Πολλές φορές αναρωτιέμαι αν η Ευρωπαϊκή Ένωση, σε ευρωπαϊκό αλλά και τοπικό επίπεδο, κυβερνάται από ηλίθιους ή από προδότες των λαών. Αλλά νομίζω πως δεν θέλει ρώτημα... Οι ηγεσίες μας, αποδεδειγμένα, αποτελούνται από χρήσιμους ηλίθιους που κατάφεραν προεκλογικά να εξαπατήσουν την αχαλιναγώγητη επιθυμία των πολιτών για αλλαγή και, αφού έγιναν κυβέρνηση, προωθούν με υπερβάλλοντα ζήλο τα συμφέροντα των λίγων εις βάρος των πολλών... Κάτι τέτοιο, λοιπόν, έγινε την Κυριακή το βράδυ με την ταπεινωτική εμπορική συμφωνία με τις ΗΠΑ . Η υπάλληλος των ΗΠΑ, της παγκοσμιοποίησης και του Μερτς, Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν, σε μια υποτιθέμενη διαπραγμάτευση με τον Ντόναλντ Τραμπ για τους ευρωπαϊκούς δασμούς , υπέκυψε στις απαιτήσεις του Αμερικανού προέδρου για επιβολή στους «27» ενός φόρου υποτέλειας, που θα χρηματοδοτεί την αμερικανική ομοσπονδιακή οικονομία και τον στρατό των ΗΠΑ. Οι όροι της «ένδοξης» συμφωνίας προβλέπουν ο ένας -δηλαδή οι «27», που υποτίθεται πως «μαζί είναι πιο δυνατοί»- να πληρώνει δασμούς στα ευρωπαϊκά προϊόντα 15%, κι ο άλλος… τίποτα. Άλλο ένα πλήγμα, δηλαδή, για την ασθενική ελληνική και ευρωπαϊκή βιομηχανία, με υπαρκτούς φόβους για επιπλέον λουκέτα σε επιχειρήσεις και μετεγκαταστάσεις στο εξωτερικό. Η Ε.Ε., σαν υπάκουη μαθήτρια, δεσμεύτηκε να επενδύσει 600 δισ. δολάρια στην αμερικανική οικονομία, ιδίως σε βιομηχανικά και τεχνολογικά έργα, που θα κοστίσουν αμέτρητες θέσεις εργασίας στην Ευρώπη. Η Ούρσουλα υποσχέθηκε επίσης να αγοράσει 750 δισεκατομμύρια δολάρια σε ενέργεια -υγροποιημένο φυσικό αέριο- για να μειώσει την εξάρτηση της Ευρωπαϊκής Ένωσης από τη Ρωσία , εγκαταλείποντας την αποδυναμωμένη ενεργειακή της κυριαρχία και συνδέοντας ακόμη περισσότερο την Ευρώπη με τα συμφέροντα της Ουάσινγκτον. Επιπροσθέτως, η συμφωνία περιλαμβάνει τη μαζική αγορά στρατιωτικού εξοπλισμού και αμερικανικών όπλων, μεγάλο μέρος των οποίων προορίζεται για την… Ουκρανία! Μια επιπλέον ταπείνωση, που ενισχύει την αμερικανική αμυντική βιομηχανία και ταυτόχρονα αναστέλλει τις ευρωπαϊκές φιλοδοξίες για στρατηγική αυτονομία. Με λίγα λόγια, η αμερικανική παγίδα, στην οποία η Ούρσουλα, αυτό το μη εκλεγμένο δημοκρατικά τεχνοκρατικό φερέφωνο, έπεσε μέσα, κλείνει γύρω από την Ευρώπη . Οι ίδιοι σνομπ ηγέτες που αποδομούσαν και αποκαλούσαν τον Τραμπ «καραγκιόζη» αποδεικνύονται εντελώς ανίκανοι να του αντισταθούν, για να υπερασπιστούν τα ευρωπαϊκά συμφέροντα. Βεβαίως, είναι αυταπάτη να πιστεύουμε πως ο Ντόναλντ Τραμπ θα σταματήσει εδώ , σε ό,τι έχει να κάνει με τις απαιτήσεις του απέναντι σε μια Ευρώπη της οποίας περιφρονεί την κυριαρχία. Αυτή η αυτοκαταστροφική ήττα ισοδυναμεί με την αποδοχή της αρχής της εκβιαστικής πολιτικής του, η οποία δεν γνωρίζει όρια . Είναι εξίσου αυταπάτη να πιστεύουμε πως ένας μελλοντικός, πιο «λογικός» Αμερικανός πρόεδρος θα επανεξετάσει -χωρίς επιπλέον ανταλλάγματα- τους όρους της ντροπιαστικής, για τους Ευρωπαίους, συμφωνίας. Κι επιπλέον, τώρα καταλαβαίνουμε καλύτερα γιατί ο πλανητάρχης δεν βιάζεται πια να βοηθήσει για να σταματήσει ο πόλεμος εναντίον της Ουκρανίας: αφού η Ευρώπη πληρώνει τα πάντα και, παράλληλα, αποδυναμώνεται μέρα με τη μέρα, όλα καλά για τις ΗΠΑ! Αυτοχειρία Από την πλευρά των Αμερικανών, πρόκειται αδιαμφισβήτητα για μια σημαντική νίκη: οι αμερικανικοί δασμοί θα αποφέρουν συνολικά στις ΗΠΑ περίπου 1% του ΑΕΠ ετησίως. Δηλαδή 3,6 τρισεκατομμύρια δολάρια σε 10 χρόνια. Ένα ποσό που θα καλύψει μεγάλο μέρος του κόστους των φορολογικών μειώσεων που έχει θέσει σε εφαρμογή ο Τραμπ. Εν αντιθέσει με την Ευρωπαϊκή Ένωση, η Βρετανία βγαίνει κερδισμένη εξαιτίας του Brexit, καθώς διαπραγματεύτηκε μόνη της. Για παράδειγμα, οι δασμοί που επιβλήθηκαν στα προϊόντα της κυμαίνονται από 0% έως 10%, ανάλογα τον τομέα. Στη Γαλλία η δραματική συμφωνία χαρακτηρίζεται «άνιση», «μονόπλευρη» και χειρότερη απ’ αυτήν που επέβαλαν οι ευρωπαϊκές δυνάμεις στην Κίνα και σε άλλες ασιατικές χώρες τον 19ο αιώνα. Όμως, όπως όλα τα αυτοκρατορικά καθεστώτα που βρίσκονται σε παρακμή, οι ΗΠΑ είναι αποφασισμένες να εκμεταλλευτούν τις «αποικίες» τους για να διατηρηθούν, την ώρα που η Ευρωπαϊκή Ένωση έχασε την ευκαιρία να δημιουργήσει ένα προηγούμενο σε άλλες περιοχές του κόσμου, σύμφωνα με τις υποχρεώσεις της στο πλαίσιο του Παγκόσμιου Οργανισμού Εμπορίου. Παράλληλα, φαίνεται να απέρριψε την επιβολή αντιμέτρων μεγάλης κλίμακας, που θα στόχευαν Αμερικανούς ολιγάρχες, όπως είναι οι ιδιοκτήτες της Meta, της Tesla, της Google, οι οποίοι αντλούν μεγάλο μέρος του πλούτου τους από την πρόσβαση στην ευρωπαϊκή αγορά. Στη Γερμανία η παθητική συμφωνία της Ε.Ε. έγινε αποδεκτή με ανακούφιση, καθώς για να σώσει τη γερμανική αυτοκινητοβιομηχανία και τη χαλυβουργία, η Λάιεν δέχτηκε να αυξηθούν τα τελωνειακά έσοδα από 7 σε 27 δισεκατομμύρια ευρώ τον μήνα και να επιβληθούν δασμοί σε προϊόντα με γαλλική σφραγίδα, όπως είναι τα αρώματα, τα αλκοολούχα ποτά και τα είδη πολυτελείας. Επιπλέον, το 2022 η Γερμανία υπέγραψε συμφωνία για την προμήθεια φυσικού αερίου με το Κατάρ, επιβεβαιώνοντας για άλλη μια φορά πως μέσα στην Ευρωπαϊκή Ένωση είναι ο καθένας για την πάρτη του. Η Ελλάδα, η Γαλλία, η Ιταλία και οι υπόλοιποι ως καλά κορόιδα θα πληρώνουν τώρα μια περιουσία για το αμερικανικό σχιστολιθικό φυσικό αέριο… Περίγελος Θα πρέπει να σημειωθεί πως ο παγκόσμιος εξευτελισμός της Ευρωπαϊκής Ένωσης από τον Ντόναλντ Τραμπ, έγινε μια μέρα μετά την ταπεινωτική υποδοχή που επιφυλάχθηκε στην Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν, στον Αντόνιο Κόστα και στην Κάγια Κάλας στο Πεκίνο, στις 26 Ιουλίου, με αφορμή την 25η Σύνοδο Κίνας – Ε.Ε. Βίντεο από την άφιξή τους, που ήταν στοιβαγμένοι σε ένα λεωφορείο σαν κάποιοι ασήμαντοι, κάνει τον γύρο του διαδικτύου . Κατά την άφιξή τους, δεν εφαρμόστηκε το παραμικρό πρωτόκολλο: καμία τυπική τελετή, χωρίς σημαίες· μόνο μια παγερή περιφρόνηση, σαν η Ε.Ε. να είναι μια ασήμαντη επικράτεια. Η προσβολή των Κινέζων, σε συνδυασμό με τη συμπεριφορά του Τραμπ , επιβεβαιώνει ότι η Ε.Ε. έχει καταντήσει περίγελος και «σάκος του μποξ» των μεγάλων δυνάμεων , που την εκβιάζουν και την ποδοπατούν χωρίς οίκτο…

Koύφιες οι...σκληρές γραμμές, ο πανικός πλέον δεν κρύβεται, η κλεψύδρα τρέχει αντίστροφα! Σαν έτοιμος από καιρό, σα θαρραλέος, αποχαιρέτα την, την εξουσία που φεύγει... Σήμερα και αύριο η εθνική αντιπροσωπία θα παρακολουθήσει τον Ιανό, την κυβερνητική πλειοψηφία της Νέας Δημοκρατίας με επικεφαλής τον πρωθυπουργό, να καταγγέλλει το ΠΑΣΟΚ, τα έργα και τις ημέρες του στον αγροτικό τομέα, αλλά και την εμπλοκή δευτεροκλασάτων στελεχών του στο σκάνδαλο του ΟΠΕΚΕΠΕ.  Επί έξι ολόκληρα χρόνια, η Νέα Δημοκρατία κυβερνά ως ΠΑΣΟΚ και κυβερνά με το ΠΑΣΟΚ – με τους υπουργούς, τους συνεργάτες και τα πολιτικά τέκνα του ΠΑΣΟΚ του Κώστα Σημίτη. Με τον Γιώργο Φλωρίδη, τον Τάκη Θεοδωρικάκο, τον Μιχάλη Χρυσοχοΐδη, τη Λίνα Μενδώνη, τον Κυριάκο Πιερρακάκη, τον Άκη Σκέρτσο , τον Θόδωρο Λιβάνιο, τον Γιώργο Γεραπετρίτη, τον Θανάση Κοντογιώργη κ.ά. Επί έξι ολόκληρα χρόνια ερωτοτροπεί με τον σοσιαλιστικό χώρο και μεροληπτεί εις βάρος του νεοδημοκρατικού για να πείσει τους κεντρώους ψηφοφόρους για το πόσο ΠΑΣΟΚ είναι . Υπέδειξε ως υποψήφια της Ελλάδας για τον ΟΟΣΑ την Άννα Διαμαντοπούλου. Διόρισε ως μέλος επταμελούς επιτροπής σοφών τον Ευάγγελο Βενιζέλο. Κήρυξε τετραήμερο εθνικό πένθος για τον Κώστα Σημίτη. Στις αυτοδιοικητικές εκλογές στήριξε κατά βάση υποψηφίους του ΠΑΣΟΚ , όπως τον Σταύρο Αρναουτάκη στην Κρήτη. Οι μισοί γενικοί γραμματείς υπουργείων , πρόεδροι ΝΠΔΔ, Ανεξάρτητων Αρχών και το 1/3 τουλάχιστον των μετακλητών υπαλλήλων προέρχονται από το ΠΑΣΟΚ . Είναι κομματικά μέλη του , όχι απλώς κάποιοι που το συμπαθούν. Ορισμένοι εξ αυτών μάλιστα, που υπηρετούν σε γραφεία κορυφαίων υπουργών, μετέβησαν στη Χαριλάου Τρικούπη τη βραδιά των επινικίων του Νίκου Ανδρουλάκη για να πανηγυρίσουν κρυμμένοι πίσω από τις κολόνες. Στα ψηφοδέλτια της Ν.Δ. των περασμένων εκλογών τοποθετήθηκαν ως υποψήφιοι ορισμένα «πολιτικά παλτά» της Χαριλάου Τρικούπη ! Εσχάτως πληροφορούμαστε ότι με τη Νέα Δημοκρατία θα πολιτευτούν στις προσεχείς εκλογές ο πρώην υπουργός του ΠΑΣΟΚ Ανδρέας Λοβέρδος και ο υιός του Θεόδωρου Πάγκαλου! Ακόμα και το ρεπορτάζ της Νέας Δημοκρατίας, πλην παλαιών και έμπειρων εξαιρέσεων, στις περισσότερες εφημερίδες και στα περισσότερα κανάλια καλύπτεται πλέον από δημοσιογράφους που στη δεκαετία του 2000 έκαναν ρεπορτάζ ΠΑΣΟΚ. Κάποιοι λίγοι απ’ αυτούς, μάλιστα, καλούν βουλευτές της Νέας Δημοκρατίας στο τηλέφωνο όταν υποβάλλουν δύσκολες ερωτήσεις στη Βουλή και συνομιλούν μαζί τους σε ανοιχτή ακρόαση μπροστά στον ηγεμόνα για να ακούει τι λένε. Επί μία εξαετία λοιπόν η Νέα Δημοκρατία έχει συγχωνευτεί με μεγάλο μέρος του κομματικού μηχανισμού του ΠΑΣΟΚ της περιόδου 1996-2004 σε όλη την επικράτεια – και στην Κρήτη φυσικά. Επί μία εξαετία ο κύριος Μητσοτάκης κολακεύεται να είναι ΠΑΣΟΚ . Προτιμά να κάθεται κάτω από το φως του πράσινου ήλιου παρά κάτω από τη φλόγα του πυρσού της Νέας Δημοκρατίας, τον οποίο άλλωστε έχει διαγράψει από το έμβλημά της. Ξαφνικά όμως, μόλις ξέσπασε το σκάνδαλο του ΟΠΕΚΕΠΕ, ο κύριος Μητσοτάκης ανακάλυψε ότι δεν του αρέσει να είναι πια ΠΑΣΟΚ . Και, προκειμένου ν α αποδράσει από τις δικές του, προσωπικές πολιτικές ευθύνες που οι δαπάνες του ΟΠΕΚΕΠΕ στην Κρήτη για βοσκοτόπια από 6 εκατομμύρια ευρώ το 2018 εκτοξεύτηκαν στα 30 εκατομμύρια το 2023 και από 12.000 ευρώ για βιολογική γεωργία εκτοξεύτηκαν στα 118 εκατομμύρια ευρώ τα έτη 2023 και 2024 , τώρα ψάχνει πίσω από κάθε εταιρία, πίσω από κάθε αντιπεριφερειάρχη, πίσω από κάθε επιχειρηματία, πίσω από κάθε πρόεδρο νομαρχιακής του ΠΑΣΟΚ μήπως βρει κάτι για να τον καταγγείλει και να εξισώσει τα σκάνδαλα της Νέας Δημοκρατίας με τα σκάνδαλα του ΠΑΣΟΚ , το οποίο όμως απουσιάζει από την εξουσία εδώ και πάρα πολλά χρόνια – από το 2015. Κατά συνέπεια, όποιες απολαβές, επιδοτήσεις και ωφελήματα έχουν τα στελέχη του τα έχουν από την πολιτική συναλλαγή που κάνουν με τη Νέα Δημοκρατία. Σήμερα και αύριο, λοιπόν, θα ζήσουμε στη Βουλή αυτό το φεστιβάλ της διπροσωπίας. Το φεστιβάλ του Ιανού . Το φεστιβάλ να καταγγέλλει ο πρωθυπουργός το ΠΑΣΟΚ ότι έκανε τα ίδια και ότι δεν δικαιούται διά να ομιλεί – νέος Κουτσόγιωργας μας προέκυψε . Επίσης -είμαστε βέβαιοι-, για να σωθεί, εκτός από το ΠΑΣΟΚ θα καταγγείλει και το κόμμα του το ίδιο . Θα πει ότι επιδοτήσεις στους αγρότες δόθηκαν και το 2009, με τη διαφορά ότι αυτές δόθηκαν ως αποζημίωση για ζημιές από τις καιρικές συνθήκες σε όλους, όχι επιλεκτικά για πλαστά βοσκοτόπια σε κουμπάρους και φίλους. Θα ζήσουμε το φεστιβάλ -είμαστε σχεδόν βέβαιοι και για αυτό- να μας λέει ότι η τεχνική λύση δόθηκε το 2014, επί πρωθυπουργίας Αντώνη Σαμαρά και υπουργίας Γιώργου Καρασμάνη, ύστερα από συνεννόηση όμως με την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, γιατί στην Ελλάδα δεν υπάρχουν βοσκότοποι με τις προδιαγραφές της βόρειας Ευρώπης . Άλλο η λύση, όμως, και άλλο το κόλπο. Ποτέ μια τίμια λύση δεν γίνεται κόλπο για απάτες. Ό,τι και να κάνει όμως ο πρωθυπουργός, οι δευτεροκλασάτοι πασόκοι που επικαλείται δεν μπορούν να διαγράψουν αυτό που έχει συμβεί με το δημόσιο χρήμα . Ό,τι και να κάνει, η Ιστορία έχει γράψει, κι αυτό δεν αναιρείται: υιοθετώντας μια βαθιά «κεντρώα» λογική, που ακολούθησε ακόμα και στις δύσκολες στιγμές του ο εκσυγχρονιστής μέντοράς του, μοιράζοντας δημόσιο χρήμα (8 δισ. παροχές το 2003), ο κύριος πρωθυπουργός έχει εξελιχθεί στον αρχηγό των λαϊκιστών και του πελατειακού κράτους στον 21ο αιώνα. Ποτέ μεταδικτατορικά η κεντροδεξιά παράταξη δεν συμπεριφέρθηκε έτσι στους Έλληνες κατά τη διακυβέρνησή της. Οι «δικοί» μας, μεταξύ των οποίων και οι πασόκοι προύχοντες , με τους οποίους έχει συγχωνευτεί η Νέα Δημοκρατία , και οι «άλλοι». Ό,τι και αν γίνει με τα αποτελέσματα των σημερινών και των αυριανών ψηφοφοριών , αυτό δεν αλλάζει. Θα χαραχθεί στις πλάκες της Ιστορίας με μεγάλα γράμματα : «Εξελέγησαν ως μεταρρυθμιστές και πολιτεύτηκαν ως λαϊκιστές με την αληθινή έννοια της λέξης». Στα εύκολα δόξασαν το ΠΑΣΟΚ, στα δύσκολα κάνουν πως δεν το ξέρουν. Η μπογιά όμως κόλλησε – και ό,τι βάφει δεν ξεβάφει.

Ξένο σώμα στη ΝΔ! Οργή στην βάση, αποστροφή στελεχών στη Βόρεια Ελλάδα, "είμαστε ΝΔ, αλλά δε ψηφίζουμε Μητσοτάκη" λένε στελέχη και κόσμος. Όχι και τόσο τυχαία η σκλήρυνση του Δένδια, ετοιμοπόλεμα τα καραμανλικά στελέχη! Η κόντρα που άνοιξε ξαφνικά με τον Κώστα Καραμανλή ο Έλληνας Πρωθυπουργός έχει δημιουργήσει σοβαρές διαρροές και απογοήτευση σε αρκετό κόσμο, ειδικά στην Βόρεια Ελλάδα και στην Θεσσαλονίκη. Στελέχη του κομματικού μηχανισμού έπαιρναν τηλέφωνα σε καραμανλικούς βουλευτές και εξέφραζαν την δυσαρέσκειά τους επειδή κάθονται άπραγοι ενώ σπιλώνεται το όνομα του Κώστα Καραμανλή. Άλλα στελέχη από την Θεσσαλονίκη ούτε λίγο ούτε πολύ υποσχέθηκαν ότι «τελείωσαν» με τη ΝΔ του Μητσοτάκη και ότι δεν πρόκειται να ψηφίσουν το κυβερνών κόμμα στις εκλογές, δίνοντας την ψήφο τους πλέον σε άλλο δεξιό κόμμα. Όχι και τόσο τυχαία η σκλήρυνση του Δένδια, ετοιμοπόλεμα τα καραμανλικά στελέχη Δεν είναι τυχαία και η αποστροφή Νίκου Δένδια που κατακεραύνωσε από την πλευρά το πελατειακό κράτος που έχει δημιουργηθεί στις Ένοπλες Δυνάμεις 6 χρόνια τώρα θητείας της σημερινής κυβέρνησης. Ενώ την ίδια ώρα, παλαιά στελέχη όπως ο Νίκος Καραχάλιος, ο Κώστας Μαρκόπουλος κ.α δίνουν ραντεβού στα social media για να υπερασπιστούν (και όχι μόνο) την θητεία Καραμανλή απέναντι στα γνωστά γαλάζια τρολ. Όταν ο Μητσοτάκης εκθείαζε τον Μολυβιάτη Την ίδια στιγμή, προκαλεί θυμηδία το γεγονός ότι το Μέγαρο Μαξίμου ακύρωσε την εξωτερική πολιτική του Κώστα Καραμανλή. Και αυτό διότι θεμελιωτής της ήταν ο αείμνηστος Πέτρος Μολυβιάτης, τον οποίο θυμίζουμε όταν πέθανε τον «εκθείαζαν» στη ΝΔ, για να έρθουν λίγο αργότερα να υποβαθμίσουν την πολιτική του. Μάλιστα, σε αυτό το χορό μπήκε και ο Γιώργος Γεραπετρίτης , ο οποίος αφού είδε ότι τον καλύπτει ο ίδιος ο Πρωθυπουργός, επιτέθηκε σε Καραμανλή-Βαληνάκη με την φράση «όποιος κάνει κριτική, χωρίς να κάνει αυτοκριτική, αυτό είναι υποκρισία» … Μέσα σε αυτό το πλαίσιο, το Μαξίμου ξέκοψε ερώτηση που ήθελαν να κάνουν οι βουλευτές της ΝΔ για τα εθνικά ζητήματα, με την δικαιολογία ότι «υπάρχει άγραφος νόμος ότι δεν κάνουμε ερωτήσεις για τέτοια ευαίσθητα ζητήματα», πόσο μάλλον τώρα που είναι τεταμένη η κατάσταση στην Αν. Μεσόγειο. Σιωπή που προκαλείται από την Ντόρα Εκκωφαντικά σιωπηρή, επίσης, παραμένει η Ντόρα Μπακογιάννη που δεν έβγαλε μιλιά για τα όσα είπε ο αδερφός της σε τηλεοπτική συνέντευξη για την εξωτερική πολιτική στην οποία η ίδια πρωτοστάτησε ως υπουργός Εξωτερικών. Υπόψιν, πολλοί βουλευτές πήγαν και παραπονέθηκαν στην κ. Μπακογιάννη για την ύποπτη αφωνία της εκτός και «αν η ίδια θεωρεί ότι ο Κ. Μητσοτάκης έχει δίκιο και δεν θέλει να το παραδεχτεί…», είπε στέλεχος της ΝΔ που παρατηρεί την ανοικτή πλέον κόντρα μεταξύ Μητσοτάκη-Καραμανλή. Απέτρεψαν ερώτηση για τα εθνικά Το άνοιγμα μετώπου με τον Καραμανλή ήρθε σε μία εποχή που η ΝΔ ζητάει τη ψήφο σε δεξιά κοινά και την παραδοσιακή βάση που έχει χαλαστεί από την κεντρώα και την εν μέρει φιλοπασοκική στροφή του Κ. Μητσοτάκη. «Μας την λέει ένας καθαρός πασόκος, ο Γεραπετρίτης». Είναι προφανές, επίσης, και το βλέπουμε και στο υπουργικό συμβούλιο αλλά και στις ξεκάθαρες βλέψεις του Μαξίμου, ότι οι καραμανλικοί και σαμαρικοί βουλευτές συμπιέζονται στις εκλογικές τους περιφέρειες για χάρη στελεχών που δεν ανήκουν στη ΝΔ και έχουν τη βούλα του Μητσοτάκη. Ο Μητσοτάκης θέλει να φτιάξει, όσο μπορεί, ένα ελεγχόμενο σώμα βουλευτών στην Κ.Ο ώστε να περνάει αυτά που θέλει. Ο Καραμανλής δεν θα δώσει συνέχεια αλλά θα λέει την γνώμη του Το μεγάλο ερωτηματικό είναι: Τι θα κάνει ο Καραμανλής; Ο πρώην Πρωθυπουργός δεν θα κάνει τη χάρη να ανοίξει διάλογο με το Μαξίμου διότι έτσι θα κατηγορηθεί ότι «ορθώς έπραξε ο Μητσοτάκης». Όμως, από τον Σεπτέμβρη όπως με πληροφορούν θα συμμετάσχει σε εκδηλώσεις και θα θέσει και πάλι στο προσκήνιο τα εθνικά ζητήματα. Φυσικά με αυτή τη ρευστότητα που επικρατεί στη γαλάζια παράταξη, ο Καραμανλής δεν πρόκειται να παρακινήσει κανέναν τι θα κάνει στις εκλογές… Και αυτό είναι ένα ξεκάθαρο μήνυμα αποδοκιμασίας. Ο τρόμος από τα δεξιά! Σκληρή γραμμή της με..."ΠΑΣΟΚ" (Φλωρίδη, Χρυσοχοίδη, Λοβέρδο) χωρίς κανένα αντίκρισμα Μπορεί ο μεγεθυντικός φακός να έχει πέσει πάνω στο σκάνδαλο του ΟΠΕΚΕΠΕ και στη διαχείριση που κάνει η κυβέρνηση , αλλά δεν είναι αυτό που βάζει τα δύσκολα στην κυβέρνηση. Καθώς, ούτε λίγο ούτε πολύ, στη συνείδηση του κόσμου έχει περάσει η αίσθηση ότι σε αυτό είναι μπλεγμένοι τόσο το ΠΑΣΟΚ όσο και ο ΣΥΡΙΖΑ. Και αυτό φαίνεται και στις δημοσκοπήσεις που άρχισαν να βγαίνουν και καταγράφουν απώλειες τόσο στο ΠΑΣΟΚ όσο και στον ΣΥΡΙΖΑ και όπως δείχνουν τα πράγματα τα…σκάγια θα πάρουν και αυτά τα κόμματα με στελέχη τους να πρωταγωνιστούν στα βοσκοτόπια και όχι μόνο. Βέβαια, εκλογικοί αναλυτές που διαβάζουν πίσω από τις…γραμμές και τα ποιοτικά στοιχεία , πιστεύουν ότι το βασικό πρόβλημα της ΝΔ και η πτώση της δεν αφορά κυρίως το σκάνδαλο του ΟΠΕΚΕΠΕ, αλλά έχει βαθύτερα πολιτικά χαρακτηριστικά. Όπως χαρακτηριστικά έλεγε αναλυτής, η απόρριψη της ΝΔ είναι πιο βαθιά σε όσους πιστεύουν ότι η κυβέρνηση δεν μπορεί να διαχειριστεί το μεταναστευτικό και ότι έχει αποτύχει παρά τις βαρύγδουπες δηλώσεις τόσο του Θάνου Πλεύρη, όσο και εσχάτως του Μιχάλη Χρυσοχοίδη. Θεωρούν ότι το αποτύπωμα που αφήνει στους παραδοσιακούς ψηφοφόρους της ΝΔ της στροφής της παράταξης σε …σημιτικό περιβάλλον δημιουργεί μεγαλύτερο πρόβλημα από ότι τα σκάνδαλα. Και εάν επιβεβαιωθούν οι πληροφορίες για Λοβέρδο και υιούς παλαιών επώνυμων στελεχών του ΠΑΣΟΚ ότι θα μπουν στη ΝΔ , τότε η «ζημιά» θα είναι ακόμη μεγαλύτερη, καθώς θα μπλοκάρει τα σχέδια για επαναφορά ψηφοφόρων που έχουν εγκατασταθεί για τα καλά στην γκρίζα ζώνη. Εμφύλιοι παντού Το χειρότερο από όλα είναι οι μικρότεροι ή μεγαλύτεροι εμφύλιοι που συνεχίζουν να φουντώνουν το κακό κλίμα εντός της κοινοβουλευτικής ομάδας. Τα όσα έγιναν με την ανάρτηση της Δόμνας Μιχαηλίδου την οποία κατέβασε σε χρόνο ρεκόρ, μετά τις αντιδράσεις του Μαξίμου, αλλά και με τον δημόσιο καυγά του Υπουργού Επικρατείας Άκη Σκέρτσου με την δημοσιογράφο και αναλύτρια Μαριάννα Πυργιώτη, που άνοιξε τον ασκό του Αιόλου και για μια σειρά ακόμη ζητήματα, δείχνουν ότι όλα κινούνται πάνω σε μια ισορροπία του τρόμου που ανά πάσα στιγμή μπορεί να ανατραπεί, ιδιαίτερα σε ένα τοξικό περιβάλλον όπως το σημερινό. Ο πολιτικός τρόμος της ΝΔ είναι από τα δεξιά της καθώς η μετάλλαξη από τη μια του κόμματος και οι επιθέσεις τόσο σε Καραμανλή (κυρίως) και Σαμαρά, τα προβλήματα με Βορίδη και η στοχοποίηση εσχάτως και του Δένδια, λειτουργούν σαν βούτυρο στο   ψωμί πέραν της ΝΔ δεξιάς και ενός κύματος οργής και απογοήτευσης που μπορεί να μην εκδηλώνεται, αλλά το καζάνι βράζει. Χαρακτηριστικό ότι μέχρι και το παρά ένα και κάτω από τους φόβους των διαρροών από βουλευτές που ήθελαν να στείλουν στην προανακριτική τους Αυγενάκη και Βορίδη, για πρώτη φορά κρατούσε κλειστά τα χαρτιά της για το ποια θα είναι η στάση της. Η στρατηγική που κυριαρχεί στο Μαξίμου, ότι απέναντι στον Μητσοτάκη δεν υπάρχει κανείς, λειτουργεί μόνο σε συνθήκες κανονικότητας και το πολιτικό σύστημα από το Φθινόπωρο δεν θα λειτουργεί σε τέτοιες συνθήκες. Το πάθημα του Αλέξη Τσίπρα Οι παροχές της ΔΕΘ μπορεί να έχουν θετικό αποτύπωμα, αλλά πιθανόν να μην δώσουν στην κυβέρνηση τη δυνατότητα επανάκαμψης δημοσκοπικά σε βαθμό τέτοιο που να αντέχει στο χρόνο. Οι πολίτες βάζουν στην…τσέπη τα όποια θετικά υπάρξουν, αλλά όταν έχουν πάρει τις αποφάσεις τους το ποτάμι δεν γυρίζει πίσω. Πιο πρόσφατο παράδειγμα η ήττα του ΣΥΡΙΖΑ στις εκλογές του 2019. Τότε που ο Τσίπρας έδωσε έστω και κουτσουρεμένη την 13η σύνταξη και κάποιες αυξήσεις, αλλά δεν μπόρεσε να αποφύγει την συντριπτική ήττα του από τον Μητσοτάκη. Μέσα σε αυτό το σκηνικό το Φθινόπωρο θα μοιάζει με καιόμενη βάτο, και ο Κυριάκος Μητσοτάκης θα έχει μπροστά του μόλις 120 μέρες για να πάρει τις οριστικές του αποφάσεις. Για το πώς, πότε και με ποιους θα πάει στις κάλπες. Όσο για τη σκληρή γραμμή προς τα δεξιά, με Φλωρίδη και Χρυσοχοίδη δεν πείθει για να μην μιλήσουμε για την περίπτωση Ανδρέα Λοβέρδου….

