Αφού κατάφερε να κερδίσει και τους μουσουλμάνους στις ΗΠΑ ο Τράμπ, τότε πολύ δύσκολα θα χάσει τις εκλογές! Ο Αμέρ Γκαλίμπ , δήμαρχος του Χάμτραμκ του Μίσιγκαν , της μοναδικής πόλης με μουσουλμανική πλειοψηφία στις Ηνωμένες Πολιτείες, υποστήριξε τον πρώην πρόεδρο Ντόναλντ Τραμπ στη φετινή προεδρική κούρσα. Ο Γκαλίμπ εξελέγη για πρώτη φορά δήμαρχος του Χάμτραμκ το 2021 , μαζί με ένα αμιγώς μουσουλμανικό δημοτικό συμβούλιο , αναδεικνύοντας την αλλαγή των δημογραφικών δεδομένων της κάποτε "πολωνικής" πόλης . « Ο πρόεδρος Τραμπ και εγώ μπορεί να μην συμφωνούμε σε όλα, αλλά ξέρω ότι είναι ένας άνθρωπος με αρχές », έγραψε ο Γκαλίμπ σε ανάρτησή του στο Facebook. « Αν και όλα δείχνουν καλά, μπορεί να κερδίσει ή να μην κερδίσει τις εκλογές και να γίνει ο 47ος πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών, αλλά πιστεύω ότι είναι η σωστή επιλογή για αυτή την κρίσιμη στιγμή ». Ο Γκαλίμπ (φώτο αριστερά) προσέφερε την υποστήριξή του στον Τραμπ σε συνάντηση με τον πρώην πρόεδρο την περασμένη εβδομάδα στο Φλιντ . Ο Γκαλίμπ γεννήθηκε στην Υεμένη, αλλά μετανάστευσε στις Ηνωμένες Πολιτείες σε ηλικία 17 ετών. Ο Γκαλίμπ και το δημοτικό συμβούλιο του Χάμτραμκ έχουν επιδείξει μια κοινωνικά συντηρητική τάση στο παρελθόν, με το συμβούλιο να ψηφίζει το 2023 για την απομάκρυνση της σημαίας υπερηφάνειας των ΛΟΑΤ από τη δημόσια περιουσία. « Δεν ξέρετε την πόλη μας περισσότερο από εμάς και δεν θα γνωρίζετε τις συνέπειες του να ανοίγετε την πόρτα σε κάθε ομάδα να ανεμίζει τη σημαία της στις ιδιοκτησίες της πόλης », είχε δηλώσει τότε ο Ghalib. Η υποστήριξη του Τραμπ από τον Γκαλίμπ είναι αξιοσημείωτη . Το Μίσιγκαν είναι μοναδικό μεταξύ των swing-states για τον μεγάλο αραβοαμερικανικό πληθυσμό του . Πρόσφατη δημοσκόπηση που διεξήχθη από το Συμβούλιο Αμερικανοϊσλαμικών Σχέσεων διαπίστωσε ότι οι μουσουλμάνοι ψηφοφόροι στο Μίσιγκαν είναι διχασμένοι ως προς την υποστήριξή τους στους υποψηφίους των μεγάλων κομμάτων, με το 18% να τάσσεται υπέρ του Τραμπ και το 12% υπέρ της Χάρις . Η ίδια δημοσκόπηση, ωστόσο, διαπίστωσε ότι η Τζιλ Στάιν, η υποψήφια του κόμματος των Πρασίνων, κερδίζει την υποστήριξη του 40 τοις εκατό των μουσουλμάνων ψηφοφόρων, μια σημαντική πλειονότητα.

Σφοδρές μάχες στους δρόμους της πόλης, οι Ουκρανοί αιφνιδιάστηκαν και κάνουν απελπισμένο "ανταρτοπόλεμο"! Η επικείμενη πτώση του θα αλλάξει ριζικά υπέρ των Ρώσων τον πόλεμο στο Ντόνμπας! Συντελείται μια μεγάλης κλίμακας στρατηγική νίκη των Ρωσικών δυνάμεων στο Donbass στο Ανατολικό Μέτωπο, αφού ο Ουκρανικός στρατός στην κυριολεξία έχει καταρρεύσει… Από το Kupyansk οι Ουκρανοί χάνουν συνεχώς εδάφη στην βόρεια Ουκρανία, βόρεια πλευρά του Luhansk. H πόλη Chasiv Yar έχει χαθεί. Η πόλη Toretsk κατέρρευσε, οι Ουκρανοί υποχωρούν ατάκτως. Όμως η μεγάλη καταστροφή των Ουκρανών συντελείται στο νότιο Donetsk στις κατευθύνσεις, Pokrovsk, Kurakhove και Βούκλεντάρ που καταλαμβάνει 1.800 τετραγωνικά χιλιόμετρα εκεί πραγματικά οι Ρώσοι συντρίβουν τους Ουκρανούς. Ακόμη χειρότερη είναι η κατάσταση στο Kursk όπου οι Ουκρανοί πήγαν για να αιφνιδιάσουν και τελικώς έχουν υποστεί πανωλεθρία χάνοντας 16.500 στρατιώτες και πάνω από 1.100 τεθωρακισμένα πραγματική καταστροφή . Ο Zελένσκυ εν τω μεταξύ βρίσκεται στις ΗΠΑ και εκλιπαρεί για νέα βοήθεια… To σχέδιο νίκης του Zελένσκυ είναι συνέχιση του πολέμου και η Ρωσική πλευρά ξεκαθαρίζει... Μόνο με άνευ όρων παράδοση της Ουκρανίας θα ξεκινήσει ο διάλογος. Έπεσε το Βούκλενταρ, απελπισμένοι οι Ουκρανοί κάνουν υποτιπώδες αντάρτικο πόλης Οι ρωσικές δυνάμεις μπήκαν στην πόλη του Βούλενταρ, όπου διεξάγονται σκληρές μάχες σε σπίτια και δρόμους και ήδη έχουν καταλάβει τα πρώτα οικοδομικά τετράγωνα. Η επιχείρηση εξελίσσεται θετικά για τις ρωσικές δυνάμεις δεδομένου ότι μέσα σε ένα μήνα κατάφεραν όλα όσα δεν μπορούσαν να καταφέρουν τα δύο προηγούμενα χρόνια ! Η πτώση της πόλης θεωρείται δεδομένη καθώς δεν διαθέτει μεγάλο βάθος. Η πόλη είχε καταδικαστεί από τη στιγμή που καταστράφηκε η περιμετρική της άμυνα όταν οι Ρώσοι κατέλαβαν τα ορυχεία. Η κατάληψη του Βούλενταρ, προσφέρει πολλά πλεονεκτήματα και πολλές επιλογές στους Ρώσους. Μπορούν να καταλάβουν όλο το νότιο Ντονέτσκ, να δημιουργήσουν άμυνα εις βάθος και να προελάσουν για πολλές εκατοντάδες χιλιόμετρα μέχρι την πόλη της Ζαπορίζια! Το έδαφος μέχρι εκεί είναι πεδινό και δεν προσφέρεται για σημαντικές οχυρώσεις. Ακριβώς τα ίδια ισχύουν και για το Ποκρόβσκ, μόνο που εκείνο ανοίγει τον δρόμο για την πόλη του Ντνίπρο. Και εκεί η έκταση που ακολουθεί είναι πεδινή μέχρι τον ποταμό Δνείπερο. Η πτώση του Βούλενταρ, επιτρέπει και την άνετη περικύκλωση του Ποκρόβσκ από τα ανατολικά. Το Βούλενταρ όπως και το Ποκρόβσκ, χρησιμοποιούνταν ως εφοδιαστικός κόμβος για τις δυνάμεις των Ουκρανών στο βόρειο Ντόνμπας. Ο Zelensky ετοιμάζει σχέδιο νίκης…χωρίς νίκη και χωρίς μέλλον Ο Ουκρανός πρόεδρος Volodymyr Zelensky έφτασε στις Ηνωμένες Πολιτείες στις 23 Σεπτεμβρίου και επανέλαβε την ανάγκη της Ουκρανίας για έγκαιρη και αδιάλειπτη στρατιωτική βοήθεια των ΗΠΑ. Ο Zelensky επισκέφθηκε το εργοστάσιο πυρομαχικών Scranton Army στην Πενσυλβάνια και συζήτησε την ανάγκη για έγκαιρη παράδοση δυτικής βοήθειας στην Ουκρανία, τη σημασία της έναρξης κοινής αμερικανικής-ουκρανικής παραγωγής όπλων στην Ουκρανία, καθώς και τη δυνατότητα αμερικανικών επενδύσεων στην ουκρανική αμυντική βιομηχανική βάση Το εργοστάσιο του Scranton αύξησε σημαντικά την παραγωγή του σε βλήματα πυροβολικού 155 mm το 2024 και ο Zelensky σημείωσε ότι το εργοστάσιο απασχολεί 400 άτομα. ( Προφανώς ο Zelensky ενδιαφέρεται σοβαρά για την οικονομική υγεία των αμερικανικών εργοστασίων ) Ο επικεφαλής της Στρατιωτικής Διοίκησης της Ουκρανικής Περιφέρειας Zaporizhzhia, Ivan Fedorov, συναντήθηκε με τον Κυβερνήτη της Πενσυλβάνια Josh Shapiro και υπέγραψε συμφωνία συνεργασίας μεταξύ της Zaporizhzhia και της Κοινοπολιτείας της Πενσυλβάνια, η οποία ζητά την αλληλεπίδραση μεταξύ κρατικών φορέων, επιστημονικών ιδρυμάτων, οργανώσεων της κοινωνίας των πολιτών και επιχειρήσεων στους τομείς της ενέργειας, γεωργίας, ψηφιακές τεχνολογίες και άμυνα. Zelensky: Το τέλος του πολέμου στην Ουκρανία είναι πιο κοντά από ότι πιστεύουν κάποιοι Στην … προφητεία ότι το τέλος του πολέμου στην Ουκρανία είναι πιο κοντά από ότι πιστεύουν οι περισσότεροι προχώρησε ο Ουκρανός πρόεδρος Volodymyr Zelensky. «Νομίζω ότι είμαστε πιο κοντά στην ειρήνη από όσο νομίζουμε. Είμαστε πιο κοντά στο τέλος του πολέμου » είπε μιλώντας στο αμερικανικό τηλεοπτικό δίκτυο ABC o Zelensky, ο οποίος πάντως συνέχισε να εκπέμπει… αντιφατικά μηνύματα. Διότι αν και υποστήριξε πως το τέλος του πολέμου είναι κοντά, επανέλαβε την έκκληση του προς τη Δύση για ενίσχυση του ουκρανικού στρατού ενώ παράλληλα σημείωσε πως το σχέδιο «νίκης» που προτίθεται να παρουσιάσει στον πρόεδρο των ΗΠΑ, Joe Biden δεν αφορά διαπραγματεύσεις με τη Ρωσία. «Είναι μια γέφυρα σε ένα διπλωματικό μονοπάτι που θα οδηγήσει στον τερματισμό του πολέμου. Το «σχέδιο νίκης» στοχεύει στην ενίσχυση της Ουκρανίας και του ουκρανικού στρατού » υπογράμμισε ο Zelensky. Ταχεία ένταξη στο ΝΑΤΟ απαιτεί ο Ζελένσκυ για να...σωθεί ο ίδιος Το σχέδιο του Κιέβου για τον τερματισμό της σύγκρουσης, το οποίο ο Ουκρανός πρόεδρος Volodymyr Zelensky σκοπεύει να παρουσιάσει στον Αμερικανό ηγέτη Joe Biden , περιλαμβάνει την ταχεία ένταξη στο ΝΑΤΟ . Αυτό υποστήριξε ο επικεφαλής του γραφείου του Ουκρανού προέδρου Andriy Yermak , μιλώντας στο Συμβούλιο Εξωτερικών Σχέσεων στη Νέα Υόρκη. «Ναι», είπε ο Yermak, απαντώντας σε ερώτηση σχετικά με το εάν το σχέδιο του Zelensky προβλέπει ταχεία ένταξη στο ΝΑΤΟ . «Όπως είπα, μία από τις ισχυρότερες εγγυήσεις στον σύγχρονο κόσμο είναι το Άρθρο 5 του ΝΑΤΟ » τόνισε ο Yermak, αναφέροντας πως μέρος του σχεδίου είναι αφιερωμένο στη μελλοντική αρχιτεκτονική ασφάλειας, όπως θα ήθελε να τη δει το Κίεβο. « Μια ισχυρή Αμερική χρειάζεται μια ισχυρή ευρωατλαντική κοινότητα με την Ουκρανία ως κύριο στρατιωτικό μυ. Η διατλαντική ασφάλεια θα ενισχυθεί εάν η Ουκρανία ενταχθεί στο ΝΑΤΟ και την ΕΕ. Οι διμερείς μακροπρόθεσμες συμφωνίες δεν συγκρίνονται με το άρθρο 5 του ΝΑΤΟ » φέρεται να υποστήριξε ο Yermak, ο οποίος ωστόσο δεν έδωσε περισσότερα στοιχεία, επισημαίνοντας ότι το σχέδιο αυτό χωρίζεται σε γενικές γραμμές στο στρατιωτικό και στο διπλωματικό κομμάτι. Όπως είπε, το στρατιωτικό σκέλος προβλέπει την παροχή πλεονεκτήματος στο Κίεβο στο πεδίο της μάχης μέσω της βοήθειας της Δύσης. Σε αυτό το σημείο, επισήμανε τη δυνατότητα χρήσης δυτικών όπλων μεγάλης εμβέλειας για την πραγματοποίηση «πραγματικά σκληρών χτυπημάτων», την έγκαιρη παράδοση πακέτων στρατιωτικής βοήθειας, την επένδυση στην ουκρανική στρατιωτική παραγωγή και την εγκατάλειψη των κόκκινων γραμμών. Στο διπλωματικό κομμάτι , συνέχισε ο Yermak, το λεγόμενο σχέδιο των 10 σημείων Zelensky παραμένει η βάση για το Κίεβο . Ο Yermak απέρριψε για άλλη μια φορά εναλλακτικά σχέδια. « Στο μεταξύ, πρέπει να ληφθούν μέτρα για την ενίσχυση της Ουκρανίας και τον οικονομικό περιορισμό της Ρωσίας » υπογράμμισε ο επικεφαλής του γραφείου του Ουκρανού προέδρου. The American Conservative: Το «σχέδιο νίκης» του Zelensky δεν προβλέπει ούτε διαπραγματεύσεις ούτε… νίκη Στο περίφημο «σχέδιο νίκης» που πρόκειται να παρουσιάσει ο Ουκρανός πρόεδρος, Volodymyr Zelensky στον Αμερικανό ομόλογό του, Joe Biden αναφέρεται δημοσίευμα του The American Conservative, το οποίο υποστηρίζει πως σε αυτό δεν αναφέρεται … ούτε ένα βήμα που να συμβάλλει στην έναρξη των διαπραγματεύσεων μεταξύ της Ουκρανίας και της Ρωσίας και στον τερματισμό της σύγκρουσης. Σύμφωνα με τις εκτιμήσεις του δημοσιεύματος, στα 4 σημεία της πρωτοβουλίας Zelensky « δεν υπάρχει τίποτα που να δείχνει μια αύξηση των πιθανοτήτων του Κιέβου για διαπραγματεύσεις ή για νίκη . Το έγγραφο είναι περισσότερο μια δήλωση των συχνά επαναλαμβανόμενων απαιτήσεων του Zelensky παρά ένα σχέδιο επίλυσης της κρίσης» επισημαίνει το δημοσίευμα, αναφέροντας πως η ουκρανική επίθεση στο Kursk ακύρωσε τις όποιες προοπτικές για διαπραγματεύσεις μεταξύ Ρωσίας και Ουκρανίας.

