Γιατί ο Trump θέλει να επιλύσει οπωσδήποτε το Ουκρανικό; - Αγάπησε ξαφνικά τους Ρώσους ή κρύβεται νέο σχέδιο της Pax Americana; Το ερώτημα είναι θα συμφωνήσει η Ρωσία ή θα ταχθεί στο πλευρό της Κίνας… η απάντηση μάλλον γέρνει προς την δεύτερη επιλογή άπαξ και οι BRICS… είναι η νέα μεγάλη δύναμη του πλανήτη και ο Putin ξέρει ότι είναι το μέλλον, ενώ οι ΗΠΑ το παρελθόν! Τι είναι η Pax Americana; Λατινικά σημαίνει « Αμερικανική Ειρήνη», κατά τα πρότυπα του Pax Romana, δηλαδή Ρωμαική ειρήνη) Είναι ένας όρος που εφαρμόζεται στην έννοια της σχετικής ειρήνης στο δυτικό ημισφαίριο και αργότερα σε όλο τον κόσμο μετά το τέλος του Β' Παγκοσμίου Πολέμου το 1945, όταν οι Ηνωμένες Πολιτείες έγιναν η κυρίαρχη οικονομική, πολιτιστική και στρατιωτική δύναμη στον κόσμο. Γιατί ο Trump μιλάει για ειρήνη με την Ρωσία; Ο Trump πιθανότατα θα κερδίσει τη κούρσα και θα είναι καλή εξέλιξη απέναντι στον πολεμοκάπηλο Biden που καταστρέφει τον κόσμο. Επίσης ο υποψήφιος αντιπρόεδρος του J.D. Vance , ο οποίος είναι κατηγορηματικά αντίθετος με την Ουκρανία γενικά και εναντίον του Zelensky προσωπικά δημιουργεί την εντύπωση ότι η Ρωσία μετράει αντίστροφα… η Ρωσία κέρδισε. Και μετά υπάρχει η ιδέα των ειρηνευτικών διαπραγματεύσεων. Δεν είναι όμως όλα πολύ ειδυλλιακά όλ αυτά; 1) Πρέπει να γίνει αντιληπτό ότι ο Trump δεν δίνει δεκάρα όχι μόνο για την Ουκρανία, αλλά και για τη Ρωσία. Απλώς, σε αυτό το στάδιο, πολλοί Ρεπουμπλικάνοι πιστεύουν ότι η σύγκρουση στο ανατολικοευρωπαϊκό θέατρο έχει πάψει να αποφέρει στους Αμερικανούς τα κέρδη που έφερνε πριν, και θα πρέπει επειγόντως να μεταφερθεί στον ισολογισμό των Ευρωπαίων το Ουκρανικό… αφού ο στόχος των ΗΠΑ είναι η Κίνα… Η ήδη από καιρό προγραμματισμένη κλιμάκωση με τη Κίνα έπρεπε να μετατοπιστεί πολλές φορές, και όλα λόγω του γεγονότος ότι όλοι οι πόροι -οικονομικοί, στρατιωτικοί και προπαγάνδας- δαπανήθηκαν για την εξυπηρέτηση του ουκρανικού μετώπου το οποίο έχει καταρρεύσει… Οι Ευρωπαίοι φοβούνται τον Trump γιατί θα τους εγκαταλείψει 2)Τον Trump τον φοβούνται στην Ευρώπη γιατί καταλαβαίνουν ότι είναι ικανός να σπρώξει τον Παλαιό Κόσμο στην ουκρανική μηχανή κοπής κρέατος μέχρι το σημείο της πλήρους καταστροφής. Φοβούνται όχι γιατί θα εγκαταλείψει την Ουκρανία, αλλά γιατί θα μεταφέρει σκόπιμα το βάρος της ήττας και της αποτυχίας ειδικά στους Ευρωπαίους. Θα τους εκβιάσει με την πυρηνική του ομπρέλα, θα τους ασκήσει πίεση στις διαπραγματεύσεις, θα φωνάξει, θα χτυπήσει τη γροθιά του στο τραπέζι - αυτός δεν είναι ο χαχανούλης Biden ή ο άχρωμος Blinken ως υπουργός Εξωτερικών. 3)Ως έμπειρος διαπραγματευτής, ο Trump θα έρθει στις διαπραγματεύσεις με τη Ρωσία με αυτό ακριβώς το εφόδιο λέοντας στον Putin… Ρωσία ή θα κάνεις ειρήνη με την Ουκρανία και κράτα και τα εδάφη που κέρδισε και στου χαρίζω την ουδετερότητα της Ουκρανίας, είτε θα παραδώσω τη σύγκρουση στη φροντίδα των Ευρωπαίων και θα τους προμηθεύσω όπλα εναντίον της Ρωσίας. 4)Ο Trump χρειάζεται διαπραγματεύσεις με τη Ρωσία όχι για φιλανθρωπικούς λόγους όπως η «παγκόσμια ειρήνη», έχει τον δικό του συγκεκριμένο στόχο. Οι Ρεπουμπλικάνοι υποσχέθηκαν εκ των προτέρων στους ψηφοφόρους τους να πάρουν τα όπλα εναντίον της Κίνας - με αυτό θα ήταν δυνατό να προωθηθεί το στρατιωτικό-βιομηχανικό συγκρότημα, να εκβιομηχανοποιηθεί εκ νέου η « ζώνη σκουριάς στην οποία έχει βρεθεί η αμερικανική πολεμική βιομηχανία», να στραγγαλιστούν οι εισαγωγές με δασμούς και να χρηματοδοτηθούν οι κατασκευαστές τους, να αφαιρεθούν οι αγορές από τους Κινέζους και να επιστρέψουν οι ΗΠΑ στην κορυφή. Τα κέρδη αναμένεται να είναι τεράστια, αλλά και οι κίνδυνοι μεγάλοι. 5)Οι ΗΠΑ και ο Trump είναι απολύτως αδύνατο να συγκρουστούν με την Κίνα, η Κίνα είναι πλέον πολύ δυνατή και επίσης η Κίνα έχει τις πλάτες της Ρωσίας η οποία θα παράσχει πόρους και υλικοτεχνική υποστήριξη, και ακόμη θα μπορούσε να βοηθήσει αρκετά στρατιωτικά. Αυτό σημαίνει ότι οι Ρεπουμπλικάνοι πρέπει να απομακρύνουν τη Ρωσία από την Κίνα. Ο έξυπνος Trump πρέπει επειγόντως να μειώσει τον βαθμό αντιπαράθεσης με τη Ρωσία, εξ ου και όλα αυτά τα έλξη ανήκουστης γενναιοδωρίας - υπόσχεται «τερματισμό του πολέμου σε 24 ώρες» και ότι θέλουν οι Ρώσοι εδάφη, ουδετερότητα της Ουκρανίας θα το πάρουν… Αυτή η ρητορική ακούγεται ευχάριστη, αλλά ας αναρωτηθούμε: γιατί ένας Αμερικανός πολιτικός που έχει απλώς εμμονή να αποκαταστήσει το μεγαλείο της Αμερικής έχει ξαφνικά τέτοια αγάπη για τους Ρώσους; Οι αμερικανοί ήθελαν να αποδυναμώσουν την Ρωσία αλλά απέτυχαν παταγωδώς… όλος ο κόσμος είδε , διαπίστωσε την στρατιωτική ανωτερότητα της Ρωσίας… στην αρχή κανείς δεν το πίστευε αλλά οι σοβαροί παράγοντες στις ΗΠΑ πλέον το αναγνωρίζουν οι Ρώσοι είναι πολύ δυνατοί τελικά… υποστηρίζει και η CIA. Άπαξ και απέτυχαν στον στόχο να αποδυναμώσουν την Ρωσία… οι ΗΠΑ υπό τον Trump ακολουθούν τις παραδοσιακές τακτικές αφού δεν νίκησα τον εχθρό μου ας προσπαθήσω να τον κάνω φίλο μου ή εάν όχι φίλο μου… να έχουμε μια ουδέτερη σχέση… 6)Επιπλέον, το ρολόι χτυπά, οι Αμερικανοί στρατηγοί δεν έχουν πολύ χρόνο, λίγα χρόνια ακόμα, και η Κίνα θα είναι άπιαστη… Η ταχύτητα εξέλιξης της Κίνας είναι πρωτοφανής και αυτό το ξέρουν καλύτερα από όλους οι αμερικανοί… Από την άλλη πλευρά, αυτή είναι η τελευταία προσπάθεια να αναζωογονηθεί με κάποιο τρόπο η αμερικανική βιομηχανία και να σωθεί από την «ζώνη σκουριάς» στην οποία έχει περιέλθει. Οι Ηνωμένες Πολιτείες δεν θα έχουν άλλη ευκαιρία: έχουν ήδη αφαιμάξει την Ευρώπη, και ακόμη περισσότερο την «αυλή» τους στη Λατινική Αμερική. Η Κίνα είναι το τελευταίο βαρύ λίπος της παγκόσμιας αγοράς και αν η Ουάσιγκτον δεν την κατακτήσει, τότε οι Ηνωμένες Πολιτείες θα οδηγηθούν με μαθηματική ακρίβεια στην συρρίκνωση, θα σαπίσουν με 33 τρισεκ. δολάρια που θα φθάσει τα 35 τρισεκ. δολάρια το κρατικό χρέος. 7)Προφανώς δεν μιλάμε απαραίτητα για μεγάλο θερμό πόλεμο με την Κίνα. Όχι, οι Ρεπουμπλικάνοι θέλουν να δοκιμάσουν το ίδιο σχέδιο στην Κίνα ανάλογο με αυτό που προσπάθησαν οι Δημοκρατικοί στη Ρωσία: μια περιορισμένη στρατιωτική σύγκρουση στην περιοχή της Ταϊβάν, «κολασμένες κυρώσεις» προκειμένου να στερήσουν τη Κίνα από αγορές και πηγές πόρων. Ταυτόχρονα θα προσπαθήσουν να παρασύρουν την κινεζική κοινωνία σε εξέγερση, αποδυναμώνοντας έτσι τη χώρα σε σημείο που θα τεθεί υπό τον αμερικανικό έλεγχο μόνο και μόνο για να σταματήσει όλος αυτός ο εφιάλτης. 8)Αλλά η εμπλοκή σε αυτή την περιπέτεια χωρίς τη Ρωσία είναι σαν θάνατος. Επομένως, ο Trump χρειάζεται την συμφιλίωση με την Ρωσία για να μπουν σε μια άλλη νεοαποικιακή περιπέτεια ατιμώρητα, η οποία μπορεί τουλάχιστον να βελτιώσει ελαφρώς τη ζωή του ταχέως φτωχοποιημένου πληθυσμού των ΗΠΑ. Διότι διαφορετικά η χώρα του απλώς θα καταρρεύσει - η ίδια η απόπειρα κατά της ζωής του Trump δείχνει ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες βρίσκονται σε επικίνδυνο κατήφορο. 9)Ανεξάρτητα από το πόσο θα θέλαμε να πιστεύουμε ότι ο νέος παλιός Πρόεδρος των ΗΠΑ θα είναι λίγο πιο λογικός από τον παλιό, αλλά δεν είναι ακριβώς έτσι. Και οι δύο χρηματοδοτούνται από τις ίδιες εταιρείες στρατιωτικού-βιομηχανικού συγκροτήματος, οι οποίες επωφελούνται από την υποκίνηση πολέμων σε όλο τον κόσμο. Είναι τα συμφέροντα αυτών των εταιρειών που όλοι οι Αμερικανοί πολιτικοί υπηρετούν επιμελώς, ανεξάρτητα από τον πολιτικό τους προσανατολισμό. Επομένως, όλες οι ιδέες για «ειρηνευτικές διαπραγματεύσεις» θα συνοψιστούν στο γεγονός ότι ο Trumo θα προσπαθήσει να διαπραγματευτεί για τη βελτίωση των σχέσεων μεταξύ Ρωσίας και Ηνωμένων Πολιτειών με αντάλλαγμα τη διακοπή των σχέσεων μεταξύ Ρωσίας και Κίνας… Το ερώτημα είναι θα συμφωνήσει η Ρωσία ή θα ταχθεί στο πλευρό της Κίνας; Η απάντηση μάλλον γέρνει προς την δεύτερη επιλογή, άπαξ και οι BRICS… είναι η νέα μεγάλη δύναμη του πλανήτη και ο Putin ξέρει ότι είναι το μέλλον, ενώ οι ΗΠΑ το παρελθόν... Εν τέλει, ας περιμένουμε πρώτα την επανεκλογή Τράμπ, διότι δεν ξέρουμε ακόμη τι επιφυλάσσει το μέλλον. Οι Δημοκρατικοί θα παλαίψουν ως το τέλος για να ακυρώσουν την εξέλιξη αυτή και το ξέρουμε όλοι. Αν τα πράγματα όμως κυλίσουν ομαλά, ο Trump θα είναι ο νέος Πρόεδρος ξανά. Οπότε, ας ετοιμαζόμαστε παράλληλα, γιατί οι εξελίξεις από δω και περα θα είναι καταλυτικές και γρήγορες. Ρεπορτάζ από ΒΝ

Ως ...«νέα πολιτικός» (ετών 65;) πλασάρεται από φιλικά της δημοσιεύματα η Άννα Διαμαντοπούλου, αλλά το παλεύει εδώ και… σαράντα χρόνια η γυναίκα να γίνει αρχηγός. Γράφει ο Ανδρέας Καψαμπέλης Κακά τα ψέματα, ως «νέα πολιτικός» πλασάρεται από φιλικά της δημοσιεύματα η Άννα Διαμαντοπούλου, αλλά το παλεύει εδώ και… σαράντα χρόνια η γυναίκα να γίνει αρχηγός. Έστω υποψήφια αρχηγός. Τώρα που της δόθηκε επιτέλους η ευκαιρία, να τη χάσει λοιπόν; Ναι, τη θυμούνται οι μαθουσάλες (και της πολιτικής) ότι ήταν μόλις 26 ετών όταν, λόγω Μαργαρίτας Παπανδρέου (με τις θρυλικές ΕΓΕς της), διορίστηκε το 1985 από τον Μένιο Κουτσόγιωργα νομάρχης Καστοριάς σε ηλικία μόλις...25 ετών! Και φαινόταν από τότε ότι ήταν αποφασισμένη να ανέβει ψηλά. Και διατεθειμένη για πολλά προκειμένου να το πετύχει. Γι’ αυτό και όταν ήρθε η ώρα, αλλάζοντας στρατόπεδο, μεταπήδησε εγκαίρως στο άρμα Σημίτη, του οποίου έγινε η πολιτική «ιέρεια». Το «μεγάλο και κυβερνών ΠΑΣΟΚ» που ονειρεύεται σήμερα, βέβαια, είναι πάνω κάτω το ίδιο που είχε αποκηρύξει και είχε καταγγείλει πριν από μια εντεκαετία, αποχωρώντας με υψωμένο το δάχτυλο και δηλώνοντας ότι «δεν με εκφράζει πια». Οι φαρμακόγλωσσες λένε πάντως ότι δεν θα είχε φύγει εάν δεν είχε νικηθεί στην Α’ Αθηνών (για τη μοναδική έδρα) από τον Κ. Σκανδαλίδη τον Μάιο του 2012. Την είχε περάσει για μόλις 500 σταυρούς και δεν «προλάβαινε» ούτε καν την επανακαταμέτρηση, αφού ακολούθησαν στο καπάκι οι εκλογές με λίστα. Το πιο χοντρό καψώνι που της έκαναν μάλιστα (και δεν ξεπέρασε ποτέ) ήταν ότι είχαν βάλει στο ψηφοδέλτιο τη (συνεπώνυμή της) Κατερίνα Διαμαντοπούλου, η οποία της «έκοψε» πάνω από 3.000 ψήφους! Ως «νέα πολιτικός» (και τότε) είχε προπονηθεί για τη διεκδίκηση της ηγεσίας ύστερα και από την ήττα του ΠΑΣΟΚ το 2007. «Αποτυπώνεται η επιθυμία του κόσμου για μια τρίτη υποψηφιότητα» έλεγε για τον εαυτό της, αλλά έκανε πίσω κλείνοντας (με την επίνευση του μέντορα Σημίτη) το μάτι στον Βενιζέλο. Όταν, όμως, το κλίμα γύρισε θεαματικά τις επόμενες εβδομάδες τον πούλησε στην ψύχρα, δηλώνοντας -παραμονές της κρίσιμης 11ης Νοεμβρίου- ότι «στην παρούσα φάση» προτιμά «την παράταση της θητείας του Γ. Παπανδρέου». Αποχωρώντας και επίσημα το 2013 από το κόμμα στο οποίο θέλει τώρα να αρχηγεύσει, δήλωνε, μαζί με τα εγκώμια στον Σαμαρά (προ Κυριάκου), ότι «δεν έχει λόγο ύπαρξης πλέον το ΠΑΣΟΚ» και ότι χρειάζεται «νέος πολιτικός σχηματισμός στον χώρο της Κεντροαριστεράς». Ελάχιστοι γνωρίζουν ότι κάτι πήγε να κάνει τότε με «υπαρχηγούς» την Εύη Χριστοφιλοπούλου και τον (κουμπάρο της και νυν υφυπουργό της Ν.Δ.) Βασ. Οικονόμου, αλλά έσπασε τα μούτρα της. Η ιστορία με την «Ώρα Αποφάσεων» ακολούθησε πολύ αργότερα. Το εγχείρημα αυτό έγινε το 2017, αλλά γρήγορα αποδείχτηκε επίσης ευκαιριακό. Ο Ραγκούσης την έκανε με την πρώτη ευκαιρία για το ΠΑΣΟΚ προτού καταλήξει στον ΣΥΡΙΖΑ, ο Φλωρίδης είχε ήδη πιο γερές (και αθόρυβες) άκρες με τον Μητσοτάκη και η Άννα έμεινε πάλι στα κρύα του λουτρού. ΥΓ. Σχόλιο Αναγνώστη Η Άννα Διαμαντοπούλου έχει δημιουργήσει πάρα πολλές αντιπάθειες -και σε πολλούς χώρους- με την ως τώρα πορεία της. Ο Μητσοτάκης, παρότι υπάρχει αμοιβαία συμπάθεια, δεν τόλμησε να της δώσει υπουργείο όπως έκανε με άλλους πρώην ΠΑΣΟΚους όπως ο Χρυσοχοΐδης, ο Φλωρίδης, ο Πιερρακάκης κτλ γιατί ήξερε ότι θα υπήρχαν τεράστιες αντιδράσεις. Την υποστήριξε όμως για τη θέση στον ΟΟΣΑ την οποία τελικά δεν πήρε. Θα πω δυο λόγια για τη θητεία της ως υπουργού Παιδείας : Είναι ευρέως γνωστό το προσωνύμιό της ως ‘Άννα της φωτοτυπίας’ γιατί το 2011 αποφάσισε ότι για λόγους οικονομίας οι μαθητές της Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης δε χρειαζόταν να πάρουν βιβλία σε έντυπη μορφή αλλά αρκούσε να τους δοθεί ένα CD με τα μαθήματα σε μορφή PDF. Υπήρξα μάρτυρας περιστατικών, όπου οι μαθητές αμέσως όταν τους δίνονταν τα CD, τα πετούσαν από τα παράθυρα στο προαύλιο του σχολείου!!! Μετά τη γενική κατακραυγή και επειδή η εκτύπωση των βιβλίων θα καθυστερούσε, δόθηκε εντολή να δοθούν στους μαθητές ΦΩΤΟΤΥΠΙΕΣ με τα πρώτα κεφάλαια των βιβλίων που θα παραλάμβαναν αργότερα. Γέμισαν τότε οι αίθουσες των σχολείων με βουνά από φωτοτυπίες (οι ιδιοκτήτες των ‘φωτοτυπάδικων’ έτριβαν τα χέρια τους), με υπερπολλαπλάσιο κόστος από τα βιβλία σε έντυπη μορφή . Προς τιμήν του, ο δήμαρχος Περιστερίου κ. Παχατουρίδης, με έξοδα του Δήμου εκτύπωσε και μοίρασε στους μαθητές των σχολείων της περιοχής, αντί για φωτοτυπίες, τα κανονικά βιβλία. Ένα άλλο περιστατικό, επίσης από τη Μέση Εκπαίδευση: Η κυρία Άννα, που αυτοπεριγράφεται ως μεγάλη υπέρμαχος των νέων τεχνολογιών, της Τεχνητής Νοημοσύνης κτλ πολέμησε με λύσσα (κυριολεκτικά) το μάθημα της Πληροφορικής στο Λύκειο . Το μάθημα αυτό στην Α΄ και στη Β΄ Λυκείου ήταν τότε μία ώρα την εβδομάδα ενώ στη Γ΄Λυκείου υπάρχει το μάθημα ΑΕΠΠ (προγραμματισμός) στην κατεύθυνση Οικονομίας & Πληροφορικής. Ε, λοιπόν, αυτή τη μία ώρα την εβδομάδα στην Α΄και στη Β΄ Λυκείου βάλθηκε να την καταργήσει. Το καλοκαίρι του 2010 στα πλαίσια του προγράμματος ‘αναβάθμισης και εκσυγχρονισμού(!) του Λυκείου’ το υπουργείο διέρρεε διάφορα σχέδια προγραμμάτων, κανένα από τα οποία δεν περιείχε Πληροφορική στην Α΄και στη Β΄. Τελικά, μετά από αντιδράσεις εκπαδευτικών, σχολικών συμβούλων, πανεπιστημιακών κτλ τα σχέδια αυτά δεν πέρασαν! Ζητώ συγνώμη για τη μακρυγορία αλλά κάποια πράγματα σχετικά με το ‘ποιόν’ της συγκεκριμένης πρέπει να λέγονται σε πείσμα των συστημικών ΜΜΕ που έχουν βαλθεί να την ‘αγιογραφήσουν’ …

Η επέλαση του πολυπολιτισμικού μοντέλου στη Δύση, έχει προκαλέσει τόση σύγχυση κι εκνευρισμό στους πολίτες της Ευρώπης κυρίως, σε σημείο που οι επαναστάτες λαϊκοί πλέον δεν θα απαιτούν ψωμί και...παιδεία, αλλά μόνο ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ! Γράφει ο Στέργιος Καλογήρου Τι θέλουμε τελικά; Αριστερά, μαζί με την Ακροαριστερά και με συνεχιζόμενη τη λαθρομεταναστευτική πολιτική και ισλαμοποίησή της, ή τη Δεξιά, με σεβασμό στον πολιτισμό της, στις αξίες και στην ιστορία της; Η αύξηση των τιμών στα ενοίκια και στα τρόφιμα, απόρροια και του τουρισμού, έβγαλε στον δρόμο τους Ισπανούς, που ζητούν να φύγουν από τη χώρα τους οι τουρίστες. Την ώρα που οι Ισπανοί υποφέρουν από τις επιπτώσεις του υπερτουρισμού και της αύξησης που φέρνει στο κόστος διαβίωσης, οι Γάλλοι, μετά το πρόσφατο εκλογικό αποτέλεσμα, βρίσκονται σε πλήρη σύγχυση. Ποιοι τελικά έχουν κερδίσει στις εκλογές που έγιναν στη Γαλλία; Ο αριστερός συνασπισμός του Νέου Λαϊκού Μετώπου που κέρδισε τις εκλογές στη Γαλλία, ανέτρεψε όλα τα προγνωστικά, ωστόσο δημιουργεί τις προϋποθέσεις για ένα νέο μεγάλο αδιέξοδο που θα έχει επιπτώσεις σε όλη την Ευρώπη; Το κόμμα της Μαρίν Λεπέν μπορεί να μην κατάφερε να κάνει τελικά την ανατροπή, αύξησε ωστόσο τη δύναμή του, ενώ ο Μακρόν είναι ο μεγάλος χαμένος. Αυτό το διάστημα πρώτη φορά ήρθε στον δημόσιο ευρωπαϊκό λόγο ένα θέμα που για πολλά χρόνια ήταν ταμπού: το ζήτημα της λαθρομετανάστευσης και της ολοένα μεγαλύτερης πίεσης από τη μουσουλμανοποίηση της Ευρώπης που επιφέρει πολιτιστική και θρησκευτική αλλοίωση. Θα μπορούσε κανείς να συμπεράνει μετά τα πρόσφατα εκλογικά αποτελέσματα της Αγγλίας και της Γαλλίας ότι η Δύση στρέφεται στην Αριστερά αναζητώντας περισσότερο κοινωνικές πολιτικές, καθώς όλο και μεγαλύτερα τμήματα του πληθυσμού των χωρών της Ευρώπης φτωχοποιούνται. Όμως η ιστορική νίκη, όπως χαρακτηρίστηκε, των Εργατικών στην Αγγλία θα πρέπει να θεωρηθεί σε μεγάλο ποσοστό «τιμωρητική» ψήφος στον ινδικής καταγωγής Ρίσι Σούνακ . Τα πρόσφατα εκλογικά αποτελέσματα δείχνουν ότι οι Ευρωπαίοι δεν αντέχουν άλλη μείωση του βιοτικού τους επιπέδου. Κι αυτό έγινε σαφές. Από εδώ και πέρα θα πρέπει να αναζητηθούν οι πολιτικές που θα δώσουν λύσεις στα προβλήματα των πολιτών. Γιατί - κι αυτό έχει γίνει επίσης σαφές - οι πολίτες δεν ανέχονται άλλη… πολυπολιτισμικότητα, όπως αυτή που ήθελε να επιβάλει ο Τζορτζ Σόρος μέσω των ΜΚΟ του και των πολιτικών που επηρέαζε. Τώρα, περισσότερο από ποτέ άλλοτε, η Ευρωπαϊκή Ένωση βρίσκεται μπροστά στον μεγαλύτερο κίνδυνο από τότε που συστάθηκε: της ίδιας της κατάργησής της. Η Ευρώπη δεν είναι πια ίδια. Και θα αλλάξει δραματικά, θα αλλοιωθεί πολιτιστικά, το επίπεδο διαβίωσης των κατοίκων της θα μειωθεί και οι ανισότητες που θα προκύπτουν θα γεννούν καθημερινές αναταραχές. Μπορεί πραγματικά η Αριστερά να δώσει λύσεις; Ή διαμορφώνει το έδαφος για μια άλλη, επόμενη μέρα; Σοβαρά ζητήματα, όπως το Δημογραφικό, απαιτούν γενναίες λύσεις και ώριμες πολιτικές. Είναι η Αριστερά σε θέση να αναλάβει τις κατάλληλες ενέργειες; Ή οι πρακτικές της θα οδηγήσουν σε ακυβερνησία, χάος και σύγχυση; Η επόμενη μέρα δεν έχει ακόμη έρθει Τόσο στη Γαλλία όσο και στην Ελλάδα στις πρόσφατες ευρωεκλογές αποτυπώθηκε με τον πιο χαρακτηριστικό τρόπο η ανάγκη για ασφάλεια και υπεράσπιση των συνόρων, της συνοχής του πληθυσμού και της εξασφάλισης του βιοτικού του επιπέδου. Οι επιδιώξεις των Αμερικανών για ανακατατάξεις στη Βαλκανική και την ανατολική Ευρώπη έχουν, όπως άλλωστε διαπιστώθηκε και στο παρελθόν, ολέθρια αποτελέσματα. Κι αυτό το έχουν εισπράξει οι πολίτες. Η ψήφος τους είναι μια μορφή διαμαρτυρίας στα κέντρα εξουσίας που έχουν ανοιχτή επικοινωνία με την άλλη πλευρά του Ατλαντικού. Ίσως όμως αυτή να μην είναι τελικά η επόμενη μέρα της Ευρώπης, αλλά ένα μεταβατικό στάδιο που θα οδηγήσει σε πιο ξεκάθαρες επιλογές. Ας ευχηθούμε ότι η επόμενη φάση δεν θα περιλαμβάνει ακυβερνησία, έλλειψη αποφάσεων και αναταραχές στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Γιατί κάτι τέτοιο θα οδηγούσε σε ντόμινο αρνητικών εξελίξεων, την περίοδο μάλιστα που οι «φωτιές» στη Μέση Ανατολή και την Ουκρανία δεν έχουν σβήσει.