Παίζει με τη νοημοσύνη του κόσμου ανερυθρίαστα, παριστάνει τον καμπόσο ενώ όλος ο κόσμος τον φτύνει κατάμουτρα... Νέο του κατόρθωμα; Συγκρίνει καθίζηση οδοστρώματος στο Περιστέρι με το...μπάζωμα στα Τέμπη! Πόσο χαζούς μας θεωρείτε κ. Γεωργιάδη; Η δόλια υποτίμηση της νοημοσύνης μας σας καθιστά πολλαπλά επικίνδυνο για την ελληνική κοινωνία... Σχόλιο από τον Βασίλη Κοκοτσάκη Με αφορμή πρόσφατες δημόσιες δηλώσεις(ανάρτηση) του Υπουργού Ανάπτυξης κ. Άδωνι Γεωργιάδη, στις οποίες επιχειρείται να δικαιολογηθεί η απομάκρυνση και χαλικόστρωση του σημείου σύγκρουσης των αμαξοστοιχιών στα Τέμπη, οφείλουμε να προβούμε σε ορισμένες τεχνικά τεκμηριωμένες και θεσμικά οριοθετημένες διευκρινίσεις. Το ξεμπάζωμα ξεκίνησε και ολοκληρώθηκε κυρίως σε σημεία στα οποία δεν επιχείρησαν ποτέ οι γερανοί . Άλλωστε αυτό είναι εμφανές τόσο από το βιντεοληπτικό όσο και το φωτογραφικό υλικό. Η δε χαλικόστρωση είναι εμφανές ότι γίνεται ακόμη και κατά την ώρα εργασίας των μηχανημάτων ανύψωσης , τα οποία χρησιμοποιούν τα πέδιλά τους χωρίς την ανάγκη των χαλικιών.Τ α στοιχεία είναι τόσο σαφή που δεν χωρούν καμία αμφισβήτηση αφού εχουν καταγραφεί λεπτομερώς με χρονολογική σειρά. Σύμφωνα με τεχνικές εκθέσεις, αλλά και τη δικογραφία, ουδεμία εντολή είχε δοθεί από τις αρμόδιες αρχές (δικαστικές ή αστυνομικές) για την απομάκρυνση οποιουδήποτε υλικού (συμπεριλαμβανομένου και του χώματος) από το πεδίο . Το γεγονός αυτό συνιστά μεταβολή της σκηνής εγκλήματος και σοβαρό ποινκό αδίκημα. Η διορισθείσα από τον ανακριτή ομάδα ANUBIS , με την επίσημη έκθεσή της, εντόπισε (έναν ολόκληρο χρόνο μετά ) τα μπάζα αυτά σε ιδιωτικό χώρο στα Πηγάδια Λάρισας ( όπου είχαν μεταφερθεί κρυφά και χωρίς τη γνώση των αρχών ) και μέσα σε αυτά θαμμένα πειστήρια , ό,τι κι αν αυτό σημαίνει για την ίδια την έρευνα και την απώλεια σημαντικών πληροφοριών λόγω χρονικής παρέλευσης. Μεταξύ αυτών: τμήματα βαγονιών, γάντια διασωστών, σάκος πτωμάτων, καμένα δενδρύλλια, λιπώδεις ιστούς, cargo net, ιμάντες πρόσδεσης, παλέτες, αλλά και τμήμα κρανίου επιβάτη – στοιχεία (κάποια από αυτά) που μπορεί να σχετίζονται με παράνομο ή ανεξέλεγκτο φορτίο. Το γεγονός αυτό και μόνο αποδεικνύει και θεμελιώνει την βασιμότητα της παράβασης αλλοίωσης σκηνής εγκλήματος και παρακώλυσης του έργου της Δικαιοσύνης. Τα δείγματα χώματος για εργαστηριακή ανάλυση ελήφθησαν αφού είχε προηγηθεί η αφαίρεση των μπαζών, με αποτέλεσμα να μην αντικατοπτρίζεται η αρχική σύσταση του εδάφους και να καθίσταται αναποτελεσματική η ανίχνευση ουσιών. Η χημική ανάλυση έγινε σε καθαρισμένο υπόστρωμα, χωρίς την αρχική επιφανειακή σύσταση. Άρα δεν μπορεί να διαπιστωθεί εάν υπήρχαν ουσίες όπως καύσιμα, εκρηκτικά, λιπαντικά ή χημικά φορτία. Η απομάκρυνση 750 m³ μπάζων χωρίς πλήρη τεχνική τεκμηρίωση της σύστασής τους δημιουργεί εύλογη υπόνοια καταστροφής αμετάκλητα κρίσιμων στοιχείων που θα μπορούσαν να αποδείξουν την προέλευση του θερμικού μηχανισμού και τη φύση μεταφερόμενων φορτίων. Για τον Σύλλογο Συγγενών Θυμάτων "Τέμπη 2023" Βασίλειος Κοκοτσάκης Τεχνικός Σύμβουλος Ειδικός(δικαστικός) πραγματογνώμονας Επικεφαλής Ομάδας Ειδικών Εμπειρογνωμόνων για το Δυστύχημα Τεμπών Πόσο χαζούς μας θεωρείς κ. Γεωργιάδη; Είσαι αδίστακτος! Σχόλιο από την Μαρία Καρυστιανού Η δόλια υποτίμηση της νοημοσύνης μας σας καθιστά πολλαπλά επικίνδυνο για την ελληνική κοινωνία. Σε εκδήλωση χαμηλότατου επιπέδου, προσπαθείτε σκόπιμα και ευκαιριακά να συγκρίνετε με την καθίζηση οδοστρώματος στο Περιστέρι, την εγκληματική αλλοίωση του τόπου του εγκλήματος των Τεμπών, το μπάζωμα των οστών των παιδιών μας και το θάψιμο των αποδεικτικών στοιχείων κάτω από τα ένοχα μπάζα σας. Μπάζωμα, για το οποίο έχουν αντιδράσει ακόμη και Μέλη του Ευρωκοινοβουλίου: https://www.facebook.com/share/v/16mfHE4vru/?mibextid=wwXIfr Το ποτήρι πλέον έχει ξεχειλίσει. Είστε αδίστακτος. Καταπατάτε όχι μόνο βασικές αρχές που αφορούν στο καθήκον διαφύλαξης του τόπου του εγκλήματος, ακόμη και σε απλά δυστυχήματα, πολύ δε περισσότερο σε μια εγκληματική τραγωδία ανθρωποκτονίας 57 ανθρώπων, και τραυματισμού εκατοντάδων, αλλά επιπλέον βεβηλώνετε τη μνήμη των παιδιών μας και εμπαίζετε τη νοημοσύνη μας. Τεράστια η λύπη και η απόγνωση για το ότι άνθρωποι σαν εσάς ορίζουν την τύχη μας. Ας ελπίσουμε όχι για πολύ.

Tρέμει ο Μητσοτάκης και φοβάται απώλειες βουλευτών! Στα «κεραμίδια» βουλευτές της πλειοψηφίας, ανησυχία στο Μαξίμου πώς θα συμπεριφερθούν στην κάλπη για τον Αυγενάκη! Η πληροφορία μόλις έφτασε στη στήλη και όσο την ψάξαμε έως τώρα μοιάζει αληθή, η απόφαση δηλαδή να είναι οριστική. Η κοινοβουλευτική πλειοψηφία θα αποχωρήσει από την ψηφοφορία για τις Προανακριτικές Επιτροπές για το σκάνδαλο του ΟΠΕΚΕΠΕ που έχουν καταθέσει (κατά σειρά κατάθεσης) ΣΥΡΙΖΑ με Νέα Αριστερά και ΠΑΣΟΚ! Εάν η πληροφορία επιβεβαιωθεί στην πράξη, καθίσταται σαφές πως το Μαξίμου δεν μπόρεσε να πείσει εκείνους τους «γαλάζιους» βουλευτές που θεωρούνται ύποπτοι για υπερψήφιση της Προανακριτικής , παρά το «μαξιλαράκι» που διαθέτει με 4 έως 7 ανεξάρτητους βουλευτές που προέρχονται από τους «Σπαρτιάτες». Οι φόβοι, μάλιστα, προέρχονται όχι τόσο για την κάλπη για τον Μάκη Βορίδη , όσο για την κάλπη για τον Λευτέρη Αυγενάκη . Και για τον τελευταίο όχι γιατί θεωρούν ότι πρέπει να παραπεμφθεί, αλλά προκειμένου να αποστείλουν μήνυμα στο Μαξίμου! Σε κάθε περίπτωση τυχόν αποχώρηση της ΝΔ από την ψηφοφορία για την Προανακριτική θα έχει -σύμφωνα με τη γνώμη του υπογράφοντα- μεγαλύτερο κόστος και από την υπερψήφισή της! Dnews

Το "παραμύθι" ενός άπατρι, πουλημένου και διεφθαρμένου πρωθυπουργού... Η μέση γραμμή που μνημόνευσε ο πρωθυπουργός μεταξύ Ελλάδας – Λιβύης, που αναφέρεται στον νόμο Μανιάτη, δεν έχει κανενός είδους ισχύ με βάση τη Σύμβαση της Θάλασσας και αποτελεί παραμύθι για να νανουριστούν οι Έλληνες πολίτες... Η πρόσφατη συνέντευξη Μητσοτάκη, με εκτενή αναφορά στα εθνικά θέματα, αποκαλύπτει το χάος των αντικρουόμενων θέσεων και ενεργειών της κυβέρνησης, που όλες στρέφονται εναντίον των κυριαρχικών δικαιωμάτων της χώρας, με το Μαξίμου να βρίσκεται τυλιγμένο μέσα σε ένα τοξικό νέφος νιρβάνας. Συγκεκριμένα ο πρωθυπουργός υπερηφανεύτηκε για τη μέση γραμμή που χάραξε στην ΑΟΖ με τη Λιβύη, με τον νόμο Μανιάτη, αγνοώντας ή υποκρύπτοντας ότι ο νόμος Μανιάτη είναι παράνομος, αυθαίρετος. Και τούτο διότι: Τα άρθρα 74 και 83 της Σύμβασης της Θάλασσας ορίζουν καθαρά και ξάστερα ότι « η ΑΟΖ και η υφαλοκρηπίδα ορίζονται μόνο μεταξύ των κρατών με παρακείμενες ή απέναντι ακτές. Νομικό τεχνικό και πολιτικό δικαίωμα δεν έχει καμιά χώρα σε θαλάσσια περιοχή, όταν δεν έχει οριοθετήσει ΑΟΖ με συμφωνία με τα κράτη με απέναντι ή παρακείμενες ακτές. Τα εξωτερικά όρια ΑΟΖ και η μέση γραμμή ΑΟΖ που κάθε χώρα ορίζει και υποβάλλονται στον ΟΗΕ δεν αποτελούν κυριαρχικό δικαίωμα, αλλά διεκδίκηση ». Η μέση γραμμή που μνημόνευσε ο πρωθυπουργός μεταξύ Ελλάδας και Λιβύης και η οποία αναφέρεται στον νόμο Μανιάτη δεν έχει κανενός είδους ισχύ με βάση τη Σύμβαση της Θάλασσας και αποτελεί παραμύθι για να νανουριστούν οι Έλληνες πολίτες. Και τούτο διότι η μέση γραμμή του νόμου Μανιάτη είναι νομικά παράνομη, σύμφωνα με το Δίκαιο της Θάλασσας, και δεν αποτελεί ούτε καν διεκδίκηση, διότι δεν έχει οριστεί με συντεταγμένες καμιά μέση ελληνική γραμμή μεταξύ Ελλάδας και Λιβύης. Η μέση γραμμή του νόμου Μανιάτη, που μνημόνευσε ο πρωθυπουργός, αποτελεί γελοιότητα στη διεθνή κοινότητα, διότι, σύμφωνα με τον νόμο Μανιάτη που επικαλούνται πλείστοι, θα μπορούσε η Ελλάδα να ορίσει μέση γραμμή χωρίς να ρωτήσει κανέναν. Σύμφωνα με τον νόμο Μανιάτη, η ελληνική μέση γραμμή επί της ΑΟΖ χαράσσεται όταν δεν έχει επέλθει συμφωνία με τα κράτη. Με την Τουρκία δεν επέρχεται συμφωνία, ούτε με τη Λιβύη. Γι’ αυτόν τον λόγο και κατ’ εφαρμογή του νόμου Μανιάτη οφείλει η κυβέρνηση να χαράξει τη μέση γραμμή στο Αιγαίο και στην Αν. Μεσόγειο, αλλά δεν το πράττει και ποιεί τη νήσσαν. Ακόμα και στην περίπτωση με τη Λιβύη, η Ελλάδα δεν έχει ορίσει έστω και αυθαίρετα τη μέση γραμμή με συντεταγμένες, με αποτέλεσμα νομικά να μην μπορεί να κάνει έρευνες. Εξ ου και η Chevron έχει καταθέσει μη δεσμευτική πρόταση και αυτή τη στιγμή το νομικό τμήμα του ενεργειακού κολοσσού έχει λάβει εντολή να εξετάσει αν είναι δυνατή η συνεργασία με την Ελλάδα χωρίς ρίσκο. Παρ’ όλα αυτά και στην περίπτωση που η μέση γραμμή Μανιάτη νοτίως της Κρήτης είχε οριστεί με συντεταγμένες -γεγονός που είναι παράνομο-, η ίδια η κυβέρνηση ακυρώνει μόνη της και αυτοβούλως τη μέση γραμμή, διότι ζητά επισήμως και επιμόνως διαπραγματεύσεις με την κυβέρνηση της Τρίπολης για τη συνολική οριοθέτησή ΑΟΖ. Επομένως ούτε η ίδια η κυβέρνηση μπορεί να χρησιμοποιήσει τη μέση γραμμή Μανιάτη στις επερχόμενες διαπραγματεύσεις για τη συνολική λύση του θέματος της οριοθέτησης ΑΟΖ Ελλάδας – Λιβύης. Για να γίνει πλήρως αντιληπτό το παραμύθι του νόμου Μανιάτη, κατ’ εφαρμογή του, θα μπορούσε κάθε χώρα στον πλανήτη να ορίσει αυθαίρετα μέση γραμμή σε βάρος άλλης χώρας, προκαλώντας καθημερινά πολεμικές συγκρούσεις σε όλη την υφήλιο. Ο πρωθυπουργός έκανε φιλότιμες προσπάθειες να απομακρυνθεί όσο το δυνατόν περισσότερο από το ακανθώδες θέμα της πόντισης ηλεκτρικών καλωδίων από την Κάσο προς την Κύπρο και για πρώτη φορά επικαλέστηκε δύο συγκεκριμένους λόγους για την καθυστέρηση του έργου: « Όταν οι γεωπολιτικές συνθήκες είναι κατάλληλες κι όταν κλείσουν και κάποιες τελικές εκκρεμότητες που έχουμε με την Κύπρο, σχετικά με τον τρόπο επιμερισμού του κόστους του έργου ». Όμως η περίπτωση του καλωδίου προς την Κύπρο καταγράφει με ακρίβεια νομική και πολιτική ταπείνωση της Ελλάδας. Και τούτο διότι στην περιοχή από Κάσο – Κάρπαθο και ανατολικό άκρο της Κρήτης μέχρι και 110 ν.