Εν τη σιωπή της προσευχής, χαράσσεται η νίκη της Ρωμιοσύνης!

Όπου γονάτισε ο Έλληνας, εκεί υψώθηκε η Ιστορία!

Το άρθρο αυτό αφιερώνεται σε όλους τους Έλληνες που με πίστεψαν και με διάβαζαν όλα αυτά τα δύσκολα χρόνια, στους αληθινούς πατριώτες και έχοντες ακόμη "Θερμοπύλες" στις καρδιές τους.

Ειδικότερα, το αφιερώνω με όλη μου την αγάπη στους συμμαχητές μου ΕργΔημΕργ και Διόδοτο που ανέχτηκαν τη...πολυλογία μου και τα ψεκασμένα λόγια μου, έχοντας την υπομονή στο να δούν αυτά τα λόγια να γίνονται πράξη, καθώς και στον ακούραστο συμπαραστάτη, φίλτατο και αδελφό εν Χριστώ Θεολόγο Λάμπρο Σκόντζο, που με στήριξε τόσο σαν συνάδελφος και επιστήμων, όσο και σαν συμμαχητής και φίλος.

Επίσης, το αφιερώνω με περισσή αγάπη στους αδελφικούς μου φίλους, τον Μιχάλη τον Τρικλοποδίτη και την Άννα την σκεπτόμενη, που είχαν επίσης την υπομονή να υπομένουν έναν ψεκασμένο καθηγητή και αντί να τον διαολοστείλουν, τον στήριξαν χωρίς καμμιά επιφύλαξη!

Τους ευχαριστώ όλους και όποτε τύχει να προσευχηθούν, ας πούν και καμμιά καλή κουβέντα στον Κύριο και για μένα, για τον πιο αμαρτωλό άνθρωπο που γέννησε ποτέ η Ελλάδα...

Βρισκόμαστε ακριβώς στο μεταίχμιο, όπου συναντώνται οι προφητείες με την Ιστορία! Ο βδελυρός Μητσοτακισμός καταρρέει μέρα με τη μέρα! Το βάρος των σκανδάλων, η αλαζονεία, η αμετροέπεια και η ύβρις, γίνονται κόλαφος που παρασέρνει το αντίχριστο Ψευτορωμαίϊκο στο βάραθρο του Καιάδα. Η πατρίδα μας είναι έτοιμη να ξανασηκωθεί! Εμείς όμως, είμαστε έτοιμοι για κάτι τέτοιο;

Η εποχή του Μητσοτακισμού, φτάνει στο τέλος της με τον θόρυβο που συνοδεύει την κατάρρευση κάθε καθεστώτος που νόμισε πως είναι αιώνιο. Η εκλογική του βάση, χτισμένη πάνω σε εξαγορές, φόβο και σικέ στατιστικές, διαλύεται. Τα παραδοσιακά «δεκανίκια» του Ψευτορωμαίϊκου –οι δήθεν λύσεις Σαμαρά-Καραμανλή, τα θλιβερά κατάλοιπα του ΠΑΣΟΚ, τα ανερμάτιστα σχήματα του ΣΥΡΙΖΑ, οι εφήμερες εξάρσεις της Πλεύσης Ελευθερίας και τα νέα πολιτικά πειράματα τύπου Τσίπρα, δεν συγκινούν πια κανέναν. Όλοι τους ανήκουν σε ένα παρελθόν που πεθαίνει.

Μέσα από αυτή την αποσύνθεση, όμως, αναδύεται η ελπίδα. Στο βλέμμα της κοινωνίας αντικατοπτρίζεται πλέον η απόρριψη του παλαιού και η δίψα για το καινούργιο.

Η ώρα πλησιάζει. Το Ψευτορωμαίϊκο θάβεται, και στη θέση του προβάλλει η Νέα Ελλάδα: Μια Ελλάδα που δεν διαπραγματεύεται την τιμή της, που δεν αγοράζεται και δεν φοβάται! Μια Ελλάδα έτοιμη να σηκωθεί όρθια.

Το τέλος της απάτης! Η ΝΔ καταρρέει, αλλά δεν υπάρχει ελπίδα από πουθενά! Ή μήπως όχι;

Η νέα δημοσκόπηση της GPO ήρθε να επιβεβαιώσει αυτό που νιώθει κάθε Έλληνας: η Ελλάδα τελεί υπό πολιτικό πνιγμό. Η Νέα Δημοκρατία κατρακυλά στο 22% (σε πρόθεση ψήφου στο 24%) χάνοντας 3 μονάδες σε 30 μέρες. Ο ίδιος ο Μητσοτάκης, ο οποίος μέχρι πρόσφατα προπαγανδιζόταν ως «ηγέτης σταθερότητας», πλέον χάνει ακόμα και από τον "κανέναν" στην ερώτηση για τον επόμενο πρωθυπουργό.

Όμως το μήνυμα της κοινωνίας δεν είναι μονοδιάστατο. Δεν ζητά απλώς την πτώση του Μητσοτακισμού. Ζητά κάθαρση, ανατροπή και νέα αρχή, παρ' όλο που σε προηγούμενες δημοσκοπήσεις όπως είχα τονίσει στο προηγούμενο άρθρο μου, οι μισοί εξ αυτών δε θα τους πείραζε ενας διεφθαρμένος ηγέτης, αρκεί να...τα πήγαινε καλά.

Το 70% θέλει άλλη κυβέρνηση.

Το 74% δηλώνει πως έχει χάσει την εμπιστοσύνη του στο πολιτικό σύστημα συνολικά.

Η οργή για το σκάνδαλο ΟΠΕΚΕΠΕ δεν περιορίζεται στη ΝΔ!

Τους χτυπά όλους: ΠΑΣΟΚ, Πλεύση, ΣΥΡΙΖΑ, τα «παλιά», τα «καινούργια», όλα τα κόμματα που εμφανίζονται, είτε ως κλαδιά του ίδιου δέντρου, είτε ως παραφυάδες χωρίς ρίζες.

Οι αριθμοί μιλούν! Ο Σαμαράς, που δοκιμάζει να επανεμφανιστεί, δεν πείθει. Μόλις το 7,9% θα τον ψήφιζε.

Ο Τσίπρας, αν και έχει μεγαλύτερη απήχηση (19,5%), κουβαλά το βάρος της προδομένης «πρώτης φορά Αριστεράς», που πούλησε τη Μακεδονία μας και ...χάρισε τον εθνικό μας πλούτο στους τοκογλύφους για...εκατό χρόνια!

Η Πλεύση και το ΠΑΣΟΚ, αντί να κερδίζουν από την κατάρρευση της ΝΔ, χάνουν. Και είναι απολύτως φυσικό αυτό. Ο Ανδρουλάκης κάνει μπάμ από μακρυά ότι είναι κατευθυνόμενος, έχει μέσα του το μικρόβιο του νεοφιλελευθερισμού, είναι προσκυνημένος της Μπίλντερμπεργκ (δεν τον έχουν καλέσει, τον θεωρούν μικρού αναστήματος) για να αποτελέσει το δεκανίκι του Μητσοτάκη, αλλά η ασημαντότητα του ούτε αυτό δεν μπορεί να καταφέρει.

Από την άλλη, η Ζωίτσα η Κων/πούλου, το μόνο που μπορεί να κάνει είναι να...φωνάζει, να καταγγέλλει, να ωρύεται και να δημιουργεί "φασαρία". Ο καταγγελτισμός της όμως χωρίς ουσιαστική πολιτική πρόταση, είναι απλά κούφιος. Και δεν είναι μόνο αυτό. Η κυρία αυτή προσκυνάει το νέο μοντέλο του Αριστερισμού, το οποίο είναι σύννομο με την απορριπτέα Woke Agenda, την λαθρομετανάστευση, τα...ανοιχτά σύνορα και τον Διεθνισμό. Οπότε, επόμενο ήταν να ξεφουσκώσει και να χάνει σε εμπιστοσύνη, ακόμη κι απ' αυτούς τους αριστερούς που τη στήριξαν.

