Η Καμάλα δεν τραβάει, οι μέρες περνούν και ο χρόνος δείχνει το πιο αδυσώπητο πρόσωπο του, απέναντι σε αυτή την ανίερη Γκαγκστερική Συμμορία των Διεθνιστών που κινδυνεύει να συντριβεί, έρμαιο τον επιλογών της Γράφει ο Α.Π. Δημόπουλος Όσο ακόμα πιεζόταν να αποχωρήσει από την εκλογική διαδικασία ο πρόεδρος των ΗΠΑ Joe Biden, δεν ήταν ίσως πλήρως κατανοητό ότι οι Δημοκρατικοί δεν είχαν μόνο να λύσουν ένα «πρόβλημα Biden» αλλά και ένα «πρόβλημα Harris» επίσης. Πολύ απλά, είναι πολλοί αυτοί που πιστεύουν ότι η κυρία Harris δεν μπορεί να κερδίσει τον κ. Tραμπ και ότι, ακόμα χειρότερα, δεν διαθέτει καν το εκτόπισμα για να κυβερνήσει τη χώρα. Γιατί δεν είναι μόνο ότι οι μέχρι τώρα δημοσκοπήσεις δείχνουν πράγματι την κυρία Harris να χάνει απέναντι στον κ. Tραμπ και μάλιστα συχνά με ποσοστά ακόμα χειρότερα από αυτά που συγκέντρωνε ο κ. Biden. Πολύ περισσότερο δυσμενής από τις δημοσκοπήσεις ήταν και παραμένει αυτή καθαυτή η αποτίμηση της Κάμαλα Harris ως πολιτικού. Θα το πω ωμά, όπως το λένε στην Αμερική . Η κυρία Harris είναι μια μέτρια πολιτικός, που ο μόνος λόγος που κατέληξε αντιπρόεδρος των ΗΠΑ είναι γιατί στις εκλογές του 2020 ο Joe Biden θέλησε να προσδώσει στην υποψηφιότητά του «μειονοτική αύρα» – άνδρας, λευκός και επαγγελματίας της πολιτικής, ο ίδιος θέλησε να εξισορροπήσει τη συγκριτικά «καθεστωτική» εικόνα του με μια μη λευκή γυναίκα . Με άλλα λόγια, η επιλογή της κυρίας Harris δεν είχε πολιτική αλλά επικοινωνιακή μόνον ουσία και αυτό επανέρχεται σήμερα ως πρόβλημα και στην πραγματικότητα εκδικείται ως «κάρμα». Γιατί, βέβαια, όσο ακόμα η κυρία Harris αποτελούσε το «μειονοτικό συμπλήρωμα» ενός ψηφοδελτίου, με επίκεντρο τον κ. Biden, οι Δημοκρατικοί μπορούσαν ακόμα να αγνοούν αυτήν τη δυσμενή αποτίμησή της, ως μιας μάλλον ακατάλληλης για την προεδρία πολιτικού . Όχι πια όμως! Σήμερα όλοι επανέρχονται στο φιάσκο της υποψηφιότητας Harris για το χρίσμα των Δημοκρατικών στις εκλογές του 2020, όταν η κυρία Harris, με γλίσχρα μονοψήφια ποσοστά, υποχρεώθηκε να αποσυρθεί πριν καν αρχίσει , φιάσκο που αντανακλούσε την ομόφωνη άποψη ότι η κυρία Harris δεν είχε ποτέ την υποδομή που επιτρέπει σε έναν πολιτικό να παίξει «πρώτο ρόλο» . Λογικό, ύστερα από μια εισαγγελική καριέρα, που, όταν δεν ήταν αδιάφορη γινόταν αμφιλεγόμενη, η μόνη πολιτική προϊστορία της κυρία  Harris ήταν τρία ασήμαντα χρόνια στη Γερουσία. Σήμερα δε, ύστερα από επιπλέον τέσσερα χρόνια μιας «άκαπνης» αντιπροεδρίας στην απόλυτη σκιά του κ. Biden, η αίσθηση ότι η κυρία Harris είναι ακατάλληλη δεν άλλαξε και σε αυτό ακριβώς συνίσταται για τους Δημοκρατικούς το «πρόβλημα Harris» . Πρόβλημα, μάλιστα, που βιώνεται σήμερα ως «καρμικό», λόγω της σκοπιμότητας που οδήγησε αρχικά τον κ. Biden να διορίσει, ως βολικό «συμπλήρωμα» της δικής του υποψηφιότητας, την κυρία Harris. Το είπα και πριν, ο κ. Biden επέλεξε ως υποψήφια αντιπρόεδρο την κυρία Harris, γιατί προσέδιδε «μειονοτική αύρα» και με τη σκέψη ότι γυναίκες και μαύροι αποτελούν παραδοσιακές ομάδες στήριξης των Δημοκρατικών. Όμως, αυτή τη στιγμή το γενικό κλίμα στην Αμερική δεν ευνοεί καθόλου αυτή τη σημειολογία. Δυσαρεστημένος με την οικονομία, ανήσυχος για τις διεθνείς εντάσεις, απηυδισμένος με τη λαθρομετανάστευση, την εγκληματικότητα αλλά και τη «woke» ατζέντα, το τελευταίο πράγμα που θέλει να δει μπροστά του ο μέσος Αμερικανός είναι μια υπενθύμιση ότι αυτή τη χώρα την κυβερνούν οι μειονότητες – και η υποψηφιότητα της κυρίας Harris υπενθυμίζει ακριβώς αυτό. Μάλιστα, απολύτως ειρωνικά προς την ανάγκη να ενισχύσουν την υποψηφιότητά της, βάζοντας δίπλα της έστω ως υποψήφιο αντιπρόεδρο κάποιον πολιτικό ικανό για «πρώτο ρόλο», οι Δημοκρατικοί έχουν σκοντάψει σε έναν φαύλο κύκλο ασυμβατότητας με όσα εκπροσωπεί η κυρία Harris. Είναι γυναίκα, άρα δύσκολο, να βάλουν δίπλα της άλλη γυναίκα (όπως την ικανότατη κυβερνήτη του Μίσιγκαν Gretchen Whitmer). Προέρχεται από την Καλιφόρνια, άρα επίσης δύσκολο, να βάλουν δίπλα της κάποιον άλλον από την Καλιφόρνια (όπως τον κυβερνήτη-αστέρα της Καλιφόρνιας Gavin Newsom) . Δεν είναι λευκή και κατά τούτο λογίζεται «μειονοτική», οπότε ακόμα πιο δύσκολο να βάλουν δίπλα της κάποιον μαύρο (όπως τον κυβερνήτη του Μέριλαντ Wes Moore) ή κάποιον δημοφιλή ΛΟΑΤΚΙ (τον Pete Buttigieg ή τον Jared Polis) . Λοιπόν, το ψηφοδέλτιο  της κυρίας Harris μοιάζει το ίδιο αφιλόξενο με την έρημο ! Οπότε τι μένει; Μένει βέβαια αυτή η δοκιμασμένη λύση ενός λευκού άνδρα με κυβερνητική εμπειρία. Όμως, και πάλι υπάρχουν  αστερίσκοι. Οι δύο πιο επιτυχημένοι κυβερνήτες από τον Βορρά, ο Josh Shapiro της Πενσιλβανίας και ο J.B. Pritzker του Ιλινόις, είναι Εβραίοι και πώς να τους επιλέξει ένα κόμμα που τοποθετήθηκε τόσο υστερικά κατά του Ισραήλ για τη Γάζα ; Έτσι, πολιτικά, ίσως γίνει προτιμότερη μια επιλογή «από τον Νότο» (άλλωστε, ιστορικά, οι δύο τελευταίοι πρόεδροι των Δημοκρατικών πριν από τον Obama υπήρξαν κυβερνήτες «από τον Νότο»). Ναι, τέτοιοι δημοφιλείς κυβερνήτες (όπως ο κυβερνήτης της Βόρειας Καρολίνας Roy Cooper και του Κεντάκι Andy Beshear) μπορούν πράγματι να αγγίξουν αυτόν τον νοητό πολιτικό χώρο, στον οποίο κρίνονται οι εκλογές και γίνεται εμπειρικά αντιληπτός ως «η μέση Αμερική» . Όμως, για ποιον λόγο, άραγε, να δεχτούν τέτοιοι ικανοί πολιτικοί να παίξουν «δεύτερο ρόλο» δίπλα σε μια πολιτικό που αντίθετα προς αυτούς δεν κάνει για τον «πρώτο» ; Τελικά, εάν υπήρχε άνεση χρόνου (και ισχυρότερη πολιτική βούληση), ίσως οι Δημοκρατικοί θα έπρεπε να φτιάξουν ένα καινούργιο ψηφοδέλτιο χωρίς την κυρία Harris . Επειδή όμως δεν δείχνουν να διαθέτουν αμφότερα, το «πρόβλημα Harris» θα παραμείνει εδώ – για να το επιλύσει ο κ. Trump, βέβαια!

Ο Μητσοτάκης θεωρεί φίλους όσους επιδιώκουν να αποσπάσουν εδάφη από την Ελλάδα. Εχθροί του μόνο οι «ψεκασμένοι» Γράφει ο Παν. Λιάκος Ο Ερντογάν παρκάρει τις κανονιοφόρους του κάτω από τη μύτη του Μητσοτάκη κι ο δεύτερος κάνει ότι δεν τις βλέπει. Πανηγυρίζει για την εισβολή του Αττίλα στην Κύπρο κι ο κληρονόμος της ετερόφωτης, ελληνόφωνης εξουσίας προσποιείται ότι η βαρβαρική φιέστα δεν μας αφορά. Ο νεοσουλτάνος τού κάνει υποδείξεις για το υπουργικό συμβούλιό του και υπόσχεται ότι θα παρεμβαίνει στα εσωτερικά μας για τη μειονότητα στη Θράκη, που την αποκαλεί «τουρκική», κι ο αποκληθείς και «Μωυσής» συμπεριφέρεται λες και δεν άκουσε τίποτα. Ή, για την ακρίβεια, συμπεριφέρεται σαν να σιγοντάρει τον Ερντογάν χωρίς να το λέει σαφώς – αν και η καχύποπτη λογική μάς λέει ότι δεν αποκλείεται να συμβεί ακόμα κι αυτό. Ο Μητσοτάκης ενώ στους Τούρκους είναι όλο γαλιφιές και τους χαρακτηρίζει «φίλους» (ίσως αν ανοίξουν πυρ να τους ζητήσει και συγγνώμη για τις δαπάνες που κάνουν στα πυρομαχικά), στους ανεμβολίαστους φέρθηκε με βαναυσότητα, αυταρχισμό και εκδικητικό πνεύμα. Ο εκπρόσωπος φαμίλιας που σιτίζεται επί έναν αιώνα από το Δημόσιο αποκάλεσε τους ανεμβολίαστους «τζαμπατζήδες». Τους είπε και «ψεκασμένους» τους ανεμβολίαστους, δηλαδή παλαβούς. Ποιος το είπε; Ο άνθρωπος που σε υποχρεώνει να αναρωτιέσαι για τη συγκρότηση του χαρακτήρα του με το αδιάκοπα πανικόβλητο βλέμμα του . Κι αυτά τα έλεγε την ίδια στιγμή που ενώ εκείνος είχε επιβάλλει λοκ ντάουν, βόλταρε με το ποδήλατο και την παρέα του στην Πάρνηθα και έπαιρνε μέρος σε κορονοτσιμπούσια στους Φούρνους Ικαρίας. Μάλιστα, για να είναι σίγουρος ο Μητσοτάκης ότι δεν θα υπάρξει περίπτωση να κερδίσουμε κάτι στο μπρα ντε φερ με την Τουρκία, έστω μια διπλωματική μάχη γοήτρου, διόρισε υπουργό Εξωτερικών τον Γιώργο Γεραπετρίτη . Μεγάλη στελεχάρα ο Γεραπετρίτης. Κόντεψε να πάθει μετατόπιση σπονδύλου από τη βαθιά υπόκλιση την οποία έκανε μόλις είδε τον Ερντογάν να διαβαίνει την πόρτα του Προεδρικού Μεγάρου της Ελλάδας . Μια καλή λύση για τους ανεμβολίαστους, τους οποίους ακόμα αντιπαθεί σφόδρα ο Μητσοτάκης, θα ήταν να φορέσουν φέσι και να δηλώσουν Τούρκοι. Έπειτα απ’ αυτό θα τους τα συγχωρούσε όλα. Το να είσαι Έλλην και ταυτόχρονα υποψιασμένος αντιμετωπίζεται ως ασυγχώρητο αμάρτημα για τον Κυριάκο Μητσοτάκη.