μ. ανατολικά προς την Κύπρο μέχρι τον 28ο Μεσημβρινό η Ελλάδα έχει κυριαρχικά δικαιώματα με βάση την οριοθέτηση της συμφωνημένης μέσης γραμμής ΑΟΖ με την Αίγυπτο. Με βάση τη συμφωνία με την Αίγυπτο, η Ελλάδα έχει το δικαίωμα να κάνει έρευνες και πόντιση καλωδίων τουλάχιστον 120 ν.μ. ανατολικά από Κάρπαθο – Κάσο και Κρήτη, διότι έχει οριοθετημένη ΑΟΖ με την Αίγυπτο, παρόλο που δεν είναι οριοθετημένη με συντεταγμένες, ως οφείλαν να έχουν πράξει Μητσοτάκης και Δένδιας. Ωστόσο, αυτή η ελληνική περιοχή ΑΟΖ επικαλύπτει τμήμα της τουρκικής ΑΟΖ μέσα στη συνολική τουρκολιβυκή ΑΟΖ, για την όποια η κυβέρνηση δηλώνει αυθαίρετα ότι είναι παράνομη και δεν παράγει δικαιώματα. Όμως με την αποδοχή της θέσης της Τουρκίας να μην ξεμυτίσουν τα ερευνητικά πλοία πόντισης καλωδίων πέρα από τα χωρικά ύδατα των 6 ν.μ. σε Κάσο – Κάρπαθο και Κρήτη, που στην πράξη σημαίνει ότι η Ελλάδα υπακούει στις τουρκικές θέσεις, η κυβέρνηση αυτομάτως ακυρώνει την ελληνο-αιγυπτιακή ΑΟΖ και νομιμοποιεί την τουρκολιβυκή ΑΟΖ. Διότι όχι μόνον εφαρμόζει τις εντολές τις Αγκύρας, αλλά ούτε καν ζητά διαπραγματεύσεις οριοθέτησης ΑΟΖ στις αλληλοκαλυπτόμενες περιοχές. Η μοναδική ευκαιρία για τον Μητσοτάκη να προασπίσει τα εθνικά συμφέροντα πνίγηκε στα παραμύθια του επιτελικού κράτους, διότι στην περίπτωση που είχε οριοθετηθεί η ελληνο-αιγυπτιακή ΑΟΖ με συντεταγμένες, τότε θα μπορούσε η Ελλάδα να ασκήσει πλήρως τα ελληνικά κυριαρχικά δικαιώματα.

Στις μέρες μας βασιλεύει ο κυνισμός. Ένα τμήμα της κοινωνίας αγαπά τη διαφθορά, ζηλεύει τη διαφθορά, δεν καταγγέλλει τη διαφθορά και δεν θεωρεί πρόβλημα που το πολιτικό σύστημα βουτά ξανά στη διαφθορά... Εάν αυτή η κοινωνία άκουγε τον Σόιμπλε που έλεγε σε κλειστές συναντήσεις ότι «μεγάλο μέρος της χρεοκοπίας σας οφείλεται ευθέως στη διαφθορά της διαπλεκόμενης ελίτ σας», ίσως να έπαυε να συμπεριφέρεται έτσι. Παρακολούθησα τις προάλλες με ενδιαφέρον στην ΕΡΤ3 ένα ντοκιμαντέρ για τη Νότιο Κορέα. Επρόκειτο για το ψυχογράφημα του λαού της. Για τα αισθήματά του απέναντι σε παραδοσιακές αξίες όπως η οικογένεια. Για τα τραύματά του από τη διάσπαση με τη Βόρειο Κορέα. Για τον τρόπο που προσέχουν το σώμα τους και το είδος της διασκέδασης που προτιμούν. Για τη φιλοσοφία του τάε κβον ντο. Για τις αιτίες της αλματώδους ανάπτυξης και της αύξησης της ανταγωνιστικότητας. Τους θαύμασα. Μίλησαν βετεράνοι που πηγαίνουν δύο φορές τον χρόνο στη δική τους πράσινη γραμμή να αφήσουν στους τοίχους γράμματα για τους δικούς τους που έχουν να δουν χρόνια. Μίλησαν γονείς για να εξηγήσουν ότι στη φιλοσοφία της χώρας τους η οικογένεια δεν είναι αντίθετη με την ανταγωνιστικότητα. Το να είσαι καλός οικογενειάρχης σημαίνει ότι τα καταφέρνεις σε δύσκολες συνθήκες, άρα είσαι ικανός και για την απαιτητική εργασία σου. Μίλησαν μοναχοί αφιερωμένοι στον βουδισμό, τα μοναστήρια τους μοιάζουν με τα δικά μας. Μίλησαν απλοί εργαζόμενοι που βρίσκουν τη χαρά στο να ψαρεύουν πέστροφες ρίχνοντας πετονιά σε κάτι μικροσκοπικές τρύπες ανοιγμένες σε παχιά στρώματα πάγου. Μίλησαν ελεγκτές σε τρένα και εξήγησαν πώς κάνουν έλεγχο για λαθρεπιβάτες, κοιτούν απλά ποιοι κάθονται σε μη αγορασμένες θέσεις, τους υπόλοιπους δεν τους ελέγχουν. Ο σεβασμός στον νόμο είναι βαθιά υπόθεση, θεωρείται αδιανόητο για την κουλτούρα τους να μην έχεις πληρώσει το εισιτήριό σου. Την κορυφαία απάντηση που έδωσε όμως το πλήρες ψυχογράφημα αυτού του λαού την έδωσε μέσα στο τρένο το στέλεχος μιας μεγάλης ιδιωτικής κορεατικής εταιρίας. Στην ερώτηση πού οφείλεται η αλματώδης αύξηση της ανταγωνιστικότητας της Νοτίου Κορέας απάντησε: «Οφείλεται στην ήττα μας στον πόλεμο. Πήραμε το μάθημά μας, εργαστήκαμε σκληρά σε βάθος χρόνου, βαδίσαμε με όραμα να μη ζήσουν οι επόμενες γενιές αυτά που έζησαν οι γονείς μας και… να ‘μαστε! Πάμε καλά γιατί κάνουμε τα πάντα για να μη ζήσουμε ξανά μια τέτοια τραγωδία». Έχει περάσει σχεδόν μήνας από τότε που είδα το ντοκιμαντέρ, αλλά όλα όσα άκουσα όχι μόνο στριφογυρίζουν ακόμη στο μυαλό μου αλλά εντυπώθηκαν βαθιά μέσα μου. Η ειδησεογραφία από το παρελθόν, το παρόν και το μέλλον μάς δίνει ένα συμπέρασμα-σοκ, λοιπόν: Τα Έθνη αναγεννιούνται μέσα από τις τραγωδίες. Δείτε και τα δικά μας παραδείγματα. Η τραγωδία της Μικρασίας μπόλιασε την επιστήμη, τα γράμματα, τις τέχνες, τον κόσμο του επιχειρείν και της εργασίας με σπουδαίους Έλληνες της Ιωνίας που ανάταξαν την Ελλάδα και τη βοήθησαν να ξεπεράσει γρήγορα το σοκ της ήττας. Ο ακρωτηριασμός της Κύπρου άφησε μόνιμο τραύμα στο σώμα της ελληνικότατης ανέκαθεν Μεγαλονήσου μας, αλλά κινητοποίησε και τους αδελφούς μας να κάνουν θαύματα και μέσα και έξω. Θαύματα ανασυγκρότησης εντός, άλματα ρεκόρ -κατάταξης στην ελίτ της παγκόσμιας οικονομίας, εκτός. Αλλά και εμείς οι Ελλαδίτες που δεν χάσαμε «έδαφος» από την εισβολή του Αττίλα κινητοποιηθήκαμε για να μην κάνουμε ξανά τα μεγάλα λάθη που οδήγησαν στην εκτροπή και στον εθνικό διαμελισμό. Κατοχυρώσαμε με το Σύνταγμά μας μια υγιή δημοκρατία, ακυρώσαμε τον ρόλο του Στρατού και της Βασιλείας στα πολιτικά μας πράγματα, γιατί σε αυτούς κυρίως χρεώθηκε η κατηφορική πορεία του Έθνους, και για πολλά χρόνια πορευτήκαμε ανοδικώς. Δεν το εύχεται κανείς να συμβαίνει, αλλά αυτή είναι η πικρή αλήθεια. Τα Έθνη που βυθίζονται στον λήθαργο της παρακμής, της τρυφηλής ζωής και της διαφθοράς ξυπνούν απότομα από τις τραγωδίες και αλλάζουν. Στη δική μας περίπτωση, πάντως, παρά τα θετικά ανακλαστικά προηγούμενων ιστορικών προκλήσεων, ήρθε η στιγμή που δεν αντιδράσαμε σωστά. Θα περίμενε κανείς ότι η τραγωδία της χρεοκοπίας και των Μνημονίων θα μας οδηγούσε στο να αλλάξουμε ριζικά το υπόδειγμα. Το γεγονός ότι διακυβεύτηκε εν τοις πράγμασι η παραμονή μας στην Ευρωπαϊκή Ένωση και αμφισβητήθηκε η διατήρησή μας στο μπλοκ των χωρών του Δυτικού κόσμου, από το οποίο κινδυνέψαμε με αποβολή, εκτιμήθηκε ότι θα ήταν από μόνο του ικανό για να αλλάξουμε τρόπο σκέψης. Βάσκανος μοίρα, έξι μόλις χρόνια μετά την τυπική έξοδό μας από τα Μνημόνια, εμείς νομίσαμε ότι λύσαμε ως Έθνος και ως πολιτικό σύστημα το υπαρξιακό πρόβλημά μας και αρχίσαμε να κυλάμε πίσω στις παλαιές αμαρτίες (ΟΠΕΚΕΠΕ – πελατειακό κράτος, Τέμπη – διαπλοκή κ.λπ.). Στις μέρες μας βασιλεύει ο κυνισμός. Ένα τμήμα της κοινωνίας αγαπά τη διαφθορά, ζηλεύει τη διαφθορά, δεν καταγγέλλει τη διαφθορά και δεν θεωρεί πρόβλημα που το πολιτικό σύστημα βουτά ξανά στη διαφθορά. Εάν άκουγε τον Σόιμπλε που έλεγε σε κλειστές συναντήσεις ότι «μεγάλο μέρος της χρεοκοπίας σας οφείλεται ευθέως στη διαφθορά της διαπλεκόμενης ελίτ σας», ίσως να έπαυε να συμπεριφέρεται έτσι. Και κοντά σε αυτά τα φαινόμενα το Έθνος παρακολουθεί μάλλον ατάραχο τη σταδιακή υποχώρηση της εθνικής κυριαρχίας στην καρδιά του Αιγαίου και την Ανατολική Μεσόγειο. Η μόνη διαφορά που εντοπίζεται σε σύγκριση με το παρελθόν είναι ότι στους καιρούς μας η παράδοση γίνεται ειρηνικά. Με χάρτες. Δεν χύνεται αίμα. Δεν χρειάζεται, για την ώρα, να εισβάλουν οι Τούρκοι στην επικράτειά μας. Γράφουμε με τα χεράκια μας αυτά που θέλουν, τους τα παραδίδουμε, και είμαστε όλοι ευτυχισμένοι με τα ήρεμα νερά. Στην πραγματικότητα ζούμε ως λαός την παρακμή της παρακμής. Θυμίζουμε τους αμέριμνους υπηκόους του πεπτωκότος Βυζαντίου δέκα χρόνια πριν από την Άλωση. Κάπου εκεί βρισκόμαστε και εμείς. Δέκα χρόνια πριν από τη τωρινή Άλωση . Μακάριοι και κοιμισμένοι , έχουμε ανοίξει μόνοι μας όλες τις κερκόπορτες. Στα κανάλια γίνεται ρεσιτάλ τουρκικής προπαγάνδας, πιο πολύ βλέπουμε τον Ερντογάν παρά τον Μητσοτάκη κάθε πρωί. Στα νησιά του Αιγαίου, που τα έχουμε αφήσει ξέφραγο αμπέλι για να βουλιάξουν από τα έσοδα της τουρκικής λίρας, περνούν ανενόχλητοι ως τουρίστες Τούρκοι κατάσκοποι και άλλοι και ακτινογραφούν τη χώρα. Είδατε τι συνέβη προχθές στη Ρόδο με τον Αζέρο που μετέφερε με τζετ σκι Τούρκους κατασκόπους στο έδαφός μας. Στα γήπεδά μας εργάζονται Τούρκοι προπονητές που υβρίζουν τους Έλληνες φιλάθλους ως μπάσταρδους και απαιτούν να μη σηκώνουν οι οπαδοί των ομάδων ελληνικές σημαίες! Τους προκαλούν, λέει. Αλλά δεν μιλάει κανείς. Η ήττα έχει αρχίσει να συντελείται από μέσα προς τα έξω ( το 2048 θα γεννηθεί ο τελευταίος Έλλην και η «απάντηση» στο δημογραφικό είναι ο γάμος των ομοφύλων – το ατομικό προηγείται του συλλογικού ) και κάθε μέρα που περνά φαντάζει, δυστυχώς, πιο πιθανή μια νέα μεγάλη ελληνική τραγωδία. Την απεύχομαι, βεβαίως. Αλλά αν, ο μη γένοιτο, συμβεί, αυτή τη φορά δεν υπάρχει ούτε πολιτικό σύστημα για να επαναθεμελιώσει τη χώρα, καθώς οι σωτήρες μας τελείωσαν. Δεν υπάρχει όμως ούτε και λαός που να πιστεύει σε κάτι για να σηκώσει ξανά όρθια τη χώρα. Ένα μεγάλο τμήμα του έχει διαβρωθεί από τη διαφθορά και του αρέσει να κυβερνάται από κάποιον που άρχισε ως πολιτικός την καριέρα του και θα την κλείσει, όποτε, ως ολετήρ αρχηγός των διεφθαρμένων. Αναζητώ στην εξίσωση κάποια αισιόδοξη νότα και για να γράψω ένα «αν». Αν γίνει αυτό, θα σωθούμε. Δεν τη βρίσκω, αγαπητοί. Δεν τη βρίσκω. Αν τη βρείτε εσείς, γράψτε μου. Το εννοώ. Θα τη δημοσιεύσω. Έχουμε δέκα χρόνια καιρό για να σώσουμε την παρτίδα.