Η "Νίκη" του Νατσιού, αποδείχθηκε ανίκανη να πιάσει τον σφυγμό του Έλληνα πατριώτη με τις παλινωδίες του αρχηγού της. Έγινε δεκανίκι του Μητσοτακισμού, ενώ δεν θα έπρεπε να στηρίξει ούτε μια λέξη απ' αυτή τη φατριά της λάσπης και αντί να κάνει σημαία της τη πράξη του Νίκου Παπαδόπουλου που έσωσε τη τιμή και την υπόληψη της Παναγιάς και των Αγίων γκρεμίζοντας τα ξώανα που σήκωσε η Μενδώνη στην Εθνική Πινακοθήκη, τον άφησε ακάλυπτο και έρμαιο στους άθεους (ΠΑΣΟΚ-ΝΔ) και τους υποκριτές (Βελόπουλος). Κι αυτό της στοιχίζει πλέον ακόμη και την είσοδο στη νέα Βουλή.

Επομένως, ούτε οι υπάρχοντες μέσα στη Βουλή, ούτε όσοι προσπαθούν να μπουν απ’ έξω, εμπνέουν εμπιστοσύνη. Και γι’ αυτό το ρεύμα των αναποφάσιστων – το 27,7% – είναι πλέον η μεγαλύτερη «πολιτική δεξαμενή» της χώρας.

Εκεί βρίσκεται η πλειοψηφία που ψάχνει έναν άνθρωπο, μια ιδέα, ένα ήθος που δεν έχει καμία σχέση με τη διαπλοκή, την κομματοκρατία και την πολιτική ψευτιά.

Η Μαρία της...ελπίδας!

Πριν από λίγες μέρες και μέσα στο βουητό του σκανδάλου του ΟΠΕΚΕΠΕ, η Μαρία Καρυστιανού βρέθηκε στα ...Χανία! Στη μήτρα του Μητσοτακισμού, που την ίδια ώρα είχε το...θράσος να γιορτάζει την...επάνοδο της ...Δημοκρατίας! Μαζί φυσικά με τα υπόλοιπα ρετάλια της Μεταπολίτευσης.

Τι λόγο είχε η Καρυστιανού να πάει στα Χανιά για να πραγματοποιήσει την εκδήλωση του "Δεν έχω Οξυγόνο" και μάλιστα, την ίδια την ημέρα όπου οι ψευτορωμιοί της Μεταπολίτευσης, γιόρταζαν το...θαύμα της καταστροφής της Ελλάδας; Μα φυσικά το...αυτονόητο κι ας κάνουν τα κοράκια τη...πάπια.

Τα ΜΜΕ (φιλομητσοτακικά ή απλώς "ανεξάρτητα") που βρέθηκαν εκεί, τη ρωτούσαν επίμονα αν θα προβεί σε ίδρυση πολιτικού φορέα και επαιρναν ασφαλώς αρνητική απάντηση. Και είναι εύλογο το σκεπτικό της Καρυστιανού. Αν παραδεχθεί τώρα το...αυτονόητο, αμέσως μπαίνει στο μάτι του κυκλώνα. Κι επειδή την τρέμουν οι πάντες, θα πέσουν και πάνω της οι πάντες. Πριν καλά-καλά ψελλίσει η ίδια την ίδρυση πολιτικού φορέα, θα έχουν ήδη γραφτεί οι λίβελλοι από τον μητσοτακικό τύπο. Επομένως, τους...διαβεβαίωνε - δασκαλεμένη προφανώς από τους συμβούλους της - πως δεν υπάρχει περίπτωση να μπεί σε τέτοιο "τρυπάκι".

Οι ενέργειες της όμως, δείχνουν το ακριβώς αντίθετο. Ο λόγος που εκφώνησε, δεν ήταν απλά καταγγελτικός για την πορεία της υπόθεσης των Τεμπών. Ήταν κάτι πολύ περισσότερο. Ένα κανονικότατο Μανιφέστο, που συνδιάζει καταγγελτισμό και ελπίδα για το αύριο. Είναι χαρακτιριστικές οι ατάκες της, οι οποίες έχουν πολύ ζουμί και δεν έχουν απλά χαρακτήρα κοινωνικό.

Για την ακρίβεια των λόγων μου, παραθέτω ένα κομμάτι του "Μανιφέστου"

"...Σήμερα, μόνο τυπικά γιορτάζουμε τα 51 χρόνια από την αποκατάσταση της Δημοκρατίας στη χώρα μας. Επί της ουσίας, δεν υπάρχει Δημοκρατία στην Ελλάδα..." "...Ευτυχώς όμως υπάρχει και η άλλη Ελλάδα!

Η φωτεινή, η ελπιδοφόρα!

Η Ελλάδα που δεν πείθεται πια από τα ψεύτικα λόγια και τις υποκριτικές «δεξιώσεις» δημοκρατίας, αλλά βρίσκεται παρούσα σε δρόμους και πλατείες, διψώντας για Ελευθερία , Αξιοπρέπεια και Δικαιοσύνη .

Μιλά για τη Δημοκρατία και την τιμά με πράξεις.

Επιλέγουμε αυτή την Ελλάδα!

Σήμερα αποφασίζουμε, ως ενεργοί πολίτες να επαναφέρουμε την αληθινή Δημοκρατία που μας δίδαξαν οι πρόγονοι μας και τις πανανθρώπινες αξίες που πρεσβεύει. Τις αξίες που αγαπάμε και ρέουν στο αίμα μας.

Ξεκινήσαμε και εμπνευστήκαμε μια αποστολή, που καθοδηγεί το μυαλό μας και αγκαλιάζει τη ψυχή μας..." "...Παραμένουμε ενεργοί χάρη στη δύναμη που γεννήθηκε μέσα από τον μεγάλο πόνο, μέσα από μια αναπάντεχη τραγωδία, για την οποία οι κυβερνώντες έκαναν τα πάντα για να μεγαλώνουν τις πληγές που μας προκάλεσαν κάθε μέρα και πιο πολύ.

Έτσι μας οδήγησαν να βρούμε την ισχύ στην ένωση μας…

Γεμάτοι από την ελπίδα που φέρνει η ενότητα μας, όλοι οι ενάρετοι πολίτες μεταμορφωθήκαμε σε θαύμα.

Η υγιής κοινωνία είναι το θαύμα που χρειάζεται η Χώρα μας.

Μόνο ενωμένοι μπορούμε να πολεμήσουμε για την αληθινή Δημoκρατία..."

Άν αυτά τα λόγια, δεν αποτελούν διακήρυξη πολιτικού αγώνα, τότε τι ακριβώς είναι; Ευχολόγια; Ή απλώς κουβέντες του "νά 'χαμε να λέγαμε;"

Πριν από τρείς βδομάδες, είχα στείλει στη Μαρία μια ανοιχτή επιστολή, αλλά με...ψαλιδισμένες τις ελπίδες ότι θα τη διάβαζε ή άν τη διάβαζε θα της έδινε τη σημασία που έπρεπε. Δεν μπορώ να ξέρω το τι συνέβη στην πραγματικότητα, αλλά αυτή η εκδήλωση στα Χανιά, αμέσως μου έφερε...πολλές ελπίδες. Κι αυτό διότι, έτσι στα καλά καθούμενα και μάλιστα σε έναν ευρύ χώρο (το πρώην στρατόπεδο Μαρκόπουλου) που ελέγχει πλήρως ο Μητσοτακισμός, μια...εκδήλωση των συγγενών των θυμάτων των Τεμπών και μάλιστα σε ευρεία βάση, δεν τη κάνεις χωρίς να υπάρχει σοβαρός λόγος.

Με βάση λοιπόν τα παραπάνω που κατέθεσα, η πτώση του Ψευτορωμαίϊκου είναι μεν γεγονός, αλλά...γεγονός είναι και το πολιτικό κενό που δημιουργείται. Και η φύση όπως ξέρουμε, μισεί τα κενά.