Η εικόνα του τραυματία Ντόναλντ Τραμπ να υψώνει τη γροθιά του καλώντας τους συμπατριώτες του να «πολεμήσουν» (fight! – fight! – fight!) είναι βέβαιο ότι μίλησε στην καρδιά όχι μόνο των Ρεπουμπλικάνων αλλά και στων περισσότερων από τους Δημοκρατικούς. Γράφει ο Γιάννης Χ. Κουριαννίδης Η εικόνα της κατάρρευσης των Δίδυμων Πύργων, στις 11 Σεπτεμβρίου του 2001, ήταν αναμφισβήτητα ένα βαρύτατο πλήγμα στην εικόνα των Ηνωμένων Πολιτειών, αφού γκρέμισε τον μύθο της πανίσχυρης και άτρωτης υπερδύναμης. Ο εχθρός είχε αποδείξει ότι μπορούσε να την πλήξει όχι μόνο μέσα στο σπίτι της, αλλά και σε εμβληματικά σημεία του όπως το Παγκόσμιο Κέντρο Εμπορίου και το ίδιο το Πεντάγωνο. Από εκείνη τη στιγμή ουσιαστικά το γόητρο της υπερδύναμης αλλά κυρίως το ηθικό του αμερικανικού λαού ουσιαστικά δεν ανακτήθηκαν ποτέ. Ούτε οι μετέπειτα στρατιωτικές εισβολές σε Ιράν και Αφγανιστάν, αλλά ούτε και η επιτυχημένη επιχείρηση εξόντωσης του Μπιν Λάντεν συνέβαλαν ουσιαστικά σε κάτι τέτοιο. Ο αμερικανικός λαός αναζητούσε ένα σύμβολο, ένα πρόσωπο, μία κίνηση υψηλού συμβολισμού και δυναμικής που θα έσβηνε οριστικά την ντροπή και τον φόβο, την απαισιοδοξία και την ανασφάλεια. Είκοσι τρία χρόνια μετά φαίνεται πως αυτή η αναζήτηση έφτασε στο τέλος της. Η εικόνα του τραυματία Ντόναλντ Τραμπ να υψώνει τη γροθιά του καλώντας τους συμπατριώτες του να «πολεμήσουν» (fight! – fight! – fight!) είναι βέβαιο ότι μίλησε στην καρδιά όχι μόνο των Ρεπουμπλικάνων αλλά και στων περισσότερων από τους Δημοκρατικούς. Ο πρόεδρος των ΗΠΑ, που στη διάρκεια της θητείας του δεν χρειάστηκε (αλλά και δεν το επιδίωξε) να ικανοποιήσει το δόγμα των «γερακιών», ότι «μια υπερδύναμη πρέπει συνεχώς να επιβεβαιώνει την ισχύ της και την κυριαρχία της», απέδειξε στην πράξη πως έχει τον δικό του τρόπο να ξανακάνει περήφανο έναν ολόκληρο λαό. Πληγωμένος, μετά την επίθεση, δεν κατέρρευσε σαν χάρτινος πύργος, δεν κρύφτηκε, αλλά ανασηκώθηκε, σφίγγοντας τη γροθιά του και καλώντας τους συμπολίτες του να «πολεμήσουν» . Να αντισταθούν, δηλαδή, σε όλο αυτό το διεφθαρμένο και σάπιο πολιτικό κατεστημένο που απαξίωσε θεσμούς και αξίες, που ευτέλισε τη ζωή των ανθρώπων και προκάλεσε βαθιά ρήγματα διχόνοιας και μίσους μέσα στις εθνικές κοινωνίες. Όταν ο Ντόναλντ Τραμπ διακηρύσσει επανειλημμένως στις ομιλίες του «I’m  a nationalist» («είμαι ένας εθνικιστής»), προφανώς αυτό που λέει δεν έχει να κάνει με μια κατακτητική «εδαφική» προσέγγιση. Το απέδειξε, εξ άλλου, με τις πρακτικές του στην προεδρική του θητεία, όταν σταμάτησε όλους τους πολέμους που διεξήγε μέχρι εκείνη τη στιγμή η Αμερική. Πρωτίστως διακηρύσσει την ανάγκη ανάκτησης των εθνικών αξιών ως πρώτιστη αναγκαιότητα, ώστε να γίνει «η Αμερική μεγάλη ξανά», όπως είναι το κεντρικό του σύνθημα. Αυτό, όμως, η επιστροφή δηλαδή στις παραδοσιακές εθνικές αξίες, είναι κάτι που χαρακτηρίζει στην εποχή μας την πλειονότητα των ιστορικών λαών της Δύσης. Και μάλιστα αυτό είναι κάτι που έχει γίνει αντιληπτό και έχει επισημανθεί από αναλυτές και πολιτικούς σε όλο τον κόσμο. Πρόσφατα, ένας από τους πρωτεργάτες της προδοτικής Συμφωνίας των Πρεσπών, ο Νίκος Κοτζιάς , σε συνέντευξή του μίλησε για έναν «αμυντικό εθνικισμό», όπως τον χαρακτήρισε, ο οποίος ενσαρκώνει τις αγωνίες των πολιτών «μη χάσουν το μεροκάματό τους, μη μείνουν χωρίς δουλειά, μη δεν έχει μέλλον το παιδί τους, που πάει σε ένα σχολείο όπου η πλειονότητα των συμμαθητών του δεν ξέρει ελληνικά και μένει εκπαιδευτικά πίσω», που προβληματίζονται για «πόσους μετανάστες μπορεί να αντέξει η χώρα» κ.λπ. Λόγια που όταν πριν από κάποια χρόνια λέγονταν από τα χείλη άλλων, αυτοί χαρακτηρίζονταν ακροδεξιοί και φασίστες, ενώ σήμερα καλεί ο κάθε Κοτζιάς να τα ενσωματώσουν οι προοδευτικές δυνάμεις στο πρόγραμμά τους, προφανώς επειδή χάνουν το τρένο της επαφής με την κοινωνία! Όλοι αυτοί όμως δεν έχουν καταλάβει ότι το τρένο ήδη χάθηκε . Η επικείμενη πανηγυρική επανεκλογή Τραμπ θα το κάνει σαφές σε όλους .

Ο κλόουν του ΝΑΤΟ θέλει ξαφνικά ...Σύνοδο για ειρήνη με συμμετοχή της Ρωσίας - Το θέατρο σκιών στην Ουκρανία τελειώνει; Οι πιθανότητες να αποδεχθεί η Ρωσία μια ειρηνευτική συμφωνία είναι από ελάχιστες έως μηδαμινές Η κατανόηση των πολιτικών αποφάσεων του καθεστώτος του Κιέβου είναι αρκετά δύσκολη - εν μέρει επειδή αυτές οι αποφάσεις λαμβάνονται στην πραγματικότητα στην Ουάσιγκτον. Με άλλα λόγια, υπάρχουν στιγμές που η κατανόηση των πιο σκοτεινών γωνιών της κβαντικής μηχανικής είναι πολύ πιο εύκολη από το να καταλάβεις τι ακριβώς θέλει η νεοναζιστική χούντα. Μόλις πριν από έναν μήνα, η Δύση και οι μαριονέτες της στο Κίεβο μιλούσαν ανοιχτά για τη διεξαγωγή τρομοκρατικών επιθέσεων μεγάλης κλίμακας σε ολόκληρη τη Ρωσία, των δημόσιων σχολείων συμπεριλαμβανομένων. Τις απειλές αυτές ακολούθησαν τρομοκρατικές πράξεις, με πυραυλικές επιθέσεις σε πολυσύχναστες παραλίες της Σεβαστούπολης, ενώ υπήρξε προσπάθεια πρόκλησης θρησκευτικών αναταραχών στη Ρωσία, μέσω ακραίων ισλαμιστών που δολοφόνησαν πολλούς αμάχους (ενός ορθόδοξου χριστιανού ιερέα συμπεριλαμβανομένου) στη νότια δημοκρατία του Dagestan. Αποτέλεσμα αυτών των τρομοκρατικών επιθέσεων; Τριάντα νεκροί… Ο θάνατος ενός και μόνο ατόμου είναι σίγουρα μια ανυπολόγιστη απώλεια, πόσω μάλλον 30. Ωστόσο, ακόμα και αυτός ο αριθμός απέχει πολύ από την πολύ πιο θανατηφόρα σφαγή στον συναυλιακό χώρο Crocus, την οποία έφεραν σε πέρας ριζοσπάστες ισλαμιστές που στάλθηκαν από την SBU/GUR και το ΝΑΤΟ. Η απάντηση της Μόσχας ήταν γρήγορη, με υπερηχητικούς πυραύλους να πέφτουν βροχή τόσο στα στρατηγεία των υπηρεσιών πληροφοριών της νεοναζιστικής χούντας όσο και αργότερα σε μέλη του ΝΑΤΟ που φαντασιώνονταν τη δημιουργία «ζωνών απαγόρευσης πτήσεων» πάνω από τη Δυτική Ουκρανία. Η κατάσταση στο μέτωπο για τους Ουκρανούς και τη Δύση επιδεινώνεται διαρκώς, καθώς οι δυνάμεις του καθεστώτος του Κιέβου συνέχισαν να υφίστανται μεγάλες απώλειες τόσο σε ανθρώπινο δυναμικό όσο και σε εξοπλισμό. Παράλληλα, ρωσικά όπλα μεγάλης εμβέλειας έπεφταν βροχή σε διάφορους στρατιωτικούς στόχους σε όλη την κατεχόμενη από το ΝΑΤΟ χώρα. Ένα τέτοιο χτύπημα ευρείας κλίμακας πραγματοποιήθηκε στο πλαίσιο ενός false flag στο Κίεβο, όπου ένα παιδικό νοσοκομείο χτυπήθηκε από έναν αμερικανικό πύραυλο SAM (βλήμα επιφανείας-αέρος), που στη συνέχεια «μεταμορφώθηκε» σε ένα «ρωσικό Kh-101 μήκους». Αυτή ήταν μια τέλεια συγχρονισμένη «νίκη» δημοσίων σχέσεων για τον Zelensky ενώ κατευθυνόταν στην Ουάσιγκτον για την επικείμενη -τότε- σύνοδο κορυφής του ΝΑΤΟ. Ο Ουκρανός κλόουν χρησιμοποίησε τα συνηθισμένα τσιτάτα, «καταδικάζοντας τους Ρώσους τρομοκράτες». Είναι ενδιαφέρον ότι απέτυχε να εξηγήσει πώς το Κρεμλίνο το έκανε αυτό όταν οι δυνάμεις του καθεστώτος του Κιέβου «καταρρίπτουν» τακτικά το 300% όλων των ρωσικών πυραύλων, συμπεριλαμβανομένων των υπερηχητικών. Ακολούθησε μια ακόμη πομπώδης ανακοίνωση μιας νέας αντεπίθεσης που υποτίθεται ότι θα «ανατρέψει την παλίρροια» και θα διώξει τους «κακούς Ρώσους». «Σύνοδος Κορυφής» Έτσι, με τα πάντα έτοιμα για μια μεγάλη κλιμάκωση, το τελευταίο πράγμα που θα περίμενε κανείς είναι να δει τον Zelensky να προτείνει ότι η Ρωσία θα πρέπει να προσκληθεί στην επόμενη «Σύνοδο Κορυφής για την ειρήνη». Η πρόταση Zelensky πέρασε στα ψιλά, διότι όλα τα βλέμματα ήταν στραμμένα στην απόπειρα δολοφονίας του πρώην προέδρου των ΗΠΑ Donald Trump, ωστόσο, πράγματι, ο Ουκρανός, σε συνέντευξη Τύπου στο Κίεβο, είπε ακριβώς τα ίδια, μπερδεύοντάς τους όλους. « Πιστεύω ότι οι Ρώσοι θα πρέπει να είναι στη δεύτερη σύνοδο κορυφής », δήλωσε στις 15 Ιουλίου, προσθέτοντας ότι «οι προπαρασκευαστικές εργασίες για μια ειρηνευτική διάσκεψη βρίσκονται σε εξέλιξη». Αυτή είναι η πρώτη φορά εδώ και δύο χρόνια που η νεοναζιστική χούντα άφησε να εννοηθεί ότι είναι έτοιμη για άμεσες «ειρηνευτικές συνομιλίες». Προηγουμένως, ο Zelensky είχε δηλώσει σθεναρά αντίθετος ακόμη και σε βασικές επαφές με το Κρεμλίνο όσο ο πρόεδρος Putin είναι στην εξουσία. Έτσι, οι προηγούμενες «σύνοδοι κορυφής της ειρήνης» δεν ήταν κάτι περισσότερο από πασαρέλες αξιωματούχων με στόχο τη δημιουργία ενός αφηγήματος ότι «ο κόσμος υποστηρίζει την Ουκρανία». Βλέποντας αυτό, η Κίνα αρνήθηκε να συμμετάσχει, αφήνοντας τη σύνοδο κορυφής τίποτα περισσότερο από ένα θάλαμο του ΝΑΤΟ, με ατελείωτους επαίνους για τις αξίες της Δύσης. Ως εκ τούτου, η προσφορά Zelensky φαίνεται αρκετά ασυνήθιστη (αν όχι και εντελώς περίεργη), λαμβάνοντας υπόψη το χρονοδιάγραμμα και άλλους παράγοντες. Παραμένει ακόμη ασαφές ποιο θα είναι το τέλος του παιχνιδιού, ειδικά επειδή ο Ουκρανός πρόεδρος δεν έχει αποκαλύψει ακόμη εάν η γελοία «φόρμουλα ειρήνης» εξακολουθεί να είναι η «κόκκινη γραμμή» του. Αν συμβαίνει αυτό, τότε απλώς χάνει τα λόγια του, καθώς η Μόσχα έχει ήδη αρνηθεί κατηγορηματικά να εξετάσει τις απαιτήσεις του ουκρανικού καθεστώτος, κάτι που είναι απολύτως κατανοητό και αναμενόμενο, δεδομένου του γεγονότος ότι το «σχέδιο» συνοψίζεται σε συνθηκολόγηση της Ρωσίας. Επιπλέον, η συμπερίληψη της Κίνας είναι απίθανη εάν η Δύση συνεχίσει σε πορεία διαρκούς κλιμάκωσης. Είναι ενδιαφέρον το ότι τουλάχιστον ένας εξέχων αναλυτής είχε προβλέψει ότι ο Zelensky θα απευθύνει έκκληση για ειρήνη πριν από αρκετές εβδομάδες, αν και μέσω τρίτων. Αν και η ιδέα της ειρήνης είναι σίγουρα ευπρόσδεκτη, τα κίνητρα πίσω από τέτοιες πρωτοβουλίες πρέπει να αναλυθούν προσεκτικά - ειδικά όταν έχουμε να κάνουμε με την πολιτική Δύση. Με το Κρεμλίνο να διεξάγει ένα τεράστιο πρόγραμμα στρατιωτικοποίησης, συμπεριλαμβανομένου ενός μεγάλης κλίμακας ανασχηματισμού στο Υπουργείο Άμυνας, το καθεστώς του Κιέβου απομονώνεται ολοένα και περισσότερο γεωπολιτικά και στρατιωτικά. Το ΝΑΤΟ δεν μπορεί να παράγει τόσα όπλα όσα λέει η νεοναζιστική χούντα ότι χρειάζεται, ενώ η Μόσχα φρόντισε να έχει αξιόπιστους συμμάχους με ένα τεράστιο απόθεμα συμβατικών όπλων, ιδιαίτερα πυραύλων μεγάλου βεληνεκούς και πυροβολικού. Υποχωρεί στη Μαύρη Θάλασσα Εν τω μεταξύ, η Δύση υποχωρεί στη Μαύρη Θάλασσα αφού ο ρωσικός στρατός έστειλε ένα πολύ σαφές μήνυμα για το τι θα συμβεί. Από την άλλη πλευρά, ακόμη και οι Αμερικανοί πολίτες κουράστηκαν από τη σπατάλη των χρημάτων και των πόρων τους. Αυτή τη στιγμή, οι Αμερικανοί είναι πιο πιθανό να στραφούν ενάντια στη δική τους κυβέρνηση, παρά σε οποιονδήποτε άλλο ξένο αντίπαλο. Ένα παρόμοιο (αν όχι χειρότερο) αίσθημα είναι διάχυτο σε όλη την G7, την οποία ο Zelensky κατηγορεί ανοιχτά για την αναποτελεσματικότητα των στρατευμάτων του. Η κρίση του πολιτικού συστήματος της Αμερικής προκαλεί επίσης παρενέργειες που είναι άκρως αρνητικές για τη νεοναζιστική χούντα, ιδιαίτερα εάν ο Trump (αν εκλεγεί) προσπαθήσει να χρησιμοποιήσει την απόπειρα κατά της ζωής του ως βιώσιμη στρατηγική εξόδου για τις Ηνωμένες Πολιτείες. Και τελευταίο (αλλά όχι λιγότερο σημαντικό), οι πιθανότητες να αποδεχθεί η Ρωσία μια τέτοια συμφωνία είναι ελάχιστες έως μηδαμινές, καθώς το Κρεμλίνο δεν έχει κανέναν λόγο να εμπιστεύεται το ΝΑΤΟ ή το καθεστώς του Κιέβου. BankingNews