Η πρόσφατη αγιοκατάταξη του Χριστοφόρου Παπουλάκου φέρνει ξανά στο προσκήνιο μία πολύ ενδιαφέρουσα και συναρπαστική προσωπικότητα του Ελληνισμού! Γράφει ο Διονύσιος Σκλήρης Επιμέλεια-διόρθωση: Πύρινος Λόγιος Η αγιοκατάταξη προέκυψε ύστερα από πρωτοβουλίες του Μητροπολίτη Καλαβρύτων Ιερωνύμου, δηλαδή του Μητροπολίτου της περιοχής όπου γεννήθηκε και, μεταξύ άλλων περιοχών, έδρασε ο Παπουλάκος. Ύστερα και από προτάσεις της Εκκλησίας της Ελλάδος, το Οικουμενικό Πατριαρχείο Κωνσταντινουπόλεως κατά τη συνεδρία της 29 ης  Αυγούστου προχώρησε στην αγιοκατάταξη του οσίου Χριστοφόρου Παναγιωτόπουλου (Παπουλάκου) με ορισμό της ημέρας τιμής του στις 18 Ιανουαρίου , η οποία ήταν η ημέρα της εκδημίας του. Αξίζει να δούμε ορισμένα βασικά στοιχεία από τη ζωή και το κήρυγμα ενός αντιεξουσιαστή αγίου. Ερημίτης και ιεροκήρυκας Ο  Παπουλάκος , κατά κόσμον Χριστοφόρος (ή, ίσως, Χρήστος αρχικά) Παναγιωτόπουλος (π. 1770-1861) γεννήθηκε στον Άρμπουνα Αχαΐας , κοντά στα Καλάβρυτα, περίπου στην εποχή του επαναστατικού αναβρασμού στην Πελοπόννησο λόγω των Ορλωφικών. Οι λεπτομέρειες για τη ζωή του ανθρώπου, που  χαρακτηρίστηκε   «φωτεινόν μετέωρον» και «αυτόκλητος ιεραπόστολος» από τον Μητροπολίτη Καλαβρύτων , δεν είναι δυνατό να επιβεβαιωθούν κατά τρόπο ανεξάρτητο, καθώς επαναλαμβάνονται στερεοτυπικά στις πηγές. Το εντυπωσιακό είναι η πολύ μεγάλη ηλικία στην οποία άρχισε το κήρυγμά του. Στην αρχή της ζωής του φέρεται να ήταν κρεοπώλης και έμπορος ζώων, ακολουθώντας ένα επάγγελμα για το οποίο προοριζόταν από την οικογένειά του και λόγω του οποίου είχε από νέος κινητικότητα σε πληθώρα τόπων. Η επανάσταση του 1821 τον βρίσκει να είναι ήδη μοναχός και από ένα σημείο και πέρα να ασκητεύει και ως ερημίτης. Στην απόφασή του να μονάσει φέρεται να έπαιξε ρόλο και μια ασθένεια . Την εποχή που αρχίζει το έντονο κηρυκτικό του έργο το 1847, κατ’ αρχάς στην περιοχή της Αχαΐας, είναι ήδη πολύ μεγάλος σε ηλικία και έχει ζήσει επί δεκαετίες σε ασκητική μόνωση (περί το 1825-1847) πριν από την έκρηξη της ζηλωτικής του κοινωνικότητας. Από το 1850 έως το 1851 περιοδεύει στη Δυτική Πελοπόννησο ως την Αθήνα, ενώ το 1852 εν μέσω σιτοδείας κηρύττει στην Ανατολική Πελοπόννησο και καταλήγει στη Μάνη. Ο Παπουλάκος είχε το χάρισμα να μιλάει σε μια απλή λαϊκή γλώσσα που απευθυνόταν στους ανθρώπους της υπαίθρου, οι οποίοι είχαν την αίσθηση ότι έχει βγει από τα σπλάχνα τους και αναδεικνύει τα δικά τους προβλήματα. Διέθετε επίσης έναν σπάνιο συνδυασμό χαρισματικών στοιχείων και οιονεί πολιτικού ακτιβισμού στην κατεύθυνση ενός αντικρατικού αναρχισμού. Ήταν εμπνευστικό, εξάλλου, το παράδειγμα ακραίας πτωχείας, που ενσάρκωνε, καθώς ως ιεροκήρυκας ζούσε από ό,τι του πρόσφεραν οι αγρότες, μοιράζοντας ακόμη και τις προσφορές αυτές ως αγαθοεργίες . Το κήρυγμά του είναι στην αρχή ηθικό, επικεντρώνοντας μεταξύ άλλων στη ζωοκλοπή, που αποτελούσε μάστιγα στην Πελοπόννησο . Εφημερίδα της εποχής ( Αιών ) γράφει ότι το κήρυγμα του Παπουλάκου πέτυχε με την πειθώ ως προς τον περιορισμό της ζωοκλοπής ό,τι δεν είχαν κατορθώσει οι αστυνομικές αποστολές. Από το 1850 κυρίως θα λάβει και πολιτική χροιά. Σε μια περίοδο Βαυαροκρατίας επικέντρωσε την κριτική του προς την εξουσία, στη διάλυση των μοναστηριών, αλλά και στην εισαγωγή ιεραποστόλων από τη Δύση, και δη των προτεσταντών «λουθηροκαλβίνων». Η κριτική στην υποδούλωση μέσω των αγγλικών δανείων Ανάμεσα στα θέματα του κηρύγματός του ήταν το γεγονός ότι οι Άγγλοι με τα δάνεια της επαναστάσεως είχαν εξανδραποδίσει το ελληνικό κράτος και μπορούσαν να το οδηγούν προς όποια κατεύθυνση επιθυμούσαν, ανεξάρτητα από τις ανάγκες του ίδιου του ελληνικού λαού. Είχε διαγνώσει έγκαιρα το πώς τα δάνεια είναι μέσα ισχύος και χειραγωγήσεως . Είναι εξάλλου η περίοδος όπου οι Άγγλοι έχουν πραγματοποιήσει ναυτικό αποκλεισμό του Πειραιά. Ο Παπουλάκος ήταν πάντως εναντίον της νεοσύστατης κρατικής υπόστασης του Νέου Ελληνισμού στις διάφορες μορφές της (Ψευτορωμαίϊκο) . Στόχοι της κριτικής του είναι η ετερόδοξη βασιλεία, αλλά και το πανεπιστήμιο και η μετατροπή των ιερέων σε υπαλλήλους του κράτους . Ως προς την παιδεία των Ρωμιών επιμένει στην Οκτώηχο και το Ψαλτήρι. Στρέφεται κυρίως εναντίον των επισκόπων της Συνόδου και κρίνει το ότι ανέχονται να είναι ένας μη ορθόδοξος ηγέτης των Ελλήνων . Είναι κατά της χρήσης του θρησκευτικού όρκου, ο οποίος είναι ενάντια στην ευαγγελική εντολή του Χριστού. Υπήρξε επίσης αντιεμβολιαστής, χαρακτηρίζοντας τα εμβόλια «βούλα του διαβόλου» (ομολογουμένως, ένα από τα πλέον διαχρονικά στοιχεία του κηρύγματός του, που θα είχε απήχηση και σήμερα). Οι εσχατολογικές προσδοκίες από το «ξανθόν γένος» των Ρώσων Ο Παπουλάκος θα γνωρίσει τη σύλληψη με απόφαση της κυβέρνησης, αλλά και της Εκκλησίας, που επέκρινε, και θα οδηγηθεί το 1851 στην Αθήνα, ωστόσο ενώπιον της δημοφιλίας του κρίνεται μη σκόπιμη μια δίκη του στην πρωτεύουσα. Ο τοπικός του επίσκοπος Καλαβρύτων τον αθωώνει με αποτέλεσμα ο Παπουλάκος να μπορέσει να κάνει τη δεύτερη μεγάλη περιοδεία του στη Μάνη και στην Καλαμάτα και μετά στην Αργολίδα, τις Σπέτσες, τη Μονεμβασιά και αλλού. Η εξέλιξη είναι μία σύγκρουση της νέας κρατικής εξουσίας με τον λαό, καθώς αγρότες τον προστατεύουν από τους χωροφύλακες, αλλά και τους στρατιώτες που έχουν αποσταλεί να τον συλλάβουν. Ο Παπουλάκος προστατεύεται επίσης και από τον επίσκοπο Ασίνης. Ο όσιος Χριστοφόρος μένει στα όρια της Μάνης, όπου όμως είναι αδύνατο να συλληφθεί λόγω του λαού που τον συνοδεύει. Το κήρυγμά του έχει πλέον εσχατολογικά στοιχεία, τα οποία συνδέονται με τη σωτηρία από το «ξανθόν γένος» των Ρώσων . Σε κάθε περίπτωση, στη Μάνη ο Παπουλάκος θα βρει έναν λαό που τον προστατεύει σε σχέση και με την αντίσταση της περιοχής στην κεντρική εξουσία. Τον Παπουλάκο καταδιώκει ο Γενναίος Κολοκοτρώνης ως αξιωματικός του Όθωνα. Την περίοδο αυτή ο Παπουλάκος θεωρείται από την κυβέρνηση και τον φιλοκυβερνητικό τύπο ως προσκείμενος στους φιλορώσους , ενώ αντιθέτως εφημερίδες, όπως ο «Αιών», θεωρούν ότι ο Παπουλάκος α πλώς υπερασπίζεται την αυθεντικότητα της παραδοσιακής λατρείας και οργάνωσης της Εκκλησίας έναντι των δυτικών επιρροών και των μεταρρυθμίσεων. Η σύλληψη μέσω προδοσίας Στο μεταξύ η καταδίωξή του είχε καταστεί ακριβή υπόθεση, γιατί ο στρατιώτες είχαν στρατοπεδεύσει στη Μάνη, για να ελέγξουν την κατάσταση και έπρεπε να συντηρούνται, αλλά δεν μπορούσαν να τον συλλάβουν λόγω της αντίδρασης του λαού. Βεβαίως, οι Μανιάτες υποπτεύονταν ότι το κυνήγι εναντίον του Παπουλάκου ήταν μια πρόφαση, για να υπονομευθεί η αυτονομία τους μέσω της παρουσίας στρατού στη χώρα τους. Αλλά και η κρατική εξουσία φοβόταν ότι ο Παπουλάκος θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί, για σκοπούς ανατρεπτικούς προς την κεντρική κυβέρνηση. Τελικά, η σύλληψή του το 1852 θα συνδεθεί με μια ιστορία προδοσίας από τον π. Βασίλαρο, που παρουσιάστηκε ως φίλος φέρων μια πλαστή επιστολή του επισκόπου Ασίνης, μαζί με χωροφύλακες μεταμφιεσμένους σε ντόπιους. Μια προδοσία, η οποία θύμιζε στο θρησκευόμενο κοινό του Παπουλάκου την ιστορία της σύλληψης του Χριστού με τη συνδρομή του Ιούδα κατά τις ευαγγελικές διηγήσεις . Εστάλη στη φυλακή του Ρίου με την κατηγορία του στασιασμού, αλλά τελικά έλαβε αμνηστία στον απόηχο των εξελίξεων του Κριμαϊκού πολέμου . Η φυλάκιση μετετράπη σε εξορία στην Άνδρο, στη Μονή Παναχράντου, όπου έζησε ως το 1861, στις 18 Ιανουαρίου, που έχει οριστεί ως ημέρα της μνήμης του κατά την πρόσφατη αγιοκατάταξη. Στη Μονή Παναχράντου στην Άνδρο τον επισκέπτονταν επίσης πολλά πνευματικά του παιδιά με αποτέλεσμα να καταστεί μία εξόριστη προφητική φωνή του Ελληνισμού. «Άγιος αγύρτης» ή αναρχοχριστιανός επαναστάτης; Η μορφή του Παπουλάκου έχει διεγείρει σφοδρές αντιθέσεις ( βλ. την παρουσίαση στη  Διδακτορική Διατριβή  της Θεώνης Σταυροπούλου ). Λαοπλάνος  «άγιος αγύρτης»  για τους μεν, αναρχοχριστιανός επαναστάτης για άλλους . Για ένα μέρος της προοδευτικής ιστοριογραφίας αποτελεί μία μορφή παρωχημένης αντιδραστικότητας με χιλιαστικά χαρακτηριστικά αντίδρασης έναντι του νεωτερικού κράτους . Αντιθέτως, ένα μέρος όσων τιμούν τη μνήμη του τονίζουν κυρίως τη λαϊκότητα της αντίστασης σε ξενόφερτους θεσμούς και καταχρήσεις τους . Υπάρχει βεβαίως και ένα μεγαλύτερο φάσμα πιο περίπλοκων προσλήψεων της μορφής του, οι οποίες επιμένουν στον αντικειμενικό χαρακτήρα των κοινωνιολογικών διεργασιών από τις οποίες προέκυψε η απήχηση του κηρύγματός του. Στα μεταπολεμικά χρόνια, ήταν ιδιαίτερα επιδραστικό το  σχετικό έργο  του Κωστή Μπαστιά, το οποίο αυτοπροσδιορίζεται ως «μυθιστορία», αλλά κάνει χρήση ιστορικών πηγών. Το βέβαιο είναι ότι ο Παπουλάκος υπήρξε αμφιλεγόμενη μορφή ακριβώς επειδή ενσάρκωσε μια στιγμή εξαιρετικών εντάσεων και αντιφάσεων του Ελληνισμού κατά το πέρασμά του σε ένα νεωτερικό έθνος-κράτος . Ο Παπουλάκος προσέδωσε εσχατολογικά και κατά μία έννοια χιλιαστικά χαρακτηριστικά στις ανησυχίες αγροτικών κυρίως πληθυσμών σε μια εποχή βίαιης μετάλλαξης. Το νεωτερικό ελληνικό κράτος ήταν αποτέλεσμα αφ' ενός μιας από τα κάτω λαϊκής επανάστασης και αφετέρου της προσπάθειας των Μεγάλων Δυνάμεων να δημιουργήσουν και να ελέγξουν μια κατάσταση διάδοχη της παρακμάζουσας Οθωμανικής αυτοκρατορίας. Τα δύο στοιχεία, το λαϊκό και το κρατικό (με νεωτερικά πρότυπα, αλλά και δυσλειτουργίες οφειλόμενες στον υβριδικό χαρακτήρα του) βρίσκονταν σε σύγκρουση, όπως φάνηκε από πολυάριθμες εξεγέρσεις κατά τη δεκαετία του 1840, αλλά και επίσης πολυάριθμες φυλακίσεις αγωνιστών. Ένας αντιδυτικός «Προφητηλίας» Οι εκκλησιαστικοί θεσμοί στον ελλαδικό χώρο ήταν επίσης υπό συνεχή διαπραγμάτευση. Το κήρυγμα του Παπουλάκου συμπίπτει άλλωστε και με την επαναστατική τριετία 1848-1851 που θα γνωρίσει μεγάλα επαναστατικά κινήματα σε όλη την Ευρώπη . Το 1850 το λιμάνι του Πειραιά είχε αποκλειστεί από τα συμμαχικά στρατεύματα, γεγονός που πυροδότησε έναν έντονο αντιδυτικισμό εν μέσω οικονομικής κρίσης. Το 1850 ήταν η χρονιά κατά την οποία το Οικουμενικό Πατριαρχείο Κωνσταντινουπόλεως εξέδωσε τον Συνοδικό Τόμο με τον οποίο αναγνώρισε την αυτοκεφαλία της Εκκλησίας της Ελλάδος . Ο Τόμος αφ' ενός αναγνώριζε την εκκλησιαστική αυτονομία της Εκκλησίας της Ελλάδας, αφ' ετέρου, όμως, έβαζε τέλος στο προηγούμενο καθεστώς που ίσχυε επί Βαυαροκρατίας, το οποίο σήμαινε μία πολύ πιο σκληρή υπαγωγή της Εκκλησίας της Ελλάδος στο κράτος. Βρισκόμαστε, όμως, και γενικότερα σε μια περίοδο προφητικής έξαρσης από τα οράματα του Αγαθαγγέλου το 1838 σε αυτά του Ιωάννη Μακρυγιάννη το 1852 . Η αρχή της δεκαετίας του 1850 είναι μια εποχή έντονης ρωσικής επιρροής στην Ελλάδα λόγω του αντι-αγγλισμού από τα Παρκερικά και τον αποκλεισμό του λιμένος του Πειραιά, που συνδυάστηκε με σιτοδεία . Επίσης, οι τουρκο-αιγυπτιακές συγκρούσεις, αλλά και οι διενέξεις για τα προσκυνήματα στους Αγίους Τόπους υποδαυλίζουν την εσχατολογική προσδοκία. Βεβαίως το νεοελληνικό κράτος βασίστηκε σε περίτεχνους συμβιβασμούς . Η παλαιά γαιοκτητική αριστοκρατία των προκρίτων κατόρθωσε εν πολλοίς να ελέγξει τους κρατικούς μηχανισμούς σε έναν διαμοιρασμό με τους ετερόχθονες εξ Εσπερίας. Η επιθυμία του Όθωνα να δημιουργήσει μια ισχυρή νεωτερική κεντρική εξουσία συνυπήρχε με τη μετάλλαξη παραδοσιακών σχέσεων σε ένα νέο πελατειακό σύστημα. Ο λαός που είχε δώσει το αίμα του για την επανάσταση ένιωθε παραγκωνισμένος με αποτέλεσμα πολλές αντιδράσεις, όπως εξεγερσιακά κινήματα ή, απλώς, τη ληστεία για προσπορισμό μέσων επιβίωσης. Από την άλλη και το κράτος είχε συμφέρον να υπερβάλει τις όντως υπάρχουσες απειλές, ώστε με τη στρατιωτική παρουσία να κάνει αισθητή την ισχύ του στην περιφέρεια, ειδικά σε ατίθασες περιοχές, όπως η Μάνη . Από τον φιλοκυβερνητικό τύπο ο Παπουλάκος κατηγορείτο ως φιλορώσος λόγω του αντιδυτικισμού του. Ενώ ήταν αλήθεια ότι το κήρυγμα του Παπουλάκου είχε φιλορωσικά εσχατολογικά στοιχεία, η ταμπέλα του φιλορώσου ήταν και ένα μέσο ηθικής του εξόντωσης, μέσω αναπόδεικτης σύνδεσής του με άλλες περισσότερο πολιτικές μορφές του φιλορωσισμού στην Ελλάδα. Ο Παπουλάκος στο πλαίσιο αυτό έλαβε συχνά τον χαρακτηρισμό του προφήτη και του αποδόθηκε η μορφή του προφήτη Ηλία. Έθνος-κράτος ή έθνος-κοινότητα; Το όραμα του Παπουλάκου ήταν κυρίως εκκλησιαστικό και αφορούσε στην ανεξαρτησία της Εκκλησίας από το κράτος. Αυτό ελάμβανε αναπόφευκτα τη μορφή του αντιδυτικισμού λόγω αντίδρασης στους δυτικούς μισιονάριους και στη νεωτερική κατανόηση της υπαγωγής της Εκκλησίας στο κράτος, καθώς και μιας συμπάθειας προς την ομόδοξη Ρωσία, ωστόσο δεν τεκμαίρεται να υπήρχε στόχευση καθ' αυτό πολιτικής ανατροπής . O Παπουλάκος εξελάμβανε την Εκκλησία ως σώμα των πιστών και αντιδρούσε σε μία διοικούσα Εκκλησία, την οποία έβλεπε να λαμβάνει τον ρόλο υποστήριξης του κράτους και της ετερόδοξης μοναρχίας. Ο Παπουλάκος φαίνεται να αντιδρά στη νεωτερική αντίληψη που ταυτίζει το έθνος με το κράτος, οδηγώντας σε μια υπαγωγή της Εκκλησίας στο τελευταίο. Υπερασπίζεται περισσότερο μια προνεωτερική εκδοχή ταύτισης του λαού με το εκκλησιαστικό σώμα των πιστών και μια άρνηση ταύτισης του έθνους- λαού με ένα κράτος. Οι γεωπολιτικές συνέπειες του Κριμαϊκού πολέμου (1853-1856) Ως προφήτης με εσχατολογικό λόγο ο Παπουλάκος είχε στραφεί στο κήρυγμά του στην προσδοκία της παρέμβασης της ομόδοξης Ρωσίας, η οποία, σημειωτέον, την ίδια εποχή έχει έντονο ρόλο στη διεκδίκηση των προσκυνημάτων των Αγίων Τόπων . Ακολουθεί, όμως, ο Κριμαϊκός πόλεμος του 1853-1856, ο οποίος θα ανατρέψει αυτές τις προφητείες. Πρόκειται για ένα από τα κομβικότερα, ή ίσως το κομβικότερο σημείο για τις γεωπολιτικές εξαρτήσεις και προσανατολισμούς της Ελλάδας Επρόκειτο για ένα πόλεμο όπου η «Δύση», δηλαδή η Αγγλία και η Γαλλία (αλλά και το Βασίλειο της Σαρδηνίας) συμμάχησαν με την Οθωμανική αυτοκρατορία εναντίον της Ρωσίας . Ταυτόχρονα, συνοδεύτηκε από μια επίδειξη δύναμης της «Δύσης» εναντίον της Ελλάδας με ακύρωση των απελευθερωτικών ελληνικών πρωτοβουλιών στη Θεσσαλία, με ναυτικούς αποκλεισμούς, ακόμη και με μεταφορά ασθενειών που αποδεκάτισαν τον πληθυσμό της Αθήνας. Μετά τον κριμαϊκό πόλεμο, η αγγλική πολιτική θα είναι ένα είδος «ελληνοθωμανισμού» που σημαίνει συνεργασία Ελλήνων και Οθωμανών για ανάσχεση της ρωσικής καθόδου στη Μεσόγειο. Η άλλη όψη αυτού του προγράμματος είναι ο πανσλαβισμός ως θεωρούμενος ρόλος της Ρωσίας όχι να προστατεύει όλους τους ορθόδοξους, όπως ίσχυε πρωτύτερα και όπως ήταν και το όραμα του Παπουλάκου, αλλά κυρίως τους Σλάβους . Αυτό το αγγλικό πρόγραμμα θα επιβιώσει δύο παγκοσμίων πολέμων και ενός εμφυλίου . Το ξαναβρίσκουμε στις μεταπολεμικές δεκαετίες ως κοινή ένταξη της Ελλάδας και της Τουρκίας στο ΝΑΤΟ σε μία αντικομμουνιστική προοπτική. Σήμερα, και ενώ η Τουρκία είναι περισσότερο απρόβλεπτη και διεκδικεί έναν πολύπλευρο νεο-οθωμανισμό ως μια σημαντική περιφερειακή δύναμη σε έναν πολυπολικό κόσμο, η ελληνική εξωτερική πολιτική παραμένει δέσμια των συσχετισμών που διαμορφώθηκαν 170 χρόνια πριν, μετά τον κριμαϊκό πόλεμο, τη στιγμή που έχουμε έναν νέο πόλεμο μεταξύ «συλλογικής Δύσης» και Ρωσίας στην Ουκρανία. Ένας πρόδρομος του αντι-εμβολιασμού Το όραμα του Παπουλάκου μοιάζει να ανήκει σε μία αρχέγονη εποχή του Νέου Ελληνισμού, όπου ήταν δυνατό να επικαλείται ένας μοναχός ταυτόχρονα το Οικουμενικό Πατριαρχείο ως την παραδοσιακή Μεγάλη Εκκλησία των Ρωμιών, αλλά και τη Ρωσία ως μια ομόδοξη αυτοκρατορία, που αποτελούσε αντικείμενο εσχατολογικών προσδοκιών. Αναρωτιέται κανείς τι παραμένει σήμερα επίκαιρο από το κήρυγμα του Παπουλάκου, σε μια εποχή όπου καθυστερημένα αλλά εν πολλοίς και αναπάντεχα αγιοκατετάγη . Σίγουρα, τα πλέον αντινεωτερικά στοιχεία του κηρύγματός του ξενίζουν τον σύγχρονο άνθρωπο. Ήταν λ.χ. εναντίον του πανεπιστημίου και επιθυμούσε να βασίζεται η εκπαίδευση στην Οκτώηχο και το Ψαλτήρι. Αποκαλούσε τα ατμόπλοια «καρότσες του διαβόλου», συντονιζόμενος ως προς αυτό με τις ανησυχίες των καραβοκύρηδων στις Σπέτσες, όπου κήρυττε, οι οποίοι έβλεπαν την παραδοσιακή τους δύναμη στη ναυτιλία να υποσκελίζεται. Ένα εντυπωσιακό στοιχείο είναι οπωσδήποτε και ο αντιεμβολιασμός στα κηρύγματα του Παπουλάκου, ο οποίος έζησε στην αρχή της διάδοσης της τεχνολογίας των εμβολίων και ήταν δυναμικά αντίθετος. Ο αντικρατισμός και το συναίσθημα Ταυτοχρόνως, μπορούμε να πούμε ότι το λαϊκό αισθητήριο του Παπουλάκου είχε διαγνώσει με οξυδέρκεια το πώς ο δανεισμός είχε χρησιμοποιηθεί από τους Άγγλους με σκοπό τον εξανδραποδισμό του ελληνικού έθνους-κράτους και τη χειραγώγησή του σε μια πλήρη υποτέλεια με γεωπολιτικές προεκτάσεις. Ο Παπουλάκος εν τέλει είχε αντιδράσει έντονα στη βιοπολιτική, στη δανειοπολιτική και στην εργαλειοποίηση της διοικούσας Εκκλησίας από το κράτος μέσα από τη μετατροπή των ιερέων σε δημόσιους υπαλλήλους και των επισκόπων σε δεκανίκια της κυβερνητικής εξουσίας. Τα θέματα των δεκαετιών 1840-1850 επανέρχονται με εντυπωσιακό τρόπο στις δεκαετίες 2010-2020. Ο Παπουλάκος υπήρξε μια μορφή που συνδύαζε την ασκητική σιωπή (ήταν για τουλάχιστον 22 χρόνια ερημίτης) με την κλήση του περιοδεύοντος προφήτη και εντέλει με του έγκλειστου μοναχού, που αποτελούσε μία εξόριστη φωνή του λαϊκού Ελληνισμού στην Άνδρο. Είχε μία σύνθεση ανάμεσα στο χάρισμα, στην ηθική διδασκαλία, στο λαϊκό συναίσθημα και σε έναν αντικρατικό αναρχικό χριστιανισμό που αρδευόταν από τα υπόγεια ρεύματα της Ρωμιοσύνης . Σε μια εποχή, όπως η δική μας, που είναι τόσο όμοια, αλλά και τόσο διαφορετική από τη δική του, μπορούμε να κρατήσουμε, αν μη τι άλλο, ότι ο χριστιανισμός μπορεί να λειτουργήσει ως κριτική επαγρύπνηση στις επιταγές της κρατικής εξουσίας, αλλά και τη σημασία του συναισθήματος για την πολιτική κινητοποίηση.