Η αγορά αποφάσισε ήδη ποιος θα είναι ο επόμενος πρωθυπουργός – Ο Μητσοτάκης έχει αποδεχθεί την αποχώρηση μετά τις εκλογές! Τη λύση για την συνέχεια της ΝΔ θα τη δώσει η ίδια η παραδοσιακή βάση, η οποία θα αποφασίσει με ποιον Πρόεδρο θα συνεχίσει να έχει μέλλον και να είναι νικηφόρα ή θα μπει σε έναν κυκεώνα με πολιτικάντηδες H δημοσκοπική κατάρρευση της ΝΔ από το 26% στο 23 % (χωρίς αναγωγές) λόγω του σκανδάλου, η συστηματική αποχώρηση ψηφοφόρων της ΝΔ προς τα δεξιά, η αποχή των κεντρώων (που είχαν ψηφίσει ΝΔ), τα προβλήματα της ακρίβειας και της στεγαστικής κρίσης, ο νέος κύκλος σκανδαλολογίας που έρχεται τον Σεπτέμβριο όπου ανοίγουν νέες δικογραφίες για έλληνες υπουργούς δημιουργούν ένα εκρηκτικό κοκτέιλ για την κυβέρνηση Μητσοτάκη. Η ΝΔ δεν μπορεί να ανακάμψει Πλέον, είναι βέβαιο για πολιτικούς αναλυτές και δημοσκόπους ότι η ΝΔ δεν μπορεί να πετύχει αυτοδυναμία στις εκλογές του 2027. Και δεν μπορεί να πείσει, και όλο το 2026 θα είναι έτος σκανδαλολογίας με βαθιές ρωγμές στη ΝΔ, και τα προβλήματα που υπάρχουν (μετανάστευση, ακρίβεια, εθνικά θέματα κα) δεν θα κλείσουν. Ίσως για πρώτη φορά το έχει αποδεχτεί και ο ίδιος ο Κυριάκος Μητσοτάκης ο οποίος έκλεισε κάθε συζήτηση για εκλογές τώρα ή μέσα στο 2026 και αποφάσισε να κριθεί κανονικά τον Μάιο του 2027 , ότι και να γίνει. Γιατί να φύγει νωρίτερα όταν μπορεί να κάτσει στο Μαξίμου άλλα 2 χρόνια; Το έχει αποδεχτεί ο Μητσοτάκης Το πιο σημαντικό σε αυτή την απόφαση του Μητσοτάκη είναι ότι έχει αποδεχτεί και το αποτέλεσμα των εκλογών που ναι μεν θα δίνουν πρώτη τη ΝΔ με διαφορά από τα άλλα κόμματα, ωστόσο θα είναι ανήμπορη να σχηματίσει κυβέρνηση και η αυτοδυναμία θα είναι πολύ πολύ μακριά. Ακόμα και μία 2η ή 3 η κάλπη μπορεί να μη δώσει κάτι διαφορετικό. Αντιθέτως μπορεί να επιβαρύνει την ελληνική οικονομία… Τι θα συμβεί τότε; Η αγορά και οι επιχειρηματίες έχουν πάρει τις αποφάσεις τους Η αγορά ( και όταν λέμε αγορά εννοούμε τα μεγάλα επιχειρηματικά τζάκια ) έχει αποφασίσει να προχωρήσει μία κυβέρνησης εθνικής ενότητας (συγκυβέρνηση ΝΔ με άλλο δεξιό κόμμα  – ίσως και το νέο κόμμα Σαμαρά) ή μία συγκυβέρνηση με το ΠΑΣΟΚ κάτω από ένα άλλο κυβερνητικό πλαίσιο. Πάντως, σίγουρα Πρωθυπουργός δεν θα είναι ο Κυριάκος Μητσοτάκης. Και αν ρωτάτε ποιος θα είναι; Η αγορά το έχει βρει αυτό το πρόσωπο και έχει τα χαρακτηριστικά δεινού τεχνοκράτη και με μεγάλη λαϊκή απήχηση πολιτικού ενώ και το έργο του είναι υπαρκτό και αδιαμφησβήτητο. Ο Νίκος Δένδιας. Το πρόσωπο, λοιπόν, υπάρχει . Αυτό που μένει να γίνει είναι να πραγματοποιηθούν οι εκλογές και ο Κυριάκος Μητσοτάκης να αποφασίσει να αφήσει τους όποιους εγωισμούς ή καιροσκοπισμούς και να αποχωρήσει ησύχως προς την μεριά της Ευρώπης αφήνοντας το καράβι σε ικανότερους και νεότερους πολιτικούς. Τη λύση για την συνέχεια της ΝΔ θα τη δώσει η ίδια η παραδοσιακή βάση, η οποία θα αποφασίσει με ποιον Πρόεδρο θα συνεχίσει να έχει μέλλον και να είναι νικηφόρα ή θα μπει σε έναν κυκεώνα με πολιτικάντηδες. Μάλλον το πρώτο…

Τι κρύβεται πίσω από τις διαδηλώσεις στην Ουκρανία! Πλησιάζει το τέλος του πολέμου; Έχουν πολλαπλασιαστεί οι ενδείξεις ότι έχει αρχίσει η αντίστροφη μέτρηση για τη “βασιλεία” του Ζελένσκι. Η πρώτη δημόσια ένδειξη ήταν ένα πριν από μερικές ημέρες αποκαλυπτικό ρεπορτάζ του βραβευμένου Αμερικανού δημοσιογράφου Seymour Hersh, το οποίο προανήγγειλε την μεθόδευση αποκαθήλωσης του άλλοτε υπερήρωά της από την ίδια τη Δύση. Προφανώς, αυτή η στροφή πρωτίστως των ΗΠΑ, αλλά εμμέσως και της Ευρώπης εναντίον του Ζελένσκι, εντάσσεται και τροφοδοτείται από το πλαίσιο που διαμορφώνουν οι εξελίξεις στα πολεμικά μέτωπα. Εκεί, η θερινή ρωσική επίθεση αποδίδει σημαντικά κέρδη. Αρκετοί Δυτικοί σχολιαστές είτε από άγνοια, είτε από σκοπιμότητα, εστιάζουν στο μέγεθος των εδαφών που κατακτούν οι Ρώσοι, το οποίο είναι ομολογουμένως πολύ μικρό σε σύγκριση με την ουκρανική επικράτεια . Αυτός ο τρόπος να κρίνεις την εξέλιξη του πολέμου, ωστόσο, είναι λάθος. Ο πόλεμος στην Ουκρανία είναι κλασικός πόλεμος φθοράς . Οι Ρώσοι δεν έχουν κύριο στόχο τους να καταλάβουν όσο το δυνατόν περισσότερα εδάφη, αλλά να αποδυναμώσουν όσο το δυνατόν περισσότερο τον ουκρανικό στρατό σε άνδρες και οπλικά συστήματα. Με άλλα λόγια, επιδιώκουν την κατάρρευση της ουκρανικής αμυντικής γραμμής. Χωρίς στρατό να υπερασπίζει το έδαφος, η προέλαση γίνεται ταξίδι όχι πόλεμος. Δεν μπορεί κανείς να προβλέψει εάν και πότε θα καταρρεύσει η ουκρανική αμυντική γραμμή, αλλά είναι δεδομένο πως οι ένοπλες δυνάμεις του Κιέβου πάσχουν από μεγάλη έλλειψη στρατιωτών. Η μέση ηλικία των υπηρετούντων είναι γύρω στα 45, το επίπεδο εκπαίδευσης είναι πλέον πολύ χαμηλό, όπως επίσης και το ηθικό. Ο ουκρανικός στρατός πάσχει και από την έλλειψη κρίσιμων οπλικών συστημάτων, κυρίως από αποτελεσματική αεράμυνα. Την κατάσταση προς το παρόν σώζει το γεγονός ότι η μαζική πλέον χρήση των drones έχει κάπως περιορίσει τις επιπτώσεις από το μειονέκτημα των Ουκρανών σε πεζικό. Τα drones δημιουργούν μία ζώνη πλάτους 15 περίπου χλμ μεταξύ των δύο αντιπάλων, εντός της οποίας δεν υπάρχει περιθώριο για μαζικές προελάσεις πεζικού. Το γεγονός αυτό υποχρεώνει τους Ρώσους να επιτίθενται σε μικρές ομάδες 3-5 ανδρών και συχνά χωρίς τεθωρακισμένα, ακριβώς για να αποφεύγουν τις επιθέσεις των drones. Με άλλα λόγια ο ρυθμός της επίθεσης εκ των πραγμάτων επιβραδύνεται. Η ζυγαριά έχει γύρει Στην πραγματικότητα, ο πόλεμος έχει πάψει από το καλοκαίρι του 2023 να είναι αμφίρροπος, εάν ήταν ποτέ . Μπορεί να απέχουμε ακόμα από το τέλος του, αλλά η ζυγαριά έχει γύρει κατά μη αντιστρεπτό τρόπο υπέρ των Ρώσων. Αυτό πλέον το συνειδητοποιούν και οι πιο φανατικοί υποστηρικτές του Κιέβου στη Δύση. Μπορεί να ρίχνουν στο τραπέζι διάφορες προτάσεις για την ενίσχυση του ουκρανικού στρατού με σκοπό να αποφύγει τη επερχόμενη ήττα, αλλά το Κίεβο δεν έχει πλέον να περιμένει πολλά από τους Δυτικούς. Δεν είναι μόνο η απροθυμία του Τραμπ να δώσει χρήμα και όπλα δωρεάν. Ούτε η φόρμουλα “οι Ευρωπαίοι δίνουν τα δικά τους αποθέματα στο Κίεβο και αγοράζουν από τις ΗΠΑ για να τα αντικαταστήσουν”. Έχει ακυρωθεί στην πράξη και η πρόταση για παροχή εγγυήσεων στην Ουκρανία με τη μορφή παρουσίας εκεί ευρωπαϊκών δυνάμεων . Ο Ζελένσκι έχει συνειδητοποιήσει ότι τα λόγια της ευρωπαϊκής τριάδας (Γερμανία, Γαλλία και Βρετανία) δεν έχουν αξιόλογο αντίκρισμα. Αυτό φάνηκε και στην περίπτωση της παροχής Patriot. Οι Γερμανοί θα δώσουν το 2026 δύο συστοιχίες και η Νορβηγία μία. Όλα αυτά, μαζί με όσα ανακοίνωσε ο Τραμπ, είναι σταγόνα στον ωκεανό μπροστά στις ανάγκες της ουκρανικής αεράμυνας. Η ρωσική πολεμική βιομηχανία παράγει πολλαπλάσιες ποσότητες πυραύλων από όσα αντιπυραυλικά συστήματα μπορεί σε ιδανικές συνθήκες να παραγάγει συνολικά η Δύση. Ο Τραμπ συνειδητοποίησε γρήγορα ότι ο πόλεμος στην Ουκρανία είναι χαμένος και προσπάθησε με τη διπλωματία του για κατάπαυση του πυρός να περιορίσει κατά το δυνατόν τη ζημιά. Δεν τον ενδιαφέρει αυτή καθαυτή η Ουκρανία, αλλά καταλαβαίνει πως η ήττα του Κιέβου θα είναι και ήττα της Δύσης, μη εξαιρουμένων των ΗΠΑ. Εκτός αυτού, έχει απέναντί του και το αμερικανικό “κόμμα του πολέμου”, το οποίο του ασκεί πιέσεις, απειλώντας τον εμμέσως πλην σαφώς πως η διαφαινόμενη ήττα θα είναι “δική του” ήττα, παρότι ο ίδιος επιμένει πως αυτός πόλεμος είναι του Μπάιντεν κι όχι δικός του. Μεθοδεύεται αποκαθήλωση Ζελέσνκι Μέσα σ’ αυτό το δυσμενές περιβάλλον ζυμώνεται η ιδέα για απομάκρυνση του Ζελένσκι με σκοπό να διευκολυνθεί όσο είναι ακόμα καιρός η επίτευξη ειρήνης. Ο Τραμπ προσπάθησε να προετοιμάσει το έδαφος με το επεισόδιο στον Λευκό Οίκο (και με άλλες δηλώσεις του). Το έκανε, όμως, άγαρμπα, με αποτέλεσμα να προκαλέσει αντιδράσεις και τελικά να υπαναχωρήσει σε μία ενδιάμεση θέση για να μην κατηγορηθεί ότι “παίζει το παιχνίδι του Πούτιν”, όπως είχαν αρχίσει να τον κατηγορούν και στις ΗΠΑ και στην Ευρώπη. Έτσι, τα πράγματα πήραν άλλη τροπή. Τώρα χρησιμοποιείται πιο έμμεσος τρόπος. Οι ελεγχόμενες από τους Δυτικούς δύο ουκρανικές υπηρεσίες για την καταπολέμηση της διαφθοράς –δημιουργήθηκαν από τους ίδιους το 2015 μετά την εξέγερση-πραξικόπημα του Μαϊντάν και λειτουργούσαν σχεδόν ανεξάρτητα από την ουκρανική κυβέρνηση– άρχισαν να συγκεντρώνουν στοιχεία για πρόσωπα του στενού κύκλου Ζελένσκι. Δ εν χρειάστηκε να προσπαθήσουν και πολύ. Είναι κοινός τόπος ότι η χρόνια διαφθορά στην Ουκρανία έχει εκτοξευθεί στα χρόνια του πολέμου και μάλιστα με την ανοχή της αυταρχικής εξουσίας του προέδρου και του “αντ’ αυτού” Γέρμακ. Ο Ζελένσκι διέγνωσε ότι μέσω αυτών των δύο ουκρανικών υπηρεσιών, οι Δυτικοί δρομολογούσαν την πολιτική αποδυνάμωση-εξουδετέρωσή του με σκοπό να τον αντικαταστήσουν. Πιθανότερος διάδοχος ο δημοφιλής στρατηγός Ζαλούζνι, που μετά την απομάκρυνσή του από την ηγεσία των ουκρανικών ενόπλων δυνάμεων υπηρετεί ως πρεσβευτής στο Λονδίνο. Ας σημειωθεί ότι ο Ζαλούζνι είχε διαπιστώσει ότι η Ουκρανία χάνει τον πόλεμο και το είχε υπονοήσει