Το Ισραήλ απειλεί να τινάξει στον αέρα την Τουρκία, ολοκληρωτικό χτύπημα κατά Eρντογάν και ΜΙΤ! Αν πατήσει ο Eρντογάν στη Γάζα θα τινάξουμε στον αέρα την Άγκυρα, δηλώνει το Ισραήλ! Υπό το πέπλο της εκεχειρίας στη Λωρίδα της Γάζας και με φόντο τις στενές σχέσεις ανάμεσα στον Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν και τον Ντόναλντ Τραμπ, η τουρκική επιρροή στη Μέση Ανατολή έχει επεκταθεί αισθητά τους τελευταίους μήνες. Η Άγκυρα, που διαδραμάτισε ρόλο μεσολαβητή στη συμφωνία για τον τερματισμό των εχθροπραξιών και την επιστροφή των ομήρων, επιδιώκει να αποκτήσει ρόλο ελέγχου στη Γάζα «την επόμενη μέρα», με την ενθάρρυνση και την υποστήριξη των Ηνωμένων Πολιτειών. Το μήνυμα του Τελ Αβίβ: «Όχι τουρκική παρουσία στη Γάζα» Στο Ισραήλ, οι πρόσφατες εξελίξεις έχουν προκαλέσει έντονες συζητήσεις για τον ρόλο και την αυξανόμενη επιρροή της Τουρκίας. Το μήνυμα των Ισραηλινών είναι ξεκάθαρο: Σε καμία περίπτωση δεν θα επιτραπεί στην Τουρκία να αποτελέσει μέρος διεθνούς δύναμης που θα επιβλέπει την κατάπαυση του πυρός, ούτε να συμμετέχει στην ανοικοδόμηση της Γάζας . Ανώτεροι Ισραηλινοί αξιωματούχοι δήλωσαν στο δίκτυο N12 ότι « η Τουρκία προσπαθεί να αυξήσει την περιφερειακή της επιρροή εις βάρος της ισραηλινοπαλαιστινιακής σύγκρουσης. Θέλει να φαίνεται ως “σταθεροποιητής”, αλλά στην πραγματικότητα υπονομεύει τη θέση του Ισραήλ στη διεθνή σκηνή. Δεν πρέπει να της επιτραπεί αυτή η υπεροχή ». Η τελική απόφαση για τον ρόλο της Τουρκίας θα ληφθεί στον Λευκό Οίκο , όπου ο Ερντογάν προσπαθεί εναγωνίως να επενδύσει πολιτικά και προσωπικά στη σχέση του με τον Τραμπ. Το Ισραήλ, αντιθέτως, επιχειρεί με κάθε τρόπο να περιορίσει αυτή την επιρροή. Ο ρόλος της Άγκυρας στη «διάσωση» της Χαμάς Τούρκοι αξιωματούχοι παραδέχονται ότι η Άγκυρα εργάζεται για τη «μεταφορά» περίπου 200 μελών της Χαμάς που έχουν παγιδευτεί στις σήραγγες της Ράφα, χαρακτηρίζοντάς τους ωστόσο «αμάχους». Η Τουρκία φέρεται επίσης να μεσολάβησε για την επιστροφή της σορού του υπολοχαγού Χαντάρ Γκόλντιν, ο οποίος σκοτώθηκε στην επιχείρηση «Προστατευτική Παρυφή» το 2014. Μια Παλαιστινοαμερικανίδα διαμεσολαβήτρια, σε συνέντευξή της στο σαουδαραβικό κανάλι Αλ-Χαντάθ, υποστήριξε ότι η επιστροφή του Γκόλντιν αποτέλεσε μέρος «συμφωνίας» που περιλαμβάνει και την απελευθέρωση μαχητών της Χαμάς. Όπως είπε: « Η Τουρκία, η Αίγυπτος και οι Ηνωμένες Πολιτείες παρενέβησαν για την επίλυση της κρίσης. Η Χαμάς παρέδωσε τη σορό χωρίς αντάλλαγμα, όμως η απελευθέρωση των εγκλωβισμένων μαχητών θεωρείται προϋπόθεση για συνολική συμφωνία ». Αμερικανοί αξιωματούχοι εξετάζουν ως «λύση» την προσωρινή εξορία των 200 μαχητών σε τρίτη χώρα, χωρίς ωστόσο να υπάρχει ακόμη κράτος πρόθυμο να τους δεχθεί. Παράλληλα, η κυβέρνηση Τραμπ εκτιμά ότι μετά την επιστροφή του Γκόλντιν υπάρχει « παράθυρο ευκαιρίας » για συνολική διευθέτηση του παλαιστινιακού ζητήματος. Η επόμενη φάση: Συρία, Ισραήλ και ο σιωνιστικός σχεδιασμός Η Μέση Ανατολή εισέρχεται σε νέα φάση στρατηγικής αναμέτρησης, με τη Συρία να επιστρέφει στο προσκήνιο των γεωπολιτικών συγκρούσεων. Πίσω από τη ρητορική περί «ομαλοποίησης» των σχέσεων ανάμεσα στη Δαμασκό και το Τελ Αβίβ, διαφαίνεται ένα ευρύτερο σχέδιο: το Ισραήλ και οι σύμμαχοί του προετοιμάζουν το έδαφος για την επόμενη μεγάλη σύγκρουση. Η επιθετικότητα του Ισραήλ δεν αποτελεί συγκυριακό φαινόμενο, αλλά δομικό στοιχείο του ισραηλινού δόγματος . Συνδέεται με το έργο IMEC (India–Middle East–Europe Economic Corridor), που στοχεύει να παρακάμψει τον Νέο Δρόμο του Μεταξιού της Κίνας, πλήττοντας καίρια σημεία όπως η Συρία και η ιστορική σιδηροδρομική γραμμή του Χετζάζ . Έτσι εξηγείται και η αυξημένη κινητικότητα στη Νότια Συρία, όπου εμπλέκονται Τουρκία, Χεζμπολάχ και Ιράν, διαμορφώνοντας ένα νέο πολεμικό τοπίο. Στο μεταξύ, ο πρώην επικεφαλής της Μοσάντ, Όντεντ Άιλαμ , αποκάλυψε ότι υπάρχει « πρωτοφανής συνεργασία » μεταξύ Χαμάς και Τουρκίας στη Νότια Συρία, ιδιαίτερα στην περιοχή Ντεράα, κοντά στα σύνορα με την Ιορδανία. Η Χαμάς έχει χρησιμοποιήσει ξανά το συριακό έδαφος για επιχειρήσεις, με σιωπηρή ανοχή του καθεστώτος Μπασάρ αλ-Άσαντ, γεγονός που αποδεικνύει ότι οι παλιές συμμαχίες του «άξονα της αντίστασης» παραμένουν ενεργές. Η Τουρκία εμφανίζεται ως μέρος του φιλοϊρανικού άξονα , αλλά ταυτόχρονα συνεχίζει . Πρόκειται για στρατηγική διπλής όψης: η Άγκυρα αποφεύγει την ανοιχτή σύγκρουση με την Ουάσινγκτον, διατηρώντας ταυτόχρονα «γραμμές διαφυγής» προς Ανατολάς . Ρητορικά υπερασπίζεται την Παλαιστίνη, πρακτικά όμως κρατά τους οικονομικούς δεσμούς με το Τελ Αβίβ, υπολογίζοντας την αντίδραση των Ρεπουμπλικανών . Το αντάλλαγμα είναι γεωπολιτικά οφέλη σε άλλα μέτωπα, όπου η Τουρκία επιχειρεί να καλύψει το κενό που αφήνει η σταδιακή αποχώρηση των ΗΠΑ. Ο Ερντογάν δεν παίζει μόνο για την Παλαιστίνη ή το Ισλάμ. Παίζει για τον γεωπολιτικό ρόλο της Τουρκίας στη μετα-αμερικανική Μέση Ανατολή. Προς νέα πολεμική ανάφλεξη Η Κίνα επιδιώκει την απομόνωση των ΗΠΑ μέσα από εμπορική συνεργασία με όλους, ακόμη και με τους σιωνιστές, χωρίς να εμπλέκεται στρατιωτικά . Η Τουρκία, ωστόσο, δεν είναι Κίνα. Παρά τον φιλοϊσλαμικό της μανδύα, λειτουργεί με δυτικοκεντρική λογική, επιλέγοντας κατά περίπτωση συμμάχους. Έτσι γεννάται το ερώτημα: Μπορεί ένα μουσουλμανικό κράτος να εμπορεύεται με τον κατακτητή της Ιερουσαλήμ και να μιλά για «αντισιωνισμό» ; Η σύγκρουση μεταξύ των δύο συνασπισμών —Ιράν, Χεζμπολάχ, Χαμάς, Τουρκία από τη μία· Ισραήλ, ΗΠΑ και τοπικοί σύμμαχοι από την άλλη— φαίνεται πλέον αναπόφευκτη. Οι προετοιμασίες προχωρούν, και το ερώτημα δεν είναι «αν» αλλά «πότε» και «πού» θα ξεσπάσει η νέα κρίση. Η Συρία, για ακόμη μια φορά, βρίσκεται στο επίκεντρο του επερχόμενου γεωπολιτικού σεισμού. Ο νέος χάρτης ισχύος Η Μέση Ανατολή μετατρέπεται σε πεδίο πολυεπίπεδων συρράξεων και αντιφάσεων: Η Συρία είναι η επόμενη εστία φωτιάς. Το Ισραήλ δεν σχεδιάζει ειρήνη — προετοιμάζει τον επόμενο πόλεμο. Η Τουρκία προσποιείται την αντίσταση, ενώ διαπραγματεύεται τα κέρδη της. Η Κίνα κινεί τα νήματα χωρίς να εκτίθεται. Και όσο οι παίκτες ανταγωνίζονται, οι λαοί της Παλαιστίνης και της Συρίας πληρώνουν το τίμημα της γεωπολιτικής. Μόνιμη πηγή αποσταθεροποίησης: Η Τουρκία! Το Ισραήλ δεν μπορεί να υπάρξει αν δεν υπάρξει ολοκληρωτική ειρήνη στη περιοχή . Η ίδια του η ύπαρξη βασίζεται στο δόγμα της διαρκούς επιθετικότητας, εφ όσον υπάρχει ο μουσουλμανικός κίνδυνος. Κάθε προσπάθεια ειρηνικής αναδιάταξης που δεν περιλαμβάνει την ηγεμονία του Τελ Αβίβ θεωρείται απειλή . Η Τουρκία του Ερντογάν από την άλλη, βρίσκεται έτσι σε στρατηγικό αδιέξοδο ανάμεσα στη φιλοπαλαιστινιακή ρητορική και την οικονομική εξάρτηση από τη Δύση. Η σύγκρουση συμφερόντων, εσωτερικών και εξωτερικών, θα οδηγήσει αργά ή γρήγορα σε ρήξη. Το Πεκίνο, αν και απών στρατιωτικά, παραμένει παρών μέσω της οικονομίας, της τεχνολογίας και της υπομονής. Μεθοδικά απομονώνει τις Ηνωμένες Πολιτείες από την περιοχή, χωρίς να εμπλέκεται σε συγκρούσεις . Για την Κίνα, ο Ερντογάν είναι ένα ακόμη πιόνι σε ένα μεγαλύτερο στρατηγικό παιχνίδι. Ευρώπη εκτός παιχνιδιού – Αραβικός κόσμος σε παράλυση Η Ευρώπη παρακολουθεί αδύναμη, παγιδευμένη σε εσωτερικές κρίσεις και στρατηγική ανυπαρξία. Ο αραβικός κόσμος, άλλοτε ενιαίος, έχει κατακερματιστεί ή συνθηκολογήσει μέσω των «Συμφωνιών του Αβραάμ» . Η νέα τάξη πραγμάτων στη Μέση Ανατολή καθορίζεται πλέον από την Άγκυρα, την Τεχεράνη, το Τελ Αβίβ, τη Μόσχα, το Πεκίνο και την Ουάσινγκτον . Μια πολυπολική πραγματικότητα χωρίς σταθερούς συμμάχους, χωρίς νικητές — μόνο λαούς που πληρώνουν το τίμημα των μεγάλων σχεδίων. Δεν είναι τυχαίο άλλως τε πως ο Τρίτος Παγκόισμιος Πόλεμος στην τέταρτη φάση του, ξεκινάει από εκεί, με πρωταγωνιστές το Ισραήλ και την μονίμως αποσταθεροποιητική Τουρκία... Πηγές: New York Times , Bankingnews , strategyinternational.org

Ο Σαμαράς δείχνει τα...δόντια του στον Μητσοτάκη ενώ ο Τσίπρας ετοιμάζεται να γίνει το αντίπαλο δέος! Και οι...νοικοκυραίοι "πανηγυρίζουν"! Η Επιστροφή του Συστήματος – Από τον Σαμαρά στον Τσίπρα: Οι δύο όψεις της ίδιας υποτέλειας, εκεί που αυτή πνέει τα λοίσθια. Πρόκειται για το Κύκνειο Άσμα του Ψευτορωμαίϊκου ή απλώς...μια νέα ευκαιρία ανάκαμψης μετά τον Μητσοτακισμό; Η πρόσφατη εμφάνιση του Αντώνη Σαμαρά στον ΑΝΤ1 δεν ήταν ένα τηλεοπτικό γεγονός. Ήταν ένα πολιτικό φάντασμα που βγήκε από το υπόγειο της Μεταπολίτευσης. Ο πρώην πρωθυπουργός, με το γνώριμο ύφος του “μετρημένου εθνάρχη”, δεν απαντούσε σε ερωτήσεις· εκφωνούσε επιμνημόσυνη ομιλία για ένα καθεστώς που πεθαίνει αλλά δεν παραδίδει το πνεύμα του. Απέναντί του, μια δημοσιογράφος που δεν τόλμησε να ρωτήσει τίποτα. Πίσω του, ένα κανάλι - o ANT1 - που λειτουργεί ως "ιερό καθολικό" του συστήματος! H τηλεοπτική ιεραρχία της υποτέλειας ! Κι όμως, μέσα από τα βαρετά λόγια του Σαμαρά ακούστηκε καθαρά το ουρλιαχτό του Μητσοτάκη! Tο σύστημα αγωνίζεται να σταθεί όρθιο, ανασύροντας τους ίδιους σωσίες της εξουσίας για να παρατείνει τη ζωή του. Από το 1974 μέχρι σήμερα, η Ελλάδα ζει σε έναν επαναλαμβανόμενο μηχανισμό υποτέλειας. Ονομάστηκε "Τρίτη Ελληνική Δημοκρατία", αλλά θα έπρεπε να λέγεται "Πρώτη Αμερικανοευρωπαϊκή Επαρχία! Κάθε δεκαετία, ένα νέο πρόσωπο υπόσχεται "ρήξη" και φέρνει νέα υπογραφή στα ίδια μνημόνια. Οι μορφές αλλάζουν, το σχήμα μένει ίδιο. Ο Σαμαράς υπήρξε το κατεξοχήν προϊόν αυτής της μηχανής . Ο "αντιμνημονιακός" του 2010 που μετατράπηκε σε υπηρέτη των τραπεζών το 2012. Έκλεισε την ΕΡΤ, απέλυσε δεκάδες χιλιάδες κόσμο από το δημόσιο, έκλεισε οργανισμούς καίριας σημασίας, άφησε τα νοσοκομεία έρημα και άδεια από φάρμακα και γιατρούς, άφησε την Αστυνομία χωρίς περιπολικά και καύσιμα και εν τέλει, παρέδωσε τη χώρα ως πειραματόζωο της Τρόικας . Και το πιο...καταπληκτικό; Τιμήθηκε με το γερμανικό βραβείο Άκερμαν(!), σύμβολο της υποτέλειας των εθνών στον ευρωτραπεζικό μηχανισμό! Από την άλλη πλευρά, ο Αλέξης Τσίπρας, το "παιδί του 2008". Δυστυχώς, για όσους τον πίστεψαν, δεν ήταν παρά το νέο πρόσωπο της ίδιας ατζέντας. Το "όχι" του δημοψηφίσματος έγινε "ναι" μέσα σε 48 ώρες, χωρίς καν να ...