Tο AfD (Εναλλακτική για τη Γερμανία) είναι πλέον στο 29% σε ορισμένα ομόσπονδα κρατίδια ενώ το SPD του Σόλτς απειλείται με καταστροφή! Για...μισή ψήφο κέρδισε το κόμμα του Σόλτς στις εκλογές του Βραδεμβούργου και μάλιστα στο προπύργιο του (!), τρομάζει το διεφθαρμένο σύστημα η άνοδος των Πατριωτών! Για όγδοη συνεχόμενη φορά από το 1990 , οι Σοσιαλδημοκράτες (SPD) κατάφεραν έστω… και στο νήμα να κερδίσουν στις περιφερειακές εκλογές στο προπύργιο τους, στο Βρανδεμβούργο , διασώζοντας με αυτόν τον τρόπο έστω και προσωρινά τον καγκελάριο Olaf Scholz και την κυβέρνησή του. Ωστόσο, ο Scholz δεν είναι ανάμεσα στους νικητές καθώς όχι μόνο δεν είχε καμία ανάμειξη σε αυτήν την εκλογική μάχη αλλά το κόμμα του… τον είχε αφήσει εσκεμμένα στην άκρη καθώς δεν ήθελε να ταυτιστεί μαζί του. Αντίθετα, νικητής για...μισή ψήφο αναδεικνύεται ο Dietmar Woidke , ο επικεφαλής του SPD και πρωθυπουργός εδώ και μια δεκαετία του Βρανδεμβούργου. Διότι ήταν – όπως υποστηρίζουν και τα γερμανικά ΜΜΕ – το δίλημμα που έβαλε ο ίδιος στους ψηφοφόρους: ή εγώ ή το AfD . Μ' άλλα λόγια, ακόμη και με αυτό το δίλημμα, για μισή ψήφο θα έχανε τις εκλογές! Πράγματι, ο Woidke είχε πει πως αν επικρατήσει το AfD, θα φύγει. Και αυτή η στρατηγική ήταν που απέδωσε και του έδωσε τη νίκη, διότι κατάφερε να πολώσει το σκηνικό και να συσπειρώσει τους ψηφοφόρους, κάτι που άλλωστε φαίνεται και από το ποσοστό συμμετοχής (72,9%) που συνιστά ρεκόρ για το κρατίδιο του Βρανδεμβούργου. Χάρη σε αυτήν την νίκη του Γουίτκι, ο Scholz κατάφερε να κερδίσει χρόνο και να διατηρηθεί στην ηγεσία του SPD , έστω και προσωρινά καθώς είναι άγνωστο αν θα είναι τελικά και αυτός που θα οδηγήσει τους Σοσιαλδημοκράτες στις επόμενες εθνικές εκλογές του 2025. Εντυπωσιακή άνοδος AfD και του BSW Σύμφωνα με τα τελικά εκλογικά αποτελέσματα οι Σοσιαλδημοκράτες (SPD) επικράτησαν με 30,9% , επιτυγχάνοντας ακόμα καλύτερα αποτελέσματα σε σχέση με τις εκλογές του 2019, όταν και είχαν λάβει 26,2%. Εξίσου, εντυπωσιακή ήταν η εκλογική επίδοση του AfD , το οποίο αν και στις δημοσκοπήσεις φερόταν να είναι πολύ κοντά στην πρώτη θέση, τελικά έμεινε στη δεύτερη λαμβάνοντας το 29,2% των ψήφων και ενισχύοντας τα ποσοστά του κατά περίπου 6 ποσοστιαίες μονάδες σε σχέση με το 2019. Τρίτο κόμμα αναδείχθηκε η συμμαχία Sahra Wagenknecht (BSW) , η οποία συμμετείχε για πρώτη φορά, λαμβάνοντας το 13,5% και αποτελώντας ενδεχομένως το κόμμα που θα συνασπιστεί με το SPD για το σχηματισμό κυβέρνησης. Απογοήτευσε το CDU Αντιθέτως, απογοητευτικά ήταν τα αποτελέσματα για τους Χριστιανοδημοκράτες (CDU), οι οποίοι έλαβαν το 12,1% των ψήφων, ποσοστό που αποτελεί το χειρότερο εκλογικό αποτέλεσμα τους στο Βρανδεμβούργο. Οι Πράσινοι, η Αριστερά, το FDP και οι Ελεύθεροι Ψηφοφόροι δεν κατάφεραν να περάσουν το εμπόδιο του 5% και άρα δεν πρόκειται να εκπροσωπηθούν στο τοπικό Κοινοβούλιο. Ενδεικτικά αναφέρεται πως οι Πράσινοι έλαβαν 4,1% και το αριστερό Die Linke 3%. Σημειώνεται πως η συμμετοχή ανήλθε στο 72,9% , ποσοστό που είναι και το υψηλότερο που έχει καταγραφεί σε εκλογές στο Βρανδεμβούργο. Σχηματισμός κυβέρνησης Βάσει αυτών των αποτελεσμάτων ο Woidke θα μπορούσε να συνεχίσει να κυβερνά ύστερα από 11 χρόνια στην εξουσία.  Συγκεκριμένα, εκτιμάται ότι θα μπορούσε να συμμαχήσει με την συμμαχία Sahra Wagenknecht (BSW ) είτε να πάει σε έναν τρικομματικό συνασπισμό με τη συμμετοχή του BSW (14 έδρες) και του CDU (12 έδρες). Βάσει των αποτελεσμάτων, το SPD λαμβάνει 32 έδρες, όταν η πλειοψηφία επιτυγχάνεται με 45 έδρες . Σε αυτήν την περίπτωση το AfD με 30 έδρες θα αποτελέσει τη μοναδική δύναμη της αντιπολίτευσης. Γερμανικά ΜΜΕ: Το SPD νίκησε, ο Scholz έχασε Αναλύοντας το εκλογικό αποτέλεσμα, τα γερμανικά ΜΜΕ υποστηρίζουν πως η νίκη του SPD δεν πιστώνεται στον Scholz, αλλά στον πρωθυπουργό του κρατιδίου Dietmar Woidke. « Το κόμμα του καγκελάριου κέρδισε, ο καγκελάριος έχασε », γράφει το Der Spiegel, αναφερόμενο στο γεγονός ότι ο σοσιαλδημοκράτης (SPD) πρωθυπουργός του κρατιδίου Dietmar Woidke πήρε πάνω του την προεκλογική εκστρατεία Η Handelsblatt γράφει «με τη νίκη του ο Dietmar Woidke σταθεροποιεί τον καγκελάριο», επισημαίνοντας ότι το εκλογικό αποτέλεσμα στο Βρανδεμβούργο δίνει ανάσα στον Olaf Scholz. Ήδη ο Woidke δήλωσε ότι ο Scholz πρέπει να είναι εκ νέου υποψήφιος του κόμματός του για την καγκελαρία. «Η στρατηγική του για την προεκλογική εκστρατεία του να αναλάβει πλήρως τα ρίσκα και να απειλήσει να παραιτηθεί, εάν έμενε πίσω από την AfD, είχε τελικά απόλυτη επιτυχία. Επομένως, η νίκη είναι πάνω απ' όλα εκλογική νίκη για τον Woidke » υποστηρίζει η Handelsblatt. Η Tagesspiegel επισημαίνει ότι «το SPD κερδίζει με απόσταση από τον καγκελάριο. «Ο Woidke έχει όλα όσα λείπουν από τον Scholz », αναφέρει η Tagesspiegel ενώ η Süddeutsche Ζeitung υπογραμμίζει πως «οι εκλογές αποκαλύπτουν πόσο αντιφατικοί είναι οι κόσμοι στο Βρανδεμβούργο», αναφερόμενη στην οικονομική και κοινωνική άνθηση που γνωρίζουν οι περιοχές του κρατιδίου που βρίσκονται κοντά στο Βερολίνο, εν αντιθέσει προς τις άλλες περιοχές, οι οποίες πλήττονται περισσότερο από την μετανάστευση. Η Welt σχολιάζει το εκλογικό αποτέλεσμα επισημαίνοντας ότι «το SPD απέχει πολύ από την διάσωσή του, παρά τη νίκη», ενώ αναφερόμενη στους Πράσινους κάνει λόγο για «υψηλό τίμημα για την άγνοιά τους στο θέμα της μετανάστευσης». Με τίτλο «Τα πολλά μηνύματα προς το Βερολίνο» και υπότιτλο «Μικρές εκλογές, μεγάλη επίδραση», η Frankfurter Allgemeine Zeitung γράφει ότι «χάρη στον ισχυρό πρωθυπουργό Woidke , ο καγκελάριος είναι πιθανόν σε θέση να αποφύγει μια δυσάρεστη συζήτηση, αλλά το φθινόπωρο των αποφάσεων μόλις ξεκινά» για το Βερολίνο. www.bankingnews.gr

Για το κλειστό σύστημα εξουσίας και τα καρτέλ ο βουλευτής διαγράφεται, αλλά η κυβέρνηση χρωστά απαντήσεις! Πολλές απαντήσεις και δύσκολες! Γράφει ο Μανώλης Κωττάκης Οι ερωτήσεις είναι οι παρακάτω: – Μετείχε στο διοικητικό συμβούλιο της εταιρίας που κέρδισε τον διαγωνισμό για τα 100 κυλικεία των μουσείων αξιωματούχος με έδρα το Μαξίμου; – Μετείχε στην επιτροπή του διαγωνισμού υπάλληλος του υπουργείου Πολιτισμού, εναντίον του οποίου ασκήθηκε δίωξη για συμμετοχή στο κύκλωμα εκβίασης; – Γιατί οι διαγωνισμοί έγιναν παραμονές εθνικών εκλογών και ευρωεκλογών , που είναι κλειστά τα δικαστήρια; – Γιατί τέθηκε ο φωτογραφικός όρος, οι εταιρίες να έχουν τζίρο 1.000.000 ευρώ;   Η απόφαση του πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη να παραπέμψει τον πρώην υπουργό και βουλευτή Αιτωλοακαρνανίας Μάριο Σαλμά στην Επιτροπή Δεοντολογίας της Νέας Δημοκρατίας με το ερώτημα της διαγραφής ερμηνεύτηκε ως απόπειρα εκφοβισμού των βουλευτών. Για να σταματήσουν να μιλάνε. Ειδικά μετά την τελευταία ερώτηση των 11 για τα «κόκκινα» δάνεια, για το «κούρεμα» των οποίων βοά ο τόπος στο παρασκήνιο: Ότι τα δάνεια της οικονομικής ελίτ, ακόμη και ύψους 800.000.000 ευρώ, περικόπτονται στο ύψος των 800.000 ευρώ, ενώ τα δάνεια των απλών πολιτών οδηγούν σε κατασχέσεις και σε πλειστηριασμούς της πρώτης κατοικίας τους. Στην πραγματικότητα, όμως, αυτοί που φοβούνται δεν είναι οι βουλευτές. Αυτός που φοβάται με τις αποκαλύψεις για τις καταγγελίες του κυρίου Σαλμά για τα ιδιωτικά μονοπώλια στα κυλικεία των αρχαιολογικών χώρων και των μουσείων, καθώς και στον χώρο της ενέργειας και των φωτοβολταϊκών είναι ο ίδιος ο πρωθυπουργός. Η κυβέρνηση. Η οποία θέλει να αποφύγει πάση θυσία τη γενίκευση αυτής της συζήτησης, με αφορμή τα κυλικεία και τους αυτόματους πωλητές των αρχαιολογικών μουσείων, που είναι η μικρογραφία της αγοράς. Στην ουσία ο κύριος Σαλμάς, με όσα κατήγγειλε ενώπιον του πρωθυπουργού στην Κοινοβουλευτική Ομάδα, με όσα είπε στη Βουλή κατά τη διάρκεια της επίκαιρης επερώτησης στη Λίνα Μενδώνη για τον πρώτο διαγωνισμό και με όσα ζητά να μάθει με την επίκαιρη ερώτηση και την αίτηση κατάθεσης εγγράφων που απευθύνει στην υπουργό Πολιτισμού στις 29 Ιουλίου 2024 για τον δεύτερο διαγωνισμό, αλλά δεν έχει απαντηθεί, θέτει δημοσίως αυτό που ψιθυρίζει όλη η αγορά ιδιωτικά εδώ και πάρα πολύ καιρό : Ότι έχει καταργηθεί ο ανταγωνισμός. Ότι ένα κλειστό σύστημα εξουσίας του βαθέος επιτελικού κράτους διανέμει τα έργα και τις προμήθειες στους διαγωνισμούς του Δημοσίου. Ότι η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας είναι κατ’ όνομα φιλελεύθερη, αλλά στην πράξη προωθεί τα ιδιωτικά μονοπώλια και τα καρτέλ. Η Νέα Δημοκρατία με τις κυβερνητικές πηγές της χαρακτήρισε το Σάββατο «ύποπτη» τη στάση του βουλευτή, να επιμένει στο θέμα, από τη στιγμή που το ζήτημα συζητήθηκε μία φορά στο Κοινοβούλιο. Όμως, όσο δεν απαντά η κυβέρνηση και το Μαξίμου στα ερωτήματα που θέτει δημόσια στα κομματικά όργανα, στα ΜΜΕ και στους θεσμούς (Κοινοβούλιο, Κοινοβουλευτική Ομάδα) αλλά και ιδιωτικά σε υπουργούς ο Μάριος Σαλμάς, ο ύποπτος δεν θα είναι αυτός. Άλλοι είναι. Ο βουλευτής κατήγγειλε όπου δη ιδιωτικώς ότι η εταιρία η οποία κέρδισε με την κατώτατη τιμή των πλειοδοτικό διαγωνισμό του υπουργείου Πολιτισμού σε δύο φάσεις είχε στο παρελθόν στη σύνθεση του διοικητικού της συμβουλίου ως μέλος αξιωματούχο ο οποίος είχε έδρα στο ισόγειο του Μαξίμου τον καιρό των αναθέσεων. Προφανώς, νομικά δεν είχε την ευθύνη διεξαγωγής των διαγωνισμών και δεν ελέγχεται γι’ αυτό, αλλά πολιτικά η σύμπτωση αυτή δημιούργησε αρνητικότατες εντυπώσεις στην επιχειρηματική κοινότητα της χώρας. Απάντηση ο βουλευτής δεν πήρε. Ο κύριος Σαλμάς ρώτησε την υπουργό Πολιτισμού στο Κοινοβούλιο αν αληθεύει ότι ένα από τα μέλη της επιτροπής του διαγωνισμού που κατακύρωσε τη μίσθωση των 100 κυλικείων και αυτόματων πωλητών στα μουσεία της χώρας μονοπωλιακά, σε μία εταιρία, συνελήφθη για συμμετοχή του στο κύκλωμα δημόσιων υπαλλήλων με την κατηγορία της εκβίασης και του ασκήθηκε ποινική δίωξη. Απάντηση δεν πήρε. Ο βουλευτής ρώτησε γιατί και οι δύο διαγωνισμοί (70 συν 30 κυλικεία) έγιναν μία εβδομάδα πριν από τις εθνικές εκλογές του 2023 και τις ευρωεκλογές του 2024, όταν είναι κλειστά τα δικαστήρια και δεν μπορούν να ασκηθούν ασφαλιστικά μέτρα από τις αποκλειόμενες εταιρίες, και απάντηση δεν πήρε. Ο βουλευτής ρώτησε γιατί στον διαγωνισμό υπήρξε φωτογραφικός όρος ότι οι συμμετέχουσες εταιρίες πρέπει να ‘χουν τζίρο 1.000.000 ευρώ και θετικά ίδια κεφάλαια, ενώ σε 10 άλλους διαγωνισμούς του Δημοσίου για κυλικεία την ίδια εποχή δεν τέθηκε αυτός ο όρος, και απάντηση δεν πήρε . Ο βουλευτής ρώτησε γιατί στη σύμβαση που υπέγραψε το υπουργείο Πολιτισμού με τη συγκεκριμένη εταιρία δεν υπήρχε καμία αναφορά σε εγγυητικές επιστολές, αλλά ουσιαστική απάντηση δεν πήρε. Και το πιο ενδιαφέρον απ’ όλα: Ο κύριος Σαλμάς δεν πήρε απάντηση από τον ίδιο τον πρωθυπουργό στην Κοινοβουλευτική Ομάδα τον Ιούλιο, όπου του είπε καταπρόσωπο τα εξής: « Εγώ μπήκα στην πολιτική για να υπηρετήσω την ισονομία, την ισοπολιτεία και τις ίσες ευκαιρίες. Δεν μπήκα στην πολιτική για να παίρνει μια αλυσίδα καφέ για 12 χρόνια τα 100 κυλικεία των αρχαιολογικών χώρων με φωτογραφικό διαγωνισμό, όπου μόνο αυτή επιλέγεται να δώσει προσφορά στην κατώτατη τιμή εκκίνησης του διαγωνισμού, τα 250.000 ευρώ, που σημαίνει ότι καταργείται η έννοια της πλειοδοσίας. Με άλλα λόγια, κύριε πρόεδρε, δεν δέχομαι ότι στην Ελλάδα του 2024 μπορεί μόνο μία εταιρία να πουλά νερά και καφέδες στα κυλικεία. Άλλες δεν υπάρχουν; Εσείς είστε με τους λίγους, εγώ με τους πολλούς». Ο πρωθυπουργός δεν απάντησε εκείνη την ημέρα στον βουλευτή του ούτε γι’ αυτό το θέμα ούτε για τα ιδιωτικά συμφέροντα στον χώρο της ενέργειας και στα φωτοβολταϊκά, που αποκλείουν αγρότες της Αιτωλοακαρνανίας από το να συγκροτούν ενεργειακή κοινότητα για να τύχουν επιδότησης, αλλά επιτρέπουν σε γνωστά πρόσωπα και εταιρίες να παίρνουν αυτήν την επιδότηση. Το μόνο που απάντησε ο κύριος Μητσοτάκης στον βουλευτή του ήταν πως «μιλάτε με υπονοούμενα και ότι δεν υπηρετούμε τους λίγους, αφού πήραμε 41%» . Δεν τον κάλεσε, όμως, στο γραφείο του για να του ζητήσει να του εξηγήσει τι και ποιους εννοεί! Αυτό θα ήταν και το λογικό για μια τόσο βαριά καταγγελία. Αντιθέτως, το Μέγαρο Μαξίμου άφησε να διαρρεύσει στα ΜΜΕ ότι «ο Σαλμάς είναι πλέον ξένο σώμα για τη Νέα Δημοκρατία». Η περιγραφή που έκανε ο κύριος Σαλμάς για την κατάργηση του ανταγωνισμού στη «μικρογραφία» των κυλικείων νομοθετήθηκε στο ανώτατο επίπεδο για τα έργα του Ταμείου Ανάκαμψης με νόμο που πέρασε από το Κοινοβούλιο το θέρος. Με βάση τον νόμο αυτόν, στο ανώτερο επίπεδο καταργείται ουσιαστικά η έννομη προστασία υπέρ των εταιριών που μετέχουν σε διαγωνισμούς του Δημοσίου και τους χάνουν, καταργείται το δικαίωμα της προσφυγής τους στο Συμβούλιο της Επικρατείας για έκδοση προσωρινής διαταγής αναστολής εκτέλεσης αλλά και προσφυγής στην Ανεξάρτητη Αρχή Δημοσίων Συμβάσεων και παραπέμπονται σε πολύχρονο δικαστικό αγώνα στα διοικητικά δικαστήρια. Πρόκειται για θέμα που έθεσε με ένταση η εφημερίδα μας. Όλη η επιχειρηματική κοινότητα, λοιπόν, αυτήν τη στιγμή ψιθυρίζει μεταξύ της, βοά στην πραγματικότητα, ότι, αντί για τον ελεύθερο ανταγωνισμό, έχουμε οδηγηθεί σε ένα καθεστώς ιδιωτικών μονοπωλίων και αυτό προκύπτει και από τις απαντήσεις των ίδιων των επιχειρηματιών σε πρόσφατες έρευνες που είδαν το φως της δημοσιότητας. Στην πραγματικότητα, λοιπόν, η κυβέρνηση δεν φοβάται τους βουλευτές της, αλλά τον εαυτό της και τα πεπραγμένα της . Απλώς, αν αρχίσουν οι βουλευτές και μιλούν υπερασπιζόμενοι τους ανθρώπους της αγοράς στο φως της ημέρας, οι οποίοι αποτελούν τη ραχοκοκαλιά της εκλογικής παράταξης της Νέας Δημοκρατίας, θα χαθεί ο έλεγχος. Αυτό ήταν και το νόημα της διαγραφής του κύριου Σαλμά. Το πόσο ενοχλεί η κυβερνητική πολιτική την αγορά θα φανεί, παρά τους άνισους όρους διεξαγωγής των εκλογών, και στην αναμέτρηση για τη νέα διοίκηση του Εμπορικού και Βιομηχανικού Επιμελητηρίου Αθηνών (ΕΒΕΑ). Όπου η κυβέρνηση παρεμβαίνει στο ψηφοδέλτιο του αντάρτη υποψηφίου Νίκου Σοφιανού και πιέζει κορυφαίους επιχειρηματίες, που θέλησαν -αγανακτισμένοι με την πολιτική της- να μετάσχουν σε αυτό, να αποσύρουν την υποψηφιότητά τους. Πράγμα που τελικά συνέβη. Με το κλίμα που επικρατεί στην αγορά θα πρέπει να ιδρώσει πολύ ο κυβερνητικός υποψήφιος για να κερδίσει την προεδρία του ΕΒΕΑ. Αλλά, ανεξαρτήτως αποτελεσμάτων αυτού, η διαγραφή Σαλμά δεν αναστέλλει τη συζήτηση. Αντιθέτως, τη φουντώνει. Ο βουλευτής Αιτωλοακαρνανίας και καθηγητής της Ιατρικής του Πανεπιστημίου Αθηνών στις τηλεοπτικές παρεμβάσεις του έθεσε και το ζήτημα της εκτόξευσης των τιμών των φαρμάκων χάρη συγκεκριμένων συμφερόντων αλλά και του υπερβολικού κόστους που πληρώνει ο ΕΟΠΥΥ σε ιδιώτες για αγορά υπηρεσιών υγείας. Ο κύριος Σαλμάς «χτύπησε φλέβα».