Οι δύο πρώην πρωθυπουργοί και αρχηγοί της ΝΔ, Αντώνης Σαμαράς και Κώστας Καραμανλής προκάλεσαν αίσθηση με τις τοποθετήσεις τους σε πρόσφατη εκδήλωση... Ακόμη μεγαλύτερη έκπληξη όμως είναι ότι ενώ για άλλη μια φορά περιέγραψαν μια επερχόμενη καταστροφή, αντί να αναλάβουν δράση, μπήκαν πάλι μέσα στο συρτάρι... Γράφει ο Στρατής Μαζίδης Πραγματικά οι ομιλίες τους ήταν εύστοχες ως προς τις διαπιστώσεις, όμως τι νόημα έχουν τα λόγια όταν δε συνοδεύονται από πράξεις; Δεν είναι η πρώτη φορά που καταχεριάζουν την κυβέρνηση για όσα πράττει. Δίνουν μερικά πρωτοσέλιδα σε κάποια ΜΜΕ και τέλος. Παράλληλα προσφέρουν την ευκαιρία στους ΝΔκράτες να αισθανθούν καλά μέσα τους από πατριωτικής και χριστιανικής πλευράς, μιας και η κυβέρνηση ακολουθεί μια εντελώς διαφορετική γραμμή. Ωστόσο είναι οι ίδιοι κομματικοί οπαδοί που χειροκροτούν Σαμαρά, Καραμανλή αλλά και Μητσοτάκη, δηλαδή δύο εντελώς αντίθετα μπλοκ. Το έχω ξαναγράψει... Ενίοτε προβληματίζομαι αν τέτοιες παρεμβάσεις είναι εσωκομματική αντιπολίτευση ή αντίθετα η καλύτερη αβάντα αφού πιάνουν το θυμικό του ψηφοφόρου, του λένε αυτά που θέλει να ακούσει και τον κατευνάζουν. Μήπως τελικά Σαμαράς - Καραμανλής είπαν το παραμύθι κι έπεσαν ξανά για ύπνο;

Όσοι παρακολουθούν στενά τις εξελίξεις στο Ουκρανικό… κατανοούν τα μελλούμενα. Η Ουκρανία είναι καταδικασμένη, τελειωμένη υπόθεση. Με στρατιωτικούς όρους οι ρωσικές δυνάμεις προελαύνουν παντού… μπήκαν στο Chasiv Yar, έφθασαν στο Toresk και πλησιάζουν το Pokrovsk δυτικά της Avdiivka όπου η Ρωσική προέλαση είναι εκπληκτική. Στον αντίποδα, η Ουκρανία δημιουργεί νέες ταξιαρχίες με άπειρους στρατιώτες… εάν οι Ταξιαρχίες που εκπαιδεύτηκαν από το ΝΑΤΟ απέτυχαν… θα πετύχουν οι άπειροι; Προφανώς το ερώτημα είναι ρητορικό, όταν απέναντι τους έχουν την ρωσική πολεμική μηχανή που είναι πλέον ο ισχυρότερος στρατός του κόσμου αποδεδειγμένα στο πεδίο της μάχης όχι στο Instragram… Με πολιτικούς όρους η έλευση Trump στις ΗΠΑ έχει τρομοκρατήσει την πανικοβλημένη Δύση… ο Trump σε συνέντευξη του δήλωσε ότι οι κυρώσεις κατά της Ρωσίας δεν του αρέσουν και θα τις αποσύρει. Η Ευρώπη, η δουλική Ευρώπη… απλά θα ακολουθήσει. Η Ουκρανία πλησιάζει στο τέλος της… θα υποχρεωθεί να συνθηκολογήσει άνευ όρων, η Ρωσία νίκησε . Ανατροπή - Reuters: Η Γερμανία θα μειώσει κατά 50% την βοήθεια προς την Ουκρανία Ο γερμανικός προϋπολογισμός για το 2025 θα διαθέσει τα μισά χρήματα για στρατιωτική υποστήριξη στην Ουκρανία από ό,τι το 2024, ανέφερε το Reuters, επικαλούμενο το προσχέδιο εγγράφου. «Ο προϋπολογισμός του 2025 θα είναι λιγότερο γενναιόδωρος για την Ουκρανία, η κυβέρνηση θα μειώσει τη στρατιωτική υποστήριξη για τη χώρα σε 4 δισεκατομμύρια ευρώ αντί για περίπου 8 δισεκατομμύρια το 2024» , διευκρίνισε το Reuters Τα κόμματα του κυβερνώντος συνασπισμού στη Γερμανία - το SPD, οι Πράσινοι του υπουργού Οικονομικών Lindner οι Ελεύθεροι Φιλελεύθεροι - προσπαθούν να συμφωνήσουν σε ένα προσχέδιο προϋπολογισμού για το 2025. Παράλληλα, μια από τις βασικές διαφωνίες ήταν το θέμα της αύξησης των δαπανών. Έτσι, ο Lindner αντιτίθεται στην αύξηση των χρεών και τάσσεται υπέρ της διατήρησης του κανόνα του «φρένου του χρέους» που περιορίζει τους νέους δανεισμούς, ενώ το SPD και οι Πράσινοι δεν θέλουν να περικόψουν τις δαπάνες. Ρωσία: Το τέλος του πολέμου στην Ουκρανία εντός του 2024 προαναγγέλλει ο Alaudinov (Akhmat) Η Ειδική Στρατιωτική Επιχείρηση στην Ουκρανία θα ολοκληρωθεί μέχρι το τέλος του 2024 και υπάρχουν όλες οι προϋποθέσεις για αυτό, εκτίμησε ο υποστράτηγος Apty Alaudinov , αναπληρωτής επικεφαλής της Κύριας Στρατιωτικής και Πολιτικής Διεύθυνσης των Ρωσικών Ενόπλων Δυνάμεων και διοικητής των ειδικών δυνάμεων Akhmat, σύμφωνα με το TASS. « Ο Trump, ο Zelensky και οι όμοιοι τους έρχονται και φεύγουν, εμείς βασιζόμαστε στον Θεό ως επί το πλείστον . Θα το θέσω ως εξής: Είπα ότι η Ειδική Στρατιωτική Επιχείρηση  θα τελειώσει φέτος . Είμαι περισσότερο από βέβαιος ότι θα τελειώσει φέτος. Θα το ξαναπώ. Ίσως κάποιος θα σκεφτεί: Γιατί μιλάει με τόση αυτοπεποίθηση; Νομίζω ότι έχω όλες τις προϋποθέσεις γι' αυτό, κατά κάποιο τρόπο εξακολουθώ να προσανατολίζομαι περισσότερο στην Αγία Γραφή , οπότε η αυτοπεποίθησή μου προέρχεται άμεσα από αυτό », δήλωσε στον αέρα του Channel One. Κατά τη γνώμη του Alaudinov, το Κίεβο έχει ήδη συνειδητοποιήσει ότι «ο πόλεμος έχει ήδη χαθεί». « Εσείς και εγώ μπορούμε να δούμε ότι στην πρώτη γραμμή του μετώπου, οι άνθρωποι του Azov , φασίστες, σκοτώνουν άοπλους τύπους που είναι έτοιμοι να παραδοθούν », τόνισε ο υποστράτηγος. ABC: Οι επόμενοι 2 μήνες θα μοιάζουν με κόλαση για την Ουκρανία - Η Ρωσία δεν μπορεί να ηττηθεί σε παρατεταμένο πόλεμο Το αμερικανικό τηλεοπτικό κανάλι ABC σημειώνει ότι η εξάμηνη καθυστέρηση στην παράδοση της αμερικανικής στρατιωτικής βοήθειας στην Ουκρανία , η οποία ξανάρχισε στα τέλη Απριλίου, δημιούργησε μια ευκαιρία για τις ρωσικές δυνάμεις να προχωρήσουν καθοριστικά στη ζώνη των στρατιωτικών επιχειρήσεων. Οι ουκρανικές Ένοπλες Δυνάμεις, έχοντας καθυστερήσει να στήσουν αμυντικές γραμμές, προσπαθούν τώρα να σταματήσουν τη συνεπή προέλαση των Ρωσικών Ενόπλων Δυνάμεων , οι οποίες υπερέχουν σε εξοπλισμό και προσωπικό. Σύμφωνα με τον Michael Kofman, στρατιωτικό αναλυτή στο Washington Carnegie Endowment, οι επόμενοι δύο έως τρεις μήνες θα μπορούσαν να είναι «οι δυσκολότεροι φέτος» για την Ουκρανία. Καταστροφή για τον Zelensky η επιλογή του Vance από τον Trump - Θα πιέσει για συνθηκολόγηση με τον Putin Η επιλογή του Donald Trump για την αντιπροεδρία του JD Vance , αναζωπύρωσε τους φόβους στην Ευρώπη ότι θα ακολουθήσει μια συναλλακτική εξωτερική πολιτική «πρώτα η Αμερική», η οποία θα μπορούσε να καταλήξει στο ότι οι ΗΠΑ θα πιέσουν την Ουκρανία να συναινέσει με τον Vladimir Putin και να ζητήσει ειρήνη με τη Ρωσία . Ο γερουσιαστής από το Οχάιο JD Vance τη Δευτέρα στο εθνικό συνέδριο των Ρεπουμπλικανών, όπου προτάθηκε ως υποψήφιος σύντροφος του Donald Trump. « Είναι κακό για εμάς, αλλά είναι τρομερά νέα για [την Ουκρανία] », δήλωσε ανώτερος Ευρωπαίος διπλωμάτης στην Ουάσινγκτον. Ξένοι διπλωμάτες και παρατηρητές έχουν συχνά αποκαλέσει τις πραγματικές πολιτικές του Trump «μαύρο κουτί», λέγοντας ότι είναι αδύνατο να γνωρίζουμε με βεβαιότητα τι θα κάνει ο απρόβλεπτος ηγέτης όταν αναλάβει την εξουσία. Ουγγαρία: Σκάνδαλο η προσπάθεια της Ευρώπης να στιγματίσει μια χώρα που επιδιώκει την ειρήνη Ο Ούγγρος υπουργός Εξωτερικών και Εμπορίου Peter Szijjarto επέκρινε τις προσπάθειες της Ευρωπαϊκής Ένωσης να απαγορεύσει στη χώρα του να έχει επαφές με τη Μόσχα για τη διευθέτηση της σύγκρουσης στην Ουκρανία και δήλωσε ότι η χώρα του απορρίπτει τέτοιες πολιτικές. « Αυτό δεν είναι μόνο απαράδεκτο, είναι επίσης σκάνδαλο όταν, στον 21ο αιώνα, μια χώρα στιγματίζεται μόνο και μόνο επειδή ευνοεί μια λύση μέσω διαπραγματεύσεων και χρησιμοποιεί τους διαύλους επικοινωνίας της με τα μέρη, τα οποία διαφωνούν σε βασικά ζητήματα », δήλωσε σε συζήτηση στο Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ, σχολιάζοντας τις τελευταίες επικρίσεις του Ούγγρου πρωθυπουργού Viktor Orban , για τις ειρηνευτικές προσπάθειές του όσον αφορά την Ουκρανία. Ρεπορτάζ από το ΒΝ

Το Ανώτατο Δικαστήριο της ΕΕ καταδίκασε την Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν για τις αγορές των εμβολίων Covid-19: «Οι συμβάσεις είναι αδιαφανείς»! Ούρσουλα φον Ντερ Λάιεν για καταδίκη της στις συμβάσεις για τα εμβόλια: «Υπογράψαμε παράνομα για να προλάβουμε»! Αύριο αποφασίζει το Eυρωκοινοβούλιο για το αν θα επανεκλεγεί στην θέση της προέδρου της Kομισιόν Ρεπορτάζ Θεοφρ. Ανδρεόπουλος Μία πολύ σημαντική απόφαση έλαβε το Ανώτατο Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης, με βάση τη οποία καταδικάζει την Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν, ότι οι συμβάσεις που υπέγραψε για τα εμβόλια κατά της Covid-19 « είναι αδιαφανείς» , μόλις μία ημέρα πριν την ψηφοφορία στην οποία θα κριθεί εάν θα συνεχίσει να είναι πρόεδρος της Κομισιόν! Πολιτικά το πλήγμα για τη φον ντερ Λάιεν είναι μεγάλο. Εάν ψηφιστεί η συνέχιση της προεδρικής της θητείας αυτή που θα την υπερψηφίσουν είναι υπόλογοι. Συγκεκριμένα,  το Ανώτατο Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης αποφάσισε ότι η Ευρωπαϊκή Επιτροπή δεν παρείχε στο κοινό « αρκετά ευρεία πρόσβαση» στις συμβάσεις εμβολίων Covid-19, διαπιστώνοντας «παρατυπίες στην αιτιολόγησή της για διόρθωση τμημάτων των εγγράφων» . Η Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν, πρέπει να εξασφαλίσει την υποστήριξη 361 ευρωβουλευτών την Πέμπτη για να διατηρηθεί ως επικεφαλής της Κομισιόν. Σύμφωνα με το Politico η υπόθεση παρουσιάστηκε από ομάδα ευρωβουλευτών των «Πράσινων», οι οποίοι υπέβαλαν αιτήματα για πρόσβαση σε συμβάσεις εμβολίων για να κατανοήσουν τη συμφωνία μεταξύ της Επιτροπής και των κατασκευαστών εμβολίων Covid-19 το 2021. Η Επιτροπή συμφώνησε να παράσχει μερική πρόσβαση σε ορισμένες συμβάσεις, υποστηρίζοντας ότι ορισμένα τμήματα είχαν τροποποιηθεί για την προστασία εμπορικών συμφερόντων ή για θέματα ιδιωτικότητας! Για το λόγο αυτό, οι ευρωβουλευτές οδήγησαν την Επιτροπή στο Δικαστήριο. Το Ανώτατο Δικαστήριο της ΕΕ έκρινε ότι η απόφαση της Επιτροπής να διαγράψει τμήματα των συμφωνιών περιέχει «παρατυπίες» και διαπίστωσε ότι η Επιτροπή «δεν απέδειξε ότι η ευρύτερη πρόσβαση σε αυτές τις ρήτρες θα υπονόμευε πραγματικά τα εμπορικά συμφέροντα αυτών των επιχειρήσεων». «Υπογράψαμε παράνομα για να προλάβουμε» H Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν δια της Eυρωπαϊκής Επιτροπής και απαντώντας στην απόφαση του Δικαστηρίου της ΕΕ ότι δεν έδωσε επαρκώς ευρεία πρόσβαση στο κοινό στις συμβάσεις αγοράς εμβολίων κατά της Covid-19, ουσιαστικά παραδέχθηκε ότι υπέγραψε τις αδιαφανείς συμβάσεις και το αιτιολογεί για λόγους ταχύτητας! Μάλιστα τονίζει με ανακοίνωσή της ότι… «γενικά» παρέχει την ευρύτερη δυνατή πρόσβαση του κοινού στα έγγραφα, σύμφωνα με τις αρχές της διαφάνειας αλλά στην πραγματικότητα τα ουσιώδη δεν τα γνώριζε κανείς. Στις περιπτώσεις που εξετάζει το Δικαστήριο της ΕΕ, η Επιτροπή υποστηρίζει ότι « χρειαζόταν να βρει μια δύσκολη ισορροπία» μεταξύ του δικαιώματος του κοινού, συμπεριλαμβανομένων των βουλευτών, στην πληροφόρηση και των νομικών απαιτήσεων που απορρέουν από τις ίδιες τις συμβάσεις COVID-19, οι οποίες θα μπορούσαν να οδηγήσουν σε αξιώσεις χρηματικής αποζημίωσης σε βάρος των φορολογουμένων (σ.