ερωτηθεί εκ νέου ο λαός, που άλλα περίμενε και άλλα του βγήκαν! Και ο ίδιος που έταζε "ρήξη με την Ευρώπη των τοκογλύφων, έγινε ο πιο πρόθυμος μαθητής του Βερολίνου. Από τη δήθεν "Αριστερά της Αντίστασης", πέρασε στη Διαχείριση του Χρέους , με υπουργούς τραπεζίτες και τεχνοκράτες, ρίχνοντας πιο βαθιά τη χώρα στο κενό. Το επιστέγασμα σε όλη αυτή τη κατρακύλα, η κατάπτυστη και άκρως προδοτική "Συνθήκη των Πρεσπών"! Μια συνθήκη που θα μείνει στην Ιστορία ως η πλέον ταπεινωτική συμφωνία που επεβλήθη στη πατρίδα μας ελέω ...Αλέξη, χωρίς πόλεμο, χωρίς ντουφεκιές, χωρίς όλμους και κανόνια. Η αποθέωση της ταπείνωσης... Σαμαράς και Τσίπρας λοιπόν . Δυο διαφορετικές ρητορικές, ένα κοινό υπόβαθρο: Ο φόβος του συστήματος απέναντι στην Ιστορία και η λατρεία της Ευρώπης. Η πολιτική σκηνή της Ελλάδας, επί τη κυριολεξία, μ οιάζει με ρωμαϊκό θέατρο στην ύστερη εποχή της Αυτοκρατορίας . Οι συγκλητικοί αλλάζουν ονόματα, οι αυτοκράτορες αλλάζουν προσωπεία, αλλά το σύστημα παραμένει ανέπαφο. Όπως στην εποχή του Ιουλιανού του Παραβάτη , όπου η νεοϊδρυθείσα Νέα Ρώμη, το χριστιανικό κέντρο της τότε Οικουμένης, προσπαθούσε να ξαναγίνει "παγανιστική" για να διασώσει μια ιερατική εξουσία που ήδη κατέρρεε, έτσι και σήμερα, το ελληνικό κατεστημένο ανασύρει παλιές φιγούρες, ως απονενοημένο διάλειμμα πριν την καταστροφή . Η τηλεοπτική εμφάνιση του Σαμαρά δεν είχε πολιτική στόχευση, αλλά ψυχολογική. Ήταν ένα μήνυμα προς την ίδια την ολιγαρχία. " Μην πανικοβάλλεστε, είμαι εδώ. Αν χρειαστεί, θα παίξω ξανά τον ρόλο του σταθεροποιητή ". Ο Τσίπρας, από την άλλη, παραμένει σε εφεδρεία. Ο ίδιος "παίκτης" από άλλη φανέλα. Το σύστημα χρειάζεται διαρκώς εναλλακτικούς εαυτούς . Όπως ο Διάβολος που δεν αλλάζει πρόθεση, αλλά μόνο μορφή. Το φαινόμενο αυτό δεν είναι μόνο πολιτικό, είναι ψυχολογικό και πολιτισμικό. Η Μεταπολίτευση ανέθρεψε μια γενιά ψευτορωμιών – ανθρώπων που αποκόπηκαν από την ελληνική συνείδηση και ταυτίστηκαν με το δυτικό φαντασιακό . Η "Ευρώπη" ουδέποτε παρουσιάστηκε ως εταίρος, αλλά ως Μητέρα ανίερη Εκκλησία , ο απόλυτος κριτής, ελεγκτής και ...άξιος αποικιοκράτης. Ο κάθε Έλληνας πολιτικός μετρούσε τη "σοβαρότητά" του ανάλογα με το πόσο τον επαινούσε ο γερμανικός Τύπος ή οι Βρυξέλλες. Έτσι δημιουργήθηκε μια νέα αριστοκρατία υποτέλειας : Τεχνοκράτες, δημοσιογράφοι, τραπεζίτες, "ευρωπαϊστές" καθηγητές, που έγιναν οι ιερείς του συστήματος και "συνταγματολόγοι" που όποτε υπήρχε "ανάγκη", απλά κονιορτοποιούσαν τη Χάρτα της Ελλάδας. Ο λαός, αντί για ενεργός πολίτης, μετατράπηκε σε τηλεθεατή . Και η πολιτική, από διαβούλευση, έγινε τηλεοπτική ψυχοθεραπεία ... Οι "νοικοκυραίοι", φύλακες του συστήματος Ποιός άραγε λοιπόν στηρίζει το...σύστημα του πολιτικού Ψευτορωμαίϊκου; Σε ποιούς απευθύνονται αυτοί οι βδελυροί "νέοι σωτήρες" απ τα παλιά; Κάθε σύστημα χρειάζεται φύλακες. Όχι στρατούς, αλλά νοοτροπίες . Και ο σημαντικότερος φρουρός της Μεταπολίτευσης είναι η φιγούρα του "νοικοκυραίου". Αυτού του μικροϊδιοκτήτη, του συμβιβασμένου ψηφοφόρου της Νέας Δημοκρατίας — όποια μορφή κι αν έχει αυτή — που δεν δέχεται καμιά αλλαγή γιατί η αλλαγή τον τρομάζει . Η "σταθερότητα" είναι ο θεός του και ο φόβος της απώλειας το δόγμα του. Δεν θέλει υπέρβαση, γιατί η υπέρβαση απειλεί τα κεκτημένα του. Στέλνει τα παιδιά του στο εξωτερικό, γιατί τα ελληνικά πανεπιστήμια είναι "άντρα ψευτοιδεολογιών". Αυτός ο τύπος φοβάται τη Ρωμιοσύνη, γιατί του θυμίζει αγώνες και αίμα . Η περιουσία του είναι το τοτέμ του. Την προσκυνά, όπως κάποτε οι ειδωλολάτρες τα αγάλματά τους. Κι αν χρειαστεί, θα συνεργαστεί με όποιον έρθει να κατακτήσει τη χώρα του, αρκεί να μη χάσει το σπίτι του και τη "θέση" του στη κοινωνία . Αυτοί οι "νοικοκυραίοι" είναι οι ίδιοι που πολέμησαν με πάθος κάθε Επανάσταση . Ήταν εκείνοι που πολέμησαν τον Καποδίστρια και συντάχθηκαν με τους δολοφόνους του . Που ύμνησαν τον Όθωνα και τους Βαυαρούς, γιατί έφεραν "τάξη". Που δεν έστειλαν τα παιδιά τους να πολεμήσουν στη Μακεδονία. Που συνεργάστηκαν με τους Γερμανούς στην Κατοχή "για να μη χαθεί η περιουσία". Που έγλειψαν τους δικτάτορες γιατί "έφεραν ασφάλεια και ηρεμία". Είναι η ίδια κοινωνική κάστα που σήμερα ψηφίζει Μητσοτάκη, όχι γιατί τον αγαπά, αλλά γιατί βλέπει σε αυτόν τον εγγυητή της ψευδούς σταθερότητας . Και τώρα που αλλάζουν τα κόζια, δηλαδή τώρα που ο Μητσοτακισμός πνέει τα λοίσθια, είναι έτοιμη να ψηφίσει όποιον απ' τους δυό - Σαμαρά ή Τσίπρα - τους υποσχεθεί πως η Ελλάδα δεν πρόκειται να αλλάξει...σελίδα. Είναι οι "καλύτεροι" ψηφοφόροι του Συστήματος του Ψευτορωμαίικου. Οι πιο πιστοί του στρατιώτες, γιατί έχουν μάθει να υπερασπίζονται τον αφέντη τους, όχι τον τόπο τους. Και γι’ αυτό, κάθε φορά που ένας αληθινός Έλληνας σηκώνει κεφάλι, αυτοί οι ίδιοι γίνονται το χέρι που θα τον χτυπήσει πρώτοι. Είναι οι αιώνιοι συνεργάτες του φόβου . Αν ανατρέξει κανείς στην Ιστορία, θα δει ότι κάθε αυτοκρατορία που έχασε το πνεύμα της, προσπάθησε να κρατηθεί με τεχνάσματα . Η Ρώμη έπεσε όχι όταν μπήκαν οι βάρβαροι Ούννοι, αλλά όταν οι Ρωμαίοι έπαψαν να πιστεύουν στη Ρώμη και άλλαξαν...πόλη και θέση . Το ίδιο και σήμερα. Η Ελλάδα καταρρέει όχι γιατί μας επιτίθενται οι ξένοι, αλλά γιατί το καθεστώς της υποτέλειας έχει καταλάβει τον νου των Ελλήνων . Οι "ευρωπαϊστές" παίζουν τον ρόλο των ύστερων πατρικίων: Πολυτελή δείπνα και κενές ομιλίες, ενώ έξω καίγεται το σώμα του έθνους. Το "σύστημα" είναι μια μεταμοντέρνα αυτοκρατορία χωρίς κέντρο . Διαχειρίζεται ανθρώπους, όχι ιδέες . Ελέγχει συνειδήσεις, όχι εδάφη. Γι’ αυτό και τρομάζει όταν βλέπει λαϊκή αφύπνιση, πατριωτικό συναίσθημα, πνευματική επιστροφή. Εκεί που αρχίζει η Ρωμιοσύνη, τελειώνει το Σύστημα. Ο ρόλος των ΜΜΕ και της ψευδοπολιτικής Από τη δεκαετία του ’90, η τηλεόραση αντικατέστησε το κοινοβούλιο. Οι αποφάσεις λαμβάνονται στα πάνελ. Οι πολιτικοί έχουν γίνει performers και οι δημοσιογράφοι ιερείς μιας νέας θρησκείας: της ενημερωτικής αποχαύνωσης . Ο Σαμαράς, ο Τσίπρας, ο Μητσοτάκης, όλοι πέρασαν από το ίδιο κατηχητικό. Πώς να υποκρίνεσαι τον σωτήρα χωρίς να αλλάζεις τίποτα . Το αποτέλεσμα δεν είναι τίποτε περισσότερο από μια " δημοκρατία" τηλεοπτικής αυθυποβολής . Το κοινό που δεν έχει παλάτια, σπίτια και οφφίτσια αλλά εμπιστεύεται μόνο την "μαγική οθόνη", δεν πιστεύει, απλώς υπνωτίζεται. Και η πολιτική λειτουργεί πλέον ως συναισθηματική διοχέτευση της κοινωνικής αγωνίας. Η "Ευρωπαϊκή Ένωση" - που μόνο ΕΝΩΣΗ δεν είναι - παρουσιάστηκε ως πολιτισμικό όραμα, αλλά λειτουργεί ως θεσμικός μηχανισμός αποσύνθεσης των εθνών . Η Ελλάδα, από φορέας πνευματικού πολιτισμού, έγινε πελάτης του λογιστηρίου των Βρυξελλών . Ο Σαμαράς και ο Τσίπρας, ο καθένας με το δικό του ύφος, υπέγραψαν αυτή τη μετατροπή . Ο πρώτος για να δείξει "σοβαρότητα", ο δεύτερος για να δείξει "ευρωπαϊσμό" γιατί στη πορεία είδε ιδίοις όμμασι πως αν δεν άλλαζε...μυαλά, θα πεταγόταν στα σκουπίδια πριν καν συμπληρώσει 6 ή 7 μήνες στη πρωθυπουργική καρέκλα. Και αυτή τη καρέκλα, κανείς δεν την παράτησε αν δεν τον...παραιτούσαν άλλοι. Η τραγική ειρωνεία είναι πως και οι δύο ταυτίστηκαν με το πιο βαθύ, αντιρωμαίικο ένστικτο: Την αποκοπή από την Ορθοδοξία και τη Ρωμιοσύνη, για να μοιάσουμε στους "εκσυγχρονισμένους" Φράγκους. Το αποτέλεσμα ήταν μια Ευρώπη χωρίς ψυχή, υποταγμένη στους νέους επικυριαρχους, δηλαδή στη συμμορία Σβάμπ-Λέσχης Μπίλντερμπεργκ από τη μία και από την άλλη, μια Ελλάδα χωρίς ελπίδα. Η Μεταπολίτευση ξεκίνησε με υποσχέσεις "εθνικής συμφιλίωσης και τελειώνει με εθνική λήθη . Οι θεσμοί έχουν μετατραπεί σε μηχανισμούς αυτοσυντήρησης. Το Σύνταγμα είναι πλέον διακοσμητικό. Και οι πολίτες αισθάνονται θεατές ενός έργου που παίζεται χωρίς αυτούς. Αλλά κάθε ιστορική παρακμή γεννά την ανάγκη της Αναγέννησης. Το Σύστημα δεν πρόκειται να διασωθεί. Ο κύβος ερίφθη πλέον. Η πτώση του συστήματος όμως δεν είναι το τέλος. Είναι απλά η τελευταία αναπνοή ενός καθεστώτος που ξέχασε την αποστολή του . Η Ελλάδα βρίσκεται μπροστά σε μια ιστορική καμπή. Το δίλημμα δεν είναι πλέον "δεξιά ή αριστερά", "ευρώ ή δραχμή", "Σαμαράς ή Τσίπρας". Το δίλημμα είναι "Ή αποκτούμε και πάλι την αληθινή μας ταυτότητα" ή "επιλέγουμε νέο διαχειριστή που θα υπακούει στους δυνάστες". Εμείς όμως που βρισκόμαστε στη πλευρά του 20-22%, ξέρουμε ποιοί είμαστε και τι επιδιώκουμε. Η Ελλάδα όχι ως μικρή αποικία των Αμερικανοευρωπαίων, αλλά ως έννοια και πολιτισμός, είναι καταδικασμένη όχι απλά να ζήσει ακόμη και με μερικούς Έλληνες να την ακολουθούν, αλλά και να μεγαλουργήσει ακόμη. Πώς το είχε πεί ο Άγιος Παΐσιος; "Και κανείς Έλληνας να μη μείνει, ο Θεός θα αναστήσει έναν Έλληνα και θα κάμει το χρέος Του". Αυτό ακριβώς ζούμε τώρα. Κι όποιος δεν το έχει αντιληφθεί...καλή του τύχη! Πύρινος Λόγιος

Χωρίς ντροπή! Χωρίς αιδώ, υποστηρίζει ότι η Ελλάδα πρέπει να «συζητήσει», προτρέπει τον Κ. Μητσοτάκη να κάνει αυτό που δεν είχε τελικά τολμήσει το 2003 ούτε ο μέντοράς της, Κ. Σημίτης… Ο ένας μετά τον άλλον ξεφυτρώνουν οι θιασώτες του ενδοτισμού στα εθνικά θέματα κι αυτό επιβεβαιώνει ότι έχει δρομολογηθεί ένα σχέδιο επηρεασμού της κοινής γνώμης, ώστε να προετοιμαστεί το κλίμα και να περιοριστούν οι αντιδράσεις… Ο ένας μετά τον άλλον ξεφυτρώνουν οι θιασώτες του ενδοτισμού στα εθνικά θέματα κι αυτό επιβεβαιώνει ότι έχει δρομολογηθεί ένα σχέδιο επηρεασμού της κοινής γνώμης, ώστε να προετοιμαστεί το κλίμα και να περιοριστούν οι αντιδράσεις… Χθες ήταν η σειρά της Μαρίας Δαμανάκη, η οποία (με δισέλιδη συνέντευξή της στο «Βήμα»!) τάσσεται ευθέως υπέρ του εθνικού ακρωτηριασμού, με παραίτηση της χώρας από το αναφαίρετο δικαίωμα για χωρικά ύδατα στα 12 ν.μ. Χωρίς περιστροφές (και καμιά αιδώ) υποστηρίζει ότι η Ελλάδα πρέπει να «συζητήσει» με την Τουρκία το θέμα, προτρέποντας μάλιστα τον Κ. Μητσοτάκη να κάνει αυτό που δεν είχε τελικά τολμήσει το 2003 ούτε ο μέντοράς της, Κ. Σημίτης… Απαντώντας συγκεκριμένα σε ερώτηση σχετικά με μια τέτοια συζήτηση, λέει: «Κανένας Έλληνας πρωθυπουργός δεν θα μπορούσε να συζητήσει τα χωρικά μας ύδατα στα 6 μίλια, όπως είναι τώρα. Αυτό είναι θέμα εθνικής κυριαρχίας. Το θέμα της ενδεχόμενης επέκτασης έως 12 μίλια, όπως προβλέπει το Διεθνές Δίκαιο, είναι άλλο. Το τονίζω το “έως” και όχι “στα” 12 μίλια, όπως λένε ορισμένοι. Αυτό είναι άσκηση και συζήτηση πάνω σε ένα κυριαρχικό δικαίωμα. Και μπορούμε και πρέπει να το κάνουμε»… «Το 2003 η κυβέρνηση Σημίτη είχε φτάσει πολύ κοντά σε μια λύση, αλλά τελικά δεν ανέλαβε το πολιτικό κόστος να προχωρήσει» προσθέτει και απευθυνόμενη στον Μητσοτάκη αναρωτιέται εάν -παρά το «τεράστιο κόστος»- «θα ήταν τόσο φοβερό κάποιος ηγέτης να αποφασίσει ότι για το καλό του τόπου δεν θα ξαναεκλεγεί;». Μάλιστα, κατά τρόπο ύπουλο, προσπαθεί να καλύψει όλα αυτά κάτω από την (εξίσου ενδοτική) πρόταση για κοινό θαλάσσιο πάρκο με την Τουρκία στο Αιγαίο «και εκτός των χωρικών υδάτων των δύο χωρών»… Να μην ξεχνάμε ποια είναι η Μ. Δαμανάκη: αυτή που έκανε πολιτική καριέρα πάνω στο Πολυτεχνείο (πλησιάζει και η επέτειος – τι ειρωνεία!), για να καταλήξει σύμβουλος του πρίγκιπα του Μονακό, του Rockefeller Foundation και μέλος σε Δ.