Τραγέλαφος στη Γαλλία - Μετά τα τρένα, σαμποτάζ στις οπτικές ίνες - Νέα μόλυνση στον Σηκουάνα, ακύρωση προπονήσεων Ενέργειες σαμποτάζ που έπληξαν τα δίκτυα οπτικών ινών πολλών παρόχων όπως οι Free και SFR πραγματοποιήθηκαν κατά τη διάρκεια της νύχτας σε έξι περιφέρειες της Γαλλίας Σε τραγέλαφο εξελίσσεται η διοργάνωση των Ολυμπιακών Αγώνων, στη Γαλλία. Μετά τον σάλο που προκλήθηκε από την τελετή έναρξης, ήρθε το σαμποτάζ στο δίκτυο οπτικών ινών αλλά και η ακύρωση προπονήσεων στον Σηκουάνα , λόγω μόλυνσης που προκλήθηκε από τη βροχή. Αξίζει να σημειωθεί ότι έχει προηγηθεί το σαμποτάζ που παρέλυσε τα τρένα υψηλής ταχύτητας μερικές ώρες πριν την τελετή έναρξης των αγώνων. Το σαμποτάζ στο δίκτυο οπτικών ινών Ενέργειες σαμποτάζ που έπληξαν τα δίκτυα οπτικών ινών πολλών παρόχων όπως οι Free και SFR πραγματοποιήθηκαν κατά τη διάρκεια της νύχτας σε έξι περιφέρειες της Γαλλίας, σύμφωνα με αστυνομικές πηγές που επικαλείται το Γαλλικό Πρακτορείο. Το Παρίσι, η καρδιά των Ολυμπιακών Αγώνων δεν επλήγη, διευκρινίστηκε από την ίδια πηγή. Οι περιφέρειες που επλήγησαν βρίσκονται στην νοτιοανατολική, την νοτιοδυτική, την ανατολική και την βόρεια Γαλλία , σύμφωνα με την αστυνομία. Το περιστατικό συνέβη τρεις ημέρες μετά από συντονισμένες ενέργειες δολιοφθοράς που παρέλυσαν τις υπηρεσίες των τρένων υψηλής ταχύτητας λίγες ώρες πριν από την τελετή έναρξης των Ολυμπιακών Αγώνων, διαταράσσοντας τα ταξίδια για εκατοντάδες χιλιάδες ανθρώπους. « Καταδικάζω, με τον πιο έντονο τρόπο, αυτές τις άνανδρες και ανεύθυνες πράξεις », δήλωσε η υφυπουργός ψηφιακών θεμάτων Marina Ferrari, πριν ευχαριστήσει τις ψηφιακές ομάδες για την επισκευή και την αποκατάσταση των επηρεαζόμενων ιστότοπων νωρίτερα τη Δευτέρα. Βλέπουν... ακροαριστερούς(!) πίσω από το σαμποτάζ στα τρένα Την ίδια ώρα, η Γαλλία στρέφεται προς την πιθανότητα ακροαριστεροί εξτρεμιστές να βρίσκονται πίσω από τις ενέργειες δολιοφθοράς στο σιδηροδρομικό δίκτυο τρένων υψηλής ταχύτητας TGV της γαλλικής εταιρείας σιδηροδρόμων SNCF, που έγινε ανήμερα της τελετής έναρξης των Ολυμπιακών Αγώνων του Παρισιού , δήλωσε σήμερα ο Γάλλος υπουργός Εσωτερικών Gérald Darmanin. Ακτιβιστής της άκρας αριστεράς συνελήφθη χθες σε εγκατάσταση της εταιρείας των γαλλικών σιδηροδρόμων SNCF στην Ουασέλ (βορειοδυτική Γαλλία), όπως έγινε γνωστό από αστυνομική πηγή. Ο άνδρας ο οποίος συνελήφθη χθες είχε στο όχημά του «κλειδιά πρόσβασης σε τεχνικές εγκαταστάσεις της SNCF«, «πένσες-κόφτες» και «σετ κλειδιών πασπαρτού», καθώς και έντυπο υλικό ακροαριστερού περιεχομένου, σύμφωνα με την ίδια πηγή. Ο άνδρας κρατείται στην Ρουάν. Επισημαίνεται ότι περίπου 800.000 άνθρωποι αντιμετώπισαν πρόβλημα στις μετακινήσεις τους, λόγω των κακόβουλων αυτών ενεργειών, μεταξύ των οποίων 100.000 που χρειάστηκε να ακυρωθούν άμεσα τα δρομολόγια των τρένων τους, πρόσθεσε ο Βεργκριέτ, σημειώνοντας ότι το κόστος για την κρατική εταιρεία σιδηροδρόμων SNCF θα είναι σημαντικό. Η βροχή μόλυνε τον Σηκουάνα, αναβλήθηκαν προπονήσεις Εν τω μεταξύ, ο βρώμικος και επικίνδυνος Σηκουάνας έχει αναδειχθεί σε πονοκέφαλο για τους Γάλλους. Μεγάλη συζήτηση έχει ξεκινήσει και αφορά στην καταλληλότητα χρήσης του Σηκουάνα για τη διεξαγωγή αθλημάτων που απαιτούν νερό στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Παρισιού. Μετά τις έντονες καταιγίδες του Σαββατοκύριακου, φαίνεται πως τα όμβρια ύδατα της πόλης και ανεπεξέργαστα λύματα κατέληξαν στον ποταμό Σηκουάνα, ο οποίος δείχνει να βρίσκεται ξανά σε μία κατάσταση ακραίας και επικίνδυνης μόλυνσης με την πραγματοποίηση των αγώνων να τίθεται – πλέον – σοβαρά εν αμφιβόλω. Είναι ενδεικτικές οι εικόνες του Reuters με το ποτάμι να έχει μία καφέ απόχρωση, ενδεικτική της ακαταλληλότητας χρήσης του νερού.Αυτό είχε ως αποτέλεσμα να ακυρωθεί για δεύτερη σερί μέρα η προπόνηση των αθλητών του τριάθλου μόλις μία ημέρα πριν ξεκινήσει ο αγώνας. Η πρώτη ακύρωση έγινε χθες Κυριακή (28.07.2024). Ωστόσο οι διοργανωτές των Αγώνων παραμένουν καθησυχαστικοί, για τη διεξαγωγή του αθλήματος στον ποταμό Σηκουάνα, την Τρίτη και την Τετάρτη. Ωστόσο η σημερινή ακύρωση της προπόνησης σημαίνει πως οι τριαθλητές δεν θα έχουν την ευκαιρία να «εξοικειωθούν» με το ποτάμι. «Δεδομένης της πρόγνωσης του καιρού για τις επόμενες 36 ώρες, το Paris 2024 και το World Triathlon είναι βέβαιοι ότι η ποιότητα του νερού θα επιστρέψει κάτω από τα όρια πριν από την έναρξη των αγώνων τριάθλου στις 30 Ιουλίου», ανέφεραν οι διοργανωτές σε σημερινή δήλωσή τους (29.07.2024). Το τρίαθλο είναι το πρώτο ολυμπιακό αγώνισμα που πρόκειται να διεξαχθεί στον Σηκουάνα, πριν από τον μαραθώνιο κολύμβηση τη δεύτερη εβδομάδα των Ολυμπιακών Αγώνων. Υπενθυμίζεται ότι σύμφωνα με ρεπορτάζ του Bloomberg εν όψει των Ολυμπιακών Αγώνων, οι διοργανωτές προχώρησαν στο μεγαλεπήβολο έργο του καθαρισμού του δύσοσμου και μολυσμένου νερού του Σηκουάνα, ένα έργο που κόστισε 1,4 δισεκατομμύρια ευρώ. Η αρνητική κριτική για την τελετή έναρξης των Ολυμπιακών Αγώνων Οι διοργανωτές της τελετής έναρξης των Ολυμπιακών Αγώνων στο Παρίσι ζήτησαν συγγνώμη από Καθολικούς και άλλους Χριστιανούς που τυχόν προσβλήθηκαν από την παρωδία του διάσημου έργου του Λεονάρντο ντα Βίντσι «Μυστικός Δείπνος» κατά την τελετή έναρξης την Παρασκευή (28/7/2024). Το σκετς περιελάμβανε 18 ερμηνευτές που πόζαραν πίσω από ένα μακρύ τραπέζι με παρόμοιο τρόπο όπως απεικονίζονται ο Ιησούς και οι 12 απόστολοί του στον πίνακα του Λεονάρντο ντα Βίντσι. Ανάμεσα στους ερμηνευτές ήταν, drag queens, ένα τρανσέξουαλ μοντέλο και ένας γυμνός τραγουδιστής, που υποδυόταν τον θεό Διόνυσο , γεγονός που προκάλεσε την καταδίκη της Καθολικής Εκκλησίας. « Σαφώς δεν υπήρξε καμία πρόθεση να δείξουμε ασέβεια απέναντι σε οποιαδήποτε θρησκευτική ομάδα. Η τελετή έναρξης επιχείρησε να γιορτάσει την ανοχή εντός της κοινότητας. Πιστεύουμε ότι επιτεύχθηκε αυτή η φιλοδοξία. Λυπούμαστε πολύ αν τυχόν ο κόσμος προσβλήθηκε », δήλωσε σε συνέντευξη Τύπου η εκπρόσωπος της διοργάνωσης Παρίσι 2024 Αν Ντεσάμπ. Το θέμα είναι...ποιος από τους θιγμένους την πίστεψε.

Ο Παπαστεργίου, δήλωσε ότι ο Προσωπικός Αριθμός είναι έτοιμος και θα γίνει επίσημος μόλις το σχέδιο του Προεδρικού Διατάγματος δημοσιευτεί σε λίγες μέρες Σχόλιο από τον Ηλία Καλλιώρα 1. Ο Υπουργός Ψηφιακής Διακυβέρνησης, Δημήτρης Παπαστεργίου, δήλωσε ότι ο Προσωπικός Αριθμός είναι έτοιμος και θα γίνει επίσημος μόλις το σχέδιο του Προεδρικού Διατάγματος δημοσιευτεί σε λίγες μέρες. Τόνισε ότι ο προσωπικός αριθμός θα βελτιώσει την καθημερινότητα των πολιτών απλοποιώντας πολλές διαδικασίες. Ο ίδιος επισήμανε ότι ο Προσωπικός Αριθμός θα διορθώσει τα πολυάριθμα λάθη στα μητρώα του δημοσίου και αναμένεται να εισαχθεί μέχρι τα τέλη του καλοκαιριού... 2. Εργαζόμενοι των ΚΕΠ που έκαναν πρόσφατη υπηρεσιακή εκπαίδευση μας είπαν ότι οι ειδικοί εισηγητές του Υπουργείου Ψηφιακής Διακυβέρνησης τους πληροφόρησαν ότι: Όσοι δεν έρθουν εθελούσια στα ΚΕΠ για να εκδώσουν τους νέους και μοναδικούς και Προσωπικούς Αριθμούς (Π.Α.) του Πολίτη, τότε, μετά από 3 μήνες, το ίδιο το σύστημα θα εκδώσει, για τον καθένα πολίτη, Προσωπικούς Αριθμούς από μόνο του και χωρίς καμία άλλη κίνηση, αίτηση ή συγκατάθεση!.. 3. - ΖΩΝΤΑΣ ΜΕΣΑ ΣΤΑ ΠΡΟΔΡΟΜΙΚΑ (ΚΑΙ ΟΧΙ ΤΑ ΤΕΛΙΚΑ) ΕΣΧΑΤΑ - ΦΤΑΣΑΜΕ ΣΤΗΝ ΕΠΟΧΗ ΠΡΟΔΡΟΜΙΚΟΥ ΣΦΡΑΓΙΣΜΑΤΟΣ - ΜΠΗΚΑΜΕ ΠΛΕΟΝ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΕΠΟΧΗ ΤΟΥ ΕΠΙΣΗΜΟΥ ΓΑΜΟΥ ΜΕ ΤΟΝ ΑΝΤΙΧΡΙΣΤΟ: Όταν θα βγει ένα υποχρεωτικό ηλεκτρονικό έγγραφο, χωρίς δυνατότητα να το απορρίψετε, αυτή είναι η σφραγίδα του Αντιχρίστου. Η σφραγίδα θα είναι το σημάδι. Όταν σας πουν ότι πρέπει να λάβει ο κάθε άνθρωπος ΕΝΑΝ ΜΟΝΑΔΙΚΟ ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΟ ΑΡΙΘΜΟ που θα είναι αναντικατάστατος, αυτή είναι η σφραγίδα του αντιχρίστου . Θα εξαπατηθούν και οι εκλεκτοί στην συμμετοχή στην οικοδόμηση του βασιλείου του Αντίχριστου. Η σφραγίδα θα εφαρμόζεται κατά τη φωτογράφηση με αόρατη ακτίνα λέιζερ . Η σφραγίδα θα είναι ο πρόδρομος του Αντίχριστου. Όλα αυτά τα παραπάνω, τα δήλωσε με φόβο Θεού ο Αρχιεπίσκοπος Συρακουσών και Τριάδος κυρός Αβέρκιος (1906-1976) ΥΓ: Γρηγορείτεεε.!

«Πρόσεξε Ερντογάν γιατί θα πάθεις ότι έπαθε και ο Σαντάμ Χουσεΐν» λέει ο Ισραηλινός ΥΠΕΞ πίσω από τα λόγια του. Σε ακραία επίπεδα η σύγκρουση Άγκυρας-Τελ Αβίβ Σχόλιο από τον Πύρινο Λόγιο Η Τουρκία έχει επιλέξει την σύγκρουση με το Ισραήλ . Μετά από την δεκαετία του ’90, όταν Ισραήλ και Τουρκία δέθηκαν με στενή συμμαχία τον καιρό των Κεμαλιστών , ήρθε ο Ερντογάν. Φυσικά δεν χάλασε αμέσως την άτυπη συμμαχία, αντίθετα φρόντισε να εκμεταλλευτεί στο έπακρο τις ισραηλινές “άκρες” στην πορεία της οικονομικής ανάκαμψης της χώρας του. Όμως, μετά από τις αγορές όπλων από το Ισραήλ, όπως ο εκσυγχρονισμός των F-4E, M-60 SABRA, αγορές UAV, η Τουρκία άρχισε να αφήνει το Ισραήλ στην “απέξω”. Ταυτόχρονα φρόντισε να αρχίσει τις επαφές με διάφορα κράτη του Κόλπου, ενώ τουρκικές ΜΚΟ άρχισαν στενά “πάρε-δώσε” με την Λωρίδα της Γάζας. Το Ισραήλ δεν φημίζεται για την ανοησία του. Η τουρκική στροφή έγινε αντιληπτή πριν ακόμη γίνει, και αργά αλλά σταθερά άρχισε να απεμπλέκεται. Ταυτόχρονα άρχισε να πλησιάζει στρατηγικά την Ελλάδα, κράτος ιστορικά συμμαχικό και φίλο, παρά τις “παλαιστινιακές” φιλίες του ’80 και την ισραηλινο-τουρκική προσέγγιση του ’90 . Ο Ερντογάν το “έπαιξε” καλά για αρκετά χρόνια, μέχρι την αποστολή του “Στόλου της Ειρήνης” . Την ιστορία την θυμούνται οι αναγνώστες μας, όταν Ισραηλινοί κομμάντος ανέβηκαν σε τουρκικό πλοίο με αποτέλεσμα 9 νεκρούς Τούρκους. Μετά όλα άλλαξαν. Ο Ερντογάν άρχισε την ρητορική του Ιράν και της Χαμάς κατά του Ισραήλ, και παρά μια αναιμική προσπάθεια του Ομπάμα, οι δυο χώρες δεν τα ξαναβρήκαν , παρά την πληρωμή αποζημιώσεων από το Ισραήλ (κατόπιν τουρκικής πίεσης πάντα). Τα χρόνια πέρασαν, και η Τουρκία άρχισε να αποκαλύπτει τον ξεκάθαρα αντισημιτικό χαρακτήρα της. Ταυτόχρονα ένα αντι-ισραηλινό κύμα σάρωνε την Δύση, πιθανότατα με “ανατολική” χρηματοδότηση. Και πάμε στο σήμερα. Δηλάδή, στο τώρα. Στις απειλές Ερντογάν με αφορμή τον πόλεμο μεταξύ Χαμάς και Χεσμπολάχ εναντίον Ισραήλ (δηλαδή Ιράν εναντίον Ισραήλ), όπου εχτές το απόγευμα, απείλησε ανοιχτά το Ισραήλ με...εισβολή! "Το Ισραήλ να μας φοβάται, γιατί θα πάμε εκεί, όπως πήγαμε στο Ναγκόρνο-Καραμπάχ και στη Λιβύη"! Πολύ χοντρή κουβέντα, για να την καταπιούν οι Εβραίοι! Οι ΗΠΑ από την πλευρά τους δια στόματος Μπλίνκεν, έχουν προειδοποιήσει το Λίβανο δια της διπλωματικής  οδού ότι έρχεται μεγάλη επίθεση από το Ισραήλ. Άμεση ήταν η αντίδραση του Ισραήλ στις απειλές του Τούρκου πρόεδρου. Ο Υπουργός Εξωτερικών του Ισραήλ  Israel Katz δήλωσε με καταφανέστατη οργή: «Ο Ερντογάν ακολουθεί τα βήματα του Σαντάμ Χουσεΐν και απειλεί να επιτεθεί στο Ισραήλ. Απλά αφήστε τον να θυμηθεί τι συνέβη εκεί και πώς τελείωσε» Γιατί τα κάνει όλα αυτά ο Ερντογάν; Μα είναι πολύ απλό. Δεν θα μπορούσε ποτέ να συσπειρώσει τους Άραβες αν δεν αναδείκνυε έναν κοινό εχθρό . Και ποιος καλύτερος εχθρός για τους Άραβες, από το μέγα διαβολικό κράτος του Ισραήλ; Ποιον άλλωστε θα έφερνε ως εχθρό στο Κατάρ; Την Ελλάδα, που οι περισσότεροι Καταρινοί στο άκουσμά της αναφωνούν “Mykonos!!!”; Την Κύπρο, που οι περισσότεροι έχουν τις ευρωπαϊκές τους εταιρείες; Το Ισραήλ είναι ο ιδανικός “κακός”, και ο Ερντογάν θα πρέπει να το “πολεμήσει” . Φυσικά το Ισραήλ δεν είναι μόνο του. Είναι ίσως το μόνο κράτος στον κόσμο που οι ΗΠΑ θα έκαναν χρήση πυρηνικών για να το προστατεύσουν. Αυτός είναι και ο λόγος που η Τουρκία αργά αλλά σταθερά φρόντισε να απομακρυνθεί από τη Υπερδύναμη . Δεν είναι η Ρωσία. Η Ρωσία, όπως έχουμε πει πολλές φορές, το μόνο που την ενδιαφέρει είναι να ΜΗΝ βγει το  φυσικό αέριο από την Ανατολική Μεσόγειο . Τίποτε άλλο δεν την συνδέει με την Τουρκία, εκτός από την ...λυκοφιλία των προέδρων των δυο χωρών. Όπως είπαμε, το Ισραήλ δεν έχει φτάσει εδώ που είναι σήμερα, λόγω του ότι άφηνε όλα αυτά στην τύχη. Η τουρκική στροφή έχει γίνει αντιληπτή εδώ και τουλάχιστον μια δεκαετία, και φυσικά δεν θα έκαναν κάτι που δεν είναι σωστά σχεδιασμένο . Δεν θα ήταν τόσο εύκολο να πείσουν τις ΗΠΑ να αφήσουν στην άκρη έναν ισχυρό σύμμαχο, προμαχώνα της Δύσης στην Μέση Ανατολή, έτσι απλά. Αυτός είναι και ο λόγος που ο Ομπάμπα παλιά, προσπάθησε μέχρι τέλους να τους τα “φτιάξει” μεταξύ Τουρκίας και Ισραήλ . Τελικά ο Τραμπ θα είναι αυτός που τελικά αποφάσισε να κλωτσήσει την σφιγγοφωλιά… Μένει μόνο να δούμε, αν ο Ερντογάν μέσω της κλιμάκωσης του πολέμου Χαζμπολάχ-Ισραήλ, θα κάνει πράξη τις απειλές του, ελπίζοντας σε σιγοντάρισμα της Ρωσίας. Θα του το δώσει όμως αυτό το σιγοντάρισμα ο Πούτιν; Θα δείξει. Πάντως, όλες αυτές οι εξελίξεις, είναι βέβαιο ότι είναι υπέρ ημών. Αν όντως βρίσκεται αυτή η εξέ μέσα στα σχέδια του Θεού, τότε δε μένει παρά να ψάλλουμε το γνωστό τροπάριο που ψέλνουν οι ιερείς στις κηδείες για το τέλος της Τουρκίας...