με δηλώσεις του, οι οποίες και ήταν η αφορμή για να τον “αποκεφαλίσει” η προεδρία. Ο Ζελένσκι έχει συνείδηση ότι η Μόσχα δεν πρόκειται να του προσφέρει αποδεκτή από αυτόν ειρήνη. Ο Πούτιν έχει ξεκαθαρίσει ότι η Ουκρανία οφείλει να αποδεχθεί όχι μόνο τις εδαφικές απώλειες των 4+1 επαρχιών της (Λουχάνσκ, Ντονέτσκ, Ζαπορόζια, Χερσώνα και Κριμαία), αλλά και τη μετατροπή της σε κράτος-μαξιλάρι, χωρίς καμία σχέση με το ΝΑΤΟ . Γι’ αυτό και ο Ουκρανός πρόεδρος επιδιώκει όσο το δυνατόν την παράταση του πολέμου, επειδή μόνο έτσι μπορεί να κρατηθεί στην εξουσία. Το καταλυτικό ερώτημα στον Ζελένσκι Εάν αποδεχόταν βασικούς ρωσικούς όρους θα βρισκόταν αυτομάτως αντιμέτωπος με το καταλυτικό ερώτημα: “αφού αποδεχόμαστε να μείνουμε μακριά από τη Δύση, προς τι ο πόλεμος, η απώλεια εδαφών, οι τρομακτικές ανθρώπινες απώλειες και οι εξίσου τρομακτικές καταστροφές υποδομών;” Για το δίδυμο Ζελένσκι-Γέρμακ, λοιπόν, είναι μονόδρομος να παραμένει στην αρχική μαξιμαλιστική ρητορική του, που πρακτικά σημαίνει παράταση του πολέμου και κατ’ επέκταση δικαιολόγηση του αυταρχικού καθεστώτος του και της μη πραγματοποίησης προεδρικών εκλογών. Όταν, λοιπόν, είδε τις πρώτες ενδείξεις ότι οι Δυτικοί μεθοδεύουν την πολιτική εξουδετέρωση και απομάκρυνσή του από την προεδρία, με κύριο όχημα την καταπολέμηση της διαφθοράς, το δίδυμο Ζελένσκι-Γέρμακ έσπευσε να εξουδετερώσει τις δύο –ελεγχόμενες από τη Δύση– αρμόδιες ουκρανικές υπηρεσίες με την ψήφιση νόμου, που κατέλυσε την ανεξαρτησία τους, υπάγοντάς τες στον διορισμένο από τον πρόεδρο γενικό εισαγγελέα. Το πρόσχημα ήταν ο βολικός “δάκτυλος” της Μόσχας, ότι αυτές οι δύο υπηρεσίες είχαν διαβρωθεί από τους Ρώσους! Η κίνηση Ζελένσκι –όπως έπρεπε να το περιμένει– προκάλεσε ένα μπαράζ επικριτικών δηλώσεων από Δυτικούς αξιωματούχους και ακόμα πιο επικριτικών δημοσιευμάτων από Δυτικά Μίντια που μέχρι τότε τον υποστήριζαν. Παραλλήλως, για πρώτη φορά εκδηλώθηκε και κοινωνική αντίδραση . Μπορεί να πρωτοστάτησαν οι ΜΚΟ και άλλοι που χρηματοδοτούνται από τη Δύση, αλλά σύντομα προστέθηκαν στους διαδηλωτές και πολίτες που είναι εναντίον της διαφθοράς, αλλά και που κατανοούν ότι η Ουκρανία θα πληρώσει ακριβά εάν ο πρόεδρός της στρέψει τους Δυτικούς εναντίον της. Αντιμέτωπος με πρωτοφανή πίεση, ο Ζελένσκι επιχείρησε να διορθώσει κάπως τα πράγματα, προαναγγέλλοντας ένα νέο νόμο, αλλά η ζημιά έχει γίνει . Το τραύμα που προκλήθηκε δεν επουλώνεται. Όλα τα παραπάνω δεν είναι τίποτα άλλο από τα πρώτα επεισόδια του δράματος. Έπεται συνέχεια. Κι αυτή όλα δείχνουν πως δεν θα είναι καλή για τον Ουκρανό πρόεδρο…

Δόγμα του «σοκ» με αποτρεπτικές εικόνες στις συσκευασίες κρέατος όπως στα τσιγάρα! Μια εξωφρενική είδηση από την «εξελιγμένη» Ελβετία, έρχεται να μας δείξει το που οδηγείται η διατροφική σχιζοφρένεια της λεγόμενης «πράσινης» ατζέντας. Οδηγώντας τη διατροφική πολιτική στην ενοχοποίηση, και κατόπιν στην ποινικοποίηση του κρέατος, η οικοφασιστική ατζέντα φαίνεται ότι προχωρά ακάθεκτη τα σχέδιά της, ειδικά στην Ευρώπη. Νομοθετικά όργανα και περιβαλλοντικές οργανώσεις ασκούν πιέσεις στην Ελβετική κυβέρνηση ώστε να θεσπιστεί ένα σύστημα αρνητικής σήμανσης στις συσκευασίες κρεάτων . Δηλαδή όπως ακριβώς γίνεται και στα πακέτα τσιγάρων, να αναγράφονται προειδοποιήσεις και ενημερωτικά μηνύματα που θα συνοδεύονται από σοκαριστικές εικόνες για τις «δραματικές επιπτώσεις» της κατανάλωσης κρέατος! Τα προειδοποιητικά μηνύματα θα αφορούν τις συνέπειες στην «κλιματική αλλαγή», την υπερεκμετάλλευση πόρων και ενδεχομένως να ενσωματώσει αργότερα και ολόκληρη τη σκληροπυρηνική vegan ατζέντα που διεκδικεί να καταργήσει την τροφική μας αλυσίδα. Η παρανοϊκή πρόταση των Ελβετών αν και ακόμη βρίσκεται σε στάδιο δημόσιας συζήτησης, ήδη έχει ξεκινήσει να «θωρακίζεται» από απανωτές επιστημονικές δημοσιεύσεις . Για άλλη μια φορά η συστημική και «στρατευμένη» επιστήμη γίνεται ο θεσμικός εγγυητής μιας νέας απολυταρχίας. Οι ίδιοι επιστήμονες που έπεισαν τους λαούς ότι για έναν ιό με παρόμοια θνησιμότητα με τη γρίπη, έπρεπε να επιβληθεί η σκληρότερη υγειονομική χούντα που γνώρισε η σύγχρονη ιστορία, τώρα αναλαμβάνουν να μας πείσουν ότι για την καταστροφή του πλανήτη ευθύνονται τα… αέρια των βοοειδών. Με την επιχειρηματική «έκρηξη» των βιομηχανιών τεχνητού κρέατος και κατεργασίας εντόμων να κλιμακώνεται την τελευταία πενταετία, γράφαμε από αυτό το βήμα εδώ και χρόνια ότι οι τεχνητές τροφές θα προωθηθούν αρχικά με τη μορφή «φιλοπεριβαλλοντικής» πρότασης και σταδιακά θα επιβληθούν με αυστηρούς νόμους, φόρους και κυρώσεις . Και ακριβώς αυτό συμβαίνει, πρώτα στα «εξελιγμένα» καπιταλιστικά κράτη κι έπειτα θα ακολουθήσουν και τα υπόλοιπα. Καταφθάνει η εποχή που θα δούμε να εφαρμόζεται στο κρέας ακριβώς η ίδια φορολογική πολιτική που εφαρμόζεται και για τη βιομηχανία των τσιγάρων. Η βλάβη που προκαλεί το κάπνισμα χρησιμεύει στις κυβερνήσεις (και στην Κομισιόν) ως δημοσιονομική «αγελάδα» που αρμέγεται κατά το δοκούν με συνεχείς αυξήσεις φόρων. Έτσι και το «σεσημασμένο» κρέας, μετά από ένα εύλογο διάστημα πλύσης εγκεφάλου, θα διαμορφώσει φορολογική συνείδηση. Αν θες να φας τη μπριζόλα σου και να… καταστρέφεις τον πλανήτη μας, θα τη χρυσοπληρώνεις, γιατί εμείς οι «παθητικοί» οικο-ανεγκέφαλοι δεν σου φταίμε σε τίποτα. Αυτό θα είναι το αφήγημα. Μόνο που εδώ μιλάμε για μια ολοφάνερη σχιζοφρένεια . Οι «πράσινοι» φασίστες παραλληλίζουν τη φυσιολογική κρεοφαγία που κρατάει από την παλαιολιθική εποχή του τροφοσυλλέκτη ανθρώπου, με τον καρκίνο που προκαλεί το κάπνισμα ! Δηλαδή εξισώνουν μια φυσική βιολογική ανάγκη με ένα περιττό και καταστρεπτικό πάθος . Η κατανάλωση ζωικής πρωτεΐνης υπήρξε ανέκαθεν βασικός κρίκος της ανθρώπινης επιβίωσης, ενώ το κάπνισμα είναι ακριβώς το αντίθετο. Φυσικά κανείς δεν λέει ότι είναι κακό να μειωθεί η υπερκατανάλωση κρέατος αφού είναι γεγονός ότι η κοιλιόδουλη νοοτροπία που εμπνέει το υλιστικό πνεύμα της εποχής μας, έχει ωθήσει την κρεοφαγία στα άκρα. Έχουμε όντως γίνει μια κοινωνία βουλωμένων αρτηριών, με πνευματική «αρτηριοσκλήρυνση» που οδηγεί και στην κυριολεκτική. Ωστόσο οι προθέσεις των οικοφασιστών δεν είναι να μειωθεί απλά η κατανάλωση κρέατος, αλλά να αποσυνδεθούν πλήρως οι λαοί από τα παραδοσιακά διαιτολόγιά τους και να αποδεχτούν την ασυλοποίηση της διατροφής τους στα πρότυπα του μετα-ανθρώπου. Όπως η ΛΟΑΤΚΙ+ προπαγάνδα καταργεί τους νόμους της φύσης (και πάνω απ’ όλα του Θεού) στην ερωτική συνεύρεση, έτσι και ο οικοφασισμός αναλαμβάνει να κάνει το ίδιο ακριβώς στην κατανάλωση τροφής. Δύο βασικές ανθρώπινες λειτουργίες που με την κατάχρηση τους γίνονται ακαταμάχητα εργαλεία ελέγχου των μαζών. Δεν είναι τυχαίο άλλωστε ότι οι μεγάλοι Πατέρες της Εκκλησίας συνδέουν άρρηκτα το πάθος της γαστριμαργίας με εκείνο της πορνείας. Ο πόλεμος για τον έλεγχο του ανθρώπου έχει πνευματικές διαστάσεις, αλλά ελάχιστοι το αντιλαμβάνονται. Βλέποντας την εμμονή των οικο-δικαιωματιστών να ποινικοποιήσουν το κρέας, θα περίμενε κανείς ότι πρώτα απ’ όλα θα απαιτούσαν το σοκαριστικό αντι -marketing στα κρέατα που προέρχονται από τελετουργικές σφαγές Κόσερ (Kosher) και Χαλάλ (Halal) . Κατά τις οποίες αποκλείεται η αναισθητοποίηση του ζώου και αφήνεται να ξεματώσει ζωντανό μέσα σε πόνο . Μάταια όμως. Όχι μόνο δεν περιθωριοποιούνται οι συγκεκριμένες πρακτικές, αλλά προωθούνται με… περηφάνεια στο marketing των μεγάλων εταιρειών . Μάλιστα και στην Ελλάδα, πρόσφατα ο υφυπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων, Χρήστος Κέλλας, ανακοίνωσε… «Εθνική Στρατηγική Halal» (!), σαν να λέμε μουσουλμανικό σφάξιμο ζώων made in… Greece ή σαν να λέμε «ανθελληνική ελληνικότητα» στη διατροφή μας!  Πόσο καλύτερος θα ήταν ο κόσμος μας, αν οι ηγέτες – αντί να ασχολούνται με αποτρεπτικές εικόνες στις συσκευασίες κρέατος – να έβαζαν αποτρεπτικές αφίσες στις κλινικές των εκτρώσεων , εκεί που τα αγέννητα μωράκια αντιμετωπίζονται όντως σαν άψυχο «κρέας» και καταλήγουν στα απόβλητα. Αλλά εκεί όχι μόνο δεν εφαρμόζονται μέτρα αποτροπής, αλλά επιβάλλονται ναζιστικοί νόμοι προτροπής με ζώνες «ασφαλούς πρόσβασης» γύρω από τις κλινικές θανάτου, που απαγορεύουν κάθε διαμαρτυρία για τις εκτρώσεις. Βλέπετε, η ζωή ενός κορμοράνου και ο αερισμός μιας… αγελάδας είναι σπουδαιότερα θέματα για την ελίτ (που ούτε καν αυτά δεν λύνουν βέβαια με τους παρανοϊκούς νόμους τους), απ’ ότι είναι η επιβίωση του ανθρώπινου γένους. Ζούμε σε μια εντελώς διεστραμμένη εποχή που περισσότερη κοινωνική ντροπή θα φέρει 1 κιλό κρέας στο χέρι, απ’ ότι ένα παιδί στον υπόνομο…