Στο κενό αυτό λοιπόν, δεν εμφανίζεται ένας νέος επαγγελματίας πολιτικός, αλλά μια μητέρα, μια φωνή αλήθειας, μια μορφή πένθους και αξιοπρέπειας.

Η αποδοχή της Καρυστιανού, αυτή τη στιγμή που μιλάμε, αγγίζει ή και ξεπερνά το 70%, σύμφωνα με εκτιμήσεις πολιτικών κύκλων που μετρούν την απήχησή της στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, στους δρόμους, στις αγανακτισμένες λαϊκές τάξεις. Δεν πρόκειται για πολιτική δημοφιλία, αλλά για αυθεντικό ηθικό κύρος.

Σε άρθρο του μάλιστα, ο σοβαρός και μετρημένος στα λόγια του δημοσιογράφος Πάνος Ζήσης της εφημερίδας "δημοκρατία", το οποίο ανέβηκε στο ιστολόγιο τονίζει τα εξής:

"...Ακούγεται εντόνως στην πιάτσα ότι τον Σεπτέμβριο θα ανακοινωθεί κόμμα αποτελούμενο από δεξιές και αριστερές πατριωτικές δυνάμεις με άφθαρτο και μπαρουτοκαπνισμένο μπροστάρη για να μας λυτρώσει από την Αγία Οικογένεια και να σώσει ό,τι σώζεται.

Σε περίπτωση που διαψευσθεί η πληροφορία και παραμείνει ως έχει το πολιτικό σκηνικό, ελλοχεύει ο κίνδυνος -μέσω συμμαχιών αυτή τη φορά, υπάρχουν αρκετοί πρόθυμοι τόσο από τα δεξιά όσο και από τα αριστερά- να ξαναβγεί πρωθυπουργός ο Κυριάκος..."

Ο Ζήσης, δε λέει κούφια λόγια. Ξέρει πολύ καλά τι παίζεται στην ελληνική "γεωπολιτική" και τι ακριβώς τρέχει στα...παρασκήνια. Τι κάνει νιάου νιάου στα...κεραμίδια μισογρεμισμένου πολιτικού ελληνικού οίκου; Πάντως γάτος του Μαξίμου αποκλείεται. Άρα; Ποιός μπορεί να είναι ο ...άφθαρτος αλλά...μπαρουτοκαπνισμένος μπροστάρης; Ήγουν κάποιος/κάποια που δεν έχει μεν συμμετάσχει σε πολιτικό κόμμα, αλλά είναι ...μπαρουτοκαπνισμένος και που να διαθέτει και την ευχέρεια να ενώσει...αριστερους και δεξιούς πατριώτες; Στο άκουσμα αυτής της φράσεως, ένα μόνο πρόσωπο έρχεται στο μυαλό: Η Μαρία η Καρυστιανού.

Η Μαρία είναι η απόλυτη αντι-Μητσοτάκη, χωρίς να είναι αντίγραφο κανενός. Δεν χτίζει καριέρα πάνω στον πόνο, αλλά μεταστοιχειώνει τον πόνο σε αποστολή. Δεν φτιάχνει μηχανισμό, αλλά συσπειρώνει φυσικούς συμμάχους όπως τους Ανεξάρτητους ακαδημαϊκούς της ΟΜΑΔΑΣ ΠΟΛΙΤΩΝ, Δικαστικούς που πολεμήθηκαν επειδή μίλησαν, Αξιωματικούς που παραμερίστηκαν επειδή στάθηκαν όρθιοι, πρώην βουλευτές που δεν σήκωσαν το χέρι στην υποταγή.

Το δίκτυό της όπως φαίνεται, δεν είναι κομματικό, είναι ηθικό. Και γι’ αυτό είναι πιο επικίνδυνη για το καθεστώς από οποιονδήποτε «πολιτικό σχηματισμό». Δεν μπορεί να χτυπηθεί, γιατί δεν έχει σκελετούς. Δεν μπορεί να αγνοηθεί, γιατί ήδη ο λαός την ακούει.

Η επιλογή λοιπόν των Χανίων για την εκδήλωση της 24ης Ιουλίου, με τίτλο «Η Δημοκρατία δεν έχει οξυγόνο», δεν ήταν καθόλου τυχαία. Η Κρήτη δεν είναι απλώς μήτρα μεγάλων ηγετών (Βενιζέλου, Παπανδρέου, Κ. Μητσοτάκη), είναι και ο τόπος όπου η πολιτική μετασχηματίζεται σε λαϊκό κίνημα. Εκεί γεννιούνται εθνικές μεταμορφώσεις.

Και είναι ταυτόχρονα και ο τόπος που πληγώθηκε βαθιά από το σκάνδαλο του ΟΠΕΚΕΠΕ! Χιλιάδες Κρητικοί που αγωνίζονταν για τις επιδοτήσεις τους, βλέπουν να ξεπουλιούνται τα δικαιώματά τους σε «γαλάζιους» κολλητούς και παρατρεχάμενους των βουλευτικών γραφείων. Άρα;

Η Καρυστιανού μίλησε στην Κρήτη για την Ελλάδα, για την απάτη, την προδοσία, τη συγκάλυψη. Και την ίδια στιγμή, φέρει την ελπίδα της άλλης Ελλάδας, εκείνης που αναπνέει ακόμα στα χωριά, στις οικογένειες, στους έντιμους, στους παλιούς που δεν ξέχασαν τι σημαίνει Πατρίδα και Δημοκρατία.

Αν δεν υπάρξει λοιπόν κάτι άλλο που θα μπορούσε να χαρακτηριστεί "απρόοπτο", η Μαρία είναι η ιδανικότερη λύση, όχι για να ... "κάνει την Ελλάδα μεγάλη ξανά", αλλά για να καλύψει το κενό που αφήνει η πτώση του Ψευτορωμαίϊκου. Δεν περιμένουμε να δούμε να ξεδιπλώνεται μια μεγάλη πολιτική φυσιογνωμία, που θα οδηγήσει την Ελλάδα σε νέα μονοπάτια. Όχι. Δεν είναι η Μαρία αυτή η προσωπικότητα. Η Μαρία είναι αυτή που θα ανοίξει το δρόμο για να αποκαλυφθεί αυτός που ο Θεός έχει επιλέξει για μελλοντικό ηγέτη της Πατρίδας.

Η Μαρία με το κύρος της, την εντιμότητα της, με το μαχητικό της ταμπεραμέντο και την αγωνιστική της θέληση, ΜΠΟΡΕΙ να αποκαταστήσει την πραγματική δημοκρατία στην Ελλάδα. Μπορεί να εμπνεύσει σοβαρό κόσμο να την ακολουθήσει, το έχει αποδείξει άλλως τε η πορεία της στη μάχη για Δικαιοσύνη. Αλλά μέχρι εκεί.

Μ' άλλα λόγια, χρειαζόμαστε τον φορέα της λαϊκής αποκατάστασης. Και η Ελλάδα τον αναγνωρίζει πια όχι στους τηλεοπτικούς πολιτικάντηδες, αλλά στο βλέμμα μιας μάνας που δεν λύγισε.

Κάποιος youtuber που το βίντεο του "εξαφανίστηκε μυστηριωδώς", είχε πεί πως "Το δυστύχημα στα Τέμπη, το επέτρεψε ο Θεός για να πέσει ο Μητσοτάκης και το Ψευτορωμαίϊκο". Δεν είχε - κατά την άποψη μου - καθόλου άδικο.

Το τραγικό αυτό δυστύχημα, που σκότωσε 57 νεόυς ανθρώπους, από το πιο αντιπροσωπευτικό κομμάτι του λαού μας, δεν έγινε τυχαία. Αυτά τα παιδιά, όντως θυσιάστηκαν, όχι για να γίνουν...αφορμή για καλύτερα τραίνα, όπως είχε πει ο ανεκδιήγητος προπαγανδιστής του Μητσοτακισμού Πορτοσάλτε, αλλά θυσιάστηκαν για να γίνουν η θρυαλλίδα γεγονότων που θα οδηγήσουν στη πτώση του Μητσοτακισμού και του Ψευτορωμαίϊκου ουσιαστικά.