Σ. σειράς επιχειρηματικών ομίλων. Μέχρι και αντιπρόεδρος στο Δ.Σ. της Quest, μητρικής της ACS, που (εντελώς συμπτωματικά…) πάει να καταβροχθίσει τα ΕΛ.ΤΑ. διορίστηκε πρόσφατα. Α, ταυτοχρόνως είναι και αντιπρόεδρος του ΕΛΙΑΜΕΠ. Κι επειδή τίποτα δεν είναι τυχαίο, το τελευταίο διάστημα έχουμε βομβαρδισμό τέτοιων «προτάσεων»: ο βουλευτής (και πρώην υφυπουργός) της Ν.Δ. Άγγελος Συρίγος δήλωσε θετικός «αν η Τουρκία, π.χ., αποδεχθεί ρητώς τη στρατιωτικοποίηση των νησιών του Αιγαίου». Ο σύμβουλος του υπουργείου Εξωτερικών και επίσης στέλεχος του ΕΛΙΑΜΕΠ, Γ. Ιωακειμίδης, μίλησε για «ένα ενδιάμεσο καθεστώς διαφοροποιημένης επέκτασης». Ο Δημ. Αβραμόπουλος αναφέρθηκε σε «διαχωρισμό μεταξύ εθνικής κυριαρχίας και κυριαρχικών δικαιωμάτων» και φυσικά ο Χρ. Ροζάκης «υπενθύμισε» ότι επί Σημίτη «η Τουρκία είχε αποδεχθεί» (!) τα 12 ν.μ. «για τις ηπειρωτικές ακτές της Ελλάδας, την Εύβοια και τα νησιά που βρίσκονται δυτικά του 25ου Μεσημβρινού»… Δημοσιεύεται στη «δημοκρατία»

Ανήκουστες εικόνες στο Καζακστάν. Επιδεικνύουν το δεξί χέρι τους για το νέο τρόπο βιομετρικών συναλλαγών! Στο Καζακστάν και στην πόλη σύμβολο της νέας τάξης πραγμάτων με τα πιο μασονικά κτίρια στο κόσμο, παρουσιάστηκε η λεγόμενη "Κaspi Alaqan" η οποία είναι μια λειτουργία βιομετρικών πληρωμών, κανονικός προάγγελος του χαράγματος, που προσφέρει η εταιρεία Kaspi.kz και στην ουσία καταργεί τις κάρτες και τα κινητά τηλέφωνα ως μέσω συναλλαγών αφού μετατρέπει το δεξί χέρι σε μέσω πληρωμής. Τα βίντεο που θα δείτε και ο τρόπος που πανηγυρίζουν για τον ερχομό αυτής της τεχνολογίας, προκαλεί ανατριχίλα. triklopodia

Το κρυφό σχέδιο στη ΝΔ με δεκανίκι από τα Δεξιά! Απελπισμένος Μητσοτάκης, προσπαθεί να σώσει ό,τι μπορεί να σωθεί! Ο Μητσοτάκης ποτέ δεν έχει επιτεθεί κατά της Λατινοπούλου προσωπικά σε σχέση με άλλους πολιτικούς αρχηγούς. Γιατί άραγε; Ραγδαίες είναι οι εξελίξεις σε πολιτικό επίπεδο καθώς η κυβέρνηση Μητσοτάκη προσπαθεί να διασώσει με κάθε τίμημα την νέα θητεία βρίσκοντας πρόθυμους «χρήσιμους ηλίθιους» για το 2027. Τα δεδομένα είναι τα εξής: Το ΠΑΣΟΚ υπό τον Νίκο Ανδρουλάκη δεν θέλει να συνεργαστεί με τη ΝΔ μετά τις εθνικές εκλογές του 2024, όχι γιατί δεν θέλει ο ίδιος ο πρόεδρος του, αλλά γιατί έχουν απειλήσει συγκεκριμένα στελέχη ότι θα διασπάσουν το ΠΑΣΟΚ. Από την άλλη, ο Μητσοτάκης δεν θα μπορούσε να συνεργαστεί με τον Κυριάκο Βελόπουλο όσο και ο τελευταίος σε δύσκολες στιγμές έχει στηρίξει το κυβερνητικό αφήγημα (π.χ υποκλοπές). Η Ελληνική Λύση δεν αποτελεί έναν συνεργάτη που θα ήθελε ο Μητσοτάκης να έχει δίπλα του για πολλούς λόγους. Από την άλλη, η μόνη περίπτωση που βλέπουν πιο θετικά ακόμα και βασικοί υπουργοί της ΝΔ είναι η Αφροδίτη Λατινοπούλου που έχει στηρίξει στα δύσκολα την ΝΔ ενώ η στρατηγική της είναι να χτυπάει επιλεκτικά συγκεκριμένα θέματα όπως π.χ ( μεταναστευτικό , woke ατζέντα ) στα οποία η σημερινή ΝΔ έχει υπαναχωρήσει αισθητά. Δεν είναι άλλωστε, τυχαίο που παράγοντες της αγοράς και αναλυτές βλέπουν τη Λατινοπούλου ως κάτι συμπληρωματικό στη νέα κυβέρνηση και όχι ένα αμιγώς αντιπολιτευόμενο κόμμα. Και δεν είναι τυχαίο, επίσης, που έρχονται δημοσκοπήσεις που θα τη φέρουν ψηλά σε προτιμήσεις στις τάξεις των ίδιων των Νεοδημοκρατών. Aυτοδυναμία Το τελευταίο, μπορεί να είναι και ένας τρόπος, να μας προϊδεάσουν ότι το πιο λογικό σχήμα για να κυβερνήσει τη χώρα το 2027 είναι η ΝΔ μαζί με τη Φωνή Λογικής. Είναι γνωστό, πλέον, ότι η ΝΔ δεν μπορεί να πιάσει αυτοδυναμία και ο ρόλος της l ight δεξιάς Λατινοπούλου είναι το «χειρότερο κακό» το οποίο πρέπει να υποστεί η σημερινή κεντρώα ΝΔ ώστε να διατηρηθεί στην εξουσία! Ο Μητσοτάκης , άλλωστε, ποτέ δεν έχει επιτεθεί κατά της Λατινοπούλου προσωπικά σε σχέση με άλλους πολιτικούς αρχηγούς όπως τον Βελόπουλο τον οποίο θεωρεί ψεκασμένο και ψευδοπατριώτη . Η Λατινοπούλου , εν τέλει, καθίσταται μία επιλογή συγκεκριμένων επιχειρηματιών και δημοσκόπων προκειμένου να ξεκλειδώσει μία τρίτη θητεία Μητσοτάκη και είναι ο πιο ανώδυνος τρόπος μέσα σε ένα πλαίσιο πολυδιάσπασης του χώρου, τόσο στην Κεντροαριστερά όσο και στην Κεντροδεξιά . Ο Βελόπουλος φεύγει δηλαδή, η Λατινοπούλου έρχεται. Με ποιά ποσοστά όμως δε ξέρω!

Το Παιχνίδι επιτέλους, γύρισε! Από τη Λήθη της Ιστορίας, στην Ιστορική Ανάταση! Η Ελλάδα ετοιμάζεται για τη Μεγάλη Αποστολή της και οι "δήθεν φίλοι μας", χωρίς να το θέλουν, της στρώνουν το δρόμο με ...τριαντάφυλλα! Η Τουρκία απλά σκάβει το λάκκο της! Μέχρι χτές, η Ελλάδα παρουσιαζόταν ως «περαστικός» στον χάρτη των μεγάλων. Μας έλεγαν μικρούς και πολλοί το πίστεψαν. Η Τουρκία, με τον Ερντογάν στον θρόνο, υπόσχονταν αναβίωση αυτοκρατορίας· οι μεσογειακοί μας ορίζοντες γέμιζαν θωρηκτά, φτηνή προπαγάνδα και μεγαλοστομίες. Κι όμως! Μέσα σε λίγα χρόνια το σκηνικό άλλαξε άρδην. Η Ελλάδα, παρά τα εσωτερικά της βάρη και παρά την πολιτική αβελτηρία που εγώ αποκαλώ «Μητσοτακισμό», βρέθηκε ξανά στο επίκεντρο ενός σχεδίου που επαναχάραξε την Ανατολική Μεσόγειο... Μέχρι τώρα, η πατρίδα μας παρουσιαζόταν - και είναι ακόμη, αλλά όχι για πολύ - ως το «προτεκτοράτο των Βαλκανίων». Μ ια χώρα που οι ισχυροί έβλεπαν μονάχα σαν αποθήκη μεταναστών, τουριστικό θέρετρο και δευτερεύον στρατιωτικό προγεφύρωμα. Η πολιτική τάξη έμοιαζε να έχει αποδεχθεί αυτόν τον ρόλο, πρόθυμη, μικρόψυχη, χωρίς όραμα. Η Τουρκία από την άλλη, με τον Ερντογάν ντυμένο με τον μανδύα του «ισλαμικού σουλτάνου», έμοιαζε να κρατά τα ηνία της Ανατολικής Μεσογείου . Οι περισσότεροι "αναλυτάδες" με ύφος χιλίων καρδιναλίων και με περισσή οσμανολαγνία, μιλούσαν για το «τουρκικό αιώνα», για την «επιστροφή της Οθωμανικής αυτοκρατορίας» και άλλα τέτοια ανατριχιαστικά. Κι όμως, μέσα σε λίγα μόλις χρόνια, το σκηνικό άλλαξε. Ριζικά . Και η Ελλάδα, παρά το βάρος του Μητσοτακισμού και την αδυναμία της πολιτικής ηγεσίας, βρέθηκε — σχεδόν μυστικά, σχεδόν προφητικά — στο επίκεντρο ενός νέου γεωπολιτικού σχεδίου που θυμίζει τις ημέρες της Βασιλεύουσας. Ο Θεός, για άλλη μια φορά, χτυπάει τα δάχτυλα του αλλάζοντας την ζοφερή συνέχεια μιας Ιστορίας, που δεν έπρεπε ποτέ να γραφεί. Η Ιστορία, λένε, κάνει κύκλους. Και συμφωνώ, ως Ιστορικός κι εγώ απόλυτα. Αλλά εδώ υπάρχει μια ειδοποιός διαφορά: οι λαοί που δεν ξεχνούν την ψυχή τους, επιστρέφουν . Και σήμερα, ενώ η Τουρκία παγιδεύεται στα ίδια της τα ανομήματα , η Ελλάδα, η Κύπρος και το Ισραήλ — με την Ορθοδοξία στο βάθος ως πνευματικό ορίζοντα — επαναχαράζουν τη μοίρα της Ανατολικής Μεσογείου . Οι ίδιες οι Ηνωμένες Πολιτείες, που επί δεκαετίες έπαιζαν διπλό παιχνίδι με την Άγκυρα, στρέφονται τώρα καθαρά προς τον άξονα 3+1. Και αυτή τη φορά, δεν είναι ένα διπλωματικό τέχνασμα. Είναι γεωπολιτική μετάνοια. Η Αθήνα, σχεδόν χωρίς να το καταλάβει ούτε αυτή, έγινε ο κρίκος που ενώνει τρεις κόσμους: τον ευρωπαϊκό, τον μεσανατολικό και τον ορθόδοξο . Από τη Βόρεια Ελλάδα ως την Κρήτη και την Κύπρο, οι νέες ενεργειακές διαδρομές δεν μεταφέρουν μόνο φυσικό αέριο — μεταφέρουν δύναμη, αξιοπρέπεια, και ένα μήνυμα που θυμίζει ότι η Πατρίδα αυτή δεν είναι τελειωμένη . Αντιθέτως μάλιστα! Αρχίζει σιγά σιγά να σηκώνεται από τον λήθαργο στον οποίο είχε περιπέσει , μετά από 600τόσα χρόνια διαδοχικής σκλαβιάς από Τούρκους, Ενετούς, Φράγκους, Άγγλους, Γάλλους και...όλο το κακό συναπάντημα. Ο Ερντογάν το υποψιάζεται, αλλά δεν το χωρά ο νους του! Το «τέλος» που ονειρευόταν για την Ελλάδα, έγινε απλά ο καθρέφτης της δικής του πτώσης . Οι εξελίξεις είναι τόσο απίστευτες, τόσο απίθανες, τόσο καταιγιστικές, που κυριολεκτικά μέχρι να γραφούν σε ψηφιακό ή αναλογικό χαρτί, έχουν ήδη...περάσει στην Ιστορία! Θεέ μου, το απίστευτο Μεγαλείο Σου! Ο Σουλτάνος που πίστεψε στο ψέμμα του Το 'χω πει πολλές φορές. Θα έλεγα...χιλιάδες. Η Ιστορία είναι αμείλικτη με τους ανθρώπους που την προκαλούν . Και ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, αφού σαγήνευσε τη Δύση, αφού έπεισε τη Ρωσία ότι είναι πιστός της σύμμαχος, αφού φλέρταρε με το Ιράν και το Πακιστάν, αφού έκανε τα πάντα για να μας κουβαλήσει πάνω από ένα εκατομμύριο μουσλίμηδες κατσαπλιάδες που παριστάνουν τα...ανήλικα παιδιά για να μας καταπιούν μια μέρα, αφού εκβίασε ακόμη και τη Μέση Ανατολή μπαίνοντας αυθάδικα ακόμη και ανάμεσα στα πόδια του Ισραήλ, έπεσε τελικά στην ίδια του την παγίδα. Πίστεψε ότι μπορεί να παίζει σε όλα τα ταμπλό χωρίς να πληρώσει το τίμημα . Πίστεψε ότι η Τουρκία είναι το «κέντρο του κόσμου» και ότι ο Θεός της Ιστορίας θα συνεχίσει να της χαρίζει χρόνο . Αλλά, ξέρετε, όταν ο άνθρωπος κάνει σχέδια, ο Θεός γελά. Και ο χρόνος για τον Σουλτάνο - που θέλησε να παραστήσει τον πρόγονο του, αυτόν τον Μεγαλοπρεπή Σουλεϊμάν του 17ου αιώνα - τελείωσε. Η Αμερική, που για δεκαετίες στήριζε την Άγκυρα, αποφάσισε να γυρίσει σελίδα . Όχι από ιδεαλισμό, για όνομα του Θεού, αλλά από καθαρά ψυχρή γεωπολιτική λογική. Ο Ερντογάν δεν είναι πλέον «χρήσιμος», τόσο απλά! Είναι απρόβλεπτος, ιδεολογικά φορτισμένος, και —κυρίως— εξαρτημένος από τη Μόσχα! Κάθε του βήμα στο Ουκρανικό, κάθε του επίδειξη ισλαμικής αλληλεγγύης στη Γάζα , κάθε του ομιλία με τον Πούτιν ή τον Ραΐσι , λειτουργεί σαν απόδειξη ότι η Τουρκία έχει πάψει να είναι μέλος της Δύσης . Έγινε το όχημα ενός νέου άξονα: Μόσχα–Άγκυρα–Τεχεράνη-Πακιστάν! Κι αυτό, οι "φίλοι μας" (φτύνω στον κόρφο μου) Αμερικανοί, δεν το συγχωρούν. Μπορεί ο Στάρμερ, αυτό το νεοταξικό σκουπίδι που παριστάνει τον πρωθυπουργό της Βρετανίας ενώ δεν είναι ικανός ούτε περίπτερο του κέντρου του Λονδίνου να μανατζάρει, να του προσφέρει...