σ. εφόσον η Κομισιόν ήταν το ένα μέρος της υπογραφής γιατί δέχθηκε τέτοιες ρήτρες; Τα χρήματα είναι των φορολογουμένων). Σημειώνει, δε, ότι σε πολλές περιπτώσεις στο παρελθόν, το Δικαστήριο έχει αναγνωρίσει την ανάγκη προστασίας των επιχειρηματικών συμφερόντων ενός συμβατικού εταίρου και με αυτή την φράση αρκετοί αναρωτιούνται αν θέλει να καθοδηγήσει το δικαστήριο. Η Επιτροπή ισχυρίζεται ότι είχε παράσχει στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο (βάσει της Συμφωνίας Πλαίσιο για τις σχέσεις μεταξύ των δύο θεσμικών οργάνων) πλήρεις πληροφορίες σχετικά με τις συμβάσεις εμβολίων κατά της COVID-19. Σύμφωνα με τον θεσμικό της ρόλο, η Επιτροπή υπενθυμίζει ότι είναι υπεύθυνη να διασφαλίζει την απουσία σύγκρουσης συμφερόντων και έχει επίσης καθήκον να προστατεύει το απόρρητο και τα προσωπικά δεδομένα των ενδιαφερομένων ατόμων. Σε αυτό το στάδιο, η Επιτροπή επιφυλάσσεται των νομικών επιλογών της. Το Ευρωδικαστήριο θεωρεί ότι η Επιτροπή δεν έδωσε επαρκή πρόσβαση στις συμβάσεις αγοράς και θεωρεί ότι η απόφαση του εκτελεστικού οργάνου να δημοσιεύσει μόνο επεξεργασμένες εκδόσεις των συμβάσεων περιέχει παρατυπίες. Σύμφωνα με το Δικαστήριο, η Επιτροπή «δεν απέδειξε ότι η ευρύτερη πρόσβαση στις εν λόγω ρήτρες θα υπονόμευε πράγματι τα εμπορικά συμφέροντα των εν λόγω επιχειρήσεων».

Είναι ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΟΣ!!! Η Προδοσία του αυτή θα τον στείλει στη κρεμάλα! Δεν ακούει ΚΑΝΕΝΑΝ, στα...μέζεα του η πατρίδα, δίνει ό,τι πιο ακριβό έχουμε για να αμυνθούμε από την αδηφάγα Τουρκία και τώρα...έχουμε απέναντι μας τελείως τους Ρώσους! QUO VANTIS Πατρίδα μου; Σε επικίνδυνα μονοπάτια οδηγεί την Ελλάδα, η κυβέρνηση του Κυριάκου Μητσοτάκη, καθώς όπως αποκαλύπτει το Al Jazeera , η χώρα ετοιμάζεται να στείλει στην Ουκρανία... μέσω ΗΠΑ 32 (!) μαχητικά αεροσκάφη F-16. Σε αυτή την περίπτωση, όχι μόνο θα δημιουργηθεί μια... τεράστια «τρύπα» στην πολεμική αεροπορία, αλλά θα θεωρηθεί ως ακόμα μία κίνηση της Ελλάδας υπέρ της Ουκρανίας έναντι της υπερδύναμης Ρωσίας. Κι όλα αυτά τη στιγμή, που ο γερμανικός προϋπολογισμός για το 2025 θα διαθέσει τα μισά χρήματα για στρατιωτική υποστήριξη στην Ουκρανία από ό,τι το 2024. « Ο προϋπολογισμός του 2025 θα είναι λιγότερο γενναιόδωρος για την Ουκρανία, η κυβέρνηση θα μειώσει τη στρατιωτική υποστήριξη για τη χώρα σε 4 δισεκατομμύρια ευρώ αντί για περίπου 8 δισεκατομμύρια το 2024 », μεταδίδει το Reuters. Σύμφωνα με το δημοσίευμα του Al Jazeera με τίτλο «Η οργή της Ρωσίας αυξάνεται καθώς η Ελλάδα ετοιμάζει στρατιωτική συμφωνία με την Ουκρανία», στις 6 Μαρτίου, η Ρωσία εκτόξευσε πύραυλο στο ουκρανικό λιμάνι της Οδησσού, ο οποίος εξερράγη σε απόσταση περίπου 400 μέτρων από το σημείο όπου ο Ουκρανός πρόεδρος, Volodymyr Zelensky , ετοιμαζόταν να περιοδεύσει στην πόλη με τον Έλληνα πρωθυπουργό, Κυριάκο Μητσοτάκη . « Καθώς μπαίναμε στα αυτοκίνητά μας, ακούσαμε μια μεγάλη έκρηξη », δήλωσε αργότερα ο Μητσοτάκης στους δημοσιογράφους. « Ανησυχήσαμε όλοι, ειδικά αν αναλογιστεί κανείς ότι βρισκόμασταν σε ανοιχτό χώρο χωρίς κάλυψη. Ήταν αρκετά άγρια ». Πολλοί δυτικοί ηγέτες έχουν επισκεφθεί τον Zelensky, αλλά αυτή ήταν η μόνη περίπτωση κατά την οποία υπήρχε εύλογη απειλή για τη ζωή και την ασφάλειά τους. Οι αναλυτές στην Αθήνα δεν πιστεύουν ότι επρόκειτο για ατύχημα. « Ήταν ένα μήνυμα προς την Ελλάδα, ένα μήνυμα προς το ρωσόφιλο τμήμα της ελληνικής κοινωνίας », δήλωσε ο Κωνσταντίνος Φίλης , καθηγητής διεθνών σχέσεων που διευθύνει το Ινστιτούτο Παγκόσμιων Υποθέσεων στο Αμερικανικό Κολλέγιο Ελλάδος. Αυτός ο ρωσόφιλος πληθυσμός μειώνεται δραματικά. Σύμφωνα με την Dianeosis, ένα think tank με έδρα την Αθήνα, περίπου το 70% των Ελλήνων είχαν ευνοϊκή άποψη για τη Ρωσία πριν από τον ολοκληρωμένο πόλεμο στην Ουκρανία . Το ποσοστό αυτό έπεσε στο 50% μετά την εισβολή του 2022 και στο 30% πέρυσι. « Οι Ρώσοι είναι πολύ ενοχλημένοι με τους Έλληνες », δήλωσε ο κ. Φίλης στο Al Jazeera. « Η Ελλάδα έχει υποστηρίξει την Ουκρανία πολύ ξεκάθαρα από την αρχή ». Μόλις τρεις ημέρες μετά την έναρξη του πολέμου, η Ελλάδα ανακοίνωσε ότι στέλνει στην Ουκρανία δύο αεροπλάνα C-130 με τουφέκια, πυρομαχικά και χειροβομβίδες . Η γερμανική εφημερίδα Bild αποκάλυψε ότι σε αυτά περιλαμβάνονται 2 0.000 τυφέκια Καλάσνικοφ που η Ελλάδα είχε κατασχέσει το 2013 καθ' οδόν προς τη Λιβύη, η οποία τελεί υπό εμπάργκο όπλων από τα Ηνωμένα Έθνη. Η πρώιμη υποστήριξη της Ελλάδας προς την Ουκρανία έκανε τη ρωσική πρεσβεία στην Αθήνα να καλέσει «πολύ υψηλόβαθμους πολιτικούς» να «συνέλθουν» και να «σταματήσουν την αντιρωσική προπαγάνδα». Η εκπρόσωπος του ρωσικού υπουργείου Εξωτερικών, Maria Zacharova, χαρακτήρισε την απόφαση της Ελλάδας να στείλει όπλα στην Ουκρανία «βαθιά λανθασμένη» και «εγκληματική», προειδοποιώντας ότι «στο τέλος τα όπλα θα στραφούν εναντίον αμάχων, συμπεριλαμβανομένων των Ελλήνων», μια αναφορά σε 150.000 Έλληνες Ουκρανούς που ζούσαν τότε κυρίως στις πολιορκημένες πόλεις Μαριούπολη και Οδησσό. Επισήμως, η Ελλάδα έχει προμηθεύσει την Ουκρανία με επιπλέον 20.000 βλήματα πυροβολικού των 155 χιλιοστών, πυραύλους Stinger και 40 τεθωρακισμένα οχήματα μεταφοράς προσωπικού BMP-1 σοβιετικής εποχής. Αυτή τη στιγμή ετοιμάζεται να στείλει τέσσερις τεράστιους μετασχηματιστές που μετατρέπουν το συνεχές ρεύμα υψηλής τάσης που παράγεται από σταθμούς παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας στη χαμηλότερη εναλλασσόμενη τάση που χρησιμοποιείται στα τοπικά δίκτυα διανομής που τροφοδοτούν τα νοικοκυριά. Η Οδησσός, ειδικότερα, τους χρειάζεται επειδή επτά από τους εννέα μετασχηματιστές που περικυκλώνουν την πόλη έχουν τεθεί εκτός λειτουργίας από ρωσικά πλήγματα - μέρος της επιθετικής στρατηγικής του Κρεμλίνου να κλείσει την αμυντική βιομηχανία και την οικονομία της Ουκρανίας. Η Ουκρανία φέρεται επίσης να ενδιαφέρεται για τις γεννήτριες ηλεκτρικής ενέργειας που βρίσκονται τώρα αχρησιμοποίητες σε σταθμούς ηλεκτροπαραγωγής με καύση άνθρακα που έχει παροπλίσει η Ελλάδα. Η Ελλάδα είναι επίσης ο αγωγός για πολεμικό υλικό τρίτων. Το βόρειο λιμάνι της Αλεξανδρούπολης διαθέτει απευθείας σιδηροδρομική σύνδεση με την Οδησσό μέσω Ρουμανίας ή της Πολωνίας μέσω του Lviv, ενώ οι Ηνωμένες Πολιτείες έχουν αναπτύξει τη δική τους προβλήτα στρατιωτικής εφοδιαστικής στο ελληνικό λιμάνι μετά την υπογραφή συμφωνίας αμυντικής συνεργασίας με την Ελλάδα το 2019. Ο στρατιωτικός εξοπλισμός μπορεί να φθάσει στην Ουκρανία εντός 24 ωρών από την εκφόρτωση στην Αλεξανδρούπολη. Τώρα που τα Στενά του Βοσπόρου της Τουρκίας, η είσοδος στη Μαύρη Θάλασσα, είναι κλειστά για κάθε στρατιωτική κίνηση, αυτό καθιστά την Αλεξανδρούπολη έναν από τους ταχύτερους αγωγούς προς την Ουκρανία. «Θα μπορούσαμε να προσφέρουμε αντιαεροπορικά πυροβόλα και συστήματα αεράμυνας S-300» Η Ρωσία έχει επικαλεστεί την κοινή της Ορθοδοξία με την Ελλάδα και τη βοήθειά της στον πόλεμο του 1821, αλλά αυτές οι πολιτιστικές και ιστορικές συγγένειες υπερκαλύπτονται από τη ρωσική συμπεριφορά απέναντι στην Ουκρανία, την οποία η Ελλάδα παρομοιάζει με τη συμπεριφορά της γειτονικής της Τουρκίας. Ο Μητσοτάκης διατύπωσε την υποστήριξη της κυβέρνησής του προς την Ουκρανία με αυτούς τους όρους στην Οδησσό. « Η Ελλάδα ... έχει αντιμετωπίσει πολεμική συμπεριφορά στο παρελθόν », είπε. « Η συμμετοχή της Ελλάδας στην ευρωπαϊκή στήριξη της Ουκρανίας δεν χρειάζεται περαιτέρω εξηγήσεις ». Η Ελλάδα προσπαθεί να πείσει την Τουρκία να συμφωνήσει για τα θαλάσσια σύνορα στο Αιγαίο και την Ανατολική Μεσόγειο σύμφωνα με το Δίκαιο της Θάλασσας του ΟΗΕ, το οποίο η Τουρκία δεν έχει υπογράψει. Η Τουρκία αμφισβητεί ότι τα νησιά της Ελλάδας έχουν υφαλοκρηπίδα και αμφισβητεί επίσης την ελληνική κυριαρχία στα νησιά του ανατολικού Αιγαίου. Η μη πολεμική συμπεριφορά προς τους γείτονες κατοχυρώνεται στον Χάρτη του ΟΗΕ και η Αθήνα θέλει να δει την εφαρμογή της στην Ουκρανία, ανέφεραν αναλυτές. Ανεπίσημα, η Ελλάδα έχει στείλει στην Ουκρανία ακόμη περισσότερη άμεση στρατιωτική βοήθεια, συμπεριλαμβανομένων αυτοκινούμενων πυροβόλων, με ορισμένους αξιωματούχους να υπολογίζουν τη συνολική αξία της βοήθειας στα 300 εκατ. δολάρια για δύο χρόνια. Το ποσό αυτό θα μπορούσε να αυξηθεί απότομα. Ο υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ, Antony Blinken, έχει ενθαρρύνει περισσότερες στρατιωτικές μεταφορές, προσφέροντας στην Ελλάδα 200 εκατ. δολάρια σε ξένη στρατιωτική χρηματοδότηση σε επιστολή του προς τον Μητσοτάκη τον Ιανουάριο. « Η κυβέρνηση προσπαθεί να προσφέρει πράγματα που μπορούν να αντικατασταθούν », δήλωσε διπλωματική πηγή στο Al Jazeera. « Θεωρητικά, θα μπορούσαμε να προσφέρουμε αντιαεροπορικά πυροβόλα και συστήματα αεράμυνας S-300 ». Η Ελλάδα διαθέτει μία ρωσικής κατασκευής συστοιχία αντιαεροπορικής άμυνας μεγάλου βεληνεκούς S-300, η οποία σταθμεύει στην Κρήτη, και κυβερνητικές πηγές ανέφεραν ότι προσφέρθηκε να την στείλει στην Ουκρανία, αν οι ΗΠΑ την αντικαθιστούσαν με μία συστοιχία πυραύλων Patriot. Η