Μια μάνα απ' το πουθενά, που έχασε τόσο άδικα το μονάκριβο κορίτσι της, ξεπετάχτηκε μέσα από το πλήθος, πήρε στους ώμους της τη τραγωδία και τον πόνο των συμπατριωτών της και όρθωσε ανάστημα στους δολοφόνους τους παιδιού της. Εκείνη βρήκε τον τρόπο να τους στριμώξει σε βαθμό τέτοιο, που να αποκαλυφθούν άπαντες στα μάτια του λαού. Μίλησε σε όλη την Ελλάδα, ακόμη και στο ευρωπαϊκό κοινοβούλιο και έκανε τους πάντες να δακρύσουν, συνειδητοποιώντας ότι η Ελλάδα βρίσκεται σε χέρια αχρείων που δολοφονούν Έλληνες για να επιβιώσουν.

Ήταν αυτή που έκανε την Κοβέσι να αναμειχθεί στα της Ελλάδας και να αποκαλύψει την πηγή τροφοδοσίας του Μητσοτακισμού: τον αμαρτωλό ΟΠΕΚΕΠΕ.

Αν λοιπόν λάβουμε υπ' όψη και τα λόγια του youtuber (έφαγα όλο το διαδίκτυο για να βρω το βίντεο, μάταιος κόπος, άφαντο τελικά) τότε μέσα από τις εξελίξεις, βλέπουμε και το θέλημα του Θεού...

Αυτό που δεν κατάφερε η σάπια αντιπολίτευση, το κατάφερε ο πόνος. Αυτό που δεν τόλμησαν τα κόμματα, το τολμούν οι πολίτες. Το καθεστώς του Μητσοτάκη τελειώνει – είτε με εκλογές είτε με κοινωνική κατάρρευση...

Μια προσευχή για τον Ηγέτη

Για τον Θεό, τίποτε δεν είναι ακατόρθωτο. Μόνο με ένα του νεύμα, βουλιάζουν βουνά και δημιουργούνται πεδιάδες. Ανθίζουν φυτά στην έρημο. Ανασταίνονται νεκροί, όπως έγινε εκείνη τη μαύρη μέρα της Σταύρωσης (άνοιξαν τάφοι και αναστήθηκαν νεκροί) όπου ο Θεός πολέμησε με τον Σατανά πρόσωπο με πρόσωπο.

Ο Χριστός μας, είναι Αυτός που μπορεί τα πάντα. Κι εφ' όσον επέτρεψε να συμβεί αυτή η απίστευτη τραγωδία στα Τέμπη, κρατάει και το κλειδί της σωτηρίας του Γένους.

Η Καρυστιανού ή οποιοαδήποτε "καρυστιανού" παρουσιαστεί, χωρίς την ευλογία του Θεού δεν θα κάνει απολύτως τίποτε. Και η ευλογία του Χριστού, δεν έρχεται...από μόνη της. ΠΡΕΠΕΙ ΕΜΕΙΣ να την επικαλεστούμε.

Η μεγάλη συμφορά της βασιλείας του Ψευτορωμαίϊκου, όπου το έθνος μας, από "οικουμενικό", κατάντησε...μια μικρή κουκίδα στο χάρτη της υφηλίου, δεν έγινε για να μας αφανίσει. Αλλά ήταν - και είναι ακόμη - η συνέχεια της Παιδείας που υφιστάμεθα από την εποχή της Αλώσεως του 1453 ως τα τώρα. 'Ηταν πολύ βαρύ αμάρτημα, το να θελήσουμε να γίνουμε...ένα, έστω και για πολιτικούς λόγους, με τον Παπισμό. Αυτό πληρώσαμε με την απώλεια της Πόλης, αυτό πληρώνουμε και τώρα.

Τα καλά νέα λοιπόν, είναι ότι η Παιδεία μας, έστω και τώρα που έχουμε μείνει μια...χούφτα Έλληνες πιστοί σε πατρίδα και Χριστό, φαίνεται να τελειώνει. Η τελείωση αυτή όμως, δεν θα έρθει...αναίμακτα. Υπάρχουν ακόμη πολλά να συμβούν.

Ο Ελληνοτουρκικός πόλεμος, που είναι προ των πυλών. Ο Γ' ΠΠ που θα ακολουθήσει, για να λύσει τον γόρδιο δεσμό που έχει σχηματισει ο παγκοσμιοποιητισμός και τα συμφέροντα των μεγάλων δυνάμεων, θα είναι απόλυτα σκληρός και φορέας εκατομμυρίων νεκρών.

Όμως, όπως έχουν τονίσει άπαντες οι σύγχρονοι Άγιοι μας, το κόστος για εμάς μπορεί να μειωθεί στο ελάχιστο, αρκεί να ΠΡΟΣΕΥΧΗΘΟΥΜΕ, επιστρέφοντας ΓΟΝΥΠΕΤΕΙΣ προς τον Κύριο και Θεό μας.

Εμάς περιμένει ο Χριστός μας. Εμάς τους ίδιους, που τον αρνηθήκαμε πάμπολλες φορές, κάνοντας του κεφαλιού μας. Για ΕΜΑΣ δημιουργείται αυτή η κάθαρση της βρώμικης τσίπας που απλώθηκε σε όλον τον πλανήτη. Για να ανοίξει ο δρόμος για την επαναφορά της Ρωμανίας, για την επαναφορά της Ρωμιοσύνης, όπου με το φώς της Ορθοδοξίας θα γίνει και πάλι ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΗ.

Ναί, πιστέψτε με, δε λέω λόγια του αέρα. ΑΥΤΟΣ είναι ο προορισμός μας. Δεν το λέω εγώ μόνο πλέον. Σήμερα, στις μέρες μας, το ΠΙΣΤΕΥΟΥΝ ακόμη και αυτοί οι γνωστοί "αναλυτές" της σύγχρονης Γεωπολιτικής! Και το ΑΠΟΔΕΙΚΝΥΟΥΝ πλέον με στοιχεία ΑΤΡΑΝΤΑΧΤΑ.

Ακούστε τον Κώστα τον Γρίβα ή τον Γιώργο τον Φίλη και δεν θα πιστεύετε στ' αυτιά σας. Επομένως, αν εγώ ήμουν ψεκασμένος τόσα χρόνια, τότε ετούτοι εδώ τι είναι;

Πάμε παρακάτω.

Για να ενεργοποιηθούν λοιπόν οι πνευματικοί νόμοι, πρέπει πρώτα να...το θελήσει η Μεγάλη Κυρία του Ουρανού: η Παναγιά των Ελλήνων! Αν Εκείνη συγκινηθεί από τις προσευχές μας, να είστε σίγουροι πως το πρώτο που θα πράξει, θα είναι η ακριβή ΜΕΣΟΛΑΒΗΣΗ στον Γιό Της, τον υπέρτατο Κύριο Ουρανού και Γης, τον Σωτήρα μας Ιησού Χριστό. Εκείνος, ο οποίος μας εμπιστεύτηκε εξ αρχής, με το απίστευτο "Ελύληθεν η ώρα ίνα δοξαστεί ο Υιός του Ανθρώπου", τον Λόγο Του που μετουσιώθη μέσω ημών σε Εκκλησία Του. Εμείς διαδώσαμε τον Λόγο Του σε όσους μπορέσαμε, εμείς και θα το ξανακάνουμε τώρα. Γι αυτό μας Παιδεύει με τέτοιο τρόπο: Για να καθαρίσουμε από τα πάθη μας, δημιουργώντας νέους Αγίους, όπως ο Εθνικός μας Άγιος Παΐσιος, ο Άγιος Νεκτάριος, ο Αγιος Αρσένιος ο Καππαδόκης, ο Άγιος Πορφύριος, ο Οσιος Αχιλλέως, ο Ιωσήφ Βατοπεδινός, η Οσία Γαλακτεία, η Οσία Λαμπρινή, ο Άγιος Ιάκωβος Τσαλίκης, ο Όσιος Εφραίμ της Αριζόνα και τόσοι άλλοι και πού να τους θυμηθώ όλους.