γή και ύδωρ (λέγε με Eurofighter και μισθοφορικό στρατό) για να τον δελεάσει να στραφεί εναντίον της Ρωσίας, αλλά ξεχνά το μίασμα αυτό οτι οι μέρες της Αγγλικής Αυτοκρατορίας, πέρασαν ανεπιστρεπτί. Κουμάντο πλέον κάνει ο ... Θείος Σάμ - Τράμπ κι αυτός δεν αστειεύεται. Η Ουάσιγκτον λοιπόν, αντί να συγκρουστεί ανοιχτά με τον «σουλτάνο», έκανε κάτι πιο έξυπνο και συνάμα, πιο οδυνηρό γι’ αυτόν! Τον απομόνωσε . Μέσα σε λίγους μήνες, έστησε μια νέα γεωπολιτική αρχιτεκτονική, τον άξονα 3+1 ( Ελλάδα–Κύπρος–Ισραήλ–ΗΠΑ ), επανέφερε τον EastMed στο προσκήνιο, ενέταξε τον άξονα αυτόν στον IMEC ( τον διάδρομο Ινδίας–Μέσης Ανατολής–Ευρώπης ) και ουσιαστικά ανακοίνωσε ότι ο νέος δρόμος της ενέργειας, δεν περνά πλέον από την Τουρκία . Ούτε καν την υπολογίζει. Η ίδια στιγμή που ο Ερντογάν υπέγραφε φανφαρόνικα τα μνημόνια με το Κατάρ και την Τεχεράνη, στην Αθήνα υπογραφόταν κάτι πολύ πιο ουσιαστικό! Η συμμετοχή της ExxonMobil με 60% στα ελληνικά κοιτάσματα , η αναβίωση του EastMed , η σύνδεση με την Κύπρο , η στρατηγική αναβάθμιση της Αλεξανδρούπολης και του Κάθετου Διαδρόμου . Όλα αυτά με τη σφραγίδα της Ουάσιγκτον και του Τελ Αβίβ . Κι έτσι, χωρίς να πέσει ούτε μία σφαίρα, η Τουρκία έχασε το χαρτί της Ανατολικής Μεσογείου . Από εκεί και πέρα, ο «σουλτάνος» άρχισε να παραληρεί. Εκδίδει - άκουσον, άκουσον! - 37 εντάλματα σύλληψης κατά Ισραηλινών αξιωματούχων (απίστευτο, απίθανο, απίθανο των απιθάνων!) , παράλληλα βρίζει τους Αμερικανούς επειδή όταν πήγε στην Ουάσιγκτον για να...αγοράσει κι έφυγε με τα ...αρχ...α του στο χέρι παρακαλώντας τους την ίδια στιγμή για τα ερειπωμένα από ανταλλακτικά F-16 που σαπίζουν μέσα στα υπόστεγα τους. Η κίνηση αυτή με τα...εντάλματα εναντίον των Ισραηλινών (ανάμεσα τους ο ίδιος ο Νετανιάχου και οι υπουργοί του των Εξωτερικών, Άμυνας και άλλων διπλωματών) ήταν αυτό που λέμε...όλα τα λεφτά της απελπισίας! Ακόμη γελάνε τρανταχτά οι Εβραίοι κρατώντας τις κοιλιές τους μη τυχόν και τους φύγουν οι σπλήνες και τα συκώτια τους. Γιατί έγινε όμως αυτό; Διότι πολύ απλά, το σχέδιό του για τη Συρία κατέρρευσε με πάταγο! Ο Ερντογάν είχε στοιχηματίσει την πολιτική του επιβίωση στον «μαχητή» Αμπού Μοχάμεντ αλ-Τζολάνι , τον τρομοκράτη της Αλ Νούσρα και «παλιά καραβάνα» της Αλ Κάιντα, που ο ίδιος οργάνωνε, χρηματοδοτούσε και χρησιμοποιούσε ως εργαλείο για την πτώση του Άσαν τ. Πίστεψε ότι, μόλις ο Άσαντ απομακρυνθεί, θα έχει το πάνω χέρι στη Δαμασκό, ότι η Τουρκία θα εγκαταστήσει μια δική της «μαριονέτα» και θα ελέγχει τη βόρεια Συρία. Μα να που ο Τζολάνι έκανε την κωλοτούμπα του αιώνα ! Ξαφνικά, εκείνος ο «τρομοκράτης» που υπηρετούσε τον Σουλτάνο, άρχισε να πλησιάζει το Ισραήλ . Να διαπραγματεύεται «διάδρομο ασφαλείας», να κρατάει ανοιχτές γραμμές επικοινωνίας, να αφήνει να εννοηθεί ότι μπορεί να εξισορροπήσει το ιρανικό στοιχείο στην περιοχή. Για τον Ερντογάν, αυτό ήταν προδοσία. Ναί, αλλά για τη γεωπολιτική όμως, ήταν η φυσική εξέλιξη. Κι εγώ ήμουν ένας από αυτούς, που είχε δηλώσει ευθαρσώς πως αυτό που έκανε ο Ερντογάν, θα το πληρώσει πανάκριβα. Και στο κάτω-κάτω, όταν ο κύριος χορηγός σου πνίγεται, ψάχνεις άλλον να σε ταΐσει. Έτσι, ο Τούρκος πρόεδρος, όπως ακριβώς το προβλέψαμε, βρέθηκε ξαφνικά χωρίς σύμμαχο στη Συρία, χωρίς φωνή στη Γάζα και με τους Ρώσους να του κλείνουν το μάτι μόνο όσο τους συμφέρει. Μ' άλλα λόγια, ο Ερντογάν, που άλλοτε έστηνε παιχνίδια με την ΜΙΤ παντού αλλά κυρίως μέσα στο δικό μας σπίτι, τώρα παίζει ρόλο κομπάρσου σε μια σκηνή που πλέον δεν του ανήκει. Και, όπως συμβαίνει σε όλους τους απομονωμένους ηγέτες, η απελπισία του γίνεται επικίνδυνη . Γι’ αυτό και η ρητορική του έχει περάσει σε νέα φάση. Κατάρες, απειλές, παραληρήματα για «σταυροφορίες» και «προδότες του Ισλάμ», εντάλματα...σύλληψης για γενοκτονίες και άλλα τέτοια κωμικά. Μα πίσω από τα λόγια αυτά, δεν υπάρχει πίστη παρά μόνο πανικός. Οι Αμερικανοί του έστησαν την παγίδα και τον άφησαν να πέσει μέσα μόνος του. Η συμμετοχή του Ισραήλ και των ΗΠΑ στον νέο ενεργειακό άξονα 3+1 σήμανε την τελική του πολιτική απομόνωση . Κι εκείνος, που μέχρι χθες έπαιζε με τα drone του τη μοίρα της Λιβύης και του Καυκάσου, βλέπει τώρα τον Τζολάνι να του ρίχνει μαχαιριά στην πλάτη και τον Νετανιάχου να υπογράφει συμφωνίες με την Αθήνα. Στο Ισραήλ λοιπόν, δεκάρα δε δίνουν γι' αυτόν. Δεν τον υπολογίζουν. Στη Μόσχα τον βλέπουν με καχυποψία και οι Άραβες πλέον τον θεωρούν προβληματικό . Ο Ερντογάν μπορεί μεν να εξακολουθεί να παίζει τον ρόλο του προφήτη αλλά είναι πια ο μόνος που δεν βλέπει ότι τον χρησιμοποιούν όλοι. Το αποκορύφωμα, ήταν η τελευταία του συνάντηση με τον Ντόναλντ Τραμπ. Ο Αμερικανός πρόεδρος, με το γνώριμο του χαμόγελο, τον δέχτηκε στο Οβάλ Γραφείο, τον άφησε να μιλήσει, και στο τέλος του έδωσε μια χειραψία που έκρυβε το τέλος μιας εποχής . Οι πληροφορίες —που «διέρρευσαν» επίτηδες, το χω —ξαναπεί αυτό σε προηγούμενο άρθρο μου — λένε ότι ο Τραμπ δεν υποσχέθηκε τίποτα . Ούτε F-16, ούτε άρση κυρώσεων, ούτε συμμετοχή στα ενεργειακά εκτός εάν...αποτάξει τη Ρωσία και δεχτεί τα αμερικάνικα LNG! Αλλά...πώς να απαρνηθεί όλα αυτά, αφού εξαρτάται πλήρως από το πάμφθηνο ρωσικό φυσικό αέριο; Πώς να απαρνηθεί την τελική φάση ολοκλήρωσης του πυρηνικού εργοστασίου του Ακούγιου, όπου τα κλειδιά και τους κωδικούς τους κρατάει ο Πούτιν; Πώς να κλείσει τη πόρτα στους Ρώσους, όταν τα S-400 που πήρε πριν από 7 χρόνια μετά τυμπάνων και αλαλαγμών, είναι "κλειδωμένα" και πλήρως εξαρτώμενα από τη Μόσχα; Μ' άλλα λόγια, πώς να αντιδράσει ο...πλήρως "ανεξάρτητος", όταν τα μουσουλμάνικα αχαμνά του βρίσκονται κλειδωμένα μέσα σε safe που τα κλειδιά τα κρατάει ο Λαβρόφ; Γι' αυτό κι ο Τράμπ απλά του έσφιξε το χέρι λέγοντας του «καλή τύχη». Και αυτή η φράση, για έναν πολιτικό σαν τον Ερντογάν, είναι το πιο ψυχρό αντίο. Το παιχνίδι γύρισε λοιπόν κύριοι. Και ο Ερντογάν, που ήθελε να γίνει «ο νέος Μέγας Σουλεϊμάν», κατέληξε να μοιάζει περισσότερο με τον τελευταίο της Οθωμανίας, δηλαδή εκείνον που έβλεπε την αυτοκρατορία να σαπίζει χωρίς να τολμά να το ομολογήσει. Τον Αμπντούλ Μεζίτ τον Β'. Αν λοιπόν υπάρχει μια λέξη που περιγράφει σήμερα την Τουρκία, αυτή είναι παγίδευση . Όχι από εξωτερικό εχθρό, αλλά από τον ίδιο της τον ηγέτη, έναν άνθρωπο που νόμιζε πως μπορούσε να γίνει ταυτόχρονα ο προστάτης του Ισλάμ, ο συνομιλητής του ΝΑΤΟ και ο φίλος του Πούτιν. Η αλήθεια είναι πως ο Ερντογάν δεν ελέγχει τίποτε πια . Αντιθέτως, ελέγχεται από όλους. Η εμμονή του με τη Μόσχα δεν είναι επιλογή στρατηγικής, αλλά εξάρτησης . Η Τουρκία, που άλλοτε διαφήμιζε την «ανεξαρτησία» της, βρίσκεται σήμερα πνιγμένη μέσα στο ρωσικό ενεργειακό και τραπεζικό δίκτυο . Το 45% του φυσικού της αερίου προέρχεται από τη Ρωσία. Τα αντιαεροπορικά της, τα S-400 την κρατούν όμηρο του Κρεμλίνου, το πυρηνικό εργοστάσιο του Ακουγιου ελέγχεται πλήρως από τη Rosatom και οι «τουριστικές επενδύσεις» που επικαλείται η Άγκυρα δεν είναι παρά ρωσικά κεφάλαια ξεπλύματος . Αν μ' άλλα λόγια, αύριο ο Πούτιν γυρίσει τον διακόπτη, η Τουρκία βυθίζεται στο σκοτάδι. Κι όμως, κατά περίεργο τρόπο ο Ερντογάν εξακολουθεί να παριστάνει τον «ισορροπιστή». Αγοράζει S-400, αλλά πάει στην Αμερική και ζητά F-16. Κλείνει το Βόσπορο για τα πλοία του ΝΑΤΟ, αλλά αφήνει τα ρωσικά να περνούν . Καταγγέλλει τον «δυτικό ιμπεριαλισμό», ενώ εκλιπαρεί την Ουάσιγκτον για επενδύσεις. Και κάθε φορά που στριμώχνεται, παίζει το ίδιο χαρτί, το «χαρτί του Αλλάχ». Μιλάει για «ιερό πόλεμο», για «σταυροφόρους», για «προδότες του Ισλάμ». Όμως δεν υπάρχει πλέον πίστη σ’ αυτά τα λόγια, υπάρχει μόνο φόβος . Φαίνεται άλλως τε. Φόβος απέναντι στον Πούτιν που δεν εμπιστεύεται κανέναν, φόβος απέναντι στον Χαμενεΐ που του τραβάει το χαλί στη Μέση Ανατολή, φόβος απέναντι στους ίδιους τους Κεμαλικούς που καραδοκούν να τον ρίξουν! Αυτός κι αν είναι φόβος. Κι αν λάβουμε υπ' όψη μας την τελευταία "μπηχτή" του Τράμπ που είπε "υπάρχει πρόβλημα δημοκρατίας στη Τουρκία", υπονοώντας πως ο Ερντογάν διοικεί με νοθευμένες εκλογές, τι άλλο να περιμένει κανείς και ο ίδιος ο Ρετζέπ ασφαλώς; Γιατί, ναι, το υπογράφω κι όλας, μέσα στην ίδια την Τουρκία ο χρόνος του Ερντογάν μετρά αντίστροφα . Το οικονομικό χάος, ο πληθωρισμός, η κατάρρευση της λίρας, η δυσαρέσκεια του στρατού, και η σιωπηλή επιστροφή των «βαθέων» του κεμαλικού κράτους, συνθέτουν ένα σκηνικό που θυμίζει το φθινόπωρο του 1989 λίγο πριν καταρρεύσει η Σοβιετία. Αυτή τη φορά όμως, η Ιστορία δεν γράφεται στη Μόσχα, αλλά στην Άγκυρα. Κι ο άνθρωπος που ήθελε να «αναστήσει» την Οθωμανική αυτοκρατορία, κινδυνεύει να καταλήξει το τελευταίο της κεφάλαιο ... Αχ Άγιε μου Παΐσιε, μεγάλε και θαυματουργέ, πώς μας τα είχες πεί τότε πριν από κοντά 40 χρόνια κι εμείς σε ακούγαμε με μειδίαμα ειρωνικό τότε... Και μέσα σε όλη αυτή τη γεωπολιτική καταιγίδα, η Ελλάδα , ναί, η χώρα που οι ίδιοι οι Τούρκοι ειρωνεύονταν ως "τελειωμένη"γίνεται κεντρικός παράγοντας σταθερότητας . Η συμμετοχή της στον άξονα 3+1, η ενεργειακή της διασύνδεση με την Κύπρο και το Ισραήλ, η στρατηγική της σχέση με τη Γαλλία και τις ΗΠΑ, την καθιστούν το μοναδικό κράτος της Ανατολικής Μεσογείου που δεν χρειάζεται να απειλεί για να υπάρξει . Είναι εκεί, ριζωμένη στην Ιστορία της, στη Γη των Αγίων, στη Ρωμιοσύνη που ποτέ δεν πεθαίνει και που τώρα, μπήκε στο δρόμο που δεν έχει γυρισμό, στο δρόμο που οδηγεί στην πλήρη Ανάσταση της. Κι όπως λέει μια παλιά ρωμαίικη προφητεία: «Την Πόλη θα την πάρει ο λαός που κράτησε πίστη, όταν όλοι την είχαν χάσει.» Κι αυτός ο λαός —είμαστε εμείς. Εμείς που πιστέψαμε, που δε φραγκέψαμε, που δε προδώσαμε, που δεν χλευάσαμε Χριστό και πατρίδα. Εμείς, αυτό το πενιχρό 20-22%, θα αναστήσουμε και πάλι τη Ρωμιοσύνη. Η Ελλάδα της Ορθοδοξίας και της Γεωγραφίας – Από Ουραγός σε Κέντρο του Νέου Κόσμου Υπάρχουν στιγμές όπου η Γη ξαναθυμάται την αποστολή της Μεγάλης και Οικουμενικής Ελλάδας. Kαι κάνει ό,τι μπορεί για να τη στεριώσει. Κι η σημερινή Ελλάδα, η μικρή, η πληγωμένη, η ταπεινωμένη από δανειστές και ψευτοσωτήρες, στέκεται ξανά στο κέντρο της Ιστορίας . Όχι γιατί το θέλησαν οι σημερινοί πολιτικοί της, το αντίθετο, προσπάθησαν με περισσή θέληση και σθένος να την κανουν όσο πιο μικρότερη μπορούσαν για να ζούν αυτοί καλά και το Γένος νεκρό. Αλλά γιατί το θέλησε η Γεωγραφία και το επικύρωσε η Πίστη . Η Ελλάδα βρίσκεται εκεί όπου ενώνονται τρεις ήπειροι, τρεις θάλασσες και δύο κόσμοι. Ο χριστιανικός και ο μουσουλμανικός, ο Δυτικός