Υπάρχει άραγε πιο εξευτελισμένη κυβέρνηση από τούτη που έχουμε;

Οι Κύπριοι, αφού είδαν κι απόειδαν βλέποντας πως ο Μητσοτάκης τους πούλησε, έκαναν κι αυτοί πίσω! Η Κύπρος «κρεμάει» την Ελλάδα για το καλώδιο...

Τι έλεγε ο Γεραπετρίτης; Σε πρόσφατη συνέντευξή του είχε εκφράσει την βεβαιότητα(!) ότι η ηλεκτρική διασύνδεση των δύο χωρών θα γίνει «αλλά στον κατάλληλο χρόνο», ενώ και ο ίδιος ο Μητσοτάκης σε πρόσφατη συνέντευξή του στον ΣΚΑΙ είχε υπερθεματίσει για την επίτευξη του έργου του ηλεκτρικού καλωδίου. Τομάρια ελεεινά...

Μας έλεγαν, με ύφος σπουδαγμένο και βεβαιότητα από τηλεοπτικά στούντιο, ότι το «μεγάλο έργο» της ηλεκτρικής διασύνδεσης Ελλάδας – Κύπρου (Great Sea Interconnector, GSI) είναι κλειδωμένο.

Ότι θα γίνει, πάση θυσία, και μάλιστα με ευρωπαϊκά λεφτά. Ο ίδιος ο Μητσοτάκης, σαν πλασιέ επενδύσεων, το διαφήμιζε από τα κανάλια. Ο Γεραπετρίτης, με ύφος καθηγητάκου που κάνει μάθημα σε φοιτητές, διαβεβαίωνε ότι «θα γίνει, στον κατάλληλο χρόνο».

Και τώρα; Ξεφτίλα.

Η κυπριακή κυβέρνηση βγαίνει και λέει απερίφραστα: «Το έργο δεν είναι βιώσιμο». Ο υπουργός Οικονομικών της Κύπρου, Μάκης Κεραυνός, τους έκλεισε το στόμα. 'Εχει στα χέρια του λέει, δύο μελέτες από σοβαρούς οργανισμούς που αποδεικνύουν ότι το έργο δεν βγαίνει ούτε οικονομικά, ούτε τεχνικά, ούτε γεωπολιτικά!

Χαχα! Άκου να δείς φίλε μου... Μελέτες του...πισινού, για να μη πούν άπαντες, Μητσοτακαίοι και Χριστοδουλίδηδες πως τρέμουν τον Ερντογάν μη τυχόν και τους κάνει...ντά! Σα δε ντρεπόμαστε λέω γω.

Πώς κατάντησε έτσι αυτό το περήφανο γένος; Πώς είναι δυνατόν να χάνουμε μέσα από τα χέρια μας ό,τι μας άφησαν ως παρακαταθήκη αυτοί που μας ελευθέρωσαν κάποτε; Ξεπουλάμε το βιός μας σε κοινούς τραμπούκους, το καταλαβαίνουμε αυτό; Και τους ανεχόμαστε, αντί να βγούμε όλοι στους δρόμους και να τους πετάξουμε έξω απ' τα οφίτσια τους με τις κλωτσιές!

Και να φανταστεί κανείς πως το έργο αυτό συζητιέται από το ...2010! Η Κομισιόν το είχε χαρακτηρίσει «ευρωπαϊκό», έταξε και 650 εκατομμύρια χρηματοδότηση. Και το Ισραήλ, μετά και τη ρουφιανιά της Τουρκίας με το "Μαβί Βατάν" και που έγινε αιτία να τα σπάσει με τον Ερντογάν, το καλοείδε και μάλιστα είχε δείξει και ενδιαφέρον. Δεκαπέντε χρόνια μετά, τίποτα. Και η ερώτηση του Κεραυνού καίει! "Γιατί η ίδια η Κομισιόν δεν διερωτάται γιατί το έργο δεν έγινε; Τι στο καλό περιμένει;"

Η απάντηση είναι προφανής. Γιατί κανείς δεν θέλει να τα βάλει με την Τουρκία.

