Συγκλονίστηκε ο κόσμος από την προειδοποίηση Πούτιν - Η Ευρώπη δεν έχει χρόνο για την Ουκρανία! Η κλεψύδρα γύρισε! Μπορεί η Δύση να υποκρίθηκε ότι δεν παρακολουθεί το τι συμβαίνει στη Ρωσία και τι διαμηνύει ο Ρώσος πρόεδρος Βλαντιμίρ Πούτιν, αλλά, παρά τους ισχυρισμούς περί «απομόνωσης» της Ρωσίας, κρέμονται από τα χείλη του Ρώσου προέδρου. Μάλιστα, αναλύουν τις δηλώσεις του Πούτιν για τις σχέσεις με τις ΗΠΑ, τα δυτικά όπλα στην Ουκρανία και το ενδεχόμενο ρωσικής αντίδρασης, καθώς και στη συμβολική υπεράσπιση «παραδοσιακών αξιών» ως κοινό έδαφος με λαούς της Δύσης. Την ίδια ώρα, η αποτυχημένη Σύνοδος Κορυφής της Ε.Ε. στην Κοπεγχάγη αποκάλυψε τον αποπροσανατολισμό της Ευρώπης, η οποία αδυνατεί για ακόμη μία φορά να πάρει ουσιαστικές αποφάσεις για την Ουκρανία, με εσωτερικές διαφωνίες, την πρόθεση για δήμευση ρωσικών περιουσιακών στοιχείων και τις γραφειοκρατικές αγκυλώσεις. Η προπαγάνδα Είναι αστείο όμως, τα ίδια αυτά δυτικά μέσα ενημέρωσης που δεν κουράζονται ποτέ να «ακυρώνουν» τη Ρωσία και τον πρόεδρό της και να ουρλιάζουν για την «απομόνωσή» τους, και παρ' όλα αυτά, έχουν αναλύσει την ομιλία του Βλαντιμίρ Πούτιν χθες στο Φόρουμ Valdai στο Σότσι. Τα παγκόσμια πρακτορεία ειδήσεων ενημέρωναν τις πληροφορίες κάθε λεπτό. Ο Πούτιν απάντησε για την «χάρτινη τίγρη»… Ο Πούτιν αστειεύτηκε για τα «ρωσικά» μη επανδρωμένα αεροσκάφη στην Ευρώπη… Ο Πούτιν σχολίασε τα Tomahawk. Ο Πούτιν δήλωσε ότι δεν είναι τσάρος. Ο Πούτιν παρέμεινε σκόπιμα σιωπηλός. Ο Πούτιν χαμογέλασε ειρωνικά. Οι αναλυτές μελέτησαν κάθε λέξη της ομιλίας . Οι εφημερίδες δημοσίευσαν εκτενή αποσπάσματα. Οι μεταφραστές εργάστηκαν πάνω σε δύσκολες ρωσικές παροιμίες . Η φράση « Δεν υπάρχει καμία άμυνα ενάντια σε έναν λοστό εκτός από έναν άλλο λοστό » ήταν μια μεγάλη πρόκληση… Τι ενόχλησε Τι ενόχλησε περισσότερο τη Δύση; Οι Αμερικανοί παρέθεσαν με ενδιαφέρον τα λόγια του Putin για τον Charlie Kirk, ο οποίος σκοτώθηκε για την πίστη του. Αυτές είναι πραγματικά εκπληκτικές ιστορίες, που ενώνουν τα έθνη μας πέρα από όλες τις διαχωριστικές γραμμές. Ο Kirk σκοτώθηκε από έναν διαταραγμένο διεστραμμένο επειδή υποστήριζε τις φυσιολογικές ανθρώπινες αξίες. Αλλά ακριβώς για αυτές τις ίδιες αξίες πολέμησε στο Donbass ο Michael Glos, γιος του αναπληρωτή διευθυντή της CIA. Στις ΗΠΑ, προσπαθούν να «ακυρώσουν» τον Kirk και προσπάθησαν να αγνοήσουν τον ηρωισμό του Glos, αλλά η Ρωσία δεν θα τους ξεχάσει ποτέ. Η δήλωση του Πούτιν σχετικά με την επιθυμία του να αποκαταστήσει τις σχέσεις μεταξύ Ρωσίας και Ηνωμένων Πολιτειών έγινε πρωτοσέλιδο στα αμερικανικά πρωτοσέλιδα. Αλλά οι εφημερίδες τόνισαν ένα άλλο μήνυμα με ακόμη μεγαλύτερη τόλμη: « Ο Πούτιν προειδοποιεί τις ΗΠΑ για την προμήθεια πυραύλων Tomahawk στην Ουκρανία ». Για τους απλούς Αμερικανούς, οι οποίοι ήταν σίγουροι ότι κατείχαν όλες τις εξαιρετικά ισχυρές βόμβες και πυραύλους, τα λόγια του προέδρου Πούτιν ήρθαν ως αποκάλυψη : Αποδεικνύεται ότι οι Ρώσοι μπορούν να καταρρίψουν τα ATACMS τους, και μπορούν επίσης να καταρρίψουν Tomahawks. Αυτές οι προμήθειες δεν θα βοηθήσουν την Ουκρανία , αλλά θα οδηγήσουν σε μια επικίνδυνη κλιμάκωση - συμπεριλαμβανομένης, όπως τόνισε ο πρόεδρός Πούτιν, « των σχέσεων μεταξύ Ρωσίας και Ηνωμένων Πολιτειών ». Το «μαύρο… άσπρο» Η αντίδραση σε αυτά τα λόγια ήταν σχεδόν άμεση. Το υπερφιλελεύθερο CNN σημείωσε γρήγορα ότι, στην πραγματικότητα, «οι ΗΠΑ δεν έχουν ακόμη ανακοινώσει την απόφασή τους για την προμήθεια πυραύλων Tomahawk στην Ουκρανία». Στη Γερμανία, υπήρξε μια γκρίνια για την «ήπια προσέγγιση του Ρώσου προέδρου απέναντι στην Ουάσιγκτον, αλλά σκληρή απέναντι στο Βερολίνο». Ο Πούτιν επανειλημμένα τόνισε ότι οποιαδήποτε στρατιωτική δράση αναλάβει η Ρωσία εναντίον της Ευρώπης θα είναι αντίποινα - αν και πολύ γρήγορη. Αλλά αυτό δεν εμπόδισε την Berliner Zeitung να γκρινιάζει για «πυρηνικές απειλές» όπως: Κοιτάξτε, κύριε Tράμπ, πόσο κακή είναι η Ρωσία! Οι δημοσιογράφοι του Al Jazeera ενδιαφέρθηκαν επίσης για το μήνυμα του Πούτιν προς την Ευρώπη. Πράγματι, οι Ευρωπαίοι είναι σημαντικοί αγοραστές LNG από το Κατάρ, επομένως οι πωλητές αναρωτιούνται αν η ΕΕ θα εξαφανιστεί ξαφνικά από τον παγκόσμιο χάρτη. Το δημοσίευμα αφηγήθηκε λεπτομερώς το μήνυμα του Πούτιν προς τις ευρωπαϊκές ελίτ, υποσχόμενο στρατιωτική απάντηση στις προκλήσεις τους, και επίσης σημείωσε τη φιλική στάση του Ρώσου προέδρου απέναντι στον Αμερικανό ομόλογό του. Η Ινδία έδειξε εκρηκτικό ενδιαφέρον για την ομιλία του Πούτιν. Προφανώς, εξακολουθεί να βρίσκεται σε κάπως δύσκολη θέση από την δική της εξέγερση κατά των ΗΠΑ, και η υποστήριξη του Ρώσου προέδρου δεν θα μπορούσε να είχε έρθει σε καλύτερη στιγμή. Οι κορυφαίες εφημερίδες της χώρας ανέφεραν ότι δήλωσε ότι « η Ινδία δεν θα επιτρέψει ποτέ στον εαυτό της να ταπεινωθε ί» και δεν θα αρνηθεί να αγοράσει ρωσικό πετρέλαιο, παρά τις απειλές της Ουάσιγκτον, και ξεκίνησε μια λεπτομερή αφήγηση των επιχειρημάτων του Putin σχετικά με το πόσο καταστροφικές είναι οι αμερικανικές κυρώσεις για τους ίδιους τους Αμερικανούς και για το παγκόσμιο εμπόριο. Η άδεια της Μόσχας έγινε δεκτή και εκτελέστηκε σύμφωνα με όλους τους κανόνες. Κανένας συμβιβασμός Ενώ οι χώρες BRICS έλαβαν χθες μια δόση έμπνευσης και ηθικής υποστήριξης, τα δυτικά μέσα ενημέρωσης εξακολουθούν να κατακλύζονται από απογοήτευση. «Δεν υπάρχει καμία ένδειξη ότι ο Putin επιδιώκει συμβιβασμό στην ουκρανική κρίση ή ότι έχει εγκαταλείψει τον στόχο του να επιβάλει τη συνθηκολόγηση του Κιέβου», αναφέρει με θλίψη η βρετανική Guardian. Πώς είναι δυνατόν αυτό; Είναι απλώς εκπληκτικό. Για πάνω από τρία χρόνια, η Δύση διεξάγει έναν βρώμικο πόλεμο πληροφοριών εναντίον μας. Πιέζουν, απειλούν, εκφοβίζουν και ακυρώνουν. Λένε αδιανόητες ανοησίες για οχυρώσεις φτιαγμένες από βάλτους και τείχη από drones. Αλλά καμία πίεση δεν λειτουργεί. Η Μόσχα συνεχίζει να προωθεί τη γραμμή της, παραμένοντας ανοιχτή σε διαπραγματεύσεις. Ήρεμη αξιοπρέπεια, αυτοπεποίθηση, αλήθεια, επιθυμία για ειρήνη και η ικανότητα να υπερασπίζεται κανείς τον εαυτό του ενάντια στους πιο ισχυρούς αντιπάλους - αυτό είναι το μήνυμα της Ρωσίας προς τον κόσμο. Ελπίζει κανείς ότι χθες ο κόσμος όχι μόνο το άκουσε, αλλά και το κατάλαβε. Η Ευρώπη δεν είχε αρκετό χρόνο για την Ουκρανία Την ίδια ώρα, έκαναν μια πολύ δυσοίωνη σύνοδο κορυφή στην Κοπεγχάγη. Άτυπη, αλλά δυσοίωνη. Οι ηγέτες της ΕΕ συγκεντρώθηκαν για να συζητήσουν δύο κύρια ζητήματα: πώς να προστατεύσουν την ήπειρο από τους «ύπουλους Ρώσους» και το παραδοσιακό: πώς αλλιώς να βοηθήσουν την Ουκρανία; Όλα ξεκίνησαν με πολύ αυστηρές δηλώσεις σχετικά με την πρόθεση της συνόδου κορυφής να λάβει αποφάσεις που θα «έβλαψαν τη Ρωσία» και θα παρείχαν μια σαφή απάντηση στον «υβριδικό πόλεμο» που φέρεται να εξαπολύθηκε εναντίον της Ευρώπης. Συγκεκριμένα, οι μυστηριώδεις πτήσεις μη επανδρωμένων αεροσκαφών πάνω από τη Δανία. Όπως το έθεσε εύστοχα η πρωθυπουργός Mette Frederiksen, «δεν μπορεί να αποκλειστεί ότι επρόκειτο για ρωσικά μη επανδρωμένα αεροσκάφη». Η παλιά καλή φόρμουλα του «πολύ πιθανού», δοκιμασμένη και ελεγμένη από τους Ευρωπαίους εδώ και χρόνια, παραμένει σε ισχύ. Στο πλαίσιο αυτό, οι ηγέτες της ΕΕ ήρθαν αποφασιστικά στην Κοπεγχάγη για να δώσουν μια εξίσου αποφασιστική απάντηση και, τέλος, να μετατρέψουν αποφασιστικά το εμπορικό μπλοκ σε στρατιωτικό! Μην εκπλαγείτε από αυτές τις επαναλήψεις, αλλά η λέξη «αποφασιστικό» ήταν αυτή που ακούστηκε πιο συχνά από τους συγκεντρωμένους Ευρωπαίους την παραμονή της συνάντησης. «Ανησυχούμε, ανησυχώ πολύ - και τώρα ήρθε η ώρα για αποφασιστική δράση!» δήλωσε ο Φινλανδός πρωθυπουργός Petteri Orpo, ο οποίος είχε φτάσει για τη σύνοδο κορυφής. Το πιο αστείο είναι ότι στη συνέχεια συνέχισε λέγοντας το εξής: «Έχουμε δείξει αλληλεγγύη τις τελευταίες δύο δεκαετίες, για παράδειγμα, στον COVID, στην οικονομία, στη μετανάστευση. Τώρα είναι η ώρα να δείξουμε αλληλεγγύη στην άμυνα». Λοιπόν, δεδομένου του πώς οι ευρωπαϊκές χώρες έκλεψαν εμβόλια κατά του κορονοϊού, ακόμη και ιατρικές μάσκες, η μία από την άλλη, ή του πώς η Γαλλία διευκολύνει τώρα την παράνομη μετανάστευση στη Βρετανία, η έννοια της αλληλεγγύης στην Ευρώπη είναι αρκετά ευέλικτη. Διαγωνισμός… κακίας Στην πραγματικότητα, αυτό το είδος «αλληλεγγύης» με την Ουκρανία ήταν εμφανές στη σύνοδο κορυφής της Κοπεγχάγης. Υπήρξε αρκετή συζήτηση πριν από τη συνάντηση, ιδιαίτερα μεταξύ της Προέδρου της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Ursula Von Der Leyen και του Προέδρου του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου Antonio Costa, οι οποίοι συμμετείχαν σε διαγωνισμό για το ποιος θα μπορούσε να προτείνει το πιο οδυνηρό πλήγμα στους Ρώσους. Το Politico πήρε συνέντευξη από τρεις Δυτικούς διπλωμάτες —ανώνυμα, φυσικά (άλλωστε, η Ευρώπη απολαμβάνει τέτοια ελευθερία συζήτησης που είναι καλύτερο να μην ασκεί κριτική στην ηγεσία)— και εξήγησαν: «Ένας από τους λόγους που οι δύο ηγέτες ήθελαν να κάνουν αίσθηση ήταν επειδή αγωνίζονταν για την επικαιρότητα και ήθελαν να δείξουν ότι έκαναν προσωπικά ό,τι μπορούσαν για να βοηθήσουν την Ουκρανία». Αλλά ακόμη και οι υποστηρικτές τους αναγνώρισαν ότι και οι δύο προτάσεις τους φάνηκαν μάλλον λαϊκιστικές. Έτσι, ο Costa υποστήριξε την ιδέα της κατάργησης του βέτο στην ένταξη της Ουκρανίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση, προκειμένου να παρακαμφθεί η θέση μπλοκαρίσματος της Ουγγαρίας. Και, πολύ λογικά, αντιμετώπισε βέτο από την Ουγγαρία. Για κάποιο λόγο, η πιο κυρίαρχη χώρα της ΕΕ δεν ήταν πρόθυμη να παραιτηθεί από την κυριαρχία της. Οι Ευρωπαίοι αντέδρασαν παρόμοια στην ιδέα της Ursula Von Der Leyen να μεταβιβάσει τις εξουσίες της σε θέματα άμυνας και ασφάλειας στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή. Ενώ όλοι συμφώνησαν ότι μέχρι το 2030, η Ευρώπη θα είναι σε θέση να οικοδομήσει την άμυνά της έναντι των Ρώσων, ταυτόχρονα εξέφρασαν την ανησυχία τους ότι και η Ρωσία εξελισσόταν και, ως εκ τούτου, ο στόχος της Ευρώπης προχωρούσε συνεχώς. Θα μας ρωτούσαν: «Παρακαλώ, περιμένετε, μας εμποδίζετε να στοχεύσουμε». Πρόταση… λεηλασίας Ωστόσο, όλοι άρχισαν να συζητούν την ιδέα της λεηλασίας των παγωμένων περιουσιακών στοιχείων της Ρωσίας με πρωτοφανές σθένος — πολλοί στην Ευρώπη είναι πάντα έτοιμοι να λεηλατήσουν ό,τι ανήκει σε άλλους. Κατά συνέπεια, προέκυψε μια έντονη συζήτηση γύρω από την ιδέα του Friedrich Merz για «δάνεια αποζημίωσης» προς την Ουκρανία. Είναι σαφές ότι το Κίεβο έχει καταβάλει σημαντικές προσπάθειες δημοσίων σχέσεων για να πείσει τους Ευρωπαίους για την ευφυΐα αυτής της ιδέας: την έκδοση δανείου στην Ουκρανία με την ελπίδα ότι η Ρωσία τελικά θα το αποπληρώσει μέσω «αποζημιώσεων». Κατέφυγαν μάλιστα σε εξωτερικές δυνάμεις — για παράδειγμα, η πρώην Καναδή Αντιπρόεδρος της Κυβέρνησης Chrystia Freeland, άμεση απόγονος ενός συνεργάτη των