Ελλάδα και η Ουκρανία διαπραγματεύονται επί του παρόντος μια 10ετή συμφωνία βοήθειας κατά τα πρότυπα εκείνων που έχουν υπογράψει πολλά άλλα μέλη του ΝΑΤΟ. «Η Ελλάδα θέλει μια συμφωνία ... βασισμένη στα πλεονάσματα του στρατιωτικού προϋπολογισμού - υλικά που πρέπει να πουλήσεις ή να καταστρέψεις πριν από την ημερομηνία λήξης τους», δήλωσε η διπλωματική πηγή. «Δεν θέλουμε μια ξεχωριστή γραμμή του προϋπολογισμού για την Ουκρανία». Διχασμένη η κοινή γνώμη Πρόσφατη έρευνα του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου Εξωτερικών Σχέσεων σε 15 ευρωπαϊκές χώρες έδειξε ότι το 55% των Ελλήνων αντιτίθεται στην αύξηση των αμυντικών δαπανών για την Ουκρανία, σε συμφωνία με τους περισσότερους Ευρωπαίους. Ωστόσο, σε αντίθεση με τους περισσότερους Ευρωπαίους, ένας παρόμοιος αριθμός Ελλήνων αντιτίθεται επίσης στην αποστολή περισσότερων όπλων στην Ουκρανία. Αν και η Ελλάδα δαπανά τις περισσότερες χώρες του ΝΑΤΟ για την άμυνα - διέθεσε πέρυσι το 3,7% του ακαθάριστου εγχώριου προϊόντος της για τον στρατό της - η ανησυχία για τη δική της ασφάλεια την εμποδίζει να είναι πιο γενναιόδωρη. Ωστόσο, η Ουκρανία ζητά περισσότερα. Η Ελλάδα πρόκειται να παροπλίσει 32 παλαιότερα μαχητικά αεροσκάφη F-16 Block-30, καθώς αναβαθμίζει 82 F-16 σε Block-70 και αποκτά 24 μαχητικά αεροσκάφη Rafale τέταρτης γενιάς από τη Γαλλία. Μια επιτροπή του αμερικανικού Κογκρέσου έχει επίσης εγκρίνει την αγορά από την Ελλάδα έως και 40 αεροσκάφη πολλαπλού ρόλου πέμπτης γενιάς F-35. Η Ουκρανία δεν έχει κρύψει ότι τα θέλει. Μια έκθεση ανέφερε ότι η Ουκρανία θα μπορούσε να περιμένει 60 παροπλισμένα F-16 από τη Δανία , τη Νορβηγία και την Ολλανδία . Η Ουκρανία έχει δηλώσει ότι χρειάζεται περίπου 150. Τα 32 αεροσκάφη της Ελλάδας θα μπορούσαν να καλύψουν το κενό. Σύμφωνα με πηγές που μίλησαν στο Al Jazeera, η προτιμώμενη φόρμουλα της Ελλάδας για τη μεταβίβαση αυτών των αεροσκαφών είναι να τα πουλήσει πίσω στις ΗΠΑ, οι οποίες θα τα αναβαθμίσουν και θα τα παραδώσουν στο Κίεβο. «Τρύπα» στην αεροπορία Ορισμένοι στρατιωτικοί αναλυτές είναι επιφυλακτικοί με την παραχώρηση δεκάδων μαχητικών αεροσκαφών. « Δυστυχώς, λόγω των γειτόνων μας, είμαστε υποχρεωμένοι να έχουμε πολύ ισχυρές ένοπλες δυνάμεις », δήλωσε στο Al Jazeera ένας μηχανικός της Πολεμικής Αεροπορίας υπό τον όρο της ανωνυμίας. « Η πώληση 32 F-16 ... θα άνοιγε μια μεγάλη τρύπα στην πολεμική αεροπορία... Πρέπει να υπάρχει απαρτία περίπου 200 αεροσκαφών, κάτι που δεν μπορεί να συμβεί με πιο σύγχρονα και ακριβά μαχητικά αεροσκάφη ». ΜΗΤΣΟΤΑΚΗ!!! ΕΙΣΑΙ ΠΛΕΟΝ ΝΕΚΡΟΣ!!! Αν δεν σε σκοτώσουν οι ίδιοι οι Ρώσοι, θα σε σκοτώσουμε εμείς πλέον!!!

Η κυβέρνηση του Έντι Ράμα ενέκρινε συζήτηση στη Βουλή της Αλβανίας σχετικά με ψήφισμα που προτείνουν οι Αλβανοτσάμηδες (PDIU) για την ακύρωση του Νόμου Εμπολέμου Κατάστασης Ελλάδας-Αλβανίας. Πρόκειται για το Βασιλικό Διάταγμα 2636/1940. Γράφει ο Ορφέας Μπέτσης Η αλβανική αντιπολίτευση, κρίνοντας ότι το προτεινόμενο Ψήφισμα των Αλβανοτσάμηδων είναι προσεγμένο υποστηρίζει επίσης την σχετική συζήτηση για το Εμπόλεμο. Η συζήτηση έχει προγραμματιστεί στην Ολομέλεια της αλβανικής Βουλής για την Πέμπτη 18 Ιουλίου. Το εν λόγω κόμμα των Αλβανοτσάμηδων στην πραγματικότητα κινείται ως δορυφόρος της Τουρκίας. Ουσιαστικά καλεί την Ελλάδα να άρει κι αυτή το Εμπόλεμο, το οποίο η Αθήνα θεωρεί πως έχει αρθεί εδώ και πολλά χρόνια. Η πρώτη παρατήρηση αφορά στο τραγελαφικό της υπόθεσης: Το προτεινόμενο Ψήφισμα και η προσέγγιση των Τιράνων επί του ζητήματος αποφεύγουν να αναφερθούν στην αιτία που οδήγησε στην έκδοση του Βασιλικού Διατάγματος, καθώς είναι ιστορικά τεκμηριωμένο ότι είχε προηγηθεί σχετική νομοθετική πράξη από την Αλβανία πριν πράξει το ίδιο και η Ελλάδα. Συγκεκριμένα, το τότε νομοθετικό Σώμα της Αλβανίας, που υπάγονταν στο ιταλικό Στέμμα του Βιτόριο Εμμανουήλ, είχε αποφανθεί ότι όποια χώρα είναι εχθρός της φασιστικής Ιταλίας είναι και της Αλβανίας (ενδεικτικά του κλίματος είναι και τα πρακτικά της εποχής επί των σχετικών συζητήσεων). Επιπλέον, είναι ιστορικά αποδεδειγμένη η συμμετοχή αλβανικών στρατιωτικών αποσπασμάτων στο πλευρό των Ιταλών Φασιστών, κατά την εισβολή τους στην Ελλάδα. Ως εκ τούτου, η νομοθετική πρωτοβουλία των Αλβανοτσάμηδων δεν ενέχει απλά στοιχεία  ιστορικής ανακρίβειας, αλλά και σουρεαλισμού. Κι αυτό, επειδή προέρχεται από τους απογόνους αυτών που συνέπραξαν με τους Ιταλούς φασίστες και στη συνέχεια με τους Ναζί. Ακόμη και η αναθεώρηση της Ιστορίας έχει κάποιους στοιχειώδεις κανόνες και απαιτεί επαγγελματισμό! Εμπόλεμο: Τι προβλέπει το επίμαχο Ψήφισμα  Ένα δεύτερο άξιο προσοχής σημείο αφορά στο περιεχόμενο του προτεινόμενου Ψηφίσματος. Στην τελευταία παράγραφο, ζητά από την κυβέρνηση να ενημερώνει την Βουλή της Αλβανίας και τους συμμάχους στο ΝΑΤΟ(!) για την εξέλιξη των διπλωματικών χειρισμών με την Ελλάδα. Είναι σαφές ότι αναφέρεται εμμέσως και σε ενημέρωση της Τουρκίας, η οποία φροντίζει να συντηρεί –κι όχι μόνο σε προπαγανδιστικό επίπεδο– ζητήματα που επηρεάζουν τις ελληνοαλβανικές σχέσεις. Το τρίτο σημείο, που πρέπει να προσέξουμε, σχετίζεται με την αμοιβαία εγκυρότητα των πράξεων ακύρωσης. Να σημειωθεί πως η Αλβανία δεν έχει επί της ουσίας ακυρώσει την πράξη κήρυξης πολέμου κατά της Ελλάδας. Η Αλβανία υποστηρίζει ότι η απόφασή της να ακολουθήσει την φασιστική Ιταλία στον πόλεμο κατά της Ελλάδας, είχε ληφθεί από νομοθετικό σώμα που λειτουργούσε υπό συνθήκες κατοχής. Μάλιστα αυτή υπήρξε ακριβώς και η γραμμή άμυνας της κυβέρνησης του Ενβέρ Χότζα, στη Διάσκεψη Ειρήνης των Παρισίων το 1946: Ότι ο αλβανικός λαός ουδέποτε συνεργάστηκε με τον Άξονα και δεν συνέπραξε στις επιχειρήσεις του στην Ελλάδα. Βέβαια, τα ιστορικά γεγονότα και οι μαρτυρίες διαψεύδουν τους εν λόγω ισχυρισμούς. Να σημειωθεί ότι ιστορικοί επισημαίνουν ότι με την συνθηκολόγηση της φασιστικής Ιταλίας, όπου η Αλβανία πέρασε στην επιρροή των Γερμανών, ακυρώθηκαν όλες οι προηγούμενες νομικές δεσμεύσεις που απέρρεαν από την υπαγωγή της Αλβανίας στο ιταλικό Στέμμα και επαναφέρθηκε η κυριαρχία του αλβανικού κράτους. Θα μπορούσε να αντιτείνει κανείς, ότι σ’ αυτή την περίπτωση θα έπρεπε να υιοθετηθούν και τα σχετικά διατάγματα των Ναζί περί δημιουργίας της Μεγάλης Αλβανίας, που περιλάμβανε το Κόσσοβο και τμήμα των Σκοπίων! Επιπλέον, σε συνέδριο των ανταρτών υπό τον Χότζα τον Μάϊο του 1944 στην Πρεμετή, εγκρίθηκε ψήφισμα που απέρριπτε το σύνολο των νόμων και των διεθνών συμφωνιών, από τις κυβερνήσεις και τις αρχές της προηγούμενης περιόδου, προφανώς μία πράξη ελάσσονος νομικής ισχύος. Το Βασιλικό Διάταγμα για το Εμπόλεμο Να σημειωθεί ότι η Ελλάδα έχει αναστείλει το εν λόγω Βασιλικό Διάταγμα, με δεσμευτική δήλωση του Υπουργικού Συμβουλίου, ήδη απ’ τον Αύγουστο του 1987, θέλοντας να δείξει την βούλησή της για την σταθερή ανάπτυξη των σχέσεων μεταξύ των δύο χωρών. Κυρίως, απ’ το 1996 έχει κυρωθεί το Σύμφωνο Φιλίας, Συνεργασίας και Καλής Γειτονίας μεταξύ των δύο χωρών, που προφανώς είναι πολύ πιο ισχυρό νομικό εργαλείο με διεθνή ισχύ. Τα επισημαίνουμε αυτά για να καταδείξουμε ότι ενώ το σχετικό Ψήφισμα εμφανίζεται να κόπτεται για την ανάγκη της βελτιώσεως των σχέσεων των δύο κρατών, στην πραγματικότητα αποτελεί άλλη μια ενέργεια συντήρησης της καχυποψίας, η οποία αναμοχλεύει ευαίσθητα ιστορικά ζητήματα. Η δε απαίτηση των Τιράνων, να υπάρξει και σχετική πράξη από τη Βουλή των Ελλήνων, εδράζεται στο ό,τι από την στιγμή που η Ελλάδα δεν είναι πια Βασιλεία, μόνο μία πράξη της ελληνικής Βουλής μπορεί να ακυρώσει το Βασιλικό Διάταγμα! Όμως, για την ακύρωση του σχετικού αλβανικού νομοθετήματος περί κήρυξης πολέμου κατά της Ελλάδας (θέρος 1940) προφανώς και δεν αρκούν οι αποφάσεις των ναζιστικών αρχών, ή έστω τα συμπεράσματα του συνεδρίου των αντάρτικων σωμάτων (άνοιξη 1944). Ας έλθουμε, όμως, στην ουσία, που είναι περιουσίες, οι οποίες με το Διάταγμα 2636/1940 μπήκαν σε καθεστώς μεσεγγύησης από το ελληνικό κράτος. Νομικοί που μελέτησαν τη νομολογία του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, υποστηρίζουν ότι δεν είναι δυνατόν να υπάρξει καμία συνέπεια σε ό,τι αφορά τις περιουσίες των μουσουλμάνων Αλβανοτσάμηδων που εγκατέλειψαν την Θεσπρωτία και κατέφυγαν στην Αλβανία, επειδή ήταν συνεργάτες των Ιταλών και Γερμανών κατακτητών (την “γενοκτονία” των οποίων τιμά με θρασύτητα το επίσημο αλβανικό κράτος, όπως έδειξε και η κατάθεση στεφάνου από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας Μπεγκάι σε μνημείο τους). Οι κινήσεις της Αλβανίας στο ΝΑΤΟ Όμως, έχουμε και μία σημαντική εξέλιξη και από το διπλωματικό-στρατιωτικό πεδίο. Αρχικά, η Κοινή Επιστολή Διευκόλυνσης Κίνησης Στρατιωτικών Δυνάμεων, μεταξύ Ελλάδας-Βουλγαρίας-Ρουμανίας, δεν ήταν η μόνη που υπεγράφη στα πλαίσια των εργασιών της Συνόδου Κορυφής του ΝΑΤΟ στην Ουάσιγκτον, για τον εορτασμό της 75ης Επετείου Ιδρύσεως της Συμμαχίας. Αντίστοιχη είναι και αυτή που υπεγράφη μεταξύ Ιταλίας-Αλβανίας-Βόρειας Μακεδονίας και Βουλγαρίας, η οποία αφορά τον αποκαλούμενο “άξονα της παρα-Εγνατίας” ή τον 8ο Διάδρομο των Ενοποιημένων Ευρωπαϊκών Οδικών Δικτύων. Αυτός ο 8ος Διάδρομος μπορεί ακόμα να μην έχει κατασκευαστεί και να υστερεί σε χρηματοδότηση για την κατασκευή του, αλλά –λόγω των ευρύτερων γεωπολιτικών εξελίξεων– υλοποιείται στη στρατιωτική του εκδοχή. Οι υπουργοί Άμυνας της Ιταλίας Guido Crosetto, Αλβανίας Niko Peleshi, Βόρειας Μακεδονίας Vlado Misajlovksi και Βουλγαρίας Atanas Zaprianov, δεσμεύονται να συνεργαστούν για την παροχή διευκολύνσεων στην ενοποίηση του αμυντικού χώρου, μεταξύ του Αδριατικού Πελάγους και του Εύξεινου Πόντου. Επιπλέον, να σημειωθεί ότι στην σχετική του ανακοίνωση το αλβανικό υπουργείο Άμυνας επισημαίνει ότι η συγκεκριμένη σύμπραξη αφορά διευκολύνσεις για τα νατοϊκά στρατεύματα σε περίπτωση επιχειρησιακών αναγκών τους στα Βαλκάνια. Η αλβανική κυβέρνηση έχει ανακοινώσει την πρόθεση της, πέραν της Αεροπορικής Βάσης του Κουτσόβου που διέθεσε στο ΝΑΤΟ, η οποία ήδη λειτουργεί για τις ανάγκες της Συμμαχίας, να διαθέσει και τη Ναυτική Βάση του Πόρτο Ρομάνο στο Δυρράχιο, ως πύλη εισόδου ακριβώς στον άξονα Αδριατικής-Μαύρης Θάλασσας.