Και μάλιστα σε χώρα που βρίθει από ελληνικούς πληθυσμούς Ο Αλβανός πρωθυπουργός Έντι Ράμα επιβεβαίωσε τα σχέδια στις 21 Σεπτεμβρίου για την ίδρυση ενός «Κυρίαρχου Ισλαμικού Κράτους του Τάγματος Μπεκτασί» στην πρωτεύουσα του βαλκανικού κράτους, τα Τίρανα , για να «προωθήσει μια…ανεκτική εκδοχή του Ισλάμ για την οποία είναι περήφανη η Αλβανία». Κι όλα αυτά μερικά μόνο χιλιόμετρα από τις ελληνικές πόλεις και χωριά στη Βόρεια Ήπειρο! Ο Ράμα αποκάλυψε το όραμά του για έναν θρησκευτικό θύλακα τύπου Βατικανού για το μυστικιστικό τάγμα των Μπεκτασί, των Ισλαμικών Σούφι. «Πρέπει να φροντίσουμε αυτόν τον θησαυρό, που είναι η θρησκευτική ανοχή και τον οποίο δεν πρέπει ποτέ να θεωρούμε δεδομένο », είπε ο Ράμα στους New York Times, τονίζοντας τον στόχο της πρωτοβουλίας να αναδείξει την παράδοση της Αλβανίας γύρω από τη θρησκευτική συνύπαρξη. Το προτεινόμενο κράτος, που αναμένεται να έχει το 1/4 του μεγέθους της πόλης του Βατικανού, θα στερείται παραδοσιακών κρατικών χαρακτηριστικών όπως στρατός, συνοριοφύλακες ή δικαστήρια. Ο Ράμα ανέφερε ότι τα σχέδια θα ανακοινωθούν σύντομα , αν και η υλοποίσή τους θα πάρει χρόνο. Το μουσουλμανικό «Βατικανό», αν όλα πάνε σύμφωνα με το σχέδιο, θα είναι το μικρότερο κράτος του κόσμου . Τις άτυπες ανακοινώσεις τις έκανε ο Ράμα στον απόηχο της συνάντησης που είχε με τον Τούρκο ομόλογό του, Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, φουντώνοντας τις φήμες για έντονη τουρκική ανάμειξη στα εν λόγω σχέδια! El.gr

Τι δήλωσε ο πρώην καγκελάριος που δημιούργησε το οικονομικό θαύμα της Γερμανίας! Ο πρώην καγκελάριος της Γερμανίας, Γκέρχαρντ Σρέντερ, ο ηγέτης που δημιούργησε το γερμανικό οικονομικό θαύμα φέρνοντας στη χώρα του το φθηνό ρώσικο αέριο δημιουργώντας τον περιβόητο αγωγό Nord Stream I , είπε ότι όποιος «ονειρεύεται να νικήσει τη Ρωσία με στρατιωτικά μέσα χρειάζεται ένα μάθημα ιστορίας» . « Συνιστώ σε όποιον πιστεύει αυτό να κοιτάξει τα βιβλία της ιστορίας. Από τον Ναπολέοντα μέχρι τον Χίτλερ, όλοι απέτυχαν εξαιτίας αυτού» , δήλωσε ο βετεράνος πολιτικός σε γερμανικά μέσα ενημέρωσης. Η ουκρανική κρίση έχει χρησιμεύσει στην συσπείρωση της ρωσικής κοινωνίας, με τους Ρώσους «να είναι πεπεισμένοι ότι η Δύση χρησιμοποιεί την Ουκρανία μόνο ως αιχμή του δόρατος για να γονατίσει τη Ρωσία»,  πρόσθεσε ο Σρέντερ. Ο 80χρονος πολιτικός, ο οποίος συμμετείχε στις ειρηνευτικές συνομιλίες της Κωνσταντινούπολης την άνοιξη του 2022, είπε ότι σε αντίθεση με τους ισχυρισμούς στα δυτικά μέσα ενημέρωσης εκείνη την εποχή,  «η ειρήνη ήταν εφικτή». Η ουκρανική κυβέρνηση δεν μπόρεσε έρθει σε συμφωνία, με «πιο ισχυρούς κύκλους» πίσω της να εμποδίζουν την ειρήνη με την ελπίδα ότι η συνέχιση της σύγκρουσης θα αποδυνάμωνε στρατηγικά τη Ρωσία ή ακόμη και θα πυροδοτούσε αλλαγή καθεστώτος , είπε ο Σρέντερ. Ο Σρέντερ πιστεύει ότι η Δύση υποτιμά τους κινδύνους της κλιμάκωσης της ουκρανικής κρίσης σε μια ευρύτερη σύγκρουση. «Εμείς οι Γερμανοί ιδιαίτερα θα πρέπει να συμπεριφερόμαστε προσεκτικά και εποικοδομητικά στο πλαίσιο του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου και των εγκλημάτων που διαπράχθηκαν στο όνομα της Γερμανίας ». Κάλεσε την Ευρωπαϊκή Ένωση να συνδέσει όποια βοήθεια παρέχει στο Κίεβο με απαιτήσεις για σοβαρά και ρεαλιστικά σενάρια για την ειρήνη.

«Τον χορτασμένο μη τον φοβάσαι», έγραψε η Έλενα Ακρίτα για να δικαιολογήσει τα αδικαιολόγητα - Μόνο τον ρατσιστή που πουλάει «δικαιωματισμό» Γράφει ο Ελευθ. Ανδρώνης Και πάνω που ο λαός έβλεπε με αγανάκτηση το θέμα με τα χαλιά 18 χιλιάδων ευρώ της Όλγας Κεφαλογιάννη , ήρθε και η φωτογραφική γκάφα της Έλενας Ακρίτα που άθελά της φανέρωσε την εσωτερική πισίνα στο σπίτι της. Για να επιβεβαιωθεί για μια ακόμα φορά ότι η πλουτομανία δεν έχει ούτε δεξιά, ούτε… αριστερά αδιέξοδα . Είναι ένας νεοελληνικός «ιός» που έχει προσβάλει όλα τα συστημικά κόμματα, και ιδιαίτερα τα κόμματα εξουσίας που κυβέρνησαν τη χώρα. Η επικοινωνιακή… αριστεροσύνη της Έλενας Ακρίτα δέχθηκε βαρύτατο πλήγμα και το θέμα έχει προκαλέσει σάλο στα social media . Το απόγευμα της Πέμπτης η βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ ανέβασε στο Facebook μια φωτογραφία της τηλεόρασής της, που έδειχνε δημοσκόπηση της MRB για λογαριασμό του καναλιού Open, και εμφάνιζε τον ΣΥΡΙΖΑ πέμπτο κόμμα. Η κ. Ακρίτα συνόδεψε τη φωτογραφία με ένα ειρωνικό μήνυμα για την κατρακύλα του κόμματος και ζητούσε να γίνουν άμεσα εσωκομματικές εκλογές για την εκλογή προέδρου. Μόνο που η φωτογραφία έγινε viral για έναν εντελώς αναπάντεχο – για την Έλενα Ακρίτα –  λόγο. Οι χρήστες του Facebook πρόσεξαν ότι στο βάθος διακρίνεται μια υπερπολυτελής, στεγασμένη πισίνα , εντός της οικίας της βουλευτού. Όπως ήταν λογικό και αναμενόμενο, η φωτογραφία αναπαράχθηκε ραγδαία από χρήστες σε όλα τα social, με καυστικά σχόλια για την υποκρισία της Έλενας Ακρίτα, που ζει σε ένα «παλάτι» με εσωτερική πισίνα, και κατά τ’ άλλα δεν σηκώνει μύγα στο… αριστερό «σπαθί» της. Συνηθισμένη στο να σχολιάζει τα πάντα με έπαρση, και έχοντας τη βιασύνη να καλύψει τη γκάφα που έκανε, η Έλενα Ακρίτα εντόπισε τα ειρωνικά σχόλια και έγραψε κάτι που αντί να ελαφρύνει τη θέση της, την έκανε ακόμα χειρότερη: «Και για να τους προλάβω, ναι το σπίτι έχει πισίνα σχεδόν 40 χρόνια, από το 1985 που χτίστηκε. Αν είχα κάτι να κρύψω δεν θα τη φωτογράφιζα. Τον χορτασμένο μην φοβάσαι, το γιο της πλύστρας να φοβάσαι. Που μπήκε στην πολιτική με τρύπιο σώβρακο και βρέθηκε με κολοσσιαία περιουσία ». Ο αριστερός ελιτισμός στα «καλύτερά» του. Ούτε λίγο – ούτε πολύ, η Έλενα Ακρίτα υποστήριξε δηλαδή ότι είναι φυσιολογικό να έχει «υπερλούξ» πισίνα γιατί το επιτρέπει από παλιά η… τάξη της , και ο λαός δεν πρέπει να αποδοκιμάζει τους παλαιόθεν πλουσίους, αλλά εκείνες τις… «λαϊκάντζες» (τους γιους της πλύστρας) που μπήκαν πεινασμένοι στην πολιτική και έκαναν περιουσία. Και κατά τ’ άλλα, στον ΣΥΡΙΖΑ κατηγορούν τα πολιτικά «τζάκια» . Και αν κάτι έχει αποδείξει η ιστορία ότι δεν χορταίνεται ποτέ, αυτό είναι ο πλούτος των πλουσίων . Η απληστία τους γίνεται αχαλίνωτη και οι εξαιρέσεις είναι σπανιότατες. Κατά τ’ άλλα, η αριστερά που πρεσβεύει η ιδεολογική πτέρυγα της κ. Ακρίτα, υποτίθεται ότι υπερασπίζεται τους φτωχούς και τις ευάλωτες ομάδες, και μάχεται κατά των διακρίσεων. Και τώρα μαθαίνουμε από την κ. Ακρίτα ότι είναι άλλος ο πλούτος των «χορτασμένων» και άλλος των «παρακατιανών» τάξεων που έγιναν νεόπλουτοι. Την ίδια στιγμή για τον απλό λαό έχει γίνει Γολγοθάς και μόνο η εύρεση στέγης γενικώς , και η βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ δικαιολογεί το γιατί δικαιούται να έχει στεγασμένη πισίνα . Δυστυχώς όμως η Έλενα Ακρίτα δεν αρκέστηκε ούτε στα παραπάνω. Εκτέθηκε ακόμα περισσότερο, πάνω στην απεγνωσμένη της προσπάθεια να διαφυλάξει την τραυματισμένη «αριστεροσύνη» της. Αντί να απολογηθεί για τον υποτιμητικό χαρακτηρισμό μιας κοινωνικής τάξης (τον γιο της πλύστρας), ζήτησε συγγνώμη γιατί απέδωσε στον Λένιν τη φράση «μη φοβάσαι τον χορτασμένο, το γιο της πλύστρας να φοβάσαι»: «Θα ήθελα να διορθώσω κάτι που έγραψα χτες. Η φράση «μη φοβασαι τον χορτασμένο, το γιο της πλύστρας να φοβασαι» αποδίδεται εσφαλμενα στον Λένιν. Λάθος. Λάθος που έχουμε κάνει πολλοί, κι εγώ ανάμεσα τους παραπάνω από μια φορά. Ο Λένιν δεν θα είχε γράψει ποτέ κάτι τόσο απαξιωτικό κι εγώ όφειλα να το έχω αξιολογήσει και διασταυρώσει. Ειλικρινά λυπάμαι» , έγραψε σε νέα της ανάρτηση. Τι να πει κανείς; Δηλαδή στην προκειμένη περίπτωση έχει καμία σημασία αν αυτή την «ψωνισμένη» φράση, την έχει πει ο Λένιν ή όχι; Το ότι την χρησιμοποίησε πρόθυμα η Έλενα Ακρίτα, δεν είναι το ζήτημα; Δηλαδή αν την είχε πει ο Λένιν, θα άλλαζε κάτι από το ρατσιστικό λόγο που μεταχειρίστηκε η βουλευτής; Μεγαλοαστική αριστερά… Με κάτι τέτοια ξεμπροστιάσματα, η συστημική αριστερά βυθίζεται όλο και περισσότερο σε περιδίνηση, λόγω της αποδοκιμασίας του κόσμου . Η Έλενα Ακρίτα που κουνάει συνεχώς το δάχτυλο στην κοινωνία, παριστάνοντας την «εισαγγελέα» δικαιωμάτων, τελικά δήλωσε περήφανα το προνόμιο να ανήκει στην «ελίτ» της «αριστερόστροφης» πισίνας. Είναι δικαίωμα του καθενός να θέτει ως στόχο της ζωής του τον πλουτισμό και τις πολυτέλειες. Αλλά από εκεί ψηλά που έχει σκαρφαλώσει στην κορυφή των τάξεων, ας μη μας λέει ότι χτυπάει το… κεφάλαιο. Ας μη μας λέει ότι νοιάζεται για τη φτωχολογιά. Ας μη μας λένε παραμύθια ότι πιάνουν τον παλμό της κοινωνίας. Και ας μη μεταχειρίζονται το μουσαντένιο αριστερό προφίλ τους, για να κάνουν τους επαγγελματίες «δικαιωματιστές», μόνο και μόνο για να εκπληρώνουν την ατζέντα πού τους δίνεται από