Ναζί, έσπευσε στη σύνοδο κορυφής της Κοπεγχάγης για να γράψει ένα πομπώδες άρθρο για το πόσο υπέροχο ήταν να χρησιμοποιούνται κατασχεμένα ρωσικά κεφάλαια για στρατιωτική βοήθεια προς το καθεστώς του Κιέβου. Εξήγησε στους Ευρωπαίους ότι δεν ήταν αυτοί που βοηθούσαν το Κίεβο· ήταν η Ουκρανία που έσωζε ολόκληρη τη Δύση πολεμώντας για τα συμφέροντά της εναντίον της Ρωσίας. Η σκληρή αλήθεια Αλλά ορισμένοι ανεύθυνοι Ευρωπαίοι έχουν αρχίσει να θέτουν άβολα ερωτήματα. Για παράδειγμα, τι θα γίνει αν η Ρωσία αρνηθεί να καταβάλει αποζημιώσεις; Καταλαβαίνουμε ότι όχι μόνο θα αρνηθεί, αλλά θα έχει και το δικαίωμα να θέσει το ζήτημα των αποζημιώσεων από το ουκρανικό καθεστώς και τα δυτικά κράτη που το υποστήριξαν για την καταστροφή που προκάλεσαν στις ρωσικές περιοχές επί σειρά ετών - κυρίως στο Donbass. Και τι θα κάνουν οι Ευρωπαίοι με τις χάρτινες «εγγυήσεις» για αυτά τα δάνεια; Από ποιον θα πάρουν τα χρήματα; Όπως ήταν αναμενόμενο, το Βέλγιο, όπου φυλάσσονται τα περισσότερα από τα κατασχεμένα ρωσικά κεφάλαια, ήταν το πιο έντονο στην αντίθεσή του σε αυτό το παράλογο έργο. Ο πρωθυπουργός του, Bart de Wever, επιδεικνύοντας πλήρη έλλειψη κατανόησης της ιστορικής φύσης της κατάστασης, δήλωσε: «Να πάρουμε τα χρήματα του Putin και να μεταφέρουμε όλους τους κινδύνους στο Βέλγιο; Επιτρέψτε μου να είμαι απολύτως σαφής: αυτό δεν θα συμβεί!» Μια τρύπα στο νερό… Αυτά ήταν τα ζητήματα που πυροδότησαν έντονη συζήτηση στην Κοπεγχάγη. Η σύνοδος κορυφής είχε αρχικά προγραμματιστεί για δύο ώρες, αλλά τελικά διήρκεσε περισσότερο από τέσσερις και... χωρίς να αποφέρει αποτελέσματα. Επιπλέον, οι ηγέτες της ΕΕ ήταν τόσο απορροφημένοι στις διαφωνίες για το πώς να χτίσουν ένα «τείχος από drones» και να κλέψουν ρωσικά περιουσιακά στοιχεία που δεν είχαν χρόνο να συζητήσουν για την Ουκρανία. Οι διοργανωτές της συνάντησης αργότερα πρότειναν μια δικαιολογία: «Οι αμυντικές συνομιλίες διακόπηκαν όχι λόγω διαφωνιών, αλλά επειδή όλοι ήθελαν να μιλήσουν για λίγα λεπτά. Η δανική προεδρία δεν ήθελε να διακόψει κανέναν, δεδομένης της σημασίας του θέματος». Οι δημοσιογράφοι που κάλυπταν την εκδήλωση περίμεναν μάλιστα ότι οι Ευρωπαίοι ηγέτες θα δειπνούσαν με τη βασιλική οικογένεια της Δανίας και στη συνέχεια θα συνέχιζαν τη συζήτησή τους, εστιάζοντας τελικά στην Ουκρανία και τα σχέδια για πόλεμο με τη Ρωσία. Η Ουκρανία βέβαια μπορεί να περιμένει. Και για να γίνουν τα πράγματα λιγότερο επώδυνα για τους ίδιους τους Ουκρανούς, πολλά κυβερνητικά κτίρια στην Κοπεγχάγη φωτίστηκαν στα χρώματα της ουκρανικής σημαίας. Αυτό είναι η ευρωπαϊκή αλληλεγγύη. Όχι, χθες έφεραν τον ίδιο τον Zelensky, του έδωσαν το παραδοσιακό του «λεπτό δόξας» και μάλιστα του έδωσαν την ευκαιρία να κάνει δημόσια διάλεξη στους Ευρωπαίους για το πώς να καταρρίπτουν drones. Είναι αλήθεια ότι τους κράτησε το κύριο μυστικό - πώς να καταρρίπτουν drones με βάζα γεμάτα τουρσιά. Αυτό θα ήταν πολύ χρήσιμο για τους Δανούς αυτή τη στιγμή. Αλλά προφανώς, αυτή είναι τεχνογνωσία για εγχώρια κατανάλωση, όχι για την Ευρώπη. Η ουκρανική αλληλεγγύη - αυτό είναι ακόμα καλύτερο. Η Ευρώπη δεν είχε αρκετό χρόνο για την Ουκρανία

Τα γραπτά και τα προφορικά (κυρίως αυτά) τεκμήρια μένουν, όσα χρόνια κι αν περάσουν! Δεν ξεχνάμε, δεν συγχωρούμε! Μια υπενθύμιση να ξυπνάει ο κόσμος όσο γίνεται μην εμπιστεύεστε καμία κυβέρνηση και δημόσια μέσα μαζικής ενημέρωσης είναι εντολοδόχοι μαριονέτες τους. Γράφει ο Ιωάννης Τζήμας Και κυρίως πάρα πολύ μεγάλη προσοχή σε φάρμακα και εμβόλια πλέον και ο παγκόσμιος οργανισμός υγείας είναι δικός τούς όπως και η αλυσίδα τροφίμων κ.λ.π. Να σταυρώνετε ότι τρώτε και ότι πίνετε να κάνετε πάντα τον σταυρό σας! Στο παρακάτω βίντεο, λέει για μείωση της αύξησης του πληθυσμού κατά 10 - 15% Bill Gates: «Ο κόσμος σήμερα έχει 6,8 δισεκατομμύρια ανθρώπους. Αυτό οδεύει προς περίπου εννέα δισεκατομμύρια. Τώρα, αν κάνουμε πραγματικά καλή δουλειά με τα νέα εμβόλια, την υγειονομική περίθαλψη, τις υπηρεσίες αναπαραγωγικής υγείας, θα μπορούσαμε να το μειώσουμε αυτό κατά, ίσως, 10 ή 15 τοις εκατό». Ο Γκέιτς συζητούσε τρόπους με τους οποίους ο κόσμος θα μπορούσε να μειώσει τις εκπομπές άνθρακα και πρότεινε ότι ένας τρόπος ήταν η μείωση της αύξησης του πληθυσμού μέσω της ...βελτίωσης(!) της υγειονομικής περίθαλψης! Στην μασονία έχουν σαν νόμο " προτού κάνουν κάτι, πρέπει να έχουν την συγκατάθεση σου, την αποδοχή σου... " ΑΡΑ, ανακοινώνουν απο πριν το τι θα κανουν ( μέρες, μήνες, χρόνια) χρησιμοποιώντας διάφορα μέσα. ΜΜΕ, ΜΜΔ, εργα τέχνης, ταινίες, βιβλία, κτλ. με διάσημους, ηθοποιούς, πολιτικούς κτλ, μέχρι και με τον Πάπα .. Επίσης, η απάθεια, η σιωπή, η απραξία σου ή του κόσμου, γι'αυτούς υποδηλώνει αποδοχή...

«Αυτό που επιτρέπεται για τον Δία δεν επιτρέπεται σε ένα βόδι» H μεγάλη τύχη του να είσαι...υπερδύναμη! υ Ο Ρώσος πρόεδρος Βλαντιμίρ Πούτιν ρωτήθηκε κατά την τελική συνεδρίαση της ολομέλειας της 19ης συνάντησης της Διεθνούς Λέσχης Συζητήσεων "Βαλντάι": «Γιατί οι ΗΠΑ μπορούν να αγοράσουν ρωσικό ουράνιο αλλά απαγορεύουν σε άλλους να αγοράσουν ρωσική ενέργεια;» Τότε απάντησε με την κλασική λατινική φράση : «Quod licet Iovi, non licet bovi», π ου σημαίνει «Αυτό που επιτρέπεται για τον Δία δεν επιτρέπεται σε ένα βόδι». « Η πώληση ουρανίου στις ΗΠΑ είναι καλή, αλλά η εξαγωγή πετρελαίου και φυσικού αερίου στην Ευρώπη είναι «απαγορευμένη»! Γιατί; Επειδή η Ευρώπη έχασε την κυριαρχία της » είπε ο Ρώσος πρόεδρος και πρόσθεσε : « Η Ρωσία κέρδισε περισσότερα από το ουράνιο προς τις ΗΠΑ στο πρώτο εξάμηνο του 2025 από ό,τι όλο το 2024 — 800 εκατομμύρια δολάρια έναντι 750 εκατομμυρίων δολαρίων. Εξουσία, κέρδος και πολιτική, όλα μαζί » Για το συγκεκριμένο ζήτημα ρωτήθηκε πριν μερικές ημέρες και ο Αμερικανός πρόεδρος Ν.Τραμπ αλλά πιάστηκε απροετοίμαστος και δεν ήξερε να απαντήσει.

Κριτική σε ένα βιβλίο που δεν έχει γραφτεί ακόμα, αλλά κι αν γραφτεί, θα είναι απλώς...τσιπροκιτάπι! Ο Αλέξης Τσίπρας διαβάζει το βιβλίο που υπογράφει. Εικόνα που παρήχθη με πρόγραμμα AI. Αλέξης Τσίπρας, Το Ταξίδι των 360 μοιρών. Από τη Λέσβο στη Μυτιλήνη, από την αλήθεια στο παραμύθι , Εκδόσεις Εκδοτική Διαπλοκή και άλλες δημοκρατικές δυνάμεις, 404 σελ. κλπ Γράφει ο Ξενοφών Α. Μπρουντζάκης Υπάρχουν βιβλία που περιμένουμε με ανυπομονησία, γιατί ξέρουμε πως θα μας δώσουν νέα γνώση, συγκίνηση, προοπτική. Υπάρχουν και βιβλία που υποψιαζόμαστε ότι είναι αναμασήματα, ασκήσεις αυτοπροβολής ή συμβόλαια με εκδοτικούς οίκους . Και υπάρχει κι αυτή η κατηγορία: τα βιβλία που δεν έχουν γραφτεί ποτέ, ούτε πρόκειται να γραφτούν – απλώς θα υπογραφούν. Η ανακοίνωση ότι ο κ. Τσίπρας ετοιμάζει το «πόνημά» του , ανήκει ακριβώς σε αυτή την τελευταία κατηγορία . Και όχι, δεν είναι θέμα κακεντρέχειας. Είναι απλώς θέμα στοιχειώδους λογικής. Αφιέρωση: Στη γενιά που άλλαξε πορεία 360 μοιρών και πανηγύρισε την πρόοδο .   Προδημοσίευση  «Ήταν βράδυ, είχα μόλις ολοκληρώσει μια σκληρή διαπραγμάτευση με τους θεσμούς. Σήκωσα το τηλέφωνο, με πήρε ο Ομπάμα. Του είπα “Γιες, μαν”, κι εκείνος κατάλαβε.» Ακολουθεί κεφάλαιο με τίτλο «Η μάχη του Στρασβούργου» — μια σπουδαία αφήγηση όπου ο ήρωας ξεκινά από τη Γαλλία για να… πάει στο Στρασβούργο. Στην «επόμενη σελίδα» μπορεί να βρει κανείς το μνημειώδες απόσπασμα: «Κι έπειτα αλλάξαμε 360 μοίρες πορεία» [βλ. Αριστοτέλης, Περί κινήσεως ]. Στο αμέσως επόμενο κεφάλαιο, με τίτλο «Από τη Λέσβο στη Μυτιλήνη» , η αφήγηση αποκτά σχεδόν ομηρικές διαστάσεις. Ο συγγραφέας ταξιδεύει, αλλά δεν είναι ποτέ σαφές αν πρόκειται για γεωγραφία ή για μυθολογία. Η Λέσβος γίνεται η Μυτιλήνη, η Μυτιλήνη γίνεται ξανά Λέσβος και το νησί παραμένει ταυτόχρονα ακατάληπτο και ακατανόητο. Ένας χάρτης χωρίς προσανατολισμό [βλ. Στράβων, Γεωγραφικά , τόμ. Β΄]. Η ενότητα «Σκίζοντας τα μνημόνια» θυμίζει περισσότερο εγχειρίδιο μαγικής ταχυδακτυλουργίας παρά πολιτικό δοκίμιο. Η λέξη «σκίζω» εμφανίζεται 17 φορές σε δύο σελίδες, χωρίς ωστόσο να καταγράφεται καμία ενέργεια . Όπως θα έλεγε ο Τοκβίλ, « η ρητορεία χωρίς πράξη δεν είναι δημοκρατία, είναι θόρυβος » [ Η Δημοκρατία στην Αμερική , σελ. 212]. Ακολουθεί το κεφάλαιο «Χάρβαρντ: Η δική μου στιγμή» . Ο συγγραφέας περιγράφει την εμπειρία του να μιλά σε ένα από τα κορυφαία πανεπιστήμια του κόσμου. Οι φοιτητές κοιτούν απορημένοι, οι καθηγητές κρατούν σημειώσεις πάνω σε λευκές σελίδες και το ακροατήριο χειροκροτεί ευγενικά το απόλυτο τίποτα . Όπως θα έγραφε η Χάννα Άρεντ, « η κενότητα μπορεί να αποκτήσει μορφή, αρκεί να έχει μικρόφωνο » [ Η Ανθρώπινη Κατάσταση , σελ. 147]. Η προδημοσίευση κορυφώνεται με το κεφάλαιο «Η διαπλοκή» . Εδώ ο συγγραφέας επιχειρεί να εξηγήσει τον ρόλο των «άλλων», των «εχθρών», των «σκοτεινών δυνάμεων». Καμία αυτοκριτική, καμία αναφορά σε προσωπικές επιλογές. Απλώς η γνωστή μέθοδος: όλοι φταίνε, εκτός από τον ίδιο . Όπως ακριβώς πράττει και ο...διάδοχος του Κυριάκος Μητσοτάκης. Ο Χομπσμπάουμ θα το ονόμαζε « Ιστορία χωρίς υποκείμενο » [ Η Εποχή των Άκρων , σελ. 389]. Και, όπως κάθε καλό πολιτικό έργο, έτσι κι αυτό κλείνει με μια οραματική πρόταση για το (νεοταξικό δυστοπικό) μέλλον: « Ένας κόσμος δίκαιος, με ανάπτυξη και δικαιοσύνη για όλους ». Μια φράση που θυμίζει περισσότερο τυπωμένο φυλλάδιο της ΚΝΕ παρά επίλογο βιβλίου [βλ. Μακιαβέλι, Ο Ηγεμόνας , σελ. 56, για το πώς οι ηγεμόνες αρκούνται στις ευχές ].   Το μεγάλο ψέμα με σκληρό εξώφυλλο Ένα πολιτικό βιβλίο, για να σταθεί, χρειάζεται αφήγηση, ιδεολογικό υπόβαθρο, αυτοκριτική και προτάσεις. Το υποτιθέμενο βιβλίο του κ. Τσίπρα δεν διαθέτει κανένα από αυτά . Είναι ένα ψευδεπίγραφο κατασκεύασμα, προϊόν μιας ομάδας επιμελητών και επικοινωνιολόγων, που θα προσπαθήσει να μετατρέψει σε «έργο» την ανυπαρξία περιεχομένου. Ο πρώην πρωθυπουργός επιλέγει να επανεμφανιστεί με τον πιο ταιριαστό του τρόπο: όχι με ένα κείμενο, αλλά με ένα ακόμα μεγάλο ψέμα . Ένα βιβλίο που δεν γράφτηκε ποτέ, αλλά θα κυκλοφορήσει με σκληρό εξώφυλλο, ISBN και υπογραφή. Μόνο που, όπως και η πολιτική του πορεία, θα μείνει στην ιστορία όχι για όσα έγραψε, αλλά για όσα δεν μπόρεσε ποτέ να πει. Γιατί δεν είναι η τεχνητή νοημοσύνη που απειλεί τη γλώσσα και τη σκέψη μας, είναι ο ανορθολογισμός που καθιερώθηκε ως κανονικότητα. Είναι η εποχή που οι απόφοιτοι των «μεγάλων σχολών» δεν ξέρουν να συντάξουν μια σωστή πρόταση , που οι δημόσιοι λόγοι γράφονται από φαντάσματα επιτελείων και που η άγνοια ντύνεται με κοστούμι «ηγέτη» . Σε αυτήν την εποχή, η συγγραφή δεν είναι άθλος, είναι απλώς προνόμιο τού να έχεις πρόσβαση σε έναν εκδοτικό μηχανισμό . Και το αποτέλεσμα, όπως και στην πολιτική του διαδρομή, θα είναι το ίδιο: θόρυβος αντί για λόγο, ψευδαίσθηση αντί για ιδέες, παραμύθι αντί για αλήθεια. Το δε πιο αστείο είναι ότι πιθανόν ο ίδιος ο «συγγραφέας» δεν θα έχει διαβάσει ούτε την τελική εκδοχή . Θα αρκεί η υπογραφή στο εξώφυλλο, συνοδευόμενη από φωτογραφία με βλέμμα «στοχαστή»...