Αντίθετοι στους χειρισμούς του Γιώργου Μυλωνάκη τα βασικά στελέχη του Μαξίμου, Σκέρτσος, Νέζης και Πατέλης (δηλαδή οι...ΛΟΑΤΚΙ) Στο Μέγαρο Μαξίμου υπάρχει μεγάλη γκρίνια για τον υφυπουργό παρά τω Πρωθυπουργό Γιώργο Μυλωνάκη. Γράφει ο Μαξιμιλιανός Πλέον στελέχη που είναι για χρόνια στο πρωθυπουργικό μέγαρο δηλώνουν ευθέως την αντίθεσή τους στην είσοδο του στο Μαξίμου και κυρίως στην εμπλοκή του με ζητήματα που δεν θα έπρεπε να καταπιαστεί διότι δεν τα ξέρει. Αντίθετοι στους χειρισμούς του Σκέρτσος-Νέζης-Πατέλης Οι χειρισμοί του σε κορυφαία ζητήματα που απασχολούν τώρα το Μαξίμου έχουν προκαλέσει ζημιά. Υπάρχει έντονη διαφωνία σε κορυφαίο ζήτημα στελέχωσης της κυβέρνησης από στελέχη όπως ο Άκης Σκέρτσος και ο Θανάσης Νέζης να σηκώνουν τα χέρια ψηλά, να μην συμφωνούν με τις επιλογές του και να αρνούνται να πάρουν την ευθύνη για αυτές. Στην ίδια λογική Νέζη και Σκέρτσου είναι και ο Άλεξ Πατέλης - πιστεύουν όλοι ότι δεν γνωρίζει το κυβερνητικό έργο παρά μόνο θέλει να βολέψει 2-3 φίλους του. Τον θεωρούν υπεύθυνο για διαρροές Όμως, η κριτική δεν εξαντλείται μόνο στο παραπάνω ζήτημα που αργά ή γρήγορα θα το λύσει ο Κυριάκος Μητσοτάκης παίρνοντας μόνος του τις αποφάσεις. Από την στιγμή που μπήκε ο Μυλωνάκης στο Μαξίμου, όλοι τον δείχνουν για διαρροές σε συγκεκριμένα ΜΜΕ και δημοσιογράφους. Φοβούνται να μιλάνε μπροστά του. Ακόμα και ο τομέας του Τύπου στο Μαξίμου τον αποφεύγει μη μπορώντας να τον εμπιστευτεί ενώ και ο κυβερνητικός εκπρόσωπος Παύλος Μαρινάκης δεν θέλει να έχει πολλές επαφές μαζί του … Ζήτησαν τη δοκιμασμένη επιλογή Γεραπετρίτη αλλά έφερε… Μυλωνάκη Είναι ενδεικτικό ότι τα μεγάλα στελέχη του Μαξίμου μετά τη φυγή των Μπρατάκου-Παπασταύρου, θέλησαν να φέρουν πίσω τον Γιώργο Γεραπετρίτη και το δήλωσαν στον Πρωθυπουργό. Και ο Πρωθυπουργός όντως ήταν έτοιμος να φέρει τον Γεραπετρίτη πίσω στο Μαξίμου για να λειτουργήσει καλύτερα το σύστημα. Θα έπρεπε όμως να πάει κάποιος στη θέση του, ο Πρωθυπουργός έπιασε τον Κωστή Χατζηδάκη , όμως, δεν ήθελε να φύγει από το υπουργείο Οικονομικών. Έτσι, ο Γεραπετρίτης έκατσε στο Εξωτερικών και άνοιξε ο δρόμος για τον Μυλωνάκη. Εμμονή με τον Γρηγόρη Δημητριάδη Είναι γνωστό ότι ο Γ. Μυλωνάκης έμενε εκτός Μαξίμου τόσα χρόνια εξαιτίας της κόντρας του με τον Γρηγόρη Δημητριάδη, πρώην διευθυντή του Πρωθυπουργού. Και λένε ότι τώρα που μπήκε στο Μαξίμου, έχει και έναν δεύτερο σκοπό: Να εκτοπίσει από την κυβέρνηση όσα στελέχη ήταν κοντά στον Δημητριάδη τα οποία είναι αρκετά. Η κόντρα συνεχίζεται, λοιπόν, και μετά την φυγή Δημητριάδη από την ευρύτερη πολιτική και φτάνει στα όρια της εμμονής. Είναι όντως φίλος της Μαρέβας; Το ερώτημα είναι που αντλεί αυτή την εξουσία ο Γ. Μυλωνάκης και πλέον περνάει στα χωράφια των άλλων χωρίς να δίνει λογαριασμό. Ο ίδιος λέει στον κλειστό περίγυρό του ότι δίνει αναφορά στον Πρωθυπουργό και στη σύζυγό του Μαρέβα Γραμπόφσκι οι οποίοι τον εμπιστεύονται τυφλά(!). Δεν γνωρίζουμε αν είναι αλήθεια. Αντλεί αυτό το θάρρος από το γεγονός ότι βρέθηκε και αυτός στη λίστα των παρακολουθήσεων της ΕΥΠ; Οι αντιδράσεις μέσα στην Κ.Ο έχουν πυκνώσει Ξέρουμε, επίσης, ότι έχει πολύ καλές σχέσεις με συγκεκριμένα εκδοτικά συμφέροντα και όντας μέσα στο Μαξίμου προσπαθεί να φτιάξει τον κύκλο του με συγκεκριμένους βουλευτές. Βασική του δουλειά είναι να μιλάει με την Κοινοβουλευτική Ομάδα. Όμως, βάσει των μεγάλων αναταράξεων που έχουμε στην Κοινοβουλευτική Ομάδα, θα πρέπει να πούμε ότι δουλειά σωστή δεν γίνεται. Η Κ.Ο βράζει και σημάδι αυτού είναι το γεγονός ότι έβγαλαν αντίδραση για τον διορισμό της καθηγήτριας Φουντεδάκη. Δεν ακούνε τον Μυλώνακη, όπως δεν τον άκουσαν και στην θυελλώδη συνεδρίαση της Κ.Ο στη Βουλή τότε που υποτίθεται ο Μυλωνάκης θα έκανε μασάζ στους βουλευτές για να είναι ήπιοι. Και εν τέλει είχαμε τεράστιο αναβρασμό με επιθέσεις στον ίδιο τον Πρωθυπουργό . Φαίνεται ότι αυτό το Μαξίμου δεν θα ηρεμήσει ποτέ και σε αυτό έχει βασική ευθύνη ο Κυριάκος Μητσοτάκης με τις επιλογές του.

Ο Δημήτρης Δανίκας, το "αριστερίστικο" αγαπημένο παιδί της κριτικής ταινιών, αυτός που βύθιζε ή ανέβαζε κάθε ταινία, ανάλογα με το πόσα πλήρωνε η κάθε εταιρία διανομής ταινιών, παριστάνει τώρα τον...δημοσιογράφο που παίρνει συνεντεύξεις διανοουμένων! Μαθήματα εφηρμοσμένης Προπαγάνδας! Η συνέντευξη Γιανναρά στον «μιντιακό πυλωρό» Δανίκα Γράφει ο Κων/νος Βαθιώτης Στην εποχή της προκεχωρημένης παγκόσμιας δικτατορίας του έτους 2024, ο γνωστός και μη εξαιρετέος κριτικός κινηματογράφου Δημήτρης Δανίκας , ο οποίος, επί εποχής υποχρεωτικού εμβολιασμού είχε βγάλει άπειρη χολή εναντίον των ανεμβολίαστων επιστρατεύοντας μεγάλη ποικιλία «κοσμητικών επιθέτων» ( ταχαντάρτες, ανεγκέφαλοι, ανόητοι, πανίβλακες, λάτρεις θεωριών συνωμοσίας κ.λπ. – βλ. την απάντηση του γράφοντος στο βιβλίο του «Από την πανδημία στην κλιματική αλλαγή. Συντονισμένα τρομο-κράτη σε φόντο παγκόσμιας διακυβέρνησης», εκδ. Αλφειός, 3η έκδ., Αθήνα 2023, σελ. 392), αποφάσισε να πάρει συνέντευξη από τον διαπρεπή Έλληνα φιλόσοφο Χρήστο Γιανναρά (βλ. «Πρώτο Θέμα», 7.7.2024, σελ. 48), ο οποίος, ήδη προ 30 και πλέον ετών, διέθετε έναν αλάνθαστο «κοινωνιολογικό σεισμογράφο» . Media Gate-keeping Theory Όταν, όμως, από τα φλέγοντα ζητήματα που προωθεί ο προπαγανδιστικός μηχανισμός της Νέας Τάξης Πραγμάτων , ο κ. Δανίκας επιλέγει να ρωτήσει τον κ. Γιανναρά μόνο για την Τ εχνητή Νοημοσύνη , ενώ για τα υπόλοιπα θέματα σιωπά , τότε πρόκειται για μια συνέντευξη που έχει στηθεί «έξυπνα» από έναν «μιντιακό πυλωρό» της κυρίαρχης ατζέντας (στην διεθνή ορολογία των εγχειριδίων προπαγάνδας, ο εν λόγω πυλωρός αποκαλείται “media gatekeeper” · για την σχετική προβληματική βλ. ιδίως Shoemaker/Vos, Gatekeeping Theory, 2009), ο οποίος θέλει να φωτίσει αποπροσανατολιστικά μόνο εκείνα τα σημεία που θεωρεί ότι θα ωφελήσουν ή εν πάση περιπτώσει δεν θα βλάψουν τον ιστό της παγκόσμιας δικτατορίας . Δυστυχώς, στην επιφυλλίδα της εφημερίδας «Η Καθημερινή» , της 14ης Φεβρουαρίου 2021 ( τίτλος: «Αφορμή η άρνηση του εμβολίου» ), ο κ. Γιανναράς δεν είχε παραλείψει να προβάλει, σε ήπιους προπαγανδιστικούς τόνους , τον «φιλάνθρωπο χαρακτήρα του εμβολίου » κατά του κορωνοϊού. Θα περίμενε κανείς να είναι πιο υποψιασμένος για τον σατανικό τρόπο με τον οποίο λειτουργεί η παγκόσμια δικτατορία της Νέας Τάξης Πραγμάτων, δεδομένου ότι ο οξυδερκής φιλόσοφος και επιτυχημένος «ψυχαναλυτής» του ελληνικού φρενοκομείου, σε μια άλλην επιφυλλίδα που είχε δημοσιεύσει στην ίδια εφημερίδα στα τέλη του 20ού αιώνα, δηλ. στις 30 Μαρτίου 1994 (σελ. 2), υπό τον τίτλο «“Προοδευτική” τρομοκρατία» , είχε εξαπολύσει προφητικούς μύδρους κατά του νεοταξίτικης αντίληψης και νοοτροπίας. Προφητικοί μύδροι Ειδικότερα, ο Γιανναράς είχε ταχθεί κατά του άκρατου δικαιωματισμού («από τα νυχτερινά ωράρια ώς τα κρατικά σύνορα και από τους κοινωνικούς θεσμούς ώς τις βιολογικές διαφοροποιήσεις»), στηλιτεύοντας ως τρομοκρατία την απαίτηση των μειονοτήτων για καθολική και άνευ όρων ανοχή : «Πρέπει το σύνολο κοινωνικό σώμα να υποταχθεί και να πειθαρχήσει στο δικό τους δικαίωμα κατάλυσης των φραγμών. Όποιος τολμήσει επιφύλαξη ή αντίρρηση, θα διακωμωδηθεί, θα χλευαστεί . Οι υπερασπιστές ορίων, οι κάποτε “φύλακες Θερμοπυλών”, είναι ρητορικά κατάλοιπα “ξεπερασμένης” γλώσσας. Όποιος διανοηθεί να τη χρησιμοποιήσει, είναι αμέσως “ακροδεξιός”, “εθνικιστής”, “σκοταδιστής”, “συντηρητικός” ».   Ο κ. Γιανναράς συμπλήρωνε την κοινωνιολογική του παρατήρηση γράφοντας ότι, ενώ μπορείς να δηλώνεις ελεύθερα «διεθνιστής και [να] αντιμάχεσαι σύνορα και πατρίδες» , δεν ισχύει το ίδιο, αλλά «διασύρεσαι και προπηλακίζεσαι» , «αν μιλήσεις για τον απελπισμένο αγώνα των Κούρδων να αποκτήσουν πατρίδα. Ή για το θαύμα της αντίστασης των Σέρβων στον πνιγμό που τους επιβάλλει η διεθνής σαδιστική παράνοια. Ή για το δράμα του αρμενικού λαού . Ή για τον εξοντωντικό βασανισμό του βορειοηπειρωτικού Ελληνισμού και των ελληνικών πληθυσμών του κρατιδίου των Σκοπίων ». «Όλοι οι παραπάνω λαοί», συνέχιζε ο κ. Γιανναράς , « δεν έχουν “δικαιώματα”, δεν συγκινούν τη διεθνή αγέλη της “προοδευτικής” αποχαύνωσης . Η οργή εκρήγνυται μόνο αν κακολογηθούν οι Εβραίοι, οι ομοφυλόφιλοι, οι μουσουλμάνοι της Βοσνίας, η πλασματική “εθνότητα” των Σκοπιανών. Μην τολμήσεις να χαρακτηρίσεις διαστροφή την ομοφυλοφιλία, μη διανοηθείς να έχεις αντίρρηση για την πλύση εγκεφάλου που μας επιβάλλει η εβραϊκή προπαγάνδα με τα “Ολοκαυτώματα” και τις σαρωτικά βραβευόμενες “Λίστες του Σίντλερ”. Όποιος αναφερθεί σε αυτούς τους προνομιούχους της ανοχής δίχως να προτάξει επίθετα κατάφασης και αποδοχής, είναι ξεγραμμένος ». Διάγοντας την τρίτη δεκαετία του 21ου αιώνα, αυτές οι προ τριακονταετίας επισημάνσεις του Χρήστου Γιανναρά επαληθεύτηκαν μέχρι κεραίας , αφού σήμερα όποιος τολμά να εναντιωθεί στην ατζέντα της κυρίαρχης ιδεολογίας ακυρώνεται ως προσωπικότητα (cancel culture), σε συναφή ορολογία: υφίσταται «δολοφονία χαρακτήρος» . Το 1994 ο κ. Γιανναράς έκανε λόγο για «τρομοκρατία» και «δικτατορία» , σημειώνοντας ότι: «Πρόκειται για τρομοκρατία , ωμή και απερίφραστη. Δικτατορία της αυθαιρεσίας και της διαστροφής , τόσο αυτονόητα παγιωμένη που ούτε ορατή αντίσταση δεν προκαλεί. Οι σταθερές ταυτότητες του ανθρώπινου είδους, ο έρωτας, η πάτρια γη, ο ανδρισμός, η αποκαλυπτική θηλυκότητα, οι βωμοί, τα ιερά, το συγγενές και όμαιμον, οι τάφοι προγόνων, όλα σαρώνονται από τη δίνη μιας ανθρωπολογικής πια αλλοτρίωσης . Το καινούργιο αρχέτυπο ανθρώπου είναι άψυχο, ανέστιο, άρριζο . Στη ντόπια ή “καθ’ ημάς” ευτέλεια είναι οι ανδρόγυνες παλίνδρομες αλλαξοπροσωπίες του περιώνυμου “Μήτσου” της τηλεόρασης». (Ο Χρήστος Γιανναράς μιλούσε για «δικτατορία της αυθαιρεσίας και της διαστροφής» ήδη από το 1994) Δεν χρειάζεται να έχει κανείς μεγάλη φαντασία για να σκεφθεί ότι, αν ο κ. Γιανναράς διετύπωνε σήμερα τις ίδιες επικριτικές θέσεις εναντίον του νεοταξίτικου ισοπεδωτικού μηχανισμού που ενεργοποιείται για να κατακεραυνώσει τους πάσης φύσεως «αρνητές» , πλαισιώνοντας τον λόγο τους με τους λεκέδες της ρατσιστικής και σεξιστικής κουλτούρας , θα ερχόταν οπωσδήποτε αντιμέτωπος με τον προπαγανδιστικό κόφτη της περίφημης «πολιτικής ορθότητας» (έτσι αποκαλείται ωραιοποιημένα πλέον η λογοκρισία ), που αποτελεί ένα από τα υπερόπλα της παγκόσμιας δικτατορίας . Ανεξάρτητα από τους λόγους για τους οποίους, στην πρόσφατη συνέντευξή του, δεν είδαμε να τοποθετείται ο κ. Γιανναράς για τα τόσα άλλα φλέγοντα ζητήματα της νεοταξίτικης, παγκοσμιοποιητικής ατζέντας , πάντως φώτισε κάποιες ζοφερές πλευρές της σύγχρονης Ελλάδος, όπου μεγαλουργεί ο Θαυμαστός Ανάποδος Κόσμος , βάσει του οποίου ο «αφανισμός» βαπτίζεται «πρόοδος» : «Η σημερινή Ελλάδα είναι ένα καλαμπούρι . Δεν είναι ούτε Ευρώπη, ούτε Αρχαία Ελλάδα, αλλά μια τρίτη υποανάπτυκτη κατάσταση , όπου επιμένουμε να έχουν προτεραιότητα η κατανάλωση, τα λεφτά που βγάζουμε, το πώς θα μιμηθούμε, πώς θα αντιγράψουμε . Δεν βλέπετε τώρα αυτή η καταστροφή που γίνεται στις μέρες μας; Όλη αυτή η περιοχή της Αττικής, το Φάληρο, η Γλυφάδα, η παραθαλάσσια Αττική, αυτός ο παράδεισος των θεών. Και το κάνουν τώρα μπίζνες. Και θα χτίσουν πολυώροφους ουρανοξύστες. Κι όλο αυτό το θεωρούμε πρόοδο , ενώ είναι ο αφανισμός μας. Γιατί εδώ δεν θα μείνει ούτε πεντάρα. Όλο αυτό θα παραδοθεί στο διεθνές κεφάλαιο. Είναι τραγική η κατάστασή μας και δεν θέλουμε να το παραδεχθούμε. Βλέπετε, τα κόμματα είναι αντιγραφή των κομμάτων της Δύσης . Καπιταλισμός, σοσιαλισμός, με βάση τη ρύθμιση της διαχείρισης του χρήματος. Αυτά δεν έχουν καμία σχέση με Ελλάδα και ελληνική παράδοση». Σταδιακά στα ...τάρταρα Και, βέβαια, το «καλαμπούρι» της Ελλάδος δεν προέκυψε από την μια μέρα στην άλλη, αλλά είναι αποτέλεσμα ενός μακροχρόνιου μηχανισμού που βύθιζε την Ελλάδα στα τάρταρα ολίγον κατ’ ολίγον , αφ’ ενός με την σύμπραξη πολιτικών με προδοτικά «χαρίσματα» , αφ’ ετέρου με την απροθυμία ή την ανικανότητα των Ελλήνων πολιτών να προβάλλουν ισχυρές αντιστάσεις στην ύπουλη κατάληψη της χώρας μας από τις ξένες δυνάμεις. Αρκεί να ρίξει κανείς μια ματιά στις κυβερνήσεις που ανεβοκατέβαιναν μετά την δολοφονία Καποδίστρια, για να αντιληφθεί ότι, στην πραγματικότητα, δεν ελευθερωθήκαμε ποτέ από τον ζυγό των 400 χρόνων . Απλώς, ο οθωμανικός ζυγός άλλαζε αφέντη. Επί παραδείγματι, ενώ προ της ενάρξεως του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, όταν επεβλήθη η δικτατορία Ιωάννη Μεταξά, ο ζυγός είχε βρετανική υπογραφή (σημειωτέον ότι οι Βρετανοί –και ο βασιλιάς Γεώργιος– λάτρευαν τον Μεταξά, ενώ ο κόσμος τον αντιπαθούσε), τρία χρόνια μετά την λήξη του πολέμου ο ζυγός έγινε αμερικανικός , και τέτοιος παραμένει μέχρι σήμερα. Ακολούθως, στο ερώτημα του Δανίκα , αν ο Έλληνας φιλόσοφος διατηρεί κάποια ελπίδα , ο κ. Γιανναρά ς απάντησε ότι: «με τα δεδομένα που έχουμε σήμερα, δηλαδή με τα σχολεία, τα πανεπιστήμια, τις ακαδημίες, όλα που είναι αντιγραφή της Δύσης, μίμηση, πιθηκισμός, αισθάνεσαι ότι δεν υπάρχει περιθώριο», προσέθεσε όμως ότι «κανείς δεν ξέρει» , διότι «στην Ιστορία δεν μπορείς να πεις ότι κάτι είναι ανέλπιδο, […] η Ιστορία έχει πάντα εκπλήξεις ». Ωστόσο, αν η Τεχνητή Νοημοσύνη είναι «το τέλος της ανθρωπότητας» , όπως ευλόγως πιστεύει ο κ. Γιανναράς, τότε μπορεί να μην απέχουμε πολύ και από το τέλος της Ιστορίας , οπότε ο Επουράνιος Διαιτητής θα σφυρίξει την λήξη του παγκόσμιου παιχνιδιού , ώστε να ακολουθήσει η δικαία κρίση και η κατάταξη όλων μας. Μέχρι, βεβαίως, να συμβεί αυτό, θα προηγηθεί το απατηλό "σόου" του (ευρισκομένου μήπως ήδη ανάμεσά μας;) Αντιχρίστου ...