άνωθεν. Τους πήρε χαμπάρι για τα καλά ο κόσμος. Δεν πείθουν πια. Θυμάμαι χαρακτηριστικά ότι η πάντοτε λαλίστατη Έλενα Ακρίτα, τσίριζε πριν μερικά χρόνια στα social ότι η χώρα καίγεται γιατί προσελήφθησαν 4.000 «άχρηστοι» ιερείς, αντί να γίνουν προσλήψεις πυροσβεστών. Με τέτοιους βλακώδεις συμψηφισμούς και κακοήθειες, στοχοποιούσε συνεχώς το ιερατείο και διαμαρτυρόταν για την «εκκλησιαστική περιουσία», αντιπαραβάλλοντας τη φτώχεια του κόσμου. Και αν η απάντηση για τα παραληρήματα της Ακρίτα είναι ότι η Εκκλησία επιδεικνύει το μεγαλύτερο φιλανθρωπικό έργο στη χώρα, για τη δική της περίπτωση, μπορούμε να πούμε και με αποδείξεις πλέον, ότι οι «αγωνιστικές» αναρτήσεις της υπέρ της φτωχολογιάς, γράφονται πλάι σε μια χλιδάτη πισίνα, από μια πολιτικό που θεωρεί ότι οι φτωχοί είναι πεινάλες και κλέφτες και οι αναντάν παπαντάμ πλούσιοι είναι ηθικοί και άξιοι να γίνουν πολιτικοί. Φωνάζουν για ανοιχτά σύνορα και νομιμοποίηση της λαθρομετανάστευσης, εκείνοι που κλείνουν τη δυστυχία του Έλληνα έξω από τον φράχτη που περικλείει τις πισίνες τους . Εκείνοι που κάνουν φρούρια τις βίλες τους για να προστατέψουν την ιδιωτική περιουσία τους. Όσο ο πλουτισμός γίνεται ταυτοτικό στοιχείο (και) των «προοδευτικών» παρατάξεων, συνεχίζει πάντως να κουβαλά ένα μεγάλο μειονέκτημα: Ο πλούτος μωραίνει εύκολα τον άνθρωπο. Σε σημείο αυτογελοιοποίησης. Αποκαλύπτεται ακόμα και στον πιο «κολλημένο» ψηφοφόρο, τι σκουριασμένα μυαλά πολιτικοποιούνται με το αφήγημα του «προοδευτισμού». Ο μαμωνάς καταλύει όλα τα ιδεολογικά σύνορα και δημιουργεί πανομοιότυπες πολιτικές καρικατούρες , ίδιες ως προς τον ξιπασμένο τους ελιτισμό. Ο κόσμος, αηδιασμένος από την πλουτομανία δεξιών και αριστερών, κατανοεί ως και τον τελευταίο πολίτη, γιατί τα παραδοσιακά κόμματα εξουσίας κατακρημνίζονται στο βάραθρο της ανυποληψίας.

Υποχρεωτική πλέον η καταχώρηση όλων των κινητών στο gov.gr , τα έγγραφα του κράτους θα διακινούνται στους πολίτες μόνο ηλεκτρονικά! Όλα για...το καλό μας! Τα έγγραφα του κράτους θα διακινούνται στους πολίτες μόνο ηλεκτρονικά Νέες διατάξεις του υπ. Ψηφιακής Διακυβέρνησης καθιστούν υποχρεωτική την καταχώρηση κινητών τηλεφώνων στο gov.gr, ενώ προβλέπεται ότι τα έγγραφα του κράτους θα διακινούνται στους πολίτες μόνο ηλεκτρονικά. Το υπουργείο Ψηφιακής Διακυβέρνησης, επιβάλλοντας την υποχρεωτική καταχώρηση στη βάση δεδομένων του gov.gr των αριθμών κινητών τηλεφώνων όλων των πολιτών, ανάγει την υπόθεση σε άλλη πλέον κλίμακα. Επιπλέον, καταργούνται εντελώς οι επιδόσεις εγγράφων στους πολίτες και ορίζεται, σε σχετικό νομοσχέδιο, ότι όλες οι επικοινωνίες θα γίνονται μέσω ηλεκτρονικών μηνυμάτων. Ειδικότερα, η κεντρική βάση μοναδικής καταχώρισης στοιχείων των πολιτών, μέσω της οποίας ενημερώνονται και τα δεδομένα που τηρούν όλοι οι φορείς, «οπλίζεται» και με τα στοιχεία των συνδέσεων κινητής τηλεφωνίας των πολιτών, που θα καταχωρούνται υποχρεωτικά στο εξής, όπως προβλέπουν σχετικές διατάξεις στο νομοσχέδιο που κατατέθηκε στη Βουλή με θέμα «Ολοκλήρωση της κτηματογράφησης, απλοποίηση διαδικασιών, χρήση τεχνητής νοημοσύνης και διατάξεις για τη λειτουργία του ν.π.δ.δ. «Ελληνικό Κτηματολόγιο», λοιπές διατάξεις του Υπουργείου Ψηφιακής Διακυβέρνησης». Όλα για το...καλό μας και την ...εξυπηρέτηση μας! Η νεοταξική businessdaily.gr αναφέρει επίσης ότι: "Επιπλέον γίνεται ένα ακόμη σημαντικό βήμα ψηφιακού μετασχηματισμού του Δημοσίου, καθώς καταργείται εντελώς η... «χαρτούρα» στις επικοινωνίες του κράτους με τους πολίτες. Στο εξής, όλα τα έγγραφα που πρέπει να αποστέλλονται από δημόσιες υπηρεσίες σε πολίτες θα στέλνονται μόνο ηλεκτρονικά και θα θεωρείται ότι έχουν παραληφθεί από τον παραλήπτη. Μόνο σε εξαιρετικές περιπτώσεις θα διακινούνται έγγραφα μέσα από τα Κέντρα Εξυπηρέτησης Πολιτών !" Μ' άλλα λόγια, όχι μόνο απλό φακέλωμα, αλλά η δυστοπία προσωποποιημένη! Τι προβλέπει το νομοσχέδιο - Διαβάστε και...φρίξετε! Σύμφωνα με την εισηγητική έκθεση του νομοσχεδίου, Με το άρθρο 17 του ν. 4704/2020 (Α’ 133) θεσπίστηκε η δημιουργία κεντρικής βάσης μοναδικής καταχώρισης των στοιχείων επικοινωνίας όλων των πολιτών, αποκλειστικά μέσω της οποίας ενημερώνονται τα αντίστοιχα δεδομένα των πληροφοριακών συστημάτων των φορέων του δημόσιου τομέα κατά την έννοια του άρθρου 3 του ν. 3979/2011 (Α’ 138). Λαμβάνοντας υπόψη την εκθετική αύξηση των υπηρεσιών του Δημοσίου που είναι πλέον διαθέσιμες στους πολίτες με ηλεκτρονικά μέσα, την ανάγκη ενίσχυσης του επιπέδου ασφαλείας τους μέσω της χρήσης δεύτερου παράγοντα αυθεντικοποίησης, καθώς και τη θετική επίδραση του ψηφιακού μετασχηματισμού τόσο σε οικονομικό επίπεδο όσο και σε επίπεδο εξυπηρέτησης πολιτών, με την παρούσα τροποποίηση εισάγεται η υποχρέωση των πολιτών να καταχωρίζουν υποχρεωτικά στη βάση του Εθνικού Μητρώου Επικοινωνίας (Ε.Μ.Επ.) τον αριθμό κινητού τηλεφώνου, εφόσον υφίσταται. Επιπρόσθετα, οι πολίτες καταχωρίζουν είτε τη διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου τους είτε την ταχυδρομική διεύθυνση διαμονής ή την ταχυδρομική διεύθυνση επικοινωνίας τους. Οι φορείς του δημοσίου τομέα θα πρέπει να διαθέτουν επιβεβαιωμένα και επικαιροποιημένα στοιχεία επικοινωνίας, προκειμένου να διασφαλίζεται η ασφαλής και απρόσκοπτη επικοινωνία με τους πολίτες. Το εν λόγω μέτρο ενισχύει παράλληλα την τήρηση των κανόνων προστασίας δεδομένων, με βάση τον Γενικό Κανονισμό Προστασίας Δεδομένων [Κανονισμός (ΕΕ) 679/2016], ιδίως σε ό,τι αφορά την ακρίβεια των δεδομένων, αλλά και την ελαχιστοποίησή τους, καθώς τα στοιχεία θα αποθηκεύονται σε μία μόνο βάση δεδομένων, από την οποία υποχρεωτικά θα μπορούν να τα αντλούν και οι λοιποί φορείς. Με το άρθρο 29 του ν. 4727/2020 (Α’ 184) εισήχθη η δυνατότητα διακίνησης δημοσίων εγγράφων με χρήση ΤΠΕ, επέχουσα θέση επίδοσης ή κοινοποίησης στις περιπτώσεις που το έγγραφο εκδίδεται μετά από αίτηση του πολίτη ή εφόσον έχει επιλέξει την ηλεκτρονική επίδοση εγγράφων στο Εθνικό Μητρώο Επικοινωνίας Πολιτών. Τέσσερα χρόνια μετά τη διάταξη αυτή κρίνεται ότι οι συνθήκες είναι ώριμες προκειμένου το προαναφερθέν καθεστώς «opt in» να μετατραπεί σε «opt out», δηλαδή η ηλεκτρονική επίδοση εγγράφων να αποτελέσει τον κανόνα. Με τον τρόπο αυτό εξυπηρετείται με βέλτιστο τρόπο το δημόσιο συμφέρον λόγω της επίσπευσης των διαδικασιών βεβαίωσης και είσπραξης τυχόν δημοσίων εσόδων που προκύπτουν από τις επιδόσεις διοικητικών πράξεων, αναβαθμίζεται η ασφάλεια των επιδόσεων λόγω της αποφυγής περιπτώσεων πλημμελών επιδόσεων με μη ηλεκτρονικό τρόπο, ενώ περιορίζεται το κόστος για το Δημόσιο από την πραγματοποίηση επιδόσεων με μη ηλεκτρονικό τρόπο. Οι ηλεκτρονικές κοινοποιήσεις και επιδόσεις διαθέτουν άλλωστε τις απαιτούμενες δικλείδες ασφαλείας με βάση το ίδιο άρθρο, καθώς θα βρίσκεται σε ισχύ, μηχανισμός για την εξακρίβωση του ακριβούς χρόνου κατά τον οποίο έλαβαν χώρα η αποστολή, παραλαβή και πρόσβαση του πολίτη στο περιεχόμενο των εγγράφων, ώστε με ασφάλεια και από εκείνο το χρονικό σημείο να εκκινούν οι έννομες συνέπειες για τον πολίτη. Ως προϋπόθεση τίθεται επίσης η υποχρέωση ειδοποίησης του ενδιαφερόμενου για την έκδοση και ανάρτηση των εγγράφων δια της αποστολής ηλεκτρονικού μηνύματος. Στην περίπτωση που δεν είναι εφικτή η ηλεκτρονική κοινοποίηση ή επίδοση, αυτές μπορούν να πραγματοποιούνται μέσω των Κέντρων Εξυπηρέτησης Πολιτών, με βάση διαδικασία που θα καθοριστεί σε κοινή απόφαση των Υπουργών Εσωτερικών και Ψηφιακής Διακυβέρνησης. Με την προτεινόμενη ρύθμιση προβλέπεται η δημιουργία πληροφοριακού συστήματος με τίτλο «Σύστημα Αυθεντικοποίησης και Εξουσιοδότησης Προσώπων», εφεξής «Σ.Α.Ε.Π.», με σκοπό την αυθεντικοποίηση φυσικών προσώπων κατά την πρόσβασή τους σε ψηφιακά συστήματα φορέων του Δημοσίου κατά την έννοια της περ. α’ της παρ. 1 του άρθρου 14 του ν. 4270/2014 (Α’ 143) και φορέων του ιδιωτικού τομέα, προκειμένου να βελτιωθούν η αποτελεσματικότητα και η ταχύτητα στη διαδικασία πιστοποίησης και επιβεβαίωσης της ταυτότητας των φυσικών προσώπων, οι οποίοι είναι χρήστες ψηφιακών συστημάτων φορέων του Δημοσίου και ιδιωτικού τομέα και με την οποία αναγνωρίζεται και επιβεβαιώνεται η ορθότητα της ταυτότητάς τους και εξασφαλίζεται ότι κανείς άλλος πέραν αυτών δεν έχει πρόσβαση στα προσωπικά τους δεδομένα. Την παραγωγική λειτουργία και τεχνολογική υποστήριξη του εν λόγω πληροφοριακού συστήματος θα έχει η Γενική Γραμματεία Πληροφοριακών Συστημάτων και Ψηφιακής Διακυβέρνησης του Υπουργείου Ψηφιακής Διακυβέρνησης. Για την ορθή λειτουργία του πληροφοριακού συστήματος, επίσης, προβλέπεται η σύσταση τουλάχιστον έξι υποσυστημάτων που θα ενεργοποιηθούν σταδιακά.