Πότε η Ελλάδα είχε τόσους σύγχρονους Αγίους στον πανάρχαιο βίο της; Μόνο στον καιρό των Διωγμών από τους ρωμαίους αυτοκρατορες και στον καιρό της Τουρκοκρατίας. Ποτέ άλλοτε δεν είχε...τόσους πολλούς μαζεμένους στις μέρες που ζούμε. Τωρα τους έχουμε και μας δείχνουν τον δρόμο, τώρα τους έχουμε για να μας περάσουν μέσα από τα ευλογημένα λόγια και τις ρήσεις τους, το θέλημα του Θεού.

Θέλετε λοιπόν, να ...συντομεύσουμε τα γεγονότα, να βρούμε τον Ηγέτη μας, να ξαναγίνουμε πάλι μεγάλο Έθνος; Έχουμε τα όπλα γι' αυτό. Την ΠΡΟΣΕΥΧΗ μας και την επίκληση στην Αρχιστράτηγο μας, την Παναγιά μας. Ιδού λοιπόν ο δρόμος. Κάθε βράδυ ή πρωί (καλύτερα βράδυ πριν πέσουμε για ύπνο, είναι οι ώρες της ησυχίας κι ο Θεός μας ακούει καλύτερα) θα...χαιρετάμε πρώτα τη Παναγιά μας με τους ΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΥΣ της ΘΕΟΤΟΚΟΥ. Η ανάγνωση τους είναι θέμα μόλις 15 λεπτών.

Κάντε κλίκ στο αρχείο που επισυνάπτω για να τους κατεβάσετε, αν δεν τους έχετε.

Xairetismoi Theotokou.pdf

Λήψη PDF • 9.72MB

Αμέσως μετά, ακολουθεί η ΠΡΟΣΕΥΧΗ που συνέταξα εγώ προσωπικά με τη βοήθεια του Θεολόγου Λάμπρου Σκόντζου και με την έγκριση πολλών ιερέων και ιερομόναχων του Αγίου Όρους.

""Παναγία Ἀειπάρθενε, Μήτηρ τοῦ Θεοῦ, Μήτηρ πάντων ἡμῶν καὶ πάσης τῆς κτίσεως, Ὑπέρμαχε Στρατηγέ, φύλαξον τὸν λαόν Σου, φύλαξον τὸ ἔθνος ἡμῶν ἀπὸ παντὸς κακοῦ. Γένου πάλιν ἡ Αρχιστράτηγος τοῦ Γένους τούτου, ὃ σε ἠγάπησεν ὡς οὐδεὶς, ὃ σε ἐδόξασεν ὡς οὐδεὶς, ὃ σε ἐλάτρευσεν ὡς οὐδεὶς. Ἐλευθέρωσον τὸ Γένος τοῦτο ἐκ τῶν δεσμῶν τοῦ Πονηροῦ· ἄνευ σου μεσιτεύουσης πρὸς τὸν πανένδοξον καὶ πανφώτεινον Υἱόν σου, τὸ Γένος τοῦτο, ὃ σε ἐδόξασε, σε ἐλάτρευσεν, σε ἠγάπησεν, σβεννύσεται καὶ ἀφανισθήσεται. Ἐλέησον καὶ συγχώρησον τὰ βαρέα ἡμῶν παραπτώματα, τὰς βαρείας ἡμῶν ἁμαρτίας, καὶ χάρισαί μοι τὸ μειδίαμά σου ἔτι ἐπ’ ἡμᾶς.

Κύριε, ὁ καὶ τῇδε ἡμέρᾳ ἠξίωσας ἡμᾶς μελετῆσαι τοὺς λόγους σου, ἀξίωσον ἡμᾶς, ὦ Δέσποτα, ἵνα ἐγγύτερον νοήσωμεν τὰ λεγόμενα τῆς Ἁγίας Γραφῆς, τὰ φθεγγόμενα ὑπὸ τῶν ἐκλεκτῶν σου, τὰ χρησμῳδούμενα ὑπὸ τῶν προφητῶν σου, τὰ λαλοῦντα οἱ ἀγαπήσαντές σε. Δὸς ἡμῖν, Κύριε, τὸ φῶς σου, δὸς ἡμῖν τὴν ἀγάπην σου, ἵνα ἐν τῇ ψυχῇ ἡμῶν ἔχωμεν ὃ ζητεῖς. Καθαραὶ ἔστωσαν αἱ καρδίαι ἡμῶν.

Σὺ, Κύριε, ὁ Βασιλεὺς τοῦ Γένους ἡμῶν, συγχώρησον τὰ παραπτώματα ἡμῶν, ἐνίσχυσον τὸν λαόν σου, τὸν μαρτυρήσαντα ἐν τῷ ὀνόματί σου, τὸν ἱδρύσαντα καὶ ἐστερεώσαντα τὸν λόγον σου καὶ τὸ θέλημά σου, τὸν διδάξαντα καὶ φωτίσαντα τὴν οἰκουμένην διασπείραντα τὸ εὐαγγέλιόν σου. Ῥῦσαι ἡμᾶς ἐκ τοῦ κακοῦ, ἐκ τῶν βλασφημούντων σε καὶ διωκόντων σε, καὶ ἀπόστειλον ἡγούμενον δίκαιον, ἔχοντα τὴν σὴν εὐλογίαν.

Ἀπολωλότες ἐσμέν, Κύριε, πρόβατα πλανηθέντα διὰ ποιμένων ἀναξίων· συγχώρησον ἡμῖν τὰ παραπτώματα ἡμῶν, συγχώρησον τὰς ἁμαρτίας ἡμῶν, καθάρισον ἡμᾶς ἀπὸ τῶν παθῶν ἡμῶν, καὶ κατάστησον ἡγούμενον, ὃς ἡμᾶς εἰς ὁδὸν ἀρετῆς πάλιν ὁδηγήσει.

Ἱκετεύομεν τὸ ἔλεός σου, Κύριε· σῶσον τὸ ποίμνιόν σου ἐκ τῶν ὀνύχων τοῦ Πονηροῦ· δὸς ἡμῖν ἰσχὺν ἀγωνισθῆναι ὑπὲρ τοῦ ἐνδόξου ὀνόματός σου· φώτισον τὰς καρδίας ἡμῶν καὶ τὸν νοῦν ἡμῶν, ἵνα δεξώμεθά σε πάλιν· ἔνδειξαι τὸ ἔλεός σου, καθάπερ πολλαχῆ καὶ πλειστάκις ἐνεδείξω· σὺ, ὁ καὶ τὸν λῃστὴν ἐπὶ τοῦ τιμίου σου σταυροῦ συγχωρήσας, συγχώρησον καὶ τὸ πλανηθὲν σὸν Γένος.

Εὐχαριστοῦμέν σοι, Κύριε· μέγα τὸ ὄνομά σου εἰς τοὺς αἰῶνας. Ἀμήν.

Και το Δοξαστικό της, η υμνολογική πλευρά, είναι η εξής:

Ἱκετήριος Λόγος εἰς τὴν Ὑπεραγίαν Θεοτόκον καὶ τὸν Κύριον Ἰησοῦν Χριστόν

Παναγία Ἀειπάρθενε, Μήτηρ τοῦ Θεοῦ τοῦ Ὑψίστου,

Μήτηρ τοῦ πάντων καὶ πάσης κτίσεως προστασία,

ἡ τῶν πιστῶν Ὑπέρμαχος καὶ Ἀρχιστράτηγος·

Ἐπίβλεψον ἐν οἰκτιρμῷ τὸν λαόν σου,

καὶ τὸ Γένος τὸ σε ἀγαπήσεν ἐκ βάθους καρδίας,

τὸ σε δοξάσεν ἐν πόνῳ καὶ χαρᾷ,

τὸ σε ἐλάτρευσεν ὡς Θεομήτορα ἀληθῶς.