Πήγαμε για Ολυμπιακούς Αγώνες αλλά μας βγήκαν ...Eurovision! Δεν πίστευαν στα μάτια τους οι περισσότεροι θεατές! Τόσο κι τέτοιο εμετικό show δεν υπήρξε ποτέ! H απόλυτη Πτώση της Ευρώπης! Το Ολυμπιακό πνεύμα, όπως μας επανασυστήθηκε πριν από 128 χρόνια από τους Δημήτριο Βικέλα και Pierre de Coubertin, χάθηκε στα θολά νερά του Σηκουάνα και στα ροζ φρου φρου της Lady Gaga... Μάλιστα, η τελετή έναρξης των Ολυμπιακών Αγώνων του Παρισίου, όπως την είδαμε στις οθόνες μας, όχι μόνο δεν ανταποκρίνεται στο οικουμενικό και συνάμα ελληνικό πνέυμα των Αγώνων, αλλά ούτε καν στις θεμελιώδεις αξίες του γαλλικού πολιτισμού, που υποτίθεται ότι εμφορείται από τα ιδανικά του διαφωτισμού και το τρίπτυχο Ελευθερία, Ισότητα, Αδελφότητα. Ο Χριστιανισμός στην κυριολεξία ΧΛΕΥΑΣΤΗΚΕ τόσο, όσο ποτέ! Θλιβερά ανθρώπινα υποκείμενα αναπαρέστησαν τον...Μυστικό Δείπνο του Κυρίου μας με τους μαθητές του λίγο πριν τα καρφιά της Σταύρωσης σκίσουν τον πανίερο κορμί Του εν μέσω ...επευφημιών και χειροκροτημάτων! Παρήλασαν εκφυλισμένοι ομοφυλόφιλοι άντρες εν είδει επιδειξης μόδας, ντυμένοι ωσάν...σύχρονοι κλόουν, αναπαριστάνοντας την περίφημη από αρχαιοτάτων χρόνων ... Ολυμπιακή Πασαρέλα! Οι Γάλλοι παρουσίασαν στην καλύτερη περίπτωση μια μεταμοντέρνα εκδοχή καμπαρέ και στη χειρότερη μια νέα Eurovision στο Παρίσι. Με άλλα λόγια, μια διαφήμιση της Woke Κουλτούρας με Ολυμπιακό περιτύλιγμα... Ακόμα κι αν η Lady Gaga με τα ροζ πούπουλά της βγήκε βιντεοσκοπημένα και όχι live , λόγω της δυνατής βροχής που έπεφτε στη γαλλική πρωτεύουσαμ το μήνυμα πέρασε: " Αυτός είναι πια ο δυτικός πολιτισμός, αυτό έχουμε να παρουσιάσουμε στον πλανήτη στην απώτατη στιγμή συμφιλίωσης του, τους Ολυμπιακούς Αγώνες ". Παράλληλα, η τελετή έναρξης αποπειράθηκε να περάσει ακόμη πιο περίεργα μηνύματα παρουσιάζοντας ως ... ψηφιακό λαμπαδηοδρόμο τον χαρακτήρα του Video Game Assassin's Creed. Παράλληλα, το...show απολάμβαναν και τα δικά μας πολιτικά σούργελα (φώτο αριστερά) και μάλιστα το Κτήνος χαμογελούσε χαζά μέσα στο διαφανές αδιάβροχο του, ενώ η γυναίκα του, έστελνε περήφανη φώτος από το show της ντροπής σε ...φίλους και συγγενείς! Όπως τόνισε από το X η δημοσιογράφος Μαρία Δεναξά « ο χαρακτήρας από το βιντεοπαιχνίδι Assassin's Creed ως κεντρικό πρόσωπο, υπενθυμίζει την έχθρα μεταξύ του Τάγματος των Ασασίνων, ανά τους αιώνες, οι οποίοι πολεμούν για την ειρήνη μέσω της ελεύθερης βούλησης της ανθρωπότητας, εναντίον των Ναϊτών ιπποτών, οι οποίοι επιθυμούν την ειρήνη μέσω του ασφυκτικού ελέγχου της ανθρωπότητας ». Πιο συμβολισμός πεθαίνεις/1 Και κάπως έτσι, ανάμεσα στην τουριστική βαρκάδα των αθλητών στον Σηκουάνα -την ομολογουμένως χειρότερης αισθητικής ολυμπιακή παρέλαση όλων των εποχών -, τις νευρικές φιγούρες των queer χορευτών, την οιαδήποτε απουσία αισθητικής πρότασης από τους Γάλλους, το πνεύμα αυτών των Ολυμπιακών αγώνων συναντά τις σκοτεινές πράξεις του Γάλλου προέδρου Emmanuel Macron. Τελετή έναρξης καρικατούρα από μια πολιτική ηγεσία - καρικατούρα Η τελετή έναρξης των Ολυμπιακών Αγώνων του Παρισίου αντανακλά λοιπόν ανάφλυφα, στα θολά νερά του Σηκουάνα όσα πρεσβεύει η σημερινή γαλλική ηγεσία. Στα 235 χρόνια από την καταιγίδα της Βαστίλης, η Γαλλία γνώρισε διαφορετικές εποχές. Εποχές ένδοξες, εποχές παρακμής, εποχές που η τιμή ήταν πολύτιμη και όταν την ποδοπατούσαν. Η Γαλλία κατάφερε να υπερασπιστεί την κυριαρχία της, αποδεικνύοντας ότι ήταν μεγάλη δύναμη. Η Γαλλία, παρεμπιπτόντως, ήταν η μόνη που δεν υπέκυψε στην πειθώ των Αμερικανών και δεν πήγε μαζί τους στον πόλεμο του Ιράκ Παλαιά η Γαλλία είχε ηγέτες… Σήμερα η Γαλλία κυβερνάται από καρικατούρες που υποκλίνονται στις ΗΠΑ… που όλως τυχαίως βρίσκεται πίσω από όλες τις παρατηρήσεις και τις αποφάσεις της γαλλικής κυβέρνησης. Η πάλαι ποτέ ανεξάρτητη χώρα, η οποία συνέβαλε σε μεγάλο βαθμό στη δημιουργία των Ηνωμένων Πολιτειών κατά τη διάρκεια του Πολέμου της Ανεξαρτησίας από το βρετανικό στέμμα, δεν παρατήρησε η ίδια πώς έγινε ίσως ο κύριος Ευρωπαίος υποτελής των Ηνωμένων Πολιτειών. Είναι αξιοσημείωτο πώς ο Macron σερνόταν σαν φίδι για να ευχαριστήσει το αφεντικό του τον Biden. Ναι, ο Biden έχει άνοια, γνωστικά προβλήματα, και ναι, δυσκολίες στην αντίληψη της πραγματικότητας. Αλλά αυτό δεν είναι πρόβλημα ή εμπόδιο για το σημερινό Παρίσι. Άλλωστε, για τη Γαλλική ηγεσία η άνοια δεν είναι σωματική, αλλά πολιτική... Υπέρογκο το κόστος των Ολυμπιακών Αγώνων - Στα 122 εκατ. ευρώ το woke πανηγύρι της τελετής έναρξης Το κόστος των Ολυμπιακών Αγώνων του 2024, που άρχισαν στο Παρίσι την Παρασκευή (26/7/2028), εκτιμάται σε 11 δισεκατομμύρια ευρώ, περίπου το διπλάσιο από ό,τι είχε αρχικά προγραμματιστεί, ανέφερε η γαλλική εφημερίδα Ouest-France. Σύμφωνα με την εφημερίδα, όταν το Παρίσι κατέθεσε την υποψηφιότητά του για τη διοργάνωση των Ολυμπιακών Αγώνων, «ο προϋπολογισμός για τους Αγώνες υπολογίστηκε σε περίπου 6,2 δισεκατομμύρια ευρώ αλλά τελικά σχεδόν διπλασιάστηκε». Η Ouest-France ανέφερε ότι η κυβέρνηση έχει ξοδέψει 4,6 δισεκατομμύρια ευρώ για τους Αγώνες, σε σύγκριση με τα 2,3 δισεκατομμύρια ευρώ που σχεδίαζε. Μόνο η τελετή έναρξης των Θερινών Ολυμπιακών Αγώνων του 2024 θα κοστίσει στη Γαλλία 122 εκατομμύρια ευρώ. Φανταστείτε δηλαδή, το έχουν να δούν τα...ματάκια μας, στην τελετή λήξης των Αγώνων! Οι Θερινοί Ολυμπιακοί Αγώνες του 2024 φιλοξενούνται από τη γαλλική πρωτεύουσα του Παρισιού μεταξύ 26 Ιουλίου και 11 Αυγούστου.

Πρόλαβαν σχέδιο δολοφονίας εναντίον του ιδρυτή του κυβερνώντος κόμματος στη Γεωργία! Ο νόμος για τους ξένους πράκτορες (ΜΚΟ, ξένοι οργανισμοί) έχει ενοχλήσει πολύ τη σπείρα των Διεθνιστών! Ο πρωθυπουργός Irakli Kobakhidze ισχυρίστηκε ότι αυτές είναι οι ίδιες δυνάμεις που κρύβονται πίσω από τις απόπειρες δολοφονίας του Σλοβάκου πρωθυπουργού Robert Fico και του πρώην προέδρου των ΗΠΑ, Donald Trump. Ένα σχέδιο δολοφονίας του πρώην πρωθυπουργού της Γεωργίας και Επίτιμου Προέδρου του κυβερνώντος κόμματος «Γεωργιανό Όνειρο», Bidzina Ivanishvili , αποκάλυψε η  Υπηρεσία Κρατικής Ασφάλειας της χώρας (SSG), η οποία γνωστοποίησε πως το εν λόγω σχέδιο  είχε στόχο την αποδυνάμωση και την ανατροπή της κυβέρνησης με βίαια μέσα από καταστροφικές δυνάμεις. Η SSG στην ανακοίνωσή της αναφέρει πως διεξάγει ανακρίσεις και καλεί πρόσωπα να παραστούν ενώπιον του ανακριτικού οργάνου, ως μάρτυρες. « Λόγω υψηλού δημόσιου ενδιαφέροντος, θα θέλαμε να ενημερώσουμε την κοινωνία ότι η Υπηρεσία Κρατικής Ασφάλειας ερευνά το γεγονός της προετοιμασίας τρομοκρατικής ενέργειας και συνωμοσίας για την ανατροπή της κρατικής κυβέρνησης, πράξη που ορίζεται έγκλημα από το πρώτο μέρος του άρθρου 18-323 και το πρώτο μέρος του άρθρου 315 του Αστικού Κώδικα της Γεωργίας. Η Υπηρεσία Κρατικής Ασφάλειας ερευνά εγκληματικές ενέργειες, συμπεριλαμβανομένης της προετοιμασίας της δολοφονίας του Bidzina Ivanishvili, αξιότιμου προέδρου του κόμματος GD, με την οργάνωση και τη χρηματοδότηση πρώην υψηλόβαθμων αξιωματούχων της γεωργιανής κυβέρνησης και πρώην υπαλλήλων των ουκρανικών υπηρεσιών επιβολής του νόμου. Σκοπός των αναφερόμενων εγκληματικών ενεργειών είναι η ανατροπή της κρατικής κυβέρνησης με βίαια μέσα που πραγματοποιούνται από καταστροφικές δυνάμεις, με φόντο τη δημιουργία αταξίας και την αποδυνάμωση της κυβέρνησης. Στην ποινική υπόθεση διενεργούνται ενεργητικά και επιχειρησιακά-ανακριτικά μέτρα, στο πλαίσιο των οποίων καλούνται συγκεκριμένα πρόσωπα να παραστούν στο ανακριτικό όργανο για ανάκριση ως μάρτυρες», σημειώνει η SSG. Ο πρωθυπουργός Irakli Kobakhidze ισχυρίστηκε ότι αυτές είναι οι ίδιες δυνάμεις που κρύβονται πίσω από τις απόπειρες δολοφονίας του Σλοβάκου πρωθυπουργού Robert Fico και του πρώην προέδρου των ΗΠΑ, Donald Trump. Η Υπηρεσία Κρατικής Ασφάλειας της Γεωργίας και η Γεωργιανή Λεγεώνα βρίσκονται στο χείλος του πολέμου, καθώς η φιλοαμερικανική ένοπλη ομάδα μπορεί να διαδραματίσει κρίσιμο ρόλο κατά τη διάρκεια ή αμέσως μετά τις βουλευτικές εκλογές του φθινοπώρου.  Aν και το κυβερνών συντηρητικό-εθνικιστικό κόμμα φιλοδοξεί να ενταχθεί στην ΕΕ και στο ΝΑΤΟ , δεν θέλει να παραδώσει την κυριαρχία της χώρας στη Δύση  και γι' αυτό έχει στοχοποιηθεί τον τελευταίο ενάμιση χρόνο. Η αντικατάσταση του κόμματος «Γεωργιανού Ονείρου» με δυτικές μαριονέτες θα οδηγούσε σε φιλελεύθερες-παγκοσμιοποιητικές αξίες που διαδίδονται από «ΜΚΟ» και καταστρέφουν την παραδοσιακή κοινωνία της Γεωργίας, εξ ου και την ανάγκη για το νόμο περί «ξένων πρακτόρων». Οι αρχές έχουν ήδη προειδοποιήσει ότι η προηγούμενη απόπειρα ανατροπής -το 2023- είχε στόχο να ανοίξει ένα δεύτερο μέτωπο κατά της Ρωσίας . Τ ο Γεωργιανό Όνειρο θέλει να μείνει έξω από όλες τις περιφερειακές συγκρούσεις και δεν   έχει καν επιβάλει κυρώσεις στη Ρωσία. Μόλις λίγες ημέρες πριν, ο πρωθυπουργός της χώρας Irakli Kobakhidze επανέλαβε και αυτός πως η Γεωργία θα μετατραπεί σε δεύτερο μέτωπο στρατιωτικής σύγκρουσης με τη Ρωσία μέσα σε λίγες μέρες, εάν η αντιπολίτευση κερδίσει τις κοινοβουλευτικές εκλογές τον Οκτώβριο. « Φανταστείτε ότι το συλλογικό Εθνικό Κίνημα (το όνομα της αντιπολίτευσης) έρχεται στην εξουσία, για παράδειγμα, τον Νοέμβριο μετά τις εκλογές, μπορώ να σας διαβεβαιώσω πως όχι σε δύο, τρεις ή τέσσερις μήνες, αλλά σε ημέρες, η Γεωργία θα μετατραπεί στο δεύτερο μέτωπο, το εγγυώμαι με βάση τις πληροφορίες που έχω », είπε ο Kobakhidze. Σύμφωνα με τον Γεωργιανό πρωθυπουργό, μετά το ξέσπασμα των εχθροπραξιών στην Ουκρανία, η γεωργιανή αντιπολίτευση καθώς και η ουκρανική ηγεσία προέτρεψαν την Τιφλίδα να αναπτύξει στρατεύματα στην περιοχή των συγκρούσεων. Συγκεκριμένα, ο Ουκρανός πρόεδρος Volodymyr Zelensky ανακάλεσε τον πρεσβευτή από την Τιφλίδα αρκετές ημέρες μετά την έναρξη της ειδικής στρατιωτικής επιχείρησης , όχι μόνο λόγω του γεγονότος ότι η Γεωργία δεν είχε ενταχθεί στις κυρώσεις κατά της Ρωσίας, αλλά και λόγω της απροθυμίας της χώρας να στείλει στρατιώτες της στην Ουκρανία. Ο Kobakhidze είπε ότι αυτό θα σήμαινε την πλήρη εμπλοκή της Γεωργίας στην αντιπαράθεση με τη Ρωσία. Οι γεωργιανές αρχές επανέλαβαν προηγουμένως ότι ορισμένες δυνάμεις προσπαθούν να ανοίξουν ένα δεύτερο μέτωπο αντιπαράθεσης με τη Ρωσία στη χώρα. Νωρίτερα μέσα στον μήνα, η φιλο-δυτική πρόεδρος της χώρας Salome Zourabichvili κατέθεσε αγωγή στο Συνταγματικό Δικαστήριο κατά του νόμου περί ξένων πρακτόρων. Με πληροφορίες από το ΒΝ

Ο Ιούλιος ο χειρότερος μήνας στην ιστορία της Ουκρανίας -Κατέλαβαν άλλα 95 τετρ. χλμ. οι Ρώσοι! Δεν έχει ξανά σημειωθεί τόσο μεγάλη κατάληψη εδαφών της Ουκρανίας ποτέ κατά την διάρκεια του εν εξελίξει πολέμου Οι ένοπλες δυνάμεις της Ρωσίας κατέλαβαν το χωριό Γιασνομπροντόβκα που βρίσκεται στην κατεύθυνση του Ποκρόβσκ δυτικά της πόλης Αβντίιβκα που είχαν καταλάβει οι Ρώσοι μήνες νωρίτερα. Την είδηση της κατάληψης του νέου οικισμού επιβεβαίωσαν επίσημες πηγές από το κράτος. Η κατάληψη της Γιασνομπροντόβκα αναφέρεται ως μία σημαντική εξέλιξη από τους Ρώσους στρατιωτικούς ειδικούς επειδή αυτό το επίτευγμα αναμένεται να βοηθήσει τους Ρώσους σημαντικά στον εν λόγω τομέα του μετώπου. Το χωριό βρίσκεται σε πολύ καλή θέση στην κατεύθυνση του Ποκρόβσκ. Δεδομένου αυτού, οι Ρώσοι έχουν την ευκαιρία να ελέγξουν σημαντικές οδούς μεταφοράς προμηθειών που χρησιμοποιεί σήμερα ο ουκρανικός στρατός για να αντιμετωπίσει τις ρωσικές δυνάμεις στην περιοχή. Παράλληλα, οι ρωσικές δυνάμεις θα εκμεταλλευτούν το έδαφος της Γιασνομπροντόβκα για να καταλάβουν περισσότερες προνομιακές θέσεις γύρω από το χωριό και αν προελαύσουν βαθύτερα εντός της Ουκρανίας. Οι επίσημες ρωσικές πηγές ανέφεραν πως η κατάληψη της Γιασνομπροντόβκα επιτεύχθηκε έπειτα από καλά συντονισμένες και αποδοτικές επιχειρήσεις των ρωσικών στρατιωτικών μονάδων που συμμετείχαν στις μάχες για το χωριό. Τρομερή Πρόοδος της Ρωσικής Προέλασης τον Ιούλιο Κατά την διάρκεια του φετινού Ιουλίου, ο ρωσικός στρατός λέγεται πως σημείωσε εντυπωσιακή πρόοδο σε δύο κατευθύνσεις της περιοχή του Ντονμπάς. Συγκεκριμένα τα στρατεύματα της Μόσχας λέγεται πως προέλαυσαν περισσότερα από 5 χιλιόμετρα, καταλαμβάνοντας περισσότερα από 95 τετραγωνικά χιλιόμετρα γης στην Λαϊκή Δημοκρατία του Ντονιέτσκ. Οι δύο κατευθύνσεις που προαναφέραμε είναι αυτή του Ποκρόβσκ και αυτή του Τορέτσκ. Ρωσικές στρατιωτικές πηγές επιβεβαίωσαν τις επιτυχίες στρατιωτικές επιχειρήσεις του Κρεμλίνου σε αυτές τις περιοχές, προσθέτοντας μάλιστα πως όσο προχωράει ο ρωσικός στρατός βαθύτερα στην Ουκρανία τόσο δυσκολεύουν τα πράγματα για το Κίεβο επειδή οι Ρώσοι καταλαμβάνουν όλο και πιο ευνοϊκές θέσεις στο πεδίο της μάχης. Η ρωσική προέλαση δεν θα μπορούσε να πραγματοποιηθεί χωρίς την καθοριστική συνδρομή της ρωσικής αεροπορίας, του ρωσικού πυροβολικού και φυσικά χωρίς τις γενναίες δράσεις του ρωσικού πεζικού, τόνισε ένα ρωσικό μέσο. Η κατεύθυνση του Ποκρόβσκ ήταν αδιαμφισβήτητα η θερμότερη κατεύθυνση κατά την διάρκεια του Ιουλίου στην περιοχή του Ντονιέτσκ. Τα ρωσικά στρατεύματα κατέλαβαν πολλά χωριά σε αυτήν την περιοχή, ωστόσο οι χειρότερες ίσως απώλειες για τους Ουκρανούς δεν σημειώθηκαν σε πόλεις αλλά σε οδούς μεταφοράς προμηθειών, δηλαδή σε κέντρα υλικοτεχνικής υποστήριξης. Χωρίς αυτό ο στρατός του Κιέβου είναι «διαμελισμένος» και οι μονάδες του είναι εγκλωβισμένες στην πρώτη γραμμή της μάχης. Ο Ιούλιος ήταν ο καλύτερος μήνας όλου του πολέμου για τον ρωσικό στρατό όσον αφορά την έκταση γης που καταλήφθηκε.