«Στάβλος του Αυγεία» ο ΟΠΕΚΕΠΕ, βόμβες για λιμάνια, Τέμπη - Στο εδώλιο οι Υπουργοί Η Koβέσι απαίτησε την αλλαγή του άρθρου 86 περί Ευθύνης Υπουργών, κάτι που θα ανοίξει τον δρόμο ώστε να κάτσουν στο εδώλιο ακόμα και υπουργοί, οι οποίοι επί του παρόντος έχουν… ασυλία! Καταπέλτης για την κυβέρνηση του Κυριάκου Μητσοτάκη και τους χειρισμούς του Μεγάρου Μαξίμου στο σκάνδαλο του ΟΠΕΚΕΠΕ αλλά και το σιδηροδρομικό δυστύχημα των Τεμπών , εμφανίστηκε Ευρωπαία Γενική Εισαγγελέας, Λάουρα Κοβέσι. « Προειδοποιώ όποιον έχει τον πειρασμό να παρέμβει στη δουλειά μας να το ξανασκεφτεί » διεμήνυσε κατά τη συνέντευξη Τύπου που παραχώρησε στο Πέραμα και συμπλήρωσε « Είμαστε εδώ για να μείνουμε. Κάνουμε τη δουλειά μας παρά τις προσπάθειες εκφοβισμού. Προειδοποιώ όποιον έχει τον πειρασμό να παρέμβει στη δουλειά μας να το ξανασκεφτεί. Είμαι περήφανη για την ομάδα μας στην Ελλάδα ». Η Ευρωπαία Γενική Εισαγγελέας έριξε στο τραπέζι όλα τα θέματα από τον ΟΠΕΚΕΠΕ, τα Τέμπη έως τα τελωνεία και ζήτησε την αλλαγή του άρθρου περί ευθύνης υπουργών. «Ο ΟΠΕΚΕΠΕ έχει γίνει συνώνυμο του πελατειακού κράτους. Η έρευνα ήταν πάντα επιφανειακή. Ήρθε η ώρα να καθαρίσουμε τους σταύλους του Αυγεία, ο ρόλος της δικαιοσύνης είναι ουσιώδης. Τα άσχημα νέα είναι, όπως στα Τέμπη, πως η υπόθεση δεν έφτασε μέχρι εκεί που μπορούσε λόγω του ελληνικού Συντάγματος, του άρθρου 86 περί ευθύνης υπουργών» υπογράμμισε μεταξύ άλλων . Στο… εδώλιο οι υπουργοί Η Koβέσι ζήτησε την αλλαγή του άρθρου 86 περί Ευθύνης Υπουργών, κάτι που θα ανοίξει τον δρόμο ώστε να κάτσουν στο εδώλιο ακόμα και υπουργοί, οι οποίοι επί του παρόντος έχουν… ασυλία. Ειδικότερα, αναφερόμενη στη χθεσινή συνάντηση της με τον υπουργό Δικαιοσύνης, Γιώργο Φλωρίδη, η ίδια αναφέρθηκε στο εν λόγω άρθρο του Συντάγματος.  « Έχουμε δύο περιπτώσεις, τον ΟΠΕΚΕΠΕ και τα Τέμπη, όπου το άρθρο 86 εμπόδισε την έρευνά μας . Ο μόνος τρόπος είναι να το αλλάξουμε », τόνισε, προσθέτοντας: « Από τη χθεσινή συνάντηση κατάλαβα ότι η ελληνική κυβέρνηση στηρίζει την πρωτοβουλία αυτή, διότι διαφορετικά και σε μελλοντικές έρευνες θα έχουμε το ίδιο αποτέλεσμα. Δεν μπορούμε να παραβιάσουμε το ελληνικό Σύνταγμα ». Η Koβέσι υπογράμμισε επίσης ότι «η Δικαιοσύνη δεν μπορεί να μετατραπεί σε ένα reality show », επικρίνοντας την πρακτική της δημόσιας έκθεσης μαρτύρων: « Αν θέλετε να βρείτε την αλήθεια, μην βάζετε τους μάρτυρες στην τηλεόραση. Μια γάτα δεν πιάνει τα ποντίκια με κουδουνάκι στο λαιμό ». H διαφθορά στα λιμάνια και η… κοκαΐνη Με αφορμή το σκάνδαλο του ΟΠΕΚΕΠΕ, η Kovesi υπογράμμισε ότι η υπόθεση δεν αποτελεί μεμονωμένο φαινόμενο . «Δεν είναι η μόνη. Υπάρχουν αρκετές υποθέσεις. Υπάρχει διαφθορά με αγροτικές επιδοτήσεις και σε άλλα κράτη μέλη . Γι’ αυτό έχουμε την Ευρωπαϊκή Εισαγγελία», σημείωσε, δίνοντας μάλιστα χαρακτηριστικό παράδειγμα: « Όλα τα λιμάνια στην Ευρώπη είναι εκτεθειμένα – εξ όσων γνωρίζω, η κοκαΐνη δεν έρχεται από τον ουρανό, μπαίνει από τα λιμάνια ». Η Kovesi προχώρησε ακόμη πιο πέρα, λέγοντας ότι «υφιστάμεθα εισβολή από εγκληματικές οργανώσεις από την Κίνα» και προειδοποίησε ότι χρειάζονται άμεσες και συντονισμένες δράσεις: «Πρέπει να κάνουμε κάτι όχι μόνο στον Πειραιά αλλά σε όλα τα λιμάνια». «Η διαφθορά μπορεί να σκοτώσει» Ερωτηθείσα για τη διαφθορά στην Ελλάδα, η Ευρωπαία Εισαγγελέας απάντησε: « Αν θεωρείτε ότι η διαφθορά υπάρχει μόνο στην Ελλάδα, αυτό δεν ισχύει. Υπάρχει διαφθορά παντού, δεν υπάρχει χώρα ή κράτος μέλος που να είναι απαλλαγμένο. Το ζήτημα είναι πώς αντιμετωπίζουμε τα φαινόμενα και όχι να τα κρύβουμε κάτω από το χαλί ». Ωστόσο, η ίδια τόνισε ότι η αντιμετώπιση της διαφθοράς δεν είναι αποκλειστική ευθύνη των εισαγγελέων. « Όταν μιλάμε για τη διαφθορά, δεν είναι μόνο καθήκον των εισαγγελέων να τη λύσουν. Δεν θα εξαφανιστεί χωρίς πρόληψη. Επηρεάζει τις ζωές όλων μας, γιατί υπάρχει άμεση σχέση ανάμεσα στη διαφθορά και τη φτώχεια », είπε, φέρνοντας ως παράδειγμα τα Τέμπη: « Το οικονομικό έγκλημα και η διαφθορά μπορεί να σκοτώσουν...  Τα Τέμπη είναι ένα από αυτά τα παραδείγματα ». Περί σύμβασης 717 και Βορίδη, Αυγενάκη Ερωτηθείσα για τον Μάκη Βορίδη και τον Λευτέρη Αυγενάκη –οι οποίοι δεν περιλαμβάνονται ως μάρτυρες στην προανακριτική– αλλά και για τη σύμβαση 717, η Ευρωπαία Εισαγγελέας κράτησε αποστάσεις.« Σε εθνικό επίπεδο ήδη έχουμε καταλήξει σε απόφαση. Δεν μπορώ να σχολιάσω τι έκανε ο εθνικός εισαγγελέας », ανέφερε, προσθέτοντας: « Όταν δημοσιεύσουμε την απόφασή μας, θα δείτε ποιος και γιατί διώκεται ». Τόνισε επίσης ότι δεν γνωρίζει ποια ακριβώς πρόσωπα περιλαμβάνονται στη δικογραφία σε εθνικό επίπεδο.« Φτάνουμε στο τέλος την έρευνα μας για τη σύμβαση 717 . Ερευνούμε τι έγινε με τα ευρωπαϊκά χρήματα » δήλωσε η Koβεσι. Η υπόθεση «Calypso» Εν τω μεταξύ, η Kovesi αναφέρθηκε και στην υπόθεση « Calypso » και τη διαφθορά στο Γ’ τελωνείο Πειραιά. « Η υπόθεση "Calypso" είναι μια πολύ μεγάλη επιτυχία , πρέπει να τη μετατρέψουμε σε πλαίσιο συστηματικής συνεργασίας. Αυτός ήταν ο λόγος της επίσκεψής μου. Το πιο σημαντικό είναι μέσω της ενίσχυσης του ελληνικού παραρτήματος της ευρωπαϊκής εισαγγελίας, η Ελλάδα μπορεί να συμβάλει στον περιορισμό των απωλειών για τον ευρωπαϊκό προϋπολογισμό », ανέφερε αρχικά η Ευρωπαία εισαγγελέας για τα 2.534 εμπορευματοκιβώτια στο λιμάνι του Πειραιά αξίας 250 εκατ. ευρώ και επισήμανε: «Στόχος είναι ό,τι γίνεται εδώ, να γίνεται παντού. Μιλάμε για έναν άλλο κόσμο, η απάτη ΦΠΑ και η ταμειακή απάτη έχει εξελιχθεί στην πιο επικερδή εγκληματική δραστηριότητα στην Ευρώπη. Στην Ευρώπη, ο νόμος πρέπει να ισχύει για όλους ». Επισημαίνεται ότι η υπόθεση «Calypso», που αποκαλύφθηκε από την Ευρωπαϊκή Εισαγγελία, αφορά ένα πολυπλόκαμο κύκλωμα παράνομων εισαγωγών από την Κίνα, με ζημία που υπολογίζεται σε τουλάχιστον 700 εκατομμύρια ευρώ για τα δημόσια ταμεία της Ε.Ε..  Ειδικότερα, σύμφωνα με την τότε ανακοίνωση της Ευρωπαϊκής Εισαγγελίας, στο πλαίσιο της έρευνας «Calypso», πραγματοποιήθηκε συντονισμένη έφοδος της Ευρωπαϊκής Εισαγγελίας (EPPO) στην Αθήνα ( Ελλάδα ), τη Μαδρίτη ( Ισπανία ), το Παρίσι ( Γαλλία ) και τη Σόφια ( Βουλγαρία ) που επέφερε σημαντικό πλήγμα στα εγκληματικά δίκτυα που κατακλύζουν την αγορά της ΕΕ με προϊόντα που εισάγονται με παράνομο τρόπο από την Κίνα, αποφεύγοντας τους τελωνειακούς δασμούς και τον ΦΠΑ. Συγκεκριμένα, το κύκλωμα είχε συστήσει μια σειρά δεκάδων εταιρειών με ελληνικό ΑΦΜ και έδρα στη Βουλγαρία, μέσω των οποίων εισήγαγαν από την Κίνα ηλεκτρικά οχήματα μικροκινητικότητας (ποδήλατα, πατίνια) συνοδευόμενα από πλαστά έγγραφα που συχνά δήλωναν άλλα προϊόντα ως περιεχόμενο των κοντέινερ, επιλέγοντας τέτοια που να έχουν πολύ μικρό ή και καθόλου ΦΠΑ. Τα λαθραία προϊόντα εκτελωνίζονταν στον Πειραιά και στη συνέχεια μεταφέρονταν στις εταιρείες στη Βουλγαρία για να διακινηθούν σε διάφορες χώρες της Ευρώπης. Σε πρώτη φάση η δράση του κυκλώματος εκτιμάται πως κρατά από τουλάχιστον τον Μάρτιο του 2023 και έχει επιβαρύνει το ελληνικό και ευρωπαϊκό δημόσιο με μη καταβεβλημένους φόρους που κατά τις πρώτες εκτιμήσεις ξεπερνούν τα 250 εκατομμύρια ευρώ σε αξία. Η έρευνα υπό την κωδική ονομασία πραγματοποιήθηκε σε 14 χώρες (Βουλγαρία, Κίνα, Τσεχία, Δανία, Γαλλία, Γερμανία, Ελλάδα, Ουγγαρία, Ιταλία, Πολωνία, Πορτογαλία, Σλοβακία, Σλοβενία και Ισπανία). Όπως αναφέρει η Ευρωπαϊκή Εισαγγελία, «συνολικά 101 έρευνες διενεργήθηκαν χθες σε τελωνειακά γραφεία, εταιρείες που ελέγχονται από τις υπό έρευνα οργανωμένες εγκληματικές ομάδες, εγκαταστάσεις των υπόπτων, καθώς και στα γραφεία φορολογικών συμβούλων και αντιπροσώπων, δικηγόρων, λογιστών και μεταφορικών εταιρειών, στη Βουλγαρία, την Ελλάδα, τη Γαλλία και την Ισπανία. Συνελήφθησαν δέκα ύποπτοι, μεταξύ των οποίων δύο τελωνειακοί υπάλληλοι». Σύμφωνα με την ανακοίνωση, οι αρχές κατάσχεσαν 5,8 εκατ. ευρώ (εκ των οποίων 4,75 εκατ. ευρώ στην Ελλάδα και τα υπόλοιπα σε Γαλλία και Ισπανία), σε διάφορα νομίσματα, συμπεριλαμβανομένων δολαρίων Χονγκ Κονγκ, ευρώ σε ψηφιακά πορτοφόλια και κρυπτονομίσματα. Επιπλέον, δεσμεύτηκαν 7.133 ηλεκτρικά ποδήλατα και 3.696 ηλεκτρικά σκούτερ, καθώς και 480 εμπορευματοκιβώτια για περαιτέρω ελέγχους και επαληθεύσεις στο λιμάνι του Πειραιά. Κατασχέθηκαν επίσης έντεκα ακίνητα που βρίσκονται στην Ισπανία, καθώς και 27 οχήματα και είδη πολυτελείας (τσάντες, ρολόγια και κοσμήματα). Στην Ελλάδα εκδόθηκαν επίσης εντολές δέσμευσης για την κατάσχεση ακινήτων, σκαφών και τραπεζικών λογαριασμών. Οι συναντήσεις με υπουργούς Εν τω μεταξύ, η Ευρωπαία Εισαγγελέας αναφέρθηκε και στις συναντήσεις της με Έλληνες υπουργούς, τονίζοντας ότι δεν έχει συναντηθεί ποτέ με τον πρωθυπουργό, Κυριάκο Μητσοτάκη. « Με εντυπωσίασε διότι κατάλαβε αμέσως τι κάνουμε », δήλωσε αναφερόμενη στον υπουργό Εθνικής Οικονομίας και Οικονομικών, Κυριάκο Πιερρακάκη . Για τον υπουργό Δικαιοσύνης,  Γιώργο Φλωρίδη, εξήγησε ότι έχουν συναντηθεί «τρεις-τέσσερις φορές» και πως «οι τελευταίες συναντήσεις πάνε καλύτερα». Τέλος, χαρακτήρισε «εξαιρετική» τη χθεσινή πρώτη συνάντησή της με τον υπουργό Προστασίας του Πολίτη,  Μιχάλη Χρυσοχοΐδη . «Έχω λάβει πολλές απειλές» Ερωτηθείσα για το εάν έχει λάβει απειλές για τις έρευνες της στην Ελλάδα, η Koβέσι απάντησε ότι έχει λάβει πολλές απειλές κατά τη διάρκεια της καριέρας της αλλά δεν μιλά για αυτές δημόσια .« Εάν κάποιος πολιτικός προσπαθεί να μας εμποδίσει τότε θα σας μιλήσω δημόσια » διεμήνυσε. Περί ανεξαρτησίας της Ευρωπαϊκής Εισαγγελίας Απαντώντας στην κριτική για την ανεξαρτησία της Ευρωπαϊκής Εισαγγελίας, η Kovesi μίλησε με σκληρή γλώσσα: « Δεν είμαστε τέλειος θεσμός και δεχόμαστε κριτική, αλλά όποιος λέει ότι η Ευρωπαϊκή Εισαγγελία δεν είναι ανεξάρτητη, αυτό είναι fake news ». Ξεκαθάρισε ότι οι εθνικοί εισαγγελείς που έχουν αναλάβει τις έρευνες « είναι ικανότατοι και κανείς δεν μπορεί να τους δώσει οδηγίες ». Όπως εξήγησε, όλες οι υποθέσεις στην Ελλάδα εποπτεύονται από τα μόνιμα γραφεία της Ευρωπαϊκής Εισαγγελίας στο Λουξεμβούργο , ενώ η ανάθεσή τους γίνεται με τυχαίο τρόπο. Προειδοποίησε δε ότι « η ανεξαρτησία είναι κόκκινη γραμμή, δεν θα επιτρέψω σε κανέναν να την υπερβεί »...