και ο Ανατολικός. Είτε το θέλει είτε όχι, είναι το φυσικό σταυροδρόμι των λαών, ο τόπος όπου διασταυρώνονται οι αγωγοί της ενέργειας και οι αγωγοί του Πνεύματος. Κι αν η Τουρκία επέλεξε να γίνει ο διάδρομος του σκότους, η Ελλάδα γίνεται τώρα ο διάδρομος του φωτός. Η Ορθοδοξία δεν είναι απλώς θρησκεία. Είναι Αλήθεια, είναι Πίστη, είναι πολιτισμός, είναι τρόπος ύπαρξης, είναι η πνοή εκείνη που επέτρεψε σ’ ένα έθνος να σταθεί όρθιο ανάμεσα σε αυτοκρατορίες . Όταν η Δύση έχτιζε κάστρα, παλάτια, αυτοκρατορίες και εμπορικές εταιρείες με κλεψιμαίικα, ο Έλληνας μιλούσε με τον Θεό στη γλώσσα του Αγίου Ιωάννου του Χρυσοστόμου. Κι όταν οι λαοί της Ευρώπης παραδίδονταν στη λογική της ύλης, ο Ρωμιός έψαλλε «Χριστός Ανέστη» με δάκρυα στα μάτια. Αυτόν τον πολιτισμό, που κάποια ελληνόφωνα ξόανα της νεοταξίτικης συμμορίας θεώρησαν μουσειακό , τον επαναφέρει σήμερα η Ιστορία . Γ ιατί χωρίς Πίστη, καμιά γεωπολιτική στρατηγική δεν αντέχει . Οι συμφωνίες έρχονται και φεύγουν, τα κράτη αλλάζουν, αλλά το Έθνος που φυλά τα σύνορα της Πίστης, μένει . Και η Ελλάδα τα φυλά ακόμα. Από την Αλεξανδρούπολη ως την Κύπρο, οι βάσεις της Δύσης πατούν σε γη που μοσχοβολά λιβάνι και αίμα μαρτύρων. Κι εδώ είναι το παράδοξο: Ενώ ο Μητσοτακισμός, ως πολιτικό φαινόμενο, συμβολίζει την πιο κυνική μορφή εξάρτησης, διαφθοράς και ξεπουλήματος ιερών και οσίων, η Πατρίδα μέσα από τα σπλάχνα της με τη συμβολή της χείρας του Θεού που αγάπησε όσο κανείς, αναδεικνύεται και πάλι ως στρατηγικό κέντρο . Όχι γιατί το επιδιώκουν οι κυβερνώντες, αλλά γιατί το απαιτεί το ίδιο το πεπρωμένο. Η Αμερική χρειάζεται τον χώρο μας. Το Ισραήλ χρειάζεται το φως μας. Η Ευρώπη αν απαλλαγεί βεβαίως από το νεοταξικό νέφος, θα χρειαστεί και πάλι την ασφάλειά μας. Κι αν η Κύπρος γίνεται ενεργειακός κόμβος, αν η Κρήτη μετατρέπεται σε στρατηγικό σταυροδρόμι, αν η Αλεξανδρούπολη γίνεται νέα «Πύλη του Βορρά», όλα αυτά είναι κομμάτια ενός θεϊκού σχεδίου που ξεπερνά ανθρώπους και κόμματα. Η Ελλάδα επιστρέφει στη θέση που της ανήκει όχι επειδή την ανέβασαν οι σύμμαχοι, αλλά επειδή οι αντίπαλοι της Τουρκίας έπεσαν.Η παρακμή του Ερντογάν είναι η προφητική δικαίωση του Ελληνισμού. Όπως η Πόλη χάθηκε με προδοσία, έτσι τώρα ανοίγει ξανά ο δρόμος της με θεία ειρωνεία. Γιατί δεν είναι τυχαίο, τίποτα δεν είναι τυχαίο. Οι Άγιοι Πατέρες προείπαν πως «η Τουρκία θα χωριστεί στα τρία, και τότε η Ρωμιοσύνη θα σταθεί ξανά» . Και βλέπουμε ξεκάθαρα πλέον τα σημάδια: Απομόνωση, διχασμός, απελπισία στην Άγκυρα, συσπείρωση, αναγέννηση και πνευματική αφύπνιση στην Ελλάδα. Η Γεωγραφία, που άλλοτε μας τιμώρησε, τώρα μας αποκαθιστά. Ο Ελληνικός χώρος, ο άξονας Αιγαίο–Κρήτη–Κύπρος–Ανατολική Μεσόγειος, γίνεται το φυσικό ανάχωμα του Ορθόδοξου Χριστιανικού κόσμου . Εκεί όπου σβήνει η ορμή της Ανατολής και αρχίζει η προστασία της Δύσης. Κι αυτό δεν είναι απλή σύμπτωση, είναι επανάκαμψη της Ρωμαίικης ταυτότητας ! Αυτής της υπέροχης συνείδησης πως ο Έλληνας δεν είναι απλώς πολίτης κράτους, αλλά κληρονόμος Αυτοκρατορίας. Όταν οι ξένοι θα μετρούν γεωπολιτικούς δείκτες, εμείς θα μετράμε φως. Και το φως αυτό, όσο κι αν το πολεμήσουν, θα επιστρέψει εκεί που ανήκει: Στην Πόλη . Στη Βασιλεύουσα. Στην Πόλη των Πόλεων. Στην παντοτεινή πρωτεύουσα μας, στην Θεοφύλακτη, στην Κωνσταντίνου Πόλη, στη Νέα Ρωμη. Εκεί ανήκουμε κι εκεί θα ξαναπάμε. Το Ψευτορωμαίϊκο σαπίζει. Ο Μητσοτακισμός όζει από τη σαπίλα του και περιμένει απλά να τον θάψει η Ιστορία . Ο Μεγάλος Πόλεμος είναι κοντά. Τόσο κοντά όσο ποτέ. Μια δοκιμασία ακόμη μένει, για να ξεκαθαρίσει αυτή η άγια γή από τα σκαθάρια, τις αλογόμυγες και τα φίδια. Ο Θεός το υποσχέθηκε. Κι όπως βλέπετε όλοι, κρατάει πάντα την υπόσχεση Του. Πύρινος Λόγιος sergioschrys@outlook.com

Από χθες όλοι αυτοί με εμπροσθοφυλακή τους ιπποκόμους των Δημοκρατικών, μετά το νέο δόγμα Τραμπ «Drill, baby Drill», έχουν κάνει μια μεγαλοπρεπή «κυβίστηση». Νεολληνιστί «κωλοτούμπα»! Η μακρά ενασχόλησή μου με την πολιτική μέσα από τη δημοσιογραφία με έχει κάνει σχεδόν κυνικό. Πολύ δύσκολα εντυπωσιάζομαι ή εκπλήσσομαι από κάτι. Με όσα βλέπω και μαθαίνω στο προσκήνιο και το παρασκήνιο τα τελευταία 38 χρόνια (άρχισα στα 19 μου από την ακριτική πολυπολιτισμική Θράκη), αντιλαμβάνομαι ότι η πολιτική στην πατρίδα μας, ανεξαρτήτως προσώπων, πλην φωτεινών εξαιρέσεων, είναι μία διαρκής φάρσα. Της λείπει η συνέπεια. Οι κατά καιρούς ηγεσίες μάς λένε το κανονικό και το αντίθετό του με μεγάλη ευκολία, χωρίς να ντρέπονται για τις αναιρέσεις τους. Τούτων δοθέντων, μόνο θυμηδία κατάφερα να αισθανθώ στη θέα της τηλεοπτικής παρέλασης των εν Ελλάδι τέως οπαδών του Μπάιντεν, πρωθυπουργών, υπουργών, πρώην υπουργών, γεωπολιτικών αναλυτών και άλλων, οι οποίοι επί τέσσερα ολόκληρα χρόνια καθύβριζαν τον πρόεδρο Τραμπ. Ακόμα και τη βραδιά της νίκης του. Οι οποίοι τον ειρωνεύονταν τον περασμένο Φεβρουάριο από το βήμα της Βουλής και έλεγαν ιδιωτικώς «θα αντιδράσει ο αμερικανικός λαός και θα κερδίσει η Κάμαλα!». Οι οποίοι ειρωνεύονταν την πρέσβη Γκίλφοϊλ και διακινούσαν φαιδρά σενάρια εμπλοκής του διορισμού της μέχρι πρόσφατα. Οι οποίοι διέταζαν τους τροφίμους τους από το πρόγραμμα σίτισης της Υπηρεσίας Αναπτυξιακής Βοήθειας του Στέιτ Ντιπάρτμεντ να μας αποκαλούν «γεράκια του Τραμπ» (το υπέστην και ο ίδιος το 2016 από «αριστερή» γραφίδα) επειδή προτείναμε κάτι που ταυτιζόταν με το εθνικό μας συμφέρον. Οι οποίοι εύχονταν να πάει φυλακή και υποδέχθηκαν παγερά στα ΜΜΕ την απόπειρα δολοφονίας του. Το κυριότερο απ’ όλα όμως είναι ότι υπονόμευαν επί χρόνια την εθνική στρατηγική των γεωτρήσεων στο Αιγαίο και στην Μεσόγειο για να υπηρετήσουν την ατζέντα των deals κάτω από το τραπέζι: την ατζέντα της πράσινης ενέργειας, των ηλεκτρικών αυτοκινήτων, των φωτοβολταικών, των αιολικών πάρκων. Μια ατζέντα που, αν και απαγόρευε στην Ελλάδα να ασκήσει τα κυριαρχικά της δικαιώματα και έθετε σε αναστολή την ανακήρυξη ΑΟΖ, εθεωρείτο τότε πολιτικά λίαν «επικερδής». Με έμφαση στο «επικερδής». Για περισσότερα από τέσσερα χρόνια η πολιτική μας ηγεσία διακήρυσσε την εγκατάλειψη του πετρελαίου και του φυσικού αερίου με το επιχείρημα ότι στον 21ο αιώνα είναι «ξεπερασμένα καύσιμα». Ο ίδιος ο πρωθυπουργός διακήρυξε το δόγμα του ενταφιασμού του φυσικού αερίου από το πλέον επίσημο βήμα της Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ το 2021. Ο υπουργός Περιβάλλοντος αυτής της κυβέρνησης «απώθησε» τον διευθύνοντα σύμβουλο της Chevron από το γραφείο του το 2023 όταν εκείνος εξεδήλωσε πρώτη φορά ενδιαφέρον για γεωτρήσεις στην Κρήτη. Του μιλούσε επί μία ώρα για τα πλεονεκτήματα του «βιοαερίου», κατόπιν εντολών άνωθεν. Ο προκάτοχος του κυρίου Μητσοτάκη αποκήρυξε το 2019 την επένδυση της Exxon Mobil στην Κρήτη ως επικίνδυνη για το περιβάλλον, επειδή δεν περιλαμβανόταν στην ατζέντα των Δημοκρατικών. Από χθες όλοι αυτοί με εμπροσθοφυλακή τους ιπποκόμους των Δημοκρατικών, μετά το νέο δόγμα Τραμπ « Drill, baby Drill », έχουν κάνει μια μεγαλοπρεπή «κυβίστηση». Νεολληνιστί «κωλοτούμπα» : Αποθεώνουν τις γεωτρήσεις, πανηγυρίζουν που η Ελλάδα καθίσταται «γεωπολιτικός κόμβος», δοξάζουν τον Τραμπ, «λιώνουν » για την πρέσβη Γκίλφοϊλ και προσπαθούν να κεφαλαιοποιήσουν πολιτικά για τους εαυτούς τους αυτό που υπονόμευαν επί χρόνια. Όπως τραγουδούσε κάποτε και ο Γιώργος Κοινούσης, «Αμερική, Αμερική, καλά μου το είπαν μερικοί πως είσαι χώρα, χώρα μαγική». Αυτοί οι χωρίς «σπονδυλική στήλη» μονίμως κυρτοί άνθρωποι ( που στο όνομα των ανίερων deals με τους Δημοκρατικούς υπονόμευσαν το εθνικό συμφέρον ) θα έπρεπε σήμερα να απολογούνται που καθυστέρησαν τόσο τη χώρα . Όχι να πανηγυρίζουν. Η Ελλάς δεν καθίσταται γεωπολιτικός κόμβος χάρη σε αυτούς και στη δήθεν αριστουργηματική δουλειά τους. Η Ελλάς καθίσταται κόμβος επειδή η γεωγραφία το ορίζει και επειδή η Τουρκία αρνήθηκε να γίνει κι αυτή παράλληλος κόμβος επειδή το μονοπώλιο του ακριβού φυσικού αερίου θα τίναζε στον αέρα την οικονομία της. Τι παράξενο όμως! Ούτε και τώρα που συμφωνούμε επί της αρχής θα βρεθούμε στο ίδιο στρατόπεδο με τους ιπποκόμους του Μπάιντεν. Γιατί εμείς θέλουμε, κατ’ αναλογίαν με τον πρόεδρο Τραμπ, να γίνει η Ελλάδα μεγάλη ξανά. Παίκτης στο γήπεδο και όχι ball boy. Καθιστάμενη η Ελλάς ενεργειακός κόμβος ωφελούνται η Δύση και η Αμερική καθώς η μονοπωλιακή τροφοδοσία των Βαλκανίων και της ανατολικής Ευρώπης έχει ως άμεση συνέπεια την πολιτική εξάρτηση των χωρών αυτών από τις ΗΠΑ και την ενδεχόμενη μείωση της ρωσικής επιρροής. Μεγάλο το δώρο για τη Δύση. Καθιστάμενη η Ελλάς ενεργειακός κόμβος ενισχύει καταλυτικά την οικονομία της Αμερικής με ρευστότητα με την αύξηση των εισαγωγών δυτικού αερίου. Μεγάλο δώρο για την Αμερική. Καθιστάμενη η Ελλάς ενεργειακός κόμβος ενισχύεται η μεταφορά LNG με ελληνικά πλοία . Μεγάλο δώρο για τη ναυτιλία μας, όχι για όλη, καθώς υπάρχουν αποκλεισμοί. Ωστόσο τα κρίσιμα δώρα για το έθνος και τον λαό, που μετά το Σχέδιο Μάρσαλ είναι αμφίβολο αν έχει δει κάποια μεγάλη χειρονομία από την υπερδύναμη, είναι δύο: Η δίκαιη οριοθέτηση της ελληνικής ΑΟΖ στη Μεσόγειο και στο Αιγαίο, που σημαίνει και δίκαιη διανομή του ορυκτού πλούτου που βρίσκεται στην επικράτειά μας. Το πρώτο. Η δίκαιη διανομή των κερδών αυτών και στον ελληνικό λαό υπό τη μορφή εκπτώσεων στις τιμές του φυσικού αερίου. Το δεύτερο. «Κόμβος» για τον Έλληνα είναι οι αντλίες βενζίνης που γεμίζουν τα ρεζερβουάρ των αυτοκινήτων στα βενζινάδικα, οι καυστήρες των πολυκατοικιών και οι λογαριασμοί ηλεκτρικού ρεύματος. Εάν το έδαφός μας είναι ο «αεροδιάδρομος» για την απογείωση των πωλήσεων του δυτικού φυσικού αερίου, τότε πρέπει οι σύμμαχοί μας να πληρώσουν ακριβά slots. Έτσι ναι, αποκτά νόημα και η λέξη: Είμαστε μαζί στη μάχη. «Σύν(μ)-μαχοι». Παρήγορο καταρχάς που η νέα πρέσβης συνέδεσε μέσα στο Μέγαρο Μαξίμου το ζήτημα της ενέργειας με τα «σύνορα», την «εθνική ασφάλεια» και την «κυριαρχία». Η κυρία Γκίλφοϊλ είπε μόνη της αυτό που δεν είπαν οι χθεσινοί ιπποκόμοι του Μπάιντεν, όψιμοι κόλακες του προέδρου Τραμπ και της ιδίας . Θα αναμένουμε με ενδιαφέρον τη συνέχεια. Δεν θεωρούμε ότι το εθνικό συμφέρον ικανοποιείται μέσα από το συμμαχικό, αλλά το ανάποδο. Το συμμαχικό συμφέρον εξυπηρετείται προνομιακά από την κατά προτεραιότητα ικανοποίηση του εθνικού συμφέροντος. Greece first!!!