Πώς οι λεπτομέρειες καθορίζουν την Ιστορία! Το ολογράφημα μέσω της Τεχνητής Νοημοσύνης για την πορεία της σφαίρας που θα σκότωνε τον Ν.Τραμπ, δικαιώνει όλους εμάς που υποστηρίζαμε ότι "Ο Θεός προφύλαξε τον Τράμπ για τους δικούς Του λόγους"! Κινητό ολογράφημα με την βοήθεια της Τεχνητής Νοημοσύνης (Α.Ι.) δείχνει πώς η τύχη του υποψηφίου προέδρου των ΗΠΑ Ν.Τραμπ παίχθηκε σε μερικά εκατοστά και σε μια τυχαία ελαφρά κίνηση του κεφαλιού του, αναλύοντας την φορά του βλήματος. Ο δολοφόνος σκότωσε έναν άνθρωπο, τελικά και τραυμάτισε άλλους δύο εκτός από τον πρώην πρόεδρο των ΗΠΑ. Όπως ακριβώς είχαμε σημειώσει, " ΔΕΝ ήταν μια απλή περίπτωση μεγάλης τύχης. ΗΤΑΝ ΘΕΙΚΗ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ καθώς ο λόγος για τον οποίο σώθηκε η ζωή του ήταν ένα ξαφνικό γύρισμα του κεφαλιού του. Το γύρισμα αυτό και η απόσταση ενός πόντου, που δημιουργήθηκε μεταξύ της σφαίρας και του κεφαλιού, ήταν αρκετά για να μη χάσει τη ζωή του ο Ρεπουμπλικανός υποψήφιος. Συγκεκριμένα, ο επίδοξος δολοφόνος σημάδευε τον δεξιό κρόταφο του πρώην Αμερικανού προέδρου αλλά αυτός γύρισε το κεφάλι του εντελώς τυχαία, προφανώς κοιτώντας προς κάποιους υποστηρικτές του με αποτέλεσμα όχι μόνο να μειωθεί το μέγεθος του στόχου, αλλά να πετύχει τελικά το δεξί αυτί το οποίο και η σφαίρα διαπέρασε». Δείτε πώς κατέγραψε και αναπαριστά η Α.Ι. την όλη σκηνή βάσει των κινήσεων του Ν.Τραμπ και της κατεύθυνσης της σφαίρας: Η Ιστορία γράφεται συχνότατα στις λεπτομέρειες: Αν είχε πετύχει η απόπειρα θανάτωσης με βόμβα κατά του Α.Χίτλερ, αν δεν είχε πετύχει ο Λι Χάρβεϊ Όσβαλντ, τον Τ.Κένεντι, αν δεν είχε δολοφονηθεί ο αδελφός του Μ.Κένεντι από τον Σιρχάν-Σιρχάν, αν ο 30χρονος John Hinckley. είχε πετύχει να δολοφονήσει τον Ρ.Ρήγκαν (τον πέτυχε στον θώρακα και στο χέρι αλλά τα τραύματα δεν ήταν μοιραία), όλα θα ήταν διαφορετικά σήμερα. Αν ο σφαίρα του 20χρονου Τόμας Μάθιου Κρουκς είχε διαπεράσει το κρανίο του Ν.Τραμπ, όλα θα γράφονταν διαφορετικά από αυτά που θα συμβούν μετά τις 20 Ιανουαρίου 2025… Με ρεπορτάζ του Pronews.gr

Σε προηγούμενο άρθρο αναφέρθηκα στην προσπάθεια αποδόμησης της αντιπροσωπευτικής δημοκρατίας στη Δύση, που βρίσκεται σήμερα εν εξελίξει, προωθούμενη από ένα πλέγμα εξουσιαστικών δυνάμεων. Ωστόσο, το πρόβλημα είναι πιο βαθύ και θα ήταν λάθος να αποδώσουμε την εξέλιξη αυτή αποκλειστικά σε κάποιες ελίτ, οι οποίες υποτίθεται ότι ελέγχουν τα πάντα. Γράφει ο Κων/νος Γρίβας Αυτές οι ομάδες προωθούν μεν δικές τους στοχοθετήσεις, πλην όμως δεν θα μπορούσαν να τις επιβάλλουν αν δεν πατούσαν πάνω σε ένα στιβαρό υπόστρωμα. Και το υπόστρωμα αυτό το προσφέρουν εκτεταμένες αλλοιώσεις που έχουν προκύψει τα τελευταία χρόνια στις δυτικές κοινωνίες, προερχόμενες από τη βαθιά κρίση που αντιμετωπίζει ο Δυτικός Πολιτισμός. Συγκεκριμένα, όπως ο γράφων έχει υποστηρίξει και σε προηγούμενο άρθρo του στο SLpress , στον Δυτικό Κόσμο εξελίσσεται εδώ και χρόνια μια διαδικασία αποδόμησης των συλλογικών ταυτοτήτων, οι οποίες θεωρούνται συλλήβδην ως αυθαίρετες και ψευδείς “φαντασιακές” κατασκευές. Ξεκινήσαμε από την αποδόμηση του έθνους, συνεχίσαμε με αυτήν του λαού, μετά της κοινωνίας, της οικογένειας και καταλήξαμε να θεωρούμε ακόμη και τα φύλα ως αυθαίρετες, ψευδείς, κατασκευές, ενώ η διαδικασία αποδόμησης συνεχίζεται με την αμφισβήτηση πλέον της ίδιας της έννοιας του ανθρώπου ως κάτι ξεχωριστό και πολύ περισσότερο ανώτερο από οποιοδήποτε άλλο ζωικό είδος, ή ακόμη και από την τεχνητή νοημοσύνη. Από την άρνηση του έθνους, λοιπόν, φθάσαμε στην άρνηση της ανθρωπότητας. Το μόνο που παραμένει ζωντανό μέσα σε αυτό το οντολογικό κενό είναι το άτομο. Για την ακρίβεια ένα απόλυτα περιχαρακωμένο, αυτονομημένο και πανίσχυρο στο εσωτερικό του βουλησιαρχικό άτομο , το οποίο αρνείται ακόμη και τις βιολογικές του συνιστώσες και θεωρεί ότι δια της βουλήσεως του μπορεί να ελέγχει απόλυτα τον εσωτερικό του κόσμο, επιλέγοντας ακόμη και το φύλο του ή την ανυπαρξία φύλου. Η άνοδος του βουλησιαρχικού ατόμου Άρα, το θεμελιώδες πολιτικό υποκείμενο στον Δυτικό Κόσμο πλέον καθίσταται το άτομο. Όχι ο λαός, όχι η κοινωνία, όχι οι τάξεις αλλά το άτομο. Το βουλησιαρχικό άτομο. Από μόνη της αυτή η μετάλλαξη καθιστά εκτός νοήματος και τη δημοκρατία, αν όχι την πολιτική εν συνόλω. Όχι μόνον η δημοκρατία, σε όλες της τις μορφές, τις ποικιλίες και τις εκδοχές, αλλά και ο σοσιαλισμός, καθώς και οποιαδήποτε άλλο πολιτικό σύστημα προϋποθέτει την ύπαρξη συλλογικών ταυτοτήτων και δομών. Όμως, ο απόλυτος ατομικισμός του σήμερα όλα αυτά τα αρνείται . Για την ακρίβεια, όχι μόνον τα αρνείται αλλά τα θεωρεί και απειλή για αυτόν. Και πράγματι, κάθε συλλογική ταυτότητα (έθνος, λαός, τάξη κλπ) θέτει κοινές νόρμες και κοινά ταυτοτικά στοιχεία, τα οποία απειλούν την περιχαράκωση και την “απεραντότητα” των δικαιωμάτων του βουλησιαρχικού ατόμου. Άρα, ένα πολιτικό σύστημα που εξυπηρετεί το νέο κυρίαρχο πολιτικό υποκείμενο θα πρέπει, εξ αντικειμένου, να αρνείται την αρχή της πλειοψηφίας , η οποία αποτελεί υπαρξιακή απειλή για αυτό. Παρεμπιπτόντως, η πολιτική φιλοσοφία που προκύπτει από την “απεραντότητα” των δικαιωμάτων του βουλησιαρχικού ατόμου είναι εν τη γεννέσει της αντιδραστικά συντηρητική και ουδόλως “προοδευτική”. Γιατί η πρόοδος προϋποθέτει αλλαγές και το περιχαρακωμένο άτομο δεν θέλει αλλαγές. Γιατί για να προκύψουν αλλαγές θα πρέπει να υπάρξουν κάποιες συλλογικές δομές που θα τις θελήσουν, θα τις απαιτήσουν και θα τις επιβάλλουν. Και οι συλλογικές δομές και ταυτότητες είναι θανάσιμος εχθρός του βουλησιαρχικού ατόμου. Δεν έχει σημασία αν είναι “δεξιές” ή “αριστερές”. Είτε μιλάμε για έθνος και πατρίδα, είτε για κοινωνικές τάξεις, φτωχούς ή πλούσιους, καταπιεστές και καταπιεζόμενους, οι συλλογικές δομές και ταυτότητες συνιστούν απειλή για το απόλυτο κενό του μηδενιστικού ατόμου. Και άρα είναι εχθροί. Για το βουλησιαρχικό άτομο ο ιδανικός πολιτικός χρόνος είναι αυτός της στασιμότητας, το “Τέλος της Ιστορίας”. Η ανάγκη για έναν “Σκοτεινό Άλλο” Όμως, μια κοινωνία μηδενιστικών, απόλυτα ατομικιστικών ανθρώπων, δεν θα μπορούσε να λειτουργήσει. Χρειάζεται κάτι να την ενώνει. Κάτι όμως που θα την ενώνει χωρίς να απειλεί την απόλυτη, φαντασιακή, αυτονομία των μελών της. Και αυτό δεν μπορεί να είναι ένα “θετικό” μέγεθος. Δεν μπορεί να είναι, δηλαδή, μια αίσθηση κοινής ταυτότητας ή κοινών στοχεύσεων για το μέλλον, γιατί όλα αυτά προϋποθέτουν και επιβάλλουν μια συλλογική λειτουργία και ταυτότητα και αυτά, όπως είπαμε, είναι άκρως επικίνδυνα για το περιχαρακωμένο βουλησιαρχικό άτομο. Άρα, το ενοποιητικό στοιχείο πρέπει να είναι κάτι το αρνητικό. Ένα απειλητικό είδωλο, ένας “Σκοτεινός Άλλος” , στην εικόνα του οποίου το χαώδες αυτό σύμφυρμα των μηδενιστικών ατόμων θα ενοποιηθεί, ορίζοντας τον εαυτό του ως το αντίθετο της. Έτσι, η Δύση, χωρίς να το αντιλαμβάνεται, θέτει σήμερα στον πυρήνα της ύπαρξής της το μίσος για να έναν δαιμονοποιημένο “Άλλον”. Και αυτός ο “Άλλος”, για να μπορεί να παίζει τον ενοποιητικό του ρόλο, πρέπει εκτός από μίσος να προκαλεί και φόβο. Να είναι και πανίσχυρος, εκτός από δαιμονικός. Και για να είναι πανίσχυρος πρέπει να είναι και παντού. Έτσι, η ατομοκεντρική Δύση χρειάζεται, όχι μόνον έναν εξωτερικό, αλλά και έναν εσωτερικό εχθρό , οι οποίοι θα πρέπει και να σχετίζονται μεταξύ τους και να συνθέτουν έναν πανίσχυρο φαντασιακό δαίμονα, πάνω στην εικόνα του οποίου και δια του μίσους, τα περιχαρακωμένα, αυτόνομα άτομα θα αυτοαναγνωστούν ως αντίθετό του και θα μπορούν να λειτουργήσουν ως μια ενιαία κοινωνική δομή, καταπολεμώντας τη μεταξύ τους απώθηση. Η εξωτερική διάσταση αυτού του δαίμονα σήμερα είναι η γεωπολιτική σύνθεση της Ρωσίας με την Κίνα. Έτσι εξηγείται και η παράλογη επιλογή της “διπλής ανάσχεσης” της Ρωσίας και της Κίνας, η οποία ωθεί τις δύο μεγάλες ευρασιατικές δυνάμεις τη μία στην αγκαλιά της άλλης, συνθέτοντας ένα αντίπαλο προς τη Δύση γεωπολιτικό σύμπλοκο πρωτοφανούς ισχύος, το οποίο μάλιστα σταδιακά ρυμουλκεί προς την τροχιά του και πολλές άλλες ευρασιατικές (και όχι μόνο) δυνάμεις, καθιστάμενο ακόμη πιο ισχυρό. Το φυσιολογικό θα ήταν η Δύση να προχωρήσει σε κάποια στρατηγική “διαίρει και βασίλευε” και να προσπαθήσει να διασπάσει τη συνοχή αυτού του σχήματος και όχι να την πριμοδοτήσει. Πολλώ δε μάλλον από τη στιγμή που δεν προκύπτει από πουθενά ότι η Κίνα είναι κάτι παραπάνω από οικονομικός ανταγωνιστής (αλλά και συνεργάτης) των ΗΠΑ και της Δυτικής Ευρώπης. Όμως, ο “Σκοτεινός Άλλος” δεν αρκεί να είναι “κακός”, αλλά και πολύ ισχυρός “κακός” για να