Το όργιο της σπατάλης των πόρων των αισχρώς φορολογουμένων εναπομείναντων Ελλήνων δεν έχει πλέον όριο. Η παρέα του Κτήνους θα...φιλοδωρίσει με άλλα τόσα 1,6 δις μια πτωχευμένη τράπεζα και μια κλίκα απατεώνων καταχραστών... Σχόλιο από τον Κώστα Πρώϊμο Όταν ένας από εμάς, τα συνήθη φορολογούμενα κορόιδα, κριθεί προφυλακιστέο για κακούργημα και φυσικά δεν έχει να πληρώσει εγγύηση φερειπείν του ύψους των πεντακοσίων χιλιάδων ευρώ, θα μας φάει η μαρμάγκα. Μέσα ολοσούμπιτοι, με εκλεκτές παρέες, μέχρι να οριστεί δικάσιμος αν δεν υπάρξει κάποια (σπανίζουσα) ανατροπή στην υπόθεση. Στην ιδιάζουσα όμως περίπτωση του ομολογουμένως πανίσχυρου μάνατζερ κυρίου Αλέξανδρου Εξάρχου , ο οποίος είχε να διαθέσει το ανωτέρω ποσό, τα πράγματα αλλάζουν άρδην. Αν και η Ευρωπαία εισαγγελέας του άσκησε ποινική δίωξη καθώς ήταν ένας από τους αρμοδίως υπευθύνους για την αμαρτωλή σύμβαση 717 που «συνέβαλε» με τις παραλείψεις της και τα κενά της στην τραγωδία των Τεμπών , προφανώς δεν «τρέχει κάστανο». Ξεπερασμένος φαντάζει και ο θρυλικός Ανάχαρσης «περί ιστού αράχνης» κλπ… Τι πάει να πει τα μεγαλύτερα ζώα (οι πλούσιοι) καταφέρνουν να τον διαπερνάνε και να ξεφεύγουν;  Αυτοί έχουν μετεξελιχθεί στον μέγιστο βαθμό καθώς εξουσιάζουν πλέον απόλυτα τις «αράχνες του παγκόσμιου συστήματος» και στους ιστούς τους μπλέκουν ως επί το πλείστον μερικά δισεκατομμύρια μύγες, δηλαδή εμείς, ο παντοτινά ταλαίπωρος λαουτζίκος. Για να το κάνουμε πιο λιανά: Ο κύριος Εξάρχου αν δε μπορούσε να καταβάλει τα πεντακόσια χιλιάρικα, θα έκανε παρέα σε ποινικούς πίσω από τα κάγκελα . Αντί αυτού φιγουράρει σε όλα τα φιλοκυβερνητικά μέσα ως ένας πολύ πετυχημένος επιχειρηματίας βάσει του βιογραφικού του , ο οποίος πρωταγωνιστεί στο «κόλπο γκρόσο» των ημερών με τις συγχωνεύσεις της Attica και της Παγκρήτιας. Με πιο απλά λόγια: Αντί ένας τύπος να βρίσκεται πίσω από της φυλακής τα κάγκελα, θα παριστάνει τον μεγαλοτραπεζίτη με τα δικά μας τα λεφτά . Οκτακόσια εκατομμύρια από το υστέρημά μας θα γλεντήσουν οι γνωστοί μας – άγνωστοι που πίνουν στην υγειά των κορόιδων ενώ μας προτρέπουν ανερυθρίαστα να κλείνουμε τα φώτα στο σπίτι για οικονομία, ή να μην πηγαίνουμε πλέον διακοπές το καλοκαίρι και να μένουμε στους τέσσερις τοίχους. Είναι πιο εντυπωσιακό δε, κατά τα συμφραζόμενα του ανεκδιήγητου κυρίου Χατζηδάκη, ότι ο κύριος Εξάρχου και οι συν αυτώ πρέπει να φαντάζουν ή να αναδεικνύονται ως σωτήρες των καταθετών της Αttica, καθώς ο superman Κωστής διεμήνυσε προ ημερών με έκδηλο εκβιαστικό ύφος προς τον λαουτζίκο και τους καχύποπτους πως: αν δεν προχωρήσει η συγκεκριμένη συγχώνευση οι καταθέσεις του κοσμάκη θα κουρευτούν. Κατάπτυστο δίλημμα: Ή χάνετε τα λεφτά σας , 1.6 δισ. ευρώ στη συγκεκριμένη περίπτωση, ή τους δίνετε περισσότερα ! Αυτά ξεστόμισε χωρίς ίχνος τύψεων ή ντροπής , ο απίστευτος «υπηρέτης του λαού» κύριος Χατζηδάκης συνεπικουρούμενος από την ετέρα ειδική περίπτωση τον κύριο Στουρνάρα… Ωραίοι! Η συνομοταξία των αδίστακτων τζαμπατζήδων-ολιγαρχών και φανατικών υποστηρικτών του νεομητσοτακισμού ευρισκόμενη σε αγαστή συνεργασία ( χωρίς να τηρούνται ούτε τα προσχήματα ) με  τους πολιτικά σεσημασμένους κυβερνητικούς εκβιάζουν ευθέως εν μέσω πείνας και κοινωνικής δυστυχίας για τα λεφτά του κοσμάκη, ώστε να παίξουν πρωτίστως εκ του ασφαλούς νέα χρηματοπιστωτικά παιχνίδια εις βάρος της οικονομίας και να θησαυρίσουν εν τέλει ακόμη περισσότερο… ΥΓ.  Και πολύ καλά μας κάνουν! Μας κυβερνά με δάφνες και τιμές εδώ και πέντε χρόνια ο γιός ενός αποστάτη, έχοντας ξεπεράσει κατά πολύ τον πατέρα του σε πολιτικές αθλιότητες μα δεν ανοίγει μύτη .  Είναι δυνατόν να μας πειράξει που θα χρεωθούμε εκ νέου για να δωρίσουμε οκτακόσια μύρια στους Μπάκο-Καϋμενάκηδες προκειμένου να κάνουν τις τράμπες τους;  Αν ξέρανε ότι θα μας πειράξει και συνεπώς θα αντιδράσουμε νομίζετε ότι θα το κάνανε; Ρητορικό το ερώτημα.

Βήμα προς βήμα, το τελικό "ξεπούλημα" της ανάσας της Ελλάδας, παίρνει σάρκα και οστά... Γράφει ο Μανώλης Κωττάκης ΟΙ ΜΕΓΑΛΟΙ ἠλεκτρονικοί πίνακες πού ὑπάρχουν στά γραφεῖα τῆς πολιτικῆς καί στρατιωτικῆς ἡγεσίας στό Πεντάγωνο καί δείχνουν σέ real time τήν κατάσταση πού ἐπικρατεῖ στό ἑλληνικό Ἀρχιπέλαγος, ἀναβοσβήνουν διαρκῶς, ἀπό προχθές τό βράδυ . Τουρκικά πολεμικά ἔχουν περικυκλώσει τό ἰταλικό ἐρευνητικό πλοῖο πού ποντίζει γιά λογαριασμό τῶν Ἀθηνῶν καί τῆς Λευκωσίας τό καλώδιο τῆς ἠλεκτρικῆς διασυνδέσεως Ἑλλάδος – Κύπρου καί στήν οὐσία ἑνώνει μέ ἕναν τρόπο τήν ἑλληνική μέ τήν κυπριακή ΑΟΖ. Στήν ἐπίμαχη περιοχή πλησίον τῆς νήσου Κάσου ἔχουν σπεύσει καί ἑλληνικά πολεμικά πλοῖα γιά νά προστατέψουν τό ἰταλικό πλοῖο, στήν πραγματικότητα ὅμως τῆς ἄσκησης ἑλληνικῆς κυριαρχίας καί κυριαρχικῶν δικαιωμάτων. Πολλοί αἰφνιδιάστηκαν καί μιλοῦν γιά ξαφνική ἔνταση. Ξαφνική κλιμάκωση. Λάθος. Ὅποιος παρακολουθεῖ προσεκτικά τούς Τούρκους, γνωρίζει ὅτι πρίν ἀπό μία μεγάλη πολιτική διαπραγμάτευση προηγεῖται μία μεγάλη κρίση , ἡ ὁποία ἔχει ὡς τελικό ἀποτέλεσμα τήν ἀποκόμιση κερδῶν χωρίς νά πέσει κανονιά. Τό μέγα κέρδος τῆς γείτονος ἀπό τά Ἴμια ἦταν ἡ γκριζοποίηση ἑλληνικοῦ ἐδάφους. Τό μέγα κέρδος της ἀπό τό Ὀρούς Ρέιτς ἦταν τό δόγμα Γεραπετρίτη, ὅτι περιοριζόμαστε στά 6 ναυτικά μίλια χωρικά ὕδατα, κάθε τί ἄλλο –εἰδικῶς τά 12 μίλια «εἶναι ἐθνικισμός». Τό μέγα κέρδος ἀπό τούς πυροβολισμούς στόν Ἕβρο εἶναι ἡ χαλάρωση τῆς ὑπερασπίσεως τῶν συνόρων στό θέμα τῆς παράνομης μεταναστεύσεως. Τό μέγα κέρδος ἀπό τήν κρίση πού ἄρχισε προχθές στήν Κάσο καί θά κλιμακωθεῖ στήν Ἀνατολική Μεσόγειο πιθανά ὅλο τό καλοκαίρ ι, καί τόν Ἰούλιο καί τόν Αὔγουστο, εἶναι ἡ ἐπί τοῦ πεδίου νομική ἔγερση ὅλων τῶν θεμάτων πού θά τεθοῦν τόν Σεπτέμβριο στό τραπέζι τοῦ ἀπ’ εὐθείας διαλόγου μεταξύ Μητσοτάκη – Ἐρντογάν στήν Νέα Ὑόρκη. Τό Κυπριακό καί ἡ ἐπώδυνος λύση του στήν ὁποία πρέπει νά συμπράξει ἡ ἑλληνική κυβέρνηση μέσα ἀπό μιά πενταμερῆ διάσκεψη, θά εἶναι ἡ πρώτη ἑστία δοκιμασίας ἀλλά ὄχι ἡ μόνη. Στό μέτρο πού τό Κυπριακό θά ἐπηρεάσει τόν διαμοιρασμό τοῦ ἐνεργειακοῦ πλούτου τῆς Μεσογείου μέ παρότρυνση τῆς Δύσεως, εἶναι βέβαιον ὅτι θά ἀπασχολήσει εὐθέως καί τίς ἑλληνοτουρκικές σχέσεις. Ἤδη οἱ γείτονες διοχετεύουν πρός τά ἔξω ὅτι ἕνα ἀπό τά τέσσερα βασικά σενάρια τοῦ πολιτικοῦ διαλόγου θά εἶναι καί ἡ συνεκμετάλλευση τοῦ πλούτου τοῦ Αἰγαίου μεταξύ Ἑλλάδος καί Τουρκίας. Καί μετά τήν λέξη συνεκμετάλλευση , ἀκολουθεῖ ἡ λέξη συγκυριαρχία , ἡ ὁποία ἤδη ὑπάρχει στό τραπέζι. Οἱ Τοῦρκοι ἐδῶ καί καιρό μᾶς δοκιμάζουν διαρκῶς. Δεχθήκαμε