Μὴ παρίδῃς τὰς δεήσεις ἡμῶν,

ἀλλ’ ἔκτεινον τὰς χεῖράς σου τὰς ἁγίας

καὶ σῶσον ἡμᾶς ἐκ χειρὸς πονηρᾶς·

ῥῦσαι ἡμᾶς ἐκ δεσμῶν ἀνομιῶν,

λύτρωσαι ἡμᾶς ἐκ σκότους καὶ ἀπωλείας.

Ὅτι ἄνευ τῆς σῆς μεσιτείας

πρὸς τὸν Υἱόν σου τὸν πανένδοξον καὶ πανάγιον,

τὸ Γένος σου τοῦτο σβεννύσεται,

καὶ εἰς λήθην παραδοθήσεται.

Ἀλλ’ ἐλέησον ἡμᾶς, Δέσποινα,

καὶ συγχώρησον ἡμῖν τὰ βαρέα ἡμῶν παραπτώματα·

λάμψον ἐφ’ ἡμᾶς πάλιν τὸ θεῖον σου χαμόγελον,

καὶ πλήρωσον τὰς καρδίας ἡμῶν εὐφροσύνης.

Κύριε Ἰησοῦ Χριστὲ, ὁ λόγος τοῦ Πατρός,

ὁ φωτίζων πάντα ἄνθρωπον,

ὁ ἀξιώσας ἡμᾶς καὶ τῇδε ἡμέρᾳ

ἀναγνῶναι καὶ μελετῆσαι τὰς ἁγίας σου γραφάς,

Ἐνίσχυσον ἡμᾶς ἐν τῷ φωτὶ τῆς γνώσεώς σου·

ἄνοιξον ἡμῖν τὰς διανοίας,

ἵνα νοήσωμεν τὰ ῥήματα τῶν προφητῶν,

τὰς φωνὰς τῶν ἐκλεκτῶν σου,

καὶ τὰς ἀποκαλύψεις τῶν ἀγαπησάντων σε.

Φώτισον ἡμῶν τὰς ψυχὰς,

δὸς ἡμῖν καρδίαν καθαρὰν καὶ ἄμεμπτον·

περιλαμπρὺν τὸν νοῦν ἡμῶν,

καὶ ἐμπλήσθητι ἡμῖν τὴν ἀγάπην σου,

ἵνα τελῶμεν ἀεὶ τὸ θέλημά σου.

Κύριε, Βασιλεὺς τοῦ Γένους ἡμῶν,

ὁ τὸν Λαόν σου ἠγάπησας ἐκ παλαιοτάτων χρόνων,

καὶ ἐστερέωσας αὐτὸν ἐν τῇ ἀληθείᾳ σου·

Συγχώρησον ἡμῖν τὰ ἁμαρτήματα,

καὶ ἐλέησον ἡμᾶς διὰ τὸ πολὺ σου ἔλεος.

Δὸς θάρσος τῷ Λαῷ σου τῷ μαρτυρήσαντι ὑπὲρ τοῦ ὀνόματός σου·

τῷ φυλάξαντι τὸν λόγον σου ἐν διωγμοῖς καὶ πειρασμοῖς·

τῷ φωτίσαντι τὴν οἰκουμένην διὰ τοῦ Ἁγίου σου Εὐαγγελίου.

Καταξίωσον ἡμᾶς ἡγεμόνος ἐναρέτου καὶ δικαίου,

τοῦ ἔχοντος φόβον Θεοῦ καὶ χάριν ἄνωθεν,

ἵνα ὁδηγήσῃ ἡμᾶς ἐν ὁδῷ σωτηρίας.

Ἀπολωλότα ὄντα εσμέν, Κύριε,

πλανηθέντα ὑπὸ ποιμένων ἀναξίων,

ἐπίστρεψον ἡμᾶς εἰς τὴν ὁδόν σου·

καθάρισον ἡμᾶς ἀπὸ τῶν παθῶν καὶ ἀνομίας·

συγχώρησον τὰ παραπτώματα ἡμῶν,

καὶ στήρισον ἡμᾶς ἐν τῷ θελήματί σου.

Ἱκετεύομέν σε, Κύριε,

μὴ ἀποστρέψῃς τὸ πρόσωπόν σου ἀφ’ ἡμῶν.

Σῶσον τὸ ποίμνιόν σου ἐκ χειρὸς τοῦ Πονηροῦ,

καὶ δὸς ἡμῖν ἰσχὺν πνευματικὴν

ἵνα ἀγωνιζώμεθα ὑπὲρ τῆς δόξης τοῦ ὀνόματός σου.

Φώτισον τὰς καρδίας καὶ τὰς διανοίας ἡμῶν,

καὶ δέξαι ἡμᾶς εἰς τὴν χάριν σου πάλιν.

Ἔνδειξαι τὸ ἔλεός σου, ὡς καὶ τοῖς παλαιοῖς καιροῖς,

σὺ γὰρ καὶ τὸν λῃστὴν ἐπὶ τοῦ σταυροῦ ἐδέξω εἰς παράδεισον.

Μὴ παρίδῃς τὸ πλανηθὲν σου Γένος,

ἀλλὰ σῶσον καὶ φωτισον ἡμᾶς.

Εὐχαριστοῦμέν σοι, Κύριε,

μέγα καὶ φοβερὸν τὸ ὄνομά σου εἰς τοὺς αἰῶνας·

ἀμήν, ἀμήν, ἀμήν.

Εύχομαι, μέσα από τη καρδιά μου, να κάνουμε όλοι μας το σωστό. Ο μόνος τρόπος για τη σωτηρία μας, όχι μόνο της πατρίδας, αλλά και ημών των ιδίων, είναι ο πιο πάνω. Για την ακρίβεια, είναι ένα ΠΥΡΗΝΙΚΟ ΟΠΛΟ μέσα στα σπλάχνα του Σατανισμού που μας περικλείει...

Η Πόλη δεν παίρνεται χωρίς Λειτουργία – Πώς θα νικήσει ξανά η Ρωμιοσύνη - Ποιά θα είναι η Νέα Ελλάδα που θα προκύψει

Η επιστροφή της Πόλης σε εμάς τους Έλληνες, είναι πλέον ένα επικείμενο γεγονός. Δεν το λένε μόνο οι προφητείες, τις οποίες ήδη ζούμε. Το λένε ήδη, όπως έγραψα και πιο πάνω, έγκρυτοι Γεωπολτικοί αναλυτές, με κύρος και παρουσία στην Ελλάδα και στην Ευρώπη.

Το ερώτημα όμως είναι ένα και καίριο: Θέλουμε την Πόλη στ' αλήθεια; Και αν ναι, είμαστε έτοιμοι να ξαναγίνουμε πολίτες αυτής της Πόλης;

Γιατί η Κωνσταντινούπολη δεν ήταν απλώς πρωτεύουσα. Ήταν η επί γης εικόνα της Βασιλείας του Θεού. Ήταν ο τόπος όπου ο λαός ήταν ταυτόχρονα και πολιτεία και εκκλησία· όπου η λειτουργία δεν γινόταν μόνο στην Αγία Σοφία, αλλά στις ψυχές των πολιτών.

Αν επιστρέψουμε ως τουρίστες, θεατές ή "εθνικιστές" της συμφοράς, δεν την πήραμε. Την προσβάλαμε.

Αν όμως επιστρέψουμε ως λειτουργοί του Γένους, ως Χριστοφόροι πολίτες της Ρωμανίας, τότε θα την πάρουμε όχι με όπλα, αλλά με δικαίωμα.

Ο σημερινός Έλληνας - και βάζω και τον εαυτό μου μέσα - δεν είναι πια ούτε Ρωμαίος, ούτε πολίτης. Είναι τηλεθεατής με υπηκοότητα. Το ελληνικό έθνος δεν νικήθηκε στρατιωτικά. Αποικίστηκε πολιτιστικά.