"Να ξαναδούμε τη σχέση μας με τη Ρωσία – Η Ευρώπη δεν περιορίζεται σε ΕΕ και ΝΑΤΟ"! Σύμφωνα με τον Γάλλο πρόεδρο είναι απαραίτητο να σκεφτούμε την «ειρήνη στην Ευρώπη του αύριο» " H Ευρώπη θα πρέπει κάποια στιγμή να επανεξετάσει τη σχέση της με τη Ρωσία". Αυτό δήλωσε στη διεθνή διάσκεψη ειρήνης στο Palais des Congrès στο Παρίσι ο Γάλλος πρόεδρος Εμμανουέλ Μακρόν. Το...απίστευτο στρίμωγμα που έφαγε τους τελευταίους 3 μήνες, τον έκανε να αναθεωρήσει και να...αλλάξει γραμμή πλεύσεως, ίσως για να προλάβει την όποια απόπειρα ανατροπής του. Σύμφωνα λοιπόν με την νέα γραμμή του Γάλλου πρόεδρου, " είναι απαραίτητο να σκεφτούμε την «ειρήνη στην Ευρώπη του αύριο» με τη συμμετοχή όλων των ενδιαφερόμενων παραγόντων και λαμβάνοντας υπόψη το γεγονός ότι η Ευρώπη «δεν περιορίζεται στην Ευρωπαϊκή Ένωση και το ΝΑΤΟ». « Προσπαθούμε να αναπτύξουμε μια ευρωπαϊκή πολιτική κοινότητα, αλλά θα χρειαστεί να σκεφτούμε μια νέα μορφή οργάνωσης για την Ευρώπη και μετά να επανεξετάσουμε τους δεσμούς μας με τη Ρωσία, σκεπτόμενοι την ειρήνη σε αυτήν την ευρωπαϊκή ήπειρο» , είπε ο Macron. Νέα Παγκόσμια Τάξη Επιπλέον, πρόσθεσε ότι οι χώρες στην Ευρώπη και τον κόσμο θα πρέπει να επικεντρωθούν στην «οικοδόμηση μιας νέας παγκόσμιας τάξης». «Αυτή είναι αναμφίβολα η μεγαλύτερη πρόκληση της εποχής μας, γιατί η σημερινή μας τάξη είναι εσφαλμένη και άδικη, επειδή επινοήθηκε στο τέλος του Β' Παγκοσμίου Πολέμου» , είπε χαρακτηριστικά. Όπως σημείωσε o Γάλλος πρόεδρος, μιλάμε για «κλίμα και τεχνολογική επανάσταση». Εξέφρασε επίσης τη βεβαιότητα για την ανάγκη για πιο ενεργή συμμετοχή «πυκνοκατοικημένων χωρών που δεν υπήρχαν ακόμη όταν διαμορφώθηκε η τρέχουσα παγκόσμια τάξη» στους διεθνείς οργανισμούς. Ο Macron είπε ότι σκοπεύει να θέσει αυτό το θέμα στην ομιλία του στην 79η σύνοδο της Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ.

Το «Σύμφωνο του ΟΗΕ για το Μέλλον» θα κατοχυρώσει Ψηφιακές Ταυτότητες, Διαβατήρια Εμβολίων, Μαζική Λογοκρισία, Μετασχηματισμό της Εκπαίδευσης και πολλά άλλα δυστοπικά μέτρα. Ακούσατε τίποτα στα Μ.Μ.Ε; Ο Μητσοτάκης βρίσκεται ήδη εκεί για να υπογράψει τα...πάντα! «Ενώ το WEF δεν έχει καμία άμεση, εξουσιαστική ή νομοθετική εξουσία για να υλοποιήσει τις ατζέντες του, το Σύμφωνο για το Μέλλον που θα υπογραφεί από τα κράτη μέλη, είναι η νομιμοποίηση των σχεδίων του WEF» Οι παγκόσμιοι ηγέτες συνέρχονται στη Νέα Υόρκη για να συζητήσουν προτάσεις που οι επικριτές πιστεύουν ότι θα κατοχυρώσουν την παγκόσμια ψηφιακή ταυτότητα και τη λογοκρισία στο διαδίκτυο και θα δώσουν στον Γενικό Γραμματέα των Ηνωμένων Εθνών (ΟΗΕ) πρωτοφανείς εξουσίες έκτακτης ανάγκης. Η Σύνοδος Κορυφής, που πραγματοποιείται σήμερα 22 και 23 Σεπτεμβρίου, έχει απασχολήσει ξανά φυσικά το ιστολόγιο μας ( εδώ ), κάτι που δυστυχώς δεν έκαναν τα καθεστωτικά Μ.Μ.Ε της Ελλάδος, καθώς δεν θέλουν να γνωρίζετε τι αποφάσεις θα ληφθούν σε αυτή τη Σύνοδο… Οι προτάσεις συζητούνται στην  79η Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ  περιλαμβάνουν το  Pact for the Future  (Σύμφωνο για το Μέλλον), το οποίο περιγράφεται από τον ΟΗΕ ως «ευκαιρία για τη δημιουργία διεθνών μηχανισμών που θα αντικατοπτρίζουν καλύτερα τις πραγματικότητες του 21ου αιώνα και θα μπορούν να ανταποκριθούν στις σημερινές και  αυριανές προκλήσεις  και ευκαιρίες». Το προτεινόμενο Σύμφωνο για το Μέλλον περιλαμβάνει  11 προτάσεις πολιτικής . Σε αυτές περιλαμβάνονται προτάσεις για τη δημιουργία μιας  «Πλατφόρμας Έκτακτης Ανάγκης»  του ΟΗΕ και ενός  «Παγκόσμιου Ψηφιακού Συμφώνου» , καθώς και προτάσεις πολιτικής για την  «Ακεραιότητα των Πληροφοριών»  και τον  «Μετασχηματισμό της Εκπαίδευσης». Μεταξύ των προτάσεων του ΟΗΕ περιλαμβάνεται επίσης η  «Διακήρυξη για τις Μελλοντικές Γενιές». Σύμφωνα με αυτές τις προτάσεις, ο γενικός γραμματέας θα έχει   «μόνιμη εξουσία»  να κηρύξει «μια Πλατφόρμα Έκτακτης Ανάγκης σε περίπτωση ενός μελλοντικού σύνθετου παγκόσμιου σοκ επαρκούς κλίμακας, σοβαρότητας και εμβέλειας». Οι συζητήσεις για το Σύμφωνο για το Μέλλον θα διεξαχθούν υπό την αιγίδα της  Συνόδου Κορυφής για το Μέλλον,  η οποία περιγράφεται ως  «ένα γεγονός υψηλού επιπέδου , που θα φέρει κοντά τους παγκόσμιους ηγέτες για να σφυρηλατήσουν μια νέα διεθνή συναίνεση σχετικά με το πώς θα προσφέρουμε ένα καλύτερο παρόν και θα διασφαλίσουμε το μέλλον». Οι προτάσεις αποτελούν μέρος της  «Κοινής μας Ατζέντας» , μιας πρωτοβουλίας που περιγράφεται ως «το όραμα του Γενικού Γραμματέα για το μέλλον της παγκόσμιας συνεργασίας». Η έλλειψη ελέγχων και ισορροπιών είναι πολύ ανησυχητική Οι επικριτές των προτάσεων προειδοποίησαν τον  The Defender  ότι απειλούν την προσωπική ελευθερία και την ελευθερία της υγείας, θα παραχωρήσουν στον ΟΗΕ πρωτοφανείς εξουσίες και μπορεί να οδηγήσουν σε μια διεθνώς δεσμευτική συνθήκη. Η Ολλανδή δικηγόρος  Meike Terhorst  δήλωσε ότι ο ΟΗΕ προσπαθεί να αποκτήσει «περισσότερη εκτελεστική εξουσία». Ο  Francis Boyle, J.D., Ph.D . , καθηγητής διεθνούς δικαίου στο Πανεπιστήμιο του Ιλινόις, δήλωσε στο The Defender: «Αυτό που προσπαθεί να κάνει ο γενικός γραμματέας είναι να παρακάμψει  το καταστατικό των Ηνωμένων Εθνών  και να αναθέσει στον εαυτό του  όλες τις εξουσίες  που μπορεί να αναλάβει» . «Η έλλειψη ελέγχων και ισορροπιών είναι πολύ ανησυχητική. Τα κράτη μέλη θα έχουν πολύ λίγη ή καθόλου εξουσία » , δήλωσε η Terhorst, σημειώνοντας ότι οι προτάσεις αυτές συγκεντρώνουν όλο και περισσότερες αντιδράσεις, καθώς  απειλούν την εθνική κυριαρχία . Οι εξουσίες έκτακτης ανάγκης και άλλες προτάσεις που περιέχονται στο σύμφωνο μπορεί να έχουν δυσοίωνες συνέπειες για την ανθρωπότητα , προειδοποίησε ο Boyle. «Τα πιο ολέθρια [αποτελέσματα] θα είναι σίγουρα τα εξαιρετικά επικίνδυνα εμβόλια που πιθανώς θα παραβιάζουν   τον Κώδικα της Νυρεμβέργης για τα ιατρικά πειράματα,  όπως αυτά  τα εμβόλια mRNA , και στη συνέχεια επίσης λογοκρισία, απόλυτη λογοκρισία  για όποιον διαφωνεί » , δήλωσε ο Boyle. Άλλοι εμπειρογνώμονες προειδοποίησαν ότι ο ΟΗΕ δεν είναι πλήρως διαφανής. Σύμφωνα με τον ανεξάρτητο δημοσιογράφο  James Roguski , «ο ΟΗΕ δεν είναι πλήρως διαφανής όσον αφορά τη διαδικασία που οδηγεί στη Σύνοδο Κορυφής του Μέλλοντος. Προς το παρόν, δεν έχει επιτευχθεί συμφωνία συναίνεσης και  η κατάσταση των τριών εγγράφων δεν έχει παρουσιαστεί με ειλικρίνεια στο ευρύ κοινό». Ο Roguski σημείωσε ότι μια   τέταρτη αναθεώρηση του Παγκόσμιου Ψηφιακού Συμφώνου  συντάχθηκε στις 27 Αυγούστου, αλλά «δεν έχει δημοσιοποιηθεί στον ιστότοπο του ΟΗΕ». Και σύμφωνα με την Dr. Meryl Nass, ιδρύτρια του  Door to Freedom , το σύμφωνο «τοποθετεί τον ΟΗΕ “στο κέντρο” των διεθνών υποθέσεων, δίνοντας στον ΟΗΕ απροσδιόριστες εξουσίες». Δεν περιέχει ορισμούς για τους όρους που χρησιμοποιούνται, «επιτρέποντας να ερμηνευτεί αργότερα με τρόπους που δεν θα αρέσουν στους πολίτες». Ένα μέσο για την «υπερτροφοδότηση» της «Μεγάλης Επανεκκίνησης»; Οι επικριτές συνέδεσαν επίσης τις προτάσεις του ΟΗΕ με τις ατζέντες άλλων διεθνών οργανισμών, όπως το   Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ  (WEF), το οποίο προώθησε τη « Μεγάλη Επανεκκίνηση » και την  «Τέταρτη Βιομηχανική Επανάσταση ». «Στο πνεύμα, η Σύνοδος Κορυφής και το Σύμφωνο για το Μέλλον είναι μια επανεκκίνηση της Μεγάλης Επανεκκίνησης» , δήλωσε ο  Tim Hinchliffe , εκδότης του  The Sociable . «Και οι δύο μιλούν για την αναδιαμόρφωση του κόσμου μας, η οποία περιλαμβάνει την επιθυμία   να μετασχηματιστεί το χρηματοπιστωτικό σύστημα  και να εφαρμοστεί η παγκόσμια διακυβέρνηση γύρω από θέματα όπως η κλιματική αλλαγή, η υγειονομική περίθαλψη και όλα τα πράγματα που σχετίζονται με τους SDGs» ( Στόχοι Βιώσιμης Ανάπτυξης -ΣΒΑ ) . « Ενώ το WEF δεν έχει καμία άμεση, εξουσιαστική ή νομοθετική εξουσία για να υλοποιήσει τις ατζέντες του, το Σύμφωνο για το Μέλλον θα υπογραφεί από τα κράτη μέλη, οι κυβερνήσεις των οποίων διαθέτουν πραγματικές εκτελεστικές και νομοθετικές εξουσίες» , δήλωσε ο Hinchliffe. « Αυτό που προσπαθούν να κάνουν είναι να πάρουν  την ατζέντα του WEF  … και να τη μετατρέψουν σε σταθερό διεθνές δίκαιο και από εκεί σε σταθερό εσωτερικό δίκαιο », δήλωσε ο Boyle. Σύμφωνα με τον  Michael Rectenwald, Ph.D. , συγγραφέα του βιβλίου  « The Great Reset and the Struggle for Liberty: Unraveling the Global Agenda « , οι προτάσεις του ΟΗΕ “έχουν γραφτεί για την υποστήριξη της  Ατζέντας 2030 για τη Βιώσιμη Ανάπτυξη   και του καθεστώτος ”παγκόσμιας διακυβέρνησης» που στοχεύει να εγκαθιδρύσει ». Ο Rectenwald δήλωσε ότι " οι προτάσεις αφορούν την «επιτάχυνση της επίτευξης των ΣΒΑ» και αντιπροσωπεύουν τη συνεχιζόμενη «προσπάθεια του ΟΗΕ να εγκαθιδρύσει ένα παγκόσμιο σοσιαλιστικό σύστημα που θα είναι “περιεκτικό” και “δίκαιο”». «Η «ένταξη» επιτυγχάνεται με τεχνολογικά μέσα όπως η κάλυψη του «ψηφιακού χάσματος», η οποία εξαρτάται από την καθολική υιοθέτηση ενός  συστήματος ψηφιακής ταυτότητας . Η ψηφιακή ταυτότητα είναι το μέσο με το οποίο κάποιος «συμπεριλαμβάνεται» και χωρίς το οποίο ουσιαστικά δεν υπάρχει. Έτσι, δεν πρόκειται να υπάρχει τίποτα έξω από το σύστημα – δηλαδή,   ολοκληρωτική διακυβέρνηση », δήλωσε ο Rectenwald. Το Παγκόσμιο Ψηφιακό Σύμφωνο προβλέπει Ψηφιακές Ταυτότητες, Διαβατήρια Εμβολίων Το Σύμφωνο για το Μέλλον συνοδεύεται από μια πρόταση για ένα «Παγκόσμιο Ψηφιακό Σύμφωνο –  ένα Ανοιχτό, Ελεύθερο και Ασφαλές Ψηφιακό Μέλλον για Όλους ». Δημοσιευμένο τον Μάιο του 2023,  το προτεινόμενο σύμφωνο  καθορίζει «αρχές, στόχους και δράσεις για την προώθηση ενός ανοικτού, ελεύθερου, ασφαλούς και ανθρωποκεντρικού ψηφιακού μέλλοντος, το οποίο θα εδράζεται στα οικουμενικά ανθρώπινα δικαιώματα και θα επιτρέπει την επίτευξη των στόχων βιώσιμης ανάπτυξης». Ωστόσο, το σύμφωνο περιέχει προτάσεις για την καθιέρωση  ψηφιακής ταυτότητας , « ψηφιακών δημόσιων αγαθών »  και  « ψηφιακών διαβατηρίων προϊόντων »,  και καλεί για την «αντιμετώπιση της