τόν ἀπ’ εὐθείας διάλογο ἐφ’ ὅλης τῆς ὕλης σέ ἐπίπεδο πολιτικῶν ἡγετῶν, χωρίς δίχτυ ἀσφαλείας, γεγονός πρωτοφανές μεταπολιτευτικῶς. Μπήκαμε σέ συζήτηση μαζί τους γιά τά θαλάσσια πάρκα στίς Κυκλάδες καί τά Δωδεκάνησα. Ἤμασταν χλιαροί στό ἄκουσμα τῆς εἰδήσεως ὅτι ἡ Μονή τῆς Χώρας γίνεται καί αὐτή τζαμί μετά τήν Ἁγία Σοφία. Ὁ Οἰκουμενικός Πατριάρχης δέχθηκε καί παρακάθισε σέ δεῖπνο μέ τόν Ἐρντογάν κατά τήν πρόσφατη ἐπίσκεψη τοῦ Πρωθυπουργοῦ στήν Ἄγκυρα. Ἤμασταν ἀπαθεῖς ὡς Ἑλλάς ὅταν μάθαμε ὅτι ἡ Ἄγκυρα «κατεβάζει» μειονοτικό κόμμα στήν Θράκη μέ τό ὁποῖο ἀμφισβήτησε τήν Συνθήκη τῆς Λωζάννης καί τήν Συμφωνία τῶν Πρεσπῶν (περιλαμβάνοντας ὑποψηφία πού δηλώνει «μακεδονικῆς» ἐθνότητος.) Οἱ δοκιμασίες εἶχαν καί προσωπικό χαρακτῆρα. Τόν περασμένο Δεκέμβριο, ὅπως ἀποκαλύψαμε τήν περασμένη Κυριακή καί οὐδείς τόλμησε νά τό διαψεύσει, ἡ Προεδρία τῆς Δημοκρατίας ἀποδέχθηκε τό αἴτημα τῶν μυστικῶν ὑπηρεσιῶν τοῦ Ἐρντογάν νά πραγματοποιηθεῖ ἔλεγχος ἀσφαλείας στό Προεδρικό Μέγαρο πρίν ἀπό τήν μετάβαση ἐκεῖ γιά νά συναντηθεῖ μέ τήν Πρόεδρο τῆς Δημοκρατίας . Ὁ ὁρισμός τῆς ἀτιμωτικῆς πράξεως. Προχθές ὁ ἘΕρντογάν ἀποκάλυψε δημοσίως χωρίς νά διαψευστεῖ ἀπό τήν ἑλληνική Κυβέρνηση ὅτι ἔθεσε στόν Πρωθυπουργό θέμα γιά μέλος τῆς κυβέρνησής του, τόν Ὑπουργό Ἄμυνας Νῖκο Δένδια, καί τόν «διέταξε» νά μήν ὁμιλήσει στήν Λευκωσία, στό πνεῦμα τῆς πρόσφατης παρεμβάσεως τοῦ Ὑπουργοῦ του. Γεγονός πού συνέβη, γιατί ὁ δικός μας τοῦ τό ὑποσχέθηκε! Ἅμα ὁ Τοῦρκος σέ δοκιμάζει γιά νά δεῖ ἄν μπορεῖ νά ἔχει λόγο στήν κυβέρνησή σου καί γιά τό πῶς στήνονται οἱ καρέκλες στό Προεδρικό σου Μέγαρο, τί εἶναι ἄραγε αὐτό πού σέ κάνει νά πιστεύεις ὅτι δέν θά πράξει αὔριο τό ἴδιο στό πεδίο ἀπό τόν Ἕβρο ἕως τήν Κάσο καί ἀπό τήν Ροδόπη ἕως τήν Κύπρο; Ἡ μόνη πού δέν πέρασε τό τέστ δουλικότητας μέ τήν σημαία καί τόν Ἀτατούρκ ἦταν ἡ… Βανδῆ. Σέ πολλά νησιά τοῦ Βορείου Αἰγαίου πού ἔχουν πνιγεῖ ἀπό Τούρκους τουρίστες, σέ κάθε «event», πού λένε καί οἱ φίλοι μας οἱ Ἄγγλοι, αὐτή ἡ σημαία κυματίζει. Μέ τόν Ἀτατούρκ! Τί ψάχνουμε λοιπόν; Θέλω νά εἶμαι αἰσιόδοξος, ἀλλά τά γεγονότα δέν μᾶς ἀφήνουν. Ἡ αἴσθηση, ὅτι ζοῦμε τήν ἀτίμωση βῆμα-βῆμα, αὐξάνεται. Καί ἄν λάβουμε ὑπ’ ὄψιν μας ὅτι ὅλες τίς μεγάλες διευθετήσεις τό Σταίητ Ντηπάρτμεντ τίς ἐπιχειρεῖ, ὅταν οἱ ΗΠΑ δέν ἔχουν ἡγεσία καί εἶναι σέ προεκλογική ἐκστρατεία, ἡ αἴσθηση αὐτή μεγαλώνει. Εἰδικῶς τώρα πού οἱ ΗΠΑ ζητοῦν ἄδεια ἀπό τόν Ἐρντογάν γιά διέλευση ὑποβρυχίων τοῦ ΝΑΤΟ μέσῳ τῶν Στενῶν τοῦ Βοσπόρου γιά τήν κλιμάκωση τοῦ πολέμου τῆς Οὐκρανίας . Τώρα εἶναι πού θά ἐπενδύσουν στήν «ἑλληνοτουρκική φιλία» καί, γιατί ὄχι, στήν μετατροπή τῆς Ἑλλάδος ὡς χώρας δορυφόρου τῆς Τουρκίας στό πλαίσιο τῆς νοτιοανατολικῆς πτέρυγας τοῦ ΝΑΤΟ ὡς ἑνιαίου ζωτικοῦ χώρου Τουρκίας-Ἑλλάδας-Κύπρου. Καί ἡ εἰρωνεία τῆς ἱστορίας: Στήν ἀνατολική ἀκτή τῆς ἀγαπημένης μου Κάσου, αὐτή πού βλέπει πρός Τουρκία, κάποιοι στό παρελθόν «ἔστησαν» χωρίς νά ὑπάρχει ἰδιαίτερος ἱστορικός λόγος ἕνα ἄγαλμα τοῦ Ἐλευθερίου Βενιζέλου . Ἐπειδή τοῦ ἄρεσε νά… κολυμπᾶ ἐκεῖ. Εἶμαι βέβαιος ὅτι σύντομα θά βρεῖ δικαίωση αὐτό τό ἄγαλμα. Νομίζω, λίαν συντόμως…

H επονομαζόμενη "Γιορτή της Δημοκρατίας" κάθε 24η Ιουλίου, νομίζω ότι πρέπει να πλέον να σβηστεί ως εθνική επέτειος. Η μεν δημοκρατία στην Ελλάδα έχει πεθάνει εδώ και καιρό, αυτοί δε που λένε ότι τη "γιορτάζουν", δεν είναι παρά ξύλινα τοτέμ που σάπισαν από την πολυκαιρία... Γράφει ο Γιώργος Χατζηδημητρίου Ρώτησα κάποτε στην αίθουσα των κοινοβουλευτικών συντακτών τον έντιμο και ακέραιο Παναγιώτη Κρητικό, που εκλεγόταν χρόνια με το ΠΑΣΟΚ στη Β’ Πειραιώς: «Γιατί δεν πηγαίνεις κι εσύ στην Ηρώδου Αττικού τέτοια μέρα γιορτινή για τη Δημοκρατία, αγαπητέ Πρόεδρε; » Ετοιμόλογος -όπως πάντα- ο ευφυής Λάκων, που -σε αντίθεση με τους σημερινούς τηλεαστέρες- έζησε έναν υποδειγματικά λιτό βίο και γνώρισε από πρώτο χέρι τα κάτεργα της χούντας, μου απάντησε γελώντας: « Φοβάμαι, Γιώργη, ότι με τόσους χουντικούς εκεί μέσα, θα με συλλάβουν! »… Ο πρώτος Πρόεδρος Δημοκρατίας που άνοιξε πραγματικά τις πόρτες του Μεγάρου στους αληθινούς αντιστασιακούς ήταν ο Κάρολος Παπούλιας. Μέχρι τότε η εκδήλωση για την αποκατάσταση της Δημοκρατίας στη χώρα ή, κατ’ άλλους, για τον τερματισμό του μετεμφυλιακού διχασμού και την έναρξη της Γ’ Ελληνικής Δημοκρατίας, ήταν ένα φθίνον τελετουργικό πανηγυράκι . Μια ενιαύσια σύναξη αυτοβαρυσήμαντων κοσμικών , που περιέφεραν με κορδωμένο στόμφο τη ματαιοδοξία τους, κρατώντας ένα ποτήρι λευκό κρασί γύρω από τους πλούσιους μπουφέδες των δροσερών προεδρικών κήπων. Η επέτειος αυτή θα έπρεπε να βγει από το ημερολόγιο . Γιατί στήθηκε πάνω στα συντρίμμια της Κύπρου και έκλεισε τον κύκλο της με την πέμπτη ιστορικά πτώχευση της χώρας, την οποία προκάλεσαν τα δύο μεγαλύτερα κόμματα, Ν.Δ. και ΠΑΣΟΚ, που κυβέρνησαν διαδοχικά από το 1974 έως την επιβολή του στυγνού Μνημονίου . Το 1974 ο λαός βγήκε ξανά στο προσκήνιο της Ιστορίας, με τα ρούχα του να καπνίζουν ακόμα από τα ερέβη της εφτάχρονης δικτατορίας, αλλά γεμάτος προσδοκίες για ένα καλύτερο μέλλον. Το 2024 αποσύρεται ηττημένος στην ιδιωτεία του , έχοντας άρει την εμπιστοσύνη του από ένα πολιτικό σύστημα διαβρωμένο μέχρι το μεδούλι , χωρίς εθνικές προτεραιότητες -εκτός από την αναπαραγωγή του- και ζωτικές προβολές στο μέλλον. Η Ελλάδα πεθαίνει και δεν το αποτυπώνουν αυτό οι μελαγχολικοί δημογραφικοί δείκτες. Πεθαίνει η ηθική της συγκρότηση και ό,τι μάς συνέχει . Ξεθωριάζουν η στάση των ανθρώπων, που βασιζόταν σε κληρονομημένες αρχές και δοκιμασμένες αξίες, ο άκαμπτος τρόπος που στέκονταν οι πατεράδες μας πάνω στη γη, το φρόνημα, ο κοινοτισμός και η αλληλεγγύη, η περηφάνεια, το φιλότιμο, ο στέρεος και ευθύς λόγος, που δεν χρειαζόταν συμβόλαια, η καλοσύνη . Δεν συνιστούν εξιδανίκευση του παρελθόντος όλα αυτά. Απεικονίζουν, σε αντιδιαστολή, μια ασυνάρτητη χώρα , που πέρασε ισοπεδωτικά από πάνω της - με ευθύνη της πολιτικής - ο «πολιτισμός» της κατανάλωσης και δεν απόμεινε τίποτε όρθιο. Στο στέρφο έδαφος, που αφήνει πίσω του το γελοίο εκκρεμές «Αράχοβα –  Μύκονος» των «ξεβλαχεμένων» , στεγνώνουν οι ρίζες και το «λάλον ύδωρ» της φιλοπατρίας. Ξεχνάμε στον βρόμικο πόλεμο κάθε καινούργιας μέρας ότι εδώ είναι τα χώματά μας, δεν έχουμε κάπου αλλού να πάμε, δεν υποχωρούμε από εδώ. Εδώ είναι οι πατρογονικές μας εστίες, εδώ αποχαιρετήσαμε τα μάτια των δικών μας και φέραμε στο φως τα παιδιά μας, και δεν θα το υπερασπιστεί κανένας άλλος αυτό το λιγοστό και τίμιο χώμα, παρά μονάχα εμείς.