Μέχρι και η βαθύτατα ισλαμική Περσία εξερράγη από τους τραβεστί του Μυστικού Δείπνου! Σε ανακοίνωση προχώρησε η ιρανική κυβέρνηση αναφορικά με το αίσχος της τελετής έναρξης των Ολυμπιακών Αγώνων στο Παρίσι και τον χλευασμό της χριστιανικής θρησκείας και ειδικά του Ιησού Χριστού και των μαθητών του στον Μυστικό Δείπνο! Σύμφωνα με τα όσα δήλωσε ο εκπρόσωπος της ιρανικής κυβέρνησης: «Η πρωτοφανής  παράσταση του Ιησού Χριστού χθες στο Παρίσι ήταν εντελώς προσβλητική και ξεπέρασε όλες τις κόκκινες γραμμές. Η Γαλλία, μια χώρα με μεγάλη ιστορία του Χριστιανισμού, πρέπει να ντρέπεται για τον εαυτό της, και ικετεύουμε  τον χριστιανικό λαό της σε όλο τον κόσμο να μιλήσει εναντίον αυτής της πράξης. Την  καταδικάζουμε απερίφραστα».

Σοκ στις ΗΠΑ! Κάτι πολύ βρόμικο υπάρχει στο... Βασίλειο των Δημοκρατικών! Ο πρώην πρόεδρος των ΗΠΑ, Barack Obama απείλησε τον Joe Biden με απομάκρυνση από τα καθήκοντά του βάσει της 25ης Τροπολογίας του Συντάγματος Ο Joe Biden ανακοίνωσε στις 21 Ιουλίου την απόφασή του να εγκαταλείψει την προεδρική κούρσα και έδωσε το χρίσμα των Δημοκρατικών στην Kamala Harris Ο πρώην πρόεδρος των ΗΠΑ, Barack Obama απείλησε τον Joe Biden με απομάκρυνση από τα καθήκοντά του βάσει της 25ης Τροπολογίας του Συντάγματος εάν δεν αποχωρούσε από την προεδρική κούρσα, α ποκαλύπτει ο ερευνητής δημοσιογράφος Seymour Hersh . Ο Obama είπε στον Biden ότι είχε λάβει την έγκριση της αντιπροέδρου Kamala Harris για να επικαλεστεί ανικανότητα εκτέλεσης των προεδρικών του καθηκόντων, έγραψε ο Hersh στο Substack. Ο δημοσιογράφος σημειώνει ότι, σύμφωνα με την 25η Τροπολογία του Συντάγματος, ο πρόεδρος των ΗΠΑ μπορεί να απομακρυνθεί από την εξουσία σε περίπτωση που κριθεί ότι δεν είναι πλέον σε θέση να ασκήσει τα καθήκοντά του, με τον αντιπρόεδρο να αναλαμβάνει τον ρόλο. Το τηλεφώνημα Obama στον Biden Ο Hersh αποκαλύπτει ότι τη στιγμή που ο Obama τηλεφώνησε στον Biden ήταν ήδη σαφές ότ ι η Harris θα λάβει την έγκριση των Δημοκρατικών ηγετών για να είναι υποψήφιος του κόμματος. Η κλήση του Obama στον Biden ήρθε εν μέσω δυσαρέσκειας μεταξύ των δωρητών του Δημοκρατικού Κόμματος, οι οποίοι απείλησαν να διακόψουν τη χρηματοδότηση λόγω ανησυχιών για την υγεία του Biden. Οι προεδρικές εκλογές των ΗΠΑ θα διεξαχθούν στις 5 Νοεμβρίου. Υποτίθεται ότι ο Biden θα ήταν ξανά υποψήφιος αλλά ηγετικά στελέχη εντός του κόμματος άρχισαν να εκφράζουν έντονες ανησυχίες μετά την εμφάνισή του στο debate κόντρα στον Donald Trump. Ο Obama απομάκρυνε τον Biden αλλά θεωρεί και τη Haris ανίκανη Ο Obama δεν υποστηρίζει την προεδρική υποψηφιότητα της Kamala Harris, επειδή δεν πιστεύει ότι μπορεί να νικήσει τον Donald Trump, « ξέρει πως είναι απλώς... ανίκανη », όπως είπε χαρακτηριστικά, «δ εν ξέρει τι πρέπει να λέει και τι όχι... » σύμφωνα με πηγή κοντά στην οικογένεια του νυν προέδρου Joe Biden, που μίλησε στην αμερικανική εφημερίδα New York Post. Μετά την παραίτηση του Joe Biden και την άμεση υποστήριξή του για τον αντιπρόεδρο, το μεγαλύτερο μέρος της δημοκρατικής ελίτ έσπευσε να συσπειρωθεί πίσω από τον Harris — αλλά ο Obama είναι μια αξιοσημείωτη εξαίρεση. « Ο Obama είναι πολύ αναστατωμένος γιατί ξέρει ότι δεν μπορεί να τον κερδίσει», είπε η πηγή της οικογένειας Biden στην The Post . Ο Obama ξέρει ότι είναι απλώς ανίκανη - η ''τσαρίνα'' των συνόρων που δεν επισκέφτηκε ποτέ τα σύνορα, λέγοντας ότι όλοι οι μετανάστες πρέπει να έχουν ασφάλιση υγείας, δεν μπορεί να πλοηγηθεί στις νάρκες που βρίσκονται μπροστά της . Όταν διεκδικείς μια προεδρία, υπάρχουν πράγματα που μπορείς και άλλα που δεν μπορείς να πεις. Πρέπει να αξιολογείς, να μετράς και να είσαι πολύ προσεκτικός στα λόγια σου... ». Όσο αποκαλύπτονται οι θέσεις της Harris οι Δημοκρατικοί θα χάνουν ψήφους Βέβαιο είναι ότι η Kamala Harris θα πληγεί καίρια λόγω της σχέσης της με την εξωτερική πολιτική, που ακολούθησε ο Joe Biden. Η Harris συνεχίζει στα βήματα του Biden και των υπολοίπων Δημοκρατικών προέδρων ειδικά στο θέμα της Μέσης Ανατολής. Συγχέει επιδέξια το φιλοπαλαιστινιακό αίσθημα ενός αυξανόμενου τμήματος πολιτών με τη συμπεριφορά λίγων μισαλλόδοξων. Η ρητορική τακτική, γνωστή στους κύκλους της προεκλογικής εκστρατείας ως «nutpicking», έχει χρησιμοποιηθεί συχνά για να καμφθούν οι αντιφρονούντες μέσα στο κόμμα και η υιοθέτησή της από τη Harris υποδηλώνει τη σύνδεσή της με Clinton, Biden, Obama και άλλους ηγέτες του Δημοκρατικού Κόμματος. Σύμφωνα με τον αναλυτή και διευθυντή του περιοδικού Covert Action Jeremy Kuzmarov, η υποψήφια των Δημοκρατικών θα χάνει συνεχώς ψηφοφόρους , καθώς η εκλογική βάση των ΗΠΑ θα μαθαίνει περισσότερα για τις θέσεις της Harris σε ορισμένα ζητήματα και κυρίως για την εξωτερική πολιτική. « Δεν είναι ξεκάθαρο τι θα κάνει εάν ο Netanyahu συνεχίσει να κάνει αυτό που κάνει », υποστήριξε ο Kuzmarov, απαντώντας στις δηλώσεις της Harris για τη στρατιωτική εκστρατεία του Ισραήλ στη Γάζα. « Εννοώ, δεν πρόκειται να απειλήσει να διακόψει τη ροή όπλων που προορίζονται για το Ισραήλ », σημείωσε μιλώντας στο Sputnik. Ισχυρό προβάδισμα Trump Παρά την προσπάθεια των Δημοκρατικών να παρουσιάσουν μια εξωραϊσμένη εικόνα για τη δημοσκοπική δημοφιλία της αντιπροέδρου Kamala Harris στις ΗΠΑ, η πραγματικότητα είναι τελείως διαφορετική… και αμείλικτη. Δημοσκόπηση της Rasmussen, της πλέον αντικειμενικής εταιρείας του κλάδου, όπως έχει δείξει και η πρόσφατη ιστορία, αφού ήταν η μοναδική που είχε προβλέψει τη νίκη Trump επί της Hillary στις προεδρικές εκλογές του 2016 , αποκαλύπτει ισχυρό προβάδισμα του υποψηφίου των Ρεπουμπλικανών Donald Trump. Πιο συγκεκριμένα , ο Trump προηγείται με 7 μονάδες, συγκεντρώνοντας το 50% των ψήφων, έναντι 43% της Kamala Harris… Το 4% απαντά ότι θα ψήφιζε κάποιον άλλο υποψήφιο και το 3% δηλώνουν « αναποφάσιστοι ». Αν μη τι άλλο, η ανύπαρκτη πολιτικά Kamala Harris που επί διακυβέρνησης Biden δεν παρουσίασε ούτε μια πρόταση για το Ουκρανικό, την οικονομία, το μεταναστευτικό, η διακοσμητική γλάστρα όπως την αποκαλούν ανέλαβε να διαχειριστεί την ήττα των Δημοκρατικών στις 5 Νοεμβρίου 2024. Η ανύπαρκτη Kamala Harris εύλογα συσπειρώνει άπαξ και ο Biden ήταν εμφανώς ανίκανος να κυβερνήσει και να διεκδικήσει δεύτερη θητεία. Ωστόσο ο Trump είναι μεθοδικός, έχει παρουσιάσει ένα πολύ ολοκληρωμένο οικονομικό πρόγραμμα, π.χ. ο Biden χάρισε πολλά φοιτητικά δάνεια αλλά και πάλι οι δημοκρατικοί απέτυχαν να κερδίσουν την κοινωνία. Το μεταναστευτικό, το Ουκρανικό και η οικονομία αποτελούν πλήγματα για τις ΗΠΑ στα οποία οι δημοκρατικοί απέτυχαν. Ρεπορτάζ από ΒΝ

Σάλο έχουν προκαλέσει οι δηλώσεις του του αντιπρόεδρου του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης Ναμίκ Ταν περί «πολιτικής τουρκικού επεκτατισμού στη Σομαλία»... ... ενώ αποκάλεσε «παραμύθι» την επιχειρηματολογία περί «Γαλάζιας Πατρίδας». Αμεση και οργισμένη ήταν η απάντηση του Ομέρ Τσελίκ, εκπροσώπου του κυβερνώντος ΑΚΡ, στον Ναμίκ Ταν. Ο αντιπρόεδρος και εκπρόσωπος του κυβερνώντος κόμματος (ΑΚΡ) επέκρινε δριμύτατα τις δηλώσεις του αντιπρόεδρου του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης Ναμίκ Ταν, πρώην διπλωμάτη και πρέσβη στην Ουάσιγκτον, και τώρα συμβούλου του Ρεπουμπλικανικού Κόμματος για θέματα εξωτερικής πολιτικής. «Πολιτική επεκτατισμού στη Σομαλία» Οπως μεταδίδει η Deutsche Welle, o Ναμίκ Ταν μιλώντας χθες στην Τουρκική Εθνοσυνέλευση για το θέμα της ανάπτυξης τουρκικών ναυτικών δυνάμεων στη Σομαλία, χαρακτήρισε την εξωτερική πολιτική της Τουρκίας ως «πολιτική επεκτατισμού» . Ειδικά για το θέμα της  «Γαλάζιας Πατρίδας»  είπε ότι αυτό είναι ένα «παραμύθι» , προκαλώντας την έντονη αντίδραση του Ομέρ Τσελίκ , ο οποίος στα Μέσα Κοινωνικής Δικτύωσης απάντησε ότι « εμείς θα συνεχίσουμε να αγωνιζόμαστε για να προστατεύσουμε τα εθνικά μας δικαιώματα, συμφέροντα και οφέλη στη «Γαλάζια Πατρίδα». Οι δηλώσεις όσων υπερασπίζονται τις διεκδικήσεις της Ελλάδας και άλλων κρατών δεν είναι παρά «πολιτικά παραμύθια». Θα ήταν πιο υγιές, να βάλουν αμέσως στην ατζέντα τους την προστασία των δικαιωμάτων της Τουρκίας στο Αιγαίο και τη Μεσόγειο» τόνισε εμφανώς εξοργισμένος ο εκπρόσωπος του Ταγίπ Ερντογάν. Ο Τσελίκ κατηγόρησε το Λαϊκό Ρεπουμπλικανικό Κόμμα (CHP) ότι υποστηρίζει τις θέσεις της Ελλάδας ενάντια στην εθνική πολιτική της Τουρκίας και ότι έχει χάσει την πολιτική του πυξίδα. «Η Γαλάζια μας Πατρίδα είναι αναπόσπαστο μέρος της Πατρίδας μας» δηλώνει εμφαντικά ο εκπρόσωπος του ΑΚΡ. Σάλος και στο διαδίκτυο Οι δηλώσεις του Ναμίκ Ταν προκάλεσαν πολλά αρνητικά σχόλια στο διαδίκτυο, μεταξύ άλλων και του απόστρατου ναυάρχου, Τζεμ Γκιουρντενίζ , εμπνευστή του δόγματος της «Γαλάζιας Πατρίδας» ο οποίος το χαρακτηρίζει ως «ένα μανιφέστο αντίστασης της Τουρκίας απέναντι στους Δυτικούς ιμπεριαλιστές του 21ου αιώνα.» « Όποιος βρίσκεται στην εξουσία, πρέπει να κρατά γερά τη Γαλάζια Πατρίδα », καταλήγει ο απόστρατος ναύαρχος, που μετά την τελευταία επίσκεψη Ερντογάν στην Αθήνα είχε πει ότι « η Ελλάδα μας στρίμωξε και μας νίκησε στο μπρα ντε φερ ». SLpress.gr

Αδιανόητη δήλωση από την εκπρόσωπο των Ο.Α. «Παρίσι 2024»: «Ο Χριστιανισμός είναι μια ...θρησκευτική ομάδα»!!! Καλλιτεχνικός Διευθυντής εγκαινίων: «Έκανα αυτή την παράσταση γιατί με παρενοχλούσαν μικρό»! - Αντί να κρυφτούν και να χαθούν από τον πλανήτη έχουν θράσος να μιλάνε για «ανοχή» στους τραβεστί που εξευτέλισαν τον Κύριο μας, Ιησού Χριστό! Αδιανόητη δήλωση της εκπροσώπου Τύπου της διοργάνωσης «Παρίσι 2024» Αν Ντεσάμπ, για το σοκαριστικό θέαμα εξευτελισμού του Ιησού Χριστού και των μαθητών του από τραβεστί , έγινε ότι όταν σε συνέντευξη Τύπου, η εν λόγω κυρία υποστήριξε πώς ο Χριστιανισμός είναι… μια «θρησκευτική ομάδα»! Αυτό και μόνο εξηγεί τον τρόπο που συμπεριφέρθηκαν - δια χειρός Μακρόν, μην ξεχνάμε- στην χριστιανική θρησκεία, στην κάποτε ευσεβή, έστω καθολική, Γαλλία. Έτσι προσπαθώντας να δικαιολογήσουν την αθλιότητα η Αν Ντεσάμπ ζήτησε «Συγγνώμη από Καθολικούς και άλλους Χριστιανούς που τυχόν προσβλήθηκαν από την παρωδία του διάσημου έργου του Λεονάρντο ντα Βίντσι “Μυστικός Δείπνος” κατά την τελετή έναρξης την Παρασκευή» , προσθέτοντας ότι: «Σαφώς δεν υπήρξε καμία πρόθεση να δείξουμε ασέβεια απέναντι σε οποιαδήποτε θρησκευτική ομάδα» είπε με αδιανόητη θρασύτητα, υποβιβάζοντας τον Χριστιανισμό σε «θρησκευτική ομάδα» ! Και βέβαια συνέχισε με την αποθέωση της φιλοσοφίας της woke ατζέντας: « Η τελετή έναρξης επιχείρησε να γιορτάσει την ανοχή εντός της κοινότητας. Πιστεύουμε ότι επιτεύχθηκε αυτή η φιλοδοξία. Λυπούμαστε πολύ αν τυχόν ο κόσμος προσβλήθηκε »! Ανοχή στο να χλευάζεται το Πιστεύω των ανθρώπων; Καμία ανοχή! Όπως δεν έδειξαν «ανοχή» και αυτοί στον Υιό του Θεού, τους μαθητές Του και την κορυφαία διδασκαλία του Χριστιανισμού που συμποσούται στην φράση «Αγαπάτε Αλλήλους»! Την ίδια στιγμή ο ομοφυλόφιλος όπως ομολόγησε ο ίδιος καλλιτεχνικός διευθυντής της Τελετής έναρξης, ο 42χρονος Τομά Ζολί που δημιούργησε το ανοσιούργημα «απολογήθηκε» λέγοντας  «Στη Γαλλία έχουμε το δικαίωμα να αγαπάμε ο ένας τον άλλον, όπως θέλουμε, με όποιον θέλουμε, στη Γαλλία έχουμε το δικαίωμα να πιστεύουμε και να μην πιστεύουμε. Στη Γαλλία, έχουμε πολλά δικαιώματα. Ήθελα να στείλω ένα μήνυμα αγάπης, ένταξης, δεν επιθυμούσα να διχάσω. Την εχθρότητα και το μίσος τα γνωρίζω από την παιδική μου ηλικία γιατί ήμουν θύμα παρενόχλησης. Πάντα ήθελα να καταπολεμήσω αυτήν την εχθρότητα μέσω του θεάτρου, που τιμά τη μοναδικότητα του καθενός».  Είναι πραγματικά ΑΔΙΑΝΟΗΤΟ! Ένα αρσενικό ξώανο, μια ΞΕΦΩΝΗΜΕΝΗ "ΑΔΕΡΦΗ" που κάποτε αυτού τους είδους τα αρσενικά κατακάθια δεν τολμούσαν καν να βγούν και να ομολογήσουν το πάθος τους χωρίς να φάνε την απαραίτητη καζούρα, τόλμησε και ξεστόμισε πως...δεν ήθελε να διχάσει και πως ... έκανε ό,τι έκανε για να στείλει...μήνυμα αγάπης και ένταξης! Ενταξης τίνος ρε ελεεινό σκουλήκι; Της ανίερης παθολογικής σας κατάντιας; Και βρίζετε τον ίδιο τον Θεό για να ικανοποιήσετε τον εγωισμό και την παθολογική σας κατάσταση; Ενα φτύσιμο κανονικό στην περιποιημένη φάτσα σου, θα ήταν ένα απειροελάχιστο δείγμα της οργής μας εναντίον σας! Καθάρματα, απάνθρωποι, ελεεινοί!