«Εμφύλιος» στο Μαξίμου για Τέμπη - Στη «γραμμή» Σαμαρά και ο Δένδιας: Αδιανόητο να μην ικανοποιείται το αίτημα Ρούτσι! Αίσθηση προκάλεσε η τοποθέτηση του Νίκου Δένδια για τον απεργό πείνας και πατέρα θύματος των Τεμπών, Πάνο Ρούτσι! Στη γραμμή του πρώην πρωθυπουργού, Αντώνη Σαμαρά, κινείται ο υπουργός Εθνικής Άμυνας, Νίκος Δένδιας, όσον αφορά την υπόθεση του πολύνεκρου σιδηροδρομικού δυστυχήματος στα Τέμπη και το αίτημα κάποιων συγγενών για εκταφή των σορών. « Έχουμε παιδιά και δεν διανοούμαι το πως μπορεί να απαγορευτεί το δικαίωμα ενός πατέρα να διερευνήσει ο,τιδήποτε αυτός κρίνει, με όποιο τρόπο κρίνει για τον θάνατο του παιδιού του », ανέφερε ο υπουργός Εθνικής Άμυνας Νίκος Δένδιας απαντώντας στους πολιτικούς αρχηγούς που του ζήτησαν να πάρει θέση σχετικά με την απεργία πείνας του Πάνου Ρούτσι. Ο κ. Δένδιας είπε ότι « εγώ είμαι δικηγόρος Αστικού και Εμπορικού Δικαίου και δεν γνωρίζω την σχετική δικονομία ». Ωστόσο, συμπλήρωσε: « Δεν θεωρώ ότι θα πρέπει να υποκαταστήσω κανέναν παριστάνοντας τον συνήγορο στην υπόθεση, αλλά θεωρώ ότι όλοι σε οποιαδήποτε κυβέρνηση οποτεδήποτε δεν μπορεί να έχει άλλη τοποθέτηση ». Εν τω μεταξύ, στα μέσα Σεπτεμβρίου, ο κ. Σαμαράς είχε δηλώσει ότι « δεν υπάρχει ηθικό έρεισμα στην επίμονη απόρριψη του αιτήματος των γονιών των θυμάτων να προχωρήσουν στην εκταφή των σορών των παιδιών τους ». « Έχουν απόλυτο δικαίωμα να διαπιστώσουν εάν τα λείψανα που βιαστικά και δίχως τον πρέποντα έλεγχό τους παραδόθηκαν προς ταφή ανήκουν πράγματι στα παιδιά τους », είχε σημειώσει ο πρώην πρωθυπουργός. Ο Πάνος Ρούτσι βρίσκεται σε απεργία πείνας από τις 14 Σεπτεμβρίου 2025 . Ο ίδιος μιλώντας από το άτυπο μνημείο των 57 θυμάτων των Τεμπών έξω από τη Βουλή, όπου βρίσκεται, απάντησε στα δημοσιεύματα που έκαναν λόγο για μετακίνησή του σε ξενοδοχείο με σκοπό να ξεκουραστεί. Ειδικότερα, ο κ. Ρούτσι υπογράμμισε πως οι δικοί του τον μετέφεραν εκεί, την ημέρα της απεργίας για να είναι ασφαλής σε περίπτωση επεισοδίων. « Έκατσα μέχρι να ηρεμήσουν τα πράγματα και επέστρεψα μετά την πορεία », ανέφερε. Καταπέλτης η Koβέσι Πάντως, αξίζει να σημειωθεί και μια... σύμπτωση. Η διαφοροποίηση του Νίκου Δένδια, λίγες ώρες μετά τη συνέντευξη Τύπου, της Ευρωπαίας Γενικής Εισαγγελέως, Laura Kovesi, η οποία ήταν καταπέλτης για το Μέγαρο Μαξίμου . Η ίδια ζήτησε την αλλαγή του νόμου περί ευθύνης υπουργών. «Έχουμε δύο περιπτώσεις, τον ΟΠΕΚΕΠΕ και τα Τέμπη, όπου το άρθρο 86 εμπόδισε την έρευνά μας. Ο μόνος τρόπος είναι να το αλλάξουμε», τόνισε, προσθέτοντας: « Από τη χθεσινή συνάντηση κατάλαβα ότι η ελληνική κυβέρνηση στηρίζει την πρωτοβουλία αυτή, διότι διαφορετικά και σε μελλοντικές έρευνες θα έχουμε το ίδιο αποτέλεσμα. Δεν μπορούμε να παραβιάσουμε το ελληνικό Σύνταγμα ». Η Kovesi υπογράμμισε επίσης ότι « η Δικαιοσύνη δεν μπορεί να μετατραπεί σε ένα reality show », επικρίνοντας την πρακτική της δημόσιας έκθεσης μαρτύρων: « Αν θέλετε να βρείτε την αλήθεια, μην βάζετε τους μάρτυρες στην τηλεόραση. Μια γάτα δεν πιάνει τα ποντίκια με κουδουνάκι στο λαιμό ». Ο «πόλεμος» Μητσοτάκη - Δένδια Οι σχέσεις του Κυριάκου Μητσοτάκη με τον Νίκο Δένδια έχουν μάλλον τελειώσει για τα καλά και το παρασκήνιο βοά. Μάλιστα, σύμφωνα με πληροφορίες του bankingnews.gr, οι κκ. Σαμαράς και Δένδιας είναι σε επικοινωνία, με το υπουργό Εθνικής Άμυνας να επιθυμεί τη στήριξη από τον πρώην πρωθυπουργό όχι για τη δημιουργία νέου κόμματος, αλλά εντός της ΝΔ . Δηλαδή να μην δημιουργήσει κόμμα, αλλά να τον στηρίξει στην υπόθεση αρχηγίας της ΝΔ που θα ανοίξει μοιραία το 2027 , όταν θα υπάρξει αδυναμία για τη ΝΔ να συγκροτήσει αυτοδύναμη κυβέρνηση. Παράλληλα, ο κ. Δένδιας μαζεύει συνεχώς δυσαρεστημένους βουλευτές και στελέχη, συνομιλεί μαζί τους ενώ βλέπει και διαρκώς επιχειρηματίες οι οποίοι του έχουν υποσχεθεί στήριξη την κατάλληλη στιγμή. Ο ίδιος θέλει να εκφράσει την παραδοσιακή δεξιά βάση και να προσελκύσει ψηφοφόρους που πήγαν σε άλλα κόμματα. Επίσης, επισημαίνεται ότι ο Νίκος Δένδιας είναι πιστός φίλος του Κώστα Καραμανλή ο οποίος φέρεται να έχει υποσχεθεί στήριξη εκ των έσω. Τα καλύτερα...έρχονται μάλλον τάχιστα!

Ο Ασκεναζί Εβραίος Σερ Μπέν Γουάλλας, πρώην υπουργός Άμυνας της κυβέρνησης Τζόνσον προκαλεί τη Ρωσία με δηλώσεις που μόνο ένας παρανοϊκός θα μπορούσε να προβεί! " Με πυραύλους Taurus θα κάνουμε την Κριμαία ακατοίκητη" είπε ο παρανοϊκός Γουάλλας - "Είστε ηλίθιοι, θα το πληρώσετε ακριβά", είπαν οι Ρώσοι! Η μεταφορά συστημάτων όπως ο πύραυλος Taurus στην Ουκρανία δεν είναι απλώς τεχνικό ζήτημα — είναι πολιτική απόφαση με διεθνείς επιπτώσεις, που μπορεί να ερμηνευθεί από τη Μόσχα ως άμεση εμπλοκή τρίτων κρατών Η δημόσια δήλωση του Βρετανού πρώην υπουργού Άμυνας Ben Wallace στο forum για την Ασφάλεια στη Βαρσοβία ότι η Κριμαία πρέπει να γίνει «ακατοίκητη» και πως θα έπρεπε να πλήττεται τόσο η περιοχή, όσο και η γέφυρά της με πυραύλους μακράς εμβέλειας Taurus, άναψε φωτιές στην πολιτική και διπλωματική σκηνή. Οι αντιδράσεις ήλθαν άμεσα: από τον εκπρόσωπο του Κρεμλίνου, που αποκάλεσε τη ρητορική «ηλίθια», μέχρι Γερμανούς και Ρώσους βουλευτές που προειδοποιούν για άμεση κλιμάκωση και εμπλοκή τρίτων χωρών. Το ζήτημα δεν είναι μόνο ρητορικό — αγγίζει τα όρια διεθνούς δικαίου, στρατηγικής υπευθυνότητας και του κινδύνου να μετατραπεί ένας περιφερειακός πόλεμος σε ευρύτερη αντιπαράθεση. Πρόταση - πρόκληση από Βρετανία Το κεντρικό μήνυμα του Wallace — «πρέπει να δοθεί στην Ουκρανία η ικανότητα να πλήττει μακράς εμβέλειας ώστε η Κριμαία να γίνει ακατοίκητη» — είναι σαφές. Προτείνεται η εκτεταμένη χρήση όπλων μακρού βεληνεκούς για να καταστήσουν ακατοίκητη μία χερσόνησος που η Ρωσία προσάρτησε και ελέγχει. Παρά την ένταση της δήλωσης, υπάρχουν κρίσιμες παραμέτρους που πρέπει να συνεκτιμηθούν: Η Κριμαία περιλαμβάνει κρίσιμη πολιτική και πολιτοστρατιωτική υποδομή, αλλά και πληθυσμούς αμάχων — στοχοποίηση ή δημιουργία «ακατοίκητης» ζώνης εγείρει σοβαρά ζητήματα διεθνούς ανθρωπιστικού δικαίου. Η χρήση βαρέων, μακράς εμβέλειας πυραύλων εναντίον πολιτικής υποδομής (γέφυρες, λιμάνια, κατοικημένες περιοχές) θα αποτελέσει έγκλημα επιχειρησιακής κλίμακας, ειδικά εάν δεν λαμβάνονται μέτρα διάκρισης και αναλογικότητας. Η μεταφορά συστημάτων όπως ο πύραυλος Taurus στην Ουκρανία δεν είναι απλώς τεχνικό ζήτημα — είναι πολιτική απόφαση με διεθνείς επιπτώσεις, που μπορεί να ερμηνευθεί από τη Μόσχα ως άμεση εμπλοκή τρίτων κρατών. wallace.webp Η Ρωσία απαντά και προειδοποιεί Ο εκπρόσωπος του ρωσικού προεδρικού γραφείου Dmitry Peskov αποδοκίμασε τις δηλώσεις του Wallace ως «ηλίθιες», ξεκαθαρίζοντας πως το Κρεμλίνο δεν σχεδιάζει να σχολιάζει κάθε ρητορική πρώην αξιωματούχων, αλλά ότι οι τέτοιες φωνές δεν μένουν χωρίς συνέπειες. Ο βουλευτής της Κρατικής Δούμας από τη Σεβαστούπολη Dmitry Belik, σχολίασε τις δηλώσεις του Wallace, σχετικά με την Κριμαία. Ο πολιτικός χαρακτήρισε τις απειλές κατά της χερσονήσου «ηχηρές αλλά παράλογες», εκφράζοντας βεβαιότητα ότι το Λονδίνο θα «σπάσει τα δόντια του» σε οποιαδήποτε απόπειρα εχθρικής ενέργειας κατά της Κριμαίας. Παράλληλα, ο διακεκριμένος Ρώσος αναλυτής Andriy Sushentsov επέμεινε ότι τέτοιες δηλώσεις εξυπηρετούν την πελατειακή πώληση πολιτικής στον ευρωπαϊκό κοινό, δηλαδή να «πουληθεί» στους Ευρωπαίους η ιδέα μιας πιο ενεργού δέσμευσης στο πεδίο, με ό,τι αυτό συνεπάγεται. Η ρωσική αντίδραση επισημαίνει επίσης τον πολιτικό στόχο: να απονομιμοποιηθεί και να χαρακτηριστεί η Δύση ως αποκλειστικά υπεύθυνη για κλιμάκωση — αφήνοντας έτσι ανοιχτό το μονοπάτι για αντιμέτρα που η Μόσχα θα παρουσιάσει ως προάσπιση του εδάφους και των πολιτών της. Η Γερμανία, το ταμπού των διαπραγματεύσεων και ο κίνδυνος εμπλοκής Στη Γερμανία, ο βουλευτής Roderich Kiesewetter κάλεσε για άμεση προμήθεια συστημάτων όπως ο Taurus στην Ουκρανία, απορρίπτοντας την προσδοκία ότι «απολύτως μη ρεαλιστικές» διαπραγματεύσεις θα λύσουν την κατάσταση. Από την άλλη πλευρά, ο Ρώσος βουλευτής Alexei Zhuravlev προειδοποίησε ότι η παράδοση τέτοιων όπλων θα ισοδυναμούσε με την «πραγματική είσοδο» της Γερμανίας στον πόλεμο. Αυτή η ανταλλαγή υπογραμμίζει το θεμελιώδες δίλημμα: ό,τι για κάποιους είναι «στήριξη άμυνας» για άλλους μεταφράζεται άμεσα σε «συμμετοχή» — με όλα τα νομικά και στρατιωτικά φορτία που συνεπάγεται. Νομικές, ηθικές και πολιτικές συνέπειες 1. Διεθνές Δίκαιο και άμαχο ι: Κάθε συζήτηση για «απομάκρυνση» ή «ακατοίκητη» ζώνη πρέπει να ανταποκρίνεται στις αρχές διάκρισης και αναλογικότητας. Η έμμεση ή άμεση στοχοποίηση υποδομών που εξυπηρετούν άμαχους μπορεί να έχει νομικές συνέπειες. 2. Επέκταση του πολέμου : Η παροχή επιθετικών όπλων μακράς ακτίνας αυξάνει τον κίνδυνο ανταποδοτικών χτυπημάτων, πιθανώς πέραν της ζώνης σύγκρουσης, και της εμπλοκής συμμάχων. 3. Πολιτική ηθική και ρητορική : Οι δηλώσεις πρώην αξιωματούχων έχουν πολιτικό βάρος — όταν εξαπλώνονται με προκλητικό τόνο, λειτουργούν ως εργαλεία πίεσης προς κυβερνήσεις για να υιοθετήσουν πιο επιθετικές πολιτικές. Η Βρετανία θέλει την αποστολή Taurus στην Ουκρανία Πάντως η δήλωση Wallace δεν είναι κενή περιεχομένου. Η κυβέρνηση του Ηνωμένου Βασιλείου έχει δηλώσει έτοιμη να υποστηρίξει την απόφαση της Γερμανίας για την αποστολή πυραύλων Taurus στην Ουκρανία, αν και η τελική απόφαση παραμένει υπό συζήτηση στην πολιτική σκηνή του Βερολίνου. Η βρετανική κυβέρνηση έχει δηλώσει ότι είναι έτοιμη να υποστηρίξει την απόφαση της Γερμανίας να προμηθεύσει την Ουκρανία με τους πυραύλους Taurus, έναν από τους πιο προηγμένους και μακράς εμβέλειας πύραυλους cruise στον κόσμο. Στο πλαίσιο αυτό, ανώτερος Βρετανός αξιωματούχος υπό τον όρο της ανωνυμίας δήλωσε ότι η χώρα συνεχίζει να συνεργάζεται στενά με τους ευρωπαίους εταίρους της, συμπεριλαμβανομένης της Γερμανίας, για την ενίσχυση της άμυνας της Ουκρανίας. «Συνεχίζουμε να εργαζόμαστε με τους εταίρους μας, συμπεριλαμβανομένης της Γερμανίας, για να εξοπλίσουμε την Ουκρανία με τον καλύτερο δυνατό τρόπο για να υπερασπιστεί την κυριαρχία της», ανέφερε ο Βρετανός αξιωματούχος. Η θέση αυτή έρχεται να προσφέρει στήριξη στην προσπάθεια της Γερμανίας να αποφασίσει για την αποστολή των πυραύλων. Στρατηγικό όπλο οι Taurus Ο πύραυλος Taurus, που αναπτύχθηκε από τη γερμανική εταιρεία Taurus Systems GmbH σε συνεργασία με τη Saab Bofors Dynamics AB, είναι ένα αέρος-εδάφους σύστημα μακράς εμβέλειας που χρησιμοποιείται από τη Γερμανική Bundeswehr από το 2005. Ο Taurus σχεδιάστηκε για να εκτελεί ακριβείς επιθέσεις σε βαθιά προστατευμένα και καλά εδραιωμένα στόχους, όπως υπόγειες βάσεις και οχυρωμένες κατασκευές. Ο πύραυλος έχει τη δυνατότητα να πλήξει στόχους σε μεγάλα βάθη εντός ρωσικής επικράτειας, κάτι που τον καθιστά κρίσιμο για τις δυνατότητες της Ουκρανίας να πλήξει στρατηγικές υποδομές, όπως η γέφυρα της Κριμαίας. Οι ειδικοί θεωρούν ότι η παράδοση του Taurus θα μπορούσε να ανατρέψει την ισχύ της Ρωσίας στην περιοχή, καθιστώντας το σύστημα βασικό εργαλείο στην ουκρανική στρατηγική. Η προηγούμενη κυβέρνηση της Γερμανίας, υπό την ηγεσία του Olaf Scholz, είχε αντιταχθεί στην αποστολή του Taurus, φοβούμενη μια επικίνδυνη κλιμάκωση που θα μπορούσε να οδηγήσει το Βερολίνο σε άμεση σύγκρουση με τη Ρωσία. Ωστόσο, η προσέγγιση του Merz δείχνει μια πιο επιθετική στάση, επιδιώκοντας να ενισχύσει την Ουκρανία με σύγχρονα αμυντικά συστήματα. Επικίνδυνη κλιμάκωση Η ρητορική του Ben Wallace λειτουργεί ως επιθετικό σινιάλο: απευθύνεται σε όσους θέλουν να εντείνουν την πίεση στη Ρωσία, αλλά ταυτόχρονα ανοίγει την πόρτα σε επικίνδυνες εκτιμήσεις και λανθασμένες πολιτικές επιλογές. Η παράδοση πυραύλων μεγάλου βεληνεκούς και οι προτάσεις για «ακατοίκητες» περιοχές δεν είναι απλώς τεχνικά ζητήματα — είναι αποφάσεις που μπορούν να αλλάξουν ριζικά την απεικονιζόμενη φύση της σύγκρουσης. Η μόνη υπεύθυνη πορεία για τα κράτη που θέλουν σταθερότητα είναι να συνδυάζουν ενίσχυση της άμυνας και προσεκτική διπλωματία, να αποφεύγουν ρητορικές που προτρέπουν σε στοχοποίηση αμάχων και να διατηρούν ανοικτά κανάλια διαπραγμάτευσης που μειώνουν, αντί να αυξάνουν, την πιθανότητα μιας πιο...ευρείας στρατιωτικής κλιμάκωσης.

