Ποιός Πάπας έστειλε έντρομος τα κλεμμένα λείψανα του Αγίου Σάββα του Ηγιασμένου πίσω!

Το Μέγα θαύμα που έκανε τον Πάπα να στείλει πίσω άρον-άρον τα λείψανα του στο Πατριαρχείο Ιεροσολύμων!

Ο Άγιος Σάββας ο Ηγιασμένος γεννήθηκε το 439 μ.Χ. στη Μουταλάσκη της Καππαδοκίας, σήμερα προάστιο της Καισάρειας, στη Μικρά Ασία. Σε ηλικία δεκαοκτώ ετών μετέβη στην Ιερουσαλήμ.

Εκεί ο Ευθύμιος ο Μεγάλος θα τον οδηγήσει στο κοινόβιο του Θεόκτιστου. Το 473 κι αφού πεθάνει ο Ευθύμιος ακολούθησε τον ερημιτισμό.

Στη συνέχεια και καθώς υποχρεώθηκε να γίνει κληρικός από τον Σαλλούστιο Ιεροσολύμων ανέλαβε και τη διοίκηση των κοινοβίων και λαυρών.

Θα ιδρύσει διάφορα κοινόβια και λαύρες : με πιο γνωστά το κοινόβιο της Μεγάλης Λαύρας (ή Mar Saba) το 483 δέκα χιλιόμετρα ανατολικά της Βηθλεέμ, και του Σπηλαίου της Γεννήσεως. Συνολικά θα ιδρύσει τέσσερις λαύρες, έξι μοναστήρια, και τέσσερα άσυλα.

Ο Άγιος Σάββας είχε εμπλακεί και στις θεολογικές διαμάχες της εποχής του ενεργά και θα υποστηρίξει τις αποφάσεις της Δ’ Οικουμενικής Συνόδου κατά των Μονοφυσιτών και κατά των Ωριγενιστών. Μάλιστα θα μεταβεί και δύο φορές στην Κων/πολη με σκοπό να υποστηρίξει Εκκλησιαστικά ζητήματα.

Ο Άγιος Σάββας διέθετε κύρος, πνευματική ακτινοβολία, ασκητικά κατορθώματα, ήταν άνθρωπος εμπιστοσύνης, ο αυτοκράτορας Αναστάσιος ο Α' με τη σύζυγό του Αριάδνη επιζητούσαν την ευλογία και τις προρρήσεις του, όλα αυτά συνέτειναν στο να είναι «ο καταλληλότερος για να μεσολαβήσει στον αυτοκράτορα για τη λύση των προβλημάτων των κατοίκων της Παλαιστίνης και ο μόνος που θα μπορούσε να τον καθοδηγήσει στην άσκηση της κοινωνικής του πολιτικής».

Μόλις επέστρεψε ο Άγιος Σάββας από την τελευταία του επίσκεψη πέθανε σε ηλικία ενενήντα τεσσάρων ετών στις 5 Δεκεμβρίου του 532 μ.Χ.

Την ίδια ημέρα εορτάζεται και η μνήμη του.

Το 584 μ.Χ., το Λείψανο του Αγίου Σάββα ανακομίσθηκε αδιάφθορο όταν ανοίχθηκε ο τάφος του, για να ενταφιαστεί ο Ηγούμενος Κασσιανός.

Αρχικά διαφυλάχθηκε στη Μονή του και στη συνέχεια μεταφέρθηκε στην Κωνσταντινούπολη, κατά την περίοδο των Αραβικών επιδρομών.

Το 1257 μ.Χ και ενώ η Ανατολική Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία βρισκόταν υπό κατάληψη από τους Φράγκους, μια ομάδα Βενετών πέτυχαν να κλέψουν και να μεταφέρουν το Λείψανο στη Βενετία.

Η παρουσία του Λειψάνου του Αγίου Σάββα στη Βενετία επιβεβαιώνεται από την σχετική ομολογία του Σαββαΐτου Μοναχού Σωφρονίου στον Μητροπολίτη Ρωσίας Άγιο Μακάριο, το 1547 μ.Χ. Παρέμεινε εκεί για σχεδόν πέντε ολόκληρους αιώνες.

Τον 20ό αιώνα και συγκεκριμένα το 1965, μετά από ενέργειες του Πατριάρχου Ιεροσολύμων Βενεδίκτου, η ρωμαιοκαθολική "Εκκλησία" επέστρεψε το Λείψανο στο Πατριαρχείο Ιεροσολύμων και φυλάσσεται έκτοτε στη Μονή του.

Πώς όμως έγινε αυτό το ...θαύμα; Διηγείται ο μακαριστός ιεροκήρυκας Δημήτριος Παναγόπουλος:

Πα­ρου­σιά­στη­κε ο Άγιος Σάβ­βας ο Ηγια­σμέ­νος, τα λεί­ψα­να του οποί­ου βρί­σκον­ταν στην Ιτα­λιά, στον πάπα (Παύλος ο ΣΤ') και του λέει:

"Στεί­λε με στο σπί­τι μου (στη Μονή του Αγί­ου Σάβ­βα στο Σινά), αλ­λιώς θα πά­θεις με­γά­λο κακό" Ο πά­πας συγ­κλο­νί­στη­κε, ει­δο­ποί­η­σε την επι­τρο­πή για το γε­γο­νός αυτό και έκα­ναν πραγ­μα­τι­κό­τη­τα την επι­θυ­μία του Αγί­ου.

Έβγα­λαν τα πα­πι­κά ρού­χα από τον Άγιο και του φό­ρε­σαν τα Ορ­θό­δο­ξα και μά­λι­στα για να του βά­λουν το σα­κά­κι, σή­κω­σε ο ίδιος ο Άγιος τα χέ­ρια του!

Τα ξέ­ρε­τε όλα αυτά; Άμα δεν τα ξέ­ρε­τε, θα σας τα πω εγώ, αυτά που οι πα­πι­κοί κρύ­βουν, για­τί δεν τους συμ­φέ­ρει να βγά­λουν γε­γο­νό­τα στη φόρα, που απο­δει­κνύ­ουν ότι η Ορ­θο­δο­ξία εί­ναι η μόνη αλη­θι­νή πί­στη.

Αλλά εμάς, μας δέρ­νει άγνοια και εί­μα­στε ακα­τάρ­τη­στοι στα θέ­μα­τα της πί­στε­ως μας και το μόνο που λέμε εί­ναι: "Αφού και οι πα­πι­κοί εί­ναι Χρι­στια­νοί, για­τί να τους απορ­ρί­ψου­με;"

Πέρα βρέ­χει και στην Ανα­το­λή βρον­τά­ει, ισχύ­ει για αυ­τούς, που υπο­στη­ρί­ζουν τέ­τοια πράγ­μα­τα...

Mόνο ο Ορ­θό­δο­ξος παπ­άς εκ­βάλ­λει δαι­μό­νια από έναν δαι­μο­νι­σμέ­νο, ενώ στους ετε­ρό­δο­ξους και αλ­λό­δο­ξους κλη­ρι­κούς ο δαί­μο­νας αδια­φο­ρεί.

Μόνο ο Ορ­θό­δο­ξος ιε­ρέ­ας δια­βά­ζει Αγια­σμό και δεν χα­λά­ει ποτέ, ενώ αν το δια­βά­σουν το νερό ''οι άλ­λοι'', το νερό σε λίγο και­ρό θα βρω­μί­σει..