Η ΕΟΚ γεννήθηκε στις 25 Μαρτίου του 1957 με τη Συνθήκη της Ρώμης που συγχώνευσε τις δύο πρώτες προηγούμενες ευρωπαικές ενώσεις, αυτή της Ενωσης Άνθρακα και Χάλυβα και της άλλης, που ονομαζόταν Ευρωπαϊκή Κοινότητα Ατομικής Ενέργειας. Η Συνθήκη αυτή, θεωρήθηκε ως η αρχή της κυριαρχίας της εποχής του Σατανά και του ερχομού του Αντίχριστου... Γράφει ο Πύρινος Λόγιος Στα 1975, η κινηματογραφική εταιρία 20th Century Fox, μετά από τρείς μεγάλες αποτυχίες σε ταινίες που γύρισε, αναζητούσε μια μεγάλη επιτυχία που θα την έβγαζε από το αδιέξοδο. Και η ευκαιρία παρουσιάστηκε, όταν ο συγγραφέας Ντέιβιντ Σέλτσερ, έδωσε στους παραγωγούς Χάρβεϊ Μπέρναντ και Μέις Νιούφελντ το νέο βιβλίο του που τιτλοφορούνταν "The Omen" με θέμα την γέννηση του Αντίχριστου. Το βιβλίο ενθουσίασε τους δύο παραγωγούς και το πρότειναν αμέσως στον CEO της Fox, που αυτός το αγόρασε εξ ίσου αμέσως και μάλιστα χωρίς καν να διαβάσει ούτε μια σελίδα! Είχαν στο μεταξύ προηγηθεί οι δύο τεράστιες επιτυχίες με αντίστοιχο θέμα, αυτή του Ρομάν Πολάνσκι (" Το Μωρό της Ρόσμαρυ" 1969, πάνω στο βιβλίο του εβραίου Άιρα Λέβιν και σενάριο του Άντον Λα Βέι -uncredited όμως, ιδρυτή της πρώτης Εκκλησίας του Σατανά ) για την Paramount και του Γουίλλιαμ Φρίντκιν (" Ο Εξορκιστής" 1972, πάνω στο βιβλίο του Γουίλλιαμ Πήτερ Μπλέϊντυ και σενάριο του ίδιου του Φρίντκιν ) για την Warner Bros. Αυτές οι δύο ταινίες είχαν ανοίξει τον δρόμο για την νέα γενιά ταινιών τρόμου, που είχαν θρησκευτικό υπόβαθρο. Η ταινία "The Omen", έσπασε ταμεία και απέσπασε διθυραμβικές κριτικές από όλο τον κόσμο, χρησιμοποιώντας στο έπακρο τον ψυχολογικό τρόμο να ισορροπεί ανάμεσα στην πραγματικότητα και την μεταφυσική, όπως άλλως τε και οι άλλες δύο προηγούμενες που ανέφερα. Ο Ντόννερ μετά την θριαμβευτική πρεμιέρα, "χρίστηκε" αυτόματα ως ένα νέο αναδυόμενο αστέρι της σκηνοθεσίας του Χόλυγουντ, ενώ η ταινία αυτή έγινε κινηματογραφικό franchise, με άλλες τρείς συνέχειες, μία επανέκδοση (2006) και ένα prequel πρόσφατα, το "The First Omen" Γιατί όμως μ' έπιασε αυτή η ...πρεμούρα στο να αναφέρω αυτήν ειδικά την ταινία; Μα για τον απλούστατο λόγο, ότι ήταν η πρώτη χολυγουντιανή ταινία που ανέφερε ως...σημάδι του ερχομού του Αντίχριστου ή καλύτερα, την ανάδυση της εποχής του Σατανά και της γέννησης του Αντίχριστου, μέσω της Συνθήκης της Ρώμης! Το πιό παράδοξο στην όλη αυτή ιστορία, είναι ότι παράλληλα με την ίδρυση της πρώτης Ένωσης, δηλαδή αυτής του Άνθρακα και Χάλυβα, ήταν...στελέχη των Ναζί που δεν "πέρασαν" από τη Δίκη της Νυρεμβέργης, δημιουργείται και η Λέσχη Μπίλντερμπεργκ, με πρωτοβουλία των οικογενειών Ροκφέλλερ και Ρόθτσάιλντ . Η Λέσχη αυτή φαινομενικά ιδρύθηκε ως ένα...ανεπίσημο Think Tank, αλλά στην ουσία αποτελούσε τον πρώτο θύλακα επέκτασης των Μασονικών Στοών με ενεργότερο ρόλο στην παγκόσμια πολιτική. Οι δύο λοιπόν Ενώσεις ( Ενωση Άνθρακα - Χάλυβα και Ευρωπαϊκή Κοινότητα Ατομικής Ενέργειας ), με την βοήθεια των μελών της Μπίλντερμπεργκ ενώθηκαν και και αποφάσισαν να περάσουν στην ίδρυση της ΕΟΚ , μέσω της συνθήκης της Ρώμης . Τα πρώτα κράτη μέλη της Ένωσης ήταν η Δ.Γερμανία, το Βέλγιο, η Ολλάνδία, το Λουξεμβούργο, η Γαλλία και η Ιταλία. Αρχικός σκοπός, ήταν η προώθηση των προιόντων των χωρών αυτών στις χώρες της Κοινότητας χωρίς δασμούς, η ελεύθερη διακίνηση πολιτών της Ένωσης από το ένα κράτος στο άλλο και φυσικά η προώθηση ενός κοινού νομίσματος που θα στερέωνε την κοινή οικονομία. 13 χρόνια αργότερα, προστέθηκαν στην ένωση τα Βρετανικά νησιά (Μ.Βρετανία, Ιρλανδία) και η Δανία, και λίγο αργότερα, το 1981 προστέθηκε και η Ελλάδα και μετά η Ισπανία και η Πορτογαλία. Η Ένωση και οι...διαβολικές της πεποιθήσεις Ο πρώτος ηγέτης που κατάλαβε τους σκοπούς της ένωσης αυτής, ήταν ο ηγέτης της Γαλλίας Σαρλ Ντε Γκώλ. Λιγό αργά βέβαια, μιας και η Γαλλία ήταν ήδη απ΄τα πρώτα ιδρυτικά στελέχη. Οι ψύλλοι στ' αυτιά του Ντε Γκώλ, ήταν η...προτροπή των λοιπών ηγετών στο να προχωρήσουν την Ένωση με την εισδοχή τόσο των Άγγλων, όσο και άλλων χωρών. Μόνο που...κατά σύμπτωση, αυτές οι ιδρυτικές χώρες της ένωσης, όσο και αυτές που θα καλούνταν να συμμετάσχουν σε αυτήν, ήταν όλες...χώρες του ΝΑΤΟ ! Μέχρι και πριν από αυτό, η Γαλλία είχε τον έλεγχο της Ένωσης με αναδυόμενη δύναμη τη Δ.Γερμανία. Όταν όμως είδε και τους Άγγλους να επιθυμούν την εισδοχή τους στην Ένωση, αλλά και την προτροπή των Αμερικανών στο να προστεθούν σε αυτήν και άλλες χώρες (που φυσικά ήταν χώρες ήδη ενταγμένες στο ΝΑΤΟ) τσίνισε και μάλιστα έντονα. Και με το δίκιο του, διότι κατάλαβε ότι πίσω από τους φαινομενικά αθώους στόχους για την εισδοχή κι άλλων χωρών, κρυβόταν τόσο οι Τεκτονικές Στοές και η Λέσχη Μπίλντερμπεργκ, όσο και ο ίδιος ο Λευκός Οίκος στην άλλη ακτή του Ατλαντικού! Και κατά την τρίτη επίσημη Σύνοδο Κορυφής των χωρών της ΕΟΚ στο Στρασβούργο το 1963, τα είπε...πολύ χύμα και τσουβαλάτα στους υπόλοιπους, λέγοντας ούτε λίγο ούτε πολύ, πως " Η προσχώρηση στην Ένωση κι άλλων χωρών όπως η Βρετανία, θα μετέβαλαν εξ ολοκλήρου την Ένωση με αποτέλεσμα αυτή η τεράστια ατλαντική κοινότητα, να απορροφηθεί από τις ΗΠΑ και να καταστεί οικονομικό και στρατιωτικό υποχείριο της " Και δεν είχε καθόλου άδικο σ' αυτό. Η Ιστορία, πολύ αργότερα βέβαια, τον δικαίωσε απόλυτα, μιας και σήμερα που μιλάμε, βλέπουμε φανερότατα αυτό ακριβώς που ο Ντε Γκώλ φοβόταν. Οι φόβοι του Ντε Γκώλ, δεν πήγαζαν μόνο μέσα από τον πολιτικό καμβά των συμφερόντων των ΗΠΑ. Πήγαζαν και μέσα από την κρυφή ατζέντα των Στοών και κυρίως αυτών των δύο Λεσχών που προωθούσαν ένα είδος Παγκόσμιας Κυβέρνησης. Και εννοώ αυτές της Μπίλντερμπεργκ και της Τριμερούς Επιτροπής που είχε ιδρύσει ο Ροκφέλερ μόνος του, επειδή τα είχε σπάσει με τους Ρόθτσάιλντ. Ο Ντε Γκώλ δεν πήγαινε στις συνεδριάσεις των λεσχών αυτών. Έστελνε δικούς του ανθρώπους και μέλη της κυβέρνησης. Οι φόβοι του μεγάλωσαν ακόμη περισσότερο, όταν σε ταξίδι του στην Ουάσιγκτον το 1964 συνάντησε τον τότε Πρόεδρο Τζόνσον, ο οποίος του ζήτησε ...βοήθεια για να συνδράμει η ΕΟΚ στον πόλεμο που σχεδίαζε για το Βιετνάμ. Ο Ντε Γκώλ του πέταξε ένα δυναμικότατο ΟΧΙ κι έφυγε οργισμένος. Ο μεγάλος αυτός πολιτικός και στρατιωτικός ηγέτης, προχώρησε σε παραίτηση του αξιώματος του τον Απρίλιο του 1969 λόγω εκείνου του δημοψηφίσματος μετά και την εξέγερση των αριστερών του Μάη του 1968 και ενάμισι χρόνο αργότερα, στα τέλη του 1970 τον βρήκε ο θάνατος. Και έφυγε πολύ, μα πολύ στενοχωρημένος για το μέλλον της Γαλλίας, αλλά και του κόσμου ολόκληρου. Αν δούμε λοιπόν τα πράγματα με τη ματιά της... "συνωμοσιολογίας", θα διαπιστώσουμε τρία πράγματα: Οταν ο Β' ΠΠ τελείωσε και τα αποτελέσματα του ήταν τραγικά για όλον τον πλανήτη, η πρώτη πράξη ήταν στο να επανιδρυθεί ο Χάρτης των Εθνών σε νέα βάση με την μορφή του ΟΗΕ, μόλις δύο χρόνια μετά τη λήξη του Πολέμου. Η πρώτη και "καλύτερη" ενέργεια του ΟΗΕ, ήταν η ανάρτηση του Χάρτη των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων με παράλληλη ενέργεια στο να ιδρυθεί το κράτος του Ισραήλ. Η ίδρυση της συμμαχίας του ΝΑΤΟ δύο χρόνια αργότερα, με εμπνευστή και σχεδιαστή τις ΗΠΑ και με (φαινομενική) αιτιολογία την...αντιμετώπιση του κινδύνου του επεκτατικού κομμουνισμού, ενώ στην ουσία θα ήταν ο μεγάλος στρατός που θα προστάτευε τα συμφέροντα των ΗΠΑ. Η ίδρυση της ΕΟΚ με τη Συνθήκη της Ρώμης, που σαν σκοπό είχε εξ αρχής την οικονομική και νομισματική Ένωση της (δυτικής τουλάχιστον) Ευρώπης. Οι Δυτικοί λοιπόν των Λεσχών και των Μασονικών στοών που είχαν τον έλεγχο στα παγκόσμια δρώμενα, έδειχναν να βιάζονται πολύ. Εάν λοιπόν συνδυάσουμε και τα τρία αυτά γεγονότα, ευκόλως ερχόμαστε στο συμπέρασμα ότι A) προέρχονταν ως σχεδιασμοί και μυστικές ενέργειες των Μασονικών Στοών της Ευρώπης και των ΗΠΑ και B), οι δύο αυτοί οργανισμοί, ΝΑΤΟ και ΕΟΚ θα οδηγούσαν τον πλανήτη σε μια Παγκόσμια Κυβέρνηση. Οι φόβοι του Ντε Γκώλ, βγήκαν αληθινοί πέρα για πέρα. Αλλά το πιο παράξενο απ όλα, ήταν η...θέση του φεγγαριού εκείνη την ημέρα που υπεγράφη η Συνθήκη της Ρώμης! Σε μια εκτεταμένη έρευνα που έκανα στο διαδίκτυο, βρήκα πως η ώρα κατά την οποία έπεφταν οι υπογραφές των ηγετών των κρατών-μελών της Συνθήκης, ήταν η 10η βραδυνή . Εκείνη ακριβώς την ώρα, η Σελήνη βρισκόταν σε τέλεια ευθεία με τον...αστερισμό του Υδροχόυ και εξαφανίζεται την 12η και 18'! Προς διευκρίνιση, σημειώνω ότι η Σελήνη, ήταν ανέκαθεν διαχρονικό πνευματικό σύμβολο, αλλά και παράλληλα διατελούσε ως...φάρος για την λευκή και μαύρη μαγεία . Αμφότερα, προϊόντα του Εωσφόρου, δηλαδή του Πρίγκηπα της...Γνώσεως κατά τους Καμπαλιστές . Η Σελήνη λοιπόν, φεύγει σπό τον αστερισμό του Αιγόκερω ( το ζώδιο στο οποίο ανήκε ο Ιησούς Χριστός αν υποθέσουμε ότι γεννήθηκε στις 25 Δεκεμβρίου ) και περνάει στον Υδροχόο , δηλαδή τον αστερισμό τον οποίο αποδέχεται η Νέα Εποχή, δηλαδή οι Διεθνιστές και η Νέα Τάξη Πραγμάτων! Αν παραδεχθούμε λοιπόν ότι μέσα από τη Συνθήκη της Ρώμης, η οποία προήλθε ως το απαύγασμα της Νέας Εποχής στην οποία έμπαινε η Ευρώπη με την ίδρυση της ΕΟΚ, τότε ίσως αυτό το αστρονομικό φαινόμενο να μην είναι ούτε τυχαίο, ούτε και άσχετο με την Συνθήκη αυτή . Και ως τέτοιο, είναι επιτακτικά απαιτητό στο να ερευνηθεί περαιτέρω. Η νέα "Αγία Ρωμαική Αυτοκρατορία" Στην εποχή του Καρόλου του Α' του Μέγα, η Δυτική Ευρώπη είχε κατακτηθεί εξ ολοκλήρου από γερμανικά φύλα και διοικούνταν από φεουδάρχες χωρισμένοι σε Δουκάτα και Βασίλεια. Σάξωνες στην Βρετανία, Φράγκοι στη μισή ηπειρωτική Ευρώπη, Βάνδαλοι και Λομβαρδοί σε Ισπανία και Ιταλία. Ο Κάρολος ο Α' λοιπόν αποφασίζει να τους ενώσει όλους αυτούς, δημιουργώντας την πρώτη Ευρωπαική Ένωση (φώτο αριστερά) - που ταυτόχρονα ήταν και το γερμανικό Α' Ράιχ - και το 800 μ.Χ. στέφεται αυτοκράτορας από τον Πάπα Λέοντα ως "Αυτοκράτωρ Ρωμαίων", καταργώντας επί της ουσίας την Ανατολική Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία, μετονομάζοντας την αυθαιρέτως ως...Αυτοκρατορία των ...Γραικών! Αυτό το κράτος των Φράγκων λοιπόν, δημιουργήθηκε ακριβώς για να αναχαιτήσει τους Έλληνες Ορθοδόξους Ρωμαίους της Κων/πολης, τους οποίους θεωρούσε ως ...απειλή. Το σχέδιο αυτό το χαιρέτησαν οι περισσότεροι βασιλείς και πρίγκηπες της Δυτικής Ευρώπης, αλλά δεν μπορούσαν σε καμμιά περίπτωση να ανταγωνιστούν σοβαρά την Ρωμανία, λόγω του ότι η δεύτερη ήταν η απόλυτη κυρίαρχη των οδών του Εμπορίου και η οικονομική και η στρατιωτική δύναμη της ήταν τεράστια. Έτσι, μετά σχεδόν από δύο αιώνες από συστάσεως του κράτους αυτού, οι Δυτικοί με την προτροπή του Πάπα Ουρβανού του Β', οργάνωσαν τις περίφημες "Σταυροφορίες", δήθεν για να ελευθερώσουν τους Αγίους Τόπους από την αραβική κατοχή, ενώ στην ουσία ήθελαν να κατακτήσουν και να λεηλατήσουν τον αμύθητο πλούτο των Αράβων, με παράλληλο βλέμμα προς τον μεγάλο τους αντίπαλο, την ελληνική Ρωμανία (Βυζάντιο). Μετά από τρείς Σταυροφορίες που είχαν μάλλον αμφίβολα αποτελέσματα, η Τέταρτη που ακολούθησε ήταν αυτή που κατάφερε να επιδιώξει το...απονενοημένο. Την κατάληψη της Κων/πόλεως και την πλήρη λεηλασία της (όλος ο αμύθητος πλούτος της μεταφέρθηκε με πλοία στη Δύση) και τη διάλυση της Ρωμανίας σε οκτώ μέρη που τα ανομασαν...Λατινικά βασίλεια! Πενήντα οχτώ χρόνια αργότερα, η Ρωμανία ελευθερώθηκε σε μεγάλο μέρος της, αλλά ήταν πια...αργά. Έσβηνε μέρα με τη μέρα λόγ ω έλλειψης πόρων και δυό αιώνες μετά υπέκυψε, κατακτημένη και λεηλατημένη από τους Οθωμανούς. Όσο για την Αγία Ρωμαική Αυτοκρατορία των Γερμανών, αυτή διατηρήθηκε με χίλια ζόρια φυσικά, ώσπου διαλύθηκε, τρείς αιώνες αργότερα, δημιουργώντας νέα κράτη Έχουμε και λέμε λοιπόν. Η Αγία Ρωμαική Αυτοκρατορία, συνεστήθη τόσο για να ενώσει την κατακερματισμένη Ευρώπη, όσο και να καταλύσει την Ελληνική Ρωμανία. Τα κατάφερε και τα δύο. Η Νέα "Αγία Ρωμαική Αυτοκρατορία" με την μορφή της ΕΟΚ, ήταν κι αυτή όνειρο των Γερμανών. Ο Χίτλερ επί της ουσίας, αυτό επιδίωκε αλλά τον πρόδωσε η αλαζονεία του στο να επιτεθεί στη Ρωσία. Και αυτό το γνωρίζουμε μέσω μιας έκθεσης που είχε παραδώσει στον Χίτλερ ο υπουργός Οικονομικών του Ράιχ Βάλτερ Φόνκε με τίτλο το...