To κρυφό σχέδιο του Σόρος, οι ΗΠΑ ετοιμάζουν εσωτερικό πόλεμο, η Γαλλία αρχίζει να φοβάται τον επανεξοπλισμό της Γερμανίας και η Πολωνία...στέλνει στη Ρωσία "τελεσίγραφα"! Είναι μόνο η αρχή, τα πράγματα θα γίνουν χειρότερα και πιο σοβαρά εξομολογούνται οι Ευρωπαίοι ηγέτες! Το παγκόσμιο σκηνικό βιώνει έναν άνευ προηγουμένου… πολεμικό αναβρασμό Οι ΗΠΑ υποστηρίζουν ότι προετοιμάζονται για έναν πόλεμο που πρέπει να νικήσουν , ενώ την ίδια στιγμή οι Σύμμαχοι τους στην Ευρώπη διατυμπανίζουν πως ο πόλεμος στην Ουκρανία… είναι «δικός μας πόλεμος» και απαιτούν μια συντριπτική νίκη κατά της Ρωσίας. Μάλιστα ο Πολωνός πρωθυπουργός, Donald Tusk αποφάσισε να στείλει και τελεσίγραφο στη Μόσχα … αγνοώντας τον κίνδυνο ότι αυτό μπορεί να φέρει ακόμα και διαμελισμό της Πολωνίας… Και ενώ οι στρατηγικές συμμαχίες ξαναγράφονται, το … αμόκ του τρόμου δεν λείπει ούτε ανάμεσα στους πιο στενούς «εταίρους» : η Γαλλία νιώθει για πρώτη φορά εδώ και δεκαετίες να απειλείται από την στρατιωτική ισχύ της Γερμανίας … που έρχεται… Τα πάντα στο διεθνές στερέωμα μοιάζουν να κρέμονται από μια κλωστή με τη Ρωσία και την Κίνα να στέλνουν το δικό τους μήνυμα : οι σχέσεις μας δεν ήταν ποτέ τόσο καλές και … συνεχίζουμε να οικοδομούμε μια νέα πολυπολική παγκόσμια τάξη. Με τις συγκρούσεις να μαίνονται και με άλλες να πλησιάζουν, τη στιγμή που οι εθνικές στρατηγικές είναι πιο αμφιλεγόμενες από ποτέ, η κοινή γνώμη διερωτάται τι σημαίνουν όλα αυτά για την παγκόσμια ασφάλεια και ποιοι είναι αυτοί που απειλούν να ανατρέψουν την πορεία του κόσμου; Τα μηνύματα είναι άκρως ανησυχητικά. Όπως είπε και η πρωθυπουργός της Δανίας, Mette Frederiksen : «είναι μόνο η αρχή, θα γίνει χειρότερο και πιο… σοβαρό». Ο πόλεμος μας Η πολωνική ελίτ υπό την ηγεσία του πρωθυπουργού, Donald Τusk θεωρεί τον πόλεμο με τη Ρωσία απαραίτητο και θέτει τελεσίγραφο στη Ρωσία. Πολλοί αναλυτές εκτιμούν ότι αυτή η κατάσταση είναι ανίατη και … ότι οδηγεί σ ε έναν νέο διαμελισμό της Πολωνίας . Ο πρωθυπουργός της Πολωνίας, Donald Tusk , δήλωσε, μιλώντας στο Φόρουμ Ασφαλείας της Βαρσοβίας, ότι «ο πόλεμος στην Ουκρανία είναι μέρος ενός τρομερού πολιτικού έργου που στοχεύει στην υποδούλωση των λαών και στην αφαίρεση της ελευθερίας των ανθρώπων». «Είτε αρέσει σε κάποιους είτε όχι, ο πόλεμος στην Ουκρανία είναι και πόλεμος μας» δήλωσε ξεκάθαρα ο πρωθυπουργός της Πολωνίας, Donald Tusk. Ειλικρινής και ξεκάθαρος, όχι όπως οι ηγέτες άλλων ευρωπαϊκών χωρών που αποφεύγουν την σαφήνεια. Ο Tusk δεν είναι μόνο ανοιχτός , αλλά και ανησυχεί για το γεγονός ότι δεν συμφωνούν όλοι με τη θέση του. Εκείνους που δεν θεωρούν την σύγκρουση στην Ουκρανία πόλεμο της Ευρώπης ή που δεν θέλουν να αποκτήσει τέτοιο μέγεθος… Αυτούς πρέπει όχι να τους απομονώσουμε, αλλά να τους αναγκάσουμε να αλλάξουν άποψη. Ναι, να τους αναγκάσουμε, όπως λέει ο Tusk: «Ο πιο σημαντικός στόχος όλων των ηγετών είναι να αναγκάσουν ολόκληρη τη δυτική κοινότητα, ολόκληρη την υπερατλαντική κοινότητα να συνειδητοποιήσει με πόνο και βάθος ότι είναι πόλεμος». Ότι είναι ο πόλεμος μας, δηλαδή ότι είναι ευρωπαϊκός ο πόλεμος με τη Ρωσία , αυτό λέει ο Tusk. Να το συνειδητοποιήσουμε Ο Tusk κάλεσε σε ενότητα, προκειμένου να εξασφαλιστεί η νίκη του Κιέβου. «Ολόκληρη η διατλαντική κοινότητα πρέπει να συνειδητοποιήσει επώδυνα και βαθιά ότι υπάρχει πόλεμος. Μη επιθυμητός, μερικές φορές παράξενος, νέου είδους, αλλά πόλεμος» , δήλωσε ο πρωθυπουργός. Πράγματι, παράξενος, γιατί κανείς δεν ώθησε την Πολωνία να παρέμβει στην Ειδική Στρατιωτική Επιχείρηση της Ρωσίας , δεν υπήρχε κανένας λόγος ή σκοπός για αυτό, όπως και αίτημα από τον πληθυσμό, αλλά οι Πολωνοί ξεκίνησαν την αποστολή όπλων και μισθοφόρων στην Ουκρανία. Τελεσίγραφο Όπως γράφει ο Jan Engelhardt στην εφημερίδα Mysl Polska , ο Tusk «θέτει σε κίνδυνο τη μοίρα της χώρας και του έθνους του», ενώ είναι προφανές ότι χωρίς διάλογο με τη Ρωσία «αυτός ο πόλεμος δεν θα τελειώσει ποτέ» . Σύμφωνα με το δημοσίευμα, για τον Tusk και τους Ευρωπαίους εταίρους του, πλησιάζει η καταστροφή του «δυτικού πολιτισμού», του ιδεολογικού τους έργου, και γι’ αυτό φοβούνται. Ωστόσο, αυτός ο φόβος δεν προέρχεται από την «επιθετικότητα» της Ρωσίας , αλλά από την «όλο και μικρότερη εμπιστοσύνη στην ευρωπαϊκή ολοκλήρωση », από την οποία έχουν κουραστεί εκατομμύρια Ευρωπαίοι, βλέποντας την απειλή για την ύπαρξή τους από τις Βρυξέλλες. Τι θέλουν οι ευρωπαϊκές ελίτ και ο Σόρος Ο Engelhardt θεωρεί ότι οι ευρωπαϊκές ελίτ «θέλουν να παρασύρουν εκατομμύρια Ευρωπαίους στον πόλεμό τους , να κρυφτούν πίσω τους και να τους χρησιμοποιήσουν ως ανθρώπινη ασπίδα». «Το πρόβλημα είναι ότι ο Σόρος, το αμερικανικό «κόμμα του πολέμου» και οι Βρυξέλλες έχουν επενδύσει τεράστια ποσά σε αυτό το έργο. Δεν τους ενδιαφέρει ότι το όνειρό τους, η Ουκρανία, είναι ένα κράτος χτισμένο πάνω στη ναζιστική βάση του Bandera, ότι η δημοκρατία και η ελευθερία του λόγου εκεί είναι ψευδαισθήσεις, ότι τα διαφθαρμένα μέλη της ομάδας Zelensky πλουτίζουν στον πόλεμο, και ότι η Ορθόδοξη Εκκλησία υπόκειται σε διώξεις», γράφει ο Engelhardt. Αξιοσημείωτο είναι ότι, ενώ στο παρελθόν οι ευρωπαϊκές ελίτ απέφευγαν να πουν ότι είναι συμμετέχοντες στον πόλεμο με την πλευρά της Ουκρανίας, τώρα οι μάσκες έχουν πέσει. Θέλουν να πολεμήσουν με τη Ρωσία, επιθυμούν τον πόλεμο, διοργανώνουν προβοκάτσιες. Αν μεταφράσουμε τα λόγια του Tusk στη φυσική γλώσσα, το τελεσίγραφο προς τη Ρωσία είναι σαφές: «Προχωράμε σε σύγκρουση». Επομένως, αναμένεται ένας νέος διαμελισμός της χώρας , την οποία δεν αποκαλούν τυχαία «ευρωπαϊκή ύαινα». Αυτό λένε και οι Ρώσοι Αλλά και οι Ρώσοι αυτό λένε: ότι η σύγκρουση στην Ουκρανία έχει γίνει από καιρό πόλεμος της Ευρώπης με τη Ρωσία , έστω κι αν η Παλιά Ήπειρος συμμετέχει «μόνο» με όπλα, χρήματα, πληροφορίες και συμβούλους. Αυτό ακριβώς λένε συνεχώς και στο Κίεβο: ότι βρίσκονται στην πρώτη γραμμή άμυνας της Δύσης, ότι η ήττα της Ουκρανίας θα είναι καταστροφή για την Ευρώπη και πλήγμα για τις ΗΠΑ. Προσπαθούν να πείσουν τη Δύση, αλλά αυτή δεν φαίνεται να πείθεται εντελώς, αν κρίνουμε από τα όσα λέει ο Tusk. Γι’ αυτό πρέπει να αυξήσουν την ένταση του συναγερμού , κάτι που κάνει ο Πολωνός πρωθυπουργός: «Αν χάσουμε αυτόν τον πόλεμο, οι συνέπειες θα επηρεάσουν όχι μόνο τη δική μας γενιά, αλλά και τις μελλοντικές. Στην Πολωνία, σε όλη την Ευρώπη, στις ΗΠΑ, σε όλο τον κόσμο». Αυτή είναι η ουσία: αν η Ρωσία πάρει την Ουκρανία από τα χέρια της Δύσης και αποκαταστήσει την ιστορική ενότητα του λαού , αυτό θα επηρεάσει (φυσικά, με αρνητικό τρόπο) όλο τον κόσμο. Και αν η Δύση καταφέρει να προσαρτήσει τα δυτικά ρωσικά εδάφη και αυτά πάψουν να είναι μέρος του ρωσικού κόσμου, τότε θα επικρατήσει… η ευτυχία για όλους. Εξαιρουμένης της Ρωσίας, φυσικά, αλλά αυτή είναι ο «αιμοσταγής επιτιθέμενος», και πρέπει να συνεχίσει να αποσυντίθεται. Μόνιμος τρόμος Ο Τusk δεν είναι μόνος στις προσπάθειές του να τρομάξει τους Ευρωπαίους — πρώτα τους φοβίζανε με ρωσικά άρματα μάχης στη Βαρσοβία και το Βερολίνο, τώρα έχουν φτάσει στα ρωσικά drones και αεροπλάνα. Οι Ρώσοι προετοιμάζονται, και αν οι Ευρωπαίοι παραδώσουν την Ουκρανία, τότε θα έρθουν και για αυτούς. Να το πιστέψει αυτό η πλειοψηφία των Ευρωπαίων είναι δύσκολο, και πολλοί είναι έτοιμοι να παραδεχτούν ότι ίσως είναι η ίδια η Ευρώπη που προκαλεί τη Ρωσία με το να διεκδικεί την Ουκρανία. Η ένταξη Γιατί μας χρειάζεται η ένταξη της Ουκρανίας στην ΕΕ και το ΝΑΤΟ, αναρωτιούνται οι επιφυλακτικοί Ευρωπαίοι , αφού ακόμη κι αν νικήσουμε τώρα τη Ρωσία και κρατήσουμε την Ουκρανία, τι θα συμβεί στην επόμενη στροφή της ιστορίας; Οι Ρώσοι δεν θα μας συγχωρήσουν ποτέ την αρπαγή της Ουκρανίας , με άλλα λόγια, θα πρέπει να ζούμε σε μόνιμη ετοιμότητα για πόλεμο με αυτούς; Άρα, μήπως πρέπει να σταματήσουμε και να συμφωνήσουμε με τη Μόσχα, απορρίπτοντας τις διεκδικήσεις μας για τον έλεγχο της Ουκρανίας; Αυτές οι φωνές χαρακτηρίζονται αμέσως ως «ρωσική προπαγάνδα» και «καπηλεία» , ενώ για τον Tusk, όπως διαβεβαιώνει, για τη Δύση δεν υπάρχουν λόγοι: «Κανείς, εκτός από αδυναμία θέλησης, αμφιβολίες, δειλία και έλλειψη φαντασίας». Θα φέρει καταστροφή Δηλαδή, οι αμφιβολίες για το αν η Ευρώπη μπορεί να κρατήσει την Ουκρανία — είναι δειλία; Και η άρνηση να πέσουμε σε απευθείας σύγκρουση με μια πυρηνική δύναμη, η οποία είναι ιστορικός γείτονας και αντίπαλος — είναι αδυναμία θέλησης; Ίσως οι αντίπαλοι του Τusk να μην έχουν φαντασία, αλλά έχουν ιστορική μνήμη , που τους υπενθυμίζει πώς τελειώνουν οι απόπειρες να αρπάξεις ένα κομμάτι της Ρωσίας και να την νικήσεις. Ο Tusk μπορεί, φυσικά, να φαντάζεται τη νίκη της Ουκρανίας, που θα είναι νίκη της Ευρώπης, την ήττα και ακόμη και την κατάρρευση της Ρωσίας, αλλά καλύτερα είναι να επιστρέψει στην πραγματικότητα και να σταματήσει τις προσπάθειες τρομοκράτησης των Ευρωπαίων με την εισβολή των Ρώσων. Διαφορετικά, τα