Γιατί εκεί είναι το κλειδί. Οι Τούρκοι τορπίλισαν το έργο επιτόπου, με τα πολεμικά τους πλοία να κόβουν βόλτες στην ΑΟΖ και να στέλνουν το μήνυμα «μην τολμήσετε». Κι εμείς, ειδικά ΕΜΕΙΣ οι Ελλαδίτες, έχοντας για κυβερνήτη ένα πουλημένο Κάθαρμα, απλά...χεστήκαμε πάνω μας. Κι έναν Γεραπετρίτη σφουγγοκωλάριο του Κτήνους, να ψευδολογεί ασυστόλως χωρίς καν μισό ίχνος ντροπής!

Η ΡΑΕΚ στο μεταξύ, έδωσε πρόσφατα το «πράσινο φως» για την πληρωμή 25 εκατ. ευρώ. Κι όμως, ούτε αυτό είναι σίγουρο.

Ο Κεραυνός το είπε ξεκάθαρα: «Με τα σημερινά δεδομένα, η πληρωμή δεν είναι απλή υπόθεση. Χρειάζεται πρώτα διασφάλιση σοβαρών παραμέτρων». Δηλαδή, ούτε τα ψίχουλα δεν μπορούν να πληρωθούν χωρίς να βεβαιωθούν ότι δεν θα πάνε χαμένα.

Και την ίδια στιγμή, ο Μητσοτάκης και ο Γεραπετρίτης έκαναν δημόσιες δηλώσεις σαν να ήταν το έργο τετελεσμένο. Έβλεπαν οράματα ή πουλούσαν φούμαρα για εσωτερική κατανάλωση; Θέλει και απάντηση το ρητορικό αυτό ερώτημα;

Από ξεφτίλα σε ξεφτίλα...μια στάλα δρόμος

Αυτό το φιάσκο δεν είναι μεμονωμένο. Είναι η ίδια γραμμή που ξεκίνησε με τον Σημίτη. Η Ελλάδα ως «καλό παιδί», που υπογράφει τα πάντα και δεν διεκδικεί τίποτα. Από τα Ίμια μέχρι το Ελσίνκι, ο Σημίτης έμαθε στο βαθύ κράτος της Μεταπολίτευσης ότι η υποχώρηση βαφτίζεται «στρατηγική ψυχραιμία».

Κι ο Μητσοτάκης; Τίποτε άλλο από συνεχιστής. Η ίδια φάρα, η ίδια σχολή: να λέμε ΝΑΙ σε όλα, να διαφημίζουμε φούσκες, να βαφτίζουμε «επιτυχία» την ήττα. Ο Σημίτης μας πούλησε ότι «τα Ίμια τα πήρε το κύμα». Ο Μητσοτάκης τώρα μας πουλάει ότι το καλώδιο «θα γίνει στον κατάλληλο χρόνο». Κοινή συνταγή, ναρκωτικά για τον λαό, ήττες στο πεδίο.

Αν υπάρχει μια σταθερά στην «επιτελική» διακυβέρνηση, είναι η εξευτελιστική διπλωματία. Στα ελληνοτουρκικά, στο Κυπριακό, στο Αιγαίο, τώρα και στην ενέργεια. Η Αθήνα παριστάνει ότι «διασφαλίζει στρατηγικά έργα», ενώ στην πραγματικότητα τα βλέπει να τινάζονται στον αέρα. Η Λευκωσία βλέποντας τον Μητσοτάκη να κραδαίνει τα οπίσθια του στον Ερντογάν, κάνει φυσικά πίσω. Οι Τούρκοι κάνουν το κουμάντο και η ΕΕ σφυρίζει αδιάφορα γιατί...τη βολεύει.

Το Great Sea Interconnector θα μπορούσε να είναι στρατηγικό άλμα! Μια ενεργειακή γέφυρα Ελλάδας – Κύπρου – Ισραήλ, με προέκταση στην Ευρώπη. Αντί γι’ αυτό, έγινε μνημείο ανικανότητας.

Η Ελλάδα του Μητσοτακισμού, δεν απέτυχε απλώς να στηρίξει ένα έργο. Απέτυχε να αποδείξει ότι είναι σοβαρό κράτος που μπορεί να εγγυηθεί την υλοποίηση στρατηγικών σχεδίων. Κι όσο η εξωτερική πολιτική μας καθορίζεται από το «μην ενοχλήσουμε την Τουρκία» και από τις φαντασιώσεις μιας κυβέρνησης που ζει σε επικοινωνιακές φούσκες, τόσο θα μετράμε ήττες.

Το καλώδιο δεν έγινε. Το κύρος μας κόπηκε κι αυτό...