όνομα που δόθηκε αργότερα στη Ένωση με τη Συνθήκη της Ρώμης, δηλαδή... Ευρωπαική Οικονομική Κοινότητα!!! Και όλα αυτά μόλις το 1942! Από την άλλη, γνωρίζουμε μέσω πληθώρας στοιχείων, πως οι Μασονικές Στοές και φυσικά οι Εβραίοχάζαροι τραπεζίτες που κρυβόντουσαν πίσω από αυτές, χρημοατοδότησαν αφειδώς τον Χίτλερ για να ξεκινήσει τον πόλεμο που όλοι ξέρουμε. Το ερώτημα είναι, γιατί τον άφησαν να...χάσει; Ποιός ήταν ο πραγματικός σκοπός τους; Η απάντηση σε αυτή την ερώτηση, ήταν...για να βρεθεί ο τρόπος για να επανασυσταθεί ως κράτος, το Ισραήλ! Οι Μασονικές Στοές που διοικούσαν Εβραίοι, χρηματοδότησαν τον Χίτλερ για να...διώξει άγρια τους ομοεθνείς τους ούτως ώστε όταν τον...τελείωναν, η δρομολόγηση θα ήταν παιχνιδάκι μετά. Πράγμα το οποίο έλαβε σάρκα και οστά, αμέσως μετά τη Διακήρυξη των Ανθρωπίνων δικαιωμάτων του ΟΗΕ. Το επόμενο βήμα, θα ήταν η υλοποίηση του σχεδίου του Φόνκε, δηλαδή...η Ευρωπαική Κοινότητα. Όχι απλά ως μια χαλαρή ένωση μεταξύ πέντε ή έξη κρατών. Αλλά μια ένωση, που να θυμίζει το...όραμα του Καρλομάγνου και του Α' Ράιχ! Δηλαδή, μια Νεα Αγία Ρωμαική Αυτοκρατορία, μεγαλύτερη από την πρώτη, που θα εκτείνονταν από τη χερσόνησο της Ιβηρίας ως τη Σκανδιναβία και από τα Βρετανικά Νησιά (που δεν βρισκόταν μέσα στη παλιά αυτοκρατορία) ως τα σύνορα της Ρωσίας! Το σχέδιο της επέκτασης αυτής είχε δύο φάσεις. Η πρώτη, ήταν στο να μπούν και άλλες χώρες που θα είχαν πρόσβαση στη Μεσόγειο, δηλαδή η Ισπανία και η Ελλάδα (οι άλλες δύο, Γαλλία και Ιταλία ήταν ήδη μέλη) για να ολοκληρωθεί ο έλεγχος της Μεσογείου. Η δεύτερη φάση έλαβε χώρα μετά την πτώση του Σιδηρού Παραπετάσματος με την εισδοχή σχεδόν όλων των χωρών που περιελάμβανε το Σύμφωνο της Βαρσοβίας. Ένα σχέδιο που θα εκπονούνταν όταν και εφ' όσον ο κομμουνισμός θα κατέρρεε. Από ένα σημείο και μετά, οι εντολές ερχόταν απ' ευθείας από τις ΗΠΑ και οι Ευρωπαίοι...υπάκουαν τυφλά. Τα Ορθόδοξα Βαλκάνια ήταν ο κύριος στόχος, τον οποίο ολοκλήρωσαν εν μέρει. Μόνο η Βουλγαρία και η Ρουμανία μπήκαν στην Ένωση από τα δυτικά Βαλκάνια και οι δύο πρώτες δημοκρατίες που ανήκαν στη Γιουγκοσλαβία, δηλαδή η Κροατία και η Σλοβενία από τα ανατολικά. Η Σερβία, η Αλβανία και οι λοιπές χώρες της παλιάς Γιουγκοσλαβίας, δεν συμπεριελήφθηκαν για πολλούς λόγους. Σήμερα, η νέα Aγία Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία , είναι αυτή που απεικονίζεται στον παρακάτω χάρτη: Τα προβλήματα και η αρχή της Πτώσης Επειδή πλέον δεν ζούμε όυτε στον 9ο αιώνα, αλλά ούτε και καν στον 11ο αλλά ζούμε στον 20ο και 21ο αιώνα, οι λαοί αυτοί που ενώθηκαν μέσω μιας Ένωσης όχι και τόσο...χαλαρής, θα έπρεπε προηγουμένως να έχουν αλλάξει δομικά όλα τους τα χαρακτηριστικά και μάλιστα σε πολύ μικρό χρονικό διάστημα. Γι' αυτό λοιπόν, οι διοικούντες την Ένωση προχώρησαν σε ριζοσπαστικές αλλαγές. Το υπερ-κράτος λοιπόν αυτό, για να περάσει στους λαούς όλα αυτά τα οποία ήταν εξ αρχής συμπεφωνημένα, θα έπρεπε: Να αλλάξει την νοοτροπία των λαών αυτών έτσι, ούτως ώστε οι λαοί αυτοί να απαρνηθούν επί της ουσίας τον εθνισμό τους. Να αποδεχθούν την παράτυπη μετανάστευση ανατολικών και νοτίων λαών που ζούσαν σε κατάσταση πολύ κατώτερη από αυτούς της Ένωσης Να αλλοιωθεί η Ιστορία τους, εάν αυτή η ίδια αποτελεί φραγμό ως προς την εγκεφαλική τους "απελευθέρωση" Να αλλοιωθούν τα φυλετικά τους χαρακτηριστικά Να αποδεχθούν a priori την ψηφιακή τους ελευθερία και να ενταχθούν σε έναν απολύτως ελεγχόμενο πλαίσιο ζωής και δράσης Να αποδεχθούν τον εκφυλισμό των παραδοσιακών τους εθιμοτυπικών Μέσω όλων των παραπάνω, να μετουσιωθούν σε ...έναν λαό που θα ζεί κάτω από ένα συγκεκριμένο καθεστώς ελέγχου. Τα σχέδια όμως των ανθρώπων γενικώς είναι πολλά και οι επιθυμίες τους ακόμη περισσότερες, αλλά...η φύση έχει άλλη γνώμη. Και η φύση αυτή η ίδια, πραγματικά επαναστάτησε. Το σχέδιο της εκπόνησης της Ευρωπαικής Ένωσης, δεν θα μπορούσε να ξεφύγει από αυτόν τον σταθερό και άτυπο κανόνα. Γι' αυτό και ξεκίνησε η αποδόμηση, πολύ πιο γρήγορα απ' ό,τι είχαν σχεδιάσει οι Στοές και εκπονούσαν οι Διεθνιστές. Όλα αυτά που προσπαθούσαν να περάσουν οι ινστρούχτορες του Διευθυντηρίου που εδρεύει στις Βρυξέλλες, απλά δεν...περπατούσαν τόσο εύκολα. Και ακριβώς επειδή άρχισαν να διαφαίνονται οι πρώτες αντιδράσεις μέσω κομμάτων και συντεχνιών πρωτίστως αλλά και μέσω εκλογικών αναμετρήσεων. Οι λαοί άρχισαν να καταλαβαίνουν το πού πάει αυτό και ξεκίνησαν οι αντιδράσεις. Παράλληλα, είχαν αρχίσει να επιστρέφουν και οι μνήμες από την καταστροφή του Β' ΠΠ και των δεινών που είχε επιφέρει ο πόλεμος αυτός, με αποτέλεσμα οι αντιδράσεις να γίνονται ολοένα και περισσότερο δυναμικές. Ήταν φανερό πλέον ότι αυτή η Αυτοκρατορία που τους υποσχόταν πολλά (νέο τρόπο ζωής, ψηφιακή και χρηματική άνεση, σεξουαλική απελευθέρωση, απλευθέρωση των ηθών κλπ) δεν ήταν επί της ουσίας αυτό που περίμεναν. Και τότε, άρχισαν να βλέπουν τα πράγματα με πιο διεισδυτική ματιά και περισσότερο με το θρησκευτικό τους μέρος. Άρχισαν να ξαναδιαβάζουν την Βίβλο, να ακούνε με μεγαλύτερη προσοχή αυτούς που κάποτε αποκαλούσαν...συνομωσιολόγους, να κάνουν παραλληλισμούς συγκρίνοντας τις πολιτικές επιλογές των ταγών που ήταν σύννομες με αυτές που θα επιίωκε ο Αντίχριστος και σιγά σιγά κατάλαβαν πως όλη αυτό που στήθηκε σχεδόν ερήμην τους, δεν ήταν παρά μια καλοστημένη φυλακή, ούτως ώστε ο ερχομός του Αντιχρίστου, θα εύρισκε ακριβώς μια κοινωνία...έτοιμη να τον δεχθεί. Αυτή τη στιγμή που μιλάμε, υπάρχουν δύο από τους 27 ηγέτες των κρατών-μελών της "Αυτοκρατορίας", που όχι μόνο αρνούνται στον έλεγχο του Ιερατείου, αλλά δεν διανοούνται καν το να επιτρέψουν να περάσουν όλες αυτές οι νόρμες του Κακού. Αυτοί οι δύο, αύριο θα γίνουν...22, μπορεί και περισσότεροι. Και η Ένωση νομοτελειακά θα καταρρεύσει. Η Αρχή του Τέλους - Κατακόρυφη άνοδο της διαφθοράς μέσα στα κλιμάκια εξουσίας και τρόμος για την επόμενη μέρα Πριν από κάποιες μέρες, η Βρετανική "Telegraph", είχε δημοσιεύσει ένα άρθρο-φωτιά που έκανε αίσθηση στο κοινό της "Αυτοκρατορίας". Ο τίτλος του; " Η Ευρώπη Τελείωσε !" Και ούτε λίγο, ούτε πολύ, "προφητεύει" την πτώση της πολύ πιο γρήγορα απ ό,τι φαντάζονται αυτοί οι ίδιοι που τη διοικούν. Ο αρθρογράφος της Άλιστερ Χέιθ, είναι άτομο εξαιρετικά προικισμένο, έχει διαίσθηση ανεπτυγμένη και όποιο άρθρο του είχα διαβάσει στο παρελθόν, διαπίστωσα πως είχε ιδιαίτερη βαρύτητα. Αυτή τη φορά, τα λέει ...χύμα προς όλους. " Η Ευρώπη τελείωσε: Μπορεί κανείς να θρηνήσει για την παλιά Ευρώπη και να θρηνήσει την πτώση της. Η σήψη είναι πολύ προχωρημένη και η φθορά πολύ βαθιά: η αδράνεια, η ασυδοσία, ο νοσηρός ειρηνισμός και το μίσος για τον εαυτό της είναι πολύ βαθιά ριζωμένες και αυτή η θανατηφόρα σπείρα δύσκολα μπορεί να σταματήσει. Η Ευρώπη ήταν κάποτε η πλουσιότερη και πιο ανεπτυγμένη ήπειρος, αλλά τώρα είναι στο τέλος της: Η ταπεινωτική παρακμή της είναι ήδη εμφανής στον υπόλοιπο κόσμο και μόνο οι ίδιοι οι παραπλανημένοι Ευρωπαίοι δεν την αντιλαμβάνονται. Επιπλέον, τα κακά της η καταστροφική οικονομική αποτυχία, η πλήρης γεωπολιτική ανικανότητα και η μεταναστευτική κρίση έχουν ήδη διογκωθεί", σημειώνει ο Χέιθ. Και συνεχίζει: Το πρόβλημα είναι πολύ περίπλοκο και πολύ μεγάλο για τις τριτοκλασσάτες πολιτικές ελίτ της Ευρώπης να σκεφτούν ακόμη και μια λύση, ειδικά εκείνοι οι εγωμανείς και οι δημαγωγοί στην πολιτική που ηγήθηκαν με τέτοια απελπισία της κοινωνικής αποσύνθεσης, της «αποανάπτυξης», των στρατευμάτων του Ποτέμκιν και των φρικτών δημογραφικών στοιχείων. Η Γερμανία, η Γαλλία, η Ολλανδία και αλλού βρίσκονται στο χείλος της κοινωνικής έκρηξης, με τους αγρότες να έχουν ριζοσπαστικοποιηθεί. Υπάρχει μόνο ένας νικητής στην αντιπαλότητα 248 ετών μεταξύ των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής και της παλιάς Ευρώπης. Εκεί όμως που δίνει έμφαση, είναι το...θρησκευτικό κομμάτι της και η απώλεια των χριστιανικών ιδεωδών, που κρατούσαν κάποτε την Ευρώπη όρθια: « Δεν υπάρχει δρόμος επιστροφής για μια ευρωπαϊκή ήπειρο που έχει ασπαστεί τον μηδενισμό, τον μεταχριστιανικό παγανισμό , τον ανελευθερισμό και την πολιτική του φθόνου, που πιστεύει ότι η διάσωση του πλανήτη απαιτεί το κλείσιμο επιτυχημένων βιομηχανιών και την φτωχοποίηση του λαού της, που δεν μπορεί να αντιμετωπίσει τον ισλαμιστικό εξτρεμισμό και δεν θα μεταρρυθμίσει το κράτος πρόνοιας ».  Ο πληθυσμός της ΕΕ θα κορυφωθεί στα 453,3 εκατομμύρια σε δύο χρόνια και στη συνέχεια θα πέσει στα 419,5 εκατομμύρια μέχρι το 2100, παρά την μαζική μετανάστευση, προβλέπει η Eurostat. Ο πληθυσμός θα γεράσει δραστικά, λόγω της κατάρρευσης του ποσοστού γεννήσεων. Τ α κράτη πρόνοιας θα εκραγούν, με τους φόρους να εκτοξεύονται στους νεότερους για να πληρώσουν για την υγειονομική περίθαλψη και τις συντάξεις των ηλικιωμένων. Γράφει κι άλλα ο συμπαθέστατος Χέιθ που δεν χωράνε σε τούτο το πόνημα. Παρ' όλα αυτά, ό,τι έχει γράψει σε αυτά που παραθέτω, είναι ήδη γεγονότα ή ορισμένα από αυτά σίγουρα θα μας απασχολήσουν τα επόμενα χρονικά διαστήματα. Ο Χειθ χωρίς ίσως να το θέλει, ομολογεί ευθέως πως η ΕΕ ως νέα "Αγία Ρωμαική Αυτοκρατορία, εξυπηρετεί ΜΟΝΟ τις επιδιώξεις του Σατανά και του γιού του, του Αντίχριστου. Μόνο ο Οξαποδώ θα μπορούσε να σχεδιάσει όλα όσα έχουν ήδη σχεδιασμένα οι ινστρούχτορες των Βρυξελλών. Και να μη μας φαίνεται περίεργο, που παρά την καταδίκη της στο Διεθνές Δικαστήριο της ΕΕ, η Ούρσουλα Φον Ντερ Λάιεν βρίσκεται και πάλι στην κορυφή του Ιερατείου. Η διαφθορά κι η σήψη που ζέχνει το ευρωκοινοβούλιο είναι τέτοια, που πολύ δύσκολα κανείς θα μπορέσει να την καθαρίσει. Οι μαρτυρίες του Αγίου Παισίου για την σύγχρονη "Αγία Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία" και τις τύχες της Ο εθνικός μας Άγιος, πρίν κοντά 35 χρόνια, τότε που η ΕΟΚ ήταν το...μεγάλο μας φετίχ με τα χρηματοδοτικά προγράμματα που έπαιρνε το ΠΑΣΟΚ (τρώγοντας τα μισά λεφτά βεβαίως) και που αναβάθμιζαν την Ελλάδα, χαμογελούσε στους πιστούς που τον ρωτούσαν σχετικά λέγοντας: «Λίγα είναι τα ψωμιά της ΕΟΚ …Δεν θα κρατήσει και πολλά χρόνια …Θα την διαλύσουν οι Άγγλοι και οι Αμερικάνοι, αυτοί είναι ένας λαός και συνεργάζονται …Σου λέει, τι γίνεται εδώ; Σηκώνει πάλι κεφάλι ο Χίτλερ; Έτσι θα την διαλύσουν … Σε αυτό το σημείο, ο Γέροντας επειδή ΗΞΕΡΕ το μέλλον, δεν ήθελε να προσδώσει πολύ έμφαση στο ζήτημα αποκαλύπτοντας ασφαλώς όλα αυτά τα οποία θα περνούσαμε εξ αιτίας της αποκοτιάς μας στο να μπούμε μέσα σε αυτή τη σφηκοφωλιά, τόνισε το ζήτημα της διάλυσης του μορφώματος αυτού και ρίχνοντας το φταίξιμο στους...Άγγλους και στους Αμερικάνους. Θα ήταν βέβαια παράδοξο να γινόταν κάτι τέτοιο με αφορμή και μόνο την...ανάσταση του Χίτλερ, μιας και αυτοί οι ίδιοι Αμερικάνοι συνέβαλλαν τα μάλα στο να στηθεί αυτό το μόρφωμα για τα δικά τους συμφέροντα. Το καλοκαίρι του 1992, κάποιοι προσκυνητές ρώτησαν πάλι τον Γέροντα Παΐσιο σχετικά με την ΕΕ : « Γέροντα, τι επιπτώσεις θα έχει η ΕΟΚ για την Ελλάδα; » Ο Άγιος τους λέει: « Κοιτάξτε παιδιά, στην Αμερική πήγαν άνθρωποι από διάφορα μέρη. Κουβάλησε ο καθένας το κουρέλι του και έτσι έγινε εκεί μία κουρελού.Η Αμερική έγινε σαν τον αργαλειό που αφομοίωσε όλα τα κουρέλια.Στην ΕΟΚ, όμως, οι χώρες που μπαίνουν είναι έτοιμα χαλιά. Τα χαλιά, όσο και να τα ενώσεις, το ένα πάει από δω και το άλλο απ’ εκεί. Έτσι, μη φοβάστε για δυσμενείς συνέπειες από την ΕΟΚ. Δεν πρόκειται ποτέ οι χώρες της Ευρώπης να ενωθούν πλήρως, ώστε να μας βλάψουν». Σε αυτή του την απάντηση, που διαφέρει κατά πολύ από την πρώτη, ο Άγιος μας κάνει μια ανάλυση...πλήρους ακριβείας για το ανορθόδοξο της συστάσεως μιας Ένωσης που μόνο προβλήματα θα παρήγαγε. Τα ...έτοιμα χαλιά των χωρών της Ευρώπης που μπήκαν στην Ένωση, δεν θα μπορούσαν να γίνουν ...κουρελού και να ανακατευτούν με τους άλλους. Και μέσω αυτής της παραβολής, υπογράμμισε το...