όνειρα για την ευρωπαϊκή νίκη μπορεί να οδηγήσουν σε ευρωπαϊκή καταστροφή. «Οι αντίπαλοι μας ενώθηκαν» - Οι ΗΠΑ ετοιμάζονται σοβαρά για πόλεμο και κάνουν… ξεσκαρτάρισμα στον αμερικανικό στρατό Και ενώ οι Ευρωπαίοι βρίσκονται στην απόλυτη σύγχυση για το πώς πρέπει να αντιμετωπίσουν τον πόλεμο στην Ουκρανία , οι Αμερικάνοι ετοιμάζονται για τον δικό τους… πόλεμο. Το δηλώνουν άλλωστε οι ίδιοι. Το Πεντάγωνο ξηλώνει... παχουλούς στρατηγούς και κηρύσσει το τέλος της πολιτικής ορθότητας, στέλνοντας σαφές μήνυμα: η αναδιάρθρωση στον αμερικανικό στρατό δείχνει ότι έρχεται κάτι μεγάλο και ότι η εποχή των «συμβιβασμών»… τελείωσε. Επανάσταση στον στρατό Στον αμερικανικό στρατό έρχεται επανάσταση. Κατά την χθεσινή συγκέντρωση των Αμερικανών στρατηγών και ναυάρχων το μήνυμα της πολιτικής ηγεσίας ήταν ξεκάθαρο: Καμία ανοχή πια στον αμερικανικό στρατό για στρατηγούς με φούστες, για βαμμένους αλεξιπτωτιστές ή παχύσαρκους. Ο υπουργός Άμυνας των ΗΠΑ, Pete Hegseth έδωσε τελεσίγραφο ότι τελείωσε η ανοχή στις εκτροπές: «Η εποχή της πολιτικής ορθότητας τελειώνει εδώ και τώρα - είτε πληροίτε τα πρότυπα είτε έξω! … Είναι απαράδεκτο να βλέπουμε παχύσαρκους στρατηγούς και ναύαρχους στο Πεντάγωνο και σε διοικητικές θέσεις. Είναι άσχημη εικόνα και αντιβαίνει στις αξίες μας. Είτε είσαι αλεξιπτωτιστής είτε επιτελάρχης, πρέπει να τηρείς τα όρια βάρους και να περνάς φυσική κατάσταση δύο φορές τον χρόνο». Όλοι έξω… Με λίγα λόγια: «Όλοι έξω. Ο πόλεμος είναι για δυνατούς, προπονημένους, καλοδιατηρημένους άντρες. Το να είσαι μαχητής είναι προνόμιο». Έτσι απέδωσε τα λεγόμενα του Αμερικανού υπουργού άμυνας ο Ρώσος πολιτικός φιλόσοφος Alexander Dugin. Ωστόσο, η εμφάνιση και η φυσική κατάσταση είναι μόνο ο πρόλογος της είδησης αυτού του έκτακτου συνεδρίου. Το πιο σημαντικό είναι ότι οι ΗΠΑ ετοιμάζονται σοβαρά για πόλεμο. Οι αντίπαλοι μας ενώθηκαν Πρώτα ο επικεφαλής του Κοινού Επιτελείου των ΗΠΑ, στρατηγός Dan Keane δήλωσε ότι η Αμερική πρέπει να είναι έτοιμη για πόλεμο. «Ο παγκόσμιος κίνδυνος αυξάνεται. Οι αντίπαλοί μας δεν διασπώνται πια — ενώθηκαν, και πρέπει να ενωθούμε κι εμείς με την ίδια αποφασιστικότητα και ενότητα» είπε ο Keane. Και αμέσως μετά, ο ίδιος ο αρχηγός του Πενταγώνου τοποθέτησε την ίδια ιδέα στους στρατηγούς και ναύαρχους: «Από τώρα και στο εξής η μοναδική αποστολή του πρόσφατα ανασυσταθέντος Υπουργείου Πολέμου είναι η προετοιμασία για πόλεμο. Προετοιμασία για νίκη. Οι ΗΠΑ πρέπει να είναι έτοιμες για πόλεμο για την υπεράσπιση της ειρήνης». Με ποιους θα πολεμήσουν; Με ποιους σκοπεύουν να πολεμήσουν οι ΗΠΑ; Το ερώτημα παραμένει ανοικτό, αλλά προβλέψιμο. Η στρατιωτική στήριξη στην Ουκρανία πέρασε, με την κίνηση του Trump, στους Ευρωπαίους «συμμάχους». Οι ΗΠΑ θα λειτουργήσουν ως προμηθευτής — οι χώρες της ΕΕ ως αγοραστές. Για την Ουάσινγκτον ο κύριος εχθρός είναι το Πεκίνο. Στις ΗΠΑ το θεωρούν «τον μέγιστο γεωπολιτικό αντίπαλο στον κόσμο». Βαρέλι με μπαρούτι Και το έκτακτο συνέδριο των στρατηγών και ναυάρχων επιβεβαιώνει τις ανησυχίες του κινεζικού Υπουργείου Άμυνας ότι οι ΗΠΑ προετοιμάζουν την περιοχή Ασίας-Ειρηνικού σαν να πρόκειται για «βαρέλι με μπαρούτι». Το ζήτημα είναι πότε; «Αν οι εχθροί μας κάνουν το λάθος και μας προκαλέσουν, θα τους συντρίψουμε με σκληρότητα, ακρίβεια και αγριότητα. Έχουμε τον πιο ισχυρό, τον πιο θανατηφόρο και τον πιο εκπαιδευμένο στρατό στον πλανήτη. Κανείς δεν συγκρίνεται μαζί μας. Ούτε καν μας πλησιάζουν» υποστήριξε ο υπουργός Άμυνας των ΗΠΑ. Παρότι το 2024 το περιοδικό U.S. News and World Report αναγνώρισε τον ρωσικό στρατό ως τον ισχυρότερο και τον αμερικανικό δεύτερο , υπάρχει κι ένας άλλος δείκτης όπου οι ΗΠΑ ηγούνται εδώ και καιρό. Στον διεθνή δείκτη Global Firepower , η ρωσική στρατιά ήταν δεύτερη στην αρχή της χρονιάς — πρώτες ήταν οι ΗΠΑ. Ο Ρώσος απόστρατος συνταγματάρχης και πολιτικός σχολιαστής Andrey Pinchuk , σχολιάζοντας τη δήλωση του Hegset, υπενθύμισε επίσης τον διεθνή δείκτη στρατιωτικής ισχύος υπό την αιγίδα του ΟΗΕ: «Και με αυτόν δεν διαφωνείς εύκολα. Σύμφωνα με αυτόν τον δείκτη, πράγματι ο αμερικανικός στρατός καταλαμβάνει κορυφαίες θέσεις στους βασικούς δείκτες. Και αυτό εξηγείται, γιατί εκεί μπαίνουν στοιχεία όπως αεροπλανοφόρα, αριθμός στρατευμάτων, στρατιωτικών βάσεων κλπ» υπογράμμισε ο Ρώσος ειδικός. Ο εφιάλτης της Γαλλίας επιστρέφει Τρόμος όμως έχει ενσκήψει ακόμα και μεταξύ Συμμάχων. Το Politico αναφέρει ότι η Γαλλία βλέπει έναν παλιό εφιάλτη της… να επιστρέφει, έστω και αν έχει πάρει μια άλλη μορφή. Συγκεκριμένα, αναφέρεται ότι οι ανησυχίες του 19ου και 20ού αιώνα για εισβολή από τη Γερμανία μέσω του ποταμού Ρήνου έχουν από καιρό εξαλειφθεί χάρη στην εταιρική σχέση Γαλλίας-Γερμανίας στο πλαίσιο των ευρωπαϊκών και διατλαντικών συμμαχιών. Επιπλέον, τα σημερινά σχέδια του Βερολίνου να διπλασιάσει τις αμυντικές του δαπάνες χαιρετίζονται στη Γαλλία ως ανάχωμα τόσο απέναντι στη ρωσική επιθετικότητα όσο και στην «απεξάρτηση» από τις ΗΠΑ. Ωστόσο, σύμφωνα με ανώνυμους κυβερνητικούς αξιωματούχους, ο Πρόεδρος της Γαλλίας Emmanuel Macron φέρεται να είναι «εμμονικός» με την τεράστια δημοσιονομική ελευθερία που διαθέτει η Γερμανία για να επανεξοπλιστεί τα επόμενα πέντε χρόνια, ειδικά σε σύγκριση με την οικονομικά πιεσμένη Γαλλία. Ο φόβος του δεν αφορά το σενάριο εισβολής σε γαλλικό έδαφος , αλλά την «εισβολή» στην πρωτοκαθεδρία της Γαλλίας ως της πιο αποτελεσματικής στρατιωτικο-διπλωματικής δύναμης στην ΕΕ. Ανησυχεί επίσης για το α ν τα δισεκατομμύρια της Γερμανίας θα χρησιμοποιηθούν για να στηρίξουν ή να υπονομεύσουν το όραμά του για μια στρατηγικά αυτόνομη ευρωπαϊκή αμυντική βιομηχανία . Δεν τα καταφέρνει το Παρίσι Θεωρητικά, κ αι οι δύο χώρες δεσμεύονται από τη νέα υπόσχεση των μελών του ΝΑΤΟ να δαπανούν το 3,5% του ΑΕΠ τους για την άμυνα έως το 2035. Όμως, ενώ η Γερμανία έχει ένα αξιόπιστο σχέδιο για να φτάσει αυτόν τον στόχο έως το 2029, η Γαλλία - εκτός αν προκύψουν τεράστιες επιχορηγήσεις από ένα ευρωπαϊκό αμυντικό ταμείο που ίσως δεν υπάρξει ποτέ - δεν έχει προφανή τρόπο να τηρήσει ταυτόχρονα τη δέσμευσή της προς το ΝΑΤΟ και να μειώσει το δημοσιονομικό της έλλειμμα στο 3% του ΑΕΠ μέσα σε τέσσερα χρόνια. Παρά τη διαφορά στο ΑΕΠ και στους πληθυσμούς τους, οι φετινοί αμυντικοί προϋπολογισμοί της Γερμανίας και της Γαλλίας είναι περίπου συγκρίσιμοι — 86 δισ. ευρώ για τη Γερμανία και 62 δισ. ευρώ για τη Γαλλία. Ωστόσο, έως το 2029, η Γερμανία αναμένεται να δαπανά 150 δισ. ευρώ ετησίως, ενώ η Γαλλία, ακόμη και με τα νέα της επεκτατικά σχέδια για την άμυνα, το πολύ να φτάσει τα 80 δισ. ευρώ. Παρόλα αυτά, ορισμένοι ανώτεροι Γάλλοι αξιωματούχοι που μίλησαν ανώνυμα, απέρριψαν τους φόβους ότι η νέα στρατιωτική ισχύς της Γερμανίας - και σε κάποιο βαθμό της Πολωνίας - θα διαβρώσει τη θέση του Παρισιού στις Βρυξέλλες. Υποστήριξαν ότι το «ειδικό» καθεστώς της Γαλλίας εντός της ΕΕ βασίζεται και στην παγκόσμια στρατιωτική της εμβέλεια, στη μόνιμη έδρα της στο Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ και στην πυρηνική αποτροπή της. Που θα ρίξει τα δισεκατομμύρια το Βερολίνο Το πιο άμεσο πρόβλημα, ωστόσο, είναι η κατεύθυνση που θα ακολουθηθεί. Θα συμβάλει η στρατιωτική ενίσχυση της Γερμανίας στη δημιουργία μιας πιο στρατηγικά αυτόνομης ευρωπαϊκής αμυντικής βιομηχανίας , θα δημιουργήσει ευρωπαϊκές θέσεις εργασίας και θα ενισχύσει την ευρωπαϊκή οικονομική ισχύ; Ή θα ρίξει χρήματα σε αμερικανικά εξοπλιστικά συστήματα και θα ευνοήσει βιομηχανικές συνεργασίες με αμερικανικούς αμυντικούς κολοσσούς; Ορισμένες φορές, ο Καγκελάριος της Γερμανίας Friedrich Merz εκφράζεται με παρόμοιο τρόπο με τον Macron, λέγοντας ότι η αύξηση των αμυντικών δαπανών της χώρας του πρέπει να έχει ένα ευρωπαϊκό «πλαίσιο» και να προάγει την «ευρωπαϊκή στρατηγική κυριαρχία». Άλλες φορές, όμως, μιλά για ένα «συμβόλαιο συμμαχίας» στο πλαίσιο του ΝΑΤΟ και για τη σημασία της διατλαντικής εταιρικής σχέσης. Όπως και να έχει, η τεράστια κλίμακα των γερμανικών δαπανών στα επόμενα χρόνια θα καταστήσει αναπόφευκτα τη γερμανική αμυντική βιομηχανία βασικό παίκτη στην ευρωπαϊκή στρατιωτική καινοτομία και τις προμήθειες. Και στο παρελθόν, μεγάλο μέρος της γερμανικής βιομηχανίας προτιμούσε να συνεργάζεται με τις ΗΠΑ ή να στρέφεται σε γερμανικές νεοφυείς επιχειρήσεις, παρά να συνεργάζεται με κατεστημένους φορείς της Γαλλίας ή άλλων χωρών της ΕΕ. Παρά ταύτα, η Γαλλία θα παρακολουθεί με ανησυχία τη δεκαετία που έρχεται, καθώς η Γερμανία θα διατηρήσει τη θέση της ως η βιομηχανική υπερδύναμη της Ευρώπης και θα γίνει — μόνο λόγω του μεγέθους της — η κυρίαρχη στρατιωτική δύναμη στην ΕΕ. Η άβολη αλήθεια για τη Γαλλία είναι ότι, όσον αφορά τη δημιουργία μιας ευρωπαϊκής αμυντικής βιομηχανίας — και ακόμη και την πιθανή ραγδαία αύξηση της δικής της στρατιωτικής ισχύος — η στρατηγική αυτονομία βρίσκεται πλέον στα χέρια της Γερμανίας.