παραπληροφόρησης» και την πρόληψη της «κατάχρησης» των διαδικτυακών εργαλείων. « Με την ψηφιακή ταυτότητα, είναι ευκολότερο για τις κυβερνήσεις να λογοκρίνουν και να απειλούν τις φωνές με διαφορετική άποψη », δήλωσε η Terhorst. « Στις προτάσεις του ΟΗΕ αναφέρεται η καταστολή της «παραπληροφόρησης» ή της «ρητορικής μίσους». Ποιος θα αποφασίσει ποιες πληροφορίες είναι σωστές και ποιες λάθος; » Το ενημερωτικό δελτίο πολιτικής « Ακεραιότητα των Πληροφοριών στις Ψηφιακές Πλατφόρμες » προχωράει παραπέρα, αντιμετωπίζοντας συγκεκριμένα τις «απειλές για την ακεραιότητα των πληροφοριών», όπως η λεγόμενη «παραπληροφόρηση» . Ζητά επίσης « εμπειρικά υποστηριζόμενη συναίνεση γύρω από τα γεγονότα, την επιστήμη και τη γνώση», αλλά δεν διευκρινίζει πώς θα καθοριστεί αυτή η «συναίνεση». Παρομοίως, ένα ενημερωτικό δελτίο πολιτικής με θέμα  «Μετασχηματισμός της Εκπαίδευσης» , προτείνει « την ενσωμάτωση πρακτικών που ενισχύουν την ικανότητα  των μαθητών και των εκπαιδευτικών   να περιηγηθούν στην αυξανόμενη ροή ψευδών και ψευδών πληροφοριών». Το συμπέρασμα προτείνει επίσης « Νέες τεχνολογίες εμβολίων βασισμένες σε πλατφόρμες και έξυπνες  τεχνικές παρασκευής εμβολίων  … για την παραγωγή μεγαλύτερου αριθμού εμβολίων υψηλότερης ποιότητας ». Η Terhorst δήλωσε ότι ο στόχος της ψηφιακής ταυτότητας είναι η εισαγωγή παγκόσμιων διαβατηρίων εμβολίων που θα   «παρακάμπτουν το δικαίωμα του καθενός να πει όχι σε έναν εμβολιασμό» . Ο Hinchliffe σημείωσε ότι ο ΟΗΕ έχει «θεσπίσει αρχές για έναν   “Κώδικα Δεοντολογίας”  που καλεί όχι μόνο τα κράτη μέλη, αλλά και   ιδιωτικές ομάδες  όπως οι ενδιαφερόμενοι φορείς, οι ψηφιακές πλατφόρμες, οι διαφημιστές και τα ειδησεογραφικά μέσα ενημέρωσης  να συντρίψουν τις αφηγήσεις  που στρέφονται κατά του ΟΗΕ και των SDGs». Ο Γενικός Γραμματέας προσπαθεί να καθιερωθεί ως δικτάτορας του ΟΗΕ Σύμφωνα με τον Boyle, ο γενικός γραμματέας του ΟΗΕ «υποτίθεται ότι λειτουργεί ως γραμματέας που είναι υπεύθυνος για τη γραμματεία», αλλά αυτές οι προτάσεις προσπαθούν «να αυτοσυσταθούν ως δικτάτορας του ΟΗΕ». Σημείωσε ότι ο ΟΗΕ αποτελείται από  έξι ανεξάρτητα όργανα , αλλά είπε ότι οι προτάσεις αυτές μπορεί να σφετεριστούν την ανεξαρτησία τους. « Θα έχει εξουσία πάνω τους και αναμφισβήτητα θα μπορούσε να ασκήσει εξουσία πάνω σε εξειδικευμένους οργανισμούς του ΟΗΕ, όπως ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας. Αυτό συνδέεται με τους   Διεθνείς Κανονισμούς Υγείας  και τη  Συνθήκη για την Πανδημία » , δήλωσε ο Boyle. Ο Boyle υποστήριξε ότι, αναφερόμενος ειδικά στο Σύμφωνο για το Μέλλον ως «σύμφωνο», ο ΟΗΕ σκόπιμα «προσπαθεί να το μετατρέψει σε διεθνή συνθήκη που είναι δεσμευτική» σύμφωνα με  τη Σύμβαση της Βιέννης για το Δίκαιο των Συνθηκών . « Αν το αποκαλέσετε σύμφωνο … αυτό θα εμπίπτει σαφώς στους όρους της Σύμβασης της Βιέννης », δήλωσε ο Boyle. «Βρισκόμαστε στον αγώνα της ζωής μας εδώ. Ο κόσμος πρέπει να ειδοποιηθεί για τους κινδύνους αυτού του συμφώνου».

Πειραματόζωο η ΕΕ, παίζει με μία φωτιά που θα την κάψει ολοσχερώς! Υπαρξιακή απειλή για την Ευρώπη συνιστά το ψήφισμα που εγκρίθηκε στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο στις 19 Σεπτεμβρίου 2024 το οποίο εγκρίνει  τα ουκρανικά χτυπήματα με δυτικά όπλα βαθιά στη ρωσική επικράτεια. Οι ευρωβουλευτές έλαβαν μια πολύ επικίνδυνη απόφαση εγκρίνοντας με 425 ψήφους υπέρ τις επιδρομές μεγάλης εμβέλειας βαθιά στη ρωσική επικράτεια. Αποκαλώντας την ουκρανική επιθετικότητα, «δικαίωμα στην αυτοάμυνα», οι Ευρωπαίοι έχουν κάνει ένα σημαντικό βήμα προς την κλιμάκωση της βίας που θα μπορούσε εύκολα να οδηγήσει σε μια ανοιχτή σύγκρουση μεταξύ Ρωσίας και ΝΑΤΟ . Ένα ψήφισμα που εγκρίθηκε στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο στις 19 Σεπτεμβρίου 2024 ενέκρινε μια σύσταση για βαθιά  χτυπήματα κατά της Ρωσίας. Το ψήφισμα καθορίζει επίσης μια σειρά μέτρων κλιμάκωσης, συμπεριλαμβανομένων των αυξημένων στρατιωτικών δαπανών, της επιβολής περισσότερων κυρώσεων και της δήμευσης των ρωσικών περιουσιακών στοιχείων. Ωστόσο, το κεντρικό σημείο του εγγράφου είναι το επίσημο αίτημα προς τις χώρες που προμηθεύουν όπλα μεγάλου βεληνεκούς να εγκρίνουν τη χρήση τέτοιου εξοπλισμού εναντίον ρωσικών στρατιωτικών στόχων εκτός της σύγκρουσης, παρατηρεί ο γεωπολιτικός – στρατιωτικός αναλυτής Lucas Leiroz. Ψήφισμα – ντροπή Το κείμενο του ψηφίσματος αναφέρει ότι οι περιορισμοί στη χρήση δυτικών όπλων από την Ουκρανία υπονομεύουν το δικαίωμα στην αυτοάμυνα και ως εκ τούτου θα πρέπει να αρθούν. Επί του παρόντος, ο σημαντικότερος περιορισμός αφορά τη χρήση όπλων μεγάλου βεληνεκούς κατά βαθέων στόχων, καθώς τα διασυνοριακά πλήγματα είναι ήδη επίσημα εξουσιοδοτημένα. Φοβούμενοι μια κλιμάκωση, οι προμηθευτές πυραύλων μεγάλου βεληνεκούς ζητούν να μην χρησιμοποιούνται τα όπλα τους σε περιοχές - στόχους πολύ μακριά από τη ζώνη σύγκρουσης, αλλά οι ευρωβουλευτές ζητούν την άρση αυτού του κανόνα. «(Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο) καλεί τα κράτη μέλη να άρουν αμέσως τους περιορισμούς στη χρήση δυτικών οπλικών συστημάτων που παραδίδονται στην Ουκρανία εναντίον νόμιμων στρατιωτικών στόχων στη ρωσική επικράτεια, καθώς αυτό εμποδίζει την ικανότητα της Ουκρανίας να ασκήσει πλήρως το δικαίωμά της στην αυτοάμυνα υπό το διεθνές δίκαιο και αφήνει την Ουκρανία εκτεθειμένη σε επιθέσεις στον πληθυσμό και τις υποδομές της», αναφέρεται στο ψήφισμα. Η έγκριση αυτού του ψηφίσματος υπέρ του πολέμου αντανακλά την ανησυχία εκατοντάδων ευρωβουλευτών σχετικά με την πιθανή επιδείνωση της στρατιωτικής υποστήριξης προς την Ουκρανία. Αρκετές αναφορές δείχνουν ότι η Ευρώπη βρίσκεται κοντά σε σημαντική μείωση της στρατιωτικής βοήθειας δεδομένων των δυσκολιών που αντιμετωπίζει η ευρωπαϊκή αμυντική βιομηχανία. Το φιλοπόλεμο λόμπι Για το λόγο αυτό, το φιλοπόλεμο λόμπι στην ΕΕ κάνει ό,τι καλύτερο μπορεί για να διατηρήσει το τρέχον επίπεδο υποστήριξης –ή να το διευρύνει– εγκρίνοντας νέα ψηφίσματα στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο. Οι Ευρωπαίοι βουλευτές έχουν επισημάνει τη μείωση της προμήθειας όπλων και πυρομαχικών ως μία από τις κύριες απειλές για την Ουκρανία. Από αυτή την άποψη, το ψήφισμα υπενθυμίζει τις διεθνείς συμφωνίες που υπεγράφησαν μεταξύ δυτικών χωρών και του Κιέβου για να τονιστεί η υποτιθέμενη σημασία της διατήρησης της στρατιωτικής βοήθειας σε υψηλό επίπεδο, καθώς και της συνεχούς επέκτασής της. «(Το ψήφισμα) υπογραμμίζει ότι οι ανεπαρκείς παραδόσεις πυρομαχικών και όπλων και οι περιορισμοί στη χρήση τους κινδυνεύουν να υπονομεύσουν τις προσπάθειες που έχουν καταβληθεί μέχρι τώρα και εκφράζει τη βαθιά λύπη του για τη μείωση της οικονομικής ποσότητας διμερούς στρατιωτικής βοήθειας προς την Ουκρανία από τα κράτη- μέλη, παρά τις ισχυρές δηλώσεις που έγιναν στην αρχή του 2024. Ως εκ τούτου, καλεί τα κράτη μέλη να εκπληρώσουν τη δέσμευσή τους του Μαρτίου 2023 να παραδώσουν ένα εκατομμύριο φυσίγγια στην Ουκρανία, να επιταχύνουν τις παραδόσεις όπλων, ιδίως σύγχρονων συστημάτων αεράμυνας και άλλων όπλων και πυρομαχικών για να ανταποκριθούν σε σαφώς προσδιορισμένες ανάγκες , συμπεριλαμβανομένων των πυραύλων Taurus», αναφέρεται χαρακτηριστικά. Επίσης ζητεί την εφαρμογή των δεσμεύσεων που έχουν αναληφθεί στο πλαίσιο κοινών δεσμεύσεων ασφάλειας μεταξύ της ΕΕ και της Ουκρανίας. Επαναλαμβάνει τη θέση του ότι όλα τα κράτη μέλη της ΕΕ και οι σύμμαχοι του ΝΑΤΟ θα πρέπει συλλογικά και μεμονωμένα να δεσμευτούν να υποστηρίξουν στρατιωτικά την Ουκρανία, με τουλάχιστον 0,25 % του ΑΕΠ τους ετησίως. Ρωσία: Η ΕΕ ζητά πυρηνικό πόλεμο! Θα τον έχει, αν προκαλέσει περισσότερο Όπως ήταν αναμενόμενο, το ευρωπαϊκό ψήφισμα έγινε θερμά δεκτό από τα δυτικά ΜΜΕ που αναπαράγουν την προπαγάνδα του καθεστώτος Zelensky. Το Politico δημοσίευσε ένα άρθρο στο οποίο επαινεί το γεγονός ότι οι Ευρωπαίοι βουλευτές ζητούν επιθέσεις στην «καρδιά της Ρωσίας». Οι πιθανές συνέπειες του μέτρου αγνοήθηκαν πλήρως. Στη Ρωσία, από την άλλη, η είδηση έγινε δεκτή με προειδοποιήσεις. Η Μόσχα έχει επανειλημμένα πει ότι τα βαθιά πλήγματα θα θεωρηθούν ως κήρυξη πολέμου από το ΝΑΤΟ , αφού είναι γνωστό ότι μόνο το δυτικό στρατιωτικό προσωπικό έχει τη δυνατότητα να χειρίζεται συστήματα μεγάλης εμβέλειας. Ρώσοι πολιτικοί σχολίασαν το ευρωπαϊκό ψήφισμα, λέγοντας ξεκάθαρα ότι η ΕΕ «καλεί σε πυρηνικό πόλεμο». Πρέπει να τονιστεί ότι τα ψηφίσματα της Ευρωβουλής δεν δημιουργούν υποχρεώσεις για τα κράτη -μέλη, αλλά χρησιμεύουν απλώς ως κατευθυντήριες γραμμές. Τελικά, εναπόκειται σε κάθε ευρωπαϊκό κράτος να αποφασίσει αν θα άρει ή όχι τους περιορισμούς. Ωστόσο, δεδομένου του υψηλού επιπέδου αντιρωσικής πολεμικής εχθρότητας, δεν είναι περίεργο να εγκριθούν αυτού του είδους τα ανεύθυνα μέτρα. Μένει να δούμε αν οι χώρες που προμηθεύουν πραγματικά όπλα μεγάλου βεληνεκούς θα λάβουν αυτή την απόφαση. Καλοστημένη παγίδα των ΗΠΑ – Πειραματόζωα Γαλλία και Γερμανία Η υπομονή και η επιθυμία της Ρωσίας να αποφύγει την κλιμάκωση και να συνεργαστεί για την ειρήνη έχουν μέχρι στιγμής αποτρέψει τη λήψη κατάλληλων μέτρων αντιποίνων. Ωστόσο, σε περίπτωση χτυπημάτων βαθιά στη ρωσική επικράτεια, θα είναι δύσκολο να αποφευχθεί μια απάντηση, καθώς αυτό θα ήταν ένα σενάριο ανοιχτού πολέμου που ξεκίνησε από το ίδιο το ΝΑΤΟ. Η Ουάσιγκτον φαίνεται να κατανοεί ξεκάθαρα την κόκκινη γραμμή της Ρωσίας, αλλά οι Ευρωπαίοι ενεργούν χωρίς καμία γεωστρατηγική αντίληψη. Ίσως οι ΗΠΑ παρακινούν τις ευρωπαϊκές χώρες να επιτρέψουν αυτές τις επιθέσεις προκειμένου να δοκιμάσουν την υπομονή της Ρωσίας, χρησιμοποιώντας τη Γαλλία και τη Γερμανία ως πειραματόζωα για να δουν εάν θα υπάρξει πυρηνική απάντηση ή όχι. Είναι σημαντικό οι ευρωπαϊκές χώρες να κατανοήσουν την παγίδα που δημιουργείται για τον εαυτό τους – διαφορετικά μπορεί να περάσουν ένα σημείο χωρίς επιστροφή σε στρατιωτική κλιμάκωση. bankingnews.gr