αυτονόητο, δηλαδή τον εθνισμό των λαών των χωρών αυτών. Εξ άλλου, αυτόν τον εθνισμό πολεμάει να εξαλείψει το διεθνιστικό μίασμα, εδώ και πολλά χρόνια. Δεν το κατάφερε, ούτε θα το καταφέρει ποτέ. Σε μια άλλη απάντηση του σε σχετικό έρωτημα πιστών, είπε το εξής άκρως αποκαλυπτικό: «Η ΕΟΚ είναι το κράτος του Ισραήλ…Λίγα είναι τα ψωμιά της …». «Δεν θα κάνουν χωριό στην ΕΟΚ , γιατί είναι έθνη με διαφορετικές παραδόσεις». Από εκείνον λοιπόν μάθαμε πως η ΕΟΚ, ήταν το...κράτος του Ισραήλ, δηλαδή δημιουργήθηκε για. είναι ...συγκοινωνούν δοχείο με τον Σιωνισμό, που είναι πράγματι η καθαρή αλήθεια! Σε άλλη επίσκεψη, κάποιοι καθηγητές έλεγαν στον Γέροντα Παΐσιο ότι τα 12 κράτη μέλη της ΕΟΚ θα γίνονταν μελλοντικά ένα κράτος (αληθές, αυτός ήταν ο σχεδιασμός) με μια κυβέρνηση ισχυρή, ένα ενιαίο λογιστικό σύστημα, μια ενιαία οικονομία, ενιαίο στρατό και εξωτερική πολιτική και ότι τα κράτη θα ήταν ως επαρχίες. Περιέγραφαν δηλαδή ένα...μέλλον λαμπρό, με οικονομική ευμάρεια, όπως αυτή των ΗΠΑ. Αφού τους άκουσε ο Άγιος Παΐσιος απάντησε ότι: " Δώδεκα χαλιά, ακόμα και αν τα ράψεις δεν γίνονται ένα. Πριν από πενήντα χρόνια οι μεγάλοι της ΕΟΚ αιματοκύλισαν τον κόσμο και έχουν τόσο εγωισμό, που δεν ζήτησαν συγγνώμη και δεν ομονοούν μέχρι σήμερα. Είναι δυνατόν να κάνουν κοινό κράτος με κοινά συμφέροντα, όταν θα πρέπει κάθε κράτος να ξεχάσει τα δικά του συμφέροντα; Θα διαλυθεί η ΕΟΚ εξ αιτίας του εγωισμού των μεγάλων" . Σε αυτήν εδώ την απάντηση, αποκαλύπτει ακόμη μια πτυχή του προβλήματος. Ότι...αυτοί που την ίδρυσαν (οι γλυτώσαντες την αγχόνη του Δικαστηρίου της Νυρεμβέργης, δηλαδή Ναζί εγκληματίες) σε συνεργασία με άλλους μεγάλους, είναι αυτοί οι ίδιοι που αιματοκύλισαν την οικουμένη! Οπότε, τι είδους μέλλον θα μπορούσε να έχει ένα μόρφωμα, βουτηγμένο στο αίμα αθώων; Και φυσικά κατέληξε πως η ΕΟΚ θα διαλυθεί εξ αιτίας του εγωισμού των μεγάλων. Αλλά η μεγάλη του απάντηση που συγκλονίζει στην κυριολεξία, ήταν όταν τον επισκεύτηκαν μερικοί καθηγητές, οι οποίοι του έθεσαν κι αυτοί το ίδιο ερώτημα. « Είναι πολύ ζεστό ακόμη το αίμα… Είναι αδύνατο, και θα φανεί αυτό αργότερα, να υπάρξει ποτέ συνεργασία των Άγγλων, των Γάλλων, των Γερμανών, των Ιταλών, των Αυστριακών, κλπ. όταν υπάρχουν ακόμη άνθρωποι που χάσανε στον Δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο τους πατεράδες και τους θείους τους. Είναι ποτέ δυνατόν να ονομάζει ο ένας τον άλλον «σύμμαχε» και να το εννοεί; Μή βλέπουμε τα πράγματα κοντόφθαλμα και μόνο χάριν της Οικονομίας. Θα βγει ο Εθνικισμός στην επιφάνεια και τότε… Διαλύεται η Ευρώπη λόγω Γερμανίας! » Ε, εγώ τι άλλο πλέον να προσθέσω; Η διάλυση και το τέλος! Πότε θα μπορούσαν αυτά να έρθουν; Συνοψίζοντας, μπορούμε να πούμε άφοβα πως αυτή η Νέα "Αγία Ρωμαική Αυτοκρατορία" Ευρωπαϊκή Ένωση, ήταν δημιούργημα τόσ των Γερμανών, όσο και των Αμερικανών, με την απόλυτη μεσιτεία των Μασονικών Στοών και των Τραπεζικών Ομίλων των Ρόθτσάιλντ και Ροκεφέλλερ. Στήθηκε, για να υποδεχθεί μια μέρα τον Μεγάλο διεθνή Εγκληματία, που ονομάζουμε από τώρα "Αντίχριστο". Ο Αντίχριστος για να κυβερνήσει (σχεδόν) όλον τον πλανήτη, θα χρειαστεί να υπάρχουν Ενώσεις Χωρών με πληθυσμούς ακαθόριστης φυλετικής υφής. Η ένωση λαών υπό την σκέπη των ΗΠΑ μόνο δεν αρκούσε. Έπρεπε να υπάρξει και μια Ένωση Κρατών, κυρίως χριστιανικής υφής. Και αυτή, είναι η σύγχρονη Αγία Ρωμαική Αυτοκρατορία (Ευρωπαϊκή Ένωση) υπό την αιγίδα ασφαλώς των ΗΠΑ. Εκεί βρίσκεται το Ιερατείο των Διεθνιστών υποκρυπτόμενο στο το Βαθύ Κράτος. Οι διεθνιστές τα σχεδίασαν όλα τέλεια. Μέχρι και την τελευταία λεπτομέρεια. Αυτό όμως που δεν υπολόγισαν, ήταν η - παραγματικά ακατανόητη γι' αυτούς - σθεναρή αντίσταση και για να την ανακόψουν, έπεφταν σε σφάλματα και βεβιασμένες κινήσεις. Στην εποχή του Covid και των υποχρεωτικών εμβολιασμών, αντιστάθηκε σχεδόν ο μισός πλανήτης. Στις δε δυτικές χώρες, τουλάχιστον ένα σοβαρό 40% όχι μόνο δεν πίστεψε στις μπούρδες των ιθυνόντων, αλλά και αντιστάθηκε με μεγαλη δύναμη ψυχής στα φονικά εμβόλια. Προσπάθησαν κι ακόμη προσπαθούν αλλά ματαίως, να τους κλείσουν τα στόματα με τον νόμο της Ούρσουλας για την...παραπληροφόρηση και κάποιοι γίγαντες των Media αντιδρούν, όπως ο Ελόν Μάσκ. Και από την άλλη, υφίστανται μια ελεεινή ταπείνωση από τη Ρωσία, που...δεν λέει να χάσει τον πόλεμο που η ίδια η "Αυτοκρατορία" του Κακού ξεκίνησε, με αποτέλεσμα την έξαρση του εθνικισμού σε όλες σχεδόν τις χώρες της Ένωσης, με τρανά παραδείγματα τη Γαλλία και την ίδια την Γερμανία με το AfD. Οι Σλοβάκοι και οι Ούγγροι από την άλλη μεριά, να παλεύουν για μια ειρηνική διευθέτηση του προβλήματος και να...δέχονται πυροβολισμούς οι ηγέτες τους. Και καπάκι στο ζήτημα, έρχεται και η επαναφορά της λαομίσητης και διεφθαρμένης Ούρσουλας στην ηγεσία της Αυτοκρατορίας. όλα αυτά είναι πασιφανή σημάδια της επικείμενης Πτώσης. Τώρα, πώς θα συμβεί αυτό; Πιθανότατα με πόλεμο . Είναι η μόνη διέξοδος και η μόνη κατάσταση που θα μπορούσε να λύσει τον γόρδιο αυτόν δεσμό. Οι καταστροφές που θα επιφέρει ο Γ' ΠΠ (ο οποίος ήδη διεξάγεται, αλλά όχι ακόμη μαζικά) θα είναι πρωτοφανείς, καθώς και η ανέχεια και η φτώχεια που θα φέρει ως αποτέλεσμα. Αυτά και μόνο αρκούν για τους λαούς, στο να πετάξουν από πάνω τους αυτή τη...μελάσα που τους τύλιξε μέσα στο γλυκό αλλά και θανατηφόρο της περιβάλλον. Μία λοιπόν από τις συνέπειες που θα φέρει ο Γ'ΠΠ, θα είναι και αυτή της κατάρρευσης της βρωμερής αυτής Ένωσης και που θα φέρει συνάμα και την πτώση αυτή της ανίερης Αυτοκρατορίας. Το ΝΑΤΟ, επίσης είναι καταδικασμένο σε διάλυση. Οι καταστάσεις που ζούμε είναι αρκετές στο να μας πείσουν ότι ο οργανισμός αυτός, μόνο την ειρήνη δεν επιφέρει και ως εκ τούτου, θα διαλυθεί επίσης στα εξ ών συνετέθη. Σ' αυτόν τον πόλεμο, κανείς δε θα βγεί νικητής. Μόνο ερείπια θα αφήσει πίσω του και κράτη διαλυμένα, σοβαρές αποδείξεις ότι και οι δύο αυτές ενώσεις, ΝΑΤΟ και ΕΕ δεν ήταν τίποτε παρά τα όργανα που ετοίμαζε ο Σατανάς για να επικρατήσει στον Κόσμο. Και να μου το θυμηθείτε, ο κόσμος γρήγορα θα επιστρέψει στον Θεό για να ξαναγεννηθεί ο Χριστιανισμός στις καρδιές των ευρωπαίων. Ο αληθινός Χριστιανισμός όμως, που δεν είναι άλλος από την Ορθοδοξία. Αυτά όμως θα τα πούμε σε άλλο άρθρο. Προς το παρόν, έχουμε μπροστά μας ακόμη πολλές προκλήσεις. Πολλά θα εξαρτηθούν από τις εκλογές του Νοεμβρίου στις ΗΠΑ, με την υποσημείωση του...αν αυτές γίνουν. Αν δεν γίνουν και μας προλάβουν οι σατανικές εξελίξεις, τότε νομοτελειακά, αυτές θα είναι καταλύτης άμεσων πολεμικών συμβάντων. Τα δυσάρεστα είναι μπροστά μας. Αλλά συνάμα και τα ευχάριστα που θα τα διαδεχθούν. Η ελευθερία μας πλησιάζει. Αλλ΄'α πριν από αυτή, θα ζήσουμε και το πιο βαθύ σκοτάδι. Αν επιλέξουμε όμως να έχουμε τον Θεό μαζί μας, το σκοτάδι θα φέρει πιο γρήγορα την Αυγή. Πύρινος Λόγιος Sergioschrys@outlook.com

Ένα ιστορικό οδοιπορικό που εξιστορεί την αιματηρή πορεία του Κυπριακού Ελληνισμού, μέσα από ματιά ενός σπουδαίου ακαδημαϊκού! Γράφει ο Πέτρος Παπαπολύβιος * Στη νεοελληνική πολιτική ιστορία η λέξη «ένωσις» ως αίτημα, πρωτοχρησιμοποιήθηκε στα Επτάνησα. Ακολούθησε η Κρήτη, η Κύπρος, η Σάμος, τα Δωδεκάνησα, κ.ά. Η ένωση, αντί της απελευθέρωσης, αφορά την αξίωση προσάρτησης στην ελληνική επικράτεια νησιών ή «αυτόνομων» περιοχών, όπως η Βόρειος Ηπειρος, στη δεκαετία του 1910. Μετά την ενσωμάτωση των Δωδεκανήσων στην Ελλάδα, το 1948, η λέξη «ένωση» ως πολιτικό αίτημα συναντιέται μόνο στην Κύπρο, τη μόνη ελληνική εθνική διεκδίκηση ύστερα από το 1950. Ο λοχαγός Charles Orr, αρχιγραμματέας της αποικιακής κυβέρνησης, έγραψε στο βιβλίο του για την Κύπρο (1918): « Υπάρχει μια ελληνική λέξη που εμφανίζεται ευρύτατα και χρησιμοποιείται με ιδιαίτερη έμφαση σε πολλά από τα κύρια άρθρα που δημοσιεύονται στις ελληνικές εφημερίδες που εκδίδονται στην Κύπρο. Σπανίως παραλείπεται από τις πολιτικές αγορεύσεις τις οποίες οι Ελληνες Κύπριοι αρέσκονται να εκφωνούν σε κάθε ευκαιρία: Ακούγεται στις ελληνικές ορθόδοξες εκκλησίες, στους λόγους που εκφωνούνται σε κάθε εθνική γιορτή. (…) Ακόμη συναντιέται σε κάθε ένα από τα πολλά υπομνήματα που υποβάλλονται από καιρού εις καιρόν από τους ηγέτες της ελληνικής κοινότητας στην Κύπρο, είτε στην τοπική είτε στην αυτοκρατορική κυβέρνηση. Η λέξη αυτή είναι η “ΕΝΩΣΙΣ” ». Δύσκολη η ύστερη οθωμανική περίοδος Η Κύπρος κατακτήθηκε από τους Οθωμανούς το 1570-1571. Αν και οι μικρασιατικές ακτές αποτελούσαν την κυπριακή «ενδοχώρα», η μεγάλη απόσταση από την Κωνσταντινούπολη επέτεινε την κακοδιοίκηση, την κρατική εγκατάλειψη και αδιαφορία. Η Κύπρος δεν επαναστάτησε το 1821 , πλήρωσε όμως βαρύ φόρο αίματος με τις σφαγές της 9ης Ιουλίου 1821 , που άφησαν βαριά κληρονομιά: Ο απαγχονισμός του Αρχιεπισκόπου Κυπριανού και η καρατόμηση των τριών μητροπολιτών, οι νέοι εξισλαμισμοί, οι δηώσεις περιουσιών, ο αναγκαστικός εκπατρισμός εκατοντάδων Κυπρίων, ήταν γεγονότα που σημάδεψαν την κυπριακή ιστορία. Μαζικές φυγές Ελλήνων Κυπρίων επαναλήφθηκαν, τόσο στη δεκαετία του 1820, όσο και μετά τις στάσεις του 1833, αλλά και το 1853-1854, εξαιτίας του Κριμαϊκού Πολέμου , χωρίς να υπολογίζεται το συνεχές μεταναστευτικό ρεύμα προς την Ελλάδα, τη Μικρασία και την Αίγυπτο για λόγους αποκλειστικά οικονομικούς και εξαιτίας της βαριάς φορολογίας. Οι μεταρρυθμίσεις του 1859 αποτέλεσαν μια ανάσα ελπίδας, όμως η δυστυχία ήταν συνώνυμη της Κύπρου και στη δεκαετία του 1870, το νησί δοκιμάστηκε επώδυνα από μακρά ανομβρία και λιμό. Παρά την ύπαρξη στην Κύπρο της ισχυρής αυτοκέφαλης Ορθόδοξης Εκκλησίας , η κυπριακή πνευματική και οικονομική υπανάπτυξη και υστέρηση διατηρήθηκε σε όλη τη διάρκεια της ύστερης Τουρκοκρατίας: Στην εκπαίδευση, τόσο στο Κεντρικό Σχολείο της Αίγινας κατά το 1830-1834, όσο και στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, κατά το 1837-1894, η εκπροσώπηση των Κυπρίων σπουδαστών ήταν ελάχιστη . Το πρώτο τυπογραφείο εγκαταστάθηκε στην Κύπρο μόλις το καλοκαίρι του 1878, επί Βρετανών, ενώ το πρώτο πλήρες σχολείο Μέσης Παιδείας, το Γυμνάσιο Λευκωσίας («Παγκύπριον») λειτούργησε το 1893. Ας σημειωθεί ότι ο Ιωάννης Καποδίστριας είχε συμπεριλάβει και την Κύπρο, το 1827-1828, στα γεωγραφικά όρια που αξίωνε η «νέα Ελλάς» . Ομως, ήταν αδύνατο να υποστηρίξει την έκκληση που υπέγραψαν, τον Αύγουστο του 1828, ο Αρχιεπίσκοπος Κύπρου Πανάρετος και άλλοι πρόκριτοι, με την οποία, διεκτραγωδώντας την κατάσταση στο νησί, ζητούσαν με δραματικό ύφος τη συνδρομή του. Οι Αγγλοι εγκαθίστανται στη Μεγαλόνησο Η αιφνίδια έλευση στην Κύπρο των Βρετανών, το 1878, 14 έτη ύστερα από το «επτανησιακό προηγούμενο» του 1864, θεωρήθηκε από την αλυτρωτική ρητορική ως το προοίμιο της «απόδοσης» του νησιού στην Ελλάδα. Τα πληθυσμιακά δεδομένα ήταν, εξάλλου, ξεκάθαρα αν και ισχνά για μια «μεγαλόνησο»: Από τους 186.173 κατοίκους της πρώτης βρετανικής απογραφής του 1881, το 24,4% ήταν Μουσουλμάνοι/Τούρκοι, 73,9% Ελληνες Ορθόδοξοι και οι υπόλοιποι (1,6%) άλλου θρησκεύματος, ενώ τις επόμενες δεκαετίες τα αντίστοιχα ποσοστά σταθεροποιήθηκαν στο 18% – 80%. Η παροχή φιλελεύθερου Συντάγματος και αιρετού Νομοθετικού Συμβουλίου, η ελευθεροτυπία, η εγκαθίδρυση αισθήματος ασφάλειας και η απονομή δικαιοσύνης χαρακτήριζαν τη νέα εποχή. Σταδιακά, η ψευδαίσθηση της «προσεχούς ενώσεως» κ υριάρχησε, ακόμη και στους Τούρκους του νησιού , παρά τα προσκόμματα που επικαλούνταν οι Βρετανοί, αφού η «ψιλή κυριότητα» της Κύπρου μέχρι το 1914 ανήκε στην Οθωμανική Αυτοκρατορία. Σε αυτό το πλαίσιο, η ελληνική κυπριακή ηγεσία ήταν αδύνατο να αντιληφθεί τη σταδιακή σύνδεση του Κυπριακού με τις ισορροπίες στην Ανατολική Μεσόγειο και τα ευμετάβλητα συμφέροντα των Μεγάλων Δυνάμεων. Από τις παραδοσιακές «σταθερές» του ενωτικού κινήματος ήταν η εθελοντική προσφορά «αίματος και χρήματος» στις ελληνικές πολεμικές περιπέτειες, με κύριους σταθμούς τη συμμετοχή χιλίων Κυπρίων εθελοντών στον ελληνοτουρκικό πόλεμο του 1897, άλλων 1.500 – 1.800 στους Βαλκανικούς Πολέμους , και τον θάνατο στο Μπιζάνι, τον Δεκέμβριο του 1912, του κορυφαίου πολιτευτή της εποχής, δημάρχου Λεμεσού, Χριστόδουλου Σώζου. Παρότι οργανωμένο κυπριακό «λόμπι», κατά τα πρότυπα των κρητικών, ηπειρωτικών ή μακεδονικών συλλόγων εμφανίστηκε στην Αθήνα μετά τη δεκαετία του 1940, ώθηση στον αγώνα για την ένωση έδιναν οι δεσμοί με το νησί του Κωστή Παλαμά, του Νικόλαου Πολίτη, του Σπυρίδωνος Λάμπρου, του Γιάννη Ψυχάρη . Ανάλογες βάσεις δημιούργησε η ακτινοβολία των κυπριακών εκπαιδευτηρίων, όπου δίδαξαν οι Κωνσταντίνος Αμαντος, Γεώργιος Αναγνωστόπουλος, Μιχαήλ Βολονάκης, Στίλπων Κυριακίδης, Ιωάννης Συκουτρής, Βασίλειος Τατάκης , κ.