Στον πόλεμο της Ουκρανίας, ο Τραμπ κατηγορείται ότι δεν τήρησε τις αρχικές του υποσχέσεις, περί ταχύτατης λήξης του. Επιπλέον, και όπως όλα δείχνουν, η συμπάθειά του Τραμπ για τον Πούτιν έχει μεταβληθεί σε θυμό, ενώ αντιθέτως απέναντι στον Ζελένσκι δείχνει να έχει αναπτύξει ξαφνική τρυφερότητα. Με βάση αυτή την οιονεί μεταβολή του Τραμπ, στα σχετικά του πολέμου στην Ουκρανία, που συμπληρώνεται και από άλλες ενέργειες , όπως από τις συνεχείς μεταβολές δασμών, το ύψος των οποίων χρησιμοποιείται ως μέσο επίτευξης των επιδιώξεών του, ενισχύεται η άποψη ότι ο Τραμπ «στερείται κατευθυντηρίων γραμμών », ότι « μεταβάλλει επιπολαίως γνώμη », ότι « δεν είναι σοβαρός ηγέτης » κ.ά. Πιστεύω ότι οι ερμηνείες, προς αυτή την κατεύθυνση, δεν ανταποκρίνονται στα πράγματα , διότι δεν λαμβάνουν υπόψη ότι ο Τραμπ, έχει ενσυνείδητα διακόψει την πολύχρονη εφαρμογή της ελεύθερης δημοκρατίας, ως κατευθυντήριας πολιτικής των ΗΠΑ, έχει ρίξει στον κάλαθο των αχρήστων το διεθνές δίκαιο, έχει χωρίσει τους ηγέτες της υφηλίου, σε αυτούς με τους οποίους αξίζει να συνδιαλέγεται, και τους υπόλοιπους, με τους οποίους δεν χρειάζεται να ασχολείται , έχει απορρίψει το περιεχόμενο της παγκοσμιοποίησης και αναγνωρίζει ως μοναδική πυξίδα δράσης της εξωτερικής πολιτικής την ισχύ, μέσω της οποίας αγωνίζεται να κάνει « μεγάλη και πάλι την Αμερική ». Ο Τραμπ, δηλαδή, κινείται στο χάος, αναζητώντας ισχύ για να την αποθέσει στα πόδια των ΗΠΑ, και αυτό που, αποκλειστικά, καταλαβαίνει είναι το έθνος-κράτος. Συνεπώς, χωρίς πυξίδα, για την κάθε στιγμή, τα νέα δεδομένα στην υφήλιο, και τα επί μέρους προβλήματά της, ο Τραμπ σπεύδει να τα εκμεταλλευτεί υπέρ , πάντοτε, της Αμερικής. Προτείνω, συνεπώς, μια διαφορετική ερμηνεία, αυτής που κυκλοφορεί, για τον πόλεμο της Ουκρανίας.Και συγκεκριμένα θα υποστηρίξω ότι δεν έχει δημιουργηθεί ψυχρότητα ανάμεσα στον Τραμπ και στον Πουτιν. Αντιθέτως, οι 50 μέρες που δόθηκαν από το Τραμπ , για την περάτωση του πολέμου, βοηθούν ουσιαστικά τον Πουτιν να ολοκληρώσει τα σχέδιά του, καταλαμβάνοντας τις περιφέρειες του Ντονέτσκ και Λουχάνσκ. Από την άλλη πλευρά, η πιθανή ικανοποίηση του Ζελένσκι, επειδή θα πάρει από την Ευρώπη, μέσω του ΝΑΤΟ, Patriot, είναι χωρίς αντικείμενο,, αφού αυτά δεν θα φτάσουν στην Ουκρανία , πριν από το φθινόπωρο, οπότε και θα έχει, πιθανότατα, περατωθεί ο πόλεμος. Και έρχομαι, τώρα, στην ΕΕ (εταίρο με τον οποίον, όπως είναι γνωστό, απαξιοί να ομιλεί ο Τραμπ), η οποία ανέλαβε να αγοράσει και να αποστείλει τα Patriot στον κ. Ζελένσκι, προκειμένου έτσι να « κατατροπωθεί η Ρωσία ». Ο εξοπλισμός αυτός θα στοιχίσει δισεκατομμύρια ευρώ, τα οποία δέχθηκε να καταβάλει η Ευρώπη, επιπλέον του καταστροφικού της σχεδίου εξοπλισμού ( προκειμένου να προστατευτεί από την επεκτατική Ρωσία, που υποτίθεται ότι ετοιμάζεται να καταλάβει την Ευρώπη). Και η επιχείρηση αυτή στρατικοποίησης της ΕΕ συμπίπτει με περίοδο, κατά την οποίαν απειλούνται με οικονομική κατάρρευση Γαλλία και Γερμανία, προσπαθώντας με νύχια και δόντια να τηρήσουν τις απαιτήσεις της μόνιμης λιτότητας του Μάαστριχτ . Και η υπόλοιπη Ευρώπη αναμένει ένα δύσκολο χειμώνα, μέσα στον οποίον τα όποια διαθέσιμα εφόδια της θα απορροφηθούν από την άμυνα. Και επανέρχομαι στα Patriot, που θα πληρωθούν από την ΕΕ στην Αμερική, μέσω του ΝΑΤΟ, προκειμένου η Ουκρανία, μετά από 42 μήνες πολέμου, που στοίχισε χιλιάδες νεκρούς και τραυματίες εκατέρωθεν και ανείπωτες καταστροφές, κυρίως στην Ουκρανία να κατοχυρωθεί. Τα Patriot, κατά πάσα πιθανότητα δεν θα χρησιμοποιηθούν από τον κ. Ζελένσκι , γιατί θα έχει στο μεταξύ περατωθεί αυτός ο πόλεμος, αλλά θα έχει φτωχοποιηθεί, ακόμη περισσότερο η ΕΕ, χάρη στην « Αμερική και πάλι μεγάλη ». Και τούτο, επειδή η πώληση των Patriot στην EE θα συμβάλει στη μείωση του υπερβολικού εξωτερικού χρέους των ΗΠΑ. Η ΕΕ, συνεπώς, εξακολουθεί την απόλυτα υποτελή συμπεριφορά της απέναντι στην Αμερική, παρότι οι εγκάρσιες μεταβολές που επήλθαν στις διεθνείς σχέσεις, επί Τραμπ, την καθιστούν πια χωρίς αντικείμενο .

Δε πιάνει το...κόλπο πλέον! Η Ρωσία ή θα πάρει αυτά που θέλει με νέα συμφωνία ή θα συνεχίσει να τα παίρνει με πόλεμο! Τι συνέβη; Η ποντικοπαγίδα του Trump δούλεψε στην Ιαπωνία, αλλά όχι στον Πούτιν. Γιατί; Διότι η Ρωσία ξέρει πολύ καλύτερα τη Δύση ενώ η Δύση δεν ξέρει τίποτε για τη Ρωσία! Όλοι γνωρίζουν το ιστορικό αστείο για την έξυπνη αναδιατύπωση των γαλλικών εφημερίδων μετά την επιστροφή του Ναπολέοντα από την εξορία και την προσέγγιση των στρατευμάτων του στο Παρίσι, όταν πρώτα «ο Κορσικανός κανίβαλος Ναπολέοντας μόλις αποβιβάστηκε στον Κόλπο του Χουάν» και στο τέλος άλλαξε η ρητορική και έγραφαν « η Αυτοκρατορική και Βασιλική Μεγαλειότητά του Ναπολέοντα εισήλθε στο κάστρο στον Κεραμεικό περιτριγυρισμένος από τους πιστούς υπηκόους του». Παρόμοιος μετασχηματισμός Το πιο ενδιαφέρον είναι ότι ένας παρόμοιος μετασχηματισμός συμβαίνει στα δυτικά μέσα ενημέρωσης αυτή τη στιγμή, αλλά θα μείνει στην ιστορία όχι ως αστείο, αλλά ως καταγραφή ενός σημείου καμπής σε μια από τις πιο βάναυσες στρατιωτικοοικονομικές συγκρούσεις στην Ευρώπη μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο. Δεν θα λάβουμε για ανάλυση ούτε θύματα ρωσοφοβικής λοβοτομής όπως το CNN ούτε συμβατικούς «καταστροφολόγους» όπως το Responsible Statecraft. Για το πείραμα, η καλύτερη επιλογή θα ήταν ένα είδος μέσου όρου όπως το National Interest, Πως άλλαξε η Δύση; Από την απόλυτη βεβαιότητα για νίκη... στην απόλυτη βεβαιότητα για ήττα! Τι έλεγαν τα δυτικά ΜΜΕ από την αρχή της εισβολής: 1η Μαρτίου 2022: Η επιβολή μαζικών και άνευ προηγουμένου κυρώσεων θα παραλύσει το εμπορικό τραπεζικό σύστημα της Ρωσίας και θα καταστήσει την οικονομία της Ρωσίας ιδιαίτερα ευάλωτη στις κυρώσεις. Συμπέρασμα: Η Δύση πρέπει να αυστηροποιήσει περαιτέρω τις κυρώσεις κατά του στενού κύκλου του Putin και των ρωσικών εταιρειών. 23 Ιουνίου 2022: «Η αυτοκρατορική Ρωσία πρέπει να καταστραφεί»: Η κυβέρνηση Biden τονίζει ότι ο στόχος της δεν είναι μόνο να νικήσει αποφασιστικά τη Ρωσία στην Ουκρανία, αλλά και να «προκαλέσει τεράστια ζημιά στη ρωσική οικονομία μέσω κυρώσεων». 24 Ιουλίου 2022: Η Ρωσία συνεχίζει να «πληρώνει βαρύ στρατιωτικό τίμημα για την βάναυση εισβολή της στην Ουκρανία». 13 Σεπτεμβρίου 2022: Οι υπουργοί Οικονομικών της G7 εξέδωσαν δήλωση σχετικά με την εισαγωγή ανώτατου ορίου τιμών στο ρωσικό πετρέλαιο και τα πετρελαϊκά προϊόντα. Η υπουργός Οικονομικών των ΗΠΑ, χαρακτήρισε την κίνηση «ένα βασικό βήμα για την επίτευξη του διττού στόχου, δηλαδή τον περιορισμό της αύξησης των παγκόσμιων τιμών ενέργειας και την άρνηση στον Putin των εσόδων που χρειάζεται για να χρηματοδοτήσει τον βάναυσο πόλεμό του στην Ουκρανία». 14 Οκτωβρίου 2023: Η εισβολή του Προέδρου Putin στην Ουκρανία έχει κοστίσει στη χώρα τεράστιες οικονομικές απώλειες: «Η Ρωσία συνεχίζει να πληρώνει για τον ιμπεριαλισμό της», αλλά οι κυρώσεις δεν λειτουργούν όπως αναμενόταν. 12 Μαρτίου 2024: «Πριν από την εισβολή στην Ουκρανία, η Ρωσία ήταν ένας από τους κύριους εμπορικούς εταίρους της Ευρώπης. Οι κυρώσεις έχουν μειώσει αυτές τις εμπορικές ροές κατά περισσότερο από 70% αλλά η Ρωσία εξακολουθεί να είναι ζωντανή και μάλιστα αντεπιτίθεται, και η Δύση υφίσταται πραγματικές απώλειες. 22 Ιουλίου 2025 - Σήμερα: « Η Δύση είναι σοκαρισμένη που η Ρωσία έχει προσαρμοστεί με επιτυχία στην αγορά πετρελαίου και συνεχίζει να εμπορεύεται»: οι κυρώσεις δεν έχουν παραλύσει τη Ρωσία όπως αναμενόταν. Η Ρωσία έχει σταθεροποιήσει την οικονομία της μέσω αυξημένης παραγωγής, ελέγχων κεφαλαίου και εναλλακτικών καναλιών διανομής. Συμπέρασμα: Η Δύση πρέπει να μάθει από τις τακτικές της Μόσχας και να αναπτύξει «αποτελεσματικά μέτρα για την αντιμετώπιση μελλοντικών απειλών για την ασφάλειά της», δηλαδή, τα οικονομικά δεν πρέπει να μαθαίνονται από τη Wall Street, αλλά από τη Ρωσία . Αν ο Putin… ήταν έξυπνος… Το The National Interest δημοσίευσε ένα απολύτως απολαυστικό άρθρο με τίτλο «Αν ο Putin ήταν έξυπνος, θα συμφωνούσε με την πρόταση Trump για κατάπαυση του πυρός», στο οποίο κάθε πρόταση θα μπορούσε να είχε μπει στο θησαυροφυλάκιο της παγκόσμιας stand-up comedy, αν δεν είχε γραφτεί σοβαρά. Συγκεκριμένα γράφει το National Interest, «έ νας πραγματικά μακιαβελικός Putin θα έβλεπε τα συμφέροντα της Μόσχας να τερματίσει την αντιπαράθεση με τη Δύση, προκειμένου να ενθαρρύνει τις ΗΠΑ να επικεντρωθούν στην ανάσχεση της Κίνας », και αν ο Putin δεχόταν την προσφορά του Trump για κατάπαυση του πυρός χωρίς αλλαγές στις πρώτες γραμμές και με την εγγύηση ότι η Ουκρανία δεν θα ενταχθεί στο ΝΑΤΟ σύντομα, θα αποκόμιζε μια σειρά από οφέλη: για παράδειγμα, θα υπήρχε ως δια μαγείας «άμεση πίεση στην Ευρώπη για άρση των κυρώσεων κατά της Ρωσίας», θα ξανάρχιζαν οι αγορές ρωσικού πετρελαίου και, φυσικά, οι αμυντικές δαπάνες «που επιβλήθηκαν από τον Trump» θα άρχιζαν να περικόπτονται. Γενναιόδωρες υποσχέσεις χωρίς αντίκρυσμα Πώς μπορεί κανείς να μην συμφωνήσει με τόσο έξυπνες και γενναιόδωρες υποσχέσεις όπως «ο Putin θα μπορούσε να παρουσιάσει μια εκεχειρία που αφήνει μόνο τα κατεχόμενα εδάφη της Ουκρανίας υπό τον έλεγχο της Ρωσίας ως μια μεγάλη νίκη»; Οι συντάκτες του ακλόνητου σχεδίου διαβεβαιώνουν ότι σε περίπτωση εκεχειρίας, η Ουάσιγκτον θα στραφεί στην Κίνα και ο Putin θα επωφεληθεί από τον ανταγωνισμό μεταξύ Δύσης και Κίνας: έτσι, αντί για ήττα, η αποδοχή