Αποδομούμε όλες τις αισχρότητες, τις βλασφημίες, τις αθεολόγητες μπούρδες και τα ανιστόρητα ψεύδη που είπε ο συγγραφέας Δημήτρης Δημητριάδης Σημ. Πύρινου Λόγιου Προτού δώσω τη σκυτάλη στον υπέροχο και αγαπημένο συνέλληνα και συναγωνιστή Λευτέρη Ανδρώνη , να πω δυό πράγματα σχετικά τόσο με τον Δημ. Δημητριάδη, όσο και για το Πρώτο Θέμα που η κατάντια του (ως προωθητού της Woke agenta και γενικότερα του νεοφιλελευθερισμού και των συμφερόντων της Εγκληματικής συμμορίας του WEF) είναι εκ των ούκ άνευ. Όσον αφορά τον Δημητριάδη, ο τύπος αυτός είναι η ενσάρκωση της ταυτότητας του Άθεου Φιλοσόφου της Ριζοσπαστικής Αριστεράς. Ως τέτοιος βεβαίως - και σαφώς λάτρης του Νεοεποχίτικου Ριζοσπαστισμού - ο Δημητριάδης κινείται μέσω των βιβλίων του μεταξύ φιλοσοφικών ουτοπισμών και συνεχές κατεδάφισμα της μεγάλης Ανατολικής Ελληνικής Ρωμαικής Αυτοκρατορίας αποχωρίζοντας την από την Ελληνική Ιστορία, καθώς και την κατά συρροή προσπάθεια μέσω παραληρημάτων αποδόμησης του Χριστιανισμού και κατάταξη του ως μέρος του Εβραϊσμού. Το μετα-Πλατωνικό του ύφος, σε συνδυασμό με την ακατάληπτη πολλές φορές και αντιφατική σε μερικές άλλες αφήγηση του στα βιβλία του, τον κατατάσσει στους φιλοσόφους της λεγόμενης "ψευδο-κουλτούρας", η οποία μόνο σύγχυση και τρικυμία προκαλεί στις πνευματικές ανησυχίες του σύγχρονου αναγνώστη. Ο Δημητριάδης, είναι από τις "σημαίες" του λεγόμενου σημερινού "μηδενισμού" με πολύ μεγάλη εκτίμηση από τους "ροζέ" αριστεριστές, που έγιναν τέτοιοι προσπαθώντας να προκαλέσουν την προσοχή των άλλων με σκοπό τη φιλαυτία, αλλά και την πρόκληση αντιφατικών συναισθημάτων. Τον είχα γνωρίσει κάποτε στη "Στοά του Βιβλίου", όταν και προσπαθούσε να τεκμηριώσει τις συνήθεις μπουρδολογίες του περί της ανυπαρξίας της ψυχής, αποδομώντας έτσι την πλέον κύρια ελπίδα που προσφέρει ο Λόγος του Θεού στον Χριστιανισμό. Οι πρώτες μου εντυπώσεις, ήταν πως πρόκειται περί ενός...ταλαντούχου μπουρδολόγου που έλαβε κάποια "αξία", όταν ένας περιθωριακός Γάλλος σκηνοθέτης, ο Πατρίς Σερώ, επέλεξε το έργο του " Η Τιμή της Ανταρσίας στη Μαύρη Αγορά " επειδή υμνούσε την εξέγερση των φοιτητών, γνωστής ως "Μάης του '68". Ο Δανίκας που του πήρε τη συνέντευξη για το Πρώτο Θέμα, είναι οπαδός αυτής της στείρας μηδενιστικής "νεο-ψευτο-κουλτούρας και το απέδειξε περίτρανα μέσα από τις - υποτιθέμενες - κριτικές του παρουσιάσεις ταινιών και ως τέτοιος, και μέσα στα πλαίσια του Νεοταξισμού και της προώθησης της Woke agenta που δεν σέβεται όχι απλά τον άνθρωπο ως οντότητα, αλλά ούτε και τον ίδιο τον ανθρωπισμό, μηδενίζοντας ό,τι έχει σχέση με έννοιες "θρησκεία", "πατρίδα", "ιδανικά". Ο Δημητριάδης τα τελευταία χρόνια ήταν στην αφάνεια. Για πολλούς λόγους. Ο Δανίκας, προσπάθησε να μας τον...ξαναθυμίσει. Και ο Λευτέρης ο Ανδρώνης, ως γνήσιο τέκνο μιας Ελλάδας που παλεύει να επιβιώσει και να περισώσει την αληθινή της ταυτότητα, βρήκε την...ανέλπιστη ευκαιρία να τον αποδομήσει. Τον ευχαριστώ από καρδιάς. Γράφει ο Ελευθ. Ανδρώνης Ως συνέντευξη… περιωπής παρουσιάστηκε από το «Πρώτο Θέμα» το αντιχριστιανικό και ανθελληνικό παραλήρημα του 80χρονου συγγραφέα, Δημήτρη Δημητριάδη. Μια κατάθεση αλλοπρόσαλλων απόψεων και θλιβερών επιχειρημάτων που επιβεβαιώνει ότι εν πολλοίς οι σημερινοί (αποκαλούμενοι) άνθρωποι του «πνεύματος», μοιάζουν περισσότερο με μανιώδεις χρήστες… οινο-πνεύματος. Ποιος είναι ο Δημήτρης Δημητριάδης; Είναι συγγραφέας ( γνωστός για το πεζογράφημα «Πεθαίνω σαν χώρα» ), δραματουργός και μεταφραστής έργων, γνωστός για το απύθμενο μίσος του για την Ορθοδοξία . Εκφράζοντας ανοιχτά τα φιλομητσοτακικά του αισθήματα , την περίοδο της πανδημίας χαρακτήρισε την Εκκλησία «καρκινοπαθή περιοχή» που την «εκμηδένισε» ο κορωνοϊός, επειδή «δεν μπόρεσε να σώσει ούτε έναν πληγέντα από τον ιό» . «Ο ιός εκμηδένισε τον ΣΥΡΙΖΑ και την Εκκλησία» , είχε πει σε συνέντευξή του από εκείνη την περίοδο. Καταλάβατε περί τίνος στρατευμένου «φρούτου» πρόκειται. Και πού να δείτε παρακάτω. Κανονικά δεν θα είχε καν αξία να ασχοληθούμε με τόσες συμπυκνωμένες παπαρολογίες κατά του ελληνοχριστιανισμού, αλλά από τη στιγμή που η συνέντευξη παρουσιάστηκε στο ειδησεογραφικό site με την υψηλότερη επισκεψιμότητα στην Ελλάδα ( και μάλιστα προκάλεσε πολλές συζητήσεις στα σχόλια ), θα ήταν ωφέλιμο να διαλύσουμε αυτό το νέφος βλακείας και ψεμάτων που αμόλησε ο παραληρηματικός συγγραφέας. Η συνέντευξή του στο «Πρώτο Θέμα» δείχνει εξαρχής τις κομπλεξικές προθέσεις της . Το απόλυτο ζητούμενο του Δημητριάδη είναι να πετάξει στην Ορθοδοξία όσες περισσότερες ακαθαρσίες μπορεί, από το περίσσευμα παραγωγής του εγκεφάλου του. Με ψέματα και προπαγάνδα καφενείου. Με γελοία άλματα λογικής και ανικανότητα κριτικής σκέψης . Με φληναφήματα και αερολογίες του ποδαριού. Διακατέχεται από έναν αθεϊστικό φονταμενταλισμό , συγκεκαλυμμένο με λίγη ψευτο – διαννοουμενίστικη μπογιά που με τις πρώτες αράδες της συνέντευξης σβήνει, και αποκαλύπτει την παχιά σκουριά που υπάρχει από κάτω. Τα επιχειρήματά του είναι ρηχά μέχρι αηδίας και πολλές φορές βασίζονται σε φρικτά ψέματα, είτε ηθελημένα – είτε από άγνοια. Ένας ψευδοφιλόσοφος σε πλήρη σύγχυση ιδεών , ο οποίος πουλάει «ελευθερία» και την ίδια στιγμή βαλτώνει στα βουρκόνερα του οπαδισμού και του τυφλού δογματισμού. Ο απώτερος στόχος – όπως θα δούμε παρακάτω – είναι να σβήσει από τον χάρτη της κοινωνίας η Ορθοδοξία , γιατί δυσκολεύει άτομα σαν τον Δημητριάδη να αποκτηνωθούν και να απολαύσουν τους ζωώδεις καρπούς του πανσεξουαλισμού . Η αποκεκαλυμμένη αλήθεια της Ορθοδοξίας «ενοχλεί» την τάση των υλιστών να ζήσουν τη ζωή τους σαν τετράποδα που χρησιμοποιούν το αυτεξούσιο μόνο για την τέρψη της σάρκας , και αφού θεωρούν ότι η ζωή εκμηδενίζεται κάτω από το μάρμαρο του τάφου, διεκδικούν το δικαίωμα να δαιμονοποιηθούν ελεύθερα σε τούτη τη ζωή , τη μοναδική ζωή που πιστεύουν. Με λίγα λόγια, τ ο διακύβευμα ατόμων σαν τον Δημητριάδη είναι η ολοκληρωτική, απόλυτη, καθολική απελευθέρωση του σεξ (για να ευχαριστηθούν ως ασύδοτα κτήνη μερικές δεκαετίες ζωής), με κάθε πιθανή ανωμαλία και σπάζοντας κάθε κοινωνικό και ηθικό φραγμό . Όπως πολλοί μπουρδολόγοι της συνομοταξίας του Δημητριάδη (βλέπε Τατσόπουλο , Αλικάκο κ.α.), ο συγγραφέας έχει μαύρα μεσάνυχτα από Ορθοδοξία , δηλαδή δεν έχει ιδέα τι διδάσκει εκείνο που με τόση λύσσα πολεμά . Του φτάνει μόνο να το πολεμά. Κλασσική συμπεριφορά άθεου ταλιμπάν δηλαδή. Πάμε να δούμε όμως κάμποσα επιχειρήματα από το εκτενές παραλήρημα του Δημήτρη Δημητριάδη. Θα παραθέτουμε σε τίτλους τις ασυναρτησίες του και θα απαντούμε κατάλληλα κάτω από κάθε την κάθε υστερική κουταμάρα: «Ο εβραϊσμός (μονοθεϊσμός) δεν έχει καμία σχέση με τον ελληνισμό» Λάθος. Στην αρχαιοελληνική φιλοσοφία υπήρχε ήδη σπερματικός λόγος περί μονοθεϊσμού . Ήταν μια μερική αποκάλυψη του Θεού σε αγαθές ψυχές που εξερευνούσαν φιλοσοφικά την οντολογία του ανθρώπου και ψηλάφιζαν την πνευματική αλήθεια. Έσπασαν την κατεστημένη αντίληψη του πολυθεϊσμού (που κυρίως υιοθετούταν από τις μάζες), προχώρησαν πέρα από τα ανθρωποπαθή μοντέλα θεοτήτων, τις δεισιδαιμονίες, τις μαντείες και τον σκοταδισμό της ειδωλολατρίας, και άρχισαν ακροθιγώς να σκιαγραφούν έναν Θεό πάνω από τους «θεούς» , έναν Θεό – δημιουργό, αιώνιο, παντοδύναμο και προστάτη των αδυνάτων. Τέτοιοι φιλόσοφοι που έφτασαν στις όχθες του χριστιανισμού και δροσίστηκαν μερικώς από τα σωτήρια νάματα του ( μέχρι που ήρθε στον κόσμο το ίδιο το Ύδωρ το Ζων, ο Χριστός) ,  ήταν ο Αριστοτέλης, ο Πλάτωνας, ο Ηράκλειτος, ο Σωκράτης, ο Αισχύλος, ο Θεόφραστος, ο Πρωταγόρας, ο Εμπεδοκλής, ο Σοφοκλής και αρκετοί άλλοι. Εάν κανείς αναζητήσει πληροφορίες από συγγράμματα Πατέρων της Εκκλησίας περί «σπερματικού λόγου» στην Αρχαία Ελλάδα, θα εκπλαγεί από το πόσο κοντά είχαν φτάσει οι πρόγονοί μας στην αποκάλυψη της Ευαγγελικής αλήθειας. Παράλληλα οι ελληνιστές ιουδαιοχριστιανοί ήταν εκείνοι που έσπασαν τα στεγανά του Μωσαϊκού Νόμου (με κορυφαίο τον Απόστολο Παύλο) και μπόλιασαν την αρχαιοελληνική φιλοσοφία του λογικού, με την αποκάλυψη του υπέρλογου, υπερπληρώνοντας όλα τα υπαρξιακά κενά και όλα τα αδιέξοδα της φιλοσοφικής σκέψης. Ο Χριστιανισμός απελευθέρωσε τον ελληνισμό από τη σκλαβιά της ειδωλολατρίας και τον οδήγησε πέρα από τα πεπερασμένα όρια της ύλης και των νοητικών περιορισμών . Ο δε Ελληνισμός απελευθέρωσε τον Χριστιανισμό από τα πολιτισμικά όρια του και έγινε όχημα για να διαδοθεί το Ευαγγέλιο σε όλον τον κόσμο . Το κοσμοπολίτικο ελληνικό πνεύμα και οι εκλεκτοί καρποί της νόησης του (διότι υπήρχαν και σάπιοι) συγκεράστηκαν με το ευαγγελικό μήνυμα και το έκαναν παγκόσμιο, απελευθερώνοντας την αλήθεια του Χριστού από τον σεχταρισμό του ιουδαϊκού Ισραήλ . «Ο Παύλος είναι ο ιδρυτής του χριστιανισμού» Φρικτό λάθος. Ο Δημητριάδης πέφτει στην αίρεση του Παυλικιανισμού , η οποία έχει ρίζες στον Γνωστικισμό . Ιδρυτής ή καλύτερα εδραιωτής του Χριστιανισμού στον κόσμο, είναι ο ίδιος ο Χριστός . Εκείνος ενσαρκώθηκε, εκείνος κήρυξε, εκείνος θαυματούργησε, εκείνος έπαθε για τους ανθρώπους, εκείνος σταυρώθηκε, εκείνος αναστήθηκε. Τίποτα δεν θα είχε κάνει ο Παύλος, αν δεν είχε προηγηθεί η κοσμοσωτήρια δράση του Θεού, που άλλωστε Εκείνος μετέστρεψε τον φανατικό διώκτη Σαύλο και τον έκανε παγκόσμιο φάρο του Αγίου Πνεύματος, Παύλο. Ο Απόστολος Παύλος δηλώνει «δούλος του Ιησού Χριστού, απόστολος κατόπιν κλήσεως, ξεχωρισμένος και προορισμένος για το ευαγγέλιο του Θεού» (Προς Ρωμαίους 1:1). Ο Παύλος έγραψε επίσης: «Χριστός Ἰησοῦς ἦλθεν εἰς τόν κόσμον ἁμαρτωλούς σῶσαι, ὧν πρῶτός εἰμι ἐγώ» (Α ́ Τιμ. 1:15). Η Ορθοδοξία δεν είναι… εταιρεία για να… ιδρυθεί. Είναι η αποκεκαλυμμένη αλήθεια του Θεού, δια του Ιησού Χριστού , όπως αυτή βιώνεται μέσα στην Ορθόδοξη Εκκλησία. «Μεσολαβούν 2.000 χρόνια όπου ο Ελληνισμός διακόπτεται και συνεχίζεται» Εδώ όλοι οι ιστορικοί απλά σκίζουν τα πτυχία τους και αναζητούν αντικαταθλιπτικά για να αντέξουν την ανιστόρητη μπαρούφα του Δημητριάδη. Ο συγγραφέας με μια πρόταση σβήνει μονοκονδυλιά τη Ρωμανία ( Βυζάντιο) ως ιστορική συνέχεια του Ελληνισμού και πετάει στα σκουπίδια μια χιλιετή κληρονομιά επειδή χαλάει τη «σούπα» του γραικυλισμού του. Πρόκειται για τον γνωστό εθνοφοβικό μύθο που διαχρονικά διακινούσαν οι αποικιοκρατικές δυνάμεις για να διαγράψουν την εθνική συνείδηση των Ελλήνων και να τους κρατούν υποδουλωμένους ως λαϊκή μάζα χωρίς ταυτότητα, χωρίς ιστορία, χωρίς συνεκτικές αξίες και άρα χωρίς διεκδικήσεις για ιστορική δικαίωση. Εννοείται ότι η Ελληνική εθνοτική ταυτότητα όχι απλά υφίσταται στο Βυζάντιο, αλλά «πλημμυρίζει» τους αρμούς της Ανατολικής Ελληνικής Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας, σε ζητήματα γλώσσας, πολιτισμού, τέχνης, εθίμων, παραδόσεων, γραμματείας, διοίκησης, δικαίου (σταδιακά), δημοσιονομικής οργάνωσης, γεωπολιτικής επιρροής και γενεαλογικών