ά. Η κυπριακή ενωτική διεκδίκηση έγινε αισθητή στην Αθήνα στις αρχές του 20ού αιώνα , όταν εντάθηκε ο πολιτικός αγώνας με συλλαλητήρια , υπομνήματα και αποστολή «πρεσβειών» στο Λονδίνο. Στις παραμονές των Βαλκανικών Πολέμων, επιβλήθηκε η άποψη ότι το Κυπριακό θα λυνόταν στο πλαίσιο της «ελληνοβρετανικής φιλίας». Οπως έγραφε ο πρέσβης Ιωάννης Γεννάδιος στον πρωθυπουργό Ελευθέριο Βενιζέλο, προβλέποντας ότι η Βρετανία θα χρησιμοποιούσε την Κύπρο ως αντάλλαγμα στις επερχόμενες ανακατατάξεις , έπρεπε το «εθνικό κέντρο» να επιβάλλει την κατευθυντήρια γραμμή, την οποία όφειλαν να ακολουθούν «τα εκτός του Βασιλείου τρία τέταρτα του όλου ελληνικού έθνους». «Πολιτική σιγής» Καθήκον της ελληνικής κυπριακής ηγεσίας ήταν, επομένως, η «πειθαρχία», αφού η Αθήνα διατηρούσε το αδιαμφισβήτητο δικαίωμα της ιεράρχησης των προτεραιοτήτων της εξωτερικής πολιτικής. Οι Ελληνες Κύπριοι πολιτευτές, εν όψει των εθνικών διεκδικήσεων στη Μακεδονία, Θράκη, Μικρά Ασία και Βόρεια Ηπειρο τήρησαν «πολιτική σιγής» στις διεθνείς μεταπολεμικές διασκέψεις το 1913 και το 1918 – 1920. Επίσης, πειθάρχησαν αδιαμαρτύρητα, τόσο το 1915, όταν η Αθήνα απέρριψε τη μοναδική βρετανική προσφορά για την ένωση της Κύπρου ( ο τότε πρωθυπουργός Αλέξανδρος Ζαΐμης δικαιολογήθηκε στον Αγγλο πρέσβη, Francis Elliot, για την κωλυσιεργία του να απαντήσει, επικαλούμενος ότι για ένα ολόκληρο 48ωρο δεν κατάφερε να συναντήσει τον βασιλιά Κωνσταντίνο… ), όσο και το 1931, όταν ο Ελευθέριος Βενιζέλος αποδοκίμασε με υπερβολικά σκληρούς λόγους την οκτωβριανή εξέγερση. Η αποικιακή αντεπανάσταση και νέα ανάφλεξη μετά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο Η αποικιακή απάντηση στην αυθόρμητη και ανοργάνωτη εξέγερση του Οκτωβρίου 1931 ήταν υπερβολικά σκληρή, καθώς ο εμπρησμός του Κυβερνείου αποτελούσε ατίμωση για την Αυτοκρατορία: Το Νομοθετικό Συμβούλιο καταργήθηκε και δεν επαναλειτούργησε ποτέ, γεγονός πρωτοφανές για τη βρετανική αποικιακή ιστορία, οι θεωρηθέντες ως πρωταίτιοι εξορίστηκαν χωρίς δίκη επ’ αόριστον, εκατοντάδες άλλοι φυλακίστηκαν ή εκτοπίστηκαν, θεσμοθετήθηκε ωμή επέμβαση στην Εκκλησία και στην Παιδεία, επιβλήθηκε λογοκρισία και απαγόρευση των ελληνικών και τουρκικών εθνικών συμβόλων, εγκαθιδρύθηκε σύστημα αστυνομοκρατίας και χαφιεδισμού . Με την κατάργηση της Βουλής και την εξορία, φίμωση ή συνεργασία επιφανών πολιτευτών με τις Αρχές, η επιρροή του πολιτικού κόσμου περιορίστηκε σημαντικά . Μετά την κατάρρευση της δικτατορικής περιόδου (1931 – 1940), οι κυρίαρχοι πόλοι στο εσωτερικό ήταν αυτοί που έμειναν ηθικά αλώβητοι: Η Εθναρχία και η Αριστερά . Η μη ανάμειξη της Κύπρου στον μεταπολεμικό εδαφικό διακανονισμό ήταν μια επιλογή που θα χρέωναν οι Κύπριοι στις ελληνικές κυβερνήσεις . Η παρακοή «προς τη μητέρα» ήταν θέμα χρόνου. Τον Δεκέμβριο του 1949, ύστερα από τη δημόσια αποδοκιμασία από την ελληνική κυβέρνηση της διοργάνωσης Ενωτικού Δημοψηφίσματος , ο Μητροπολίτης Κιτίου Μακάριος, ο κατοπινός Αρχιεπίσκοπος Μακάριος Γ ΄, εκστόμισε μια πρωτοφανή «ασέβεια»: « Την Ελλάδα άλλως τε δεν αποτελεί μία κυβέρνησις. Αι κυβερνήσεις έρχονται και παρέρχονται, αλλ’ η Ελλάς μένει αιωνία ». Στο απόγειο του κυπριακού αλυτρωτισμού η θυγατέρα Κύπρος καθοδηγείται από την «αιωνία» φαντασιακή Ελλάδα , με την οποία ταυτίζεται, και όχι την «ανάξια» της σύγχρονης πραγματικότητας. Οι διεθνείς αντιξοότητες για την Ελλάδα την επαύριον του Εμφυλίου ήταν πολλές, όμως ήταν αδύνατο, πλέον, να εμποδίσουν τους Κυπρίους. Στις αρχές της δεκαετίας του 1950 η βρετανική αδιαλλαξία παρέμενε άκαμπτη, και ούτε το Ενωτικό Δημοψήφισμα του 1950, ούτε η διεθνοποίηση του Κυπριακού, με την προσφυγή στα Ηνωμένα Εθνη απέδωσαν καρπούς . Για τους Βρετανούς η παραμονή στην Κύπρο αποτελούσε μονόδρομο, ύστερα από την απώλεια άλλων σημαντικότερων κτήσεών τους και άλλοτε επικαλούνταν εναντίον της Ενωσης τον «κομμουνιστικό κίνδυνο» και άλλοτε τα «τουρκικά συμφέροντα». Παράλληλα, δεκάδες ανώτεροι αποικιακοί υπάλληλοι υποστήριζαν ότι οι Κύπριοι ήταν αδύνατο να καταφύγουν στα όπλα . Αυτή η νοοτροπία απεικονίζεται παραστατικά στη ρήση του κυβερνήτη Andrew Wright, στις αρχές της δεκαετίας του 1950, που καταγράφει ο Βρετανός ιστορικός Robert Holland : « Αν δείξεις το ραβδί στους Κυπρίους, δε χρειάζεται να φωνάξεις τους στρατιώτες ». Ρατσιστικά στερεότυπα που θα διαψεύδονταν πανηγυρικά την 1η Απριλίου 1955 . Το κυπριακό ενωτικό κίνημα αποδείχθηκε το μακροβιότερο και μαζικότερο αλυτρωτικό κίνημα της νεότερης ελληνικής ιστορίας . Η ουσιαστική του διαφοροποίηση ήταν η μεταπολεμική του προβολή, όταν η αποαποικιοποίηση κλόνιζε συθέμελα τη βρετανική αυτοκρατορία : Η διεκδίκηση του ενωτικού αιτήματος ύστερα από τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο έδωσε στους πρωταγωνιστές του μέσα και δυνατότητες μαζικού αγώνα που δεν υπήρχαν στις προηγούμενες δεκαετίες . Παράλληλα, η ανάδειξη του Κυπριακού στο ψυχροπολεμικό περιβάλλον δημιουργούσε ανυπέρβλητες δυσκολίες, εντελώς διαφορετικές από αυτές των προπολεμικών εθνικών διεκδικήσεων . Μέσα στην κυνική πραγματικότητα των «δύο κόσμων», οι Ελληνες της Κύπρου ζητούσαν την ένωση με την Ελλάδα, με κύρια επιχειρήματα το «δίκαιο» και την «ηθική» . Το πού θα οδηγούσε η βρετανική επίμονη παραγνώριση της καθολικής ενωτικής αξίωσης, το είχε προβλέψει ο σεφερικός στίχος: "Το προζύμι της πίκρας» είχε αρχίσει να φουσκώνει…"

To Μεγάλο Κεφάλαιο, η Δυστοπική Δικτατορία του ΟΗΕ και ο Εωσφορισμός Ε ίναι σημαντικό να κατανοήσουμε ότι δεν υπάρχει ούτε μία νέα ή πρωτότυπη ιδέα στο διάσημο πρόγραμμα Great Reset του Kλάους Σβαμπ για τον κόσμο. Ούτε η ατζέντα για την Τέταρτη Βιομηχανική Επανάσταση είναι δική του , ούτε ο ισχυρισμός του ότι αυτός έχει εφεύρει την έννοια του «καπιταλισμού των μετόχων». Ο Σβαμπ είναι κάτι περισσότερο από ένας επιδέξιος πράκτορας δημοσίων σχέσεων μιας παγκόσμιας τεχνοκρατικής ατζέντας, μια κορπορατιστική μονάδα της σύμπραξης της εξουσίας των επιχειρήσεων με την κυβέρνηση, συμπεριλαμβανομένων των Ηνωμένων Εθνών, μιας ατζέντας που οι απαρχές της χρονολογούνται από τις αρχές της δεκαετίας του 1970 και ακόμη νωρίτερα. Η Μεγάλη Επανεκκίνηση του Νταβός είναι απλώς το επικαιροποιημένο σχέδιο για μια παγκόσμια δυστοπική δικτατορία υπό τον έλεγχο του ΟΗΕ, που αναπτύχθηκε εδώ και δεκαετίες . Οι βασικοί παίκτες ήταν ο Ντέιβιντ Ροκφέλερ και ο προστατευόμενος του, Μωρίς Στρονγκ. Στις αρχές της δεκαετίας του 1970, αναμφισβήτητα δεν υπήρχε κανείς με μεγαλύτερη επιρροή στην παγκόσμια πολιτική από τον μακαρίτη Ντέιβιντ Ροκφέλερ, γνωστότερο τότε ως Πρόεδρο της τράπεζας Chase Manhattan. Δημιουργώντας ένα νέο παράδειγμα Στα τέλη της δεκαετίας του ’60 και στις αρχές της δεκαετίας του ’70, οι διεθνείς κύκλοι που συνδέονταν άμεσα με τον Ντέιβιντ Ροκφέλερ δημιούργησαν μια εκθαμβωτική σειρά ελιτίστικων οργανισμών, δεξαμενών σκέψης και μελετών. Μεταξύ αυτών ήταν η «Λέσχη της Ρώμης» ( Club of Rome ) και η μελέτη της που συντάχθηκε με την επιστασία του Τεχνολογικού Ινστιτούτου της Μασαχουσέτης (MIT) με τίτλο Τα Όρια της Ανάπτυξης (The Limits to Growth) , ο οργανισμός «1001: A Nature Trust», (ένα «καταπίστευμα» για τη φύση που συνδεόταν με το γνωστό μας Παγκόσμιο Ταμείο Άγριας Ζωής – WWF), οι Διασκέψεις της Στοκχόλμης των Ηνωμένων Εθνών για την Ημέρα της Γης, και η Τριμερής Επιτροπή (Trilateral Commission) του Ντέιβιντ Ροκφέλερ. Η Λέσχη της Ρώμης Το 1968 ο Ντέιβιντ Ροκφέλερ ίδρυσε τη « Λέσχη της Ρώμης », μια νεομαλθουσιανή δεξαμενή σκέψης, μαζί με τον Ιταλό μεγιστάνα και «φιλάνθρωπο» Αουρέλιο Πετσέι ( Aurelio Peccei ), καθώς και τον Βρετανό χημικό μηχανικό Αλεξάντερ Κινγκ ( Alexander King ). Ο Πετσέι, ήταν διευθυντής της αυτοκινητοβιομηχανίας Fiat, ιδιοκτησίας της ισχυρής ιταλικής οικογένειας Ανιέλι. Ο Πετσέι ανήκε επίσης στη Λέσχη Μπίλντερμπεργκ, ήταν μέλος του διοικητικού Συμβουλίου του Ατλαντικού Συμβουλίου, και όλως παραδόξως για εκείνη την εποχή, ιδρυτικό μέλος της Διεθνούς Ένωσης Ισλάμ και Δύσης που είχε έδρα τη Γενεύη. Ο Τζιάνι Ανιέλι της Fiat ήταν στενός φίλος του Ντέιβιντ Ροκφέλερ και μέλος του Διεθνούς Συμβουλευτικού Συμβουλίου της τράπεζας Chase Manhattan του Ροκφέλερ. Ο Ανιέλι και ο Ροκφέλερ ήταν στενοί φίλοι από το 1957. Ο Ανιέλι έγινε ιδρυτικό μέλος της Τριμερούς Επιτροπής του Ντέιβιντ Ροκφέλερ το 1973. Ο Αλεξάντερ Κινγκ, επικεφαλής του επιστημονικού προγράμματος του ΟΟΣΑ, ήταν επίσης και σύμβουλος του ΝΑΤΟ . Αυτή ήταν η αρχή εκείνου που θα γινόταν το νεομαλθουσιανό σύνθημα «ο λαός μολύνει». Το 1971, η Λέσχη της Ρώμης δημοσίευσε τη βαθιά εσφαλμένη μελέτη με τίτλο Τα Όρια της ανάπτυξης, η οποία προέβλεπε το τέλος του πολιτισμού, όπως τον ξέραμε, λόγω της ταχείας αύξησης του πληθυσμού, σε συνδυασμό με την εξάντληση των μη ανανεώσιμων πόρων, όπως το πετρέλαιο. Η έκθεση κατέληγε στο συμπέρασμα ότι χωρίς ουσιαστικές αλλαγές στην κατανάλωση πόρων, το πιο πιθανό αποτέλεσμα θα είναι μια μάλλον ξαφνική και ανεξέλεγκτη μείωση, τόσο του πληθυσμού, όσο και της βιομηχανικής ικανότητας. Βασισμένη σε ψεύτικες προσομοιώσεις μέσω μαθηματικών μοντέλων υπολογιστή που πραγματοποιήθηκαν από την ομάδα επιστημόνων υπολογιστών με την επωνυμία «System Dynamics Group» στο Τεχνολογικό Ινστιτούτο της Μασαχουσέτης (MIT) που χρηματοδοτούσε γενναία ο Ανέλι , η μελέτη έκανε μια τολμηρή πρόβλεψη: «Εάν οι τρέχουσες τάσεις της παγκόσμιας αύξησης του πληθυσμού, της εκβιομηχάνισης, της ρύπανσης, της παραγωγής τροφίμων και της εξάντλησης των πόρων συνεχιστούν αμείωτα, τα όρια ανάπτυξης σε αυτόν τον πλανήτη θα επηρεαστούν κάποια στιγμή μέσα στα επόμενα εκατό χρόνια». Αυτά συνέβησαν το 1971. Το 1973, ο Κλάους Σβαμπ, στην 3η ετήσια συνάντηση των ηγετών επιχειρηματιών στο Νταβός , κάλεσε τον Πετσέι στο Νταβός για να παρουσιάσει τα Όρια της ανάπτυξης στους συγκεντρωμένους διευθύνοντες συμβούλους των μεγαλύτερων επιχειρήσεων. Το 1974, η Λέσχη της Ρώμης δήλωσε με τόλμη : «Η Γη πάσχει από καρκίνο αλλά ο καρκίνος είναι ο άνθρωπος… Ο κόσμος αντιμετωπίζει ένα άνευ προηγουμένου σύνολο αλληλένδετων παγκόσμιων προβλημάτων, όπως ο υπερπληθυσμός, οι ελλείψεις τροφίμων, η εξάντληση των μη ανανεώσιμων πόρων (πετρέλαιο κ.