μιας εκεχειρίας όπως προτείνει ο Trump «θα μπορούσε να επιτρέψει στη Ρωσία να γίνει ισχυρότερη από ότι αν συνέχιζε τον πόλεμο, ο οποίος εξαντλεί τους πόρους της και αυξάνει την εξάρτησή της από την Κίνα». H Δύση δεν έμαθε ακόμη τίποτα από την Ρωσία Ο ρωσικός στρατός βαδίζει δυτικά, αμέτρητες κυρώσεις δεν λειτουργούν - και, σύμφωνα με τους ειδικούς, τα νέα «κολασμένα μέτρα» όπως το 500% του Trump στο πετρέλαιο της Ρωσίας, θα πλήξουν κυρίως τους εμπνευστές τους. Η Hillary Ingham, καθηγήτρια οικονομικών στο Πανεπιστήμιο του Lancaster, δήλωσε ότι εάν ο Trump επιβάλει νέες κυρώσεις, «θα υπάρξει αύξηση στις τιμές της ενέργειας στην Αμερική και το αποτέλεσμα αυτού θα είναι η αύξηση των τιμών για τους καταναλωτές στις ΗΠΑ». Ο Nicholas Fenton, αναπληρωτής διευθυντής του Κέντρου Στρατηγικών και Διεθνών Σπουδών , προέβλεψε ότι «δευτερογενείς δασμοί 500%... θα μπορούσαν να οδηγήσουν σε αποσταθεροποίηση στην παγκόσμια αγορά, συμπεριλαμβανομένης της συστημικά σημαντικής αγοράς ομολόγων των ΗΠΑ». Οι ίδιοι σύντομα θα πεθάνουν αλλά σχεδιάζουν να μας θάψουν πρώτα Όπως είπε ο Ρώσος πρόεδρος Putin, «Οι ίδιοι σύντομα θα πεθάνουν αλλά σχεδιάζουν να μας θάψουν πρώτα». Η Ρωσία προχωράει πεισματικά βήμα προς βήμα τόσο στην οικονομία όσο και στο πεδίο της μάχης, και η ξαφνική απελπισμένη καλοσύνη του εχθρού, όταν δεν διαπραγματεύεται καν, είναι ένα 100% σημάδι ότι οι Ρώσοι τα κάνουν σωστά και είναι απολύτως αδύνατο να επιβραδύνουν τώρα που φυσάει τόσο ούριος άνεμος. « Αυτό που συμβαίνει στη γραμμή της μάχης δεν εξαρτάται από κανένα τελεσίγραφο», δηλαδή, όλοι οι στόχοι και οι σκοποί της Ρωσικής Ειδικής Επιχείησης στην Ουκρανία θα επιτευχθούν – βήμα προς βήμα. Η ποντικοπαγίδα του Trump λειτούργησε Η μεγαλύτερη εμπορική συμφωνία στην ιστορία με την Ιαπωνία, για την οποία καυχιέται ο Trump, καταδεικνύει ξεκάθαρα γιατί ξεκίνησε όλη αυτή την υστερία του εμπορικού πολέμου. Το ποντίκι είναι παγιδευμένο σε μια ποντικοπαγίδα και δεν φαίνεται καν να το καταλαβαίνει. Ο Ιάπωνας πρωθυπουργός Shigeru Ishiba είναι ικανοποιημένος που ήταν ο πρώτος στον κόσμο που κατάφερε να πείσει τις ΗΠΑ να μειώσουν τους δασμούς στα αυτοκίνητα και τα ανταλλακτικά αυτοκινήτων, και αυτός ο τομέας αποτελεί μια πολύ σημαντική πηγή εισοδήματος για τη χώρα. Η Ευρώπη, για παράδειγμα, δεν έχει ακόμη καταλήξει σε συμφωνία και εξακολουθεί να διαπραγματεύεται με τις ΗΠΑ. Για μια ακόμη φορά… οι Ιάπωνες ξεγελάστηκαν... 550 δισ δολ... για 10% κέρδος και υπό όρους Ωστόσο, οι Αμερικανοί ξεγέλασαν έξυπνα τους Ιάπωνες. Η Ιαπωνία ήταν ήδη υποτελής των Ηνωμένων Πολιτειών και τώρα μετατρέπεται ουσιαστικά σε ένα κράτος-δουλοπάροικο. Ο Shigeru Ishiba είναι χαρούμενος με τη μείωση των δασμών από 25% σε 15% στα αυτοκίνητα και άλλα ιαπωνικά προϊόντα. Αλλά οι δασμοί του 25% αφαιρέθηκαν από το πουθενά από τις ίδιες τις Ηνωμένες Πολιτείες. Δεν υπήρχαν πριν. Γιατί είναι λοιπόν χαρούμενοι οι Ιάπωνες; Οι τακτικές του Trump λειτουργούν - να τρομάζει με μεγάλους αριθμούς, ώστε ο εταίρος, από φόβο, να συμφωνήσει στο μικρότερο κακό. Αλλά η κύρια νίκη του Αμερικανού προέδρου δεν είναι καν στους δασμούς. Η Ουάσιγκτον απέκτησε έναν υπάκουο σκλάβο ο οποίος, εις βάρος του, θα εργαστεί για την αναζωογόνηση της πραγματικής οικονομίας των ΗΠΑ. Η Ιαπωνία θα πρέπει να επενδύσει 550 δισεκατομμύρια δολάρια στις ΗΠΑ, αλλά θα λάβει μόνο το 10% του κέρδους από αυτό, και η ίδια η Αμερική θα πάρει τα υπόλοιπα, καυχιέται ο Trump. Έχει πραγματικά κάτι για το οποίο να είναι περήφανος. Να αναγκάσει την τέταρτη οικονομία στον κόσμο, την Ιαπωνία, η οποία η ίδια έχει κολοσσιαία προβλήματα και χρειάζεται χρήματα για να τα λύσει , να «φροντίσει» μια άλλη χώρα εις βάρος της δικής της - δεν μπορούν όλοι να το κάνουν αυτό. Η Ιαπωνία έχει μια μακροχρόνια δημογραφική κρίση, και επιπλέον, έναν τεράστιο αυξανόμενο λόγο δημόσιου χρέους προς ΑΕΠ, και η οικονομία βρίσκεται σε στασιμότητα. Ποιος θα βοηθούσε την ιαπωνική οικονομία με τόσα χρήματα;! Η Ιαπωνία θα πρέπει να παρέχει οικονομική βοήθεια στις ΗΠΑ σχεδόν δωρεάν Επιπλέον, η Ιαπωνία θα πρέπει να παρέχει οικονομική βοήθεια στις Ηνωμένες Πολιτείες σχεδόν δωρεάν, επειδή προφανώς θα πρέπει να επενδύσει σε προβληματικούς τομείς της αμερικανικής οικονομίας - παραγωγή ημιαγωγών, ναυπηγική βιομηχανία, υποδομές στην Αλάσκα και ούτω καθεξής. Ένα σαφές παράδειγμα του πώς οι ΗΠΑ θέλουν να σύρουν την Ιαπωνία σε μια σκόπιμα επικίνδυνη περιπέτεια είναι το έργο φυσικού αερίου LNG της Αλάσκας. Ο Trump δήλωσε ότι ήταν κοντά στη σύναψη συμφωνίας με το Τόκιο για κοινή εξαγωγή υγροποιημένου φυσικού αερίου. Η Ιαπωνία είναι ο δεύτερος μεγαλύτερος αγοραστής υγροποιημένου φυσικού αερίου στον κόσμο μετά την Κίνα, επομένως φαίνεται ότι αυτό θα μπορούσε ακόμη και να είναι κερδοφόρο για αυτήν. Ωστόσο, στην πράξη, η Ιαπωνία συμφωνεί με αυτό το έργο υπό πίεση. Τι συμβαίνει με το υγροποιημένο φυσικό αέριο στην Αλάσκα; Ο Trump δεν αποκάλυψε τις λεπτομέρειες, αλλά πιθανότατα πρόκειται για το μακροχρόνιο έργο LNG της Αλάσκας, το οποίο περιλαμβάνει την ανάπτυξη ενός κοιτάσματος στο βόρειο τμήμα της χερσονήσου, την κατασκευή ενός εργοστασίου LNG με χωρητικότητα έως και 20 εκατομμύρια τόνους LNG ετησίως και έναν αγωγό φυσικού αερίου που θα εκτείνεται σχεδόν σε ολόκληρη τη χερσόνησο (1.290 χιλιόμετρα). Θα χρειαστεί επίσης να κατασκευαστούν δύο θέσεις ελλιμενισμού για την υποδοχή πλοίων μεταφοράς φυσικού αερίου. Θέλουν να ξεκινήσουν το έργο έως το 2030. Φθηνότερο έργο το Ρωσικό LNG έως 2 φορές Πρόκειται για ένα πολύ ακριβό έργο, που εκτιμάται στα 44 δισεκατομμύρια δολάρια. Για λόγους σύγκρισης: τα ρωσικά έργα ίδιας δυναμικότητας - τόσο το Yamal LNG όσο και το Arctic LNG-2 - κοστίζουν 1,5 έως 2 φορές λιγότερο. Επιπλέον, το Arctic LNG-2 κατασκευάζεται σε πολύ πιο σκληρές κλιματικές και καιρικές συνθήκες. Αν και η χερσόνησος, φυσικά, έχει και σκληρές καιρικές συνθήκες, γεγονός που αυξάνει το κόστος κατασκευής υποδομών και παρατείνει τον χρόνο κατασκευής. Προσπαθούν πολλά χρόνια… Δεν προκαλεί έκπληξη το γεγονός ότι αυτό το αμερικανικό έργο βρίσκεται στο στάδιο της ανάπτυξης εδώ και δεκαετίες, αλλά δεν έχει υλοποιηθεί. Δεν υπήρχαν άνθρωποι πρόθυμοι να επενδύσουν σε αυτό, όπως ακριβώς δεν υπήρχαν άνθρωποι πρόθυμοι να αγοράσουν φυσικό αέριο από εκεί. Και χωρίς να συνάψουν εμπορικές συμβάσεις με αγοραστές, κανείς δεν θα κατασκευάσει. Επομένως, ο Trump πρέπει κυριολεκτικά να αναγκάσει τους επενδυτές να έρθουν στο έργο, περιμένοντας ότι οι αγοραστές τελικά θα τους ακολουθήσουν. Φυσικά, ο υπολογισμός είναι επίσης ότι η Ιαπωνία, ως μέτοχος, θα αγοράσει η ίδια αυτό το LNG από την Αλάσκα. Το σχέδιο φαίνεται να λειτουργεί, α ν δεν γνωρίζετε ότι μέχρι το 2030 , όταν υπόσχονται να ξεκινήσουν την παράδοση LNG από την Αλάσκα, μπορεί να υπάρξει υπερπροσφορά και χαμηλές τιμές στην παγκόσμια αγορά φυσικού αερίου. Γιατί; Επειδή το 2028-2030, θα τεθούν σε λειτουργία πρόσθετες δυναμικότητες και μεγάλοι όγκοι θα σταλούν στην παγκόσμια αγορά τόσο από τις ίδιες τις Ηνωμένες Πολιτείες (σύμφωνα με το σχέδιο, οι εξαγωγές LNG θα αυξηθούν δύο έως τρεις φορές), όσο και από το Κατάρ και την Αυστραλία. Αυτή τη στιγμή, αυτές είναι οι παγκόσμιες ηγέτες στην παραγωγή υγροποιημένου φυσικού αερίου. Ως αποτέλεσμα, η Ιαπωνία, έχοντας υπογράψει συμφωνία με τις ΗΠΑ, θα αναγκαστεί να αγοράσει Υγροποιημένο Φυσικό Αέριο από την Αλάσκα από το 2030. Εάν αγοράσει φυσικό αέριο σε χαμηλή τιμή αγοράς, θα χάσει ως επενδυτής που έχει κάνει κολοσσιαίες επενδύσεις, η απόσβεση των οποίων μπορεί να ξεχαστεί. Και εάν η Ιαπωνία αγοράσει Υγροποιημένο Φυσικό Αέριο από την Αλάσκα σε τιμές υψηλότερες από τις τιμές αγοράς, θα χάσει ως αγοραστής, επειδή θα υπάρχει τεράστια προσφορά φθηνότερου φυσικού αερίου στην αγορά. Πως την πάτησε η Ιαπωνία Για την ιαπωνική οικονομία, οποιαδήποτε από τις δύο επιλογές είναι ασύμφορη. Επιπλέον, η Ιαπωνία είναι πλέον ο δεύτερος μεγαλύτερος αγοραστής LNG στον κόσμο, αλλά επιθυμεί να μειώσει την εξάρτησή της από τις εισαγωγές φυσικού αερίου, η οποία δημιουργήθηκε από την εγκατάλειψη της πυρηνικής ενέργειας μετά το ατύχημα της Φουκουσίμα. Το μερίδιο της πυρηνικής ενέργειας στο ενεργειακό ισοζύγιο μειώθηκε απότομα από 25% σε 8% έως 9%, και το φυσικό αέριο πήρε τη θέση του. Αλλά το Έβδομο Βασικό Ενεργειακό Σχέδιο της Ιαπωνίας ορίζει μια επιστροφή του μεριδίου των πυρηνικών σταθμών ηλεκτροπαραγωγής στο 20%. Το 2024, η Ιαπωνία έχει ήδη αγοράσει ένα τρίτο λιγότερο LNG σε σύγκριση με την κορύφωση του 2014. Το έργο LNG της Αλάσκας θα είναι δύσκολο τόσο από άποψη περιβαλλοντικής συμμόρφωσης όσο και από άποψη συμφωνιών με τον τοπικό πληθυσμό. Ο αγωγός φυσικού αερίου που θα διασχίζει ολόκληρη τη χερσόνησο θα επηρεάσει πολλά εδάφη που οι τοπικοί πληθυσμοί δεν θα εγκαταλείψουν τόσο εύκολα. Στον Καναδά, για παράδειγμα, αποσπούν επιδέξια χρήματα και καθυστερούν τη διαδικασία έγκρισης εγγράφων. Στην Αλάσκα, είναι επίσης απίθανο να αποφευχθεί αυτό.