δέντρων πολλών αυτοκρατόρων. Δυστυχώς για τους τύπους σαν τον Δημητριάδη, δεν υπάρχουν σοβαρά επιχειρήματα για να διαχωρίσουν τον Ελληνισμό από το Βυζάντιο ούτε στην πιο τρελή ανθελληνική φαντασίωση . Μόνο ένας εντελώς ανιστόρητος σφουγγοκωλάριος της Εσπερίας θα μπορούσε να στηρίξει ότι ο Ελληνισμός ήταν κάτι σαν… διακόπτης, που… άναβε και… έσβηνε μέσα σε 2.000 χρόνια. «Από τη στιγμή που έχουν μεσολαβήσει είκοσι αιώνες χριστιανισμού, μόνο η γλώσσα μας έχει μείνει ελληνική. Το ελληνικό μας κύτταρο, η ελληνική μας ταυτότητα είναι μόνο η γλώσσα μας» Απαντήσαμε παραπάνω σε αυτήν την ηλιθιότητα . Η γλώσσα είναι φορέας πολιτισμού και ο πολιτισμός είναι σύνολο από επί μέρους στοιχεία μιας συλλογικής ιστορικής ταυτότητας που πάντα διαιωνίζεται και εξελίσσεται προκειμένου να επιβιώνει. Είναι κοινωνιολογικά αδύνατον να επιβιώσει μόνο η γλώσσα και να μην επιβιώσουν (μέσω της διατήρησης ή της μεταστοιχείωσης τους) και τα υπόλοιπα στοιχεία μιας εθνικής ταυτότητας, εφόσον δεν μιλάμε για καθολική γενοκτονία ενός λαού. Εδώ να καταθέσουμε και μια παρατήρηση που μαρτυρά τη διεστραμμένη προκατάληψη που έχουν οι τύποι σαν τον Δημητριάδη για τον ελληνισμό και την ορθοδοξία: Γιατί όλοι οι άλλοι λαοί που κάποια στιγμή στην πορεία του χρόνου στράφηκαν σε άλλη θρησκεία, παραμένουν εθνοτικά αμετάβλητοι στην αντίληψη του κάθε «Δημητριάδη» ; Γιατί ο Ιταλός που από πολυθεϊστής έγινε ρωμαιοκαθολικός, παραμένει Ιταλός; Γιατί ο Βρετανός που από την Κέλτικη θρησκεία, στράφηκε στον προτεσταντισμό παραμένει σήμερα Βρετανός; Γιατί ο Γερμανός που πίστευε στον Παγανισμό και στράφηκε στον καθολικισμό και τον λουθηρανισμό, π αραμένει σήμερα Γερμανός; Εκείνους τους πολιτισμούς γιατί δεν τους «κατάπιε» ο «κακός» χριστιανισμός ; Γιατί δεν κόπηκε η ιστορική τους συνέχεια ; Γιατί μόνο ο Έλληνας «χάθηκε» από τα ίχνη της ιστορίας , όταν απαρνήθηκε την αρχαία ελληνική θρησκεία και στράφηκε στην Ορθοδοξία; Βλέπετε λοιπόν πόσο χαζό επιχείρημα είναι αυτό . Πόσο ανύπαρκτη υπόσταση έχει. Μόνο οι Έλληνες πρέπει να σβηστούν από τον χάρτη, ακριβώς διότι το μίσος στρέφεται ΜΟΝΟ εναντίον της Ελλάδας και της Ορθοδοξίας. «Ο χριστιανισμός βασίζεται ολόκληρος σε ένα ψεύδος: την Ανάσταση του Χριστού. Από τη στιγμή που δεν υπάρχει -το λέει ο ίδιος ο Απόστολος Παύλος σε μια επιστολή του-, από τη στιγμή που δεν υπάρχει Ανάσταση του Κυρίου μας, η πίστη μας δεν υφίσταται». Εδώ περνάμε σε παγκόσμιο ρεκόρ βλακείας. Οι θεολόγοι (αλλά και οι απλοί χριστιανοί) δεν ξέρουν αν θα πρέπει να γελάσουν ή να κλάψουν. Ο Δημητριάδης εκτελεί εν ψυχρώ ένα αριστουργηματικό εδάφιο του Παύλου και του προσδίδει το ακριβώς αντίθετο νόημα από αυτό που υποστηρίζει ο Απόστολος! Ο Παύλος στου οποίου τις επιστολές η αλήθεια της Ανάστασης του Χριστού λάμπει παντού σαν τον ήλιο , έχει κεφαλαιώδη θέση στον λόγο του και διατρανώνεται συνεχώς, εμφανίζεται από τον Δημητριάδη σαν αρνητής της Ανάστασης! Μιλάμε για εωσφορική διαστροφή. Συγκεκριμένα στην επιστολή του προς Κορινθίους γράφει ο Απόστολος: «Ει δε Χριστός ουκ εγήγερται, κενόν άρα το κήρυγμα ημών, κενή δε και η πίστις υμών» (Α΄ Κορ. 15:14). Δηλαδή: «Αν ο Χριστός δεν έχει αναστηθεί, τότε μάταιο είναι το κήρυγμά μας, μάταια δε και η πίστη σας» . Ο Παύλος μεταχειρίζεται αυτό τον αφυπνιστικό λόγο, ΑΚΡΙΒΩΣ για να δείξει τη ΘΕΜΕΛΙΩΔΗ σημασία του αδιαμφισβήτητου ΓΕΓΟΝΟΤΟΣ της Ανάστασης . Για να πει δηλαδή ότι αν φύγει από τη μέση η σωτηριολογική ουσία της Ανάστασης, τότε καταρρέει όλο το οικοδόμημα της πίστης. Δηλαδή με λίγα λόγια ο Παύλος δεν λέει ότι… δεν υπάρχει Ανάσταση, αλλά λέει ότι οι χριστιανοί θα ήταν οι πιο αξιολύπητοι των ανθρώπων («ελεεινότεροι πάντων των ανθρώπων», γράφει συγκεκριμένα) ΕΑΝ ο Χριστός ΔΕΝ ΕΙΧΕ αναστηθεί. Την απολυτότητα ότι ο Χριστός ΕΧΕΙ ΟΝΤΩΣ αναστηθεί, την καταθέτει αμέσως παρακάτω ο Απόστολος στην Επιστολή του: «Νυνί δέ Χριστός ἐγήγερται ἐκ νεκρῶν, ἀπαρχή τῶν κεκοιμημένων ἐγένετο», γράφει. Δηλαδή: «ΑΛΛΑ ΤΩΡΑ ο Χριστός αναστήθηκε εκ νεκρών, έκανε αρχή για να ακολουθήσει η ανάσταση όλων των κεκοιμημένων» . Τέλος συζήτησης. Αν είναι δυνατόν να υποστήριζε ο Παύλος ότι δεν υπάρχει Ανάσταση και να αναιρούσε τον ίδιο του τον εαυτό (!), μαζί με όλες τις Επιστολές του, τους διωγμούς και τα βασανιστήρια που υπέστη, τους αγώνες που έδωσε, τους κόπους, τους μόχθους, τα ναυάγια, τις φυλακίσεις, τις άοκνες Περιοδείες που έκανε, μόνο και μόνο για να πει κάποια στιγμή (που φαντάστηκε ο Δημητριάδης) ότι δεν… υπάρχει Ανάσταση! Πόσο ΑΣΧΕΤΟΣ πρέπει να είσαι από τα βασικά του χριστιανισμού για να υποστηρίξεις μια τέτοια ουρανομήκη βλακεία; Αλλά σου λέει ο Δημητριάδης, ας πετάξω κι αυτό το «τούβλο» και όλο και σε κάποιο κεφάλι μπορεί να προσγειωθεί. «Αυτό το πίστευε και μη ερεύνα» σημαίνει ότι «ή πιστεύεις και μας ακολουθείς ή είσαι άπιστος» Άλλη ανοησία εδώ. Πουθενά στο Ευαγγέλιο ή την Πατερική γραμματεία , δεν υπάρχει το «πίστευε και μη ερεύνα». Αυτή είναι μια ρήση των Ιησουιτών . Η Ορθοδοξία λέει « ερευνάτε τας Γραφάς » και ο Απόστολος Θωμάς ήθελε να βάλει το χέρι του « εις τον τύπον των ήλων » για να πιστέψει την Ανάσταση του Χριστού. Και ο Θεός συγκατανέβη στο αίτημα του πραγματιστή Θωμά και το ίδιο πράττει για κάθε καλοπροαίρετο «Θωμά» που ζητά αποδείξεις της ύπαρξης του Θεού. Αυτός είναι και ένας ρόλος των άπειρων θαυμάτων της Ορθοδοξίας, το να πιστεύει εκείνος που ερευνά, αλλά δεν φορά παρωπίδες. «Ο χριστιανισμός δεν δέχεται τη σεξουαλικότητα. Τη δέχεται ως αναπαραγωγή μόνο» Λάθος . Ο χριστιανισμός όχι μόνο δέχεται τη σεξουαλικότητα αλλά τη διαφυλάττει ως απαύγασμα φυσικών νόμων ( προστατεύοντας την από εκείνους που καταπατούν τους βιολογικούς νόμους των φύλων ), και το ακόμα πιο μεγαλειώδες είναι ότι τη μεταστοιχειώνει σε εργαστήρι και οδό σωτηρίας, μέσω του Μυστηρίου του Γάμου . Φέρνει την ενότητα των δύο προσώπων (άντρα και γυναίκας) στην προοπτική της αιωνιότητας. Τι πιο ανώτερο και αρμόζων για τον Έρωτα, παρά να γίνει αιώνιος ; Άρα ο χριστιανισμός ασφαλώς δέχεται τη σεξουαλικότητα , όταν άντρας και γυναίκα υπερβαίνουν τον εγωκεντρισμό τους και « έσονται οι δύο εις σάρκαν μίαν » με τα αιώνια δεσμά του Γάμου, πλάθουν μια σχέση αλληλοπεριχώρησης που εναρμονίζεται με τον Πλαστουργό τους . Ουσιαστικά ο πρωταρχικός σκοπός του Γάμου δεν είναι καν να έρθουν στον κόσμο παιδιά ( αυτή είναι μια τεράστια ευλογία, αλλά δευτερεύουσα ), αλλά το ένα πρόσωπο να προάγει το άλλο προς τη σωτηρία του . Δηλαδή ο εαυτός μου να κάνει την υπέρβαση προς τον σύντροφο και το ζευγάρι μαζί να κάνει υπέρβαση προς τον Θεό. Εκείνοι που σκοτώνουν τη σεξουαλικότητα, είναι εκείνοι που απεκδύουν την ένωση των σωμάτων από κάθε ιερότητα, εκείνοι που αφαιρούν από τον έρωτα κάθε ευγενές στοιχείο και το μετατρέπουν σε ένα ζωώδες ένστικτο που κάνει τους ανθρώπους άψυχα «δοχεία» του σεξ. Είναι εκείνοι που χαρακτηρίζουν ως σεξουαλικότητα τη φιληδονία και την ηδονοθηρία . Είναι εκείνοι που κάνουν μοναδική αξία της ζωής το σεξ, αλλά ταυτόχρονα ακυρώνουν την ίδια τη λέξη «σεξ», που σημαίνει (βιολογικό) φύλο. Είναι εκείνοι που διαστρέφουν τους βιολογικούς νόμους για να πολλαπλασιάσουν την ηδονή της οδύνης τους και την οδύνη της ηδονής τους . Απεγνωσμένες προσπάθειες να γεμίσουν ένα ψυχικό βάραθρο χωρίς Χριστό. «Τι είναι το βάπτισμα; Το βρέφος που πηγαίνουν για να το βαφτίσουν θεωρείται ήδη φορέας του Σατανά. Τι θα πει «απεταξάμην»; «Απεταξάμην τον Σατανά»! Ο οποίος ήδη είναι μέσα στο βρέφος» Άλλη ηλιθιότητα αυτή που λέγεται μόνο και μόνο για να προκαλέσει εντυπώσεις . Ασφαλώς και η Εκκλησία δεν πιστεύει ότι το βρέφος είναι «φορέας του Σατανά»! Η εξήγηση για το «απεταξάμην τον Σατανά» είναι απλούστατη: Το Μυστήριο της Βαπτίσεως στα πρωτοχριστιανικά χρόνια γινόταν (κυρίως) σε χριστιανούς μεγαλύτερης ηλικίας, διότι πρώτα έπρεπε να κατηχηθούν στην ορθόδοξη διδασκαλία. Συνειδητοποιημένα ο υποψήφιος Χριστιανός έπρεπε να δηλώσει σε πιο πνευματικό «στρατόπεδο» θα ταχτεί δίνοντας μαρτυρία ζωής ενώπιον του Ιερέα και φυσικά ενώπιον του Αγίου Πνεύματος. Οι αιώνες πέρασαν, ο χριστιανισμός καθιερώθηκε ως κυρίαρχη θρησκεία στα ορθόδοξα κράτη και οι χριστιανικές οικογένειες προτίμησαν να ασφαλίζουν πνευματικά τα βρέφη τους με τον νηπιοβαπτισμό, καθώς η κατήχηση ήταν δεδομένη ότι θα γίνει αργότερα, αλλά η μακροημέρευση ενός βρέφους δεν ήταν δεδομένη. Το Μυστήριο παρέμεινε ίδιο, όπως και το λειτουργικό κείμενό του. Το μόνο που άλλαξε είναι ότι ο ανάδοχος (ο νονός) δίνει τη μαρτυρία για λογαριασμό του βρέφους , αφού αναλαμβάνει την ευθύνη να κατευθύνει πνευματικά το παιδί προς το σωτήριο μονοπάτι της ορθοδοξίας. Επομένως ο ανάδοχος δίνει τη μαρτυρία που θα έδινε το παιδί εάν βαπτιζόταν σε μεγαλύτερη ηλικία . Το βρέφος «δανείζεται» την ωριμότητα του αναδόχου για να εισέλθει στην στρατευομένη εκκλησία. Και για να προλάβουμε την κλασσική ένσταση κατά του νηπιοβαπτισμού ( στην οποία τα… βρίσκουν υπέροχα οι αιρετικοί με τους άθεους ), τίποτα δεν εμποδίζει το παιδί όταν μεγαλώσει να απαρνηθεί το βάπτισμά του και να ασπαστεί οποιαδήποτε άλλη στάση ζωής θέλει. «Η Γραφή λέει ότι οι ομοφυλόφιλοι και όλες οι σχετικές περιπτώσεις δεν θα γίνουν δεκτοί στον Παράδεισο» Λάθος φρικτό κι εδώ. Η Γραφή λέει ότι ο κάθε αμαρτωλός θα γίνει δεκτός στη Βασιλεία του Θεού, εφόσον ζει ΕΝ ΜΕΤΑΝΟΙΑ . Και ο ομοφυλόφιλος μεταξύ αυτών. Άρα αποκλεισμοί δεν υπάρχουν για κανέναν αμαρτωλό . Το μόνο που μπορεί να χωρίσει τον άνθρωπο από τον Παράδεισο, είναι η αμετανοησία του. Και φυσικά αυτό μας αφορά όλους, όχι μόνο τους ομοφυλόφιλους. Δεν θα μείνουν εκτός Βασιλείας μόνο οι αμετανόητοι ομοφυλόφιλοι. Θα μείνουν εκτός και οι αμετανόητοι μοιχοί, οι αμετανόητοι πόρνοι, οι κλέφτες, οι μέθυσοι, οι άρπαγες, οι ειδωλολάτρες (έχουμε και σύγχρονα «είδωλα»), οι άδικοι, οι βλάσφημοι, οι πλεονέκτες, οι ανελεήμονες κ.ο.κ. Από τη στιγμή που η δικαιοσύνη του Θεού μας αφορά όλους (ανεξαρτήτως σεξουαλικού προσανατολισμού), γ ια ποιο λόγο θα πρέπει να έχουν το ακαταλόγιστο οι ομοφυλόφιλοι; Κι εκείνοι είναι δούλοι ενός σοβαρού πάθους, άρα έχουν ευθύνη να σταθούν με μετάνοια απέναντι στην άπειρη αγάπη του Θεού, όπως έχουμε όλοι μας. «Επί 2.000 χρόνια ταλανιζόμαστε από αυτά τα πρότυπα, τους κανόνες, οι οποίοι, αν δεν τηρούνται, είμαστε καταδικασμένοι, όπως λένε, για την Κόλαση» Ως κανόνα βλέπει κάποιος μόνο ότι του φαίνεται αγγαρεία. Ο Θεός θέλει να τον αγαπήσουμε και όποιος αγαπά δεν αντιλαμβάνεται ως «κανόνα» το να ανταποδώσει την αγάπη . Το να δώσει ο γονιός τη μπουκιά του στο παιδί του, δεν του φαίνεται «κανόνας». Το να κάτσει ξάγρυπνη η μάνα δίπλα στο άρρωστο παιδί της, δεν της φαίνεται «κανόνας». Το να ταξιδέψει ένας ερωτευμένος από τη μια άκρη της Ελλάδας στην άλλη, για να δει λίγες ώρες την κοπέλα του, δεν του φαίνεται «κανόνας». Οι άνθρωποι κάνουν τέτοιες υπερβάσεις επειδή ΑΓΑΠΑΝΕ . Επειδή το ΝΟΙΩΘΟΥΝ . Επειδή τους φαίνεται ΑΥΤΟΝΟΗΤΟ . Επομένως εκείνο που μας χωρίζει από τον Θεό δεν είναι η παράβαση κάποιων «κανόνων», αλλά το έλλειμα αγάπης προς Εκείνον . Ο Χριστός ταπεινώθηκε, βασανίστηκε και σταυρώθηκε για εμάς. Εσύ άνθρωπε τι στάση παίρνεις απέναντι σε αυτήν την άπειρη εκδήλωση αγάπης; Από αυτό το ερώτημα κρέμεται η οντολογική μας εκπλήρωση σε τούτη τη ζωή. Αν σου φαίνεται «κανόνας» το να ανταποδώσεις αυτή την αγάπη στην οποία οφείλεις την ύπαρξή σου, τότε είσαι ένα αχάριστο σάρκινο σακί . Παραδέξου ότι βάζεις για Θεό το θέλημά σου. Μη μας λες για «κανόνες» . Και οτιδήποτε εσένα σου φαίνεται «κανόνας», είναι η προδιαγραφή μας από τον Κτίστη μας . Μας έφτιαξε έτσι, ώστε να θεωνόμαστε εντός του νόμου του Θεού. Αν δεν θέλεις, είναι επιλογή σου να αρνηθείς. Ο Θεός σου έδωσε το αυτεξούσιο. Αλλά η Κόλαση είναι και αυτή επέκταση αυτής της επιλογής. Λογική της συνέπεια. Είναι η εωσφορική ηλιθιότητα να αξιώνεις σε τούτη τη ζωή να σε έχει ελεύθερο ο Θεός να τον χλευάζεις και στην άλλη να σε πάρει στον Παράδεισο με το ζόρι . Ασυδοσία στην επίγεια καλοπέραση και αυτοδικαίωση στην επουράνια ! Αυτό δεν είναι δικαιοσύνη Θεού. Είναι οντολογική εξαχρείωση εγωμανούς ανθρώπου! Οι αθλιότητες του Δημήτρη Δημητριάδη όμως δεν εξαντλούνται εδώ. Σε επόμενο άρθρο θα αποδομήσουμε και την υπόλοιπη συνέντευξή του. Sportime.gr