ά.), η υποβάθμιση του περιβάλλοντος και η κακή διακυβέρνηση». Κατέληξαν λοιπόν ότι: «Χρειάζεται μια οριζόντια αναδιάρθρωση του παγκόσμιου συστήματος. Απαιτούνται ριζικές αλλαγές στο κανονιστικό στρώμα, δηλαδή στο σύστημα αξιών και στους ανθρώπινους στόχους, προκειμένου να επιλυθεί το πρόβλημα της ενέργειας, της τροφής και άλλα, μ’ άλλα λόγια, οι κοινωνικές αλλαγές και οι αλλαγές στην ατομική συμπεριφορά είναι απαραίτητες για να πραγματοποιηθεί η μετάβαση σε μια οργανική ανάπτυξη». Επιπροσθέτως, στην ίδια έκθεση Mankind at the turning point , η Λέσχη της Ρώμης ανέφερε τα εξής: «Η αυξανόμενη αλληλεξάρτηση μεταξύ εθνών και περιφερειών πρέπει στη συνέχεια να μεταφραστεί σε μείωση της ανεξαρτησίας. Τα έθνη δεν μπορούν να είναι αλληλεξαρτώμενα, εκτός εάν καθένα από αυτά παραιτηθεί από ένα μέρος της δικής του ανεξαρτησίας, ή τουλάχιστον αν αναγνωρίσει τα όριά του. Τώρα είναι η ώρα να οικοδομήσουμε ένα κύριο σχέδιο για βιώσιμη οργανική ανάπτυξη και παγκόσμια ανάπτυξη με βάση την παγκόσμια κατανομή όλων των πεπερασμένων πόρων και ένα νέο παγκόσμιο οικονομικό σύστημα». Αυτή ήταν η αρχική διατύπωση της περιβόητης Ατζέντας 21 του ΟΗΕ , που μετεξελίχθηκε σε Ατζέντα 2030 και σε Μεγάλη Επανεκκίνηση του Φόρουμ του Νταβός του 2020. Ντέιβιντ Ροκφέλερ και Μωρίς Στρονγκ Στις αρχές της δεκαετίας του 1970 ο μακράν επιδραστικότερος διοργανωτής του προγράμματος «μηδενικής ανάπτυξης» του Ντέιβιντ Ροκφέλερ, ήταν ο μακροχρόνιος φίλος του, δισεκατομμυριούχος γόνος οικογενείας πετρελαιϊκών εταιρειών ονόματι Μωρίς Στρογκ (Maurice Strong) . Ο Καναδός Μ. Στρονγκ ( φώτο αριστερά ) ήταν ένας από τους κορυφαίους υποστηρικτές της επιστημονικά εσφαλμένης θεωρίας ότι οι ανθρωπογενείς εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα που προέρχονται από μεταφορικά οχήματα, σταθμούς ηλεκτροπαραγωγής με καύση άνθρακα και τη γεωργία, προκαλούν μια δραματική και επιταχυνόμενη άνοδο της παγκόσμιας θερμοκρασίας που απειλεί «τον πλανήτη» , την λεγόμενη « Παγκόσμια Υπερθέρμανση ». Ως πρόεδρος της διάσκεψης της Στοκχόλμης του ΟΗΕ που πραγματοποιήθηκε το 1972 με την ευκαιρία της Ημέρας της Γης, ο Στρονγκ προώθησε μια ατζέντα μείωσης του πληθυσμού και του βιοτικού επιπέδου παγκοσμίως , προκειμένου «να σωθεί το περιβάλλον». Ο Στρονγκ ξεκαθάρισε τη ριζοσπαστική περιβαλλοντική ατζέντα του: « Δεν είναι η μόνη ελπίδα για τον πλανήτη ότι οι βιομηχανοποιημένοι πολιτισμοί καταρρέουν; Δεν είναι δική μας ευθύνη να το πετύχουμε αυτό; » Αυτό ακριβώς λοιπόν συμβαίνει τώρα υπό το πρόσχημα τ ης περιβόητης παγκόσμιας πανδημίας της Covid-19 και των αναρίθμητων παραλλαγών της. Ο Στρονγκ απετέλεσε περίεργη επιλογή ως ηγέτης μιας σημαντικής πρωτοβουλίας του ΟΗΕ για την κινητοποίηση δράσεων για το περιβάλλον, δεδομένου ότι η καριέρα του και η σημαντική του περιουσία είχαν χτιστεί πάνω στην εκμετάλλευση του πετρελαίου, όπως άλλωστε και ενός ασυνήθιστου αριθμού νέων υποστηρικτών της «οικολογικής καθαρότητας», όπως του Ντέιβιντ Ροκφέλερ ή του Ρόμπερτ Άντερσον του Ινστιτούτου Aspen ή του Τζον Λούντον της Shell . Ο Στρονγκ είχε γνωρίσει τον Ντέιβιντ Ροκφέλερ το 1947 όταν ακόμα δεκαοχτάχρονος είχε παρατήσει το λύκειο, και από τότε η καριέρα του συνδέθηκε με το οικογενειακό δίκτυο των Ροκφέλερ. Χάρη στη νέα του φιλία με τον Ροκφέλερ, ο Στρονγκ, σε ηλικία 18 ετών, έλαβε μια βασική θέση στα Ηνωμένα Έθνη υπό τη διεύθυνση του τότε ταμία του ΟΗΕ, Νώε Μονόντ (Noah Monod). Τα κεφάλαια των Ηνωμένων Εθνών διαχειρίζονταν αρκετά άνετα η τράπεζα Chase των Ροκφέλερ. Ήταν ένα τυπικό παράδειγμα του μοντέλου « σύμπραξης δημόσιου και ιδιωτικού τομέα » που επρόκειτο να εφαρμόσει ο Στρονγκ, δηλαδή να βγαίνει ιδιωτικό κέρδος από τη δημόσια κυβέρνηση. Μέχρι τη δεκαετία του ‘60, ο Στρονγκ είχε γίνει πρόεδρος του τεράστιου ενεργειακού ομίλου του Μόντρεαλ και της εταιρείας πετρελαίου, γνωστής ως Power Corporation, που τότε ανήκε στον ισχυρό Πωλ Ντεμαραί (Paul Desmarais). Σύμφωνα με την Καναδή ερευνήτρια Elaine Dewar , η Power Corporation χρησιμοποιήθηκε επίσης ως ένα μαύρο πολιτικό ταμείο για τη χρηματοδότηση των εκλογικών εκστρατειών ορισμένων Καναδών πολιτικών όπως του Πιέρ Τρυντώ , πατέρα του προστατευόμενου του Φόρουμ του Νταβός, Τζάστιν Τρυντώ . (Elaine Dewar, ό.π. σελ. 269-271). Σύνοδος Κορυφής για την Ημέρα της Γης και Σύνοδος Κορυφής του Ρίο Το 1971, ο Στρονγκ διορίστηκε Αναπληρωτής Γραμματέας του ΟΗΕ στη Νέα Υόρκη και Γενικός Γραμματέας της επερχόμενης πρώτης Συνόδου Κορυφής για την Ημέρα της Γης, δηλαδή τη σύνοδο των Ηνωμένων Εθνών για το Ανθρώπινο Περιβάλλον (Earth Summit I) που πραγματοποιήθηκε στη Στοκχόλμη της Σουηδίας. Εκείνη τη χρονιά διορίστηκε επίσης διαχειριστής του Ιδρύματος Ροκφέλερ, το οποίο είχε χρηματοδοτήσει την έναρξη της δράσης «Ημέρα της Γης» στη Στοκχόλμη (Ibid., σελ. 277). Το Περιβαλλοντικό Πρόγραμμα του ΟΗΕ (UNEP) δημιουργήθηκε στη Στοκχόλμη με επικεφαλής τον Στρονγκ. Το 1989, ο Στρονγκ διορίστηκε από τον Γενικό Γραμματέα του ΟΗΕ ως επικεφαλής της Συνόδου Κορυφής του ΟΗΕ για το Περιβάλλον και την Ανάπτυξη του 1992, ή αλλιώς UNCED (United Nations Conference on Environment and Development) που διεξήχθη στο Ρίο ντε Τζανέιρο, επιβλέποντας τη σύνταξη των στόχων του ΟΗΕ για το «αειφόρο περιβάλλον», την Ατζέντα 21 για τη Βιώσιμη Ανάπτυξη, που αποτέλεσε τη βάση της Μεγάλης Επανεκκίνησης του Κλάους Σβαμπ, αλλά και τη δημιουργία της Διακυβερνητικής Ομάδας του ΟΗΕ για την Κλιματική Αλλαγή (IPCC). Ο Στρονγκ, ο οποίος ήταν επίσης μέλος του διοικητικού συμβουλίου του Παγκόσμιου Οικονομικού Φόρουμ του Νταβός , είχε κανονίσει ο Σβαμπ να είναι ένας από τους κορυφαίους συμβούλους στη Σύνοδο Κορυφής του Ρίο. Ως Γενικός Γραμματέας της Συνόδου Κορυφής του ΟΗΕ στο Ρίο, ο Στρονγκ ανέθεσε επίσης στη Λέσχη της Ρώμης να συντάξει μια έκθεση με τίτλο «Η Πρώτη Παγκόσμια Επανάσταση» , που συντάχθηκε από τον Αλεξάντερ Κινγκ , και παραδεχόταν ότι ο ισχυρισμός της υπερθέρμανσης του πλανήτη από το διοξείδιο του άνθρακα δεν ήταν παρά απλώς ένα τέχνασμα που επινοήθηκε για να εξαναγκάσει τη συμπεριφορά των ανθρώπων να αλλάξει: «Ο κοινός εχθρός της ανθρωπότητας είναι ο άνθρωπος. Ενώ αναζητούσαμε έναν νέο εχθρό για να μας ενώσει , είχαμε την ιδέα ότι η ρύπανση, η απειλή της υπερθέρμανσης του πλανήτη, η έλλειψη νερού, η πείνα και τα παρόμοια, θα ήταν το κόλπο. Όλοι αυτοί οι κίνδυνοι [θα πούμε ότι] προκαλούνται από την ανθρώπινη παρέμβαση και ότι μόνο μέσω αλλαγής στάσης και συμπεριφοράς μπορούν να ξεπεραστούν. Επομένως, ο πραγματικός εχθρός είναι η ίδια η ανθρωπότητα». Το ίδιο παραδέχτηκε και ο εκπρόσωπος του προέδρου Κλίντον στο Ρίο, Timothy Wirth , λέγοντας: «Πρέπει να αντιμετωπίσουμε το θέμα της υπερθέρμανσης του πλανήτη. Ακόμα κι αν η θεωρία της υπερθέρμανσης είναι λανθασμένη , θα κάνουμε το σωστό όσον αφορά την οικονομική και την περιβαλλοντική πολιτική». To 1992 στο Ρίο, ο Στρονγκ εισήγαγε για πρώτη φορά την πονηρή ιδέα μιας «βιώσιμης κοινωνίας» που ορίστηκε σε σχέση με τον αυθαίρετο στόχο της εξάλειψης του CO2 και άλλων λεγόμενων «αερίων του θερμοκηπίου». Τον Σεπτέμβριο του 2015 στη Ρώμη, η Ατζέντα 21 μετονομάστηκε σε Ατζέντα 2030, υπό τις ευλογίες του Πάπα , και τους 17 «βιώσιμους» στόχους της, όπου μεταξύ άλλων αναφέρουν: «Η γη, λόγω της μοναδικής της φύσης και του κρίσιμου ρόλου που διαδραματίζει στην ανθρώπινη εγκατάσταση, δεν μπορεί να αντιμετωπίζεται ως ένα συνηθισμένο περιουσιακό στοιχείο που ελέγχεται από άτομα και υπόκειται σε πιέσεις και στην αναποτελεσματικότητα της αγοράς. Επίσης, η ιδιωτική ιδιοκτησία γης είναι ένα κύριο μέσο συσσώρευσης και συγκέντρωσης πλούτου, επομένως συμβάλλει στην κοινωνική αδικία… Η κοινωνική δικαιοσύνη, η αστική ανάπλαση και ανάπτυξη, η παροχή αξιοπρεπούς στέγασης και υγιεινών συνθηκών για τον πληθυσμό, δεν μπορούν να επιτευχθούν παρά μόνο εάν η γη χρησιμοποιείται προς όφελος της κοινωνίας ως συνόλου ». Εν ολίγοις, πρέπει να κοινωνικοποιηθεί (βλ. να απαλλοτριωθεί ) μόνο η ιδιοκτησία γης των πληβείων για χάρη της «κοινωνίας ως συνόλου», μια ιδέα πολύ γνωστή βεβαίως την εποχή της Σοβιετικής Ένωσης, και στοιχείο-κλειδί της Μεγάλης Επανεκκίνησης του Νταβός. Στο Ρίο, όπου ήταν Πρόεδρος και Γενικός Γραμματέας ο Στρονγκ, δήλωσε : «Είναι σαφές ότι ο τρέχων τρόπος ζωής και τα καταναλωτικά πρότυπα της εύπορης μεσαίας τάξης – που περιλαμβάνουν μεγάλη κατανάλωση κρέατος , κατανάλωση μεγάλων ποσοτήτων κατεψυγμένων τροφίμων και έτοιμων γευμάτων, χρήση ορυκτών καυσίμων, ηλεκτρικών συσκευών, κλιματισμό για τις οικίες και τους χώρους εργασίας, καθώς και εξοχικές κατοικίες– δεν είναι βιώσιμα ». Ωστόσο, ο ίδιος ο Στρονγκ, δεν τήρησε τη δική του έκκληση. Αυτό που δεν είπε στους περιβαλλοντικούς του συμμάχους στο Ρίο, ήταν ότι ο ίδιος είχε κάνει τότε μια σημαντική αγορά: την εταιρεία Colorado Land and Cattle ( Γη και βοοειδή του Κολοράντο ), από τον πασίγνωστο Σαουδάραβα έμπορο όπλων και δραστήριο πράκτορα της CIA, Αντνάν Κασόγκι. Εκείνη την εποχή, ο Στρονγκ ήταν στο επίκεντρο της μετατροπής του ΟΗΕ σε όχημα κρυφής επιβολής ενός νέου παγκόσμιου τεχνοκρατικού φασισμού , εκπέμποντας ανησυχητικές προειδοποιήσεις για την καταστροφή του πλανήτη και την κλιματική υπερθέρμανση , συγχωνεύοντας παράλληλα τις κρατικές κυβερνητικές υπηρεσίες με την εταιρική εξουσία για τον μη εκλεγμένο έλεγχο σχεδόν των πάντων, υπό το απατηλό πρόσχημα της «βιωσιμότητας». Το 1997, μετά από τη Σύνοδο Κορυφής της Γης, ο Στρονγκ επέβλεψε τη δημιουργία του σχεδίου δράσης Global Biodiversity Assessment (Αξιολόγηση της Παγκόσμιας Βιοποικιλότητας ) για την ανάπτυξη μιας Τέταρτης Βιομηχανικής Επανάστασης, μιας απογραφής όλων των πόρων του πλανήτη, τους τρόπους με τους οποίους αυτοί θα ελέγχονταν και πώς αυτή η επανάσταση θα μπορούσε να επιτευχθεί. Εκείνη την εποχή, ο Στρονγκ ήταν επίσης συμπρόεδρος του Παγκόσμιου Οικονομικού Φόρουμ του Νταβός του Κλάους Σβαμπ. Το 2015, μετά το θάνατο του Στρονγκ, ο ιδρυτής του Φόρουμ, Κλάους Σβαμπ, έγραψε: «Ήταν ο μέντοράς μου από την αρχή του Φόρουμ: ένας σπουδαίος φίλος. Ένας απαραίτητος σύμβουλος και, για πολλά χρόνια, μέλος του συμβουλίου του ιδρύματός μας». Πριν ο Στρονγκ αναγκαστεί να εγκαταλείψει τα Ηνωμένα Έθνη ντροπιασμένος , μετά από ένα σκάνδαλο χρηματισμού του που σχετιζόταν με το κατάπτυστο πρόγραμμα του ΟΗΕ «Food-for-Oil» (Τροφή έναντι πετρελαίου) στο Ιράκ, ήταν μέλος της Λέσχης της Ρώμης , επίτροπος του Ινστιτούτου Άσπεν, και των Ιδρυμάτων Ροκφέλερ και Ρότσιλντ. πιπλέον, ο Στρονγκ υπήρξε και διευθυντής της απόκρυφης οργάνωσης Ναός της Κατανόησης (Temple of Understanding), μόρφωμα της θεοσοφικής εταιρείας Lucis Trust , που φιλοξενείτο στον καθεδρικό ναό του Αγίου Ιωάννη του Θεολόγου της Νέας Υόρκης , όπου «οι παγανιστικές τελετουργίες περιλαμβάνουν τη συνοδεία προβάτων και βοοειδών μέχρι το θυσιαστήριο για ευλογία. Εκεί, ο αντιπρόεδρος των ΗΠΑ, Αλ Γκορ, έκανε κήρυγμα, καθώς οι πιστοί προχωρούσαν στο βωμό κρατώντας μπολ από κομπόστ και σκουλήκια …». Αυτή είναι λοιπόν πολύ περιληπτικά η σκοτεινή προέλευση του προγράμματος Great Reset του Σβαμπ , σύμφωνα με το οποίο πρέπει να τρώμε σκουλήκια και να μην έχουμε ιδιωτική περιουσία για να «σώσουμε τον πλανήτη». Ένα πρόγραμμα σκοτεινό και δυστοπικό που προορίζεται να εξαλείψει δισεκατομμύρια «συνηθισμένους ανθρώπους». ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ Ο William Engdahl είναι βραβευμένος γεωπολιτικός αναλυτής, σύμβουλος στρατηγικών κινδύνων, συγγραφέας, καθηγητής και λέκτορας. Μεγάλωσε στο Τέξας των ΗΠΑ, και αφού πήρε το πτυχίο του στις πολιτικές επιστήμες από το πανεπιστήμιο του Πρίνστον, και στη συγκριτική οικονομία από το πανεπιστήμιο της Στοκχόλμης, εργάστηκε σαν οικονομολόγος και δημοσιογράφος-ερευνητής στις ΗΠΑ και την Ευρώπη. Δίνει διαλέξεις και ιδιωτικά σεμινάρια σε όλο τον κόσμο για όλες τις πτυχές της οικονομίας και της πολιτικής, με εστίαση στα γεωπολιτικά γεγονότα. Ερευνά και γράφει για την παγκόσμια πολιτική σκηνή για περισσότερα από τριάντα χρόνια, ενώ τα διάφορα βιβλία του για τη γεωπολιτική έχουν μεταφραστεί σε 14 γλώσσες. Παλλαδισμός: μανιχαϊκό-νεογνωστικό δυϊκό σύστημα λατρείας ενός Θεού με διπλή ισοδύναμη υπόσταση (Εωσφόρος-καλός θεός και Αδωνάι-κακός θεός) βασισμένο στον θρύλο του Παλλαδίου, ενός ιερού ξοάνου της θεάς Αθηνάς. Ο παλλαδισμός εισήχθη ως σατανιστική λατρεία στους εσωτερικούς κύκλους του τεκτονισμού. Elaine Dewar, Cloak of Green: The Links between key environmental groups, government and big business, Toronto, εκδ. James Lorimer & Co., 1995, σελ. 259-265. Food for Oil: πρόγραμμα του ΟΗΕ ύψους 64 δισεκατομμυρίων δολαρίων σύμφωνα με το οποίο το Ιράκ θα πουλούσε το πετρέλαιό του έναντι τροφής προκειμένου να αντιμετωπίσει την επισιτιστική κρίση που προέκυψε από το εμπάργκο διαρκείας 12 ετών που επέβαλε ο ίδιος ο ΟΗΕ, αλλά τελικά το μεγαλύτερο μέλος των χρημάτων που έπρεπε να κατευθυνθεί στο λαό του Ιράκ και ειδικά στα παιδιά, κατέληγε στις τσέπες επιτήδιων όπως ο Στρογκ. To αποτέλεσμα αυτού του σκανδάλου ήταν να πεθάνουν 1.5 εκατομμύριο Ιρακινοί πολίτες εκ των οποίων τα θύματα ήταν κυρίως παιδιά. Απεροπία