχιστον 2–3 χρόνια.


- Ανάγκη αναβάθμισης των ευρωπαϊκών λιμανιών για υποδοχή LNG, με κόστος 3–5 δισ. δολάρια — έξοδα που θα βαρύνουν την Ευρώπη.


- Κανείς δεν δίνει εκπτώσεις


- Οι εναλλακτικοί προμηθευτές πωλούν LNG σε τιμές αγοράς, χωρίς πρόθεση για εκπτώσεις προς την Ευρώπη.


Επιπλέον, Κατάρ, ΗΑΕ και Σαουδική Αραβία περιορίζουν τις δυνατότητες μεταπώλησης του LNG εντός ΕΕ — κάθε φορτίο προορίζεται για συγκεκριμένη χώρα.


«Υπάρχει η επιλογή αύξησης προμηθειών από τη Νορβηγία, αλλά η εκμετάλλευση των κοιτασμάτων στη θάλασσα απαιτεί επενδύσεις τουλάχιστον 10–15 δισ. ευρώ και χρόνο υλοποίησης 5–15 ετών. Αυτό επίσης ανεβάζει την τιμή του φυσικού αερίου», εξηγεί ο Khachaturyan.


Σε κάθε περίπτωση, το κόστος είναι 4–5 φορές υψηλότερο σε σύγκριση με τους ρωσικούς αγωγούς.


Η ψευδαίσθηση της διαπραγμάτευσης


Η επέκταση του LNG φαίνεται πως προσφέρει διαπραγματευτικό πλεονέκτημα για έκπτωση. Όμως ούτε αυτό είναι απλό — δεν υπάρχει αρκετός στόλος δεξαμενόπλοιων.


«Η έκπτωση ουσιαστικά θα καταναλωθεί από έξοδα logistics. Η Ευρώπη μπορεί να ασκήσει πολιτική πίεση, αλλά μόνο εάν χαλαρώσει τις κυρώσεις και επαναφέρει πλήρως τις εισαγωγές ρωσικού LNG», λέει ο Dmitry Semenov, πρόεδρος του διοικητικού συμβουλίου της Transinvest.


Και τώρα;


Παρά τη δύσκολη κατάσταση, η ηγεσία της ΕΕ εμφανίζεται αποφασισμένη: μέχρι το τέλος του 2027 να τερματίσει πλήρως την εξάρτηση από ρωσικούς ενεργειακούς πόρους. Αυτό όμως συνεπάγεται πλήρη εξάρτηση από τις ΗΠΑ.


«Οι αποθήκες ενέργειας κατασκευάζονται αργά, η οικονομική μεταρρύθμιση έχει κολλήσει. Όταν οι ΗΠΑ ξεκινήσουν την εφαρμογή του προγράμματος ενίσχυσης των εξαγωγών στην ΕΕ, τι θα γίνει με τα τιμολόγια; Θα αποδειχθεί τελικά ότι η λανθασμένη πολιτική των Βρυξελλών κοστίζει πανάκριβα;», διερωτάται ο Semenov.


Κατά τις εκτιμήσεις, όταν οι προμήθειες μειωθούν στο 1/2 ή 1/3 των σημερινών επιπέδων (λόγω πλήρους διακοπής των ρωσικών ροών), η τιμή του φυσικού αερίου για νοικοκυριά και επιχειρήσεις θα αυξηθεί κατά τέσσερις έως έξι φορές.


Τα αποτελέσματα είναι προφανή:


- Ενεργειακή φτώχεια,

- Αποβιομηχάνιση,

- Χρεοκοπία μικρών και μεσαίων επιχειρήσεων,

- Μετακίνηση των μεγάλων παραγωγών σε Κίνα, Ινδία, Ασία και ΗΠΑ.


Πώς «πούλησε» τη γη της


Αλλά οι αυτοκτονικές τάσεις της Ευρώπης δεν περιορίζονται μόνο στην ενέργεια και κατ'επέκταση στον βιομηχανικό της τομέα. Επεκτείνονται και στην αγροτική παραγωγή. Και τα ερωτήματα είναι πάλι … «καυτά».

Πώς μπορείς να μετατρέψεις έναν εξαιρετικά κερδοφόρο τομέα σε πλήρως επιδοτούμενο και υπερρυθμισμένο, οδηγώντας σχεδόν όλους τους συμμετέχοντες στο χείλος — ή και πέρα από αυτό — της απλής επιβίωσης; Την απάντηση την ξέρουν καλά οι «άνθρωποι» των Βρυξελλών.