Μια προδοσία που θα φέρει ζοφερές ημέρες για τον Ελληνισμό Γράφει ο Σταύρος Λυγερός Το 2021 είχε συμβεί ένα παρόμοιο περιστατικό με την παρεμπόδιση του επιστημονικού σκάφους Nautical Geo από τουρκικό πολεμικό σκάφος 10 μίλα ανατολικά της Κρήτης και εντός της οριοθετημένης (με την Αίγυπτο) ελληνικής ΑΟΖ. Αυτή τη φορά ήταν λίγο έξω από τα χωρικά ύδατα της Κάσου που η Άγκυρα επέβαλε εμπράκτως την ισχύ του τουρκολιβυκού μνημονίου. Η παρέμβαση των πέντε τουρκικών πολεμικών πλοίων, που υποχρέωσαν το ιταλικό επιστημονικό σκάφος να εγκαταλείψει τις εργασίες του, δεν είναι τίποτα περισσότερο από την έμπρακτη επιβολή του δόγματος της “Γαλάζιας Πατρίδας”. Όπως είναι γνωστό, η Άγκυρα ισχυρίζεται (κόντρα στο διεθνές δίκαιο) ότι τα νησιά διαθέτουν μόνο χωρικά ύδατα έξι μιλίων, όχι υφαλοκρηπίδα και ΑΟΖ. Και σαν να μην έφθανε αυτό, οι Τούρκοι μας κάνουν και πλάκα: Μας ευχαρίστησαν δημοσίως επειδή αποδεχθήκαμε την δικαιοδοσία τους ανοικτά της Κάσου και έτσι απετράπη η κρίση ! Με άλλα λόγια, προσέθεσαν και την πολιτική γελοιοποίηση, αποκαλύπτοντας όσα η Αθήνα επιχειρεί να υποβαθμίσει. Η άτακτη υποχώρηση της κυβέρνησης Μητσοτάκη, όμως, δεν κρύβεται . Τα πράγματα είναι πολύ χειρότερα από το μακράς διάρκειας επεισόδιο το καλοκαίρι του 2020, όταν το τουρκικό ερευνητικό σκάφος Oruc Reis πραγματοποιούσε σεισμικές έρευνες νοτίως του Καστελλορίζου. Η περιοχή εκείνη είναι δυνητικά ελληνική ΑΟΖ ( με βάση την αρχή της μέσης γραμμής) , ενώ στην τωρινή περίπτωση η θαλάσσια περιοχή ανοικτά της Κάσου είναι οριοθετημένη ελληνική ΑΟΖ. Για να υπογράψουμε, μάλιστα τη σχετική συμφωνία μερικής οριοθέτησης με την Αίγυπτο, η Ελλάδα είχε κάνει μεγάλη έκπτωση από την αρχή της μέσης γραμμής. Η ελληνοαιγυπτιακή συμφωνία μερικής οριοθέτησης έρχεται σε σύγκρουση με το τουρκολιβυκό μνημόνιο και υπεγράφη ακριβώς για να το ακυρώσει στην πράξη. Μπορεί η πρώτη να είναι σύμφωνη με το διεθνές δίκαιο και το δεύτερο να παραβιάζει κατάφωρα τους κανόνες του, αλλά αυτό που έχει σημασία είναι τι εφαρμόζεται στην πράξη . Και λόγω της ελληνικής υποχωρητικότητας, αυτό που εφαρμόζεται στην πράξη είναι το τουρκολιβυκό μνημόνιο . Εξ’ ου και η αποχώρηση του ιταλικού επιστημονικού σκάφους από την ΑΟΖ της Κάσου. Όπως προανέφερα, όχι αδικαιολόγητα η Άγκυρα έσπευσε να μιλήσει δημοσίως για ελληνική αναγνώριση της τουρκικής δικαιοδοσίας, δηλαδή του τουρκολιβυκού μνημονίου . Η Αθήνα, χωρίς να διαψεύσει ρητά τα περί αναγνώρισης της τουρκικής δικαιοδοσίας, δηλώνει “ ουδέν πρόβλημα ”, ότι - και καλά - το ιταλικό σκάφος ολοκλήρωσε τις εργασίες του. Σύμφωνα με αξιόπιστες πληροφορίες, τα τουρκικά πολεμικά του επέτρεψαν να ολοκληρώσει το τμήμα των εργασιών που είχε αρχίσει μόνο όταν ζήτησε άδεια από τις αρμόδιες τουρκικές αρχές . Δεν είναι σαφές με ποια μορφή έγινε αυτό, αλλά είναι σαφές ότι έγινε. Αποτροπή κρίσης με υποχώρηση Όλα δείχνουν, λοιπόν, ότι η Αθήνα δεν αντιστάθηκε στην προσπάθεια της Άγκυρας να δηλώσει με την παρουσία πολεμικών πλοίων πως έξω από ελληνικά χωρικά ύδατα στα ανατολικά της Κρήτης-Κάσου-Καρπάθου είναι τουρκική υφαλοκρηπίδα και άρα για να μπορεί να κάνει εργασίες ανίχνευσης του βυθού το ιταλικό σκάφος έπρεπε να πάρει άδεια από τις τουρκικές κι όχι από τις ελληνικές αρχές . Η Άγκυρα, άλλωστε, έχει δείξει ότι κάθε φορά κάνει ένα βήμα , ώστε αφ' ενός να εθίζει το διεθνές σύστημα στην αυθαιρεσία της, αφ' ετέρου να υποχρεώνει την Αθήνα να αποδέχεται τα τετελεσμένα. Δεδομένου ότι το 2021 είχε προηγηθεί αντίστοιχο επεισόδιο λίγο νοτιότερα, ήταν δεδομένο πως οι Τούρκοι θα επανέρχονταν στην πρώτη ευκαιρία. Το πρώτο ερώτημα είναι εάν με αφορμή την ανίχνευση του βυθού (για την πόντιση καλωδίου με σκοπό την ηλεκτρική διασύνδεση Ελλάδας-Κύπρου) η Αθήνα ήταν προετοιμασμένη για τη δεδομένη τουρκική αντίδραση; Το δεύτερο ερώτημα είναι εάν η έμμεση πλην σαφής εγκατάλειψη ελληνικών κυριαρχικών δικαιωμάτων αποτελεί πλέον τον τρόπο για να διατηρείται το “καλό κλίμα” στις διμερείς σχέσεις;  Επειδή δεν υπάρχει κεραυνός εν αιθρία , υπενθυμίζουμε τη δήλωση Γεραπετρίτη το 2020 ότι η Ελλάδα θα υπερασπίσει στρατιωτικά τα χωρικά της ύδατα ! Κατ’ αντιδιαστολή, δηλαδή, είχε σταλεί το μήνυμα πως έξω από τα έξι μίλια οι Τούρκοι μπορούν να κάνουν ό,τι θέλουν, γνωρίζοντας ότι δεν θα τους εμποδίσει το ελληνικό Ναυτικό . Το δόγμα της “Γαλάζιας Πατρίδας” Το δόγμα περί “Γαλάζιας Πατρίδας” επιδιώκει τη μετατροπή της Τουρκίας σε δεσπόζουσα δύναμη στην Ανατολική Μεσόγειο σε βάρος των κυριαρχικών δικαιωμάτων της Ελλάδας. Ο σφετερισμός των πιθανολογούμενων μεγάλων κοιτασμάτων φυσικού αερίου στη θαλάσσια αυτή περιοχή είναι μία πτυχή αυτής της τουρκικής στρατηγικής. Η άλλη πτυχή είναι γεωπολιτική, η Τουρκία επιδιώκει να εξορίσει την Ελλάδα από την Ανατολική Μεσόγειο. Για δεκαετίες, άλλωστε, η Ελλάδα απουσίαζε από την Ανατολική Μεσόγειο. Είχε αυτοεγκλωβισθεί στρατηγικά και επιχειρησιακά στο Αιγαίο, επειδή εκεί δεχόταν τότε την τουρκική επεκτατική πίεση. Το Καστελλόριζο ήταν ένα γεωγραφικά ακραίο μικρό νησιώτικο σύμπλεγμα. Στην Αθήνα το αντιλαμβάνονταν σαν μία νησιώτικη “απόφυση” του Αιγαίου στην Ανατολική Μεσόγειο, χωρίς να του αποδίδουν την κρίσιμη στρατηγική σημασία που έχει. Αλλά και η θαλάσσια περιοχή ανατολικά της Κρήτης δεν συγκέντρωνε ειδική προσοχή. Η τουρκική εισβολή στην Κύπρο το 1974 εξώθησε την Αθήνα στο δόγμα “ η Κύπρος είναι μακριά ”! Πίσω από αυτό κρυβόταν η μικροελλαδική θεώρηση ότι “ η Κύπρος είναι βαρίδι για την Ελλάδα ”! Κάπως έτσι, η Ελλάδα είχε ουσιαστικά αποσυρθεί από την Ανατολική Μεσόγειο, όπου έτσι κι αλλιώς η παρουσία της ήταν υποτυπώδης. Αυτό το δόγμα-υπεκφυγή είχε εμποτίσει γενιές Ελλαδιτών πολιτικών, διπλωματών και αξιωματικών, με αποτέλεσμα να κυριαρχήσει για δεκαετίες η μονοδιάστατη αντίληψη για την εθνική ασφάλεια που συρρίκνωνε το ελληνικό ενδιαφέρον αποκλειστικά στο Αιγαίο. Ο Ενιαίος Αμυντικός Χώρος Η στρατηγική αυτή αναδίπλωση είχε βολέψει την Άγκυρα. Της είχε αφήσει ελεύθερο το πεδίο στην Ανατολική Μεσόγειο. Μία προσπάθεια να αντιστραφεί η διάχυτη αυτή αντίληψη είχε γίνει μετά το 1993 από την κυβέρνηση Ανδρέα Παπανδρέου, με το δόγμα του Ενιαίου Αμυντικού Χώρου με σκοπό την αμυντική κάλυψη της ελεύθερης Κύπρου . Στο πλαίσιο αυτό εντασσόταν και η προμήθεια του ρωσικού αντιαεροπορικού συστήματος S-300 . Τότε, η Ελλάδα είχε αρχίσει να εδραιώνει μια αεροναυτική παρουσία στην Ανατολική Μεσόγειο. Ας σημειωθεί ότι την ίδια εκείνη περίοδο (1993-96) ο υπουργός Άμυνας Αρσένης είχε πραγματοποιήσει ανοίγματα προς Ισραήλ, Αίγυπτο και Συρία, στο πλαίσιο μίας πρωτοπόρας για εκείνη την εποχή στρατιωτικής διπλωματίας . Ήταν μία γεωπολιτικά ισορροπημένη πολιτική, συνέχεια των προνομιακών σχέσεων που είχε επιχειρήσει να διαμορφώσει με αραβικές χώρες ο Ανδρέας Παπανδρέου από τη δεκαετία του 1970, με βάση το δόγμα για τις τρεις διαστάσεις της ελληνικής εξωτερικής πολιτικής (ευρωπαϊκή, βαλκανική και μεσογειακή). Οι καιροί, ωστόσο, δεν ευνοούσαν εκείνα τα διπλωματικά ανοίγματα να ριζώσουν και να αναπτυχθούν, δεδομένου ότι στη δεκαετία του 1990 το Ισραήλ διατηρούσε προνομιακές σχέσεις με την κεμαλική Τουρκία . Αλλά και η Αίγυπτος τηρούσε ισορροπίες, αποφεύγοντας οτιδήποτε θα ενοχλούσε την Άγκυρα. Αλλά και ο χρόνος δεν ήταν αρκετός, με αποτέλεσμα εκείνα τα ανοίγματα να μετατραπούν σε παρένθεση. Το τίμημα για την αποτροπή κρίσης Η κυβέρνηση Σημίτη αφυδάτωσε και σταδιακά ακύρωσε το δόγμα του Ενιαίου Αμυντικού Χώρου και τη στρατιωτική διπλωματία του Αρσένη . Καθοριστικό ρόλο στο πολιτικό-ψυχολογικό επίπεδο έπαιξε και η κρίση στα Ίμια (αρχές 1996), η οποία επανεγκλώβισε την Ελλάδα στο Αιγαίο. Όταν, μάλιστα, λόγω και των ασφυκτικών πιέσεων της Δύσης (και του Ισραήλ) οι S-300, αντί να εγκατασταθούν στην Κύπρο, αποθηκεύτηκαν στην Κρήτη, ο Ενιαίος Αμυντικός Χώρος εκφυλίστηκε επιχειρησιακά. Η επιστροφή της Ελλάδας στην Ανατολική Μεσόγειο άρχισε να πραγματοποιείται πολύ αργότερα και μάλιστα με πρωτοβουλία των Ισραηλινών, λόγω του ρήγματος που είχε προκληθεί στις σχέσεις τους με την Τουρκία του Ερντογάν. Έτσι προέκυψαν οι τριγωνικές συνεργασίες Ελλάδα-Κύπρος-Ισραήλ και Ελλάδα-Κύπρος-Αίγυπτος και τελευταία η συνεργασία Ελλάδα-Κύπρος-Ιορδανία. Και τα τρία αυτά γεωπολιτικά τρίγωνα είχαν διευκολυνθεί από την εχθρότητα του καθεστώτος Ερντογάν με το Ισραήλ και το καθεστώς Σίσι στην Αίγυπτο. Δεν θα είχαν, ωστόσο, ευδοκιμήσει εάν δεν είχε μεσολαβήσει το αμερικανοτουρκικό ρήγμα. Δυστυχώς, όμως, για λόγους που δεν είναι του παρόντος, τα εν λόγω γεωπολιτικά τρίγωνα έχουν σχεδόν αφυδατωθεί. Προφανώς, η διπλωματία για την αποτροπή μίας κρίσης είναι αναγκαία, αλλά όχι εάν το τίμημα είναι να εγκαταλείπεις εμπράκτως νόμιμα κυριαρχικά δικαιώματα. Αλλά δεν είναι ούτε ικανή από μόνο της να ανασχέσει τον τουρκικό επεκτατισμό. Τα γεγονότα είναι πεισματάρικα και μας το υπενθυμίζουν κραυγαλέα κάθε τόσο. Μπορεί να περάσαμε ένα σχετικά ήσυχο διάστημα, αλλά η τουρκική πίεση επανέρχεται σε κάθε ευκαιρία και ασκείται σε πολλαπλά επίπεδα. Στην κυβέρνηση Μητσοτάκη οφείλουν να αποδείξουν ότι είναι πραγματιστές κι όχι ιδεοληπτικοί , ότι βλέπουν κατάματα αυτό που διδάσκουν τα γεγονότα. Η εξαγορά του “καλού κλίματος” στις διμερείς σχέσεις με αντίτιμο ελληνικές υποχωρήσεις αφενός συσσωρεύει αρνητικά τετελεσμένα, αφετέρου μεταθέτει για λίγο χρονικά το πρόβλημα, δεν είναι λύση. Η τακτική αυτή έχει αποδειχθεί ότι ούτε καν τη θερμοκρασία δεν είναι ικανή να κρατήσει χαμηλά για πολύ χρόνο.