Και εξηγούμαι.

Μέσα σε 70 χρόνια πέρασε από τις αυλές των εκκλησιών και τα σχολεία με δασκάλους πατριώτες στις οθόνες της Disney, της Marvel και των αμερικανικών sitcom και από το ήθος του Μακρυγιάννη και του Καποδίστρια, στο life-style του Sex and the City, του Survivor και τις οδηγίες ύπαρξης από το TikTok.

Αν κάνω λάθος, διαψεύστε με.

Ο δυτικός άνθρωπος, ήξερε τουλάχιστον την Παλαιά Διαθήκη, μιας και ο Παπαισμός την προωθούσε πολύ περισσότερο από την Καινή. Ο Έλληνας σήμερα, δεν γνωρίζει ούτε το "Πάτερ ημών" και το απέδειξε αυτό ο Μητσοτάκης ο ίδιος.

Η Ρωμανία δεν ήταν "κράτος" με τη σημερινή έννοια. Ήταν εκκλησιαστική πολιτεία, θεμελιωμένη στη Θεία Λειτουργία.

Ο Άγιος Νικόλαος Καβάσιλας το είπε καθαρά: "Η ζωή του κόσμου τρέφεται από τη θεία Λειτουργία. Όποιος την χάνει, χάνει και την ταυτότητά του".

Ο μέγιστος π. Γεώργιος Μεταλληνός εξηγούσε: "Ο Ρωμιός είναι αυτός που μετέχει στο Σώμα του Χριστού, όχι απλώς ένας χριστιανός κατά συνήθεια".

Στην Κωνσταντινούπολη, η Εκκλησία δεν περιοριζόταν στο θρησκευτικό, αλλά συνέδεε τη ζωή, την Παιδεία, την πολιτική, την τέχνη, την καθημερινότητα.

Η Αγία Σοφία δεν ήταν μουσείο. Ήταν το "Σύνταγμα" της Ρωμανίας.

Και ο τελευταίος της αυτοκράτορας, ο Κωνσταντίνος Παλαιολόγος, κοινώνησε πριν πεθάνει. Δεν διαπραγματεύτηκε τη ζωή του. Μαρτύρησε Λειτουργώντας.

Η Πόλη δεν θα δοθεί στους πολιτικούς, ούτε στους στρατηγούς. Θα δοθεί σε νέο τύπο Έλληνα, που θα έχει καθαριστεί πλέον μέσα από τις συμφορές. Ο νέος Ρωμιός δεν θα είναι “ευρωπαίος πολίτης”. Θα είναι πρώτα απ' όλα, Λειτουργός και αγωνιστής, όχι καταναλωτής. Οικουμενικός, αλλά όχι οικουμενιστής. Ασκητής μέσα στον κόσμο, και πολεμιστής χωρίς μίσος. Και προπάντων, Πιστός στην Παράδοση, αλλά με τα μάτια στο μέλλον.

Αυτός ο νέος Έλληνας, θα προκύψει από τις εστίες αντίστασης που ήδη σιγοκαίνε:

Μοναστήρια, οικογένειες, εν Χριστώ κοινότητες, θεολογικά κέντρα, λαϊκούς ανθρώπους με υψηλό φρόνημα και βίωση.

Μ' άλλα λόγια, η Πόλη δεν δίδεται στους μεταπράτες της Δύσης, αλλά στους μύστες της Ανάστασης. Ο Άγιος Παΐσιος έλεγε πως "Ο Θεός δεν θα δώσει την Πόλη σε ανθρώπους άπιστους ή χλιαρούς, ούτε σε εθνικιστές με μίσος. Θα την δώσει σε εκείνους που αγαπούν την αλήθεια και τον Χριστό". Τι εννούσε ο μέγας Άγιος μας; Αυτό ακριβώς που συζητάμε τώρα. Δηλαδή στους καθαρούς Έλληνες, που θα προκύψουν από όλη αυτή τη μεγάλη μπόρα που έρχεται.

Οι Δυτικοί "πήραν" τον Παρθενώνα και τον έκαναν "σύμβολο της νεωτερικότητας". Ποιός ξεχνάει τη βδελυρή κίνηση της Adidas με το παπούτσι της πάνω από τον Παρθενώνα;

Η Πόλη δεν αντέχει τέτοια προδοσία. Δεν παραδίδεται στους τουρίστες της Ιστορίας, ούτε στους "παραδοσιακούς" που απλώς ντύνονται με χλαμύδες.

Παραδίδεται σε εκκλησιαστικούς αγωνιστές, παιδαγωγούς του μέλλοντος, στρατηγούς του ήθους.

Τι θα κερδίσει η Πατρίδα μας, αν - ελέω Θεού - της επιστραφεί η Πόλη

Η Ρωμιοσύνη δεν πέθανε. Ξεχάστηκε. Και περιμένει.

Η Πόλη είναι σύμβολο και προορισμός. Όποιος θέλει την Πόλη, πρέπει να γίνει πολίτης της "άνω Ιερουσαλήμ". Όποιος από εμάς θέλει Ανάσταση του Γένους, θα περάσει πρώτα από τον Γολγοθά της μετάνοιας και της προσευχής.

Τι θα κερδίσει η Πατρίδα μας, όταν η Πόλη πέσει στα χέρια της; Ας το δούμε με τη Γεωπολτική ματιά που μας δίνει η επιστήμη της Ανθρωπογεωγραφίας.

Ας πούμε λοιπόν ότι οι προφητείες των Αγίων έχουν ευοδοθεί, ο Γ' Παγκόσμιος Πόλεμος έχει τελειώσει, η Συνθήκη για την παραχώρηση της Πόλης από τους συμμάχους και τη Ρωσία έχει υπογραφεί και πλέον η ανατολική Θράκη και η Κων/πολη έχουν ήδη προστεθεί στην ελληνική επικράτεια, καθώς και η νήσος Κύπρος, όπως έχουν πει οι Άγιοι Γέροντες. Ποία θα μπορούσε να είναι η επόμενη μέρα για την περιοχή, πώς θα είναι η Ελλάδα, ποια θα είναι πλέον η γεωπολιτική της θέση;

Η Νέα Ελλάδα – Επικράτεια και Εθνική Αναγέννηση

Εδαφική επέκταση: Ανατολική Θράκη και Κων/πολη που σημαίνει στρατηγικός έλεγχος Βοσπόρου και Δαρδανελίων.

Επανένωση με Κύπρο που σημαίνει πλήρης γεωστρατηγική πρόσβαση στην Ανατολική Μεσόγειο.

Πληθυσμιακή ενίσχυση: Η Ελλάδα θα φτάσει τα 15–17 εκατ. κατοίκους, με προσφυγικές επιστροφές, επαναχριστιανισμός με βάπτισμα των κρυπτοχριστιανών καθώς και μεγάλο κύμα επενδύσεων από την Ομογένεια.

Πνευματική Αναγέννηση: Η Πόλη ως κέντρο της Ορθοδοξίας θα λειτουργήσει σαν “ιερό κέντρο ταυτότητας”. Το κράτος θα αποκτήσει και πάλι έναν πολιτισμικό και πνευματικό άξονα, κάτι που σήμερα απουσιάζει.

Γεωπολιτική Αναβάθμιση

Έλεγχος των Στενών: Η Ελλάδα θα μετατραπεί από περιφερειακό παίκτη σε παγκόσμια ναυτική δύναμη, καθώς τα Στενά είναι ζωτικής σημασίας για τη Ρωσία, την Κίνα (μέσω του Belt & Road), αλλά και τη Δύση.

Κύπρος – Ενεργειακός κόμβος: Ο έλεγχος της Κύπρου, σε συνδυασμό με το Αιγαίο και την Κρήτη, θα καταστήσει την Ελλάδα κυρίαρχη δύναμη στους υδρογονάνθρακες της Αν. Μεσογείου.

Συμμαχίες

Ρωσία: Φυσικός στρατηγικός σύμμαχος, κυρίως λόγω της απελευθέρωσης της Πόλης.