Πε­τούν με τη Χάρη του Αγί­ου Πνεύ­μα­τος και κι­νούν­ται με ιλιγ­γιώ­δεις τα­χύ­τη­τες! Οι πνευ­μα­τι­κές τα­χύ­τη­τες δεν έχουν καμ­μία σχέ­ση με τις γνω­στές σε εμάς γή­ι­νες τα­χύ­τη­τες. Όλα όσα πρέπει να ξέρετε για τους Αγγέλους - φύλακες μας! 1. Ο φύ­λα­κας Άγ­γε­λός μας εί­ναι δί­πλα μας και βλέ­πει δυ­στυ­χώς όλες τις αμαρ­τί­ες μας, εκτός αυ­τής της αρ­σε­νο­κοι­τί­ας (ομο­φυ­λο­φι­λία). Εκεί στρέ­φει το πρό­σω­πο του και δεν βλέ­πει. Δημήτριος Παναγόπουλος ο ιεροκήρυκας + 2. Οι άγ­γε­λοι δεν έχουν φτε­ρά όπως νο­μί­ζουν πολ­λοί, αλλά έχουν ενερ­γεια­κές ασπί­δες προ­στα­σί­ας από την τρι­βή, οι οποί­ες τους κά­νουν να φαί­νον­ται ότι έχουν φτε­ρά. Πε­τούν με τη Χάρη του Αγί­ου Πνεύ­μα­τος και κι­νούν­ται με ιλιγ­γιώ­δεις τα­χύ­τη­τες! Οι πνευ­μα­τι­κές τα­χύ­τη­τες δεν έχουν καμ­μία σχέ­ση με τις γνω­στές σε εμάς γή­ι­νες τα­χύ­τη­τες. Γέροντας Εφραίμ της Σκήτης του Αγίου Ανδρέα + 3. Όχι μόνο, ο κάθε βα­πτι­σμέ­νος έχει άγ­γε­λο φύ­λα­κα, αλλά και κάθε έθνος έχει τον άγ­γε­λό του, ώστε να εμ­πνέ­ει σε αυτό το έθνος, σκέ­ψεις αγα­θές, σκέ­ψεις αγά­πης. Γέροντας Νίκων ο Νεοσκητιώτης 4. Οι ασώ­μα­τοι άγ­γε­λοι μπο­ρούν να παίρ­νουν αν­θρώ­πι­νη μορ­φή, όχι φαν­τα­στι­κά, αλλά να απο­κτούν πραγ­μα­τι­κό αν­θρώ­πι­νο σώμα. Τη δύ­να­μη αυτή την έχουν λά­βει από τον Θεό. Άγιος Ιωάννης της Κροστάνδης 5. Οι Άγ­γε­λοι σε 3 πε­ρι­πτώ­σεις θυ­μιά­ζουν τους εκλε­κτούς του Θεού: α) όταν δια­βά­ζουν τα ιερά βι­βλία, οπό­τε τους πε­ρι­κυ­κλώ­νουν αο­ρά­τως, θέ­λον­τας να ακού­σουν τα θε­ό­τερ­πνα λό­για του Αγί­ου Πνεύ­μα­τος β) όταν προ­σεύ­χον­ται και συ­νο­μι­λούν με τον Θεό, οπό­τε κι εκεί­νοι πα­ρευ­ρί­σκον­ται αο­ρά­τως και συμ­προ­σεύ­χον­ται με πολύ πόθο και γ) όταν υπο­μέ­νουν για την αγά­πη του Θεού κόπο, πόνο και τι­μω­ρί­ες. Τότε έχουν οι Άγ­γε­λοι την άδεια να τους μυ­ρώ­νουν, να τους προ­ε­τοι­μά­ζουν και να τους πα­ρα­κι­νούν στον αγώ­να της ευ­σε­βεί­ας. Άγιος Ανδρέας ο δια Χριστόν Σαλός

Μια κατάθεση ψυχής από τον Βασίλη Κοκοτσάκη για την υπόθεση των Τεμπών, ποιοί τον συκοφαντούν, ποιοί τον εμποδίζουν στη δουλειά του, τι ανακάλυψε τελικά! «Προς όσους μας ή με συκοφαντούν: Δεν σας κατηγορώ. Σας καταλαβαίνω! Η αλήθεια, όταν δεν χωράει στο αφήγημα, προκαλεί φόβο, οργή, και αμήχανη ειρωνεία. Αλλά όσο κι αν φωνάξετε, όσο κι αν επιτεθείτε, όσο κι αν δοκιμάσετε να μειώσετε πρόσωπα, υπάρχει κάτι που δεν μπορείτε να αλλάξετε: Η φωτιά λέει πάντα την αλήθεια. Εμείς θα συνεχίσουμε με τεκμηρίωση, με αξιοπρέπεια, με καθαρό μέτωπο.» O Vasilios Kokotsakis  περνάει στην αντεπίθεση προς όσους συκοφαντούν τον ίδιο και την ομάδα του, με ένα κείμενο που «σφάζει» με το γάντι: «ΠΡΟΣ ΟΣΟΥΣ ΕΠΙΧΕΙΡΟΥΝ ΝΑ ΜΕ ΑΠΑΞΙΩΣΟΥΝ ΠΡΟΣΩΠΙΚΑ ΑΝΤΙ ΝΑ ΑΠΑΝΤΗΣΟΥΝ ΕΠΙ ΤΗΣ ΟΥΣΙΑΣ: Κατατάχθηκα στο Πυροσβεστικό Σώμα το 1982 και το 1984 εισάχθηκα και αποφοίτησα από την Παραγωγική Σχολή του Π.Σ., αποκτώντας, όπως προβλεπόταν θεσμικά, και την ιδιότητα του Ανακριτικού Υπαλλήλου. Η είσοδος στην παραγωγική σχολή πραγματοποιείτο, όπως και σε όλες τις σχολές Ενόπλων Δυνάμεων και Σωμάτων Ασφαλείας, με απολυτήριο λυκείου ως υποχρεωτική προϋπόθεση. Από τα πρώτα χρόνια της υπηρεσίας μου βρέθηκα στην πρώτη γραμμή του επιχειρησιακού έργου, και εκεί διαμορφώθηκε η ουσιαστική γνώση μου για τη συμπεριφορά της φωτιάς και τις φυσικοχημικές αλληλεπιδράσεις που αναπτύσσονται σε περιβάλλοντα καύσης. Το 1986, ως επικεφαλής διασωστικής εξόδου, κατά την προσπάθειά μου να απεγκλωβίσω άτομο σε χώρο με χημικούς διαλύτες, υπέστην σοβαρή δηλητηρίαση με 38% μονοξείδιο του άνθρακα στο αίμα — επίπεδο το οποίο, αντικειμενικά, είναι οριακά συμβατό με την επιβίωση. Παρ’ όλα αυτά επέστρεψα στο καθήκον. Λίγο αργότερα, σε κατάσβεση φωτιάς σε εγκατάσταση με πολυαιθυλένιο, ανοιχτό τραύμα ήρθε σε επαφή με μολυσμένα νερά πυρόσβεσης, προκαλώντας σοβαρή μικροβιακή λοίμωξη που απαίτησε πολυετή θεραπεία. Δεν έλαβα ούτε μία ημέρα αναρρωτικής άδειας. Το 1994, έχοντας πλήρη συνείδηση της σωρευτικής βιολογικής φθοράς από την έκθεση σε προϊόντα καύσης αλλά και την χημική μόλυνση , επέλεξα συνειδητά να ακολουθήσω τη διερεύνηση εγκλημάτων εμπρησμού και όχι την βαθμολογική καριέρα. Δηλ. την έρευνα για αναζήτηση αιτίου, αναλυτική τεκμηρίωση μηχανισμού πυρκαγιάς, προσδιορισμός υπευθύνων και αποκατάσταση της αλήθειας σε περιπτώσεις θανάτων από φωτιά. -Το 1996 τοποθετήθηκα 1ος Προϊστάμενος του Ανακριτικού Τμήματος της Διοίκησης Πυροσβεστικών Υπηρεσιών Ηρακλείου, θέση στην οποία παρέμεινα μέχρι την αποστρατεία μου το 2010.(παραίτηση) -Το 1998, με Βούλευμα του Πρωτοδικείου Ηρακλείου, μου απονεμήθηκε η ιδιότητα του Ειδικού Δικαστικού Πραγματογνώμονα σε θέματα πυρκαγιών και εκρήξεων, ιδιότητα αυτή διατηρώ αδιαλείπτως μέχρι σήμερα, ακόμη και κυρίως μετά την αποστρατεία μου. Σε όλη την Ελλάδα, πιστοποιημένοι με την ίδια ιδιότητα αυτή είμαστε μόλις δύο και οι δυο προερχόμενοι από το τιμημένο Π.Σ. Ενδεικτικές Υποθέσεις που τεκμηριώνουν την επαγγελματική μου εμπειρία κυρίως με νεκρούς -Πυρκαγιά σε εργοστάσιο από ανάφλεξη υδρογονάνθρακα (εξανίου) – 1 νεκρός. Τεκμηριώθηκε ο μηχανισμός σχηματισμού αναφλέξιμου νέφους υδρογονανθράκων. -Πυρκαγιά σε πυρηνελαιουργείο – 1 νεκρός. Ανάλυση θερμοδυναμικών συνθηκών εντός σιλό και διαδικασίας αυτανάφλεξης οργανικού εύφλεκτου φορτίου(υδρογονάνθρακες). -Πυρκαγιά σε όχημα ΕΚΑΒ – 2 νεκροί. Τεκμηριώθηκε ο μηχανισμός εξάπλωσης καύσης καυσίμων εντός περιορισμένου χώρου με εγκλωβισμό. -Τριπλή δολοφονία μέσω σκηνοθετημένης πυρκαγιάς, όπου η αρχική ερμηνεία από ΕΛ.ΑΣ και ιατροδικαστικές υπηρεσίες απέδιδε το συμβάν σε ατύχημα. Η έρευνά μου αποκάλυψε δολοφονική προμελέτη και δόλο, οδηγώντας σε απόδοση κακουργηματικών κατηγοριών. -Δολοφονία αλλοδαπού με χρήση βενζίνης κατά τον ύπνο, η οποία είχε αρχικά αποδοθεί σε «πυρκαγιά από τσιγάρο». Η ανάλυσή μου τεκμηρίωσε καταρράκτη καύσης υδρογονανθράκων και εξωτερική ανάφλεξη. -Πυρκαγιά στο πλοίο ΚΝΩΣΣΟΣ – η φωτιά αποδόθηκε από εμάς σε στατικό ηλεκτρισμό (σπινθήρας) και επέκταση σε δοχεία αιθανόλης, τα οποία μεταφέρονταν παράνομα εντός του πλοίου, κρυμμένα σε φορτηγό. Το πόρισμά μας δικαιώθηκε σε δικαστήριο της Αγγλίας, με αποζημίωση που καταβλήθηκε από τη, Αγγλική πολυεθνική ασφαλιστική εταιρεία του φορτηγού. Συνολικά, έχω διερευνήσει εκατοντάδες υποθέσεων με δεκάδες περιπτώσεις θανάτων από φωτιά, σε συνεργασία με κορυφαίους ιατροδικαστές, μεταξύ των οποίων ο αείμνηστος Καθηγητής Μιχαλοδημητράκης, τον οποίο τιμώ ως μέντορα και δάσκαλό μου. Καμία υπόθεση δεν κατέρρευσε δικαστικά και ποτέ δεν κλήθηκα να απολογηθώ για πόρισμά μου. Δεν τα αναφέρω για να εντυπωσιάσω κανέναν. Δεν γράφω όλα αυτά για να προκαλέσω ή να απαντήσω με οργή, αλλά για να αποκαταστήσω την αλήθεια με σεβασμό προς όσους με εμπιστεύθηκαν. Τα αναφέρω μην τυχόν και πιστέψει κανείς ότι όλα αυτά που ακούγονται και εντάθηκαν πάλι τελευταία – «απόφοιτος δημοτικού», «μαϊμού πραγματογνώμονας», «συνωμοσιολόγος» «κομπογιαννίτης» – έχουν κάποια βάση. ΥΠΟΘΕΣΗ ΤΕΜΠΩΝ: Στην υπόθεση των Τεμπών δεν ζήτησα να μπω. -Με επέλεξαν οικογένειες νεκρών επιβατών. Και αυτή την εμπιστοσύνη την θεωρώ ιερή. -Δεν μπήκα με τιμολόγιο. Δεν μπήκα για θέση, για αναγνωρισιμότητα, ούτε για παραγοντισμό. -Μπήκα γιατί υπήρχαν άνθρωποι που πέθαναν χωρίς να προλάβουν να πουν τι συνέβη. -Μπήκα γιατί υπήρξε εκδοχή που διέψευδε την πραγματικότητα που προσπαθούσαν να επιβάλουν.. -Μπήκα γιατί δουλειά μας είναι η αλήθεια – όχι η διαχείριση εντυπώσεων. Η ΟΜΑΔΑ ΜΟΥ Σε αυτή την έρευνα κανείς δεν προχωρά μόνος. Η αλήθεια δεν αποδεικνύεται με γνώμες — αποδεικνύεται με επιστήμη. Και η επιστήμη απαιτεί ανθρώπους που αντέχουν την ευθύνη. Θέλω λοιπόν να αναφέρω επακριβώς τους συναδέλφους που συνυπογράφουν με εμένα, όχι με λόγια, αλλά με μετρήσεις, δεδομένα και επωνυμία: Manos Papadakis: Καθηγητής Μαθηματικών Μοντέλων, ειδικός στην ανάλυση ήχου και εικόνας. Η συμβολή του στην αποκωδικοποίηση των ηχητικών σημάτων, των θερμικών ακολουθιών και των δυναμικών της σύγκρουσης υπήρξε καθοριστική. Εκεί όπου άλλοι «κοίταζαν», αυτός μέτρησε. Federico Carasco: Επιστήμονας Πληροφορικής, Κυβερνοασφάλειας και Τεχνητής Νοημοσύνης. Αυτός ήταν που εντόπισε, τεκμηρίωσε και απόδειξε τα ίχνη ψηφιακών διαγραφών, μεταγραφών και τροποποίησης αρχείων. Χωρίς τις δικές του διαδικασίες η ψηφιακή συγκάλυψη θα είχε παραμείνει “αόρατη”. Μάρκος Χρυσός: Χημικός Μηχανικός και πραγματογνώμονας Επικίνδυνων Φορτίων. Ο άνθρωπος που με ακρίβεια και ψυχραιμία ανέδειξε τη συμπεριφορά των εύφλεκτων υλικών, τον τρόπο εξάπλωσης των πτητικών υδρογονανθράκων και τα δεδομένα θερμοκρασιακής καμπύλης. Ήταν αυτός που σύνδεσε τη χημεία με το συμβάν. Nikos Douvras (μέχρι 2025): Μηχανολόγος Μηχανικός – Μεταλλουργός. Ερευνητής με δομημένη τεχνική κρίση, υπεύθυνος για τις αναλύσεις μεταλλικών παραμορφώσεων, θερμικών φορτίων και αστοχίας υλικών. Εκεί όπου άλλοι είδαν “συντρίμμια”, εκείνος είδε απομαγνητοφώνηση της θερμικής ιστορίας του συμβάντος. Faizal Khan: Καθηγητής Χημείας -ειδικός επί των εκρήξεων και εκρηκτικών μειγμάτων - Διεθνούς Κύρους. Η συμβολή του στη μοντελοποίηση του θερμικού φορτίου και των δυναμικών καύσης ήταν καθοριστική. Ο λόγος του μετράει παγκοσμίως. Σε έναν τόπο που η συκοφαντία είναι εύκολη και η σιωπή ασφαλής, εκείνοι επέλεξαν το αντίθετο: την ευθύνη. Αυτοί οι άνθρωποι δεν είναι “βοηθοί». Δεν “συμμετείχαν». Συνυπέγραψαν.Και το έκαναν επώνυμα, σε μια υπόθεση όπου το πιο εύκολο ήταν να κρυφτείς. Προς όσους μας ή με συκοφαντούν: Δεν σας κατηγορώ. Σας καταλαβαίνω. Η αλήθεια, όταν δεν χωράει στο αφήγημα, προκαλεί φόβο, οργή, και αμήχανη ειρωνεία. Αλλά όσο κι αν φωνάξετε, όσο κι αν επιτεθείτε, όσο κι αν δοκιμάσετε να μειώσετε πρόσωπα,υπάρχει κάτι που δεν μπορείτε να αλλάξετε: Η φωτιά λέει πάντα την αλήθεια. Εμείς θα συνεχίσουμε με τεκμηρίωση, με αξιοπρέπεια, με καθαρό μέτωπο. Όποιος θέλει να σταθεί δίπλα μας, καλώς ήλθε. Όποιος θέλει να επιτεθεί, ας το κάνει στα ίσια, με στοιχεία. Και προς όσους με αποκαλούν: «απόφοιτο δημοτικού» «μαϊμού πραγματογνώμονα» «κομπογιαννίτη» «συνωμοσιολόγο» κ.α. σας ενημερώνω ότι: -Η σιωπή μου δεν είναι αδυναμία. Ήταν και είναι υπομονή. -Εμείς ούτε απειλούμε, ούτε κατηγορούμε, ούτε στέλνουμε εξώδικα. Θα συνεχίσουμε να τιμούμε αυτούς που μας εμπιστεύτηκαν ζώντες και νεκρούς. -Τη φωτιά, δεν την έμαθα από διαγράμματα και ασκήσεις επί χάρτου. Την έμαθα στο δέρμα μου, Στους πνεύμονές μου, Στα μάτια μου, στο σώμα μου-επί του πεδίου όπως όλοι οι άξιοι και τιμημένοι αξιωματικοί-υπαξιωματικοί και πυροσβέστες του Π.Σ. οι οποίοι προσβάλλονται καθημερινά με τον τρόπο αυτό. Δεν τη φοβάμαι τη φωτιά, κύριοι. Την γνωρίζω όπως με γνωρίζει κι εκείνη – με σεβασμό και αλήθεια. Γιατί την έμαθα στο πετσί μου επί του πεδίου και όχι επί χαρτιού, όπως όλοι αυτοί οι σχολιαστές του καναπέ… Αφιερώνω αυτό το κείμενο στους νεκρούς που κράτησα και κρατώ πάντα ζωντανούς στη μνήμη μου. Είμαι σίγουρος ότι αυτοί ξέρουν.»