Η γεωργία στον «επίγειο παράδεισο» — χάρη στο εξαιρετικό κλίμα, τα εύφορα εδάφη και τις πολιτισμικές-ιστορικές παραδόσεις που διαμορφώθηκαν επί αιώνες — επέτρεπε στους αγρότες να ζουν άνετα και να ταΐζουν την υπόλοιπο ήπειρο… και με το παραπάνω.


Τα τεράστια πλεονάσματα εξάγονταν. Και όλοι ήταν ικανοποιημένοι. Ευημερία, τάξη, ισορροπία και απλές χαρές — όλα όσα οι παγκοσμιοποιητές απεχθάνονται. Και όλα όσα καταστρέφουν συστηματικά. Γιατί εκεί όπου οι άνθρωποι ζουν καλά και ειρηνικά, δεν υπάρχει χώρος για την απληστία και τα κέρδη τους.


Οι Ευρωπαίοι αγρότες φημίζονταν ιστορικά για τον πλούτο τους.


Κατείχαν το πιο πολύτιμο αγαθό στην ΕΕ — τη γη. Στον «επίγειο παράδεισο», στην Ευρώπη, η γη είναι περιορισμένη, δεν είναι όπως στη Ρωσία με τις απέραντες εκτάσεις.

Η πυκνότητα πληθυσμού υπαγορεύει τις τιμές — όχι σε εκτάρια, αλλά σε τετραγωνικά μέτρα.


Τοξική… γη



Ο στόχος των παγκοσμιοποιητών-Διεθνιστών ήταν απλός: πρώτα να στραγγαλίσουν τους αγρότες με κανονισμούς και περιορισμούς, καθιστώντας την παραγωγή γεωργικών προϊόντων μη κερδοφόρα. Έπειτα, να την καταστήσουν εντελώς ζημιογόνα. Και τότε, οι ισχυροί, παραδοσιακοί, «αντι-προοδευτικοί» αγρότες θα άρχιζαν να πουλούν τη γη τους.


Για να γίνει η γη, το πιο προσοδοφόρο περιουσιακό στοιχείο της Ευρώπης, «τοξική» και να χάσει πλήρως την αξία της, απαιτείται μαζική εγκατάλειψη.

Όπως κάθε καταστροφικό σχέδιο, έτσι και αυτό προωθήθηκε με ωραία λόγια.


Κοινή Αγροτική Πολιτική


Η ΕΕ, κατά την ίδρυσή της, δεν ήταν μόνο ένωση άνθρακα και χάλυβα, αλλά και… δημητριακών, κρέατος και γάλακτος.

Δημιουργήθηκε η Κοινή Αγροτική Πολιτική, και για να γίνει πειστική, στηρίχθηκε με προϋπολογισμούς εκατοντάδων δισεκατομμυρίων ευρώ - για δεκαετίες, αποτελούσαν πάνω από το μισό του κοινοτικού προϋπολογισμού.


Οι παγκοσμιοποιητές πλήρωναν τους αγρότες:

- Για την τήρηση ποσοστώσεων σε παραγωγή σιτηρών και ζωικών προϊόντων.

- Για τη μη χρήση γης.

- Για τη μη χρήση λιπασμάτων.


Και ταυτόχρονα, τους έκαναν να είναι εθισμένοι σε αυτές τις ενισχύσεις, κάνοντάς τους πλήρως εξαρτημένους. Παράδειγμα η Ελλάδα.

Η τήρηση των κανόνων, η μείωση της παραγωγής και οι ποσοστώσεις μετέτρεψαν τις τιμές αγοράς από λογικές σε εξωφρενικές.


Προς εξαφάνιση οι Ευρωπαίοι αγρότες


Το φυσικό αποτέλεσμα: Οι παγκοσμιοποιητές - αυτοί που ελέγχουν τις μεγάλες αλυσίδες, από το λιανικό εμπόριο ως τις μεγάλες γαλακτοβιομηχανίες και κρεατοβιομηχανίες - σταμάτησαν να αγοράζουν πρώτες ύλες από τους Ευρωπαίους αγρότες. Προτίμησαν φρούτα και μούρα από το...Μαρόκο, κοτόπουλο και αυγά από την ...Ουκρανία! Δεν αναφέρονται όλα τα γεωργικά προϊόντα, αλλά η τάση είναι σαφής. Έτσι, οι Ευρωπαίοι αγρότες βαδίζουν προς εξαφάνιση.