Δύση: Αναγκαστικά θα προσαρμοστεί, γιατί η Ελλάδα πλέον θα ελέγχει ζωτικές θαλάσσιες αρτηρίες.

Βαλκάνια: Πιθανή συσπείρωση γύρω από την ελληνική ισχύ (Σερβία, Βουλγαρία).

Τουρκία: Ανύπαρκτη, εσωτερικά διαλυμένη σε πολλές επαρχίες με περιορισμένη γεωπολιτική ισχύ και κάτω από τις διεκδικήσεις των Κούρδων και των Αρμενίων που απαιτούν να πάρουν πίσω τα εδάφη τους.

Οικονομικές Προοπτικές

Επανεκκίνηση οικονομίας: Τεράστιες επενδύσεις από Έλληνες και ξένους επενδυτές στις υποδομές της Ανατολικής Θράκης και της Κων/πολης.

Ναυτιλία & Εμπόριο: Έλεγχος του μεγαλύτερου εμπορικού περάσματος του κόσμου. Η Ελλάδα θα γίνει το νέο "Σουέζ" της Μεσογείου.

Τουρισμός και πολιτισμός: Η Κων/πολη θα αναδειχθεί και πάλι ως πρωτεύουσα του οικουμενικού ελληνισμού με ό,τι αυτό συνεπάγεται. Μέσα στα πέντε πρώτα χρόνια από την ανάκτηση της, ο πολιτιστικός τουρισμός θα αναπτυχθεί σε δυσθεώρητα ύψη.

Ενέργεια: Με τα κοιτάσματα της Κύπρου και της Κρήτης, η Ελλάδα μπορεί να εξελιχθεί σε ενεργειακό κόμβο Ευρώπης-Ασίας. Είναι το άνοιγμα των θησαυρών της γής, όπως λένε και οι Άγιοι.

Πνευματικές και Πολιτισμικές Επιπτώσεις

Επανεκκλησιαστικοποίηση: Η Αγία Σοφία ως κέντρο της Ορθοδοξίας θα σημάνει την πνευματική ανάσταση του Γένους.

Νέας Ρωμιοσύνης Παράδειγμα: Η Ελλάδα θα πάψει να είναι επαρχία της Δύσης και θα καταστεί φορέας ενός παγκόσμιου ελληνορθόδοξου πολιτισμού.

Εθνική συνοχή: Με το όραμα της Πόλης πραγματωμένο, η Ελλάδα θα περάσει από την αμυντική νοοτροπία στην ηγετική αυτοπεποίθηση.

Προκλήσεις της «επόμενης μέρας»

Ναί, ανάμεσα στα πολλά καλά, θα έχουμε και ασφαλώς και αυτά να αντιμετωπίσουμε, όπως:

Διοίκηση νέων περιοχών: Τεράστια ανάγκη θεσμικής οργάνωσης με την επιστράτευση σοβαρών Ελλήνων που θα έχουν τα κότσια να κυβερνήσουν με σύνεση για να αποφευχθεί χάος.

Διεθνείς πιέσεις: Δεν μπορούμε να τις αποφύγουμε. Η Δύση, παρ' ότι θα μας παραχωρήσει τη Πόλη και τη μισή Μικρασία επειδή δεν θα έχει άλλη επιλογή, πάντα θα επιχειρεί να περιορίσει τον ελληνικό-ρωσικό άξονα ο οποίος θα δημιουργηθεί αναπόφευκτα και θα προσπαθεί να τον σπάσει.

Εσωτερική αναγέννηση: Η Ελλάδα πρέπει να περάσει από το «μικρό ελλαδικό κράτος» στο ρωμαίικο "imperium", πράγμα που φαίνεται αρκετά δύσκολο ως εγχείρημα. Επειδή το παρελθόν μας θα είναι ακόμη νωπό και θα συνεχίζουν να υπάρχουν φωνές αντιλογίας, η ύπαρξη ισχυρού ηγέτη με προσωπικότητα που να ξεπερνά τα "φυσιολογικά" όρια δυναμισμού και να κατευθύνει το νέο κράτος με σύνεση, ψυχραιμία, δυναμισμό και πίστη στον Θεό.

Ιδεολογικός πόλεμος: Αναπόφευκτη η προσπάθεια αποσταθεροποίησης της Νέας Ελλάδας από δυνάμεις που δεν θέλουν μια ισχυρή Ορθόδοξη Ελλάδα.

Εν κατακλείδι, η επόμενη μέρα της μελλοντικής Ελλάδας, δεν θα είναι απλώς μια εθνική επιτυχία. Θα είναι κοσμοϊστορική στροφή!

Η Ελλάδα θα γίνει ο άξονας Ανατολής και Δύσης, πολιτισμικός κληρονόμος της Ρωμανίας και γεωπολιτικός ρυθμιστής των θαλασσίων δρόμων.

Ουσιαστικά, θα είναι η αρχή μιας νέας "βυζαντινής" εποχής, μια-θεϊκής επιδιωξης-Ανάσταση του Γένους, που θα ξανακάνει την Ελλάδα ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΗ. Όχι ως ιμπεριαλιστική δύναμη, αλλά πολιτισμική και προπάντων, θρησκευτική. Η αποστολή της πλέον δεν θα είναι η επιβίωση, αλλά η διάδοση της Ορθοδοξίας πάνω σε έναν Παπισμό που πεθαίνει και η διασκόρπιση του Λόγου του Θεού, σε όλα τα έθνη.

Αντί επιλόγου

Δεν έχω να προσθέσω τίποτε άλλο. Ειλικρινά, νοιώθω ότι τούτη η κατάθεση ψυχής, αλλά και στοιχείων που τη στερεώνουν, με εξουθένωσε. Υποφέρω κι όλας από μια γρίπη που δε μ΄έχει αφήσει εδώ και τρείς βδομάδες και είμαι μεταξύ φθοράς και αφθαρσίας. Όμως, το καθήκον μου απένταντι στη Πατρίδα και σε όλους εσάς που με διαβάζετε πολλά χρόνια τώρα, δε μ' άφησε να καταρρεύσω ακόμη. Μόνο μετά τη λέξη ΤΕΛΟΣ, δε ξέρω τι θα συμβεί. Ίσως με πάρει ο...ύπνος πάνω στο λάπτοπ... Δε θα 'ναι η πρώτη φορά, ούτε και η τελευταία νομίζω...

Όλα όσα διαβάσατε πιο πάνω λοιπόν, σας βεβαιώ πως δεν είναι απλώς ένα όραμα ψεκασμένου. Είναι το σχέδιο του Θεού για το Γένος των Ρωμαίων, όπως εκείνος το θέλησε από την αρχή της Ιστορίας μας. Μπροστά μας απλώνεται ο δρόμος της καθάρσεως, της δοκιμασίας και τελικά της Αναστάσεως.

Όσοι ελπίζουν ακόμη στο παλαιό και σάπιο Ψευτορωμαίικο, θα συντριβούν από την έλευση των γεγονότων. Αλλά όσοι πιστεύουν, όσοι γονατίζουν μπροστά στον Χριστό και ζητούν την βοήθειά Του, θα δουν αυτά που προφήτευσαν Άγιοι και δεν τόλμησαν να ψιθυρίσουν οι άπιστοι: Την Ανάσταση της Ρωμιοσύνης.

Η Πόλη θα λάμψει ξανά, ο Σταυρός θα υψωθεί εκεί που τον καταρράκωσε η ύβρις, και η Νέα Ελλάδα θα γίνει το κέντρο απ’ όπου θα ξεχυθεί το Φως της Ορθοδοξίας στα πέρατα της γης.

Δεν θα είναι η νίκη ενός έθνους μόνον! Θα είναι η νίκη του Θεού μέσα στην Ιστορία. Προσευχή πολλή και ικεσία στον Θεό και τα καλύτερα έρχονται. Σας το υπογράφω.

Πύρινος Λόγιος

sergioschrys@outlook.com