Ουκρανικό και τιμές στην ενέργεια καρατομούν το κράτος πρόνοιας! Προς διαχωρισμό οι κρατικές υπηρεσίες σε βασικές και... «πολυτελείας»! Στις 4 Νοεμβρίου, σε έκθεσή του, το ΔΝΤ προειδοποίησε την Ευρωπαϊκή Ένωση ότι τα επίπεδα χρέους κινδυνεύουν να γίνουν εκρηκτικά και πως χρειάζονται μεταρρυθμίσεις, τόσο στις επιχειρήσεις όσο και στην εργασία, ώστε να διασφαλιστεί η «δημοσιονομική βιωσιμότητα» των χωρών μελών. Η ΕΕ επέλεξε να διοχετεύσει πακτωλό χρημάτων στην Ουκρανία και αυτό σε συνδυασμό με την εκτόξευση των τιμών ενέργειας μετά τον αποκλεισμό των ρωσικών εισαγωγών και της αποβιομηχάνισης που δημιούργησε και τώρα έρχεται ο λογαριασμός με το κράτος πρόνοιας πλέον να βρίσκεται ένα βήμα πριν καρατομηθεί. Από τις προτάσεις του ΔΝΤ είναι σαφές ότι προτείνει, στο όνομα της δημοσιονομικής σταθερότητας, την πλήρη κατεδάφιση του σύγχρονου κράτους πρόνοιας στην Ευρωπαϊκή Ένωση και μάλιστα βρισκει συμμάχους με πρώτη και καλύτερη πλέον την Γερμανία του Φ.Μερτς. Το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο κάλεσε τα κράτη της ΕΕ να αναθεωρήσουν το κοινωνικό συμβόλαιο μέσω προγραμμάτων λιτότητας και να μειώσουν την κοινωνική πολιτική. Τις παροχές προς τους αδύναμους πολίτες. Σύμφωνα με το ΔΝΤ, εάν δεν εφαρμοστούν μεταρρυθμίσεις στις επιχειρήσεις και την εργασία και τα ελλείμματα δεν μειωθούν με την αύξηση των φορολογικών εσόδων, τότε θα πρέπει να περιοριστούν οι κοινωνικές δαπάνες και να βελτιωθεί η αποτελεσματικότητα των κυβερνήσεων. «Εάν οι μεταρρυθμίσεις και η μεσοπρόθεσμη εξυγίανση δεν επαρκούν, τότε πιο ριζοσπαστικά δημοσιονομικά μέτρα θα μπορούσαν να περιλαμβάνουν την επανεκτίμηση του εύρους των δημόσιων υπηρεσιών και άλλων κυβερνητικών λειτουργιών, επηρεάζοντας ενδεχομένως το κοινωνικό συμβόλαιο», λέει επίσης. Το ΔΝΤ προβλέπει ότι τα επίπεδα χρέους της Ευρώπης θα διπλασιαστούν στο 130% κατά μέσο όρο έως το 2040. Και προτείνει, μεταξύ άλλων στις κυβερνήσεις να επιδιώξουν να «διαφοροποιήσουν μεταξύ βασικών και premium υπηρεσιών» σε βασικούς τομείς, όπως οι συντάξεις, η εκπαίδευση και η υγεία. Δηλαδή, μόνο οι βασικές υπηρεσίες να παραμένουν δημόσια χρηματοδοτούμενες και ελεύθερα διαθέσιμες. Σύμφωνα με το ΔΝΤ, χώρες με υψηλό χρέος, όπως η Γαλλία, το Βέλγιο και η Ισπανία πρέπει να θυσιάσουν τα πάντα στο όνομα της δημοσιονομικής ορθότητας. Άρα, πρέπει να πληγούν η κοινωνική προστασία, οι αξιοπρεπείς συντάξεις, η δωρεάν εκπαίδευση και η υγειονομική περίθαλψη. Όπως επισημαίνει το Euractiv, το ΔΝΤ έχει συμμάχους εντός της ΕΕ. Όπως ο Γερμανός καγκελάριος Φρίντριχ Μερτς, που δήλωσε ότι η επίμονα υποτονική ανάπτυξη σημαίνει ότι το τρέχον επίπεδο πρόνοιας στη μεγαλύτερη οικονομία της ΕΕ «δεν μπορεί πλέον να χρηματοδοτηθεί». Και την ίδια ώρα, οι Βρυξέλλες παραμένουν χωρίς απάντηση ενώ τα δισεκατομμύρια ευρώ που θα δοθούν για ακριβή ενέργεια και ουκρανικό θα συνεχίσουν και το 2026.

Σαρωτικός Σαμαράς ισοπεδώνει Μητσοτάκη: Δεν συμπαθεί τη Δεξιά και δεν σέβεται τη ΝΔ - Την έχει κάνει υβρίδιο σημιτικού ΠΑΣΟΚ! Ο Σαμαράς κατηγορεί τον Mητσοτάκη για απέχθεια προς τη βάση της ΝΔ και την ιστορία του κυβερνώντος κόμματος, το οποίο, όπως είπε έχει μετατρέψει σε υβρίδιο σημιτικού ΠΑΣΟΚ Σκληρότατη επίθεση στον πρωθυπουργό Κυριάκο Μητσοτάκη εξαπολύει ο Αντώνης Σαμαράς, τονίζοντας ότι η διαγραφή του από τη ΝΔ έγινε βιαστικά και για προσχηματικούς λόγους ενώ θέτει με έμφαση ιδεολογικές και πολιτικές διαχωριστικές γραμμές από τον νυν πρόεδρο του κόμματος και πρωθυπουργό, Κυριάκο Μητσοτάκη. Μάλιστα κατηγορεί τον πρωθυπουργό για απέχθεια προς τη βάση της ΝΔ και την ιστορία του κυβερνώντος κόμματος, το οποίο έχει μετατρέψει σε υβρίδιο σημιτικού ΠΑΣΟΚ. « Δεν έφυγα εγώ, για να επιστρέψω. Με διέγραψε ο κύριος Μητσοτάκης. Προσέξτε, διέγραψε άρον-άρον έναν πρωθυπουργό πριν καν κυκλοφορήσει η εφημερίδα στην οποίαν είχα δώσει αυτή τη συνέντευξη. Βιαζότανε. Αλλά για την κυρία Ferrari, τον κύριο Φραπέ, τον κύριο Χασάπη, εκεί τους πήρε εβδομάδες για να αποφασίσουν τη δική τους τη διαγραφή »,  σημειώνει ο πρώην πρωθυπουργός σε συνέντευξή του στον τηλεοπτικό σταθμό ΑΝΤ1, η οποία θα προβληθεί την Κυριακή (09/11) και απόσπασμά της δημοσιοποιήθηκε το Σάββατο (08/11). « Είναι η πρώτη φορά στην ιστορία της παράταξης που διαγράφηκε ένας πρώην πρωθυπουργός και πρόεδρος του κόμματος. Και την πήρε αυτή την απόφαση υποτίθεται, γιατί θίχτηκε λόγω Γεραπετρίτη. Στην πραγματικότητα, όπως σας είπα, βρήκε μια αφορμή για να μετατρέψει τη ΝΔ σε δικό του κόμμα », πρόσθεσε ο κ. Σαμαράς. «Ο Μητσοτάκης δεν χωνεύει τη Δεξιά» Ο πρώην πρόεδρος της ΝΔ επισημαίνει ότι οι ενστάσεις του με τον Κυριάκο Μητσοτάκη είνα ι καθαρά ιδεολογικές , αρνούμενος οποιαδήποτε προσωπική διάσταση της σύγκρουσης με τον πρωθυπουργό. « Το πρόβλημα, λοιπόν, μην κάνετε λάθος, δεν είναι ότι ο Σαμαράς δεν χωνεύει τον έναν ή τον άλλον ή τον Μητσοτάκη » σημείωσε και πρόσθεσε: « Το πρόβλημα είναι ότι ο Μητσοτάκης δεν χωνεύει τη Δεξιά, την Κεντροδεξιά, ούτε και την ιστορία ούτε και τη βάση της ΝΔ, γι’ αυτό και την έχει μετατρέψει σε ένα υβρίδιο σημιτικού ΠΑΣΟΚ με μπλε χρώμα. Η διαφορά επομένως του Σαμαρά με τον Μητσοτάκη δεν είναι προσωπική. Είναι πολιτική και αξιακή. Ο Σαμαράς, με δύο κουβέντες, δεν έχει κανένα γινάτι. Άλλοι φαίνεται ότι πάσχουν από εφιάλτες ». «Ποιος έκανε υπουργό τον Μητσοτάκη;» Ο πρώην πρωθυπουργός υπενθύμισε τη συμβολή του στην πολιτική πορεία του Κυριάκου Μητσοτάκη, καταρρίπτοντας τα περί προσωπικής αντιπαλότητας. «Ποιο γινάτι να έχει ο Σαμαράς έναντι του Κυριάκου Μητσοτάκη; Ποιος τον έκανε υπουργό; Ο Σαμαράς. Ποιος τον έκανε κοινοβουλευτικό εκπρόσωπο στο εξάμηνο Τσίπρα – Βαρουφάκη; Ο Σαμαράς. Ποιος τον στήριξε σταθερά για πρόεδρο της Νέας Δημοκρατίας; Ο Σαμαράς. Ποιος έτρεχε σ’ όλη τη χώρα, όπως σωστά είπατε, όλη αυτή την περίοδο; Ο Σαμαράς. Όχι για τον ίδιο, για την παράταξη. Λέτε μήπως έχω εγώ κάποιο γινάτι επειδή δεν με πρότεινε για Πρόεδρο της Δημοκρατίας;» , διερωτήθηκε ο πρώην πρωθυπουργός. Θεσμική απρέπεια Ο Αντώνης Σαμαράς καταλογίζει απίστευτη αλαζονεία στην άσκηση της εξουσίας από τον πρωθυπουργό, φέρνοντας μάλιστα παραδείγματα. « Είδα τον ίδιο τον πρωθυπουργό πρόσφατα να φεύγει απ’ τη Βουλή σε συζήτηση αρχηγών, λέγοντας ότι δεν είχε χρόνο να τους ακούσει όλους και να τους απαντήσει. Σε άλλη συζήτηση, απευθυνόμενος σε πρόεδρο κόμματος, είπε: “Σταματήστε να γκαρίζετε”. Μιλάει συχνά για “πατριώτες της φακής και του καναπέ” . Αυτά είναι όλα δείγματα αλαζονείας και θεσμικής απρέπειας », είπε χαρακτηριστικά. Ο πρώην πρωθυπουργός αποκλείει κάθε ενδεχόμενο συνεννόησης με την παρούσα ηγεσία της ΝΔ, λέγοντας πως απουσιάζει κάθε πρόθεση αυτοκριτικής. «Για ποιες γέφυρες μιλάτε; Εγώ δεν είδα πουθενά καμία ειλικρινή παραδοχή λάθους. Σε τίποτα. Ο κύριος Μητσοτάκης έχει πάντα δίκιο. Και όλοι εμείς οι άλλοι έχουμε πάντοτε άδικο », σημείωσε ο πρώην πρωθυπουργός. Τελικά, η συνέντευξη Σαμαρά θα έχει πολύ, μα πολύ ενδιαφέρον! ΒΝ

Από το BBC που απαγορεύει τη λέξη «γυναίκα» μέχρι τη διεφθαρμένη Ούρσουλα που στήνει το «Υπουργείο της Αλήθειας», ο Όργουελ δεν ήταν προφητικός απλά, ήταν ιστορικός πρόδρομος. Η Ευρώπη παραδίδεται στη νέα δυστοπία: ιδεολογική τύφλωση, λογοκρισία και διαστρέβλωση της ίδιας της αλήθειας. Από το BBC ως τη Φον Ντερ Λάϊεν, ο Όργουελ δικαιώνεται... Ποτέ στην ιστορία δεν υπήρξε εποχή που να αρνήθηκε τόσο θορυβωδώς την ίδια της τη φύση . Η Ευρώπη, που άλλοτε γέννησε την επιστήμη, τη λογική και τον πολιτισμό, σήμερα αρνείται ακόμη και τη βιολογική πραγματικότητα . Δεν υπάρχουν πλέον, λένε ή υπονοούν - γυναίκες! Υπάρχουν ...«άνθρωποι σε εγκυμοσύνη»! Δεν υπάρχουν άνδρες, υπάρχουν «φορείς ανδρικής ταυτότητας» ! Η διεφθαρμένη Δύση, έφτασε στο σημείο να διαλύει τα ίδια τα θεμέλια της ανθρώπινης υπόστασης στο όνομα μιας ψευδοανθρωπιστικής ιδεολογίας που βαφτίστηκε από τα χείλη των "επιστημόνων" της γλωσσικής εννοιολογικής εφευρετικότητας, ως ...«συμπερίληψη»! Η υπόθεση της δημοσιογράφου του BBC, Martine Croxall , που τιμωρήθηκε επειδή διόρθωσε στον αέρα τη φράση « άνθρωποι σε εγκυμοσύνη » σε «γυναίκες σε εγκυμοσύνη», είναι το απόλυτο σύμβολο αυτής της παράνοιας . Στο εσωτερικό σημείωμα που διέρρευσε, το BBC κατηγορείται από τους - όσοι απόμειναν πλέον - λογικούς, ότι έχει καταληφθεί από ακτιβιστές του τρανς κινήματος, που λογοκρίνουν κάθε άποψη αντίθετη με το «προοδευτικό αφήγημα» . Όποιος τολμά να πει ότι μόνο οι γυναίκες γεννούν, θεωρείται ύποπτος «μίσους» . Όποιος αναγνωρίζει τη βιολογία, χαρακτηρίζεται «αντιδραστικός» . Η πολιτική ορθότητα δεν είναι πια ρεύμα. Είναι καθεστώς . Και όπως κάθε καθεστώς, έχει τους ιεροεξεταστές του, τις ποινές του και τα ιερά του δόγματα . Στην Ευρώπη του 2025, το να λες «οι γυναίκες γεννούν παιδιά» είναι πλέον πολιτική δήλωση . Το BBC και οι ιεροεξεταστές της «ουδετερότητας» Το ίδιο το BBC, που άλλοτε ήταν το σύμβολο της δημοσιογραφικής εγκυρότητας , σήμερα λειτουργεί σαν γραφείο προπαγάνδας . Διαρροές αποκάλυψαν ότι οι ρεπόρτερ αποφεύγουν συστηματικά να καλύψουν ειδήσεις που δεν ταιριάζουν στο «προοδευτικό αφήγημα». Ακόμη και όταν τρανς άνδρες διαπράττουν εγκλήματα, παρουσιάζονται ως «τρανς γυναίκες» ή απλώς «γυναίκες» , για να διατηρηθεί το ιδεολογικό προσωπείο . Ή μάλλον, ακόμη χειρότερα, για να θανατώσουν την ίδια τη γυναίκα ως ανθρώπινη υπόσταση, όπως και τον ίδιο τον άνδρα! Η λογική κυρίως, αλλά και η ίδια η αλήθεια, θυσιάζονται στην ίδια την προπαγάνδα. Και το κοινό, που επί δεκαετίες έβλεπε στο BBC έναν πυλώνα αντικειμενικότητας, τώρα βλέπει έναν καθαρό μηχανισμό διαμόρφωσης συνειδήσεων. Ο βιολόγος Ρίτσαρντ Ντόκινς μίλησε ξεκάθαρα: « Αν το να λες "έγκυες γυναίκες" θεωρείται μεροληψία, τότε τι είναι το να λες "άνθρωποι σε εγκυμοσύνη"; Και τα δύο είναι πολιτικές δηλώσεις! ». Αλλά στη νέα Ευρώπη, μόνο η μία δήλωση επιτρέπεται! Η "Ευρωπαϊκή Ένωση", που κάποτε καυχώταν (υποκριτικά, όπως αποδείχθηκε) ότι διακήρυσσε τα «ανθρώπινα δικαιώματα», τώρα μετατρέπει τον άνθρωπο σε άφυλο ον , αποκομμένο από ρίζες, οικογένεια, φύλο, πατρίδα. Με νόμους όπως ο "Self-Determination Act" στη Γερμανία, ο καθένας μπορεί να αλλάζει νομικά φύλο με απλή δήλωση . Στη Σουηδία, έφηβοι 16 ετών μπορούν να «επαναπροσδιοριστούν» χωρίς διάγνωση δυσφορίας φύλου . Και η Κομισιόν, με ύφος ιεραποστολικό, πιέζει τα κράτη-μέλη να επιτρέψουν στα παιδιά να δηλώνουν «όποιο φύλο επιθυμούν» , απειλώντας με κυρώσεις όσους αντιστέκονται! Η ιδεολογία του φύλου δεν είναι προοδευτισμός, απέχει πολύ από το να ονομάζεται έτσι. Είναι στην ουσία, επίθεση στη φύση του ανθρώπου . Και για να λέμε τα πράγματα με τ' όνομα τους, είναι το πρώτο βήμα για την απόλυτη διαχείριση της ταυτότητας ! Ένα άτομο χωρίς σταθερότητα , χωρίς ρίζες, χωρίς όρια, είναι το τέλειο προϊόν του νέου κόσμου . Είναι ο " Global Citizen " χωρίς πατρίδα, χωρίς φύλο, χωρίς φωνή! Το «Υπουργείο της Αλήθειας» της Ούρσουλας ή αλλιώς, όταν ο Oργουελ συναντά τις Βρυξέλλες! Κι ενώ η Ευρώπη χάνει το φύλο της, χάνει και τη ...