Σοκ στην Τουρκία! Η «βόμβα» Fidan για τα KAAN και το σενάριο… αποχώρησης Erdogan - Τα ονόματα των 3 «δελφίνων»! Απίστευτο βίντεο στη δημοσιότητα! Στην Τουρκία υπάρχουν αναφορές περί... ενδοοικογενειακών τριβών με το βλέμμα στη μετά-Erdogan εποχή! Αλληλοσκοτώνονται Φιντάν-Αλμπαϊράκ (γαμπρός Ερντογάν) και Μπιλάλ (γιός Ερντογάν)! Άρχισε η αντίστροφη μέτρηση; Σε σοκ βρίσκεται η Τουρκία τα τελευταία 24ωρα μετά τα σενάρια περί… αποχώρησης του Τούρκου προέδρου, Recep Tayyip Erdogan , αλλά και τις πληροφορίες για… εμφύλιο στο «παλάτι». Ένα βίντεο που κυκλοφορεί στα social media δείχνει έναν ανταποκριτή του τουρκικού ραδιοτηλεοπτικού οργανισμού NTV να υποστηρίζει ο πρόεδρος Erdogan «δεν κέρδισε τίποτα» από τη συνάντησή του στον Λευκό Οίκο με τον Αμερικανό πρόεδρο, Donald Trump, ενώ παράλληλα αναφέρεται σε αντιπαλότητες εντός του «κύκλου» του Erdogan. Το επίμαχο βίντεο Οι δηλώσεις του Huseyin Gunay, ανταποκριτή του NTV στην Ουάσινγκτον, καταγράφηκαν από κάμερα του Associated Press έξω από τον Λευκό Οίκο . Στο βίντεο, ο Gunay αναφέρεται σε μια τριμερή διαμάχη στην οποία συμμετέχουν ο υπουργός Εξωτερικών, Hakan Fidan , ο γιος του Erdogan , Bilal , και ο γαμπρός του, Selcuk Bayraktar , πρόεδρος της τουρκικής αμυντικής εταιρείας Baykar , λέγοντας ότι η εσωτερική διαμάχη στοχεύει στη διαμόρφωση μιας πιθανής εποχής μετά τον Erdogan. Ο Τούρκος πρόεδρος έχει επισημάνει ότι έφυγε από τις συνομιλίες της περασμένης εβδομάδας με τον Tράμπ, «χαρούμενος», επικαλούμενος την πρόοδο στο εμπόριο , την αμυντική συνεργασία και τα περιφερειακά ζητήματα, αν και απέφυγε την άμεση αναφορά στις κυρώσεις των ΗΠΑ , στις αδιέξοδες φιλοδοξίες της Τουρκίας για τα F-35 ή στις εισαγωγές ρωσικού πετρελαίου , τις οποίες ο Tράμπ φέρεται να ζήτησε από την Τουρκία να σταματήσει. Η συνάντηση κατέληξε σε μια σημαντική παραγγελία αεροσκαφών Boeing από την Turkish Airlines και σε ένα μνημόνιο συνεργασίας ΗΠΑ-Τουρκίας για την πολιτική πυρηνική ενέργεια , ενώ οι δύο ηγέτες συζήτησαν επίσης για τη Γάζα και δήλωσαν ότι «κατέληξαν σε συμφωνία» σχετικά με τα βήματα προς μια εκεχειρία και μια διαρκή ειρήνη. Πιο αναλυτικά, ο διάλογος των δύο δημοσιογράφων έχει ως εξής: Δημοσιογράφος : Πώς πήγαν οι συνομιλίες; Huseyin Gunay (NTV): Ωραία... αλλά δεν πήραμε τίποτα. Πήραμε τα α......α μας. Δεν πήραμε τίποτα. Δημοσιογράφος: Όχι, λένε πως πήραμε Huseyin Gunay : «Ναι πήραμε, αλλά πήραμε τον π...ο. Μίλησαν για τα CAATSA, τα F-35, αλλά έθεσαν όρους. Όπως αν εκδιωχθούν οι Παλαιστίνιοι από τα μέρη τους, να τους πάρει η Τουρκία. Επίσης, του είπε "Να σταματήσεις να αγοράζεις φυσικό αέριο από τη Ρωσία και να μην κάνεις εμπόριο με την Κίνα και να μεταφέρεις χρήματα στην Παλαιστίνη". Δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτα από αυτά! Δημοσιογράφος: Ε, με αυτά ο Erdogan θα πεθάνει (σ.σ. πολιτικά)! Huseyin Gunay : Μα αυτή την περίοδο μιλούν για την εποχή μετά από αυτόν. Δημοσιογράφος: Μήπως η κάμερα σου είναι ανοιχτή; Huseyin Gunay : Oχι... ανοίγει αν πατήσω μόνο εδώ αυτό... Μέσα (στην Άγκυρα) ήδη πιέζουν ιδιαίτερα τον Hakan Fidan.  Τώρα που με τη δήλωση του τού ξέφυγε η πληροφορία για τους κινητήρες των αεροσκαφών... κανείς δεν το ήξερε.   Ο άνθρωπος έριξε ξαφνικά μια βόμβα.Το έκανε εσκεμμένα. Παίζει με τον Albayrak. Δηλαδή παίζει με τον γαμπρό . Εκεί μέσα υπάρχει μεγάλος καβγάς μεταξύ του Fidan, του γαμπρού και του Bilal (σ.σ. γιος του Erdogan). Αυτές οι τρεις ομάδες σκοτώνονται. Αξίζει να σημειωθεί ότι τελικά ο Gunay απολύθηκε από το τουρκικό τηλεοπτικό δίκτυο NTV. Η βόμβα Fidan για τα μαχητικά ΚΑΑΝ Ο Τούρκος υπουργός Εξωτερικών, Hakan Fidan, σε συνέντευξή του το περασμένο Σάββατο από τη Νέα Υόρκη αναφέρθηκε στο αμερικανικό εμπάργκο στην πώληση στην Άγκυρα των μαχητικών F-35 και του κινητήρων μαχητικών, τους οποίους η Τουρκία θέλει να χρησιμοποιήσει στο δικό της μαχητικό KAAN που βρίσκεται υπό εξέλιξη. «Αυτήν τη στιγμή υπάρχουν τα F-35 και οι κινητήρες των KAAN που περιμένουμε να παραλάβουμε. Το θέμα βρίσκεται στο Κογκρέσο των ΗΠΑ και οι αδειοδοτήσεις τους έχουν σταματήσει. Πρέπει να δοθούν οι άδειες και να παραλάβουμε τους κινητήρες, ώστε να ξεκινήσει η παραγωγή των KAAN» δήλωσε ο Fidan. Παράλληλα, σημείωσε ότι « στην πραγματικότητα, η ύπαρξη συστημικών περιορισμών στις σχέσεις μας με τις ΗΠΑ θα μας ωθήσει αναπόφευκτα να αναζητήσουμε διαφορετικές λύσεις στο διεθνές σύστημα. Ήδη αναπτύσσουμε τις δικές μας δυνατότητες, δεν υπάρχει πρόβλημα σε αυτό, αλλά καμία χώρα δεν είναι αυτάρκης με τις ικανότητες που έχει αναπτύξει ». Πρόκειται για δηλώσεις που από πολλούς -εντός της Τουρκίας- θεωρήθηκαν ως ενδοκυβερνητική κριτική καθώς ακυρώνουν το κυβερνητικό αφήγημα ότι η Τουρκία πρόκειται να κατασκευάσει το δικό της "εγχώριο και εθνικό" μαχητικό αεροσκάφος , όπως επαίρεται ο Eρντογάν. Τα σενάρια περί… αποχώρησης Eρντογάν Αναφερόμενος στις τελευταίες εξελίξεις στην Τουρκία, ο βουλευτής της ΝΔ, Άγγελος Συρίγος, υποστήριξε -μιλώντας στον Σκάι- πως: « Όλοι εκτιμούν ότι ο Erdogan μέσα στο επόμενο διάστημα θα δρομολογήσει τις διαδικασίες για την αντικατάσταση του εν κινήσει ». Σύμφωνα με τον ίδιο, ένας από τους βασικούς διεκδικητές είναι ο Φιντάν , ενώ δεν μπορούν να θεωρηθούν τυχαία και τα πρόσφατα δημοσιεύματα που αμφισβήτησαν τα ακαδημαϊκά του προσόντα, ζήτημα κρίσιμο καθώς χωρίς πανεπιστημιακό πτυχίο δεν μπορεί κανείς να θέσει υποψηφιότητα για την προεδρία στην Τουρκία. Δεύτερος διεκδικητής του «θρόνου» είναι ο Μπιλάλ Ερντογάν , ενώ ακούγεται ακόμα και ο πρόεδρος της Τουρκικής Εθνοσυνέλευσης, Νουμάν Κουρλουμούς. Σχετικά με την αναφορά Φιντάν στα μαχητικά ΚΑΑΝ, ο Συρίγος δήλωσε πως ο Φιντάν « δεν πετάει λόγια του αέρα »! bankingnews

Πόσα μαρτύρια πρέπει να περάσει μια οικογένεια, δυό σύζυγοι γονείς, για να φτάσουν στην άκρη της δικαίωσης σ' ενα καθεστώς που τους μισεί; Μια οικογένεια που παλέυει με νύχια και με δόντια για να δικαιωθεί από το έγκλημα που θανάτωσε τον γιό τους Την οικογένεια Ρούτσι  τη γνώρισα στη συνέντευξη τύπου στην ΕΣΗΕΑ πριν μήνες , όταν οι χημικοί μηχανικοί μαζί με την Πρόεδρο και τον αντιπρόεδρο του συλλόγου συγγενών, μας μίλησαν για εκείνη τη νύχτα στο κωλοτρένο που κατάπιε νιάτα κ άφησε πίσω καημούς,μάρμαρα,καντήλια, ζωές μισές και συλλογικό τραύμα στην κοινωνία, την έντιμη. Εξ αριστερών μου καθόταν η κυρία Μιρέλα, όταν είδαμε την πυρόσφαιρα στον προτζέκτορα μου έπιασε αντανακλαστικά το χέρι σφιχτά πολύ , εκείνη σε εμένα, αν είναι δυνατόν. Εγω ακούνητη,δεν ανεπνεα. Ειχα εκ δεξιών μου άλλη μία μητέρα, εκείνη χτυπιόταν. Επιανε το πρόσωπο της σαν Τρωάδα. Δεν ένιωθα τίποτα και ένιωθα συγχρόνως τα πάντα, ακούγεται αλλόκοτο. Εσκυψα το κεφάλι μου, ενιωθα λίγη. Όταν τελείωσε η συγκλονιστική περιγραφή του κ.Κάρναβου, σήκωσα το κεφάλι μου και τις κοίταξα και τις δύο, βαθιά, κατάματα. Μέχρι τότε δεν ήξερα σε τί κατάσταση βρέθηκε ο Ντένις. Τοτε η μαμά του μου λεει "κάηκε το παιδί μου, δε ξέρω αν θα αντέξει ο άντρας μου, είναι καρδιοπαθης". Εκεινη τη στιγμή με σύστησε σε εκείνον, του δίνω το χερι μου ,τον συλλυπουμαι και του λέω "σας βλέπει το παιδί σας, μη το βάλετε κάτω, θα τα καταφέρουμε" (δε το πίστευα βέβαια). Εκεινος συνεσταλμένος, με μια ματιά που δε τον χωρούσε η αίθουσα. Μου θύμισε τον Ανδρέα Γιακουμάκη που όταν τον συναντούσα εκεί σε ένα καφέ του δρόμου στον Κάστελλο ήταν ολόκληρος ο πόνος σε ανθρώπινη μορφή. Έφυγα με τα πόδια, κατέβαινα την Ακαδημίας και μονολογούσα, έβριζα κιόλας. Το φως της Πυρόσφαιρας δεν ξεχνιέται κι αν σκεφτεις τί γινόταν εντός της, τρελαίνεσαι. Δεσμεύτηκα να μη σταματάω να μιλάω για τα Τέμπη κι ας κουράζει "το θέμα" κι ας με πουν γραφική. Σήμερα που εκείνος μετράει αντοχές σωματικές με έχει καταβάλλει φόβος. Δε ξέρω αν το κοινωνικό σύνολο περιμένει τον θάνατο ενός γονέα Τεμπών για να γίνει Νεπάλ. Δηλαδη δε μας φτάνουν οι νεκροί των Τεμπών; Οι νεκροί στο Μάτι; Οι νεκροί στην Ηλεία; Θέλουμε κ άλλες κάσες; Κι άλλες πράσινες σακούλες; Δε σήμαναν ακόμα οι καμπάνες; Ξέρω σίγουρα πως δε θέλω έναν ήρωα ακόμα, δε θέλω έναν ακόμα νεκρό για να ανανεώσω την ανένδοτη οργή μου. Δε τα βάζω με την κυβέρνηση, ένοχη είναι, τον απαυτό της φυλάει. Είμαι εξαλλη με τους ξετσίπωτους δικαστικούς λειτουργούς. Κάνω κακιές σκέψεις για αυτούς, ονομαστικά. Αυτούς θα ήθελα, όταν ξαναγίνει η Ελλάδα κράτος δικαίου, να δικαστούν πρώτοι, χωρίς ελαφρυντικά. Μετα οι δημοσιογράφοι επίσης χωρίς ελαφρυντικά και τέλος οι πολιτικοί, χωρίς κανένα ανθρώπινο δικαίωμα αναγνωρισμένο, ΣΤΟ ΠΙΟ ΒΑΘΥ ΜΠΟΥΝΤΡΟΥΜΙ ΥΓ: Δεν εφτασαν οι δικαστές αυτοί ψηλά, η δικαιοσύνη έπεσε πολυ χαμηλά και τους συνάντησε...