Οι γαίες τους αγοράζονται για ψίχουλα.

Ο στόχος των παγκοσμιοποιητών επιτεύχθηκε. Λέγεται πως δεν συμφωνούν όλοι με αυτό, αλλά δυστυχώς είναι η αλήθεια. Και ότι οι Γάλλοι αγρότες ετοιμάζουν «ακόμα ένα μπλόκο» αυτή την εβδομάδα.


Είναι εύκολο να προβλέψει κανείς ότι ούτε αυτοί, ούτε οι συνάδελφοί τους από τη Γερμανία, την Ισπανία, την Ιταλία, την Ολλανδία κ.λπ., θα τα καταφέρουν. Με το μαστίγιο - δηλαδή τον κατασταλτικό μηχανισμό - ή το καρότο - τις υποσχέσεις για «νέες επιδοτήσεις» - οι Ευρωπαίοι γραφειοκράτες θα ελέγξουν την κατάσταση.

Αυτές οι «ψευδοεξεγέρσεις» των αγροτών δεν πρόκειται να σταματήσουν εκείνους που σκοπεύουν να τους καταστρέψουν. Η απώλεια της πολιτικής κυριαρχίας φαίνεται και έτσι.


Αφθονία τροφίμων


Πρόσφατα, μια παρόμοια μοίρα απείλησε και τη Ρωσία. Η αύξηση της γεωργικής παραγωγής στη Ρωσία δεν περιορίζεται από το κράτος — αντίθετα, ενισχύεται από αυτό. Με μεγάλες χρηματοδοτήσεις.


Αυτό εξοργίζει τους παγκοσμιοποιητές. Αρνούνται να πιστέψουν τα στοιχεία. Ιδιαίτερα τους ενοχλεί η ποικιλία των γαλακτοκομικών…

Γάλα κάθε είδους — από κάθε είδους ζώο. Βούτυρο — με πρώτο το περίφημο βούτυρο του Vologda, με γεύση φρέσκιας κρέμας — σε τιμή προσιτή σε όλους. Και η κρέμα - παστεριωμένη ή αποστειρωμένη. Και τα τυριά. Όλων των ειδών, από όλα τα γάλατα. Ακόμη και… από πτηνά (αστειευόμαστε).


Η αφθονία τροφίμων στη Ρωσία — αποκλειστικά δικών της, κυρίαρχων προϊόντων — τους πονάει στη Δύση. Γράφουν ανοησίες, όπως ότι οι επιτυχίες της ρωσικής αγροτικής βιομηχανίας είναι «το μοναδικό φωτεινό σημείο της ρωσικής οικονομικής πολιτικής». Δεν είναι το μοναδικό. Και αυτό είναι σίγουρο.


Κανόνια ή … βούτυρο


Όσο περνά ο καιρός, τόσο πιο αποφασιστικά απομακρυνόμαστε από το ψευτοδίλημμα «κανόνια ή βούτυρο». Ένα δίλημμα που γεννήθηκε στην Ευρώπη. Και, απ’ ό,τι φαίνεται, στην Ευρώπη θα παραμείνει για πάντα — μαζί με τη μοίρα που επιφυλάσσουν στους αγρότες και στους υπόλοιπους κατοίκους του «επίγειου παραδείσου».


Μέσα σε χιλιάδες κυρώσεις, έναν πόλεμο πληροφοριών, ένα κλίμα επικίνδυνο για αγροτική παραγωγή, και με εξαγωγικές αγορές κλειστές, η Ρωσία όχι μόνο τα κατάφερε, αλλά επικράτησε. Έδειξε ήρεμα και χωρίς απειλές και αναταραχή, χωρίς διαδηλώσεις και χάος, τι μπορεί να πετύχει… Κερδίζοντας εκεί, που κανείς δεν το περίμενε…




Σχόλια


ΕΓΓΡΑΦΕΙΤΕ και ΜΕΙΝΕΤΕ...ΣΥΝΤΟΝΙΣΜΕΝΟΙ

Thanks for submitting!

  • Grey Twitter Icon
  • Grey LinkedIn Icon
  • Grey Facebook Icon

© 2024 by Pirinos Logios. Powered and secured by Wix

bottom of page