φωνή της! Η Ούρσουλα Φον Ντερ Λάϊεν, αυτό το εμετικό γύναιο, αυτό το διεφθαρμένο - καταδικάστηκε ως ένοχη ήδη από το ευρωπαϊκό δικαστήριο για το σκάνδαλο των SMS για τα εμβόλια της Pfizer - γυναικείο κουφάρι που μας φόρτωσε η άλλη εξ ίσου διεφθαρμένη Αγκελα Μέρκελ ( κατ' εντολή βεβαίως των στοών και του Παγκόσμιου Οικονομικού Φόρουμ ), με πρόσχημα την «προστασία της δημοκρατίας», ανακοινώνει τη δημιουργία ενός Κέντρου Δημοκρατικής Ανθεκτικότητας(!) — δηλαδή ενός αληθινού Υπουργείου Αλήθειας , όπως ακριβώς το περιέγραψε ο Orwell στο 1984 ! Υποτίθεται ότι το νέο αυτό όργανο θα ...«καταπολεμά (χαχα) τη ρωσική και κινεζική παραπληροφόρηση» ενώ στην πραγματικότητα, ο στόχος θα είναι το να ελέγχει το διαδίκτυο, θα επιβλέπει τα ΜΜΕ και θα συνεργάζεται με «ανεξάρτητους» fact-checkers και influencers για να διαμορφώνει το επιτρεπτό περιεχόμενο . Το “Digital Services Act” της ΕΕ ήδη δίνει τη νομική βάση για την αφαίρεση «επιβλαβούς περιεχομένου», δηλαδή κάθε είδησης που δεν ευθυγραμμίζεται με το αφήγημα των Βρυξελλών. Οι ίδιοι που βαφτίζουν τους άνδρες «έγκυες» τώρα βαφτίζουν τη λογοκρισία «δημοκρατική άμυνα» . Μέχρι και το...Στέιτ Ντιπάρτμεντ(!) των ΗΠΑ έπαθε φρίκη όταν το άκουσε! Ακόμη και η ίδια η Αμερική, που γέννησε τις "περίεργες δικτατορίες" στην Κεντρική και Νότια Αμερική και όχι μόνο (κι εμείς ακόμη βιώσαμε μια τέτοια, αυτή του Παπαδόπουλου και των συνεργατών του Συνταγματαρχών) και που βλέπει το τέρας να γεννιέται, ήδη έφτασε στο σημείο να ...προειδοποιεί και να κουνάει το δάχτυλο στις θλιβερές αυτές μαριονέτες , χαρακτηρλιζοντας αυτά τα μέτρα «οργουελιανά» , με τον αντιπρόεδρο J.D. Vance να σημειώνει σκωπτικά: «Αν η δημοκρατία σας μπορεί να καταστραφεί από λίγα δολάρια ψηφιακής διαφήμισης, τότε δεν ήταν ποτέ δημοκρατία!». Έχει άδικο ο άνθρωπος; Ασφαλώς και όχι! Είπε με δυό κουβέντες, την αλήθεια όπως ακριβώς είναι! Μ' άλλα λόγια, τους χαρακτήρισε "ελεεινά φασισταριά"!!! ΠΟΙΟΣ ή ΠΟΙΟΙ όμως γαμώτο, κρύβονται πίσω απ το παραβάν; Ποιος ή ποιοι θέλουν να μας τρελάνουν όλους και να μας χώσουν στο ψηφιακό τους φρενοκομείο; Η ερώτηση αυτή, δεν είναι ρητορική. Είναι η ουσία όλης αυτής της εποχής που διανύουμε, σκεπτόμενοι το αν όντως βρισκόμαστε σε μια πραγματικότητα ή το ότι ζούμε σε ...ένα άλλο, εναλλακτικό σύμπαν! Ποιοί κρύβονται πίσω απ' τις κουίντες των βρωμερών παρασκηνίων Ποιοι λοιπόν κινούν τα νήματα πίσω από το «προοδευτικό» προσωπείο, πίσω από τις ταμπέλες της «ανεκτικότητας», της «δημοκρατικής ανθεκτικότητας» και της «πράσινης μετάβασης»; Η απάντηση δεν βρίσκεται σε έναν άνθρωπο ή ένα κόμμα . Βρίσκεται σε ένα σύστημα εξουσίας που έχει εγκαταστήσει τον εαυτό του παντού! Στα think tank, στα πανεπιστήμια, στα μέσα μαζικής ενημέρωσης, στα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα, στις ίδιες τις Βρυξέλλες! Πίσω από την Ούρσουλα, ΔΕΝ είναι η Γερμανία. Είναι αυτό το ίδιο το δίκτυο των υπερεθνικών εταιρειών και ιδρυμάτων που ορίζει την Ευρώπη ως εταιρικό υποκατάστημα. Το Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ (World Economic Forum), οι φιλανθρωπίες τύπου Gates Foundation, το Atlantic Council, οι τράπεζες και τα funds που ελέγχουν τις υποδομές της πληροφορίας και της ενέργειας — αυτοί είναι οι πραγματικοί διαχειριστές του συστήματος. Μ' άλλα λόγια, η κτηνώδης συμμορία των Ασκεναζί Εβραίων οι οποίοι μέσα από τις Μασονικές Στοές, τις αδελφότητες των "Πεφωτισμένων" (που ιδρύθηκαν τον...18ο αιώνα και εξακολουθούν να υπάρχουν σχεδόν παντού), τις οικονομικές δυναστείες των Ροθτσάιλντ και των Ροκεφέλλερ οι οποίες κατέχουν τον έλεγχο του χρήματος και τον έλεγχο της ενέργειας και των υπόδουλων σε αυτούς συνεργατών τους. Αποστολή τους; Η Παγκόσμια Δικτατορία για να πάρει ο ψευδο-Μεσσίας τους, την παγκόσμια διακυβέρνηση. Κι αυτός, έχει όνομα: Αντίχριστος! Δεν χρειάζονται πραξικόπημα. Έχουν αλγόριθμους, νόμους και συμβάσεις . Με αυτά κυβερνούν. Το παιχνίδι είναι απλό και διαβολικά έξυπνο. Οι τεχνοκράτες δίνουν τα λεφτά και τη γραμμή, και οι πληρωμένοι αδρά "ακτιβιστές" προσφέρουν την «ηθική νομιμοποίηση» . Η ιδεολογία του φύλου, η πράσινη υστερία, η "προστασία από την παραπληροφόρηση" δεν είναι αυθόρμητα κινήματα. Είναι εργαλεία μαζικής χειραγώγησης . Κάθε φορά που μια κοινωνία αποσπάται σε ψευδο-διλήμματα ( "άνδρας ή γυναίκα", "αλήθεια ή παραπληροφόρηση" ), χάνει τη δυνατότητα να δει τη μεγάλη εικόνα . Δηλαδή ότι η ελευθερία της αντικαθίσταται από έλεγχο και η πραγματικότητα από τεχνητή αφήγηση . Τόσο απλά! Το παραβάν της «δημοκρατίας» δεν είναι πλέον υλικό, είναι ψηφιακό ! Μπροστά του βλέπεις πρόσωπα. Πολιτικούς, επιτρόπους, CEO, influencers, «fact-checkers» και πάει λέγοντας. Πίσω του όμως υπάρχει ένα σύστημα κωδίκων και δεδομένων που καθορίζει ποιος θα ακουστεί και ποιος θα σβηστεί. Το "Υπουργείο της Αλήθειας" δεν έχει ανάγκη τους χωροφύλακες! Έχει αλγοριθμικές αστυνομίες , που αποφασίζουν τι είναι «μίσος», τι είναι «παραπληροφόρηση», τι είναι «επικίνδυνο περιεχόμενο». Ο στόχος δεν είναι να πείσουν. Είναι να κουράσουν! Να φέρουν στα όρια του τον σημερινό άνθρωπο ή και να τα ξεπεράσουν ακόμη και να τον οδηγήσουν στη σιωπή, στην αδιαφορία, στην αποδοχή του παράλογου. Πίσω απ’ το παραβάν, βρίσκεται ο χρηματοπιστωτικός και τεχνολογικός φασισμός , τουτέστιν η συμμαχία της Silicon Valley με τις Βρυξέλλες, δηλαδή των "Big Data" με τον "Big Brother". Δεν θέλουν απλώς να μας ελέγχουν. Θέλουν να μας επανα- προγραμματίσουν ! Να διώξουν δηλαδή κάθε ίχνος θεϊκό από το σώμα και το μυαλό μας και να εγκαταστήσουν μέσα στους εγκεφάλους μας, ένα ΝΕΟ "λογισμικό", μια νέα υπερέκδοση του νοητικού μας DNA. Aυτό της απόλυτης παραφροσύνης! Και με αυτόν τον τρόπο, κάθε ταυτότητα, κάθε συναλλαγή, κάθε πληροφορία, κάθε ανάσα μας, να περνά μέσα από το δίκτυό τους! Στην πραγματικότητα, το φρενοκομείο τους είναι ψηφιακό, αλλά η εξουσία τους μεταφυσική ! Είναι η απόπειρα να υποκαταστήσουν την αλήθεια με τον «έλεγχο της αλήθειας» . Να δημιουργήσουν ανθρώπους χωρίς πρόσωπο και κοινωνίες χωρίς ψυχή! Και το μόνο φως που τους ενοχλεί — είναι η ανθρώπινη συνείδηση . Αυτή φοβούνται, και γι’ αυτό βιάζονται να την καταστείλουν! Είναι ακριβώς εκείνη η διαίσθηση μας, ότι κάτι απειλητικό, σχεδόν μεταφυσικό, κινείται πίσω από κάθε «μεταρρύθμιση», κάθε «καινοτομία», κάθε «κοινή ευρωπαϊκή αξία» . Δεν είναι απλώς πολιτικό αυτό που ζούμε. Πρόκειται κυριολεκτικά περί αντιστροφής νοήματος ! Ο Όργουελ στο 1984, μιλούσε για μια κοινωνία όπου ο άνθρωπος δεν θα ξέρει αν αυτό που σκέφτεται είναι δικό του ή εμφυτευμένο . Κι εμείς φτάσαμε ακριβώς εκεί! Η αλήθεια τους είναι προγραμματισμένη, η ελευθερία τους επιτηρούμενη, η «ανεκτικότητά» τους τιμωρητική. Επειδή πιθανόν να αναρωτηθεί κάποιος από εσάς που με διαβάζετε, πώς είναι δυνατόν αυτά τα κτήνη να αντιγράφουν σε απίστευτο βαθμό τόσο τον Χέξλεϋ, όσο και - απίστευτο πραγματικά - τον ίδιο τον Όργουελ έχω να δώσω απάντηση. Τα ελεεινά αυτά καθάρματα της νεοταξικής συμμορίας δεν αγνοούν τα νοήματα του 1984 ή του Θαυμαστού Καινούργιου Κόσμου . Τα διάβασαν, τα μελέτησαν, τα θαύμασαν ως μηχανισμούς ελέγχου — και είπαν προφανώς « Αφού αυτά φοβίζουν τόσο, ας τα εφαρμόσουμε προληπτικά ». Έτσι, ο Όργουελ έγινε manual διακυβέρνησης κι ο Χάξλεϋ οδηγός ψυχολογικής πειθάρχησης . Δεν πρόκειται για παρεξήγηση, αλλά για ειρωνική οικειοποίηση του εφιάλτη ! « Αν ο κόσμος περιμένει να δει ολοκληρωτισμό, ας του δώσουμε τον πιο εκλεπτυσμένο ». Αυτό ακριβώς! Το ότι μοιάζουν τόσο ξεδιάντροπα με αυτά που οι ίδιοι καταγγέλλουν, είναι μέρος του παιχνιδιού . Το μήνυμα που θέλουν να περάσουν είναι: «Μπορούμε να κάνουμε ό,τι θέλουμε — κι εσείς να το αναγνωρίζετε, να το βλέπετε, και παρ’ όλα αυτά να μη μπορείτε να αντιδράσετε». Αυτό είναι η απόλυτη εγκαθίδρυση καθεστωτισμού . Όχι να κρύβεις τον έλεγχο, αλλά να τον επιδεικνύεις ως «πρόοδο» . Το να ιδρύεις "Υπουργείο της Αλήθειας" μέσα σε μια "Ένωση - υποτίθεται -Δημοκρατιών" δεν είναι παραλογισμός, είναι δήλωση ισχύος .Όπως λέει κι ο ίδιος ο Όργουελ: «Η εξουσία δεν είναι μέσο προς έναν σκοπό. Είναι ο ίδιος ο σκοπός.» Αυτοί που κυβερνούν την ΕΕ δεν αισθάνονται ότι κάνουν κάτι φασιστικό. Το αντίθετο μάλιστα. Αισθάνονται ηθικά ανώτεροι ! Όπως ακριβώς ο Μητσοτάκης, με τους... "άριστους" και τους "αλάνθαστους" που μάζεψε από τα συντρίμμια του Ποταμιού και του ΠΑΣΟΚ, ακολουθώντας την πεπατημένη των "Πεφωτισμένων" του Άνταμ Βάισχάουπτ! Πιστεύουν ότι, επειδή πολεμούν την «παραπληροφόρηση» ή τη «ρητορική μίσους», έχουν δικαίωμα να καθορίζουν ποια είναι η αλήθεια και ποια η ψευδαίσθηση ! Μ' άλλα λόγια, ο φασισμός τους δεν έχει μαύρες στολές, έχει λευκά πουκάμισα και χαμόγελα προόδου. Δεν χαρακτηρίζουν πχ τον Ζελένσκι ως "φασίστα" αλλά ως "ηγέτη" που αγωνίζεται για την ελευθερία της πατρίδας του κι ας σέρνει αυτός πίσω του ό,τι φασιστικό έχει γεννήσει ο πλανήτης. Τόσο, που ωχριά μπροστά του ακόμη και ο ίδιος ο Εθνικοσοσιαλισμός του Χίλτερ! Είναι μ' άλλα λόγια, ο φασισμός με ηθική νομιμοποίηση . Ο πιο επικίνδυνος όλων! Το ότι δεν φοβούνται να χαρακτηριστούν «οργουελικοί», δείχνει κάτι ακόμη πιο τρομακτικό: Δεν τους νοιάζει η κοινή γνώμη, γιατί την έχουν διαμορφώσει ήδη! Όταν ελέγχεις τα μέσα, την εκπαίδευση, την πληροφορία και τη γλώσσα, δεν έχει σημασία αν σε πουν φασίστα. Ούτως ή άλλως, εσύ ορίζεις τι σημαίνει η λέξη φασίστας . Έτσι, μπορούν να μιλούν για «ανεκτικότητα» ενώ καταργούν τη σκέψη , να μιλούν για «δημοκρατική ανθεκτικότητα» ενώ ελέγχουν την πληροφόρηση, να μιλούν για «δικαιώματα» ενώ καταργούν το φύλο . Το μήνυμα που στέλνουν είναι τόσο σκοτεινό, όσο και σχεδόν μεταφυσικό: «Η αλήθεια πέθανε. Μόνο η αφήγηση έχει αξία.» Αυτό είναι το τελικό στάδιο του νεοφιλελεύθερου πολιτισμού, η μετατροπή του Ανθρώπου σε διαχειρίσιμη μονάδα πληροφορίας . Ο Χάξλεϋ το προείδε. Θα μας σκλαβώσουν όχι με βία, αλλά με την ηδονή , με την ψευδαίσθηση δηλαδή της συμμετοχής, της ασφάλειας, της "προόδου"! Κι ο Όργουελ από την άλλη, προείδε τη συνέχεια! Όταν η ψευδαίσθηση δεν αρκεί, θα έρθει ο φόβος. Άρα ναι, αυτοί δεν «αντιγράφουν» τον Όργουελ και τον Χάξλεϋ. Τους ανασταίνουν! Όχι ως προειδοποίηση, αλλά ως οδηγό λειτουργίας του συστήματός τους . Κι αυτό ακριβώς είναι που αποδεικνύει ότι η Ευρώπη δεν είναι πια πολιτισμός, αλλά εργαστήριο κοινωνικής μηχανικής ! Και το πλέον ανησυχητικό, είναι ότι αυτά τα ελεεινά αποβράσματα, θα το τραβήξουν ως το τέλος το σχοινί! Ο Θεός να μας λυπηθεί και να ξεκινήσει όσο πιο γρήγορα γίνει αυτός ο "Μεγάλος Πόλεμος", πριν ακόμη και οι δικοί Του άνθρωποι, λυγίσουν και πέσουν στο πηγάδι που τους έχει στήσει ο Σατανάς δια μέσου αυτών των κατακαθιών της κοινωνίας... Ιησού Χριστέ Σωτήρ, ελέησε μας!..