Βαθιά συγκινητικός ο Ελον Μάσκ, για το δράμα που περνάει αυτός και η οικογένεια του. Κηρύσσει τον πόλεμο ευθέως πλέον εναντίον της Woke agenta, μέχρις εσχάτων! «Εξαπατημένος» για τη φυλομετάβαση του παιδιού του αλλά και αποφασισμένος να καταστρέψει τον «ιό της woke κουλτούρας », όπως τον αποκάλεσε, εμφανίστηκε ο Έλον Μασκ , στο πλαίσιο συνέντευξης που έδωσε στον Τζόρνταν Πίτερσον για το Daily Wire. Ο δισεκατομμυριούχος δήλωσε ότι ξεγελάστηκε από τον «ιό της woke κουλτούρας» και επέτρεψε σε έναν από τους γιους του, τον Ξαβιέ, να γίνει τρανσέξουαλ γυναίκα. Ο γιός του Ελόν Μασκ Ξαβιέ, που σήμερα είναι η 20χρονη Βίβιαν Τζένα Γουίλσον (έχει πάρει το όνομα της γιαγιάς του/της), δεν θέλει καμία σχέση με τον πατέρα του ενώ και στο παρελθόν είχαν πολιτικές διαφωνίες, με τον Έλον Μασκ να τον έχει αποκαλέσει «κομμουνιστή», που πιστεύει ότι «όποιος είναι πλούσιος είναι και κακός». Εδώ, έχουμε να κάνουμε με μια κλασσική περίπτωση πλύσης εγκεφάλου, η οποία γίνεται σήμερα σχεδόν σε όλα τα παιδιά της Δύσης, όπου προωθείται η πλέον σατανική ατζέντα που έχει παρουσιαστεί ποτέ στα χρονικά της ιστορίας της Ανθρωπότητας. Ο Ξαβιέ Μάσκ, είναι ένα από τα θύματα αυτά της ελεεινής αυτής προπαγάνδας. Ενός ιού, όπως την ονομάζει ο Μάσκ. Η γενικότερη συμπεριφορά του παιδιού του Μάσκ, προδίδει αυτή την θανατηφόρα επίδραση που έχει αυτή στις σύγχρονες νεανικές καρδιές. Αμετροεπής ανταρσία, μίσος για τους γονείς του, λατρεία σε θρησκειολογικό βαθμό και απόλυτη αφοσίωση στους σκοπούς του Woke ισμού Αξιοσημείωτη η αντίδραση του παιδιού του Μάσκ μετά τη συνέντευξη Στην αντεπίθεση πέρασε ο πρώην πλέον γιός του Μάσκ, ο Ξαβιέ, μετά τα όσα είπε ο πατέρας του στη συνέντευξη Ο Ξαβιέ επέλεξε, μάλιστα, να απαντήσει μέσω του Threads που ανήκει στη Meta, τον μεγάλο αντίπαλο του Χ στα social media. Αφού αρχικά σε ανάρτησή του σχολίασε ότι « για νεκρή μοιάζω αρκετά καλή », στη συνέχεια επέλεξε να αποδομήσει τα επιχειρήματα που χρησιμοποίησε ο Μασκ, ανάμεσα στα οποία ότι ήταν « ελαφρά αυτιστική ». « Αυτό είναι εντελώς ψευδές. Κυριολεκτικά δεν συνέβη ποτέ. Ποτέ. Δεν καταλαβαίνω από πού το έβγαλε αυτό. Το καλύτερο που μπορώ να σκεφτώ είναι ότι εμπνεύστηκε από τη σχολή του Milo Yannopoulos για τα στερεότυπα των γκέι, διάλεξε τυχαία ορισμένα από αυτά και τα χρησιμοποίησε σε μια τελευταία προσπάθεια να φανεί συμπαθής ενώ είναι εμφανώς στην λάθος πλευρά της ιστορίας » έγραψε αρχικά ο 20χρονος τρανς ...

Οι στόχοι φαίνονται να είναι τα...ορυχεία του λιθίου! Αυτή την στιγμή η Ρωσία χρησιμοποιεί το Τσάσιβ Γιαρ και το Βολτσάνσκ ως παραπλανητικούς στόχους! Αναπόκριση: ProNews.gr Σημαντικές είναι οι εξελίξεις στο Τορέτσκ καθώς οι Ρώσοι έχουν καταλάβει σχεδόν όλο το ανατολικό τμήμα της πόλης και αυτή την στιγμή επιχειρούν να καταλάβουν το βόρειο ορυχείο και το προάστιο της Ντρούζμπα. Μόλις αυτό επιτευχθεί θα είναι σε θέση να επιτεθούν και από την βόρεια κατεύθυνση. Ένα ρωσικό απόσπασμα κατευθύνεται δια μέσου της κεντρικής λεωφόρου του Τορέτσκ και στα ορυχεία στα νότια της πόλης. Οι Ρώσοι δείχνουν να είναι ικανοί να ολοκληρώσουν την «λαβίδα» στο Τορέτσκ. Την ίδια στιγμή οι Ρώσοι προέλασαν άλλα δύο χιλιόμετρα προς την κατεύθυνση του Ποκρόβσκ και πλέον απέχουν από την πόλη-«φρούριο» και το μεγαλύτερο κοίτασμα λιθίου στην Ευρώπη, μόλις 18 χλμ. Μέχρι τώρα οι Ουκρανοί δεν δείχνουν ικανοί να ανακόψουν την ρωσική ορμή. Αυτή την στιγμή η Ρωσία χρησιμοποιεί το Τσάσιβ Γιαρ και το Βολτσάνσκ ως παραπλανητικούς στόχους καθώς οι πραγματικοί της στόχοι για τώρα είναι το Ποκρόβσκ και το Τορέτσκ. Αυτές οι δύο πόλεις δίνουν πρόσβαση στους Ρώσους σε τεράστια κοιτάσματα λιθίου. Η αληθινή αιτία του πολέμου στην Ουκρανία είναι το λίθιο. Η Γερμανία, στην προσπάθειά της να αποκτήσει φθηνό λίθιο και να μειώσει την εξάρτησή της από τρίτες χώρες, έχει στοχεύσει το ουκρανικό λίθιο ως τη «χρυσή λύση» στα προβλήματά της. Ο Ούλριχ Μπλουμ, Γενικός Διευθυντής του Γερμανικού Ινστιτούτου Λιθίου (ITEL), ξεκαθάρισε τις προθέσεις του Βερολίνου: «Αν η Ρωσία πάρει τον Ντονμπάς και ελέγξει ακόμη περισσότερες περιοχές στο κέντρο της Ουκρανίας, όπου υπάρχουν καλύτερα κοιτάσματα λιθίου, τότε η κατάσταση για την Ευρώπη θα γίνει χειρότερη, αφού η Ευρώπη θα μπορούσε να λάβει τα περισσότερα από τα μέταλλα που χρειάζονται για την ενεργειακή μετάβαση από την Ουκρανία ». Η δήλωση αυτή, προερχόμενη από τον ανώτατο αξιωματούχο γερμανικού κρατικού φορέα, θα πρέπει να γίνεται αντιληπτή ως η επίσημη γραμμή του γερμανικού κράτους για το ζήτημα. Το λίθιο, το νούμερο ένα στρατηγικό ορυκτό του πλανήτη σήμερα, αποτελεί το θεμέλιο για την παραγωγή μπαταριών λιθίου-ιόντων που χρησιμοποιούνται σε ηλεκτρικά οχήματα και συστήματα αποθήκευσης ενέργειας. Η ζήτηση για λίθιο αυξάνεται εκθετικά, και μεγάλες περιοχές στην Ουκρανία, όπως το Ντονμπάς και τα κεντρικά της χώρας, διαθέτουν τεράστιες ποσότητες αυτού του πολύτιμου ορυκτού. Η ουκρανική κυβέρνηση του Βολοντίμιρ Ζελένσκι, σε ανταλλάγματα για την παροχή οπλικών συστημάτων, προωθεί προφανώς την ατζέντα που εξυπηρετεί τα γερμανικά συμφέροντα, πολεμώντας ουσιαστικά έναν πόλεμο ο οποίος σε καμία περίπτωση δεν είναι προς το συμφέρον του ουκρανικού λαού. Το ίδιο ακριβώς είχε γίνει άλλωστε και με τις ΗΠΑ, όπου το Κίεβο εκχώρησε περιουσιακά στοιχεία μέσω της επενδυτικής εταιρείας Black Rock. Η Γερμανία βλέπει το ουκρανικό λίθιο ως το κλειδί για την ενεργειακή της ανεξαρτησία με πολύ χαμηλό κόστος. Τα κοιτάσματα λιθίου στην Ουκρανία αποτιμώνται σε δισεκατομμύρια δολάρια και αποτελούν το απόλυτο στρατηγικό πλεονέκτημα σε μια εποχή όπου οι φυσικοί πόροι γίνονται ολοένα και πιο σπάνιοι και μονομερώς ελεγχόμενοι. Η εξασφάλιση των προμηθειών λιθίου έχει γίνει προτεραιότητα για εταιρείες στην Ασία, την Ευρώπη και τη Βόρεια Αμερική, οδηγώντας στρατηγικές συμμαχίες και κοινοπραξίες μεταξύ αυτοκινητοβιομηχανιών και εταιρειών εξόρυξης. Πολλά μεταλλευτικά έργα βρίσκονται υπό ανάπτυξη ή εξερεύνηση σήμερα σε Αυστραλία, Αυστρία, Βραζιλία, Καναδά, Κίνα, Λαϊκή Δημοκρατία του Κονγκό (ΛΔΚ), Τσεχία, Αιθιοπία, Φινλανδία, Γερμανία, Γκάνα, Καζακστάν, Μάλι, Ναμίμπια, Νιγηρία, Περού, η Πορτογαλία, η Ρωσία, η Σερβία, η Ισπανία, η Ταϊλάνδη, οι Ηνωμένες Πολιτείες και η Ζιμπάμπουε, περιλαμβάνονται στον κατάλογο του Γεωλογικού Ινστιτούτου των Ηνωμένων Πολιτειών (USGS). Μια μακρά λίστα στην προστίθεται ήδη η Γαλλία και η Ινδία. Ο κόσμος μπορεί να έρθει αντιμέτωπος με έλλειψη λιθίου, ακόμα και το 2025, προβλέπουν αναλυτές, καθώς η ζήτηση για το μέταλλο όλο και αυξάνεται , αφού αποτελεί αναπόσπαστο στοιχείο για τις μπαταρίες ηλεκτρικών οχημάτων. Σύμφωνα με την BMI, το ερευνητικό τμήμα της Fitch Solutions, η έλλειψη προκύπτει από τη ζήτηση λιθίου της Κίνας που υπερβαίνει την προσφορά της. «Αναμένουμε κατά μέσο όρο ετήσια αύξηση 20,4% για τη ζήτηση λιθίου της Κίνας για ηλεκτρικά οχήματα μόνο την περίοδο 2023-2032, Πιστεύουμε πως η έλλειψη θα έρθει σίγουρα. », αναφέρει η BMI σε έκθεσή της. Αντίθετα, η προσφορά λιθίου της Κίνας θα αυξηθεί μόλις κατά 6% την ίδια περίοδο, ανέφερε η BMI, προσθέτοντας ότι το ποσοστό δεν μπορεί να ικανοποιήσει ούτε το ένα τρίτο της προβλεπόμενης ζήτησης. Η Κίνα αποτελεί τον τρίτο μεγαλύτερο παραγωγό λιθίου στον κόσμο.  Το 2021 παρήχθησαν παγκοσμίως 540.000 μετρικοί τόνοι λιθίου και έως το 2030 εκτιμάται πως η παγκόσμια ζήτηση θα φτάσει τους 3 εκατομμύρια μετρικούς τόνους. Επιπλέον, σύμφωνα με τις προβλέψεις της S&P Global Commodity Insights, οι πωλήσεις EV πρόκειται να φτάσουν τα 13,8 εκατ. το 2023, ωστόσο θα εκτοξευθούν σε πάνω από 30 εκατ. έως το 2030. Φυσικά η προσφορά θα αυξηθεί, αλλά η ζήτηση αναμένεται να ενισχυθεί με πολύ ταχύτερο ρυθμό, ανέφερε στο CNBC η Corinne Blanchard, επικεφαλής του τμήματος καθαρής τεχνολογίας της Deutsche Bank. Μέχρι το τέλος του 2025, η Blanchard βλέπει ένα «μέτριο έλλειμμα» περίπου 40.000 έως 60.000 τόνων ισοδύναμου ανθρακικού λιθίου, ωστόσο προβλέπει πολύ μεγαλύτερο έλλειμμα της τάξης των 768.000 τόνων μέχρι το τέλος του 2030. Σύμφωνα με τις εκτιμήσεις της Rystad Energy, μια λύση αλλά προσωρινή θα ήταν η δημιουργία περισσότερων ορυχείων λιθίου. Ωστόσο, ενώ εκατοντάδες έργα βρίσκονται υπό διερεύνηση, η πολυπλοκότητα στη γεωλογία και η χρονοβόρα διαδικασία αδειοδότησης εξακολουθούν να δημιουργούν προκλήσεις. Προς το παρόν υπάρχουν μόλις 101 ορυχεία λιθίου στον κόσμο, σύμφωνα με τα στοιχεία της Refinitiv. Η αντιπρόεδρος της Rystad Energy, Susan Zou, εκτιμά ότι οι ελλείψεις θα μπορούσαν να αρχίσουν να μαστίζουν τις αλυσίδες εφοδιασμού το 2028. «Τα επόμενα δύο χρόνια, αν και η προσφορά λιθίου μπορεί να παραμείνει επαρκής σε παγκόσμιο επίπεδο, η ανισορροπία εφοδιασμού παραμένει αναπόφευκτη», πρόσθεσε η Ζου. «Η παγκόσμια αλυσίδα εφοδιασμού μπαταριών μπορεί να αντιμετωπίσει έλλειψη λιθίου πλησιάζοντας στο τέλος αυτής της δεκαετίας, όταν η αύξηση της προσφοράς δεν θα συμβαδίζει με αυτή της ζήτησης» , συμπλήρωσε.