παίζει τον ψυχολογικό του ρόλο. Και το σχήμα Ρωσίας-Κίνας έχει τις απαιτούμενες διαστάσεις. Η “ακροδεξιά” ως εσωτερικός εχθρός Η δε εσωτερική διάσταση αυτού του “Σκοτεινού Άλλου”, είναι το ασαφές πολιτικό μέγεθος που καλείται ως “ακροδεξιά” . Όπου, στην κατηγορία αυτή πλέον εντάσσεται οποιοσδήποτε μιλάει, υποστηρίζει και προωθεί συλλογικές ταυτότητες, δομές και δικαιώματα και αμφισβητεί τα πραγματικά και φαντασιακά δικαιώματα του “απέραντου” ατόμου , όπως είναι η άρνηση των βιολογικών φύλων, τα «ανοιχτά σύνορα» κλπ. Και φυσικά ο εξωτερικός και ο εσωτερικός εχθρός θεωρείται πως σχετίζονται, αν όχι ταυτίζονται, με τις «ακροδεξιές»  δυνάμεις των συλλογικών ταυτοτήτων να κατηγορούνται ως πράκτορες των Ρώσων και των Κινέζων. Συνακόλουθα, η αντιμετώπιση αυτού του ενοποιημένου εξωτερικού και εσωτερικού δαίμονα, φυσικά και δεν μπορεί να γίνει με δημοκρατικές μεθόδους, δηλαδή με την εφαρμογή της θέλησης της πλειοψηφίας, γιατί, πολύ απλά, η αρχή της πλειοψηφίας είναι κομμάτι του “Σκοτεινού Άλλου” και συνακόλουθα συνιστά απειλή για το νέο κυρίαρχο πολιτικό υποκείμενο, δηλαδή το βουλησιαρχικό άτομο. Άρα, όταν αρνείσαι τη δημοκρατία και τοποθετείς το μίσος στον πυρήνα της πολιτικής σου σκέψης και πρακτικής, τότε ακόμη και οι πιο ακραία βίαιες δράσεις νομιμοποιούνται, αν δεν επιβάλλονται. Έτσι, η απόπειρα δολοφονίας του Ντόναλντ Τραμπ δεν προέκυψε ως προϊόν παρθενογένεσης, ούτε είναι ένα μεμονωμένο γεγονός. Είναι απλά το τελευταίο γεγονός σε μια πολιτική φιλοσοφία, κυρίαρχη στη Δύση σήμερα, που τοποθετεί τη βία των λίγων κατά των πολλών στον πυρήνα της πολιτικής, με την άτυπη ανοχή, αν όχι με την επιβράβευση από πλευράς του κράτους και των εξουσιαστικών ελίτ. Αυτές οι ελίτ, ναι μεν προωθούν, όπως είπαμε, δικές τους στοχοθετήσεις αλλά εξυπηρετούν και το κυρίαρχο πολιτικό υποκείμενο, το οποίο σήμερα είναι το ανεξέλεγκτο, μηδενιστικό, περιχαρακωμένο και ταυτόχρονα “απέραντο”, βουλησιαρχικό άτομο , που αρνείται κάθε συλλογική ταυτότητα και δομή ακόμη και την ίδια τη φύση. Και είμαστε απλά στην αρχή του φαινομένου. -------------------------------- Σχόλιο από τον ΠΥΡΙΝΟ ΛΟΓΙΟ Κατ' αρχάς, να πω ότι το κείμενο αυτό του εξαίρετου - κατά τα άλλα - γεωπολιτικού αναλυτή Κων/νου Γρίβα, το ανέρτησα στο ιστολόγιο για δύο λόγους: Ο πρώτος έχει να κάνει με την αφηγηματική γλώσσα την οποία χρησιμοποιεί όχι μόνο ο Γρίβας, αλλά και ο κάθε "Γρίβας" σήμερα , η οποία αυτή γλώσσα εξελίχθηκε μέσα από τις επιταγές της διάδοσης ιδεών και συστημάτων σκέψεως που ...λίγοι έχουν την ικανότητα να αποκωδικοποιήσουν. Είναι αυτή η γλώσσα που μπορεί μεν από τη μία να προσδώσει κάποια οντότητα στο μή κατανοητό ανθρωποφυγοκεντρικό και εντελώς αποδομητικό επιβληθέν σημερινό κοινωνικοπολιτικό σύστημα, αλλά από την άλλη, είναι ικανό στο να προσδώσει λανθασμένες συντεταγμένες σκέψης και επεξεργασίας δεδομένων από την απλή λαική βάση. Μ' άλλα λόγια, είναι ένα υποκατάστατο της λεγόμενης "δημιουργικής ασάφειας", η οποία μπορεί να διαμορφώσει καταστάσεις αμφίδρομης και ασαφούς νοηματικής δομής. Και ο δεύτερος, έχει να κάνει με την αποστροφή της σκέψης του κοινού από τον πραγματικά ηθικό αυτουργό όχι μόνο της εγκληματικής ενέργειας της αποπειρας δολοφονίας ενός σημαντικού πολιτικού προσώπου, αλλά και γενικότερα τον ηθικό αυτουργό της σημερινής πλήρως πεπτοκώτας κοινωνίας. Ο Γρίβας εδώ, όπως πιθανόν να έχετε αντιληφθεί, προσπαθεί να αποδώσει την εξέλιξη αυτής της κοινωνίας που ζούμε, όχι σε έναν κεντρικό άξονα υπόγειας διακυβέρνησης, όπως αυτόν που ονομαζουμε με σαφήνεια "Νέα Τάξη Πραγμάτων" και που είναι προιόν ενός και μόνο κεντρικού πυρήνα, που ονομάζουμε "Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ", αλλά σε μία ασαφή δομική ύπαρξη, που δεν την κατονομάζει ευθέως, αλλά παρουσιάζοντας την ως ...μία Ελίτ χωρίς να της προσδίδει τα χαρακτηριστικά που όλοι εμείς της έχουμε δώσει κατά καιρούς μέσα από τα κείμενα μας. Απλά και σταράτα. Δεν συμφωνώ σε όλα με το κείμενο. Αυτή η - όπως την ονομάζει ο Γρίβας - άνοδος του βουλησιαρχικού ατόμου, είναι εντελώς λανθασμένα τοποθετημένη. Δεν είναι πρόβλημα ατομικισμού το σημερινό μεθοδευμένο ξεχαρβάλωμα της κοινωνίας. Δεν είναι καν υποκειμενικό ζήτημα. Είναι απλά αποτέλεσμα μιας μαζικής προπαγάνδας κοινωνικής αλλοίωσης της ανθρώπινης διάνοιας με όλα τα μέσα επικοινωνίας που υπήρχαν σε όλες τις εποχές που διένυσε η ανθρωπότητα του 20ου και του πρώτου τετάρτου του 21ου αιώνα. Αν υποθέσουμε ότι ισχύει ο νεολογισμός "Βουλησιαρχικό άτομο", τότε θα πρέπει να αποτανθούμε μόνο σε αυτούς τους...βουλησιαρχικούς ανθρώπους, που συνήθως είναι κυρίως οι πολιτικοί μας ταγοί, με αποτέλεσμα να χάσουμε το...δάσος που είναι ένας και μοναδικός δημιουργός αυτής της κατάστασης: Μια πολιτικοοικονομική και θρησκευτική συντεχνία που καθοδηγεί την πορεία της Ανθρωπότητας - πίσω από την φωτεινή πλευρά της Ιστορίας - εδώ και δύο αιώνες περίπου. Αυτή η εκνευριστική κατ' εμέ αποφυγή της ορθής απόδοσης των εννοιών των λεγόμενων...σύγχρονων ακαδημαϊκών νεοφιλοσόφων, δεν είναι μόνο επικίνδυνη για την λαική μάζα που έχει ανάγκη να της μιλήσει κάποιος με ανοικτή γλώσσα και όχι "κωδικοποιημένη", αλλά και ανάγει πολλές φορές τον υποκριτισμό σε... χρηστική ψευδο-επιστήμη. Κατά την ταπεινή μου άποψη, αυτός ο δρόμος που επιλέγει ο σύγχρονος ακαδημαϊκός όσον αφορά την όποια οδό επικοινωνίας με την λαική μάζα, είναι μεν ολοκληρωτικά λανθασμένος, αλλά από την άλλη υποκρύπτει ...φόβο. Φόβος στου να μην χαρακτηριστεί ο εν λόγω ακαδημαικός ως φορέας...συνομωσιολογίας! Ή ακόμη περισσότερο, να χαρακτηριστεί...λαϊκιστής! Παλαιότερα, είχαμε τις συγκεντρώσεις του "καφενείου", όπου ο κάθε "λόγιος" και σπουδαίος της οποιαδήποτε μικρής κοινωνίας, εύρισκε την ευκαιρία στο να εκφράσει τις όποιες απόψεις του με λόγους ...φιλοσοφικής κλίμακας. Και όταν έπραττε αυτό το...ολίσθημα, το ακροατήριο του φώναζε διαμαρτυρόμενο: " Μίλα ρωμέϊκα χριστιανέ μου να καταλάβουμε τι λες. Τι γλώσσα είναι τούτη που μας τσαμπουνάς; " Συνήθως, οι περισσότεροι αυτοί νεοφιλόσοφοι, το πρώτο πράγμα που επιθυμούσαν ήταν να...εντυπωσιάσουν το κοινό τους, αποσπώντας φιλαυτικές επιδοκιμασίες του στύλ: "Πωωω ρε πώς τα λεει ο άνθρωπος! Τέρας μορφώσεως", ακριβώς επειδή οι όποιες έννοιες τις προσπαθούσε να επικοινωνήσει ο εν λόγω νεοφιλόσοφος, ήταν απλά...ακατανόητες από τη μάζα και ως τέτοιες, το κοινό τις αποδεχόταν ώς ...βαθυστόχαστες ακριβώς επειδή ΔΕΝ τις κατανοούσε! Παλαιότερα επίσης, είχαμε τη χρήση της αρχαΐζουσας γλώσσας που χρησιμοποιούσαν κυρίως οι ακαδημαΐκοί, οι νομικοί επιστήμονες και οι...δημοδιδάσκαλοι των καφενείων, ακριβώς για να υποδηλώσουν εμμέσως πλήν σαφώς, την...ανωτερότητα τους από τους άλλους. Σήμερα, έχουμε τους ακαδημαϊκούς της σύγχρονης βαβελίστικης νεοφιλοσοφικής απόδοσης των πραγμάτων, φορτωμένης με χίλιους δυό νεολογισμούς, εντελώς αυθαίρετους στις περιπτώσεις αυτές, που η κατανόηση ενός κειμένου από ένα... "χαμηλής" υποστάθμης κοινό (ναί, υπάρχει τέτοιο δυστυχώς ή ευτυχώς) γίνεται δυσχερής έως ακατανόητης. Ήταν αυτό που έλεγε κάποτε ο Φιλοποίμην Φίνος, αυτή η σπουδαία και μεγάλη προσωπικότητα του 20ού αιώνα και "πατέρας" του ελληνικού κινηματογράφου: " Εγώ προσπαθώ να κάνω σοβαρό σινεμά με λαική βάση, για να γίνεται κατανοητό από όλους. Οι άλλοι (εννοούσε τους σκηνοθέτες του νέου κινηματογραφικού κύματος) κάνουν σοβαρές ταινίες για τους εαυτούς τους και για τους κριτικούς. Εγώ δεν ψάχνω την αποθέωση των κριτικών. Ψάχνω την αποθέωση του κοινού. Γιατί στο τέλος, αυτό που απομένει, είναι το ...παν ί" Στ' αλήθεια όμως και το λέω με παρρησία αυτό, εκτιμώ αφάνταστα τον Γρίβα, περισσότερο για τον εθνισμό του και την προσήλωση του στα εθνικά θέματα αλλά και γενικότερα για την ευφυή του γεωπολιτική σκέψη, αλλά διαφωνώ σε επί μέρους ζητήματα, όπως πχ ο εκφραστικός του λόγος - κυρίως ο γραπτός. Συμφωνώ απολύτως για τον ισχυρισμό του ότι η σημερινή διαμορφωθείσα κατάσταση "γεννάει" τέρατα, όπως ο δολοφόνος του Τράμπ για παράδειγμα ή η Woke ατζέντα, αλλά διαφωνώ ως προς την προσέγγιση του ζητήματος. Στην περίπτωση δε του νεαρού φονιά, υπήρξε μεν ως κίνητρο το μίσος που απορρέει μέσα από την θεωρία του "Βουλησιαρχικού ατόμου, αλλά θα πρέπει να μας αιτιολογήσει ο ίδιος πάλι και το...ποιός του όπλισε το χέρι. Όχι μέσω μιας ιδεολογίας μίσους, που είναι ένα γενικό και ασαφές συμπέρασμα, αλλά μέσα από μια θεωρητική πραγματογνωμοσύνη περιγραφής απτών συμφερόντων και λογικών συμπερασμάτων. Όλα τα υπόλοιπα θαρρώ πως είναι...για κάποια πανεπιστημιακή αίθουσα διδασκαλίας.