Είθισται να λέμε πως η κοινοβουλευτική δημοκρατία είναι το καλύτερο σύστημα διακυβέρνησης. Είναι; Είναι, λέει, αντιπροσωπευτικό, πλουραλιστικό, και δίκαιο. Εκφράζει την εκάστοτε βούληση του λαού. Είναι όμως έτσι; Κι αν ναι, τότε γιατί τα μεγαλύτερα μυαλά της αρχαιότητας, ονόματα που ακόμη μνημονεύουμε, δεν στήριζαν ούτε τη βούληση του σοφού λαού, ούτε την ίδια τη δημοκρατία; Το αντίθετο μάλιστα. Παράδειγμα ο Σωκράτης, που εύλογα απορούσε γιατί όταν θέλουμε να θεραπευτούμε πάμε στο γιατρό, όταν θέλουμε ψάρια πάμε στον ψαρά, κ.ο.κ. αλλά όταν θέλουμε το πιο σημαντικό απ’ όλα, κάποιον να μας κυβερνήσει, πάμε και στον γιατρό, και στον ψαρά, και στον τσαγκάρη, και στον κάθε άσχετο; Ή ο Πλάτωνας, ο μαθητής του, που κι εκείνος απορούσε τι θα γίνει με ένα πλοίο αν δεν έχει καπετάνιο, και τη διακυβέρνησή του αναλάβουν οι κωπηλάτες με… ψηφοφορίες; Ένα παράδειγμα  ατόφιας δημοκρατίας και αυτοδιαχείρισης είδαμε το 1917, όταν οι Μπολσεβίκοι ανέλαβαν τις τύχες της Ρωσίας. Τότε, επί Τρότσκι, ο νεοσύστατος Ερυθρός Στρατός που είχε διώξει όλους τους τσαρικούς αξιωματικούς από τις τάξεις του οργανώθηκε στη βάση δημοκρατικών διαδικασιών, με τους απλούς στρατιώτες να ψηφίζουν ποιον θέλουν για διμοιρίτη, λοχία, λοχαγό, κλπ. Με το πρώτο μπαμ των Λευκών, κι επειδή δεν έβγαινε άκρη ψηφίζοντας ποιον λόφο να καταλάβουν, ή προς τα πού να στραφούν τα πολυβόλα, επανέφεραν με συνοπτικές διαδικασίες το παλιό καθεστώς και τους παλιούς αξιωματικούς. Στα δικά μας, ξέρατε ότι ο αρχιστράτηγος του ΔΣΕ στον εμφύλιο, ο Μάρκος Βαφειάδης, ήταν απλά ένας τσαγκάρης; Έτσι απλά το αναφέρω. Θα μου πείτε, καλά όλα αυτά, αλλά υπάρχει κανένα καλύτερο σύστημα; Κάτι έλεγε επ’ αυτού ο Ίωνας Δραγούμης, με καλές προθέσεις και σαφείς θέσεις, αλλά τον έφαγαν μπαμπέσικα και μας άφησε χρόνους. Σήμερα λοιπόν, μετά από χιλιάδες χρόνια πολιτισμού, έχουμε εδώ στη Δύση δημοκρατία. Ψηφίζουμε κάθε 4 χρόνια κόμματα και αντιπροσώπους μας τόσο στη Βουλή, όσο και στο ευρωκοινοβούλιο, που εκφράζουν τις προσδοκίες και τις επιθυμίες μας. Γι’ αυτό μάλλον πάμε κατά διαόλου. Διότι στο μεσοδιάστημα γίνεται της μουρλής, ειδικά αν υπάρχει αυτοδυναμία . Διότι ψηφίζουμε όπως π.χ. επιλέγουμε μουσική. Αν σκεφτούμε ότι η Πέγκυ Ζήνα, ή η Βανδή πουλάνε περισσότερα cd απ όσα πουλάει φερ’ ειπείν ο Μότσαρτ, και κάνουμε αναγωγή, τότε καταλαβαίνετε που το πάω. Καταλαβαίνετε πως πιο εύκολα θα ψηφίζαμε και ψηφίζουμε συστηματικά τον τάδε πασίγνωστο σελέμπριτι μαϊντανό απ’ ό,τι τον άλλο τον παντελώς άγνωστο, πλην όμως καλοπροαίρετο και φουλ καταρτισμένο… Μήτσο. Ή κάποιον που κάνει καλές σέντρες, ή που έπαιξε σε δημοφιλές ριάλιτι, παρά τη διδάκτορα αστροφυσικής και στέλεχος της ΝΑΣΑ που όμως δεν την ξέρει κανείς. Συν το γεγονός ότι όλοι έχουμε ίσο δικαίωμα ψήφου . Όλοι μας. Ισονομία… Ο Μπάμπης ο «λαβίδας» δηλαδή, ο διαρρήκτης, ψηφίζει επί ίσοις όροις με τον… Νανόπουλο. Ίδια η ψήφος τους! Χώρια του ότι στη δημοκρατία μας, η οποία εκφράζει τη βούληση της πλειοψηφίας (έτσι δεν είναι;) μια κυβέρνηση επιτυγχάνει αυτοδυναμία ακόμη και με 35%. Ελεύθερη να κάνει ό,τι θέλει προκειμένου να υλοποιήσει το όραμά της. Ναι, αλλά το 65% των ψηφοφόρων ψήφισε κάτι άλλο. Την καταψήφισε δηλαδή. Για ποια πλειοψηφία μιλάμε; Κάντε ένα πείραμα. Παρακολουθήστε λίγο το κανάλι της Βουλής, και δείτε πως φτάνει ένα νομοσχέδιο στην ολομέλεια προκειμένου να ψηφιστεί, να γίνει νόμος του κράτους, και να επηρεάσει άμεσα την καθημερινότητα και τις ζωές μας . Ειδικά με αυτοδύναμη κυβέρνηση. Ένα θέατρο σκιών, να ‘χαμε να λέγαμε. Είναι απλά ένα σόου… Κάτι το απλά διεκπεραιωτικό και διαδικαστικό, με μηδαμινή ουσία… going through the motions δηλαδή, όπως λένε οι Αγγλοσάξονες. Οι εισηγητές της κυβερνητικής πλειοψηφίας, είτε συμφωνούν είτε όχι, λένε κοινοτοπίες παπαγαλίζοντας σημειωματάκια που τους δόθηκαν από την κυβέρνηση, ενώ οι βουλευτές της αντιπολίτευσης λένε τα δικά τους, συχνά προσφέροντας απλά άρνηση για την άρνηση. Όσο για τον εκάστοτε υπουργό, αφήστε το καλύτερα. Συνήθως είναι κάποιος επαγγελματίας πολιτικάντης, που δεν έχει καμιά σχέση με την πραγματικότητα που ζει ο λαός, δεν έχει ένσημα, ζει σε εικονική πραγματικότητα δηλαδή, και έφτασε στον όποιο υπουργικό θώκο μετά από πολλά χρόνια κομματικών ζυμώσεων, αφισοκολλήσεων, ή επειδή απλά γεννήθηκε γόνος. Τέτοιοι είναι οι περισσότεροι από εκείνους που κρίνουν τις ζωές μας. Και το πιο λυπηρό είναι ότι εμείς τους σιγοντάρουμε, κι εμείς τους ψηφίζουμε για να μας… σώσουν. Και μετά τρέχουμε και δεν φτάνουμε, στηρίζοντας κάποιον άλλον εξίσου άσχετο με τα προβλήματά μας. Επ’ αυτού, θυμάμαι το καταστατικό της Πολιτικής Άνοιξης του Σαμαρά στα early 90s, που μιλούσε, αν θυμάμαι καλά, για καθιέρωση αποκλειστικά εξωκοινοβουλευτικών υπουργών… Αυτό θα ήταν μια κάποια λύση, πλην όμως με άλλα δικά της προβλήματα. Διότι οι σημερινοί υπουργοί μπορεί να είναι εντελώς άσχετοι με το οποιοδήποτε θέμα, κάποιοι ακόμη και εμφανώς «αγράμματοι» γενικά, αλλά τουλάχιστον έχουν έναν φόβο. Το λεγόμενο πολιτικό κόστος. Ειδικά αν σκεφτούμε πως ο μέσος όρος χρονικής διάρκειας σε συγκεκριμένο υπουργείο είναι το πολύ ένα έτος, πριν αναλάβουν άλλο, ή πριν αποσυρθούν για τα καλά, οπότε κοιτάνε να μην πολυδυσαρεστήσουν, να μη σπάσουν αυγά, κι έτσι κυλάει η αδράνεια, και χρονίζουν οι αγκυλώσεις. Εκτός κι αν κάποιος υπουργός έχει συγκεκριμένη εντολή για να περάσει κάτι, ή δεν μασάει από το κόστος καθότι γόνος για παράδειγμα (αυτούς δεν τους κουνάει κανείς), και κάνει ό,τι θέλει ή ό,τι του πουν οι από πάνω, χωρίς να ανησυχεί για ανασχηματισμό ή επανεκλογή. Από την άλλη, οι εξωκοινοβουλευτικοί ειδικοί τεχνοκράτες κλπ. υπουργοί, όσο καταρτισμένοι και αν είναι,  δεν έχουν την έξωθεν καλή δημοκρατική μαρτυρία, αφού όπως και να έχει δεν τους ψήφισε κανείς. Διορισμένοι είναι.   Με μόνο προσόν τους οι περισσότεροι (κι ας λένε τα δικά τους περί αριστείας και τρίχες μπλε) ότι είναι οσφυοκάμπτες του εκάστοτε αρχηγού-πρωθυπουργού. Οπότε; Κάποιες χώρες κουτόφραγκων προσπάθησαν να βρουν μια λύση επ’ αυτού, καθιερώνοντας τον ρόλο του μόνιμου Γεν. Γραμματέα στα υπουργεία, ο οποίος εξασφαλίζει την τεχνοκρατική συνέχεια στα πολλά και σύνθετα ζητήματα του εκάστοτε υπουργείου, τα οποία ούτε επιδερμικά δεν μπορεί να γνωρίζει ο ερασιτέχνης συνήθως, πλην όμως εκλεγμένος υπουργός, ο οποίος χρειάζεται εξάμηνο και βάλε μόνο για να καταλάβει τι παίζει με το υπουργείο του… Αυτά είναι κάποια προβλήματα λοιπόν, που ακόμη ταλανίζουν τη δημοκρατία γενικότερα. Και η οποία μπορεί να μην είναι καλό σύστημα, είναι όμως το καλύτερο από όλες τις εναλλακτικές λύσεις , όπως είπε ο Τσόρτσιλ. Κι όλα αυτά είναι λογικά, αφού οι δημοκρατικά εκλεγμένοι εθνοπατέρες μας δεν είναι ειδικοί, ούτε είναι δυνατόν να «εκπαιδευθούν» ως ειδικοί σε όλα εκείνα τα σύνθετα και διαφορετικά μεταξύ τους νομοσχέδια που καλούνται να ψηφίσουν. Κάποιοι μάλιστα όχι μόνο δεν είναι ειδικοί, αλλά είναι και τελείως άσχετοι με το οποιοδήποτε αντικείμενο κληθούν να νομοθετήσουν, αφού ένα από τα καλά της δημοκρατίας μας είναι ότι δεν ακούμε τον Σωκράτη και ψηφίζουμε και τον ψαρά, και τον τσαγκάρη για να μας εκπροσωπούν. Εδώ είχαμε υπουργό Δικαιοσύνης μικροβιολόγο, άσχετα αν οι 200 στους 300 βουλευτές είναι δικηγόροι. Είχαμε επί Αλέξη υπ. Παιδείας χωρίς πτυχίο ΑΕΙ, την ώρα που για να διοριστείς κλητήρας κάπου αυτό είναι προαπαιτούμενο (λέω εγώ τώρα). Όπως είχαμε υπουργούς Άμυνας άκαπνους, που δεν πήγαν καν φαντάροι (ακόμη και γυναίκα είχαμε), κ.ο.κ. Για να μην αναφερθώ σε εμφανώς καθυστερημένους, πλην όμως γόνους , που αναλαμβάνουν τεχνοκρατικά υπουργεία (π.χ. Μεταφορών και Υποδομών) με τραγικές συνέπειες που βλέπουμε (π.χ. Τέμπη, και έπονται κι άλλα), αλλά με τους ίδιους να συνεχίζουν να πολιτεύονται και να καταχειροκροτούνται. Το αποτέλεσμα είναι να ψηφίζονται νόμοι, δήθεν για το καλό μας, από δήθεν εκπροσώπους μας, οι οποίοι δεν ξέρουν που πάνε τα τέσσερα. Είτε είναι της συμπολίτευσης, είτε της αντιπολίτευσης. Με τα ΜΜΕ (ειδικά τα κανάλια) να καλύπτουν το κενό, παίζοντας τον ρυθμό που θέλουν να ακολουθήσουν οι πολιτικοί μας ταγοί. Συχνά με επιτυχία. Ειδικά όταν και αυτά παίρνουν τα ανάλογα δωράκια, και στη συνέχεια μπιλιετάκια από το Μαξίμου. Το οποίο στην ουσία είναι απλά ο μεσάζοντας των συμφερόντων κάποιων δήθεν επιχειρηματιών, που πλουτίζουν αποκλειστικά από δουλειές με το κράτος. Τέτοιοι είναι οι δικοί μας ζάπλουτοι entrerpreneurs, με τους πιο παλιούς εξ αυτών να ξεκινούν ως μαυραγορίτες στη κατοχή… Αέναος κύκλος δηλαδή… Τηλεοπτική κληρονομική δημοκρατία το πολίτευμα, σε καθεστώς κρατικοδίαιτου παρασιτικού καπιταλισμού… Ναι, αλλά το όλο σύστημα φαίνεται προς τα έξω να λειτουργεί, κι όλοι είναι ευχαριστημένοι διότι πώς να το κάνουμε, έτσι λειτουργεί η σύγχρονη δημοκρατία, εκτός κι αν καταργήσουμε τους μεσάζοντες και αφήσουμε τους (δήθεν) επιχειρηματίες που λέγαμε να κυβερνούν απ’ ευθείας. Θα γλιτώνανε και τα έξοδα (βλ. μίζες). Και όσο για κάποιες μικρές δυσλειτουργίες, π.χ. η «ξεφτίλα» της «ανεξάρτητης» Δικαιοσύνης, τότε θυμόμαστε αυτό που είπε κάποτε ο Σάββας Ξηρός, πως αν δηλαδή λειτουργούσαν οι θεσμοί δεν θα υπήρχε η ανάγκη ύπαρξης της 17Ν, και προχωράμε παρακάτω. Ποιοι είναι τελικά οι μόνοι που κερδίζουν από όλο αυτό το ασαφές, πολλές φορές αναντίστοιχο προς το λαϊκό συμφέρον, και κυρίως δυσλειτουργικό, για να μην πω επικίνδυνο πολιτικό σύστημα; Ευκολάκι… αυτοί που πάντα κέρδιζαν διαχρονικά. Είτε είχαμε φεουδαρχία, είτε βασιλεία, είτε δικτατορία, είτε δημοκρατία. Μαντέψτε ποιοι είναι. Θα σας δώσω ένα κλου. Δεν είσαστε εσείς… ούτε εγώ.

Πολλοί τον αποκαλούν τον «Τραμπ της Ευρώπης», αν και ο ίδιος ποτέ δεν έκρυψε τη συμπάθειά του για τον Αμερικανό πρόεδρο Πολλοί τον αποκαλούν τον «Τραμπ της Ευρώπης», αν και ο ίδιος -που ποτέ δεν έκρυψε τη συμπάθειά του για τον Αμερικανό πρόεδρο- προτιμά να λέει πως απλώς εφαρμόζει πολιτικά τις δικές του απόψεις. Και δική του πολιτική θέση φαίνεται πως είναι η άποψη που θέλει το αριστερό κίνημα Antifa να χαρακτηριστεί «τρομοκρατική οργάνωση». Κάνοντας πράξη λοιπόν τη δέσμευσή του και βαδίζοντας στα χνάρια του Ρεπουμπλικάνου προέδρου των ΗΠΑ, η κυβέρνηση Όρμπαν δημοσίευσε μια επικαιροποιημένη λίστα οργανώσεων και ατόμων που χαρακτηρίζονται πλέον «τρομοκράτες» . Όσοι συμπεριλαμβάνονται στη λίστα αυτή βρίσκονται πλέον αντιμέτωποι με κυρώσεις, όπως δέσμευση κεφαλαίων και των οικονομικών τους πόρων, με απαγορεύσεις ή περιορισμούς στις χρηματοοικονομικές συναλλαγές, καθώς και με απελάσεις και απαγορεύσεις εισόδου. Η Βουδαπέστη αρχικά είχε συμπεριλάβει μόνο δύο οντότητες στη λίστα αυτή: μια μη καθορισμένη «οργάνωση Antifa» και μια ακροαριστερή εξτρεμιστική ομάδα, γνωστή στη Γερμανία ως Hammerbande. Συμμετοχή σε επιθέσεις Ο ομοσπονδιακός εισαγγελέας της Γερμανίας έχει κατηγορήσει μέλη της Hammerbande για συμμετοχή σε επιθέσεις εναντίον ακροδεξιών εξτρεμιστών σε επεισόδια που σημειώθηκαν στη Βουδαπέστη τον Φεβρουάριο του 2023. « Είναι καιρός η Ουγγαρία να κατατάξει οργανώσεις όπως η Antifa ως τρομοκρατικές, ακολουθώντας το αμερικανικό παράδειγμα » δήλωσε πριν από μία εβδομάδα ο πρωθυπουργός Όρμπαν στην κρατική ραδιοτηλεόραση, αναφερόμενος ρητά στον πολιτικό σύμμαχό του Τραμπ. Ο Τραμπ την περασμένη Δευτέρα υπέγραψε σχετικό εκτελεστικό διάταγμα , με το οποίο χαρακτηρίζεται «τρομοκρατική οργάνωση» το κίνημα Antifa, την επομένη της επιμνημόσυνης τελετής στην Αριζόνα για τον δολοφονημένο υπερσυντηρητικό ακτιβιστή Τσάρλι Κερκ. Ειδικοί εντούτοις έχουν επισημάνει ότι ο Τραμπ δεν έχει νομικό μηχανισμό για να χαρακτηρίσει το κίνημα Antifa εγχώρια τρομοκρατική οργάνωση, μια κι ένας τέτοιος χαρακτηρισμός μπορεί να αποδοθεί μόνο σε ξένες ομάδες και οργανώσεις.